Geen Geweten. W. H. BRÏK Nieuwjaarsgroet GORINCHEM. Dames-««Keerenkleeding Severing van Bontmantels Vermaken van Bontwerken ^and van aiteha Uitgave: Firma L. J. YEEKMAN, Heusden. No. 4772. Woensdag 28 December 1927, Parlementair Overzicht. FEUILLETON Hoek Visscherdijk lUiiiienlaiid. JGRUNO'3 BAAI TAB AH Dit blad versehynt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar p'^tsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. In het nummer van 1 JANUARI wordt weder, evenals andere jaren, de gelegenheid geboden voor het plaatsen van een aan Familie, Vrienden, Kennisóen en Cliëntèle. Tijdige opgave wordt verzocht. 27) NAAR MAAT. tegen scherp concnrreerende prijzen andere merken rookH voor het Land van Heusden en AltenaJeLangstreat ends gommelerwaari Dip Administratie. Wenken en grieven bij „oorlog" De luchtvaart de begrooting van Indië Belastingpraatjes Het goedkoope rijwielplaatje Diversen, 's Gravenhage, 22 December. Nu, ei is nog heel wat gezegd over „oorlog". Meneer Tilanus vond dat ve teveel bezuinigd hadden, we hadden, per centsgewijs berekend, de laagste lich tingssterkte in verhouding tot de bevol king, van heel Europa, Denemarken uitge zonderd. Het was slechts 2.6 per duizend zielen. De minister moest oppassen, an ders zouden de c.h. hem hun steun gaan ontlhouden. „Het vaderland kan gerust zijn!" In dezen toon was het betoog van den minister gehouden. De heele Regse* ring zag in de weermacht een veilig- heedswaarborg. En hij luisterde niet naar de nationale K>ntwapenings-liefhebbers. Had Troelstra niet zelf in Augustus 1911 het leger het eenigste middel genoemd, om buiten den oorlog te blijven? We had den met de mobilisatie-uitgaven den vre de gekocht en daar door ook hadden wij geen graf van den „onbekenden sol daat". En meneer Zadelhof f kreeg ten bescheid, dat als er werkelijk in tijd van oorlog dienstgeweigerd en gestaakt zou worden, de regeering dit met kracht zou tegengaan. Wat de paraatheid van het le ger betrof, naar aanleidng van de lagere posten voor legeroefeningen en lucht vaart, de minister toonde met cijfers aan, dat de in de jaren 1923-27 voor legeroe feningen bestemde gelden niet werden op gebruikt Ei bleef gemiddeld een ton per jaar over. Daarom had men het nu met wat minder kunnen doen. Met Luchtvaart was het dito. Per jaar was 2 ton onge bruikt gebleven. We hebben 185 gevechts vliegtuigen. waarvan de helft van oud type, 57 schoolvliegtuigen van nieuwer tyype, 122 reservemotoren en 19 inaan- maak, en we hadden maar 112 vliegers 48 in opleiding, zoodat we aan meer ma teriaal toch niets zouden heben. Jawel, zeiden de heeren van Dijk en van Rap- pard, daar heb je het nu. We moeten niet gaan zeggen: zooveel vliegtuigen heb ik. dus zooveel vliegers kweek iknee, eerst nagaan hoe groote luchtvloot men moet ROMAN VAN REINHOLD ORTMAN. O „Het is heel jammer, dat het niet eaaf," sprak zij met zondeling vreemd klinkende stem, „jammer niet alleen voor Artois en Ingeborg, maar helaas ook voor mij. Want ik moet je onder deze omstan digheden verzoeken, mij mijn woord te rug te geven, Ludwig!" Wallroth sprong op en greep haar zoo stevig bij haar handgewricht, dat het haar pijn deed. „Je woord? Welk woord, Edith? Wat moet die zonderlinge ver klaring beteekenen?" „Ik voel mij niet sterk genoeg den last te dragen, welke mij daar op de schouders geladen zal worden. Ik wil niet, dac. met mij tegelijkertijd haat en onte- vredennbeid over den drempel van jouw huis zullen binnentreden. Niemand zal over mij als over een gelukverstorende indringster mogen spreken." „Maar om 's hemels wil, van dat alles is toch absoluut geen sprake!" riep de professor geheel buiten zichzelf uit „Wanneer je thans door dergelijke be denkingen er toe kunt komen mij op te geven, dan heb je nooit oprecht va a mij gehouden." „Juist omdat ik je oprecht liefheb, L'udwig, kan ik de gedachte niet verdra gen door jou misschien eens als de ver stoorster van je huiselijk geluk te worden hebben en daarna opleiden. En de vloot was te gering, doordat de helft van ver ouderd type was. Dus minister Lam- booy moest van politiek veranderen, an ders.. Meneer ter Laan kwam nog weer voor de mobilisatie-slachtoffers op, o.a. voor een zekeren milicien de Kromme van het zesde", die in dienst ziek zou zijn geworden. De minister beweerde, niet het genoegen te hebben, dien krommen heer te kennen, maar zou onderzosken. Dan sprak de heer ter Laan nog over b°- weerde onregelmatigheden in Soester- txrg. doch zijn motie, voor een kamercom missie van onderzoek, werd met 56 tegen 20 stemmen verworpen. De Minister mocht zich dus aan zijn eigen commissie sn haai rapport houden. En de oorloes- begrocting werd, met de stemmen van s.d. en v.d. tegen, aangenomen. De Indische begrooting vormde een ge legenheid om nog eens in den breede be schouwingen over de stroomingen io Indië te houden. Waarbij weinig of geen nieuws naar voren kwam. De heer Cra mer kondigde een interpellatie aan over de wijze aan bestuurvoering jn Tncb'ë. als het West—Sumatrarapport versche nen zal zijn. De heer Joekes vond dat Indië. na de grondwetsherziening en de staatsregeling, wel in een. nieuwe pj?i- tie zóu komen. Er moest nu meer overge laten worden aan Indië, al, bleef de mir.i- sterieele* verantwoordelijkheid geheel de zelfde. De Kamer moest zich dus beper ken, maar niet onthouden. Dan was de heer Bijleveld er blij om, dat de G.G. de persconferenties afschafte en hij zei een vriendelijk woord jegens den G.G al meende hij, da.t het hem wel eens aao politiek inzicht ontbrak. De heer Droog- leever Fortuyn vond het voornaamste punt op het oogenblik, de onrust onder dr. Europeanen en de G.G. moest zoo ?po dig mogelijk het contact met hen her stellen. Dus geen eenzijdige oriënteering op de inlandsche intelleetueelen. Na tuurlijk zou het spel niet volmaakt zijn geweest, als de communistische heer de Visser niet heftig tekeer was gegaan en er tegen op was gekomen, dat het communisme zoo belasterd werd. Eeuwen lang waren de inlanders door de over- heerschers gemarteld. Hetgeen de Voor zitter hem verbood om te zeggen, als zijnde niet gematigd genoeg. En meneer de Visser vond zich zelf juist bar mat:g. Weshalve hij het met den Voorzitter aan den stok kreeg. Maar iet-s nieuws... nee, dat was er niet. Ja, er werd heel wat afgepraat en afge daan, voor we met vacantie gingen. Al lerlei wetsontwerpjes passeerden de revue. Zoo werd het rijwielmerk voor 1928 ''gel dig tot Aug. 1929) gesteld op f2.50, niettegenstaande de poging van den heer Hiemstra om nog vijf dubbeltjes af te dingen, hetgeen hij in een amendement neerlegde. Maar daar kwam niets van in, ze.i minister de Geer. Dan werd de gel digheid verlengd van de wet tot tijde- beschouwd. Juist omdat ik de gevoe lens van je dochter volkomen begrijp daar ik misschien in haar plaats precies hetzelfde zou gevoelen als zij juist daarom, mijn vriend, kan ik er niet in toestemmen een- strijd te ontketenen, waarin ik onder alle omstandigheden de hoofdschuldige zou moeten zijn. Ingeborg rechten op jon zijn ouder en heiliger dan de mijne en ik wil niet, dat iemand zich door mij in zijn rechten aangetast zou achten." Op den zachteD, kalm berustenden toon van een martelares had zij hem dit alles gezegd en de duisternis, die haar sluier steeds dichter om alle zich in het ver trek bevindende voorwerpen scheen te weven, droeg er in niet. geringe mate toe bij, baar woorden voor den professor iets bijzonder smartelijks en aangrijpends te geven. Ilij liep eenige malen de kamer op en neer en bleef toen diep ademhalend staan, als iemand, die een zwaren strijd voert, om tot een beslissend besluit te ko men. „Edith! zeide bij eindelijk na een zeer lange stilte. „Beschouw je mijn toestem ming in een verloving van Ingeborg met dezen doctor werkelijk als een voorwaarde voor de vervulling van je belofte?" „Ik kan niet anders. Ludwig, de hemel weet, dat ik werkelijk niet anders kan" „En ben je ook bereid alle verantwoor delijkheid op je te nemen voor datgene, wat mijn toegevendheid aan leed en rouw voor ons allen tengevolge zou kunnen hebben Toonloos en zacht gelijk een zucht, maar toch duidelijk verstaanbaar kwam het over haar lippen: „Ja!" „Welnu, dan verzoek1 ik je om de be antwoording van nog slechts een enkele lijkc- opschorting van subsidies aan nieu we, niet beslist noodige bijzondere scho len, ondanks het betoog van de heeren dr. do Visser en van "Wijnbergen, dat er nu toch niet zoo verschrikkelijk meer be zuinigd hoefde worden. Een amendement Zijlstra, dat iets van de scherpte weg nam. werd aanvaard, alsmede het heele ontwerp met 45 tegen 30 stemmen r.k., 5 c.h.. 2 st. ger. en 1 a.r. Veel debat lokte uit het voorstel to" verlaging der inkomstenbelasting. De h ter Laan wilde er niet aan, omdat dit al leen de hoogere inkomens ten goede zoi komen. En diende een motie in, om di beschikbare middelen aallereerst te be stemmen voor sociale en oultureele doel einden en vroeg verdaging van de be handeling. De heer Oud, die een mot'.e indiende om de belastingverlaging te ver vangen door afschaffing van den vleescb- accijns (evenals de heer van Rappari, die niet wilde „vervangen"' maar ,bo een dien" den vleeschaccijns afschaffen, als begiooting 1929 het toeliet), was van oordeel, dat. de belastingdruk nog wei verlaagd moest worden. Maar met de directe belastingen was bet nu wellet jes, die had al 36 millioen beloopen. Nu moest men maar eens 10 millioen EN BELEEFD AANBEVELEND. besteden aan de indirecte belastingen, die vooral op de groote gezinnen druk ken. Maai' de Kamer had over het ga- heel gesproken niet zooveel sympathie voor de motie-Oud, doch meer voor die van Van-Rappard. Deze werd door vel schillende leden aanvaardbaar geacht. Maar de minister voelde voor geen van alle drie moties iets. Over de motie van Rappard kon hij moeilijk spreken, want we weten niet of er in 1929 een overschot zal zijn en of dan wel het eerst, de geslachtaccijns aan de beurt zal zijn. Omtrent de motie-Oud merkte hij op, dat verwerping van het wetsont werp tot verlaging van de inkomstenbe lasting niet leiden zal tot opheffing van den geslachtsaccijns. En ook moest hij een eind maken aan een fabeltje, alsof de verlaging der inkomstenbelasting een rijkelui's verlaging zou zijn. De verlaging vraag. Stamt deze Artois dan tenminste uit, een volkomen vlekkelooze familie? Ik heb namelijk in mijn tamelijk lange loopbaan geconstateerd, dat bepaalde ka raktereigenschappen van de ouders bijna met dezelfde zekerheid als zekere ziek ten op de kinderen overgaan en niets ter wereld zou mij kunnen bewegen iemand in mijn familiekring op te nemen, die niet van eerbiedwaardige voorvaderen af stamt." Het zou hem hebben kunnen bevreem den, dat Editb op deze vraag niet onmid dellijk antwoord gaf en dat zij eindelijk, inplaats van hem kort en bondig van repliek te dienen, zeide: „Oordeel je op dit punt niet al te streng, Ludwig? Wat- zou je b.v. doen. als iemand je thans meedeelde, dat er ook in het leven van mijn vader of moe der de een of andere donkere bladzijde was voorgekomen „Dat zou het verschrikkelijkste zijn, Edith, dat mij zou kunnen overkomen. Maar wij hebben toch warempel geen aanleiding ons nu met de gedachte aan zulke onmogelijkheden bezig te honden. De gedachtenis van je vader is alleen al door bet feit, dat hij midden in een i eervolle ambtenaarsloopbaan uit dit le ven is weggeroepen, voldoende tegen iede re verdachtmaking gevrijwaard. Van de ouders van dien Artois weet ik echter niets en ik zal genoodzaakt zijn eerst nauwkeurige inlichtingen omtrent hem in te winnen, wanneer jij niet in staat mocht zijn voor hun onaantastbare rechtschapenheid in te staan." „Ik durf daarvoor volkomen in te staan." verklaarde zij snel, alsof zij vreesde, dat een nieuwe aarzeling hem m zijn met zulk een moeite genomen be sluit aan het wankelen zou kunnen bren- komt gelijkelijk aan alle inkomens ten goede. Ieder wordt met een vijfde ver laagd. En bet slot- van het liedje was, dat alle drie moties verworpen worden. De Eerste Kamer behandelde een groor aantal wetsontwerpen, die alle z.h.s wer den aanvaard, o.a. de wettelijke regeling van de collectieve arbeidsovereenkomst en die van den Hoogen Raad van Ar beid. Politicus. Tweede Kamer. De Tweede Kamer is tot 14 Februari met Kerstvacantie gegaan. De vacantie is wel verdiend, want de laatste weken heeft de Kamer zware en langdurige zit tingen achter den rug. Zoo vergaderde ie Kamer Donderdag van des middags 1 uur tot Vrijdagochtend half vier. In die nacbtvergadering werd de begrooting van Koloniën verder afgehandeld en aangeno men. De Kamer heeft bet wetsontwerp tot wijziging der Vaccinatiewet aangenomen met 77 tegen 1 stem. Tegen stemde d'-1 heer Bulten (R. K.j) Te voren waren verschillende amende menten ingediend. Het amendement Ker sten, streKKende tot algeheeie intrekking van de bepalingen betreffende de ver plichte vaccinatie werd verworpen mei GÜ tegen 14 stemmen. Voor a.-r. en S.G. Het amendement-Bijleveld, (afschaffing vaccinatiedwang, doch voorzieningen bil pokkengevaar) werd verworpen met 6" tegen 17 stemmen. Voor stemden ook de katholieken Van Vuuren, Van Voors.- en Van Wijnbergen. Het amendement van de commissie van rapporteurs, den vacinatiedwang vooreen jaar op te heffen, werd aangenomen met 55 tegen 25 stemmen. Van de katholieken stemde tegen de heer v. Voorst tot Voorst. De Voorzitter wenschte de leden oen aangename vacantie. O— De rijwielbelasting. De Tweede Kamer heeft het wetsont werp tot wijziging der Rijwielbelasting aangenomen, de Eerste nog niet'. ..Hoe veel moeten wij nu betalen?" vroegen een paar lezers. Het Hbl. verneemt, dat het wetje in do eerste zitting na Kerstmis in de Eerste Kamer zal worden behandeld. Keurt b'e Kamer het goed wat nauwelijks aan twijfel onderhevig is da,n zal het. nog voor 1 Januari in het Staatsblad verschij nen. Daarna zullen de plaatjes aan de postkantoren te koopen zijn voor f2.50. Zij zullen geldig zijn tot en met 31 Ang. 1929. Daar, in verband met de wetswijziging, de plaatjes eerst laat, misschien zelfs pas begin Januari te krijgen zullen zijn, zal de controle niet voor omstreeks half Januari beginnen. gen. Sïegmunds vader was stellig niet minder eerbiedwaardig dan de mijne. Is je dat voldoende?" „Ja! En alleen ter wille van jou, Edit! zal ik datgene doen, wat ik voor mijn geweten anders nooit zou hebben kunnen verantwoorden. Ik zal Ingeborg roepen en in jouw tegenwoordigheid zal zij ver nemen, dat jij het alleen bent, aan w'e zij de vervulling van haar wenschen i-s danken heeft." „Voor geen geld ter wereld!" riep Edith verschrikt uit. „Er zou geen slechter middel te bedenken zijn, om den weg naar haar hart. voor mij te effenen. Misschien zou zij nu zelfs niet eens aan de onbaat zuchtigheid van mijn beweegredenen ge- loovtn. Eerst wanneer zij onder den ver zachtenden invloed van een gelukkige liefde geleerd beeft, ook mij rechtvaardi ger te beoordeelen, mag zij tot de over tuiging komen, dat zij mij feitelijk eenige dankbaarheid verschuldigd is." „Zooal.« je wilt! Zeg dan aan je vriend, dat ik bereid ben hem te ontvangen." „En je zult hem vriendelijk bejegenen,- niet waar? Je zult hem niet al te zeer laten voelen, hoe moeilijk het je valt je toestemming te geven?" „Wat dat betreft zal ik mij tenminste alle mogelijke moeite geven. Maar je vindt het nu toch wel goed, dat ik einde- delijk de lamp laat brengen. Het is in- tusschen volkomen duister geworden.'" Zij bad niet den moed nogmaals tegen werpingen te maken en eenige minuten later scheen er een helder lioht in de. kamer. Toen professor Wallroth daarna op zijn verloofde toetrad, doorschokte hem een hevige schrik, want achter het dunne weefsel van den sluier aanschouw de hij een doodsbleek gelaat met onna tuurlijk groote, brandende oogen. Hu bluft van uee/ genot verstoken Maar die zich hou at by ófWttOyBhflt. Zat heetjyn leven heer/gk smoken ECHTE FRIESCME 10 ~/2 15 -18 certfi perrons - MET eqapue G£SC«£rtflf/*. J In de memorie van antwoord nopens het ontwerp van wet tot wijziging van de rijwielbelastingwet zegt de minister van financiën dat verhooging van de in-! komensgrens verleend wordt, door de re-i geer'ngis oveiwogen, maar zij is a'gestuiij on de bezwaren, die in de memorie van toelichting tredvoerig zijn ontwikkeld. Afschaffing van de rijwielbelasting wa-: re niet gerechtvaardigd, wijl ook ten bej hoeve van de gebruikers van rijwielen aanzienlijke sommen worden besteed aan de verbetering der wegen en het aanleg gen van rijwielpaden. O Het Kamerlid Duijs. Uit Den Haag wordt gemeld, dat de toestand van het socialistische Kamerlid Duys vrij ernstig is. ——O— De aanbesteding van twee torpedohooten. Bij de door het departement van marine gehouden aanbesteding van den bouw van twee torpedobooten, bestemd voor Neder- landsch-lndië, waarvoor de gelden zijn aan gevraagd op de begrooting vaD 1927, was de laagste inschryver Burgerhout's Werf en Machinefabriek te Rotterdam, met f 4.934.000. Dr. A. Plate overleden. Te Rotterdam is overleden, 82 jaren oud, dr. A. Plate, een der oprichters van de Holland-Amerika-lijn er. tevens van 1893 tot 1912 lid der Tweede Kamer. Hjj be hoorde tot de Vrye Liberalen. Hy was ook lid van den Rotterdamscheo gemeenteraad en voorzitter van de Kamer van Koophandel. o Een zuster doodgevallen. Terwijl de Eerw. Zuster Alphonsa (in de wereld Catbarina Bos uit Helden) in bet klooster der Eerw. Zusters Ursulinen te „Om 's hemels wil, Edith," riep hij ontzet nit, „je gevoelt je toch niet ziek?" Met heftige beslistheid schudde zij het hoofo. „Ons gesprek heeft mij misschien, een beetje aangegrepen, verder niets Thans, nu alles in orde is gekomen, zul-- len eenige uren van ongestoord alleenzijn mijn zenuwen wel weer tot bedaren bren-: gen. Je zult. mij op onzen huwelijksdag zoo gezond en opgewekt aantreffen, als je het slechts wenschen kunt Voor vandaag vaarwel" 1 Zijn groote teergevoeligheid verbood hem ook thans haar te omhelzen en hij geleidde haar met zulk een eerbiedige beleefdheid naar de deur, alsof zij een vreemde voor hem was, die zich in vol vertrouwen op zijn ridderlijkheid ouder zijn bescherming gesteld had. Bij de huis-- deur nam Edith nogmaals met opvallende baast afscheid en daalde snel de steenen trap af. Het rijtuig, dat haar hier ge-i bracht had, fetond wachtend voor het huis en zij noemde den koetsier als het eenvolgend doel van den tocht een adres, dat niet haar eigen was. In een weinig aanlokkelijke straat in de „latijnsche wijk" van de hoofdstad, waar vanaf de benedenverdieping toe aan den zolder bijna niets anders dan beroepss kamerverhuursters woonden, bracht de motdelooze koetsier zijn niet minder moew deloos paardje tot staan. „Hier i s nummer dertienriep hij naar binnen in het rijtuig. „Moet ik hier weer vachten?" „Neen!" verklaarde Edith, terwijl, zij hem een geldstuk in de hand stopte. „Ik weet niet, hoe iang ik hier denk te blij-* ven. (Wjordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1927 | | pagina 1