MODERN FOTO
D B 119
GORKUM
Waalwijks Manufact u r
Oroote Straat Firma G. VERKADE
VOOR DEN HE
a n
ST EN WINTER
ATHMER MARTENS
r
Gasthuisstraat, GORINCHEM
GOEDKOOPER!
WIJ BI
N
dering Mantels en Japonnen.
N U AAN
f9.80
f 13.80
f 175e.
f 21.00
f 26.00
f 16.50
f 13.00
Fluweelen Japonnen
f 17.25
f 10.50
f 15.00
^T^90
f 1.40
m Verder ruime keuze in de nuttigste ST. NICOLA AS
ZIE DE ETALAGE,
iCHENKEN. 1
Geen Geweten.
WAALWIJK.
N
Mooie Dames-
Mantel
Een prima Mantel.
Ribmantel
Velour Mantel
De mooiste Mantel
Ribstof Mantels
Fluweelen Japon
Stoffen Japon
RibstoKJapon
Kindermantels
Kinderjurken
Prijzen
teden
elke concurrentie
Pyama^Flanel 19 ct. per el. Wollen Dekens 2-pers. f7.95.
TEL. 266
Uitgebreide sorteering Dames Yesten en Pullovers vanaf f 2.90.
De grootste keuze in Handschoenen, Kousen, enz.
FEUILLETON
V I
VERGROOTINGEN NAAR ELK PORTRET
brengen wij U een zeer uitgebreide collectie
'EN, WOLLEN VESTEN, PULLOVERS voor Dames en Kinderen.
Ill
Dames Pullovers vanaf f 2.95
Vesten f 3.9i
[lovers vanaf f K69
Vesten f 2.28
Jongens Truien f 1.49
Nieuwe Ruiten flanellette 49 Ct.
Wol Mouseline, alle kleuren 98 Ct-
Zware Molton 29 Ct.
Witte Flanel 29 Ct.
J eager 35 ct.
ALLE KATOENEN, HALF EN HEEL LINNEN GOEDEREN, als Hand- en Theedoeken,
Lakens en Sloopen, kunnen wij wegens onzen enormen voorraad nog zonder verhooging leveren.
in diverse kleuren
met bont bewerkt
Donkerblauw of Zwarte
n i e u w-^t e model
rrima
met bontkraag en
manchetten
in Velour en Ribstof
met Zijde gevoerd
Zwarte Laken en
ook in groote maten
steeds voorradig, vanaf
Keurige
in beste kwaliteit
Geheel nieuwe modellen
met Zijde bestikt
Een aardige
leuk gemaakt
\De beste
met de'v^
mooiste garneering^
De grootste sorteering
met en zonder Bont
vanaf
in
alle modellen en kleuren
vanaf
Jpïl
REINHOLD ORTMAN.
48)
la de oogen van het jonge meisje glin
sterden groote tranen. »Wat moet ik dan
doen, wanneer u het my door zulk een
verbod onmogelyk maakt op eigen beenen
te staan Dat ik in dit huis niet kan
blijven, zeodra Edith van Manstein als uw
vrouw haar intrede hier heeft gedaan, heb
ik u reeds eenige weken geleden verklaard.
•Ik echter heb in de hoop geleefd, dat
je vanzelf tot de overtuiging zoudt komen,
hoe liefdeloos en kinderachtig die verklaring
destyds is geweest. Als ik my daarin
echter toch vergist mocht hebben, wanneer
ik moet constateeren, dat je in je onbe
grijpelijke koppigheid voortgaat een edel
en grootmoedig wezen, dat je met open
armen tegemoetgekomen is, door je vyan-
dige houding ten diepste te beleedigen,
dan c
Hij had bijna opzettelijk in steeds sty-
genden toorn gesproken, omdat hy de
oobehaaglyke toestand zoo misschien op
de snelste wyze dacht te beëindigen nu
echter, na de met verhefQag van stem
uitgesproken onderstelling, hield hy plot
seling op, zichtbaar in verlegenheid gebracht
door Ingeborgs aandoenlijk zwijgen en door
den weemoedig verwytingsvollen blik, dien
hij meer voelde dan zag.
•Nu vader vroeg zjj zachtjes. »Waar-
om spreekt u niet uit Waarom wilt u
my bestrallen Omdat ik niet in staat
ben te huichelen en te liegen
•Wat is dat nu weer voor een gezegde
bulderde de professor zonder haar evenwel
aan te zien. sNIemand verlangt van je,
dat je zult huichelen, Maar deze plotseling
ontwaakte antipathie tegen Edith, die eigeo.
lijk niets anders is dan dwaze, bekrompen
Ijverzucht, moet je bestryden en onder
drukken. Want hoe zeer het my ook
spijt het te moeten zeggen het is een
slechte karaktertrek, mijn kind.c
Zij stond op, doodsbleek en met zulk
een ontzet gezicht, alsof haar een slag was
toegediend.
•Ik kan u daarop niet antwoorden,
vader, zonder den eerbied te schenden,
die ik u als kind verschuldigd ben. U zult
my nu wel toestaan, dat ik vertrek !c
Hij maakte slechts een beweging met de
hand en zy ging werkelyk langzaam naar
de deur. Op den drempel vroeg zy nog
eens, zichtbaar al haar krachten verzame
lend >En u verbiedt mij dus de betrek
king by mevrouw van Ravensburg aan te
nemen Ik mag niet hopen, toch nog uw
toestemming daartoe te verkrygen ?c
•NooitZou ik terwille van jouw dwaze
luim Edith en my het voorwerp van kwaad
aardige praatjes laten worden
Nog voor hij de laatste woorden had
uitgesproken, was de deur reeds dichtge
vallen. Met zonderling starende, tranen-
looze oogen eR met saamgeperste lippen
was Ingeborg heengegaan en indien de
professor de laatste minuten het niet zoo
halsstarrig vermeden had haar aan te
zien, dan zou hy op haar gezichtje mis
schien een uitdrukking hebben waarge
nomen, die hem zjjn humeur nog hart
grondiger zou hebben bedorven dan nu
haar weordeu reeds bewerkstelligd hadden.
Een half uur later liet doctor Artois
als steeds punctueel op tyd zich aan
dienen. De professor ontving hem thans
met eenige ongerustheid, daar hy vreesde;
dat Ingeborg aan tafel door haar uiterlijk
of door haar gedrag iets van de juist af
gespeelde scèoe zou verraden en een
oogenblik dacht hy er ernstig over na,
of men den jongen man niet ODder een
of ander voorwendsel weer kon laten ver
trekken.
Maar hy werd voor alle verdere hoofd
brekens gespaard, toen na een kort tame-
lyk gedwongen gesprek tusschen hen beiden,
Ingeborg zelf de deur open maakte om de
beide heeren aan tafel te aoodigen. Een
enkele blik had hem tot zyn geruststelling
gezegd, dat zij zich weer volkomen her
steld had en dat haar gedrag den bezoeker
wel geen aanleiding zou geven, ongewenschte
beschouwingen omtrent het huiselyk leven
van den professor te houden.
Zyn verondeistelling bleek juist te zyn
geweestmaar de maaltyd verliep toch
anders dan gewoonlijk. Doctor Artois
koos voortdurend stof voor een gesprek,
waarvan de inhoud den prsfessor niet kon
behagen. Indien zulk een verdenking hem
zelf niet overdreven was voorgekomen, dan
zou hij gedacht hebben, dat daarby een
zeker boosaardig opzet in het spel was.
Hoe ter wereld kwam deze jonge man er
toe, juist nu herinneringen uit zyn leven
op te diepen, die niemand interesseerden
en die bovendien zulk een wanhopige ge
lijkenis met de huiselyke omstandigheden
van den professor vertoonden 1 Waarom'
moest hij zoo breedvoerig schilderen, hoe
zwaar hij als knaap en als jongeling on
der zekere ongelukkige huiselyke omstan
digheden geleden had en boe wonderlyk
het leven zich tenslotte voor hem geopen
baard had, toen hy zich eindelijk van de
zen druk bevryd had en het ouderiyk huis
had verlaten
Ik zou myn vryheid destijds voor iede-
ren prijs gekocht hebben, waarvoor zij te
verkrygen zou zyn geweest,riep hy uit
en alleen de herinnering aan het eens
doorgestane lyden scheen hem thans nog
met diepe ontroering te vervullen. »Want
van alle ongelukken, waardoor een mensch
bezocht kan worden, is er geen verschrik
kelijker dan de noodzakelijkheid te moe
ten huichelen. By iedere voorkomende
gelegenheid een kinderlyke liefde te vein
zen, die men niet meer gevoelt en eerbied
te toonen voor personen, die men in wer
kelijkheid niet in staat is achting toe te
dragen. Dat is een tegenstrijdigheid, die
langzamerhand al het geede in ons ver
stikt en alle lust om te leven in ons doodt
een niets ontziende ziekte, die een des
te sneller verloop heeft, naarmate een
menschenziel, die door deze ziekte getrof
fen wordt, jonger en meer naar liefde
verlangende is.c
De professor schraapte zyn keel en
dronk langzaam zyn wynglas tot op den
bedem leeg. De blik van den jongen che-
miker echter vestigde zich op het gelaat
van Ingeborg Wallroth en een bliksemsnel
opflikkeren in zyn oogen verried, dat hy
tevreden was met hetgeen hy daarop ge
lezen had.
Aangezien niemand hem antwoord had
gegeven, kon by moeilyk met het zelfde
onderwerp voortgaan en alsof hy zelf daar
thans geen interesse meer voor gevoelde,
ging hy na eea kleine, eenigszins druk
kende stilte met de hem eigen beminne
lijkheid behendig tot een vroolyker chapiter
over. De ontstemming van den profossor
kon hy daarmee echter niet meer verdry-
ven en eenige schijnbaar doelloos uitge
sproken opmerkingen, toonden hem maar
al te duidelijk, dat zyn gastheer een al te
lange duur van zijn bezoek vandaag alles
behalve op prijs stelde.
l
t
ROMAN VAN
A
V
(Wordt vervolgd.)