Tweede Blad
Md. 4861 UrijiféB 2 NDVBmdBr
jWaria Jü|ialeaa,
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
PUROL er op!
Kinderrubriek.
FEUILLETON
Het water| waarschuwt U.
IF!
Zeeno veils
door Graaf HANS BERNSTORFF.
16)
Te Den Haag werd Zaterdag
middag aan den Lagen Voorhout
door 32 vereenigingen een groote
'zarghulde [gebracht aan H.M. de
Koningin-Moeder. De grijze Vorstin
met haar gevolg op het balcon
van haar paleis'tijdens het gezang.
Als Uw Handen ruw zijn of gesprongen
en Uw Lippen schraal en pijnlijkmaar
vooral ook bij brand- en snijwonder,
ontvellingen en allerlei huidverwondingen
Het verzacht en geneest.
BEHOORENDE BIJ HET
Kimblad
Als gij last hebt van een brandende,
smartelijke pijn bij de loozjhg, of de
urine dik is en troebel, met een scher
pen geur, zanderig of met bloeddeeltjes,
bestaat er geen twijfel of dw nieren zijn
verzwakt. Neem Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, want uw nieren hebben behoefte
aan een specifiek nierrrfiddel.
Let ook op de hoe^feelheid geloosde
urine. Als gij zeer gropte of zeer kleine
hoeveelheden loost, als gij te vaak of te
weinig aandrang krijgt, wijst dit vrij zeker
op nierzwakte. En dat is ernstig genoeg:
er bestaat gevaar vóór bloedvergiftiging
en de schadelijke gevolgen op iedere ze
nuw, spier of weefsel van uw lichaam.
Stel het niet uit neem Foster's Rug
pijn Nieren Pillen. Verwaarloozing kan
ernstige gevolgen met zich brengen. Fos-
ster's Pillen worden in Holland sinds
vele jaren gebruikt en zijn alom bekend
om hun goede resultaten. Men kent geen
beter middel tegen nierzwakte, blaas- en
urinestoornissén, rugpijn, spit, waterzuch
tige zwellingen, rheumatiek en andere ge
volgen van schadelijke stoffen, die bij
trage werkifig der nieren in het bloed ach
terblijven. Laat Foster's Rugpijn Nieren
Pillen u gezond maken en houden.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier vooral op) bij apotheken
en drogisten a f 1,75 per flacon. 33
r Beste jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raadsels
zijn:
1. (Ka) as plus (wa) ter is aster.
2. automobiel.
Het woordje „die" spelt men met 3
letters.
En de nieuwe raadsels zijn:
1. Zoek de verborgen diernamen in
da volgende zinnen: De stoet rem naai*
de beek, hoorns schalden en de ruiters
riepen, over struik ein heg, elkaar een
vroolijken groet toe. Ab is onze beste
vriend. Ik beb eerst geroepenbravq,
Simon!
2. Almelo begint met een A en eindigt
mct een E. Hoe, kan dat nu?
3. Wie kan van de volgende letters
een visch maken?
AABEJKLWU
OOM KAREE.
DE PRINS, DIE EEN PRINSES ZOCHT.
I.
Heel, heel lang geleden, voor vale hon
derden jaren, woonde er* ineen zeker
land een jonge Prins. Het was een
schcone jongeling en hij wist zoo goad,
dat hij een heusche, echte prins was,
dat hij het geen oogenblik uit zijn ge-
o
„Maar kinderen, maak tccb geen ruzie
ever dien onnoozelen brief, neem me-
niet kwalijk; Fels, dat viel me zao maar
uit den mond. We willen nu eens een ge-
noegelijken avond hebben! Mijn beste
Fels, wat je gedaan hebt ja, ja, Anna,
ik hou mijn mond al. Dus nogmaals
van ganscber harte welkom op Mag Ia] e-
nahoeve!" riep Mijnheer Heydebringk en
hief zijn glas op.
Toen Karl Fels met Maria Magdalena
klonk, fluisterde hij zacht smeekend:
Juffrouw Magda."
Ze klonk weliswaar met hem, maar
k<vk niet op. In haar kGokte en bruiste
en stormde het, liefde, trots on twijfel
veerden een bitteren strijdhaar haud
beefde, toen ze bet glas neerzette. Haar
keel was als toegesnoerd, en ze was niet
in staati een woord uit te brengen, zwij
gend en bleek zat ze daar, tot de tafel
opgeheven werd, en toon ze Fels 's
avonds ten afscheid de hand reikte, wa
ren haar vingers ijskoud.
Met een vluchtig goeden nacht scheid
de ze later van haar ouders en ging naar
boven naar haar kamer. Daar zat ze
nog lang voor het open raam en staar-
dachten ken zetten. Hij moest er maar
steeds aan denken, dat hij een prins
was. Jelui kunt dus wel begrijpen, dat,
toen de tijd aanbrak, dat liij een hu
welijk zou gaan sluiten, bij met nie
mand anders wilde trouwen, dan met
een echte, heusche prinses. Want dat
deen echte prinsen altijd. Daarom ging
hij cp reis om alle prinsessen in het
heele land op te zot ken, en te zien,
met welke prinses hij wel zou willen
rouwen. Maar de prins werd diep te
leurgesteld. De eene prinses na de an
dere bezocht hij, maar geen en daar
van was de prinses, die bij zocht. Als
hij een praatje met ze maakte, en er
m t hen over sprak, dat het mooi weer
was vandaag, maar dat het morgen wel
eens kon regenen, of als hij met hen
sprak over hun pa, die natuurlijk een
krning was, dan vend hij altoos iets
in haar, dat hem niet beviel, iets ge-
alle prinsessen in zijn eigen land be
zocht had, en nergens het werkelijke
prinsesje gevonden had, trok hij de wij
de wereld in, terwijl hij maar steeds
bij zich zelf dacht: Ik ben een echte
prins, en ik wil een echte prinses hebben.
lk weet vast en zeker, dat er ergeas
in de wereld toch eene echte prinses
meet zijn!
Natuurlijk ontmoette de prins op al
zijn reizen een heelebcel prinsessen, maar
zocdra bij met baar over het weer, en
j over den koning, hun pa sprak, merkte
hij, dat ze toch niet de ware waren.
O zeker, het waren natuurlijk wel alle-
maal dochtertjes van echte koningen en
koninginnen, maar ja, ze waren geen
\an allen teer en fijn genoeg. En dan die
eeuwige glimlach van hen. Nee, het was
niet het ware. Eindelijk had de prins
de heele wereld afgereisd... en nergens
hr-t werkelijke prinsesje gevonden. Hij
men en deuren gesleten en gegrendeld
en. de poort gesloten en de valbrug op
gehaald En nu staat er iemand buiten
de poort en klopt, maar steeds en wil
maar niet heengaan".
„Zoc"', zei de koning. „Nou, het is
wat moois. Ik zal eens gaan kijken wie
j er is". En hij zette zijn kroon op en
ging naar de poort.
(Wordt vervolgd.)
Vergadering van den gemeenteraad van
HERPT EN BERN, op ^Zaterdag 27 Oct
1928, des v.m. 11 uur.
Voorzitter: de EdelAchtb. heer II. J. v.
Eggelen.
SecretarisF. A. J. v. v. Liempt.
Afwezig de heeren P. v. d. Broek en A.
Kauwenberg, deze laatste met kennis-,
geving. Te kwart over elf opent le voor
zitter de vergadering. Aan de orde is
Punt 1. Ingekomen stukken. Schrijven
kunstelds. Ze waren allemaal natuurlijk
erg beleefd en vriendelijk tegen den prins,
n dat was nu juist, wat hem niet
beviel. Als hij vriendelijk tegen lien sprak,
glimlachten d& prinsesjes. En zei hij lee-
lijke dingen tegen haar, dan glimlachten
ze ook weer. Ze glimlachtenmaar steeds.
En dat vond de prins heele maal niet
prinses aclitig. Hij wilde een prinsesje
tor vrouw hebben, dat zoo teer en zoo
gevoelig zou zijn, dat ze al van smart
zou ineenkrimpen, als hij maar donker
keekdat zou rillen van kou, door de
tocht, veroorzaakt door den vleugelslag
van een vlindertje, en dat zou schreeu
wen van verdriet, als er een stofje op
haar jurk zou vallen. Het moest heele.
maal een heusch, echt prinsesje zijn.
Alles of niets, zei de prins.
Toen dan ook deze veeleischende prins
was zeer bedroefd en zijn hart was zoo
leeg. En toch wist bij heel zeker, dat
ergens in de wereld het echte prinsesje
meest leven. Maar....waar?
Op zekeren dag, het was al laat in
den avond, zat de. prins in het kasteel
van zijn vader en las allemaal dikk?,
geleerde boeben over vreemde landen,
waar prinsessen woonden. Het was dien
dag heel warm geweest. En tegen den
avond pakten zich donkere wolken sa-;
men en brak een vr&eselijk on wee Ier los.
De bliksem was niet van den hemel
en het donderde hevig.
Ondertusschen viel de regen in stroomen
neer. En te midden van het verschrik
kelijke lawaai, toen het onweer op zijn
hevigst was, kwam er een bediende naar
den koning toegesneld, die riep„Ma
jesteit, Op Uw bevel hebben wij alle ra
de in den donkeren, sterrenloozen nacht.
Twijfel -en liefde streden een harden
strijd in baar binnenste. Waarom had
Fels niet nog eens en nog tens ge
schreven, nadat hij op zijn eersten brief
geen antwoord had gekregen Hij moest
toch weten, lioe ze allen in ongerustheid'
over hem hadden gezeten, met weik een
dankbaarheid ze aan hem dachten en
welk een vreugde het eerste levensteékén
van hem zou hebben gebracht. Maar
door den dank, dien hijzelf aan Beate
Heemskerk en haar vader schuldig was,
had hij dat vergeten en uit het gevoel
van dank was zeker neg wel meer ge
groeid. Wat klonk zijn stem warm, wat
schitterden zijn oogen, als hij over die
beiden sprak.
Wat haatte ze die Beate'- En hemzelf,
Karl F.Is ook, den verrader'.
Ze legde haar hoofd op haar armen
en luisterde naar de stemmen in liaar
binnenste. Een zacht geruisch wskto
baar. Het regende, en met, dorstige teugen
drenken boomen, struiken, bloemen en
de uitgedroogde aarde bet kceie nat.
Een heerlijk verfrisschend koeltje ste.eg
cmlioog, streek liefkoozend over Magda's
verhit gezicht en vulde het geheels ver
trek.
Langzamerhand stroomde de regen ster
ker en sterker, om dan plotseling na een
stortbui op te houden. Een lichte wind
stak op en ritselde in de toppen der
hoornen. Een zucht van dank, van rust,
van vrede in de natuur! Slechts hier en
daar nog licht geluid van vallende drop
pels! Dan diepe stilte in het rond!
Langzaam stond Maria Magdalena op,
sloot het raam en zocht eveneens rust.
„Vanmorgen ben ik bij den „Pirjguin"
geweest en heb het schip eens beka-
ken! Drommels, hij moet aardig vast ge
zeten hebben," zei de lieer Heydebringk
eenige dagen later, toen hij uit de stad
terugkwam. „Ik sprak met een paar ma
trozen over het voorval, en wat die
mij allemaal van bun eersten officier
vertelden, wat dat voor een kerel was,
zooals ze zich uitdrukten! De heela be
manning is compleet verliefd op hem
en spreekt niet dan vol geestdrift over
hem. Hij moet waarlijk een buitengewoon
flink menscli zijn en schitterend met
de mannen weten om te gaan. Sedert,
hij aan boord is, is er nog nooit een
bestraffing voorgevallen. Een van de ma
trozen zei„Als bij dien iemand stom
miteiten beging, zoodat bij straf zou
moeten krijgen, dan zouden we hem na
derhand een pak geven, dat hij niet. wist
waar hij bleef!" Dat is toch prachtig!
Overigens heb ik Fels voor over morgen
middag uitgenoodigd," ging hij voort.
„Jullie kunt-dan samen uit rijden, Mag
da, als je lust hebt
Maria Magdalena schrok. Dan was ze
heel alleen met Fels, en dan dan?
„We kunnen ook een rij toertje ma
ken!" meende Mevrouw Heydebringk.
„Och, dat is zoo vervelend!" riep Ma
ria Magdalena. „Bovendien heeft Mijn
heer Fels mij toen op de boot al be-
locfd, met me te rijden, en ik wil zien,
of hij werkelijk rijden kan."
„Nu, die doet niets voor je onder!"
lachte baar vader. „Die is zoo zadel,
vast- als bet maar kan!"
„Dat moet bij me eerst bewijzen!" ant
woordde liet jonge meisje wat gering
schattend.
„Drijf het maar niet te dol!" maande
haar moeder. „Als hij eraf valt!"
Mijnheer Heydebringk schaterde het uit
en riep zielsvergenoegd: „Daarover hoef
van Ged. Staten, houdende go dkeuring
besluit der laatste Raadsvergadering over
verkoop openbaar schoolgebouw.
Goedkeuring van Ged. Staten wijziging
gemeenteebegrooting over 1928.
Schrijven van den Commissaris der Ko
ningin dezer Provincie waarin wordt me
degedeeld dat den EdelAchtb. heer H. J.
v. Eggelen is herbenoemd tot. burgemees
ter dezer gemeente.
Het lid v. Herpt vraagt het woord en
wenscht den voorzitter namens den Raad
geluk met zijne herbenoeming en hoopt
dat- hij nog lang zal kunnen werken in
het belang onzer gemeente, zooals dit
tot nu toe steeds is geweest. Instemming.
De voorzitter dankt voor deze sympat
hieke woorden van den heer v. Herpt
en voor de instemming van den Raad
en hoopt steeds met den Rand te kun.
je je niet bezorgd te maken, Anna! Fels
is een geboren en volleerde ruiter! Die
dwingt ieder paard! Zelfs Caesar 1"
„Nee!" protesteerde Mevrouw Heyde
bringk echter. „Dat sta ik in geen ge
val toe, dat bij dadelijk op dat wilde
paard wordt gezet. Hij heeft het _lahg
niet gedaan, en wees nou eens verstan
dig man, en geef hem ejerst een ander
paard, anders ga ik half dood van
angst 1"
Ze werd echter door man en dochter
slechts uitgelachen.
Toen Karl Fels Zondagsmiddags met
een koffertje in de hand, uit, het rij
tuig sprong, nam ze, voor het venster
staand, zijn gestalte in het onberispe
lijke rijkostuum, eens goed op. Hij beviel
haar zoo bijna nog beter dan in uniform
cf was de herinnering aan dien tijd daar
schuld aan, toen ze hem steeds in bur.
ger gezien had? Maar snel onderdrukte
ze dit gevoel en trad den gast met koelen
groet tegemoet, zonder zijn handdruk
te beantwoorden.
Fels nam daarvan echter naar het
scheen heelemaal geen notitie. Hij was
het in den loop van den dag met zich
zelf volkomen eens geworden, hoe hij
zich tegenover het jonge meisje zou ge
dragen, en dus zei hij schertsend: „Nu
kunt u me op de proef stellen, juf
frouw Heydebringk
De paarden werden voorgebracht en
langzaam reden ze samen bet erf af.
Nauwelijks hadden ze den bosebweg
bereikt, of Maria Magdalena dreef haar
vos aan en liet hem in vluggen draf ver
der gaan. Fels volgde haar, terwijl hij
zijn paard, een grooten sterken hengst,
met opzet wat terughield om de ama
zone te kunnen gadeslaan, en hij kon
zijn blikken niet van haar gestalte af-
nen samenwerken en steeds de gen&*
genheid van dezen te mogen onderving
den zooals dit tot nu toe steeds
gegaan.
Ingekomen een verzoek van den direct
teur der R. K. Milirairen-vereeniging te
Venlo om een subsidie ad f 5 evenals
vorig jaar. Wordt besloten dit te ge-
\en. Proces-verbaal kascpneming op 25
Sept. j.l. waarbij alles in' orde wordt txH
vonden.
Ingekomen een verzoek van de com
missie tot wering van schoolverzuim om
eene subsidie van f 25. Wordt besloten
op voorstel van B. en W. om f 15 te
geven.
Ingekomen een brief van de gemeente
Nieuwkurjk, die mededeelt dat in de g>i
noemde gemeente bronnen worden aangas
legd om te gebruiken in geval van brand.
Een dezer bronnen werden gelegd ia
de „Hoeve" waar ook een gedeelte van
onder onze gemeente bekoort. Nieuwkuijk
vraagt of ook Herpt een derde gederita
in de kosten, zijnde f400, zou willen be
talen. B. en W. stellen voor om d© one
kosten (tel betalen naar gelang van het
aantal woningen dat. aan elke gemeen
te toebehoort en zullen biervan aam
Nieuwkuijk kennis geven. Al deze stukke#
worden voor kennisgeving aangenomen.
Punt 2. Vaststelling gemeent ibegrooH
ting voor 1929. De voorzitter zegt datj
deze begrooting bij de leden heeft ge-#
circuleerd, zoodat punt voor punt well
niet zal behandeld behoeven te wotr-t
den. Hij vraagt of er nog iemand aanmeng
kingen heeft.
Het lid van Herpt vraagt enkele inliclilj
tingen welke alle door den voorzitter!
worden verstrekt.
Hierna wordt de begrooting over 1929
met aan inkomsten en uitgaven gewonen
dienst van f 14385.il1/^ onveranderd goeds
gebeurd.
Punt 3. Benoeming leden der commissie!
tor wering van schoolverzuim.
De voorzitter deelt mede dat op 11
Aug. j.l. alle leden der commissie zijn
afgetreden.
Hierna worden de heeren P. de Man;
C. J. v. Grevenbroek, A. Buijs en G.
Muijs herkozen als leden der commissie.
Punt 4. Rekening van het Burgerlijk
Armbestuur over 1927. Deze rekening
wordt door eene commissie, welke door
den voorzitter wordt aangewezen en be
staat. uit de heeren A. Verhoeven ent
Chr. v. Herpt, nagezien.
De vergadering wordt geschorst.
Na heropening brengt de heer VerhO'»
ven rapport uit en zegt dat alles in1
orde is bevonden waarna de' rekening
wordt goedgekeurd. De voorzitter brengt
de commissie dank vcor het veimichl
te werk.
Punt 5. Begrooting van het Burgerlijk
Armbestuur voor 1929. Deze begrooting
wordt voorgelezen cn onveranderd goe Ie
gekeurd.
Punt 6. Benoeming lid van het Bum
gerlijk Armbestuur wegens periodieke afi-r
treding van Jac. de Wilt. Deze wordfc
met algemeene stemmen herkozen.
De voorzitter zegt. dat nu de agenda!
is afgewerkt en vraagt of er nog iemand!
rits heeft. S
Het lid van Herpt vraagt of er dooi;
B. en W. ooit stappen zijn gedaan, of
dat zij ooit een begrooting hebben la-
ten maken over de kosten voor aanleg
van electriciteit in deze gemeente.
De voorz. zegt dat. dit niet 't geval is.
Hij zou 't voor onmogelijk houden dat
hier electriciteit kwam wanneer ook dq
aangrenzende gemeenten niet van elec-i
triciiteit. waren voorzien. Hij kan echten
mededeelen dat in Heusden binnenkort
houden, die gelijkmatig op en neer beM
wegend op het elegant gebouwde paard
voor mem uitvloog. j
Dwars door het bosch zocht Mariai
/Magdalena haar weg, voortdurend met)
plotselingen scherpen bocht, de rich
ting veranderendmaar steeds hoor .ld
ze achter zich het, snuiven van der»
hengst.
Een half uur verliep, en nog was eJJ
geen woord gesproken.
Maria Magdalena hield haar paard in
keerde zich in het zadel om en vroeg:
„Zullen we langs het strand?"
„Zccals u beveelt!" antwoordde Fels,
kalm.
Getroffen door den korten toon keek
het jonge meisje hem een moment aan
sloeg echter voor den lachenden blik;:
die haar gezicht trof, de oogen neen
en dreng Darling" van den weg af
dwars door het struikgewas in de rich
ting van het. strand. Een klap met da
tong en in snelle draf vloog de vos(
met zijn lichten last over het vochtige
zand. Het volgende oogenblik bad ook
Fels door een krachtigen druk „Cae
sar" aan het draven gebracht en zij aauf
zij vlogen de snuivende paarden naast!
elkander voort.
Op eenigen afstand voor de ruiters lag
iets donkers op het witte zand. Ee#
omgewaaide boom, die met stam en tak,
ken den weg versperde.
„Aha!" dacht Fels, toen hij de hindernis!
in zicht kreeg. „Nu komt de voorrnaams
ste proef!" en greep de teugels steviger,
„Pas cp!" riep Maria Magdalena!
„Hop!" en zette in langen sprong e4
over heen,
(Wordt vervolgd). J
o 1