f EN KANONSCHOT I
Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4816. Woensdag 30 Mei 1928.
DAMRUBRIEK.
FEUILLETON
NA WATERLOO
Parlementair Overzicht.
baai-tabak
ww -
^ND VAN AlT^
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Verstopping
M. J. L. BÉNEKER,
Kerkstraat 105 WOUDRICHEM.
Een kanonschot
hoor! hij niet".
Hy slaapt maar door.
Maar zeg je heel zachl
aan zn oorl
J.6öüNO'5
Dan is de rakker?
Dadelijk wakker!
VIRinSKLA»
A'.
voor iet Land vu Hsusden en AltenajeLaiistraat en de Imtlirwiirf
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groots letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 oor en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
Als gij last hebt van
gedruktheid. schele
hoofdpijn, het zuur.
prikkelbaarheid, enz.,
als gevolg van ver
stopping. gebruik dan
Foster's Maagpillen.
het ideale laxeermid
del.
fost
's Maagpillen
Alom verkrijgbaar a f 0.65 pier flacon.
J
Redacteur:
Men wordt verzocht alle correspondentie,
deze rubriek betreffende, aan bovenstaand
adres te richten.
De Nederlandscbe Dambood organiseert
dit jaar te Amsterdam een
OLYMPISCH DAMTOURNOOI
om het Wereldkampioenschap.
Ten bate van dit tournooi wordt een
verloting gehouden, waarvoor vele
fraaie prijzen ziju uitgeloofd. Van de Com-
missie voor de Verloting, waarvan de be
kende dammer J. W. van Dartelen, Secr.-
Penningmeester is, ontving ik een aantal
loten met hel vriendeijjk verzoek die te
plaatsen onder de mjj bekende damlief
hebbers. De prjjs is f 1 per lot. Indien
nu iedere dammer één lot neemt, heipen
wij daarmede de Commissie uit finantiëeele
moeilijkheden, terwijl men meedingt naar
de fraaie prjjzen
HOOFDPRIJSeen luxe Philips Radio-
installatie, ter waarde van f 500.
Tweede prjjs een Slaapkamer-ameuble
ment, ter waarde van f 300.
Derde prjjseen E. M. Jaarsmabaard,
ter waaarde van f200.
Vierde prjjseen Fongers Heeren- of
Damesrjjwiel, ter waarde van fiOO
en voorts talrijke waardevolle Kunst-, Luxe-
en Nuttige voorwerper.
De trekking geschiedt uiterljjk einde
Augustus.
Laten we allen een handje helpen en
geelt U even op voor ééo of meerdere
loten, dan zal ik ze U toezenden.
De no's, waarop prijzen zijn gevallen,
worden t.z.t. voor zoover noodig, gepubli
ceerd in deze rubriek.
We laten thans twee aardige combinaties
volgen van den bekenden problemist G.
L. Gortmans, welke voorkomen in Deel III
van Studies en Analyses van Springer en
De Jongb.
Een Boerenverhaal uit den Taunus
door
FRITZ RITZEL.
IO J
li
Vrouw Schilling zag er ook wel naar
uit, of z© wist ho© ze het bedrijf moest
leiden, zoodat alles van een leien dakje
ging D© groote, wat zware gestalte in
de eenvoudige blauwkatosnen japon,
waarover een gestreepte linnen schort
gebonden was, had in haar geheela hou
ding iets gebiedends. De regelmatige
trekken, de donkere oogen en de kleine
stijfgesloten mond, de korte, wat inge
deukte kin, gaven het gezicht een uit
drukking, die toonde, dat de eigenares
energie genoeg bezat, om haar wil on
der alle omstandigheden door de zetten
Men had tegenover die koude en door
borende oogen bet gevoel, dat alle te
genspraak onmogelijk zou zijn, °n inder
daad was de strenge tucht, die op de
boerderij heerschte, in bet dorp «ai de
omgeving haast spreekwoordelijk gewor
den, een tucht, die echter klaarblijke
lijk een zegen was voor bet geheela be
drijf. Want ondanks de lange oorlogsja
ren was bet uitzicht van het geheel er
een van degelijke welvaart De blinkend
wit gekalkte muren van het gebouw, de
heldere vensterruiten, de geplaveide en
schoon geveegde plaats, als ook de verf
van de gereedschappen en bet houtwerk
van het huis, verrieden eveneens dat Liar
1. 2721 Een verrassende zeteigen-
Ijjk jammer dat hij juist daardoor
voor de hand ligt.
4. 16X29. Zwart kon
op drie manieren drie schijven slaan
dit maakte echter geen verschil,
daar bij in den overblijvenden stand
toch altjjd één keer drie en twee
maal ééo schijf moet slaan.
2. 40-35 1 26X39
3. 44X24 18X27
4. 2420 interessant die wandeling
van schijf 44 eerst op veld 7
staakt ze haar tocht, na den weg
voor 8chjjf 35 gebaand te hebben.
4. 23X32
5. 20X7 2Xtl
6. 35X21
Stand in cijfeis:
Zwart schjjven op 3, 8, 10, 11, 13, 14,
15, 17, 18, 19, 23 en 40,
"Wit schijven op 22, 25, 27, 28, 31, 32,
34, 41, 42, 45, 47 en 48.
Hoewel deze stand niet veel verschild
van den voorgaanden, is de finesse in dezen
slag toch geheel anders.
1. 27-21 17X46
2. 25—20 18X38
3. 20X29 deze schijf v«r*ult in deze
combinatie steeds een belangrijke rol.
3. 46X23
4. 29X18 40X29
5. 42X2 heel mooi.
..Producten van Genève" De con
trole op den wapenhandel Een
groote motie „Oud-en-arm"
Voor staatspensioen
's Gravenhage, 24 Mei.
Het waren een paar „producten van
Genève", die deze week de aandacht Van
de Tweede Kamer vroegen. In de eerst?
plaats het „wetsontwerp tot goedkeuring
van het verdrag nopens het toezicht op
den internationalen handel in wapenen,
munitie en oorlogsmateriaal van 17 Juni
1925", zooals het officieel heette. Meneer
orde heerschte, en dat de middelen voor
handen waren en niet gespaard wer
den, om die orde te handhaven.
Vrouw Schilling was juist bezig een
gevallen steek op te rapen, waarbij ze
haar hoofd met het eenvoudig weggekam-
de koolzwarte haar boog, toen Hansjörg
door de poort kwam en dwars over het
erf naar de schuur ging om zijn zeis op
te bergen. Bij het zien van haar f linken,
krachtigen zoon kwam er iets van vreug
de over het ernstige gezicht van de mos-
der, doch slechts voor een oogenbiik.
want dadelijk daarop leken haar streng?
txekken weer zoo onverschillig, alsof de
vrouw zich schaamde over iedere tee-
derh opwelling. Ook de toon waarmee
ze haar zoon, die de stoep op kwam,
ontving, verried geen enkel warm gevoel
integendeel klonk er iets als verwijt in,
zoodat Hansjörg met schuwe blikken het
gezicht van zijn moeder opnam Al was
hij gewoon, dat zo kortaf, bijna barsch
tegen hem wras, toch meende zijn scherp
oor nu een onderdrukte boosheid uit haar
woorden te hooren, toen ze zei:
i,,Ik had er op gerekend, dat je al een
een uur geleden thuis zou zijn, dan zou
het hooi nog op den zolder gekomen zijn.
Vaar blijf je zoo lang
Met een onschuldig gezicht antwoord
de Hansjörg: „Kaspar is een oude man,
ik moet het grootste deel zelf doen'. Bij
die hitte kunnen we het hooi morgenmid
dag keeren en overmorgen op lioopen zet
ten! Als er geen regen komt, halen we
het Zondag binnen!"
Omdat Hansjörg altijd wat op zijn
kerfstok had en ook nu niet wist, of
zijn moeder misschien achter een van
zijn stri ken gekomen was, probeerde hij,
near een beproefd recept, haar in ccd
algemeen gesprek over het werk tJ
van Dijk (a.r. vond het een bezwaar, dat
het verdrag wel toezicht hield op den
handel en niet op de fabricage van
wapenen. Daardoor kwamen kleine staten
met onvoldoende eigen wapenproductie
in een ongunstige positie ten opzicht? v
-ie groote mogendheden Daarom was hu
verdrag niet in het bétang van den we
reldvrede. Want werd het aangenomen,
dan zou er vrijwel zeker geen internati
onale regeling in zakje de fabricage ko
men. De heer Zadelhoff (s.d.) voelde dit
bezwaar ook, doch niettemin wilde hij
het verdrag aanvaarden. Want was het
eenmaal aangenomen, dan konden we met
meer gezag aandringen om nu een stapje
verder te gaan en ook den aanmaak van
wapenen onder controle te stellen. Het
verdrag was een bescheiden stap in de
goede richting. En de minister van Bui
ten lamdsche zaken moest er in den Vol
kenbondsraad maar op aandringen, dat
er zoo spoedig mogelijk een aanvullend
verdrag voor controle op den aanmaak
kwam. Dat wilde Minister Beelaertsdoen.
De minister begreep, dat er weinig geest
drift voor dit verdrag was. Maar we kon
den er toch heusch geen gevaar mee
Want Nederland voorzag voor een groot
deel in eigen bewapening, terwijl bo
vendien de vierjarige opzeggingstermijn
een middel bood, om aan eventueele ge-
varen te ontkomen. Waarna de commu
nistische heer de ViS3er, „in opdracht
van zijn lastgevers in Moskou", zoo
als mr. Marchant opmerkte de- mee
ning kwam verkonden, dat de klein?
staten onder controle gesteld werden,
om den grooten imperialistisclien wereld
machten volledige heerschappij t? ge
ven. Het verdrag was van geen beteekenis
voor den wereldvrede, zooals bij met
Russisch aplomb alles wat de Vol
kenbond doet, daarvoor geen beteekenis
hof ft. Het verdrag deed niets voor ont
wapening, noch voop wereldvrede. Het
was een misleiding" «h kon door voor
standers van waarachtige ontwapening
niet worden aanvaard En daarom zou
den zij, als er oorlog kwam, tegenover
de mobilisatie van den Minister van oor
log 3e revolutie moeten stellen Zijn
naamgenoot en tegenvoeter, dr. de Vis
ser (c.h.) was ook niet zoo zeker van de
groote voordeel en van het verdrag en
wilde ook niet de kleine mogendheden
achter de kar der grooten gespannen zien
Maar toen hij nog eens ruggespraak met
zijn fractie had gehouden, kwam hij tot
do slotsom, dat we er eigenlijk toch
geen kwaad mee konden, omdat we ons
maar voor vier jaar bonden De heer
Marchant (v.d.) gaf te kennen, dat men
de beteekenis van het verdrag sterk op
blies, en er was geen reden tot afkeuring
Vervolgens kapittelde deze scherp van
den tongriem gesneden vrijz. democraat
ziju tegenstander uit meer dan een woor
dengevecht: Lou de Visser, naar aanlei
ding van diens snoeverij over de Sov
jet-ontwapeningsvoorstellen te Geneve >en
het min-gunstige onthaal dat die daai
vonden. Men moest zich niet verwon le
verwikkelen, om op die manier de een
of andere onaangename preek te vermij
den of toch minstens uit te stellen Maai
dezen keer gelukte het hem toch niet,
zijn moeder van haar voornemsn af te
leiden, want zonder op zijn voorstel o-
ver het hooi in te gaan, liep ze met kor
date passen naar de huiskamer en be-
val haar zoon, haar te volgen In de rui
me, met glanzend gewreven berkenhou
ten meubels pronkende kamer aangeko
men, draaide ze zich om, begon nog
vlugger te breien, en zei zonder me?r:
„Met jou heb ik weer eens een appeltje
te schillen! Wat heb je al sinds een paar
weken in den „Grauwen Kop" te maken,
terwijl je toch weet, dat ik niet wil
hebben, dat je daarheen gaat?"
„Ik wist niet, dat u me dat verboden
had!" antwoordde Hansjörg verlegen
"Niet een keer wel tien keer heb
ik ie gezegd, dat we niets met die lui
te maken hebben! 't Is wat te zeggen met
zoc'n jongen! Het heele dorp weet, Jat
het tusschen Anne Margreet en ons her
rie is, en jij gaat er stiekum heen! Foeil
Schaam je! Wat heb je daar ie zoe
lten? Ik wil antwoord!" ging J© boerin
met steeds luidere stem voort.
Hansjörg begon koppig te worden Die
c ommandeerende toon, waarin zijn moe
der tegen hem sprak, en wel zoo luid,
dat Je meiden in de keuken het kon
den hooren, had. hij niet verdiend, nadat
hij zich vandaag op den terugweg had
voergenomen, om de gelegenheid, Anne
Margreet te zien, in het gevolg te mij
den; de verwijten van zijn moeder le
ken hem onrechtvaardig,en boos ant
woordde hij
„ïk ben toch geen kleine jongen meer,
moeder, dat u zoo tegen me te keer
gaat! Als mijn kameraden naar d?n
ren, dat men een vre-iesactie van een
land, dat zich voortdurend bemoeit met
do binnenlandsche politiek vanandere
landen en de soldaten tegen de regee-
ring opruit, met wantrouwen ontvangt
Meneer Albaxda (s.d.) vond toch ook wel
moieele waarde in het verdrag, want ook
kleine landen in Europa waren soms
onruststokers. En nadat minister Lam-
boov nog eens er op gewezen had, dat
voor ons alles bij hetzefde blijft, omdat
wij toch al onze handelscijfers betref
fende wapens publiceeren en er ook uit
een oogpunt van defensie geen bezwaar
was, terwijl minister Beelaerts d-en ua-
d/uk legde op bet feit, dat het verdrag
o.a. clandetienen toevoer van wapenen
wat toch een zeer belangrijke factor
was wilde voorkomen en de vredesge-
clachte erdoor gesteund werd, aanvaardde
de Kamer het met 64 tegen 10 stemmen
(.uinwezige a.r. en Lou de Visser).
Zonder h.s. en vrijwel zonder discussie
werd nog een „product van Geneva" aan
genomen, n.l. de verdragen nopens ar
beidsovereenkomst en repatrieering van
schepelingen,
Zeer breedvoering was het betoog, Jat
do beer Sannes (s.d.) opzette ter verde
diging en verklaring van zijn motie: Je
Kamer, van oordeel dat een betere voor
zienig in den -nood van de ouden van
dagen noodzakelijk is, dat deze voorzie
ning' behoort te bestaan, uit een ver-
eeniging van kostelooze ouderiomsren-
te, invaliditeitsrente en door vrijwillige
verzekering verworven ouderdomsrente;
verzoekt de regeering de indiening van
de des betreffende wetsontwerpen te be
vorderen ,enz." Een heel© geschiedenis
dus, die nu niet bepaöld spiksplinternieu
we dingen aan de orde stelde. Het zeer
ingewikkelde betoog van den voorstel
ler der motie, met een niet minder inge
wikkelde combinatie van stelsels kwam
ten slotte dan hierop neer, dat er staats
pensioen zou komen, met een toeslag op
de vrijwillige ouderdomsrente, wat een
kleine 60 millioen per jaar zou kosteu
of ca 23 millioen meer dan thans Tzr-
wijl er dan nog eenige losse millioencn bij
zouden komen voor dien toeslag Er werd
behalve door den voorsteller, nog het
een en ander over gezegd. Meneer Oud
(v.d.) kwam eraan knabbelen en wil
de een zelfstandige motie indienen, als
meneer Sannes er dien toeslag in op
nam. Wat ook al niet hinderde. Want
veel' kans op uitvoering van de zeker
goed-bedoelde plannen bestaat er voor-
hands niet. Want de Staatskas is nog
steeds schraal voorzien en 23 millioen
is ook geen peulschilletje,
Zoqdat we met een variant op een on
deugend rijmpje zouden kunnen zoggen:
en ze dronken een glas
en ze spraken kris-kras
en de zaak die bleef, zooals za was
In de Eerste Kamer werd warempel
„Grauwen Kop" gaan, moet ik dan zeg
gen ik mag niet mee, mijn moedor wil
het niet hebben? Moet ik me da.n laten
uitlachen?"
„Je bent er ook zonder je kameraden
al meer dan eens heen geweest! Dacht
je, dat ik dat niet wist?"
„Dan ben ik gegaan, om ze daar te
treffen. Naar de andere herberg hier op
het dorp, gaat geen mensch!"
De argumenten, die Hansjörg aanvoer
de waren zoo duidelijk dat vrouw Schil
ling een toontje lager begon te zingen
Het was haar bekend, dat de andere her
berg van het dorp „In het Lahndal" door
de meer gegoede boerenjongens niet werd
bezocht, omdat daar alleen twee knor
rige oude mensehen woonden en bo
vendien de kwaliteit van den getapten
appelwijn te wenschen over liet Toch zou
ze nooit toestaan, dat Hansjörg den
„Grauwen Kop" bezocht, eensdeels uit-
vijandschap tegen de eigenares van de
hprberg, maar ook op grond van haai
innerlijke overtuiging, dat de mooie Anne
Margreet op !t licht ontvlambaar hart
van haar zoon een diepen indruk had ge
maakt. Daar een beslist verbod echter
waarschijnlijk den tegenspraak van den
jongen man zou uitlokken, en ze bang
was, dat bij ondanks hefc verbod zijn
bezoeken in bet geheim zou voortzet
ten, verandere ze van taktiek en zei
vriendelijk
„Je hebt gelijk Hansjörg, je bent geen
kif ine jongen meer, dien ik eenvoudig
verbieden kan, wat ik niet goed vind
Maar denk eens een klein beetj? na over
wat er tusschen ons en die lui is voor
gevallen! Heeft Hendrik, toen hij nog
leefde, niet alles in het werk gesteld,
om later de boerderij te krijgen, nadat
vader gestorven was? Als hefc hem ge
JORUNo
6RQNIH6IN
ECHTE FRIE5CHE
IO-12- 15 e. 16CTS. PER *iON3
nog een vrij uitvoering debat gehouden o-
ver het voorstel tot wijziging van de La*
ger Onderwijswet (7-jarige leerplicht),
'omdat de heer v. d. Hoeven (c.h.) zioit
t^gen kwam verklaren, wijl het de ou-i
ders den plicht oplegde de kinderen totl
een zekeren leeftijd op school ie hou*
den. omdat het de gemeenten een zware
last oplegde (inrichting 7e leerjaar) en
omdat het aan het Rijk 41/? millioen
zou kosten. Terwijl de directe belastin-i
gen nog voel te hoog waren. Maar na
een verdediging van de heeren Slingen.*
t/erg (v.d.), Ossendorp (s.d.) Smeenge^
(v.b.), de Veer (a.r.) en „last not least"*
den minister die er op wees, dat»
waar de redenen die in 1924 voor bezui
nigingsmaatregelen golden, zijn wegg es
vallen, op die maatregelen moet terug*
gekomen worden; en dat de Regeering
nu eenmaal die 41/» millioen gulden voor
de vervrcegde invoering van bet 7e leer*
plicht jaar beschikbaar had aanvaard*
de de Kamer bet wetsontwerp met 27,
tegen 4 stemmen (c.h.).
Politicus
lukt was, wat was jij dan? Niet veel
meer dan een knecht! En is die Anne
Margreet anders! Sinds de twee en een
half jaar, dat Werner's Koenraad wee*
thuis is, gaat er bijna geen week voorbij,
zonder dat ik hoor, wat er niet allemaal
tegen ons verzonnen wordt! Nu eana
loip-fc Koenraad naar hefc stadhuis, om
uit te vinden, of vader geen stuk opga*
ste'd heeft, waarin Hendrik de boerderij
is toegezegd, dan reist bij weer naar,
Hrchstadt, Vaderis geboorteplaats, om
daar te spieden en ie luisteren! Waar*
schqnlijk wil bij met die weduwe gaan
trouwen en daarom zorgen, dat z© hem
een mooie bruidschat als de Rodebexger
hoeve meebrengt! Maar het zal hem nielj
glad zitten! Wij zijn er ook nog! Hij kan
loopen, tot hij een ons weegt! Ze heb*
ben me voor het gerecht willen dagen
ik moest zweren, dat vader geen akte
voor Hendrik bad opgesteld. Hek gerecht
heeft hen naar huis gestuurd, zooalsj
ook billijk was, omdat er heelemaal geep
bewijs tegen ons bestaat. En bij dia
vrouw kom jij aan huisGa Zondags naai)
Kemel, naar Laafifelde, of waarheen ja
wilt. Daar heb je ook kameraden. Maar
doe mij en jou die schande niet aan,
dat je nog eens dat huis betreedt 1" j
liet was voor het eerst, dat zijn moes
der de vijandige verhouding, die tusschen
haar en de weduwe van haar stiefzoon
heerschte, zoo uitvoerig met Hansjöraj
besprak. Ze was altijd gewoon gewee3t,
haar zoon als een onmondig kind te be*
schouwen en te behandelen, dat zo niel
toestond, over gewichtige familieaange*
legenbeden een eigen meening te hebben.,
(Wordt vervolgd.)
bm