Tweede Blad Ne. 4779 Vrijdas 20 Januari overwerkte zenuwen /tijma/iéts zmuwM&ttm Geen Geweten. Jan Geertzen, voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Kinderrubriek. FEUILLETON Maakt reclame een artikel duur? mwmwmmwwm BEHOORENDE BIJ HET Waarschuwingen ran nierzwakte. kalmeeren en worden gesterkt door REINHOLD ORTMAN. 34) Op 88-jarige leeftijd ia Thomas Hardy overleden. Het stoffelijk overschot van deze bekende Engelache schryver werd bygezet in de West Minster Abdy te Londen. De plaats, waar het hegraven werd, is op onze foto gemerkt met een X> naast het graf van Charles Diekens. Links bevinden zich onder meer de gedenkteekens van Shakespeare en Rol ert Burns. Rechts van den ingang ligt Walter Scott begraven. HULDIGING DER KONINGIN-HOEDER. Een Nationale Hulde aan H.M de Koningin-Moeder. Weldra zal het 50 jaren geleden zyn, dat Hare Majesteit de Koningin-Moeder Hare intrede deed in ons Vaderland en wjj het voorrecht hadden Hare Majesteit als Neder- landsche in ons midden te zien. Dit feit zal niet onopgemerkt voorbij gaan. Er heeft zich reeds een voorloopig comité gevormd, onder leiding van mevr. van Leeuwen-Waller, de echtgenoote van den vice-president van den Raad van State, dat zich ten doel stelt om Hare Majesteit by die gelegenheid te huldigen. De bedoeling is om Hare Majesteit een persoonlijk geschenk aan te bieden als blyvende herinnering aan de liefde en den eerbied, die het Nederlandsche volk Hare Majesteit toedraagt, en de overblijvende Restaurant Uitspanning. St. Jansstraat 10-12 's BOSCH. Tel. Interc. 436 Ruime auto- garage's Reclamewagens speciaal tarief. Jfteuwsbtad Doffe prijn i!n den rug na inspanning, of scherpe steken, als gij u na bukken op- ridit, is dikwijls het eerste verschijnsel van ernstige nierzwakte. Spoedig daarna kunnen urinestoornissen, hoofdpijn, een af gemat gevoel, duizeligheid, zenuwachtig heid, hartkloppingen, kortademigheid, ver magering of krachteloosheid optreden. De nieren behooren tot de teerste orga nen van het lichaam, en dergelijke ver schijnselen waarschuwen u, dat uw nieren verzwakt of aangedaan zijn. Verwaarloos zulke waarschuwingen niet. Kom de nieren zonder uitstel te hulp met het middel dat zij noodig hebben. Begin onmiddellijk met het gebruik van Foster's Rugpijn Nie ren Pillen, het specifieke middel voor zwakke nieren en blaas. Dit bevordert de goede werking der nieren, en beschermt u tegen rheumatiek, lendepijn, ischias en urinestovrnissen. Mannen en vrouwen uit alle deelen van Holland getuigden hoe terdege Foster's Rpgpijn Nieren Pillen werken. Het middel is gegarandeerd zuiver, en het is zooda nig samengesteld, dat de nieren de juiste hulp ontvangen, waardoor zij weder flink werkeh. Daarom behaalden Foster's Pillen ook zulke goede en duurzame resultaten. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel icet let hier vooral op) bij apotheken drogisten a f 1.75 per flacon. 33 ïestè meisjes en jongens. De oplossingen ran de raadsels van de vorige keer zijn: 1. Sneeuw, 2. Otterloo (Otter-Loo). 3. Radio, Aarde, David, Indië, oogst. En nu heb ik toch een paar nieuwe raadsels, waaraan jelui een mooie kluif kunt hebben, luister maai- eens Do nieuwe raadsels zijn 1. Oever Bot Haag Bezem Bal Kras Wie kan deze woorden, in dezelfde volgorde als ze nu staan, zoodanig onder elkaar zetten, dat er een rij tt je letters recht onder elkaar komt te staan, dat, van boven naar beneden gelezen, den naam geeft van de eerste luchtreizi gers? 2. Met L vindt men mij in het boscb, aan de hoornen. MetfR vond men mij ROMAN VAN v/ Hij had zich zoo ver voorover gebo gen, dat zij zijn gelaat niet kon zien; maar zij hoordp hoe zijn stem zachtjes beefde, toen hg na een korte pauze ant woordde: „Ik had een gevoel, alsof al bet goede mij plotseling ten deel zou vallen. Het beste echter u zult mij stellig niet verkeerd begrijpen, juffrouw Wallroth: —het beste van alles was ech ter uw welkom bezoek. Ik zal mij bij de herinnering daaraan nog verheugen, wanneer u dezen heerlijken Pinksterdag al reeds lang vergeten zult hebben." „Ik zal dezen dag stellig' niet verge ten," antwoordde zij, terwijl zij het een voudige, doch smaakvolle bouquet van hem aannam. „En ik hoop, dat wij nog menigmaal gelegenheid zullen hebben, ons gemeenschappelijk over dezen dag te verheugen." Valentin Düringhoffen schudde mis moedig het hoofd. „Och, daar ginds in de stad is alles zoo geheel anders. Wat ben ik daar v ergeleken bij uDe krin gen, waartoe u behoort, zullen immers nooit de mijne zijn," vroeger ook wel in het bosehi, maar dan had ik weinig goeds in den zin. En met T gebeuren er wonderlijke din gen. Rara, wat- is dat? 3. En wie kan mij zeggen, wat dit is: Wie won welke slag in welk jaar? OOM KAREL. HET GEHEIM VAN GROOTVADER'S HUIS, door Elly van Zon. HOOFDSTUK II. Pitt verbaast zich. Boks hield zijn kop schreef op zij, alsof hij zeggen wilde: „Wat gebeurt er nu, baas?" Tegelijkertijd gromde hg zachtjes. Pitt keek stomverbaasd in de overigens „reuze-vader" en zijn „schat van een moeder" (zooals hij zijn moeder ook al tijd noemde) hadden hem altijd gezegd, dat hij nooit voor iets of iemand bang hoefde te zijn, in donker niet en als hg alleen op straat was of alleen thuis was niet of waar hg ook was, als hij maar altijd ervoor zorgde, alleen goeie dingen te denken. Wie nooit slechte of oneer lijke dingen dacht, had nooit iets te vreezen. Pitt's hart klopte nu dan ook niet sneller,' omdat hij bang was, maar alleen van nieuwsgierigheid, wat daar wel in die geheime kamer te vinden zou zijn. Met Boks achter zich aan, begaf hij zich naar het vierkante gat en liep voorzichtig, bijna met ingehouden adem, naar binnen. Nu kwam liij in een smal, laag gangetje. Toen hg een paar stappen gedaan had, moest hij een hoek om en toen hij ook dit gangetje ten einde had geleopen werd het in eens veel zoo stille kamer. Van een klok kon hij geen spoor ontdekken. Het was een wei nig schemerig in de ikamor, omdat er maar een klein raam in was, waardoor wat licht viel. Maar toen opeens zag Pitt iets wonderlijks. Het snorren had opgehouden en nu was er in een van de zijwanden van de kamer een groot vierkant gat ontstaan, alsof onzichtbare handen een groote, geheime, vierkante deur hadden opengeschoven, die ergens in den muur verborgen was geweest. Eerst later begreep Pitt, dat hij blijk baar op een geheime veer had gedrukt, toen hij tegen de deurpost had geleund. De geheime veer was gaan werken, het geen dat snorrende geluid had veroor zaakt. En daar was nu een vierkant gat in den muur van de stille kamer gekomen, groot genoeg, om een man door te la ten. f Pitt was heelemaal niet bang. Zijn Zij stonden bij het open tuinhek en de oude bediende van Lindow met zijn grijze haren had reeds de hand aan het por tier. Ingeborg voelde een intens verlan gen om haar metgezel op zijn laatste woorden met iets hartelijks en bemoe digends toe te spreken; maar de juiste uitdrukking voor datgene^ wat zij ge voelde, wilde haar niet zoo snel te bin nen schieten als de omstandigheden het feitelijk, geboden. „Dat ligt in uw eigen hand," zeide zij alleen maar. „Wanneer u dat nieuwe geneesmiddel gevonden zult hebben—" Zij isrtokte plotseling; want zij was boos over haar eigen onhandigheid, die iets geheel anders over haar lippen bracht, dan zij in werkelijkheid had wil len zeggen. Düringhoffen echter antwoordde, ter wijl hij voor een laatste afscheid een bui ging voor haar maakte, op zondering veranderden toon: „Ik weet wel, juffrouw Wallroth, dat men de waarde van een man alleen beoordeelt naar zijn behaal de resultatenschitterende resultaten be reikt men alleen, wanneer arbeidskracht en geluk samenwerken en het geluk is een factor, waarmee men in de weten schap evenmin rekening kan houden als in het gewone leven, vooral wanneer men, zooals ik, nu niet bepaald tot de Zondagskinderen behoort. Ik wensch u van harte voorspoedige reis en goeden nacht 1" i „Goeden nacht!" riep zij terug. Maar het was onzeker, of hij haar groet ho ven het dichtslaan van het portier nog gehoord had. lichter... nog één stap... en Pitt stond in een vierkante kamer. De geheime ka mer... Het eerste wonderlijke dat Pitt be merkte, was, dat het in deze kamer lekker warm was. Hoe kon dat nu? Er was nergens een kachel of een haard te zien. Er stond een tafel in het midden ert een heele zware kast aan den wand. Rond de tafel stonden een paar heel ouderwetsche stoelen. De kamer had geen ramen. Aan de wanden hingen wel drie spiegels en het gekke was, dat het scheen, dat door die spiegels licht naar binnen viel, want het was heelemaal niet duister in de kamer. Pitt begreep er niets van. En waar kwam die warmte vandaan? Pitt liep langs één der muren en t oen hij toevallig met zijn hand den wand aanraakte, voelde hij, dat de muur heel warm was. Toen bedacht hij, dat er achter dien muur misschien een Met een diep smartelijk gevoel in haar hart leunde Ingeborg in de zachte kus sens van het rijtuig achterover. Zij voelde zich plotseling zoo onbeschrijflijk een zaam en verlaten, en terwijl zij op dezen stillen vreedzamen. lenteavond door de diepe schemering voortreed, vloeiden groote heete tranen over haar wangen, veroorzaakt door een leed, over welks ware natuur haai* jonge ziel zich nog geen rekenschap wist te gev n. Den volgenden morgen vroeg rexls nam Valentin Düringhoffen bewogen afscheid van moeder en zuster, om naar de trein- halte te wandelen die bijna op twee uur afstand van het dorp was gelegen. Hij verzekerde hen glimlachend dat het voot hem bepaald een genot was, dezen korten afstand te voet af te leggen; want zij hadden onder geen voorwaarde mogen weten, dat zijn overgebleven contanten hem de luxe van een rijtuig niet meer permitteerden. Een klein eind weegs ver gezelden zijn moeder en Regine hem nog; daarop nam hij voorgoed afscheid, tot dat een kromming van den weg de achter geblevenen en haar wuivende zakdoeken aan zijn oogen onttrok. Hij schreed thans rustiger voort, met opgeheven hoofd en hoog opgericht, alsof hij zich juist door een energieke inspanning van zgn wil van een onzichtbaren last had bevrijd. In groote bochten slingerde zich de straatweg, dien hij moest velgen, door het lachende landschap. Thans liep zijn weg vlak langs een donker bosch, in welks dicht bebladerde toppen de mor-; schoorsteen liep, de kenfceasch-oorsteen bijvoorbeeld, en dat- het daardoor zoo warm was. Boks volgde Pitt op de hielen. Hij liet zijn baasje geen oog en- blik alleen. Nu keek Pitt eens op de tafel. En daar zag hij, dat er, op een zilveren blad drie groote drinkbekers ston den, drie zilveren bekers. En die bekers waren nog half gevuld met water. Daar naast lag een heel eigenaardig brood, half aangesneden, met een snee er naast, alsof er zooeven nog iemand was geweest, die er van gegeten had, en die elk oogen blik kon terugkomen. Pitt voelde eens met zijn vinger aan het brood', m toen opeens viel het in elkaar, alsof het van los zand was. Het was van ouderdom tot stof vergaan... Wel vijf minuten stond Pirt daar, hij kon van verbazing geen stap doen. Maar dan liep hij zacht, over het heele dikke tapijt, naar één der armstoelen en ging daar voorzichtig in zitten, om eens te denken over al dit wonderlijke. Boks ging aan zijn voeten liggen. En hij had misschien drie minu ten. zitten denken, toen hij eensklaps uit het gangetje een vroolijk gefluit hoor de komen. Het was een heel vreemd wijsje en het kwam steeds dichter bij. (Wordt vervolgd Vele huisvrouwen en ook niet weinig zakenmenschen antwoorden op deze vraag kort en bondig, ja. Deze menschen rneenen, dat zij bij aankoop van het door reclame aangekondigde artikel ook de kosten van de publiciteit moeten betalen, want, redeneeren zij verder, indien de fabrikant geen kosten voor reclame heeft, dan kan hij zijn artikel goedkooper aan bieden. Een fabrikant heeft een reeks vaste onkosten. Deze blijven even hoog, of hij van zijn artikel een millioea ver koopt of twee millioen. Zgn deze vaste onkosten b.v. fl. 100.000.— en verkoopt hij van zijn artikel 1.000.000 Ko., dan be dragen deze vaste onkosten op 1 Ko. berekend, 10 ets. Drukken deze zelfde vaste onkosten echter op 2.000.000 Ko., dan bedragen ze per Ko. berekend nog slechts 5 ets. Elke moderne zakenman weet bij onder vinding, dat de andere onkosten door een dubbel hoogen omzet op verre na niet ook met 100 pCt. toenemen, maar ge woonlijk onder pl.m. 50 pCt. blijven. Bedragen dus bij een omzet van «en millioen Ko. de veranderlijke onkosten fl. 400.000.— d.i. 40 ets. per Ko,, dan stijgen deze bij een omzet van twee mil lioen tot hoogstens fl. 600.000.—. Zij worden dus op 1 Ko. verkoop berekend 10 ets. lager, dan wanneer slechts een millioen Ko. van het artikel verkocht wordt. De als voorbeeld boven aangehaalde opvoering van den verkoop met 100 pCt., n.1. van 1 millioen Ko. op twee millioen Ko. heeft dus tot gevolg, dat allo on kosten, de vaste en de veranderlijke, met 15 ets. per Ko. verminderen. Een derge lijke ,Y ermeerdering van den omzei kan echter alleen door reclame worden be reikt en hoofdzakelijk door Dagbladre clame, want een andere mogelijkheid om tot dergelijke resultaten te komen, be staat niet. Men hoort wel eens zeggen: „Goede wijn behoeft geen krans". Dit is echteT in onzen modernen tijd een groote dwaling. Natuurlijk heMt ook per soonlijke aanbeveling goede propaganda- waarde. Men bereikt daarmede echter cijfers die een belangrijke rol, spelen bij beoordeeling deer rendabiliteit van een groot bedrijf. Waarmede wordt nu de dure Dagblad reclame betaald? Zeker niet uit de por- ternojinaie van de huisvrouw of den win kelier, welke laatstgenoemde voor zijn distributiewerk een behoorlijke winstmar ge moet ontvangen. Keeren wij terug tot ons voorbeeld. D-i prijs van het artikel is dezelfde ge bleven sinds de verkoop van het artikel met 100 pCt. gestegen is. Deze stijging maakt echter voor den fabrikant een onkostenbesparing uit van fl. 0.15 per 11f genwind geheimzinnig fluisterde en ruischte. Niemand behalve de jonge che- miker volgde heden dezen weg en slechts het geluid van een ergens in de buuurt grazende troep runderen scheen te wil len bewijzen, dat niet alle leven in het rustige landschap uitgestorven was. Toen Valentin de laatste uitloopers van het bosch reeds naderde, meende hg iets wits tusschen de grijze berkenstammen te bespeurenmaar het voorwerp inte resseerde hem niet verder, integendeel, wendde hij zijn blikken voor de laatste maal achterwaarts, om den slanken kerk toren, die vanaf dit punt voor het laatst zichtbaar werd, een weemoedig vrien delijken afscheidsgroet toe te knikken. Daarop ging hij verder en keek eerst dan ten prooi aan de grootste verras sing omhoog, toen hij zich door een heer lijke, zachte eenigszins aarzelende stem bij zgn naam hoorde roepen. Op een groo- ten, met mos begroeiden steen tusschen de eerste rijen boomen zag hij Ingeborg Wallroth in een flatteus wit zomerjapon netje als een lieflijke sprookjesverschij- ning voor zich staan. Zij had haar arm om een der slanke stammen geslagen, omdat de gladde oppervlakte van den steen haar slechts een onzeker houvast gaf en zg keek in zulk een bekoorlijk meisjesachtige verwarring op hem neer, da.t h£t hem waarlijk wel te vergeven was, dat herm onder den machtigen in vloed van deze bigde verrassing het bloed warmer door de aderen stroomde. „Juffrouw Ingeborg," riep hij uit, „welk een gelukkige ontmoeting!" Zij liet den stam los, om van den steen Ko., dat zijn per jaar fl. 300.000.— ert daarmede kan inderdaad heel wat reelat me gemaakt worden. Wel begrepen, alleen van een werken lijk goede reclaane voor een werkelijk goed artikel kan men dergelijke resul taten verwachten. Het artikel moet ab soluut first class zijn en. op elk gebied beantwoorden aan de eischen, welke door de economische verhoudingen ge t» ld zijnt Zoo b.v. behoefte aan normale concur-; rentie en koopkracht der verbruikers. In Amerika b.v. weet elke winkelier en elke h uisvrouw, dat het onvoordeelig] is een groote reclame op touw te zetten voor slechte goederen. Bij het doen van inkocpen wordt daarmede sterk rekening gehouden. De winkelier vraagt b.v. den handelsreiziger: „Welk bedrag zal Uw? Firma besteden om vraag naar üw arti-» kei te scheppen en te onderhouden?". Eerst wanneer de winkelier ziet, dat de firma voldoende reclame maakt „Hoe meer hoe beter", dan vindt het product' bij hem belangstelling. De Amerikaan redeneert: „Wat geefti het één te zijn van de weinige, die een artikel voeren, er is toch maar een klein debiet". De Amerikaanse he winkelier is liever een van de vele verkoopers, eischt dan echter ook voldoende en goede re-» clame, wetende, dat dan het op zijn winkel komende aandeel in den verkoop groot en winstbrengend zal zgn. In Nederland zijn wij helaas nog lang) niet zoo ver. Zelfs bij menschen, waarvan men een verstandig oordieleil zou kunnen verwachten, stuit men vaak op de onge-: looflijkste meeningen over die waarde, de voor- en nadeelen van reclame. Nuch tere cijfers van groote en goedbeheerde» ondernemingen bewijzen echter steeds weer dat reclame een product inderdaad niet duurder maakt, maar in de eerste plaats het prestatievermogen van een be-» drijf verhoogt en de uitwerking daarvan weer lage prijzen zullen zijn. Jöezoek van ouds bekend1 Hótel Café Blllard SE af te springen en hem te begroeten, maar zij gleed op het door den. morgen-» dauw vochtig geworden mos uit en zij gen raakte een oogenblik in groot gevaar op den grond te rollen. Toen breidde Valentin Düringhoffen beide armen uit en ving haar op zoodat zij gedurende eenige seconden stormac±H tig ademhalend aan zijn hart rustte. Haar; oogen waren half gesloten, haar zoete lip pen echter waren zoo dicht bij de zijne zoo dicht, dat hij de machtige verzoeking niet kon weerstaan en haar kuste. Het was slechts een vluchtige roes van zaligheid, een plotseling opflikker ren van den hartstocht, dat verdween gelijk de flikkering van een bliksem-» straal; maar de zondige gedachte had zich evenwel in een daad geuit en door niets kon deze daad ongedaan gemaakt worden door niets! Ingeborg had geen enkele kreet, uit gen stooten en zij was ook niet ijlings op de vlucht geslagen, zooals hg in den eer-» sten schrik over zgn eigen waanzinnige daad gevreesd had. Maar zooals zij daan doodsbleek voor hem stond en hem met groote verwijtvolle oogen recht in hert gelaat keek, voelde hij zich zoo erbar melijk klein en ellendig, alsof hij een dei: meest verworpenen aller menschen gey weest was. „Dat had. u niet moeten doen, mijn-» heer Düringhoffen, dat niet!" zeide zg met weemoedige ernst. „Ik wilde u een, genoegen bereiden, maar u hebt er rnijj slechts voor beloond. Nu is echter alles vernietig^! alles! Waarom hebt u dat ge-; daan?" (Wordt; vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1928 | | pagina 5