na Waterloo UitgaveFirma l. J. veerman, Heusden. No. 4820 Woensdag 13 Juni 1928, FEUILLETON JlpDlNG Parlementair Overzicht. smaakt als room Buitenland enysstille"d Binnenland ^AND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Attooderlgke nummers 6 cent. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vr|dagmorgen 9 uur ingewacht. Dat benauwde gevoel Een Boerenverhaal uit den Tautius door FRITZ RITZEL. 15 Nobile's Pooltocht. Het laatste nieuws over de »Italia® komt uit Oslo en luidt De bladen brengen extra-edities met de eerste berichten over de levensteekenen van de «Itaiia.® Men hoopt dat het weer spoedig zal toelaten, dat de Nooreche vliegers naar het Noord-Oostelijk gedeelte van Spitsbergen kunnen vliegen. Men neemt aan, dat zij wel niet in de gelegenheid zullen zijn te landen, daar hun watervliegtuigen niet op land of ijs kunnen neerstryken, doch de vliegers kuunen naar Nobile zoeken en na het vinden van de »Italia« levensmiddelen enz. omlaag werpeo. Men geeft ook uiting aan de opvatting dat het voor een gewoon stoomschip zeer moeilijk is tot het desbetreffende gedeelte van Spitsbergen door te dringen, daar zware pakijsvelden moeten worden overwonnen. Naar uit Kingsbay wordt gemeld moet vastgesteld zijn, dat de geheele bemanning der vitalise zich in leven bevindt. En uit Kingsbay wordt nader gemeld vBe vCitta di Milaoo® heeft Zaterdag te 11.15 sur van de bemanning van de vitalise een (nieuw radiobericht opge vangen, volgens hetwelk de positie der expeditie 80 graden 15 minuten Noorder breedte en 22 graden Oosterlengte is. Nieuwe aardbeving te Korinthe. Donderdagmiddag is wederom een hevige aardbeving gevoeld te Korinthe. Een aantal buizen die reeds door de aardbeving van April j.l. waren beschadigd, stortten in. De bewoners werden door een paniek aangegrepen. Uit Kiel meldt noen Donderdag kwam by een oefening in het mijnenleggen voor Scbleimüode door onbekende oorzaak een rayn tot outplofGng, waardoor zes soldaten doodeiijk en vier man zwaar gewond werdeD. Een bezoek aan zyn eigen graf. De New-York Herald® (Parijsche editie) meldt, dat toen een zekere T. G. Karahalas, een koopman te Boston, die in den oorlog heeft medegevochteo, dezer dagen een bezoek bracht aan de oorlogs graven in Frankrijk, bij bet Belleaubosch een houten kruis vond, dat zyn naam ver meldde. Karahalas heeft in '1917 in het Belleaubosch gestreden en werd toen ge wond. Volgens een legerdoodenlijst was hij gesoeuveid, en toen hy boorde dat in bet bosch te zyner nagedachtenis een kruis stond, vertrok hij naar Frankrijk, waar hy de sensatie onderging zijn doodsbericht te lezen. Spoorwegramp in Beieren. Uit Neurenberg wordt aan de >Crt.« gemeld Na bet doorryden van het station Sie- gelsdorf, is de D-trein van Triest o»er MüocheD naar Nederland ontspoord. Tot dasver zyn er 22 dooden en 12 zwaar gewonden, terwyl 11 personen minder ernstig werden gekwetst. De zwaar en licht gewonden zijn m de ziekenhuizen te Neurenberg en Fürth opgenomen. Onder de dooden bevinden zich zes spoorweg employés. Zoowel de locomotief als een aantal rytuigen zyn ontspoord. De trein reed met normale snelheid, toen plotseling de locomotief uit de rails liep en van den tamelijk hoogen spoordijk omlaag stortte. Hy sleurde zeven wagons mede uit de rails, waarvan er eenige in elkaar schoven. Merkwaardigerwijs werd de bagagewagen, die zich onmiddellijk achter de locomotief bevond slechts licht beschadigd. Daarentegen zyn de eerste rijtuigen achter den bagage wagen vrijwel geheel vernield de meeate dooden en gewonden bevonden xich dan ook in deze wagons. De omstandigheden, onder welke de ramp plaats bad, doen sterk denken aan die van het spoorweg ngeluk te Leifierde. De autoriteiten nemen dan ook, volgens de xLokal Anzeiger®, voorloopig aan, dat men hier weer met een aanslag te doen heeft. De politie stelt in deze richting een onderzoek in. Dat de locomotief ia een richting ligt, tegengesteld aan die waarin gereden werd, maakt het waar schijnlijk, dat de trein op een hindernis is gestooten. De wisselwachter herinnerde er aan, dat twee jaar geleden by het nabygelegen station Pusehendorf herhaal delijk aanslagen op treinen zyn beproefd, die echter steeds op het laatste oogenbiik ontdekt zyn. (Wordt Tjerfolgd), vur liet Land un Heisüei ei ftttena.fleLaiistraat aide Boiielerwaar als gevolg van slechte spijsvertering, zal spoe dig verdwijnen na ge bruik van Foster's Maag- pallen, het laxeermiddel bij uitnemendheid. Foster's Maagpillen Alom verkrijgbaar a f 0.65 per flacon Over do pensioenwetten Geen op haling van alle controversen ge- w&nscht De pensioenwet heeft rust noodig "s Graven li age, 7 Joni. Het begon al, zoodra we goed en wel onze neus binnen de deuren can <1 Tweede Kamer haddeil gestoken: de se rie moties enz., die bij de voorgesteld? wijziging van enkele artikelen van de pensioenwet 1922 werden ingediend. Me neer Gerhard (s.d.) opende de rij met een motie, die moest uitspreken, dat <lit ont werp sleelits een zeer partieels wijzi ging brengt, ofschoon de wet nog geens zins aan redelijke oischen voldeed Eu dat Clus de pensioenwet op verschillende hoofdpunten, o.a. betreffende hoi, die aangesteld zijn óp arbeidscontract, bin nen niet al te langen tijd herziening behoefde. Mevr. Bakker-Mort vond de her ziening ook te beperkt en betreurde voor namelijk, dat in 1925 Je mogelijkheid is weggenomen voor de ambtenaren oni ver vroegd ouderdomspensioen (55 jaar) ie vragen. Meneer Tilanus (e.li.) kon zich echter best voorstellen, dat de regeering niet zoo makkelijk ertoe overging, een wijziging van den pensioenwet aanhan ging te maken, want leze ltde woor den gebruikte minister da Geer later depensioenwetgeving had behoefte aan rust. Waarmee hij evenwel niet wilde zeg gen, d»t de regeering voorstellen tot wijziging zou moeten afwijzen,, die de pensioenlasten niet opvoeren. Maar van de motie- Gerhard wilde hij niet w >- ten. Die zou de pensioenlast te veel verzwaren. En dan, meneer de Visser De com munistische dan. We waren waaratje ver langend hem te zien. Waarom Ja, waar om? Omdat er een zeer mystiek geheim rond hem zweefde. Was' er einde der vo rige weck geen Openbare vergadering van de Federatie Zuid-Holland der Com munistische Partij Holland belegd, bijge woond door eene schare van zegge personen? En was daar niet uit den uioni van de befaamde „groep-Burink" den kreet vernomen: „Waar is Lou ue Visser, de vrouwenbeul?" zekere romantische smet, een weinig nieuwsgierig waren naai den vermeenden roeden blauwbaar! Welk geheim verbergde Lou de Visser? We hadden gehoord, dat hij op ten com- o Dat Hansjörg zonder meer een der paardenknechts ontsloeg, omdat die na zijn terugkeer overbodig was geworden, had de boerin in ieder geval nog kunnen billijken, want de ontslagene was een ruwe, aan den brandewijn verslaafde jon ge kerel, al zat het haar ook dwars, dat haar zoon hiervoor niet eerst haar uit drukkelijke toestemming gevraagd had, dat hij zich vermat, den metselaar van het dorp te bestellen voor enkele noodzakelijke repaties aan de stallen, zon der er haar van te voren over te spre ken, dat maakte haar zoo woedend, dat zich dadelijk in de eerste aclil dagen oen hevige scène tusselien moeder en zoon afspeelde. Als vrouw Schilling toh- t jT gemeend had, in den teruggekeerde den vroegeren, slaafsch gedweeë, die ie der van haar woorden willoos opvolg de, weer te vinden, dan was ze diep te leurgesteld geworden De oude barsclie toon hielp niet meer, en wat de lieerscli- zucbtige vrouw het meest opwond, was dc omstandigheid, dat- haar zoon tegeno- vef haar ontketenden toorn de grootste kalmte stelde, haar zakelijk het nut van zijn regeling uitlegde en haar onomwon den te kennen gaf, Jat de tijd van. haar onbestreden heerschappij en zijn vroe- /.lunistischc „congres" met een vrouw „geknokt" moest hebben Zou hij daar over spreken. We waren een weinig te leurgesteld, toen hij dan eindelijk op stond. Want er was niets bijzonders aan hem. Edoch, hij mag dan al gebn „vrou wenbeul" zijn, voor de regiering bleek hij toch allesbehalve vriendelijk In het kort kwam zijn betoog hierop neer, dat de regeering halsstarrig was, het recht van amendement vernietigde, en daar dit een conflict met de Kamer betee- kende dus maar zoo spoedig mogelijk moc-st vertrekken. Een parlement met ec- nig karakter zou tot zulk een r.;- geering zeggen: Scheer 17 weg En daarmee kon de regeering, en ook het parlement, het voorloopig doen. Al ide meneer de Visser nog meer, bijv dat voor hem hoofdzaak was, dat de oude i .r-hteu van het personeel werden her steld en dat in de eerste plaats preuiie vrij pensioen hersteld diende te worden M» j. YVesterman (v.b.) nam het argument van mevr. Bakker-Nort over en be treurde bovendien, dat geen gelegenheid tel pensioenneeriug werd geopend voor ;>ud-lee.rarcn van vroeger nietgesubsidi- tarde i nrichtingen van nijverheidsonder wijs Natuurlijk was al dit praten over pensioenen en rechten voor al of niet ambtenaren den heer Braad (F B.) een doorn in het oog llij kwam er tegenop, dat de rtegecring- hier maar met in idle hand gaf, terwijl de armbesturen niet voldoende hadden, om in den nood te vrojsjien. Niet de een alles en «le ander niets, besloot hij. Meneer ter Laan (s.d.) was niet tevreden met deze „simpele wij zigingen" en •steunde dus met warmte de mctie-Gerliard, doch meneer van Dijk was pal tegen! Omdat elke wijziging van de pensioenwet onmiddellijk andere wijzigin gen noodig maakte, waarvan do gevol gen niet te overzien waren. En hij voeg de er de verzekering aan toe, «lat al ipocht de motie aangenomen worden, de tegeèririg die toch wel naast zich neer zou leggen. Waarop minister de Geer kwam uit n zetten, dat de regeering niet voor nemens was geweest, een wijziging van dc pensioenwet aanhangig te maken Er was nog veel achterstand in de uit vet ring der verschillende novellen: dus, er was rust noodig in de pensioenwetge ving. De bedoeling van de onderhavige wijziging was alleen geweest', de aanvul ling van eenig© concrete leemten in de wei,, die aan het licht waren getreden .en die tot tastbaar onrecht leidden. Up Doos30-60-90ci Bij Apofh.en Drogisfm gt-ro willooze volgzaamheid eens en voor altijd voorbij waren. Boos had vrouw Schilling meordo.ro da gtri ronclgeloopen, zonder 'n woord mot hem te wisselen, welke demonstratie ech ter niet den minsten indruk op den weer spannige scheen te maken want gelaten werkte Ji ij in huis eh hoi' als vroeger, steeds een tot vroolijkheid neigende ge moedsstemming ten toon spreidend, waar door hij zich spoedig weer do algem ene genegenheid van het personeel had ver overd. Vergeefs brak de boerin zich liet hoofd, hoe hot mogelijk kon zijn, dat in den korten tijd van twee jaren het karakter van haar zoon zoo buitenge woon veranderd was en ze had er bit ter berouw over, dat zij zelf het geweekt was, die zijn heengaan had bewerkt, «Os te meer, waar van het beoogde huwelijk blijkbaar nooit iti der eeuwiglmi I iets zou komen. Ze moest aau den gevangen vogel denken, <lie, eenmaal los gelaten, zich nooit meer achter de tralies van de kooi laat sluiten Toch zou de vrede met den tijd wel ©enigszins hersteld zijn, daar de oude vrouw zelf wel inzag, «lat :lö houding van Hansjörg in zekeren zin gerechtigd was toen liet toeval wilde, dat de boodschapster, die dagelijks naar Kat- zi nellen bogen ging-, op een Zondagmiddag op de boerderij kwam en de eigenares vertelde, dat zo. den jongen boer al meer malen 's avonds bij den molen in het .Tammt rdal gezien had. Met. hamerend? polsen en ingehouden adem. boord vrouw Schilling deze tijding tuin, hoewel ze do>d alsof het haar bekend was, dat Hans- jörg vaak 's avonds naar dén molen ging en zoo hoorde ze de praatzieke oude uit, dio vertelde dat Pauliea van dt.n molenaar Hansjörgs meisje was •die punten moest da wet dus gewijzigd worden. Maar we moesten asjeblieft niet alle controversen weer gaan ophalen! Wat niet wilde zeggen, dat de Kamer niet mocht amendeeren. Als dit alleen maar de materie zelf raakte, dan was er geen enkel bezwaar, En daar bleef het bij. Wel vloog me neer Braat den heer ter Laan in het haar figuurlijk gesproken natuurlijk om dat deze waf van hem had gezegd Waar- p liij ook met den voorzitter aan den stok kreeg, omdat die niet wilde, dat meneer Braat over iets anders sprak dan de pensioenwet. En ten slotte werd de motie-Gerhard verworpen met 44 tegen 24 stemmen (s.d., v.d., 1 comm. en 4 r.k.). Bij de artikelen kwam er een amende ment op de proppen, van de commissie van rapporteurs, strekkende om ook hot personeel van de na 1 Mei 1921 door !e gemeente gesubsidieerde nijverheids scholen onder de wet te doen vallen. Dit werd warm gesteund door uiej. Groe- neweg (s.d.) en mevr. Bakker-Nort (v.d.) Alsook door meneer van Aal ten (v.d.) Neen, zei dc minister. Het druischt tegen het beginsel van de wet in. Onaanneme lijk: aldus was ten slotte zijn veto. Waarna meneer van Dijk (r.k.) liet amen dement maar introk. Doch intusschen had de minister wel zijn goede wil ge toond en beloofd, daar hier sprake was van een geval, dat indertijd niet kon wor den voorzien, een nieuwe partieel© wijzi ging ad hoc te overwegen t Het zelfde lot trof nog twee andere amendementen, van de hoeren Soring en van Gijn. Die, volgens den minister ook buiten den opzet van de wet gingen. En dus". Onaannemelijk. Even onaannemelijk, om dezelfde re denen, als een met veel vuur voorge dragen amendemcnt-Tilanus (c li.) om vrouwelijke ambtenaren ,al of niet op eigen verzoek op GO-jarigen leeftijd pensi ve n te verleunen", en een sub-amendommt- Biikker-Nort, om de bepaling te «leen vi r vallen, dat liet pensioen bij algemeen maatregel van bestuur zou worden vast gesteld zooals meneer Tilanus nog voorstelde. Er waren nog meer amende menten, van min of meer belang. Maar de minister hield voet bij stuk, wilde zicli alleen bij zijn eigen voorstel bepalen cu verzocht beleefd geen vreemde eieren in zijn nest te leggen En de Kamer was volgzaam. „Onder worpen... het is eenvoudig bar", zei Lou dc- Visser. .Nu, en die kan het weten! Politicus Nu ging do boerin een licht op, waarom haar zoon s'avonds altijd urenlang ver dween en ook Zondagsmiddags nergens to zien wa,s. Daarom had hij geen moei te gedaan voor nicht Henriet-tri, daar voor had hij die rijke partij laten schie ten, om een meisje na te lóópen, wier fa milie tot de minste in den omtrek be heerde. Nu, dat daar niets ernstigs van zou komen, daarvoor zou zij wel zor gen; dat zou wati moois zijn, als op do Kodeberger-hoeve, op haar boerderij, de dochter van den vroegeren meesterknecht als boerin kwam. Onder het ecu of ander voorwendsel li t zè de vrouw vertrekken en riep haar zoon. Hansjörg was niet thuis. Door een van de knechts was hij ge zien, toen hij dadelijk na het middag eten den weg naar den Galgenkop was in geslagen. Nu wist vrouw Schilling genoeg De weg naar den molen voerde over d« n Galgenkop. Bevend van woedde en op winding. ijlde de boerin naar haar slaap kamer, nam een omslagdoek uit de kleè- lenkast on verliet heb erf, nadal zo aan d< ouden Kasper op het hart gedrukt had, goed op het huis te passen, omdat ze een gewichtige boodschap móest dóen Zooals zo altijd gewoon was, haar be sluit snel te nemen, wilde ze ook nu zuh overtuigen van de waarheid van het gehoorde, en voor liet geval dat alles zco was. als de Oude Ursula verteld had. voorgoed een een eind maken aan de rnwaardige vrijerij Van haar zoon. Niet lettend op de kleurenpracht ran het bosch, waarop de heldere herfstzon zich in duizend schakeeringen spi ogjlde, snelde de boerin naar haar doel, den mo len. Reeds begon de weg te dalen O D— op de volgende bocht moest ze al in het dal kunnen kijken Plotseling stond ze stil en staarde als bctcoverd naar een open plek in het bosch, een paar honderd schreden van haai verwijderd. Was het een visioen van baar opgewonden zenuwen, wat ze daar ginds zag? Die man daar leek in groot- ia-, houding en gang als twee droppels water op haar gestorven man maar nee, het was immers éen stadsche heer, die nu met vlugge schreden den -,vsg naar Dcrnschied insloeg hoe ken ze daar mee een gelijkenis gezien hebben! Hoofd schuddend vervolgde ze haar weg en kwam 'spoedig op Ja en plfk, die juist boven den molen lag en van waaruit men het erf en den tnin van de kleine be zitting geheel kon overzien ïn het tuintje ging het blijkbaar lus- stig toe. Twee jonge stemmen zongen let oude volksliedje: In einem külen G runde Da gelit ein Mülilenrad, Mein Liebchen ist verschwü n den, Das dort gewohnet hat. Het vrcolijke lachen en praten, dat tus- schen de coupletten door te hooren was, paste in het geheel niet bij den zwaar- moedigen inhoud van het gezang. Nu vluchtte de molenaarsdochter uit het- pri emt je naar buiten en liep vlug en lenig tasschen de aster- en ïesedabedden door, achtervolgd door Hansjörg, tot het hem gelukte, de vluchteling te vangen en in zijn armen te sluiten. Lang hield hij het teeder tot hem opziende meisje omvat en werd niet moede, steeds weer haar rooden mond te kussen, toen plotse- iuig, als uit den grond opgerezen zijn mceder aaii het tuinhekje stond en woe- Zijn vrouw doodgeschoten. Zaterdagmiddag heeft de 45-jarige li B. uit Hilversum zijn echtgenoot©, oud 44 jaar, op straat met revolverschoten g<>. dood. De vrouw had een week of zes geleden met de bij hen thuis zijnde tweel kinderen, 9 en II jaar oud, verlaten, en' zich naar Hilversum begeven, waar zij met een andereu man hij een familie' op den Geuzenweg ging inwonen B. heeft Zaterdagmiddag met den trein van 14.47, uur Zwolle verlaten en is naar Hilversum! do ld riep: „Nu, ik moet zeggen, dat lief hieï! fideel toegaat! Heb je geen greintje St haamtegevoel meer in je lijf, Hansjörg, dat je jezelf zoo vergeet? Wat moet dat bettekenen Verschrikt voeren de beide jongelui uit elkaar en stonden tegenover de woeden.* dc vrouw met bleek géworden gezichn ten. 1 „Dus daar brengt mijn nette zoon zijn' tijd zoek!" ging vrouw Schilling opge wonden voort. „Heb je dat in Frank fort geleerd, om een* arm meisje van hetj ©enige wat zei heeft, haar goeden naam, u.' berooven? En jij wendde ze zich naar, La alien, die doodeiijk verlegen voor haan stond, „schaam jij je niet, een jongen na te loopen, die je toch nooit van zijni leven kan trouwen die alleen maar wat met je speelt? Ik zou waarlijk gen leofd hebben, dat je moeder zaliger eni je vader je tot wat beters hebben op gevoed! AVeet je, hoe zoo'n vrouwspersoon genoemd wordt Een haastig gebaar vau haai" zoon on derbrak haar woordenvloed. „Moedei," zei Hansjörg met bevend! stem, „zeg niets, waar u later spijt vanj zen kunnen hebben! Van Paulien kan ik geen kwaad hoeren, ook door mijn eigen moeder niet!" Een oogenbiik stond de boerin vew stomd over dien onvoorzieaen tegen stand. Zoo ver was het* gekomen, datI haai" vroeger zoo meegaande zoon o- ptnlijk tegen haar partij koos! En meti welk een gezicht en met welk een nadruk. j tel! I t _i i t

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1928 | | pagina 1