Tweede Blad voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. 14669 Idas 31 December ONS KINDERHOEKJE DIERENGENEESMIDDELEN, k. VERSCHÜÜR-BAERT OUDE JAAR. Kinderrubriek. Vrouwenrubriek De meest gevraagde Wittebroodstraat W 52 NEUSDEN- Ituiteiiland BEHOORENDE BIJ HET Versterk aw nieren Werp dat lustelooze, afgematte gevoel van u, en herwin uw gezondheid en ener gie door uw nieren te helpen om de scha delijke en kwaaddoende vergiften uit uw bloed te filtreeren. Maak uw leven weer tot een lust. Die pijn in de lendenen, die urinestoornissen, dat vermoeid, zenuwach tig, uitgeput gevoel, die hoofdpijn en dui zeligheid kunnen alleen te wijten zijn aan nierzwakte, en deze kan overwonnen wor den. Piekeren helpt u niet. Wordt flink en gezond door het gebruik van Foster's Rugpijn Nieren Pillen. De tijd bewees, dat dit specifieke niergeneesmiddel aan de nie ren juist die versterkende hulp geeft, die zij noodig hebben en deze organen bij staat om het bloed volkomen en terdege te zuiveren. Door nieuwe kracht aan de verzwakte nieren te geven, kunnen Foster's Pillen kwellende nierverschijnselen als rheumatiek, ischias, spit, waterzucht, niersteen, en blaas ontsteking verlichten en voorkomen. Duizenden in Holland danken hun te^ genwoordige gezondheid aan de genezen de eigenschappen van dit niermiddel. Be gin tnog heden met het gebruik en zie hoe snel gij een flinke gezondheid kunt her krijgen. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a f 1,75 per flacon 34 Voor wie niet oudejaarsavond beschouwen als een pretje met gelach en luidruchtig vermaak, is er in dien avond iets dat ons weemoedig stemt en dat die uren zwaar maakt om te doorleven. Het is de hope loosheid van het terugverlangen, van het terughunkeren naar menschen en toestan den. We moeten er niet voor terugbeven, er niet voor uit den weg gaan, maar stil neerzitten in onzen, ach misschien gedunden kring, moedig ondergaande deze smart van broosheid en Onherstelbaarheid. Maar velen kunnen zich niet zetten tot terugdenken, omdat hun begeeren is ge richt op wat komen zal. Niet Oudejaar, maar Nieuwejaar zien wij. Wat deert het vroegere Vooruit ligt de weg. Niet op wat geschied is, maar op wat geschieden zal, komt het aan, Laat de zon maar voor de laatste maal dalen in dit jaar, als zy zich maar haast om weer op te gaan, opdat wy weer kunnen arbeiden. Sterkte en moed liggen daarin, het is jonger, frisscher, ge zonder dan dat andere, maar er laat zich moeielijk over redeneeren. Het is een vraag van temperament en gevoel. En wat zul len wy ais het oude ons niet wil loslaten Als ons hart hangt juist aan zooveel wat wegging Herinnering vlucht niet op bevel en velen laten haar gaarne binnen als zy aanklopt op Oude jaar ook al vreezen zy haar. Beklagelijk is vooral hy, voor wien de Sylvesteravond herinnering wordt, een wreede aanwijzing, van een daling, een langzame daling, beneden het hooge peil van gerechtigheiddie in dat uur van onbarmhartige eerlijkheid tegenover zich zeiven aan zyn leven denken moet als aan een verflauwen in het goede, een bekoelen, sprankel voor sprankel van het oude vuur van bezieling- Het leven knaagt aan veel goeds in menschen, maar sommigen zyn sterk en wat dreigde verloren te gaan, houden zy vast met kloeken greep. Maar velen zyn zwak, deinzen terug voor beproeving als hun hoogste idealen worden gesmaad, zoo dat zij langzaam aflieten van de strenge eischen, toezagen dat wegzonk, wat had moeten worden vastgehouden. Zoo te moeten denken aan vroegere frischheid in arbeid, die nu verkleurd en verfommeld is, dat is het bitterste van al en geen tranen zijn bloediger dan die worden geschreid om eigen reiner verleden. JAARWISSELING. Een weinig peizen Zoo even maar, In 't laatste etmaal Van 't stervend jaar. Nog eens herdenken Wat is geschied, En hoopvol polsen Wat Toekomst biedt. Men leest de aren Van vreugd byeen Op korenakker Van het verlèen. Elk uurtje vreugde, Dat men ontving, Herkrygt zijn glans door Herinnering. Maar somb're uren Van droefenis, En zwarte dagen Van groot gemis, Herinneringen Aan haat en leed, Daarvoor is 't beste Vergeef, vergeet De nieuwe jaarkring Weer afgewacht Met optimisme En strydenskracht 1 Zoo even peinzen Met fluist'rend woord Zoo even stilstaan En dan weer voort. BOB EN MOP IN DROOMLAND. IV. De kinderen renden in de richting, die de schaduw bad aangegeven, «Kom, Mop«, riep Bob, «laten wy hollen*, en beiden liepen zy zoo hard zy konden, totdat zy werden tegengehouden door de schaduw van een politieagent. »Héla, jongeman*, zei de agent, terwyl hy hem tegenhield, «waar ga jy zoo haastig naar toe?* «Naar het land der Droomen*, zei Bob. «Maar daar ga je toch niet naar toe, zonder dat je er wat zoekt zeide de agent. «Neen*, zei Mop twyfelend en Bob zei«Ja, dat weet ik eigenlyk niet. Ik heb laatst eens een droom gehad, die zoo erg mooi was en nu zou ik hem graag terugzien zou die daar zijn «Dat is mogelyk*, zei de schaduw-agent. «Daar, aan den anderen kant is het land, waar alle droomen naar toe gaan, die nooit werke lijkheid worden*. (Wordt vervolgd). Beste jongens en meisjes, Verleden week hebben we geen raadsels opgegeven en hebben dus thans geen op lossingen. De nieuwe raadsels zijn: 1. Het woord dat je zoeken moet, noemt iets, dat heel scherp is en waar mee je toch onemogelijk iets kan snijden. En dit gevraagde woord kun je vinden, als je de nevenstaande regels goed invult. Want als je dan de letters leest, van boven naar beneden, die op de schuine lijm met groote kruisjes komen te staan, dan heb je het gezochte woord. X X X X X is een nuttig dier, dat zware lasten kan trekken. X X X X X is een voorwerp, waaruit wc X drinken, melk of chocola of zoo iets. XXX-XX is een ander woord voor zee- roover. X X X X X is iets, dat we soms op tafel soms op den grond vinden. X X X X X is den naam van het onderste deel van een huis. 2. Van voren breed, van achteren smal dat is een raar geval. En schrijf je me op, o wonder dan, is mijn staart net als mijn kop. 3. Welke fout zit er in de volgende zin: Karei de Groote zette zijn bril op, omdat hij de kleine drukletters in het boek niet kon lezen. OOM KAREL. HET GESCHENK VAN ANNELIES Ze heette eigenlijk Annelies, maar iede- een noemde haar Miep, net als vader en moeder. En ze had prachtige blonde pij penkrullen, waarom vader haar wel eens plagend „Krullemie-stijlhaar" noemde. Nu was het Oudejaarsavond. Straks, na het eten zou de kerstboom nog eens aangestoken worden. Moeder had heerlijke oliebollen gebakken en ze kregen ook: vast nog melkchocolade. Het zou een prach tig feest zijn. Nu, en wie houdt daar niet en wie houdt daar niet van, al ben je dan ook al erg groot en oud, net zooals Miep, die al zeven jaar was. O, Miep', aei moe der, terwijl ze in de kamer kwarm, ik heb geen suiker in huis, wil jij even een pond halen, hier om den hoek? Maar kom da delijk terug, want we eten over 5 minuten. Miep was al. weg. Ze had vlug haar blauwe matrozenjekkertje aangewipt en ide matrozenmuts over haar ooren getrokken en was op een draf het huis uit gevlogen zoodat de pijpenkrullen op haar rug vroo- lijk op en neer dansten. Wat was het koud buiten. De sneeuw lag wel een voet hoog. Je zakte er heelemaal in weg. En het sneeuwde maar altijd door. Daar was tie winkel. Miep was vlug geholpen en wipte al weer den winkel uit. O, kijk eens, wat een menschen stonden daar. Miep liep er heen. Een groepje menschien, jongens en meisjes stond om iets heen. Toen Mijep goed keek, zag ze, dat al die groote men schen irond een zwart poesje, dat bibbe rend van de kou in de dikke sneeuw zat en heel treurig mauwde en piepteMauw, mauw. Miep kreeg medelijden. Wat deden al die menschen daar nu? Was er nu nfie-i mand, die dat kleine diertje oppakte en weer bij zijn moeder in het warme mand je bij den kachel bracht? Van wie is dat poesje, vroeg Miep kordaat. Van niemand, zei er een. En niemand wil het hebblen ook, zei een straatjongen. Maar waar moet het kliertje dan naar toe, in die kou? vroeg Miep. Weet ik het, zei de jongen. Milep dacht even na. Ze had gezien, dat er in [den winkel van den kruidenier een groote dikkle poes zat. De kruidenier zou zeker dat lieve kleine poesje er wel bij willen heb ben. Dan zal ik het wel meenemen, zei ze toen, pakte het verkleumde diertje op en ging weer naar den kruidenier terug. Maar toen die hoorde, dat ze hem nog een poesje wilde brengen, zei hijO, nee, kind, dat kan niet. De groote poeis zioir de kleine zeker kwaad doen, nee, ik kan het niet hier houden, neem maar weermlee hoor. Miep kon wel huilen, wat moest ze beginnen? Ze wist dat vader en moeder geen poes wilden hebben. Maar ze kon dat arme diertje toch niet in den sneeuw' achterlaten? Het poesje droeg ze onder haar manteltje en het diertje was ver weg gekropen, om zich zooveel mogelijk te ver warmen. Schoorvoetend ging Miep naar huis. Wat was ze verschrikkelijk lang weg gebleven. De deür stond aan. Stil wipte ze naar binnen, regelrecht naar de keuj- ken. Daar stond, bij het fornuis, een oud mandje, waarin ze het poesje voorzichtig neerzette. Toen klonk opeens vader's boo ze stem, die zei: Ondeugende mieijd, die je bent, waar heb je al dien tijd gezeten, hé? 'Het eten staat al een kwartier opi tafel. Moeder is op straat gegaan om je te zoeken. Vooruit, voor straf ga je zonder eten naar bed, dadelijk. Geen oliebollen vanavond, geen kerstboom meer branden, geen chocolade. Ga jij maar eens nadenken over het verdriet, dat je mij en moedler gedaan hebt. Miep wilde wat zeggen, Maar er zat zoo'n dik brok in haar keel en haar lippen trilden zoo, dat ze vast en zeker zou gaan huilen. Ze zei niets, en ging stil naar haar kamertje. Hoe kon vader nu zoo boos op haar zijn. Het was toch goed, wat ze gedaan had? Ze had toch een arm hulpe loos diertje geholpen? En nu zou ze geen een van die heerlijke bruine oliebollen proe ven en de kerstboom met zijn mooie bran dende kaarsjes zou ze ook niet meer ziten. Het was donker en koud in haar kamertje. Maar nee, ze wilde toch niet huilen. Er was toch heelemaal niets om over te 'hui len, als-je iets goeds gedaan had? En zei' moeder niet altijd, dat je nooit bang hoef de te zijn, dat er iets naars zou gebeuren, als je goede dingen deed? Hoorr daar kwam iemand snel de trap op. De deur ging open en een oogenblik later voelde Miep, hoe twee zachte armen haar optilden en haar op schoot trokken. Het was moeder, die dat deed. En het was moeder, die zacht aan haar oor fluisterde, terwijl ze haar, alsof ze nog zoo'n heel klein meisje was, op haar schoot heen en weer wiegde en zei: Je bent moeder's flinke Tdeine meid, hoor, moeder heeft alles gehoord. En vader weet ook alles, en is heelemaal niet meer boos op jje. Va der wist niet, dat je. die kleine poes had meegenomen. Maar de kruidenier heeft me alles verteld en mevrouw van de overkant die het ook gezien had, kwam het me net ook vertellen. O, m«m, zei Miep, wat ben ik blij, dat U het weet. Pa was zoo boos, dat ik niets durfde te zeggen. En, mam, mag het poes je nu bij ons blijven? Dat weet ik nog niet, zei moeder, maar laten we nu gauw naar beneden gaan. Maar toen na het eten de kerstboom weer aangestoken was en moeder de geu rende oliebollen binnen bracht, zei vader, dat Miep heel eventjes in de gang mo|est staan. Omdat hij geloofde, dat het Kerst mannetje nog een cadeautje onder den kerstboom wilde leggen. En toen Miep even later weer binnen mocht komen, stond daar onder den kerstboom een keu rig mandje, mei een warm kussentje er in. Uit haar poppenwieg. En boven op dat kussentje zat, met een rood lintje omi zijn halsjehet jxiesje. Dat was het geschenk van Annelies. De Tijd der Kinderfeestjes. van G. T. CAMPAGNE Jr. te Culem- borg zyn verkrijgbaar in de DROGIHTKRIJ van Men moet thans geen overschotjes zyde ongebruikt laten liggen, want het tijdperk der kinderfeestjes nadert met rasse schreden en de jeugd smeekt om nieuwe jurkjes. De terugkeer tot de meer bewerkte mode is met groot gejuich in de kinderkamer geconstateerd, daar in die omgeving nie mand iets voelde voor de ernstig8 eenvou digheid en het rechte en slechte van de ongegarneerde modelletjes. Leuk uitstaand taffetas, ciêpe met in- geborduurde bloemen, leuk geplooid geor gette dat is het, waarnaar het vrou wenhart verlangt, het komt er niet op aan hoe oud of hoe jong dat vrouwen hart is. Rose en blauw worden niet langer als de twee eenige kleuren beschouwd, die door jonge kinderen gedragen kunnen worden. Nu zyn zy evengoed thuis in lichtgeel, blad-groen en zachte mauve tinten, doch gelukkig is de afschuwelijke mode om kinderen in harde schreeuwende kleuren uit te dossen, voorby. Tegen woordig worden slechts zachte pastel tinten voor hen uitgekozen. Beide jurkjes, die hierboven zyn afge beeld, zyn bedoeld voor een partytje en het eene is precies even charmant als het andere, hoewel beiden van totaal verschil lend model zyn. Het eerste, No. 1227 behoort tot het type «schilderijtje* en wordt gemaakt van heel licht rose taffetas. Het rokje is heel wjjd en het wordt volgens een gewone taillelijn, gehecht op een zeer eigenaardig, strak zittend lyfje, dat van voren open gesneden is en waaronder een geplooid vestje gedragen wordt. Hetzelfde geplooide georgette dient als garneering voor de mouwtjes. Een rosetje, samengesteld uit heel ki-ine zyden rozenknopjes versiert het geheel op zeer aardige wyze. Knippatronen zyn verkrijgbaar voor meis jes van 4—-10 jaar. L-seftyd wordt veizocht op te geven. Kosten 55 cents. - Het andere jurkje, No. 1228, is geheel geplooid en wordt gemaakt van blad groene crêpe-de-Chine. Het rokje is gezet op een pasje van écrukant. De strik met lange einden van zwart fluweel, geeft er een echt Fran8ch cachet aan. Dit jurkje is geschikt voor kinderen van 2—8 jaar. Men wordt verzocht by bestelling van het knippatroon den leeftijd op te geven, alsmede No. 1228. Kosten 55 cents. ONTAARDE MOEDER. Naar uit St. Quentin wordt gemeld, heeft een aldaar woonachtige 43 jarige vrouw, Carette geheeten, een afgrijselijke misdaad gepleegd. Zy heeft namelyk haar eigen kind, dat pas 3 jaar oud was, in een pot met kokend water geworpen. Na deze daad liep de onmenschelijke moeder de straat op, luide om hulp roe pend. Zij wilde het aldus doen voorkomen, of haar kind, tydens haar afwezigheid, bij ongeluk in 't kokende water gevallen was. Onder groote deelneming der buren had de begrafenis, van het kind plaats. Later deed de moeder verschillende uit latingen, die de verdenking op haar ves tigde, dat zy zelf haar kind om het leven had gebracht. In verhoor genomen, legde zy tenslotte een volledige bekentenis af en verklaarde haar kind vermoord te hebben, daar de levensduurte haar ondragelyk was geworden. o— EEN KRANKZINNIGE? Naar uit Lorient bericht wordt, heeft een brand het kasteel Kerbruc, te Guidel, bewoond door mile. Trarquet, dochter van den bekenden admiraal, geheel vernield. De brand blykt door mile. Trarquet zelf te zyn aangestoken, die volgens haar ver warde uitlatingen, zich het genoegen wilde verschaffen, eens een mooie brand te heb ben gezien vóór haar dood. EEN GEHEEL HUISGEZIN GESTIKT. Te Nantes is een geheel huisgezin, vader, moeder en drie kinderen, door kolendamp- verstikkiDg om het leven gekomen. Da sleutel van de kachel was dicht gezet, vermoedelijk door een der ouders, die in dronkenschap niet wist wat hy deed. EEN DROOM, DIE GEEN BEDROG WAS. Te Borgosesia, Italië, heeft zich het volgende merkwaardige voorval afgespeeld De vroaw, van een spoorwegarbeider al daar droomde driemaal Achtereen, dat er op de spoorlyn een vrouwerdijk lag. Zy wist haar man over te halen, om eens te gaan zien, of er misschien een ongeluk op do spoorbaan gebeurd was. Precies op de plek, die zij in haar droom gezien had, op een punt dat tusschen rot sen ligt ingesloten, vond men het iyk van een vrouw, waarover reeds verscheidene treinen heengereden waren. IN BRANDENDE MENSCHEN OP EEN LADDER VAN 25 M. HOOGTE. In een cokesoven te Middlesborough waren twee werklieden werkzaam op een stalen ladder van 25 M. hoogte, toen door een onverwachts uitschieten der vlammen hun kleeren in brand geraakten. Hun makkers zagen hen met brandende kleeren de 100 sporten van de ladder afdalen. Beide werden ernstig gewond. Men vreest, dat een hunner er het leven niet zal af brengen. DYNAMIET-ONTPLOFFING By een ontploffing in een dynamiet- depót van een myn-onderneming in Suwell in Chili zyn vyf arbeiders gedood en vier gewond. Drie personen worden nog ver mist. Hienwsblad

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1926 | | pagina 5