Eerste Blad
De Wenteltrap
OVERZICHT
Binnenland,
^nd VAN ALTENA
Int. Telefoon no* 19. Postrekening no. 61525.
Dit blad verschynt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en s
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijk©
nummers 6 cent.
UitgaveFirma L» J, VEERMAN, Heusden,
cu 4602 Woensdag 12 Mei 1926.
Advertentiën van 1-—6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte,
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
Verstandige gastvrijheid Verwik
kelingen.
Een paar dagen in de afgeloopen week
heeft ons land de eer genoten voornaam
bezoek te ontvangen. Op zich zelf is dit
niets bijzonders, want voorname gasten
hebben wij hier wel eens meer gehad,
doch ditmaal kwamen onze bezoekers
voort uit de kringen, welke men in het
kort „de zakenwereld" noemt. Het waren
een paar honderd Amerikaansche hotel
houders, die behalve ons land ook
Engeland, Frankrijk en België bezoch
ten.
Natuurlijk hebben zij van Nederland
maar een heel klein stukje gezien, Am
sterdam en Den Haag voorop; dit gaat
met de „Amerikaansche snelwandelaars"
altijd zoo. De menschen genieten z.g. een
paar weken vacantie,. maar zij reizen met
een ijver en haast, die voor bezadigde
menschen onbegrijpelijk zijn. Nergens zien
zij eigenlijk het werkelijk mooie en bij
zondere, aangezien zij een vast programma
volgen, dat vrijwel alleen de groote ste
den omvat. In ons land komen zij met
den sneltrein uit Brussel, meestal des
avonds om den volgenden morgen Den
Haag met. het Huis ten Bosch ,en het
Vredespaleis te zien, dan volgt Amster
dam met Marken, waarna zij Holland, in
den zak hebbenDe stille pracht der
Friesche meeren, ons polderlandschap, de
hei in Gelderland en Brabant, het voor
buitenlanders zoo machtig schoone Zee
land, dat alles blijft hen vreemd. He
laas, het is niet anders!
De Hotelhouders kwamen echter naar
Europa, speciaal om er de hotels te be
zichtigen en dat zij derhalve de meesten
tijd aan het les-nemen en.... les-geven be
steden, kan men ze dan ook niet kwalijk
nemen. Zij zijn overal op bijzondere en
oprecht hartelijke wijze ontvangen. Het
oude Engeland vooral, dat een zijner Ko
ningszonen afvaardigde, om bij .het gast
maal mede aan te zitten, heeft een schit
terend figuur gemaakt, maat^ ën hier
mag men ons misschien een weinig na
tionale trots verwijten ook Nederland
heeft zich van de gunstigste zijde laten
kennen. Het bezoek aan ons land zal
de Yankees nog lang in het geheugen blij
ven.
PRIIVt.LETOIS
Naar het Amerikaansch
van
MARY ROBERTS RINEHART.
)o(
3)
In het donker was het raam een grijs
vlak en daarachter zagen we iemand
staan, die naar binnen keek. Toen ik er
naar keek liep de gedaante de veranda
over en verdween in de duisternis.
HOOFDSTUK II.
Een manchetknoop.
Liddy's knieën gaven het op. Zonder een
geluid te geven zakte ze op den grond en
ik stond als verlamd yan verbazing naar
het raam te kijken. Liddy begon zachtjes
te kreunen en in mijn opwinding bukte
ik me en schudde haar door elkaar.
Schei uit, fluisterde ik, h^et is maar een
vrouw, misschien een dienstmeisje van de
Armstrongs, Sta op en help mij om de
deur te vinden. Ze kreunde weer. Goed,
zei ik, dan zal ik je hier mëteten laten.
Ik ga.
Toen kwam ze overeind, pakte mijn
mouw beet en samen vonden we na vele
botsingen op het gevoel den weg naar
de billardkamer en vandaar weer naar
den salon. Toen gingen de lichten weer
op en daar er geen luiken waren voor de
De ontvangst hier heeft wel een offi
cieel karakter gedragen, maar in het ge
heel niet overheerschend en ook alleen
maar gedurende de eerste uren van het
bezoek. Voor het overige heeft men het
hier van den goeden kant bezien, n.l.
van den vroolijken.
Wie het eerst op de gedachte gekomen
is om de ontvangst in Holland zachtjes
aan in min of meer humoristische banen
te leiden, weten we niet, maar zeker is
het, dat het een geniale gedachte was, de
gasten na zooveel zwarte toespraken
en stemmige recepties elders op een
ouderwetsche wijze te onthalen. Nederland
zal hun een oase geweest zijn, een plekje
waar zij zij het dan ook in haast
tpch even op adem konden komen. Zij
hebben gelachen, in A'dam zelfs uitbundige
pret gehad en dat is het voornaamste. De
herinnering aan vroolijke oogenblikken
blijft immers het langst.
Wij kunnen er zeker van zijn door deze
ontvangst een goede propaganda voor ons
land te hebben gemaakt en het zou ons
niet verwonderen, als na een paar van
deze gebeurtenissen voortaan in de in
ternationale reisprogramma's wat meer
aandacht aan Nederland werd besteed.
Niet minder dan tijdens de schokkende
gebeurtenissen van enkele jaren geleden,
leeft thans geheel Europa mede, met wat
er aan den overkant van tk Noordzee
gebeurt. Waren wij in het begin van deze
maand nogal rustig gestemd, sinds de
algemeene staking in Engeland een feit
is geworden is de toestand als bij too-
verslag veranderd. Iedere zakenman is uit
zijn stoel opgeschrikt, die dagelijks of
wekelijks zijn goederenzendingen en pak
ketten van de Britten ontving, zit nu in
angst en .telegrafeert elk oogenblik om
te trachten door middel van die vliegma
chines tenminste nog jets te krijgen...
Maar dit zijn slechts de zorgen van
den enkeling. Een voornamere vraag is,
welke de gevolgen van deze staking, die
millioenen arbeiders omvat, voor de sa
menleving hebben. Wat zal er uit voort
komen? Zal alles werkelijk afgeloopen zijn,
als beide partijen door een bevredigende
oplossing tot elkaar gebracht worden? Zal
niet veel meer de kans bestaan, dat het
Engelsche rcgeeringsstelsel dat onder
ons gezegd zeer conservatief is een
geduchten knak krijgt en zich wellicht
nooit meer zal kunnen herstellen?
Wij weten het niet, de tijd zal het
moeten leeren, maar zeker is het dat de
voortdurende strijd, welke in Engeland
openslaande deuren, had ik het griezelige
gevoel dat er overal iemand te gluren
stond. En in verband met wat er later
gebeurde ben ik er vrij zeker van dat
we den heelen avond begluurd zijn.
Haastig sloten we de rest van het huis
en gingen zoo gauw mogelijk naar boven.
Ik liet alle lichten branden en onze voet
stappen klonken hol. Liddy had den vol
genden morgen een stijve nek van het
achterom kijken en ze weigerde naar bed
te gaan.
Laat me in uw kleedkamer blijven, juf
frouw, vroeg ze. Als u het niiet goed vindt
ga ik in de gang zitten. Ik ben niet van
plan om me met dichte oogten te laten
vermoorden.
Als je vermoord wordt, antwoordde ik,
zal het weinig verschil makten of je oogen
open of dicht zijn. Maar als je op de
rustbank wilt gaan liggen kun je in mijn
kleedkamer blijven, als je in een stoel
slaapt snurk je me te veel.
Ze was te ve>el in de war om boos te
worden, maar na een poosje kwam ze
aan de deur en keek naar mij, terwijl ik
probeerde me in slaap te lezen.
Dat was geen vrouw, juffrouw 'Rachel,
zei ze met haar schoenen in haar hand.
Het was een man met een lange jas aan.
Welke vrouw was een man, ontmoe
digde ik haar zonder op te kijken, en
zij ging weer terug naar haar rustbank.
Het was elf uur toen ik tenslotte de
laatste toebereidselen maakte om naar bed
te gaan. In weerwil van mijn voorgewende
onverschilligheid deed ik de deur in de
hal op slot en toen ik merktie dat het
slot niet goed pakte, zette ik voorzichtig
een stoel voor dedeur, het was niet
noodig om Liddy wakker te maken, en
nadat ik er op geklommen *was legde ik op
tusschen het kapitaal en de arbeid ge
voerd wordt, tenslotte tot iets beslissends
moet leiden. Het kan zoo niet blijven, dat is
duidelijk, de industrie wordt tot in den
kern geraakt, eenerzijds door zware lasten
en anderzijds door» zeer begrensde ver
koopsmogelijkheden als gevolg van een
verkeerde in- en uitvoer politiek, terwijl
de arbeiders door verlies -aan werklust en
vakkennis, tengevolge van het eeuwigdu
rende dompen. hunner levensvreugde, in
kwaliteit steeds sterker achteruit gaan.
De toestanden in de Engelsche mijnen
en vele andere industrieele ondernemingen
zijn sinds lang hoogst ongezond en het
is een treurige fout om dit alleen aan de
arbeiders te willen verwijten. De leiding
immers dit merkt iedere leek onmid
dellijk is ook niet goed. Hjet land
dat den naam heeft democratisch te zijn
is in werkelijkheid beelemaal niet met
den tijd medegegaan, dit wreekt zich nu.
De wereldmarkt kan de Engelsche pro
ducten missen, bedankt er zelfs voor. De
7
kwaliteit is heusch niet meer zooveel be
ter als die van andere landen, terwijl de
prijzen dikwijls bespottelijk hoog zijn.
Men dient de bakens te verzetten. Als
iets daarop wijst is het wel deze staking,
die wellicht zeer spoedig vegeten zal zijn,
maar die ongetwijfeld ernstige gevolgen
zal hebben. De regeering k6 er nauw bij
betrokken ,het geheele geval raakt het
huidige bewind onmiddellijk. Een bewind
intusschen, dat zich van de verantwoorde
lijkheid dezer ontwrichting tracht te ont
trekken door te zeggen, dat de leiders
der staking geen garantie kunnen geven
voor zoover het betreft het opvolgen van
de instructies door de stakende werklie
den, ten getale van ruin twee millioen.
Wat een wonder dat deze leiders maar
niet zonder meer een dergelijke garantie
geven. Wie kan de mentaliteit van zulk
een aantal menschen peilen? En
zou de regeering zelve wel in staat zijn
op elk gewenscht oogenblik te garandee
ren dat „het volk" gehoorzaam is? Komt
het misschien nooit meer voor, dat mi
nisters naar huis gestuurd worden? Waar
toe dan dergelijke vragen aan vaklei
ders gesteld. Hun weigerend antwoord
is immers evenmin een garantie voor on
gehoorzaamheid als een bevestiging voor
gehoorzaamheid.
Wij willen ons onthouden van bijvals
betuigingen aan het adres van een der
beide partijen, maar zooveel is zeker, dat
de leiding der staking ditmaal in bekwa
me handen berust en dat Mac Donald en
consorten hun stafkaart wel he,el gron
dig bestudeerd zullen hebben. Laten wij
den rand van het bovenraam ëen klein
handspiegeltje, zoodat dit bijelke bewe
ging van de deur naar beneden moest val
len. Toen ging- ik naar bed.
Ik viel niet dadelijk in slaap. Liddy
kwam binnen toen ik net begon in te
sluimeren en keek onder het bed. Ze
durfde niets te zeggen omdat ik haar pas
zoo had afgepoeierd en ze verdween na
eenige malen somber gezucht te hebben.
Ergens beneden gaf een klok met een
speelwerk den tijd aanhalf twaalf, kwart
voor twaalven, twaalf uur. En toen gin
gen de lichten voorgoed uit. De elec-
trische centrale van Gasanova sluit te mid
dernacht. Iedereen gaat dan naar huis;
als men een feest geeft is het geloof ik
de gewoonte om een fooi te geven, zoodat
het personeel met sterke koffie nog een
paar uur wakker blijft. Maar voor dien
nacht waren de lichten uit. Liddy was in
slaap gevallen, zooals ik wel vjerwacht
had. Ze was iemand waarop men weinig
staat kon maken, altijd wakker en geneigd
tot praten als men haar niet noodig had
en slapend als m'en haar gebruiken kon.
Ik riep haar een paar maal, maar h,et
eenige resultaat was een geweldig gesnurk,
toen stond ik op en stak een kaars aan.
Mijn slaap- en kleedkamer waren op de
eerste verdieping boven de groote woon
kamer. Op de tweede verdieping liep een
lange gang over de heele lengte van het
huis, waar aan beide zijden kamers op
uit kwamen. In de zijvleugels waren klei
ne gangetjes die loodrecht op den hoofd
gang stonden, zoo eenvoudig mogelijk
En net toen ik weer in bed wilde krui
pen, hoorde ik een geluid, blijkbaar in
den oostelijken vleugel, en terwijl ik een.
van mijn pantoffels al uit had bleef ik
zitten luisteren. Het was een ratelend me-
hopen, dat de gevolgen voor Engeland
in het bijzonder en voor Europa in Ret
algemeen heilzaam zullen zijn.
ERNSTIGE BOTSING TUSSCHEN
AUTO EN TRAM.
Een kind gedood, dertien personen gewond.
Zaterdagmiddag had te Beriieum een
ernstige botsing plaats tusschen een auto
bus en de stoomtram.
De botsing was zoo hevig, dat geen der
ruiten vaa de autobus heel bleef en al de
inzittende passagiers door de glasscherven
in het gezicht werden gewond.
De heer A. Tonnaer, ontvanger der
directe belastingen te 's Her togen boscb,
werd aan hoofd en handen gewond en
per auto naar het ziekenhuis der Broeders
van Johannes de Deo gebracht door den
heer Kruitwagen, directeur der Zuid-Ne-
derlandsche Betonbouw Mij., die ook den
heer Van Tulder uit Eindhoven, dis even
eens aan het hoofd verwond was, naar
huis vervoerde.
Het ergste was er echter een kind van
10 maanden uit Nistelrode aan toe, dat
rechtstreeks uit het Ziekenhuis te Den Bosch
kwam en by d8 moeder op den schoot
zat. Het kreeg een viertai ernstige ver
wondingen aan het hoofdje en is in den
nacht van Zaterdag op Zondag om half
twee in het ziekenhuis te Beriieum aan
de bekomen verwondingen overleden.
Wat de oorzaken van het ongeluk be
treft, deelt men mede, dat de tram, die
daar ongeveer half drie passeert, reeds
voorby was, zoodat de chauffeur van de
autobus op die plaats geen tram meer
verwachtte. De botsing had plaats met
een extnatram.
o
DE OVERVAL OP HET BUSSUMSCHE
SPOORWEGSTATION.
De majoor-rechescheur van de Bussum-
sche politie en de rijksrechercheur, die in
verband met het onderzoek naar den
schuldige aan den overval op het Bussurn-
sche spoorwegstation Woensdag j.l. ruar
Brussel waren vertrokken, zijn, naar »de
Crt.« meldt, Zaterdagavond teruggekeerd.
Na lang zoeken hebben zy den gezochte,
zekeren S., die vroeger te Bussum heeft
gewoond, doch reeds eenigen tijd voor den
taaiachtig geluid en het weerklonk ont
zettend in de leege ruimten. Het was net
of er iets zwaars, misschien een stuk staal
rammelend en rat,elend de trap af naar het
speelzaaltje was afgerold.
In de stilte, die hierop volgde, bewoog
Liddy zich en snurkte weer. Ik was wan
hopig; eerst hield ze mij wakker door
haar malle angst en nu ik haar noodig had
sliep ze als een os. Ik ging naar binnen
en wekte haar, en ik moet haar tot haar
eer nageven, dat ze onmiddellijk klaar
wakker was.
Sta op, zei ik, als je niet in je bed
vermoord wilt worden.
Wat? Hoe? gilde ze ontzet, en sprong
overeind.
Er is iemand in huis, zei ik. Sta op1.
We moeten probeeren om bij de telefoon
te komen.
Toch niet in de hal? vroeg z|e ver
schrikt. O juffrouw Rachel, toch niet in
de hal? en ze probeerde mij tegen te hou
den. Maar ik ben eten groote vrouw en Lid
dy is klein. We bereikten tenslotte de deur
en Liddy had een kopferen staaf in de hand
die zoo zwaar was, dat ze hem nauwelijks
dragen kon, laat staan er iemand ,een slag
mee toe brengen. Ik luisterde en toen ik
niets hoorde de^d ik de deur een eindje
open en keek in de hal. Het was er pik
donker en door het schijnsiel van mijn
kaars maakte de duisternis nog meer in
druk. Liddy gaf een gil en trok mij wfeer
terug, en toen de deur dicht sloeg viel
het spiegeltje, dat ik op het bovenraam
had gelegd naar beneden boven op haar
hoofd. Toen was het heelemaal mis. Het
duurde een heelen tijd voor ik er haar van
kon overtuigen dat ze niet van achteren
was aangevallen door een inbreker, en
toen ze den spiegel kapot op den grond
overval naar Brussel was vertrokken, wel
in de Belgische hoofdstad gevonden, doch
S. ontkende echter pertinent iets van het
misdrijf af te weten. De rechercheurs
hebben hem een langdurig verhoor afge
nomen. Zijn verklaringen en ook de feiten,
die can het licht kwamen, gaven den beiden
politiemannen echter geen aanleiding om
zijn arrestatie aan de Brusselsche politie
te verzoeken.
In politiekringen wordt betwijfeld, of
men langs dit spoor den dader zal ont
dekken. Intusschen hebben de politie nog
verschillende aanwijzingen bereikt, welke
den dader in andere lichting doen ver
moeden. Deze aanwijzingen worden thans
onderzocht, zoodat de hoop om den ware
te pakkan te krygen, nog lang niet is
opgegeven.
o
ERNSTIGE VECHTPARTIJ.
Zaterdagavond 12 uur heeft in de Biesen-
steeg te Arnhem een vrij ernstige vecht
partij plaats gehad, waarby een drietal
personen min of meer ernstig gewond werd.
Het ergste was er zekere B. uit de
Oeverstraat aan toe, die door zekeren A.
met een scheermes een groote snede van
den slaap tot de onderkaak werd toege
bracht. A. z&lf bekwam een steekwond
in den rechterschouder, terwyl een derde
persoon, zekere H., een bloedende wonde
aatr den rechterpink opliep.
Allen werden naar het Sted. Ziekenhuis
overgebracht, waar eerstgenoemde, die veel
bloedverlies had, ter verpleging opgenomen.
Zijn toestand was Zaterdagavond, hoewel
ernstig niet levensgevaarlijk.
A. werd na verbonden te zyn in hechte
nis gesteld.
Te veel drankgebruik schijnt de oorzaak
van deze vechtparty te zyn.
o—
OUD-MINISTER COLIJN.
In verband met het bericht van het
»Volk«, dat de benoeming verwacht wordt
van den heer Coiijn tot Amerikaansch
controleur vsn de beulingen op de Euro-
peesche oorlogsschulden aan de Vereenigde
Staten, verneemt ïde Tyd«, dat den heer
Coiijn inderdaad reeds weken geleden een
dergelijke functie is aangeboden, maar de
oud-minister daarvoor bedankt hesft.
o
zag liggen maakte dat het al niet veel
beter.
Dat geeft een dooie, jammerde ze. O,
juffrouw, nu gaat er iemand dood.
Ongetwijfeld, zei ik streng, als jij je
mond niet houdt, Liddy allen.
En zoo bleven we totüen ochtend zitten,
hopend clat de kaars het zou uithouden tot
het dag werd, en we bespraken met wel
ken trein w.e naar de stad terug zouden
gaan. Als we maar bij dat besluit waren
gebleven en teruggegaan waren voor het
te laat was.
Tenslotte ging de zon op en van mijn
raam uit zag ik de boomen in de oprij-»
laan langzaam zichtbaar worden, eerst grijs
toen groen. Aan den andjeren kant van-
het dal werd de Greenwood Club een
witte vlek tegen een heuvel aan en een
paar vroege roodborstjes trippelden rond
in de dauw. Pas toen de melkboer en
de zon kwamen, ongeveer om denzelfden
tijd, durfde ik de deur naar dé hal open
fe doen en rond te kijken. Alles was nog
precies zooals wij het gelaten hadden.
Hier en daar stonden koffers, die nog!
naar den kofferzolder gebracht moesten
worden en door een raam van gebrand
glas scheen het daglicht opgewekt rood
en geel naar binnen. De melkboer liep!
ergens beneden rond en de dag was be
gonnen.
Ongeveer om half zeven kwam Thomas
Johnson de oprijlaan af en wij hoorden
hem beneden rond scharrelen en luiken open
zetten. Ik moest met Liddy meegaan naar
haar kamer boven, ze was Cr van overtuigd
dat ze daar iets griezieligs zou vinden,
En toen er niets bijzondfers was, voelde
ze zich zoo moedig in het daglicht, dat
ze heusch een beetje teleurgesteld was.
(Wordi vervolgd.)
ïosr lot Liifl vio Heistlgn B9 ^feiEjeLaioBtraat ei de Boimelorwaari
