Eerste Blad
DIEREN GENEESMIDDELEN,
A. VERSCHUUR-BAERT
De Wenteltrap.
C. DE KEMP
S. D. LANKHÜYZEN Co's BANK
UitgaveFirma L. J. VEERMAN, Heusden.
4653, Vrijdag 5 November 1926,
Wegenbelasting en auto's.
FEUILLETON!.
Binnenland.
telef. wo. is Raamsdonksvee:
AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BATSR^VDAM
^ND VAN ALTEN*
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
De meest gevraagde
Wiltebroodstraat W 52 HEUSDEN.
T. BOONSTRA.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.25, en
franco per post beschikt ƒ1.40. Afzonderlek®
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
Van G. T. CAMPAGNE Jr. te Cul'em-
borg zyn verkrijgbaar in de
DROGISTBRIJ van
Het is stellig niet zonder belang eens
na te gaan, hoe het ontwerpt-we't met be
trekking tot deze belasting dobr de 2e
Kamer is ontvangen. Over het algemeen
stemden de leden er nog al mee in, omdat
men wel begrijpt dat de Nederlandsche
wegen op geen stukken na geschikt zijg
voor het vervoer van den hedendaagschen
tijd.
De regeering acht eene tijdsruimte van
25 a 30 jaar noodig om het geheele we
gennet te brengen in een toestand, die vol
doet aan billijke eischen. Dit aantal jaren
wordt door de regeering genoemd, omdat
de aanleg van wegen in de verbetering
er van wel eens zou kunnen tegenloopen,
maar zij denkt toch wel dat de duur mee
zal vallen.
De regeering zegt dat aan de wegen
met kracht en spoed zal worden gewerkt
en we gelooven werkelijk, dat zij dat eer
lijk meent. Maar de vraag is of steeds
de noodige middelen aanwezig zullen zijn
om immer flink te kunnen doorwerken.
Sommige leden waren bevreesd, dat het
bedrag van 41/2 millioen, hetwelk jaarlijks
aan onderhoud van de wegen wordt be
steed, in de toekomst niet toereikend zal
zijn.
Ons komt het voor dat bedoeld be
drag absoluut onvoldoende zal blijken te
zijn en dat de jaarlijksche kosten nog
heel wat hooger zullen loopen. Wanneer
men nu de wegen ziet, die voor dit 'bedrag/
worden onderhouden, dan kan men wel
nagaan dat 41/2 millioen geheel onvol
doende is als het wegennet woridt uitgéf-
breid en beter wordt onderhouden.
millioen voor aanleg en onderhoud van
wegen is een veel te lage raming.
Wegenaanleg en wegenverbetering kos
ten veel geld en 't is niet meer dan b,il«
Naar het Amerikaansch
van
MARY ROBERTS RINEHART.
I
)o(
54) i
Het zal wel een paar uur geduurdlh leb
ben, want ik had een vermoeienden dag
gehad en toen ik wakker werd Was iki
stijf geworden door de ongewone houding.
Het eerste oogenblik kon ik mij niet her
inneren waar ik was en ik h'ad een vree-
selïjk zwaar gevoel in mijn hoofd. Lang
zamerhand drong; alles weer tot mij door,
en ik merkte dat de lucht heel slecht
was, niettegenstaande de ventilattebuizen.
Ik haalde hijgend adem en mij|n gezicht
was klam en vochtig. Waarschijnlijk zat
ik er al een heelen tijd en waren dje ant-
deren 'bezig om het bosch te doorkruisen
of in de beek te dreggen. Ik wist, dat ik
over enkele uren bewusteloos zou zijn, en
als ik niet meer in staat was om' te roepen,
zou mijn eenige kans op redding verkeken
zijn. Ik 'probeerde de bewusteloosheid af te
weren door in de kamer op en neer te
loopen, maar ik had de kracht niet het
vol te houden en ten slotte ging ik Weer
op de tafel zitten met mijn rug tegen die
muur.
Het was stil in huis. Eens dacht ik dat
ik voetstappen onder mij hoorde, waar
schijnlijk in mijn eigen kamer. Ik greep
den stoel beet en beukte er mee op den
vloer. Maar er gebeurde niets, ik kwam
tot het bittere besef, dat het lawaai, zoo
het al gehoord werdgehouden zou wor-
lijk dat zij, die van de wegen gebiruik
maken, in de allereerste plaats zijn aange
wezen om daaraan te betalen.
Maar waarom :moet nu (weer het grootste
gedeelte der belasting op de motorrij
tuigen worden verhaald? 't Is ook te dwaas
om te meenen dat zwaar beladen doo>r,
paarden getrokken voertuigen zoo goed
als geen schade aan het wegdek veroor
zaken en de veel minder zware auto ojp
luchtbanden alleen het wegdek vernielt.
Waarom moeten de door de openbare
lichamen gehouden motorrijtuigerk vrijge
steld worden van het betalen van belas
ting? Brengen zij niet evenveel schade
aan het wegdek toe als de auto's vany
particulieren?
Dat de vrijstelling van openbare licha
men als b.v. provincie en gemeente eene
onbillijkheid is, ligt wel voor de hand.
Immers mogen zich de motorrijtuigen van
openbare 'lichamen vrij op den weg be
wegen, terwijl de motorrijtuigen dje b.v.
nimmer buiten de stad komen en dus geen
gebruik maken van de wegen, voor wel
ker aanleg of onderhoud de wegbelasting
den voor het geklop, waarvan we kort
geleden zoo geschrokken waren.
Het was onmogelijk om na te gaan hoe
laat het zou zijn. Ik probeerde vijf minw-
ten af te meten door mijn polls té tellen
en twee en zeventig slagen per mjnuut te
rekenen. Maar het duurde eeuwen
en tenslotte viel het mij moeilijk om1 te
tellen, mijn hoofd was zoo verward.
En toen hoorde ik beneden in het huis
lawaai. Er was een soort van tjrillend{
geluid, dat ik meer voelde dan hoorde,
zooiets als een motorbrandspuit in de stad
Een oogenblik dacht ik dat het huis
in brand stond en mijn hart stond haast
stil van schrik; toen begreep ik het. Het
was het geronk van een auto, en Halsey
was teruggekomen. Dat gaf mij weer hoop.
Halsey en Gertrude zouden misschien sa
men wel slagen in wat Licldy en de drie
detectives niet gelukt was.
Na een poosje leek het er heusch op
of ik gelijk gehad had. Er gebeurde blijk
baar iets beneden, er werden deuren dicht
geslagen en er drongen opgewonden stem
men tot mij door. Ik hoopte dat ze dich
ter bij zouden komen, maar na een poosje
hield het geluid op en was er niets dan
de stilte en de hitte en de druk vajn de
muren, die mij' dreigden te verstikken.
De eerste waarschuwing die ik kreeg
was een gemorrel aan den schoorsteenman
tel. Ik was op het punt om een gil te ge
ven, maar zweeg. Misschien was ik door
ondervinding voorzichtiger geworden, mis
schien was het instinct. Wat het ook was,
ik bleef onbewegelijk zitten en hoorde hoe
er iemand in alle stilte met zijn vingers
langs het snijwerk zocht en het ver
schuifbare paneeltje vond.
Nu werd het lawaai beneden weer dubbel
erg: ik maakte er uit op, dat er verschei
dene menschen tegelijk de trap op lier-
dient, hun portie hebben te betalen, 't Is
dus «zeer begrijpelijk dat reeds nu door
meerdere vrachtautohouders de auto's van
de hand worden gedaan teneinde daar
voor paarden en wagens aan te schaffen.
Maar de wegen moeten verbeterd wor
den en wel zoo spoedig mogelijk en daar
voor is geld noodig. En nu kan men zeg
gen: „Laat de belasting laag en leen het
te kort komende", maar daarvoor voe
len wij niet erg veel. Laat hem, die het
meest aan het wegdek bederveni, 't meest
betalen, dat is billijk, maar dat ook ande
ren die van de wegen op eenigerlei wijze
met hun voertuigen profiteeren, meebe
talen is alleszins gerechtvaardigd..
Echter moet de belasting toch niet al
te hoog worden opgevoerd, want een te
hooge belasting zou voor vele bedrijven
de ondergang beteekenen. Immers dwingt
de concurrentie de menschen om er een
snel vervoermiddel .op na te houden en.,
velen, die zulks nu reeds met groote moeite
kunnen doen, zullen, indien de belasting
druk voor hun werkauto's wordt ven*
hoogd, hun auto's moeten afschaffen en
zulks is natuurlijk voor hun zaak aller-
bedenkelijkst..
Wanneer de belastingen niet te hoog
zijn, zal het aantal motorrijtuigen steeds
grooter worden en komt het geschatte
bedrag der opbrengst aan "belastingen toch
binnen. Sinds eenige jaren is het aantal
bijna vier maal zoo groot gewoirdein en
wanneer zulks door te hooge lasten niet
tegengehouden wordt bestaat er zeker kans
dat dit binnen enkele jaren nog heel wat
zal groeien.
Een feit is het dat niet alle autobezit
ters kapitaalkrachtige personen zijn en van
deze waarheid schijnen velen nog niet
te zijn doordrongen.
GOUD, ZILVER, UURWERKEN.
Ëngstraat 80, HEUSDEN.
Prima WEKKERS met 2 jaar
schriftelijke Garantie f 2-25.
ONGELUKKEN.
TE Erica is de heer K. de Graat, die
in gesprek langs de rails liep, door een
aankomende tram gegrepen en overreden;
beide beenen werden hem afgereden; hij
is naar het ziekenhuis te Hoiogeveen ver
pen en toen ze dichter bij kwamen kon
ik hen zelfs verstaan.
De trappen in het oog houden, riep
Jamieson. Verdraaid er is hier geen
licht. En toen weer: Allemaal tegelijk.
Een twee drie.
De deur van den kofferzolder wa9 blijk
baar van binnen op slot gedaan. Toen ze
hem met vereende krachten hadden open-
broken en er, te oordeelen naar het la
waai, een van hen met de deur nuee in
de kamer viel, werd de knop van de:n
schoorsteenmantel opzlji igeschoven —het
stuk ging open en weer dicht. N;u
was ik niet meer alleen in de geheime ka
mer. Er was nog iemand in de duisternis,
iemand die zwaar ademhaalde, en die
zoo dicht bij was dat ik hem met mijd
hand kon aanraken.
Ik was verlamd van schrik. Buiten klon
ken opgewonden stemmen en ongeloovige
uitroepen. De koffers werden door elkaar
gegooid, de ramen werden opengedaan;
en de man die bij mij' in de kamfer was,,
stond stil en luisterde. Zijn achtervolgers
wisten blijkbaar niet wat ze er van den
ken moesten, ik hoorde hem diep adem
halen en zich omdraaien om den weg te
zoeken in de duisternis. En toen raakte hij
mijn hand aan.
Een hand in een leege kamer. Hij hield
Zijn adem in. Behalve dat hij zijn hand
plotseling wegtrok, bewoog hij zich niet.
Ik denk dat hij volkomen hulpeloos was
van schrik. Toen ging hij achteruit, lang
zaam, stap voor stap wijkend voor de
hand in den hoek. Zijn adem kon ik niet
hooren.
Toen hij eenige passen van mij af was,
gilde ik als een krankzinnige, en ze hoor
de n|mij.
In den schoorsteen, gilde ik. Achter
den schoorsteenmantel. Den schoorsteen-
Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeente^komen voorwaarden.
Opent rekening-courant met re^erfergoeding.-
Incasseert Binnen- en Buitenjactfosche Wissels.
Belast zich met den aan- en verkoop v^Èffecten en nazien van Uitlotingen
Koopt en verko^pt^vreemd Bankpapier.
Verzilvert Coupopjif'tm bezorgt alle Assurantiën.
Neemt gelden èt Den^sflt)) rentevergoeding volgens overeenkomst.
Verhuurt S^ferfToketten. (Prijzen naar grootte der kastjes).
SPAARBANK*^»" Spaarboekjes gratis bij eerste storting.
Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie
In aah^luiting aan onze gevoerde correspondentie
met Sint-Nïtsolaas over de thans heerschende algemeene
malaise in Hbljand ontvingen wij heden onderstaand
per Radio overges^md antwoord
SPANJENovember 1926.
Sint-Nicbkms
die goede Oude^Man,
trekt zich van de in Holland heerschend&jnalaise niets an.
\l£ant hij is er zeker van
dat een ADVERTENTIE IN DIT BLAD denJZqkenman
helpen kan.
Vraagt onze Advertentie-Tarieven
voerd.
Op den Haarlemmerweg bij Haarlem
is door het springen van een voorband
een motorrijwiel over den kop geslagen,
tengevolge waarvan de bestuurder ern
stig gewond werd. Hij is per zieken
auto naar Haarlem vervoerd.
Op den Slotejweg te Amsterdam heeft
een ernstig motorongeluk plaats gehad,
waarbij de 25-jarige bestuurder van het
motorrijwiel gedood en de 52-jarige duo-
rijder ernstig gewond is. Vermoedelijk is
het motorrijwiel in een bocht van den weg
mantel. i
Met een vloek wierp de man zich op
mij en ik gilde weer. In zijn razernij h|ad
hij zich in de richting vergist en ik hoor
de dat hij tegen den muur aansloeg'. Dien
keer ontweek ik hem; ik liep de kalpfer
door en greep den stoel. Een seco>nde|
bleef hij staan luisteren, toen kwam hij; op
nieuw op mij af en ik sloeg hem met den
stoel. Ik denk dat het hem Verdoofden
want ik merkte even niets van hem, enf
toen riep er buiten iemand:
-Wij kunnen er niet in!, Hoe
gaat— bet open?
Maar de man in de geheime kamer was
van tactiek veranderd. Ik voelde dat hij
heel langzaam op mij toesloop, maar ik
wist niet uit welke richting. En toen
greep hij mij'. Hij legde zijn hand opl
mijn mond en ik beet hem1. Ik was hul
peloos, ik stikte haast en er was iemand
•bezig om van buiten af door den schoor
steenmantel heen te breken. Er scheen al
iets geweken te zijn, want er kwam een
heel dun lichtstraaltje door het hout. Toen
hij dat zag, liet de man m'ij1 los; toen draai
de plotseling volkomen geruischloos de
tegenovergestelde muur open, ging even
geruischlos dicht en ik was weer al
leen. De onbekende was verdwenen.
In de kamer hiernaast, riep ik opge
wonden. Hier naast? Maar mijn stem!
werd niet gehoord dooir het geklop op1
den schoorsteenmantel. Toen ik er eindelijk
in slaagde mij verstaanbaar te maken wa
ren er al een paar minuten voorbij. Toen
holden allen naar dat andere ve'rtrek
behalve Alex, die doorwerkte tot hij mij
bevrijd had. Toen ik weer veilig en' wel
op den kofferzolder stond, hoo|ride ik)
hen beneden loopen.
Na al zijn inspanning om mij! te btef-
vrijden nam Alex heel weinig notitie van
ter plaatse met groote snelheid tegen een
boom gereden. Beide slachtoffers werden
naar het Wilhelmina-Gasthuis vervoerd.
O
ERNSTIGE MISHANDELING
Een 65-jarige vrouw te Amsterdam is
naar het Wilhelminagasthuis vervoerd.
Haar waren met een scherp voorwerp
eenige steken toegebracht, waardoor zij
bloedend was verwond. Zij wenschte niet
op te geven, wie de dader is. Een 50-ja-
rige man is aangehouden verdacht van
deze mishandeling.
me. Hij sprong door de opening in de
geheime kamerj elu greep de draagbare
brandkast.
Ik zal dit in de kamer van meneeir
Halsey zetten, juffrouw Innes, zéi hij, en
ik zal er een van de detectives de wacht
bij laten houden.
Ik verstond herfi nauwelijks. Ik kon wel
lachen en huilen tegelijk en ik wilde
naar bed en een kop thee drinken, en Liddy
een standje geven, en de duizend en een
dingen doen, die ik bijna nooit 'meer had
kunnen doen. En de lucht. De koele avond
lucht op mijn gezicht.
Toen Alex en ik op de tweede verdie
ping waren gekomen, kwam Jamieson ons
tegemoet. Hij was kalm en erinstig en
knikte begrijpend toen hij het brandkast
je zag.
Wilt u een oogenblik meegaan, juf
frouw Innes? vroeg hij en toen ik toe
stemde ging hij mij1 voor naar den oos
telijken vleugel. Beneden liepen ze met
lampen rond en er stonden een paar
dienstboden bij de trap te kijken. Ze gil
den toen ze mij zagen en weken achter
uit. Alex mompelde iets achter mij, dat
ik niet Verstaan kon en liep mij zonder
plichtplegingen voorbij. Toen zag ik dat
er iemand onder aan de trap lag en dat
Alex zich over hem heenboogj.
Terwijl ik langzaam naar beneden kwam
ging Winters opzij en Alex weer rechtop
staan en keek mij aan.
Hij had een grijze pruik in zijn hand
en voor mij op den vloiejr lag die man
wiens grafsteen op het kerkhof in Ca
sanova stond Paul Armstrong.
MEI ft SBLtB
Tiir let L3il tii Ueisder ei AlteuieLngstriat ei le Biaielervasrti
ADIO-TELEGRflM.
(Wordt vervólgd.)
