Tweede Blad
Costuums near maat vanaf
Geen Geweten.
Kerkboeken.
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
10.4797 yrijdag 23 Maart
Fa. JOHAN DE MOL,
Firma L. J. VEERMAN,
Firma L. J. VEERMAN,
Kinderrubriek.
4
f 32.50
4
4
4
4
4
4
4
Vrouwenhanden
PUROL
BEHOORENDE BIJ HET
Bevrijd u van die rugpijn
Ondarstaaode cembioetie kwam met
•en klein* wyiiging voor ia een party
aal dhr. A. JL W. Damme.
damrubriek.
Redacteur:
M. J. L. BÉNFKER,
Kerkstraat 105 WOUDRICHEM.
Men wordt verzocht alle correspondentie,
deze rubriek betreffende, aan bovenstaand
adres te richten.
Daar by onzen laatst gehouden oplos
atBg8wed8trgd een vyftal heeren het maxi
mum aantal punten behaalden en deze
heeren er de voorkeor aan geven, om de
pryzen te spelen inplaats van te verlotea,
laten we thans den uitslag van den wed
strijd volgen.
Gesp. Gew. Rem. Panten
part.
A. de Graag, 4 4 0 8
Heusden.
C. B-»x, Heesbeen 4 0 4 4
R, de Joode, 4 4 2 4
Meeuwen
G. v. d. Kolk, 4 4 0 2
Genderen
C. S. de Joode, 4 2 4 5
Genderen
Voor den eersten prys kamt dus
alleen dhr. DE GRAAG te HEUSDEN in
aanmerking, die alle partyen won.
De tweede prijs viel ten deel aan
4hr. C. S. DE JOODE te GENDEREN,
die slechts één party verloor eD één re
mise speelde.
"Wy feliciteeren de prijswinnaars harte-
met het behaalde succes en verzoeken
hen hun prijs te willen afhalen bij de
Fikma L. J. VEERMAN te Heusdkn.
FEUILLETON
HET NIEUWE OVERDEKTE GEBOUW VAN DE E1ERENMARKT TE NIJKERK GEOPEND
Minister Kan opende dit gebouwnaast Min. Kan de burgemeester van Nykerk, de heer J C. Kluijve.
Zwart speelde in deze positie 23 29,
meenende, dat Wit nu gedwongen was
den volgenden damslag te nemen
Wit
4.
2.
3.
4.
48—43
28—22 l)
32X3
Zwart
23—29
29X49
34X21
24X32
En hoe Wit ook slaat, steeds is deze
zyn dam kwyt.
4) Beter ware hier, eerst nog 3530
te spelen.
Wit won echter als volgt de party
4.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Wit
40 - 34
48 - 43
35—30
28—23
32X3
3X12
12—48
Zwart
23—29
29X49
49X29
24X35
49X28
21X32
46 21
Stalen op aanvraag. Coupeur te
ontbieden.
Voor prima pasvorm en be
werking wordt ingestaan.
Verzuime niet, zonder eenige ver
plichting stalen aari te vragen.
HEUSDEN.
BOMAN VAK
RI1NHOLD ORTMAN.
- A
1 V
53)
Voor de a.s. belijdenis een
ruime keuze van
fai alle bindingen en zoowel in de goed
koop e als in de duurdere soorten.
Voorradig in den Boekhandel van de
HEUSDEN.
Blijvende voor nit gang ln de
Kindernitzending
Het Centraal Genootschap heeft den af-
geloopen winter met onderbreking van enkele
weken, 7 koloniehuizen in exploitatie gehad.
Begin April, ruina een maand vroeger dan
anders, zullen alle 9 koloniehuizee weder
voltallig bezet zyn.
Het aantal afdeelingen neemt wekelyks
toe.
Tegenover enkele afdeelingen, die verslap
pen, staan zeer vele andere, die in kracht
en organisatie toenemen.
Er vertoont zich een perspectief van ny-
pend plaatsgebrek.
M«-t den meesten ernst wordt gearbeid
om spoedig een tiende huis te kunnen openen,
waar zeer spoedig een elfde en twaalfde
op zullen moeten volgen.
R-eJs nu kan Nederland op gebied van
hulp aan het zwakke kind, den toets der
vergelijking met alle beschaafde landen,
glansryk doorstaan.
Nog enkele jaren van harmonische voor
aitgang, zoowel in aantal verpleegde kinderen
als in kracht van organisatie eri het parti
culier initiatief met betrekkelyk weinig
overheidssteun, zal oris land op dezelfde
hoogte brengen als een der buurstaten, waar
de uitzending van zwakke kinderen bijna
uitsluitend overheidszorg is.
welke door huishoudelyken arbeid
ruw, rood of beschadigd zyri, worden
weder gaaf, zaeht en bla> k door
Doos 30 en 60, tube 80 ct.
Samenwerkende
Zendingscorporaties.
In de maand Februari werd door de
Samen werkende Zendings Corporaties (Zen-,
dmgshureau Oegstgeest) ontvangen ruim
t 33 000 De besturen zyn daarvoor
zeer da> kbaar.
Dit neemt niet weg, dat de zorgen met
den dag toenemen volgens de raming zon
in Februari ontvangen moeten zyn een
twaalfde van het voor 4928 benoodigdeof
plm. f 72.500.
Ook de Maart-inkomsten blijven verre
beneden hetgeen verwacht werd om de
voor de Zendingsarbeiders in Indië benoo-
digde gelden, welke aan het einde van deze
maand beschikbaar gesteld dienen te worden,
by een te brengen, werden verzoeken om
hulp rondgezorideu. Met zorg vragen de
Besturen zich af waar de antwoorden blijven.
In den Boekhandel van de
HEUSDEN.
fliettwsblail
Rugpijn waarschuwt u, dat uw nieren
verzwakt kunnen zijn. Uit rugpijn bli^ct
dan, dat gij een 6pecifiek niermiddel dient
te gebruiken om deze belangrijke levens
organen te versterken. Waag u niet aan
«rtstel. Begin onmiddellijk Foster's Rug
pijn Nieren Pillen te gebruiken. Dit middel
tan aan de nieren nieuwe kracht geven,
aorg dragen voor goede bloedzuivering,
•n rpgpijn, blaasstoornissen, waterzuchti
ge zwellingen, pijn in de spieren of ge
wrichten, matheid, vermoeidheid, zenuw
achtigheid, duizeligheid en uri nestoor nis
een doen verdwijnen.
Tal van mannen en vrouwen, die gedu
rende de laatste 25 jaren leden aan nier
kwalen en de pijnlijke verschijnselen daar
van, getuigden, dat Foster's Pillen hun
kracht en gezondheid herstelden.
Aarzel niet. De werking van dit speci
fieke middel is rechtstreeks op de nieren
gericht, en als deze organen goed werken,
wordt bet bloed behoorlijk gezuiverd en
krachtig. Daarom worden Foster's Rugpijn
Wieren Pillen dan ook algemeen aanbevo
len tegen rheumatiek, lendepijn, ischias,
rugpijn en andere ernstige gevolgen van
■ierzwakte.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier vooral op) bij apotheken
en drogisten a f 1.75 per flacon. 32
Beste meisjes en jongens.
w w i v. j v*. j v i
Hier zijn de antwoorden op de vorige
raadsels:
J. Nachtmerrie.
2. Zeegras.
3. Trommelslager.
4. Kruidnagels.
De nienwe raadsels zijn:
1. Het is een vogel, die zich dik
wijls heel luid laat hooren en toch
Idraagt hij geen veeren, terwijl bij ook
geen snavel heeft. Wat is dat voor een
zonderlinge vogel?
2. Welke bloemen zijn dikwijls heel
I mooi en geuren toch nnoit?
ze had een vree gelijke slaap. Maar het
melkmeisje maakte een mooie buiging
voor de koe en zei: „Beste koe, wil je
vooral de boter voor de boterham van
den koning niet vergeten?"
De koe, die al met een oog sliep,
en het andere oog bijna niet meer o-
pen kon houden, antwoordde met een
geeuw: „Zeg liever tegen koning Tie
relier, dat tegenwoording een heeieboel
mensehen veel liever kersen jam op hun
boterham losten!"
En meteen viel de koe in slaap en
begon luid te snorken. Daarop ging het
melkmeisje weer naar het palus terug,
klopte aan de slaapkamer van de konin
gin en zei: „Het spijt me heel erg, Ma
jesteit, maar ik kan het niet helpen,
er is geen boter meer. En de koe zei,
dat kersenjam heel lekker op de bo
terham smaakt, als je het er maar dik
genoeg op doet."
A
Artois hoorde nauwelijks nog wat de
kleine doctor sprak. Voor zijn oogen ver
toonde zich een waas, zoodat menschen
en huizen als in een chaoe schenen in
een te vloeien en in zijn ooren bruiste
bet, alsof de golven van den oceaan kwa
men aanruischen, om in het volgende
oogenblik met donderend gew ld over
hem heen te slaan.
Zij stonden juist bij een straatkruielng
en doorie en waanzinnige vrees bevan
gen, voor de scherpe oogen van den klei
nen doctor zijn geheim niet lange:- te
kunnen verbergen, stamelde ae privaat
docent een paar onverstaanbare woorden,
die als een verontschuldiging klonken
en door een waanzinnige vrees bevan-
tervolgers hem op de hielen zaten.
„Zijn succes begint hem al naar het
hoofd te stijgen", zeide doctor Gieisberg
tamelijk luid bij zichzelf, terwijl bij hem
verwonderd nakeek. „Waarachtig, ik ge
loof nog altijd, dat zijn ontdekking be
ter is dan hijzelf."
Siegmund Artois ging niet naar de
fabriekwant bij zou niet in staat zijn
geweest, thans iemand onbevreesd in de
oogen te zien. Urenlang dwaalde bij in
de eenzaamste lanen van het uitgestrekte
stadspark rond, totdat bij volkomen li
chamelijk uitgeput wastoen sleepte hij
zich met zware, vermoeide schred-en naar
huis terug.
Zijn eerste waanzinnige opwindiug was
thans in zooverre geweken, dat hij in
staat was zijn toestand ©enigszins dui
delijker te overzien. Tegelijk mr4. zijn ge
zond verstand, kreeg hij ook zijn vast
beradenheid terug, om den strijd voor
zijn bestaan en voor zijn geluk tot hert;
bittere einde met ongebroken moed te
voeren.
„Het toeval is mij tot nu toe steeds
trouw gebleven," herhaalde bij telkens
opnieuw bij zichzelf, „en het zal mij
ook thans niet in den steek laten. Dü-
ringhoffen zal niet leven, want hij raag
niet meer leven. Er is thans nog slechte
voor een van ons beiden plaats op deze
wereld en ik heb geen lust voor dien
ander vrijwillig het veld te ruimen. Ik
wil mij niet tot een willoozen speel
bal van bet grillige noodlot laten maken,
maar omgekeerd wil ik bet behoerschen
en bet in mijcuvoordeel dwingen."
Het eerste dat Artois na zijn thuis
komst deed, was een daad, die de voor
zichtigheid hem reeds lang had moeten
gebieden en voor het volvoeren waarvan
slechte een zekere onverklaarbare laf
heid hem tot op dit oogenblik had terug
doen deinzen. Hij haalde Valentin Dü-
ringboffens manuscript nit de diepte van
zijn schrijftafella te voorschijn, waarin
hij bet bad opgeborgen en nadat bij het
nogmaals regel voor regel met het door
hem vervaardigde afschrift had verge
leken, maakte hij zich gereed het in de
kachel een prooi der vlammen te doen
worden. Maar men had niet meer ge
stookt en onderin bevonden zich slechts
de koude overblijfselen van het vuur in
3. Ik ken een soort muisjes, waar zelte
bet vreesachtigste meisje niet bang voor
is. Onbevreesd neemt ze die in baar' hand
en eet ze zelfs op.... zonder schromen.
Welke zijn dat?
En dan ken ik nog een soort muizen,
die heelemaal niet bang zijn voor de
poes, nooit wegloopen en niemand vrees
aanjagen. Integendeel, de meeste men-
schen koken ze of bakken ze en eten
ze opl
Ten slotte is er nog een soort muizen,
die we altijd in de hand dragen en niet
graag zouden missen. Welke zijn dat
nu?
4. Welko tand is in staat alles stuk
te bijten, zelfs steen en ijzer?
OOM KA REL.
DE BOTERHAM VAN DEN KONING
Heel lang geleden leefde er eens een
koning. Herman de Groote heette hij.
Maai- dat was zijn Zondagsche naam
In de week noemde iedereen hem Ko-
|ning Tierelier, omdat er in lid heele
land niemand was, die zoo prachtig op
zijn vingers kon fluiten als de koning
Zelfs de koningin, kon dat niet zoo
mooi. Hoewel ze anders toch erg knap
was.
Op een avond vroeg de koning aan de
koningin„Zou ik niet een beetje boter
kunnen krijgen, voor mijn boterham?"
„Ik zal eens vragen", zei de koningin en
ging naar het melkmeisje en vroeg. „Kun
nen we niet een beetje boter krijgen voor
de boterham van den koning? Daarop
ging het melkmeisje naar den koestal,
omdat ze niet tot den volgenden mor
gen wilde wachten. Ze liep hard, om
dat de koe anders misschien al naar
bed zou zijn. Toen ze in den stal kwam,
had de koe haar slaapmuts al opgezet
en wilde juist in bed stappen, want
De koningin, die al papil jot jes in baar
den vorm van een hoopje slakken en
wat doode asch.
Artois moest van een lucifer gebruik
maken om het manuscript aan te ste
ken. Het papier scheen van een bijzondere
hoedanigheid te zijn, want het brand
de heel moeilijk. Eindelijk echter kron
kelde toch een gretig lekkend vlamme
tje langs den rand van het eerste blad
omhoog en Artois kon bet cahier in
de kachel werpen om bet daar tot vol
ledige verbranding te laten overgaan. Hij
boog zich voorover, teneinde op dit ver
brandingsproces een waakzaam oogje te
houden, doch daar drong plotseling de
klank van een stem tot zijn ooren door,
die hem veel te goed bekend was, om
niet door een plotselingen schrte te wor
den aangegrepen en voor een oogen bik. al
bet andere te vergeten. Buiten bezinning
snelde hij naar de deur, schoof den gren
del terug waarmee hij haar gesloten had
en stond op den drempel.
Wat hij geboord meende ie hebben,
was geen dwaling van zijn opgewonden
geest geweest. Op nauwelijks twee pas
afstand stond Edith Wallroth vooThem,
doodsbleek en met diep in bun kassen
liggtnde, vlammende oogen.
„Ik moet hem spreken!" bad zij juist
het ontstelde en radelooze dienstmeis
je toegesnauwd om daarna, nu zij hem
in het oog kreeg, zonder verder op de
aanwezigheid van het meisje acht te
slaan, onstuimig op hem toe te snellen.
„Daar ik je noch op de fabriek, noch
op een andere plaats kon vinden, moest
ik wel hierheen komen," hijgde zij met
cpgt wonden en heesch klinkende stem.
„Laten we in je kamer gaan, want ik
moet met je praten."
Artois had er een oogenblik aan ge
dacht haar den toegang te weigeren
haar had gedaan, durfde niet te voor
schijn te komen, en zei alLen maar:
Zoo! „En toen ging ze naar koning Tie
relier en sprak: Je moest maar liever
geen boter op je boterham eten, want
er zijn een heeleboel menschen tegen
woordig, die kersen jam veel 1 kkerier
vinden! Wil je dat ook niet eens ptro-
beeren?"
„Nee 1 sapperdemallemostexdpotriep
de koning boos. Hij moest bijn-i hui
len, zoo kwaad was hij en bedro fd stap
te hij weer in bed en jammerde: „Ik
lust geen kersenjam! En ik wil hel niet!
Lammetjes—pap—nog an—toe, niemand
kan toch zeggen, dat ik lastig ben, maar
ik wil nu eenmaal graag een beetje bo
ter op mijn boterham 1"
„Nou, nou," zei de koningin, „Wees
maar stil". En ze ging naar het melk-
.mc-isje en die ging weer naar den koes tal
en maakte de koe wakker en vertelde
wat er gebeurd was, waarop de koe zei
„Komkom, zoo erg had ik het niet be
doeld, hier heb je melk voor de pap van
den koning en hier is de boter voor
zijn boterham, en nu ga ik weer slapen,
goeie nacht 1"
Nu, jelui begrijpt, dat koning Tiere
lier dolblij was, toen hij de goudgele
boter voor zijn boterham zag. Hij sprong
uit bed on ging van louter plezier op
zijn hoofd staan, met zijn kroon op, en
floot daarna zoo prachtig op zijn vingers,
dat alle menschen dachten, dat er een
nachtegaaltje zat te fluiten! Daarna stap
te de koning weer in bed en zei „Nie-
tmand kan toch zeggen, dat ik lastig
ben, maar ik ben nu eenmaal dol op een
beetje boter op mijn brood 1"
En toen viel hij in slaap en droomde
van dikke boterhammen met boter, zoo
zoet als honing! En nooit heeft de koe
meer geweigerd, boter te geven voor de
boterham van den koning.
EINDE.
maar hij voelde zich tegenover haar ge
biedend optreden en baar somber dreigen
de blikken zoo onmachtig, dat hij haar
willoos lange zich de kamer liet bin
nengaan. Met gebogen hoofd volgde hij
haar.
Sprakeloos stonden zij binnen tegen
over eikeinder. Edith verwachtte dat Ar
tois bet eerst het stilzwijgen zou ver
breken en hij verzamelde al zijn moed
om met een verwijt haar beschuldiging te
voorkomen, waarop hij voorbereid was
„Ben je niet wijs, dat je het waagt
mij in mijn woning te bezoeken?" vroeg
hij. „Als het Ingeborg eens geweest wae
die jou tegemoet gekomen was inplaats
van ik, wat ter wereld zou je haar dan
hebben moeten zeggen?"
De lippen van de jonge vrouw ver
trokken zich tot een hoonenden grijns
„Alsof het daar nu nog op aankwam
thans, waar wij op het punt staan aan
de geheele comodie een einde te ma
ken! Of zij het een dag vroeger of la
ter te weten komt, wat heeft dat nu
nog te be teekenen?"
„Je had mijn antwoord op je brief
moeten, afwachten, Editheenige uren
geleden pas heb ik je uitvoerig geschre
ven."
„Ik heb je brief ontvangen en juist
daarom ben ik hier. Dacht je werkelijk,
dat je mij met ijdel gezwets en gezochte
uitvluchten om den tuin zou kunnen led
den, Siegmund?"
„Maar ik zweer je, Edith, dat van
gezochte uitvluchten daarbij absoluut
geen sprake is. Een gemeenschappelijke
vlucht, zooals jij dat van mij verlangt, is
onmogelijk thans tenminste onmogelijk
Ik zal mijn belofte vervullen, zoodra ik
daartoe de macht heb, op dit oogenblik
echter
Belijdenis-Teksten
„Zoodra je de macht daartoe hebt,:
dat wil zeggen: nooit! Span je niet in:
om mij tot andere gedachten te brengen,
want ik doorzie je volkomen Maar ik(
laat je niet los, ik kan je niet meer los
laten en ik wil het ook niet. Ik ver-,
lang, dat je je woord houdt, onverschillig
of je het blijmoedig of onvrij willig doet I.
Over twee of drie dagen reeds kan Wal-i
roth terugkeeren en daarom moeten wij
morgen vertrekken."
„Ik herhaal nogmaals, Edith, het ia
onmogelijk! Heeft die wanhopige gedach-i
(te je dan geheel en al je bezinning doen
verliezen, dat je niet meer in staat bent
den toestand te begrijpen? Dit onver-
wa< hte succes met mijn geneesmiddel
heeft de verhoudingen absoluut gewijzigd
en geheel afgezien van honderd andere
bezwaren, zou ik reeds met het oog)
op de daaruit ontstane verplichtingen ge-i
dwongen zijn, voorloopig hier te blijven.
De bereiding van het middel kan slechte
door mg geschieden, want zoolang mij
op de wijze van vervaardiging geen pari
tent is verstrekt, moet het vanzelfspred
kend mijn geheim blijven. Ik heb met den
directeur van de chemische fabriek be-t
paalde contracten afgesloten, waaraan ik!
moreel en rechtens gebonden ben en
„Genoeg, genoeg!" viel zg hem mek
een verachtelijke handbeweging in de r&i
de en steeds op dien heeschen, hartstooh.-»
telijk opgewonden fluistertoon, waarop
dit gansche gesprek gevoerd werd. „Wak
je mij ook allemaal te zeggen hebt, hek
zou niet in staat zijn mij te overtuigen,
Want het is toch niets dan een voord
wendsel.
(Wcrdt vervolgd.)