Pil nummer Maat uil 2 manen. Nieuwjaarsgroet Geen Geweten. Land van altera FEUILLETON iSpierpijn Kloosterbalsem Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4770. Woensdag 21 December 1927. Efuitenlaiid, Dit Wad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt fl.40. Afzonderlyke nummers 6 cent. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plr»tsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 nor en Vrydagmorgen 9 uur ingewacht. In het nummer van 1 JANUARI wordt weder, evenals andere jaren, de gelegenheid geboden voor het plaatsen van een aan Familie, Vrienden, Kennissen en Cliëntèle. Tijdige opgave wordt verzocht. De Administratie. 25-jarig Ambtsjubileum van Ds. H. DE BRUIN van Nieuwendijk. roman tan REINHOLÜ ORTMAN. 25) stijve spieren ,,Geen goud zoo goed" De brand te Quebec. Nog eenige bijzonderheden De correspondent van de »Daily Chro nicle* seint uit Quebec nadere berichten over de geweldige ramp in het St. Charles- instituut. Het instituut was verdeeld in twee ge bouwen, het eene was zeer oud, byna ge heel van bout opgetrokken, terwijl het •mdere van modernen bouw was. Op de slaapzalen bevonden zich 500 kinderen, toen des nachts een van de ketels der centrale verwarming, welke op volle kracht werkte wegens de buitengewone koude, ontplofte. De steenkool vatte vlam, de gasleidingen deelden het vuur aan bet oude gedeelte van het inBtituut mede en binnen enkele oogenblikken stegen gewel dige rookwolken de lucht in. Onmiddelijk waarschuwden de survail- lanten de politie en de brandweer, terwijl de talrijke bewoners, die op het lawaai afkwamen, dadeljjk het reddingswerk be- gennen. De brandweer was eveneens snel ter plaatse en weldra stonden vele ladders tegen de muren. Door den rook heen zag men van tijd tot tijd een redder, aan wiens armen heele trossen kinderen hingen. Met bovenoaenschelyke krachten slaagde men er in het nieuwe gedeelte te redden en bijna alle kinderen, die daar waren, werden gered en ontsnapten aan een af- schuwelyken dood. Helaas was dit niet het geval met het andere gedeelte, waar de jongere kinderen beneden 13 jaar ver bleven. Het vuur woedde er in hevige mate. Na het verschrikkelyke bevrijdinswerk der kleine ongelukkiger), van wie eenigen half verbrand, anderen door den rook ver stikt waren, bracht men 16 kinderen en een vrouw naar het lijkenhuis. Toen de brand afnam, zette men het reddingswerk krachtig voort en tallooze lyken konden geborgen worden. Aangrypenda tooneelen speelden zich af op het terrein van brand en by het lyken- huis, waar bloedverwanten, half waanzinnig van smart, naar de kinderen zochten, en de verkoolde resten trachten te herkennen. Botsing tusschen een onderzeeboot en een schip van de Amerikaansche kust wacht. Uit Provincetown wordt gemeld De Amerikaansche onderzeeboot S. 4 is door de Paulding, een torpedoboot vernieler van de kustwacht, geramd en tot zinken gebracht. Van de bemanning, 4 onder officieren en 35 manschappen is niemand gered. Een gruwelyke misdaad. De Crt. bevat het volgend bericht uit New-York, d.d. 18 Dec.: Een afschuwelijke moord is te Los An geles op een twaalfjarig meisje gepleegd en in geheel Cahfornië wordt naar den laag- bartigen misdadiger gezocht. Donderdagmiddag verscreen een tot dus ver onbekend gebleven man by de meisjes- r=r j.gruno - 6qomingett school van Mount Vernon en vertelde aan de twaalfjarige Marion Parker, dat haar vader een ongeluk had gekregen en naar baar vroeg. Zy ging met dea man mede en eerst in den avond vernam de vader, dat het meisje dien middag niet op school was geweest. Hy waarschuwde terstond de politie. Vrijdag en Zaterdag ontviog hy vier brieven, alsmede verschillende telegrafische en telefonische boodschappen, waarin hem een losgeld van 1500 dollar voor het kind werd gevraagd, met de bedreiging, dat het gedood zou worden, wanneer het geld niet onmiddelyk betaald werd. Parker kwam met de politie overeen, dat hy het losgeld zou betalen, waarna de politie trachten zou, den misdadiger op te sporen. Gisteravond half acht belde iemand hem op en gaf hem bevel, zich naar een bepaalde plaats buiten de stad te begeven. Parker deed, zooals hem gezegd was. Een paar minuten, nadat hy met zijn auto was aan gekomen, verscheen een man in een kleine auto, met het meisje naast hem. »Hier is zyc, zeide hij tot den vader, »geef my het geld. Zij slaapt nu. Ik zal haar aan den kant van den weg neerzetten. Parker deed zooals hem gezegd werd. De vreemdeling stapte een eind verder uit en legde het kind neer langs den berm van den weg. Toen de vader evenwel by het kind kwam zag hy, dat de kleine Marion dood was. Rondom baar bals was een staaldraad ge bonden, die zoo sterk was aangetrokken, dat een diepe snede was veroorzaakt. Beide beenen waren dicht bij het lichaam afgesne den. Meer dan 200 rechercheurs uit Los An geles en de politie uit alle omliggende steden speuren thans naar den moordenaar. Ook draadloos is om zijn aanhouding verzocht. (W.ordt vervolgd.) voor lint Land nan Neusden en Alteaaje Laiastraat en de Bonelervaard Reeds vroeg vulde LI. Woensdag avond zich 't kerkgebouw, en toen do klok 6 uur sloeg, waren zoo goed als alle plaatsen bezet. Nauwelijks had onze pastor den kansel beklommen o'f spon taan werd hem Ps. 134:3 toegezongen. Daarop las ouderling van H. voor 2 Cor. 4, waarna de jubilaris aan 't woorl kwam. Heden, 14 Dec. is 't 25 jaar geleden, dat 'k door mijn vader in 't geliefde ambt werd bevestigd met de wooren, ontleend aan Colossenzen: „Zie op de bediening Deze woorden maakten op mij een diepen indruk. Ze bleven me bij en kwa men me telkens weer in herinnering, sinds de plechtige ure der bevestiging. Met blijdschap heb ik 't herdersambt aan vaard en na lange jaren van voorbere1- ding, zag ik dan mijn lang gekoesterd'.- wensch vervuld. Maar ook een siddering greep me aan, als ik gedacht aan de moeilijkheden aan den toch zoo heerlijken arteid verbonden Want, wie is tot al de ze dingen bekwaam Doch met dankbaar heid en innige blijdschap des harten blik ik terug op de voorbij gegane jaren. Beschaamd ben ik, als ik zie op me zelf, als ik zie op mijn zonden. Maar bovenal vervult de dank aan God mijn ziel Die alles maakte. Hij riep me tot Zijn dienst verkwikte me, als ik moedeloos was, bood me hulp, zoodat ik staande bleef. Eben Haëzer !Maar nu de keerzijde! Mijn werk was vaak zoo gebrekkig, mijn ontrouw zoo groot en de Heere zou geen onrecht doen, wanneer Hr; zeide: „Werp dien onnutten dienstknecht uit I" Daarom lag 't eerst i n mijn bedoeling dezen feest dag in stilte te laten voorbijgaan, om den volgenden rustdag er enkele woorden aan te wijden. Maar dat ging niet. Groote bezwaren doen zich nu voor. De aandacht zal nu vooral geconcentreerd zijn op mijn persoon, en ik wilde u spreken over Lu- kas 1710 Spreker wijst dan allereerst op verschijnsel, dat er schijnbaar geen verband bestaat tusschen deze gelijkenis en 'teerste gedeelte van het hoofdstuk Toch is dat niet zoo. Want, zooals een slaaf geheel ten dienste staat van zijn heer, en op geen loon mag hopen, zoo is ook de geloovige verbonden aan den dienst van God. Maar die dienst is een dienst der liefde en brengt met zich mede 't loon der genade, let wel,- niet der ver dienste. Gezongen wordt nu Ps. 898. In 't tweede gedeelte van zijn rede, spreekt do jubilaris vooral over de voor bij gegane kwarteeuw, en ontmoedige Jank vervult, daarop ziende, zijn hart Hij zegt ongeveer 't volgende: „Gesproten uit een godvruchtig ge slacht, dat veel dienaren des Woords te1- de, niet alleen hier te lande, maar ook in N. Am. en Zd. Afr„ was 't reeds vroeg mijn begeerte om. evenals mijn vader, predikant te worden. Deze stelde me ech ter herhaaldelijk op de proef, of die be geerte. wel uit 't rechte beginsel voort vloeide. Hij trachtte mijn studie in an dere richting te leiden, maar ik bleef bij mijn wensch Hoe verheugd was mijn vader, t oen hij me in mijn ambt bevestig de met bovenaan gehaalde woorden. Hoe leefde hij mee met al mijn arbeid, hoe vaak heeft hij mij geholpen en herder lijk werk voor me verricht door 't be zoeken der kranken. Hoe vurig hoopte »k, dat hij dezen feestdag beleven mocht, maai- in 't voorjaar nam de Heere hem weg van onze zijde. Na mijn gymnasiale opleiding, studeerde ik aan de Hooge- school te Kampen. Van de hoogleeraren, bij wie ik college liep, is alleen de hoog bejaarde Lindeboom alleen nog in laven Dankbaar ben ik hen voor alles wat ze geweest zijn voor mij. 'Mijn eerste gemeente was OUD-LOOS- DRECHT. Dank, alle gij vrienden, dia mij steunden in de eerste jaren van mijn gemeentelijken arbeid. Velen rus ten r eeds in 't graf, en een jonger ge slacht is opgegroeid en., een van hen 's in ons midden. Teen volgde een beroep naar ENSCHE DÉ. Nog levendig herinner ik me, welk een zwaren strijd mij dat kostte. God riep. Ik gevoelde het. De overgang was groot! Van 't landelijke leven overge plaatst naar 't drukke industriecentrum, 't brandpunt der sociale kwestie. Hier vond ik een bloeiende gemeente, die zich meer en meer uitbreidde. Vooral Evan gelisatie was hier eveneens een vrucht baar terrein. Van E. voerde mijn weg me naar NIEU WENDIJK. Weer een groote overgang. Welk een verschil in karakter der bevol king. Welk een verschil in 't kerkelijk leven. Toch gevoelde ik me hier spoedig thuis en mag nu reed9 13 jaar onder u arbeiden. Menigmaal kwam een beroep naar elders, maar telkens vond ik vrij moedigheid te blijven. In blijde en droeve dagen hebt gij. gemeente, medegeleefd Hartelijk dank. Bijna 3500 maal mocht ik optreden. Naar 't lichaam gezegend met een sterk gestel werd ik slechts enkele malen verhinderd u voor te gaan. Toch, als ik mijn loopbaan overzie, doe- O „Ik geloof u doctor, dat u het goed met mij meent en ik zal u daarvoor steeds tot den hartelijksten dank verplicht blij ven. Maar u wenscht toch een geheel openhartig, oprecht antwoord van mii te ontvangen, niet waar?" Met saamgeknepen lippen knikte h'j zwijgend. Hij kreeg een gevoel, alsof een ijzige windvlaag plotseling al zijn hemel hoog© luchtkasteelen aan het wankelen bracht. „Ik wil niet vragen, waardoor u tot de overtuiging gekomen bent, dat mijn te genwoordige toestand een pijnlijke en bij na onverdraaglijke is", ging Ingeborg voort., „en aangezien ik uvoormp vrienl houd, wil ik u daarom openlijk beken nen. dat uw vermoeden u niet bedrogen heeft Ja. ik verlang van ganscher harte weg te komen uit dit huis, waarin bin nen korten tijd een vreemdelinge de plaats van mijn onvergetelijke moeder zal innemen. Dit steTke verlangen evenwel ik moet u dat eerlijk bekennen, doc tor zou ook de eenige reden zijn, die er mij toe zou kunnen doen besluiten, uw aanbod aan te nemen. Nog ben ik niet in staat de liefde, die u verzekert voor mij te gevoelen, op dezelfde wijze te be antwoorden en ik vrees bijna, dat achting en dankbaarheid u ontoereikende ersat.'.- middeltn zullen toeschijnen voor datgene, wat u in werkelijkheid van mij hoopt." Haar woorden waren ten laatste nau welijks verstaanbaar geweest. Haar zfclfbebeeTscbing, waartoe zij zich met moeite gedwongen had, was zichtbaar bijna ten einde. Artois wist echter on middellijk den juisten, vriendschappelij- ken, warmen toon te treffen, die de situa tie redde. „Uw antwoord, dierbare Ingeborg, ver rast mij minder, dan u vermoedt Onze kennismaking dateert pas van eenige we ken en u hebt in den laatsten tijd onder den druk van zulke eigenaardige omstan digheden geleefd, dat het zoete wonder der liefde zich wel nauwelijks in zijn volle heerlijkheid aan u heeft kunnen openbaren. Indien de omstandigheden het mij veroorloofd hadden, dan zou ik er ook stellig de voorkeur aan gegeven hebben nog te zwijgen en zoo lang in stil verlangen naar uw gunsten gedongen heb ben, totdat datgene geschied was, dat volgens mijn vaste overtuiging op zekeren dag ongetwijfeld geschieden zal. Maar terwillc van uzelf heb ik gemeend nie! langer te mogen aarzelen, terwijl ik than- bovendien de gelukkige zekerheid bezit dat achting en dankbaarheid hier niets anders zijn dan de voorboden en verkon digers der liefde; daarom is datgene, war u mij thans wilt toestaan, afbetaling genoeg op het toekomstige, kostbare ge schenk. Ook wanneer de wereld mij als uw echtgenoot beschouwt, zal ik slechts uw tiouwe, onbaatzuchtige vriend zijn, totdat dc aandrang van uw eigen hart u men tal van te kort komingen op voor mijn geest, maar ik weet bij God is ver geving. Hij heeft 't welgemaakt. Alleen Gode de eer! Na 't zingen van Ps. 909 volgden de toespraken en gelukwenschen der afge vaardigden van de verschillende kerken We merkten op als zoodanig afgevaar digden uit Oud-Loosdrecht, Enschedé, Almkerk, Dussen, Werkendam, Giessen, Rijswijk en Andel. Ook Burgemeester Bergmeijer sprak huldigende woorden. De jubilaris dankte daarna voor de waardeerende woorden, liet tenslotte zin gen Ps. 72:11 en ging in dankgebed voor! Gelegenheid werd nog gegeven Ds. de Bruin te feliciteeren in de consistorie kamer. Yelen maakten hiervan gebruik! dadelijk wrijven met het eenige middel dat tot diep in Uw spieren doordringt en U snel weer lenig maakt! Akkers Brand in een ziekenhuis te Quebec. Verscheidene kinderen omgekomen. Een United Press-telegram uit Cnebec, voorkomen in de Tel., meldt, dat te elf uur brand is uitgebroken in het Prince Chaxles-ziekenhuis. Zeventien kinderen en een zuster kwamen in de vlammen om. De brand, die om drie uur 's morgens nog steeds voortwoedde, hac'vt baar schatting een schade van vijftigduizend dollar aan gericht. Volgens een nader bericht, dat tot dus ver nog niet werd bevestigd, zou het aan tal idooden dertig, volgens een ander tele gram zelfs vijftig bedragen. Belangrijke diefstallen te Berlijn. Opnieuw is een groote inbraak te Eer lijn gepleegd. Er werden uit een dames modemagazijn voor 500 mark kant, voor 10.000 mark bont en voor 27.000 mark zijde gjestolen. —o Tragisch ongeluk. Op de Poletzkibrug te Praag reed een vrachtauto t egen een kolenwagen2 vrou wen en een kind werden door het groote gat, dat in de brugleuning ontstond in de Moldau geworpen. Verder werd een vrouw g edood en een tweede werd beide beenen verpletterd. O*—- zal aansporen mij hoogere rechten te ver- leenen. Bent u met deze verklaring tevre den, Ingeborg? En u wilt mij nu toestaan deze lieve, aangebeden hand als de mijne te beschouwen?" „Ja!" antwoordde zij toonloos en Ar tois gaf haar het eerste bewijs van zijn ridderlijke gevoelens, door haar niet aan zijn borst, te drukken, doch doo^ er zioh mede tevreden t e stellen, haar hand aan zijn lippen te brengen. Een siddering voer door haar leden, toen zij de brandende aanraking voelde, die zoo hemelsbreed verschilde van die kus, welke Valentin Düringhoffen een kwartier geleden op haar slanke vingers gedrukt had en niet in staat zich nog langer te beheerschen bedekte zij snikkend haar oogen met de vrijgebleven linkerhand. „Gaat u [thans heen, doctor", hernam zij na eenige oogenblikken, gedurende welke Artois haar teedere, bemoedigende woorden had toegesproken. „Ik zal mijn vader alles meedeelen zoodra hij thuis komt." „Indien mijn raad voor u van eenig belang is, lieve Ingeborg, dan zou ik a willen vragen, van dat plan voorloopig af te zien. Het zou immers een allesbehalve runstigen indruk op hem maken, wanneer le professor het eerst uit uw mond ver nam, wat zich hier heeft afgespeeld. Laat u het maar gerust aan mij over hem daarvan in kennis te stellen en hem om uw hand te vragen". „Maar het bezwaart mij zeer, dit ge heim voor hem te verbergen. Juist nu zon ik niets willen doen, dat hem aanlei ding zou kunnen geven, mij elen gerecht vaardigd verwijt toe te voegen". O O „Ik begrijp uw gevoelens volkomen en ik eerbiedig ze. Nooit zou het in mij op komen u ervan te verdenken, dafc u langen tijd geheimen voor uw vader zoudt ver bergen. Maar het gaat in het uiterste ge val slechts om een uitstel van enkele uren. Vanavond nog denk ik met uw vader te spreken, voor het geval hij ten minste niet zal weigeren mij te ontvan gen". „Goed dan! Ik schik mij geheel naar uw wil. Maar het zal dan nog noodza kelijker zijn, dat u thans vertrektl Hij kan ieder oogenblik terugkomen". Thans maakte doctor Artois geen ver dere tegenwerpingen meer en nadat hij haar nog eens teeder de hand gekust had, richtte hij zijn schreden naar de deur. Halverwege bleef hij echter staan, om op onverschilligen toon, als gold heti een opmerking van ondergeschikten aard, te zeggen: Zelfs al zon het meisje daarvau iets mogen verraden, dan zal mijn be zoek voor den professor nauwelijks iets opvallends hebben. Ik ben dan op precies dezelfde wijze ontvangen, zooils u eerst ook Valentin Düringhoffen hebt ontvangen. Want u hebt hem toch ge sproken niet waar?" „Ja" !De toevallige ontmoeting met den heer Düringhoffen was mij zeer welkom, daar ik nog iets jegens hem goed te maken had". „Ah vandaar dus die warme geest drift, waarmee hij beneden op de steenen trap over u sprak. De dochter van den deurwaarder Leopard had dat echter niet mogen hooren". Zichtbaar onaangenaam getroffen keek Ingeborg op: ,;De dochter van een deur- O waarder? En waarom niet? Wat» heb ik met haar uit te staan?" „U natuurlijk niet het minste! De heer; Düringhofffen echter vermoedelijk des te meer. Er bestaan, naar ik vermoed, zeer innige betrekkingen tusschen hem en dit» jonge meisje, dat „Ik zou mij niet gaarne met de privé aangelegenheden van uw vriend inlaten^ doctor", viel Ingeborg hem met rustige vastberadenheid in de rede. „En mynheer Düringhoffen is toch nw vriend, naar ik meen gehooid te hebcen". „Zeker, zeker'. Wij zijn oude studiemak* kers. Een voortreffelyk mensck ea ik twijfel er niet aan, of hij zal in eea huwelijk met jufffrouw Leopard zeer ge« lukkig worden Maar u hebt gelijk, het is feitelijk beter, dat ik den professor thans niet ontmoet'. Hij vertrok, maar hij - keerde niet dl-i reet naai zijn eigen woning terug, want hij trad een naastbijgelegen postkantoor binnen, om daar op de achterzijde van een telegramformulier haastig eenige woerden' neer te schrijven. Eenige minu-i ten had hij het epistel in een couvert gesloten en den brief op straat aan een jongen overhandigddie aangemoedigd door een flinke fooi zich haastig verwy-i derde in de richting van het stadsges deel te, dat het adres aangaf. De enveloppe droeg het adres van Mej. Edith van Manstein en daarboven prijkte het dik onderstreepte woord: „Eigene handig", i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1927 | | pagina 1