Dit nummer beslaat uit 2 bladen.
Als de Lasso suist
Und van altenA
Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4877. Dinsdag 1 Januari 1929.
O U DEJAAR
FEUILLETON
OUDEJAAR.
Het Kleine Lucifersmeisje.
Dit blad versebynt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
1st. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 nor en
Vrijdagmorgen 9 uor ingewacht.
Het oude jaar met al zijn lief,
Met al zijo leed gaat van ons scheiden
Met alles wat ons smarte deed
Met alle3 wat ons mocht verblyden
Met al, wut het harte snel deed slaan
Van vreugde, blij genoten
Zyn tranen stil in droeve klacht
Zoo menigmaal vergoten.
Het jaar gaat heen met al het goed
Het kwaad door ons bedreveo,
Met al wat in een menschenziei
Kan rust of angste geven.
Och, of het ons wel altijd bracht
Wat eenmaal hoop deed leven,
Of 't niet heel vaak een mislukking gaf
Ondanks manmoedig streven
En stnart, waardoor hét menschenkind
Gehoopt werd op wat vreugde.
En droeve rouw, waar sou.s men zich
Reeds in herstel verheugde.
De klokken zullen luiden weer
En in hun zware klanken
Doemt voor ons op wat leed ons gaf
Of blijde stof tot danken.
Der klokken tonen luiden uit
Het jaar, met wat het bracht
En luiden in den nieuwen kring
Het jaar dat ons weer wacht.
Kom', treden wij dat nieuwe jaar
Met moed en hoopvol tegen
En brenge het, kan 't zyn, aan e)k,
Veel voorspoed, heil en zegen 1
1 1 9i|i
Oudejaargij zijt klaar, met uw werk.
Gy vloot heen, stelt elkeen, paal en perk.
'k Was verheugd, vol van vreugd,
toen 'k u zag.
Nu gij scheidt onverbleid, denk ik ach
'k Heb vol pret, niet gelet, op uw wenk.
'k Vraag mij af, wat 't mij gaf en ik denk
Ja, o jaar 1 het is waar, gij zijt sterk.
Gij volend, hoe 't zich wend al uw werk.
En de tijd, die verblijdt, rozenbaart
Graaft ook 't graf, ons tot straf,
hier op aard.
'k Spreek den wensch, voor elk mensch,
hierbij uit
Te verstaan, wat uw gaan, hem beduidt.
G. v. d. K.
NIEUW JA ARS VERHAAL
(Vrij naar het Engelsch).
Een verhaal van jalonzie uit het wilde
Zuid-Amerika.
Naar het Spaanseh.
Ouder de beschermende vleugels van de Wright Vliegmachine, waarmede voor 25 jaren de eerste vluchten gemaakt werden hield de R ya' Earo
Nautical Societe te Londen een feestmaal ter eere van het kwart eeuwfeest der Luchtvaart.
NIEUWSBLAD
nor het Land nan Heusflen en Alteia, de Langstraat en tie BommelerwaarH
>o-c oo-c
Het was erg koud, het sneeuwde en
het begon al heelemaal donker te wor
den, want liet was avona en wel de
laatste avond van het jaar.
Een klein meisje, blootshoofds en bar.
revoets, liep in die strenge koude langs
de straten. Ja, toen ze van huis ging
had M. wel pantoffels aan gehad maar
daar had ze niet veel aan, want ze wa
ren veel te groot voor lm ar. Vroeger had
haar moeder ze gedragen. Het arme
schaap had ze verloren, teen ze gauw
(Nadruk verboden).
In het Hoerden van Argentinio ligt
in net ais „Pampa del lni'ierno" beken
de vlakte van het Chaco.territorium de
Estanza „Campo', een veexok-farm van;
tacntjgduizmi morgen groot. De naam
j,Pampa der Hol" lijkt niet zeer toe
passelijk: de o|ufde Mayordomo, die liet
groote goed al twintig jaar bestuur x
de, zei altijd dat Campo Largo, met zijn
manshoog© weiden, zijn koele bosschen en
den eeuwig-blauwen hemelkoepel erbo
ven, eerder d&n naam van Paradijs ver
diende. Voor zoover hij hiermede de na
tuurlijke schoonheid en de idijllische lig
ging vjap. dit van de. buitenwereld afge
sloten kleine koninkrijk bedoelde, had
hij zeker gelijk. Maar de bewoners zijn
er wild en ruwen als die Gauchos (v©e-
h.opders), bij gebrek aan beter tijdver.
de straat overstak om uit te wijken voor
twee rijtuigen, die in sueiloii vaart na
derden. Een van de pantoffels kon zo
niet meer terugvinden en D andere had
een jongen opgeraapt, die zei Ie, dat hij
ze wel als wieg kon gébruiken, wan
neer hij zelf kinderen had. Zoo, ging het
meisje verder met haar bloot© voetjes,
die paars waren van de koude. In een
oude schort droeg zij een aantal luci
fersdoosjes en een paar andere liaci zij
in liaa.r hand. Niemand had den heelau
dag iets van haar gekocht en niemand,
had haar een aalmoes gegeven.
Ze liep langzaam verder, bibberend©
van kou en honger, een toonbeeld van
mcnschelljk© ellende. Arm klein ding! De
sneeuwvlokken vielen op tiaar lang blond
haar, dat in aardig krulletjes rond haar
gezicht hing. Uit alle vensterruiten
stroomde licht en hier en daar hing een
lokker© geur van gebraden gans, want
het was Oude-jaarsavoni.
Hieraan dacht ze, toen ze in een hoek
je ging zitten, dat gevormcl werd door
twee huizen, waarvan het een© voor liet
andere uitstak. Ze ging op haar voe
ten zitten, want die waren erg koud, ze
durfde nog niet naar huis gaan, want
ze had niets verkocht en kon zon
der geld niet thuiskomen. Haar valer
zon haar zeker slaanen bovendien, thuis
was liet toch ook koud, want ze hadden
een dak boven hun! hoofd, waar de wind
doorheen huilde, ofschoon de grootste
gaten dichtgestopt waren met stroo. rlaar
handjes waren bijna bevroren van i n
koui
O, alleen al de warou© van een luci
fer zouj haar goed doen. Als zij; er eens
eentje luit het doosje haalde en het, té
gen den muur aanstreek om haar vingers
te warmen, die verkleumd waren dooi
de onmeedoogenlooze vorst.
Zij nam een lucifer uit het doosje.
Hé. wat brandde die lekker. Zij hield
haar handen boven het warme vlamrhe.
i je. Het. was. nel oeu Idem kaarsje. Het
meisje verbeeldde zich werkelijk, dat zé
voor een groote kachel zat op gepo
lijst koperen voetstuk met koperen schop
on tang en die zoo lekker verwarm.1©,
dat het arme kind ook liaar voetjes
uitstrekte omj ze warm te maken, toen
liet Vlammetje uitgiDg. de kachel ver
dween en(er niets anders overbleef clan dé
half verbrande lucifer in haar hand.
Zij stak nog een lucifer aan, en nu
zat ze onder een kerstboom, die groot ir
tn mooier versierd was dan die, welk^
zij ©eins) door dei ramen in de woning van
oen rijken koopman gezien had, Duizend
kaars j brandden iep de groen© takken ©n
vro,olijk© gezichten stonden rondom den
boem..
Toen ging; de lucifer weer uit.
De lichtjes van den kerstboom sche
nen hooger en hooger te gaan. Zij gele
ken nu op sterren :i,n den hemel. Een
er van viel naar beneden en liet eén
lange streep lichtachter zich.
„Nu sterft er iemand", dacht het klei
ne meisje, want haar oude grootmoeder,
de ©enige die Van haar gehouden had. en
die nu dood was, had haar Verteld, dat,
als er eten ster v|alt, dit een, baekén is,
dat een ziel naar den hemel gaat.
Zij streek weer een lucifer tegón dén
muur af, en weer was het licht rondom
haar en middenin cla.t licht stond hex L
duidelijk haar oude grootmoeder, die er
zoo' lief en vriendelijk uit zag.
„Grootmoeder", riep de kleine meid,
„o, neem mij metj u mee. ik wjeet dat
u weer weg zal gaan, als de lucifer
j uit is' dan zal u verdwijnen evenals
de warme kachel en da mooie groote
kerstboom". En haastig streek ze< all©
lucifers uit het doosje af, want zij wil
de haar grootmoeder bij zich houden.
De lucifers verspreidden een licht, dat
glanzender en heller was dan het dag-
drijf, opl de lange Zondagen in de cantine
van D:n Luiz wat rijkelijk aan Bacchus
hebben geoflerd, komt liet meermalen
voer dat op zich zelf onbebeekenencfi©
moenmgsverschi 1 ltn tot zulke felle twis
ten uitgroeien dat al spoelig het mes
dat iedere Gauclio onder de ruwe blou
se draagt, de redelooza scheidsrechter
is.
Op fen dag was er sensatie op Lam.
po Largo. Onder de weinige post olie
een pos tbod c-te -paard eenmaal per wéék
op de hoeve bracht, was ook een te
legram voor den Mayordomo geweest-.
Deze Don Felipe, had daarop terstond
tweeie Gauchos met muildieren naar het
dichtstbijzijnde station (dat op onge
veer! een dagreis afstand ligt), gestuurd
om ©en Senorita af te halen,"die in plaats
van cue overleden oude onderwijzeres dé
kinderen van de c-p Campc Largo arbei
dende Gauchos de edele kunst van le
zen, schrijven en rekenen zou moeten
let ren.
Seborita Enrrqusta kwam den volgen,
den dag, vergezeld van een onnoemelijk
aantal kisten en koffers en verwekt^
zooals gezegd niet gering© sensatie. Mpjj
had een oud, uitgedroogd juffertje ver.
wacht en nu ontpopte zich deze leen
meesteres der jeugd, als ©en bééld vaq
een meisje van achttien jaar met schit
terende oog-en ©n een zwart page-kop jé...
ais een fijn dametjel dat hiejr in dez©
ruwe, rommelige, onverzorgde omgeving
-wel heel weinig op haar plaats scheen
Maar dat was ock al weer een verras
sing ze was heelemaal niet trotsch
scherts van de Pampa, ze kon wil i en
schorts vpn de Pampa; ze kon will en
onversclirokken rijden als een man en
z kon ook heel handig met de iossso
overweg, zoodat ze al spoedig door de
mannelijke bewoners; van de Estanza, niet
alleen bewonjderd werd, maar ook eeq
groot aantal stille aanbidders onder hen
verwierf.
De denige die zijn vereermg voor En-
Criquetu niet onder stoelen of banken
stak, maar* er integendeel erg rnjee té
koop liep, Was Pablo Sanchoz, de twee
de mayordomo op de hoeve. Hij was
een intelligente, knappe jongen, eé!n
beekje cynisch en brutaal en een rui
ter die vc>ofr niets stond, zoodat het
niet kon uitblijven dat hij op een jong,
frischj meisje indruk moest maken. Maar
toch werd Enxiqueta niet hals over kop
verlie{fd op haar forschen en dapperen
bewonderaar. Integendeel, z© ging hem
sijstematisch uit den weg omdat, ze bang
was vootr een liefdesverklaring die ze,
dat wist ze vooruit' niet anders dap met
een vriendelijk-medelijdenden glimlach,
had kunnen aanhooreu. Liefdesverklarin
gen; waren dingen, die z© altijd onwear-
staanbaar.{komiek VoM en daarbij kon
licht. Nooit had zij haar grootmoeder zoo
mooi en zoo groot gezien. De vrouw
nam hét kléine mftisj,-: in haar armen ©h
samen vlogen zij naar beven, stralend
van vreugde, hocg, hoog boven de men.
schen, waar honger, noch koude, noch
zorg te vinden waren, want zij vlc gen
naar den hemel.
's Morgens vend men het arme kind,
geleund tegenj den muur; met roede wan
gen en glimlachenden m.iind. Zij was
doodgevroren op den laatsten avond van
het oude jaar. In de verstijving van den
dood zat het arme kind met de luci
fersdoosje in haar hand, waarvan er één
leeg1 was. Om haar heen lagen vel© al-
gebranden lucifers op deun gromd.
De menschen zeiden: „De stakkrra
heeft zich nog trachten te wannen." Maar
niemand wist vjan de mooie dingen, die
zij gezien had, noch in welke pracht
zij de vreugde van het nieuwe jaar was
binnen getreden.
Vergadering van den Raad der gemeente
ALMKERK op Dtnderdag 27 I>eo.
192,8.
Voorzitter de Edelaehtb. heer P. Berg-
meijelr burgemeester.
Secretaris de "WelEd. heer O. J. v.
d. Wiel.
De Voorzitter opent dei vergadering als
naa,r gewoonte met geb:d. en vtarzoekt
hiefrna de secretaris d© notulen der -vo
rige! Vergadering voer te lezen, welke on
veranderd worden goedgekeurd.
Ingekomen stukken
Een schjrijven van Ged. St. dezer prov.
waarin zij: den raad berichten goedkeuring
te hebben verleend aan de gémééntérékè-
ning 1927.
Een scli|rijven v. d. Chr'. Herv. schoci-
vereeniging alhier, waarin zij den raai
verzoeken gelden beschikbaar t© stél-
ze zich niet ontveinzen dat Pablo San-
choz ondanks al zijn bewonderenswaar
dige kwaliteiten haar in len grond net
zoo onverschillig was, ais ie vele man
nen! die haar al vroeger op ie gloei enda
bekentenissen van hun liefde hadd©n ont
haald. Ze wist eigenlijk niet precies wat
de heeren bedoelden, ze Kéndé hét gévoél
Üat hun bezielde eenvoudig niet.
Op Campoi Largo, werd als elk jaar net
feest van den Schutspatroon van ie Es-
tanzia gevierd. Ten gevolge van het ver
heven ka,rakter van den dag mocht de
cantine vpn Don Luiz zich al vroeg in
den ochtend in een druk bezoek ver
heugen. De Gauchos waren royaal met
hun poso-biljetten, waarvan ze toch o-
verigens niet al te ruim voorzien waren,
met het gevolg dat er 's middags ai
een tamelijk drukke stemming lieerschte
Toen a.l de bewoners op het groote plein
der Estanza bijeen waren en de spelen,
die ter eere van het feest géhouién zou
den worden een aanvang zouden nemen
met wiedfbnnen in de lange, braedé po
pulierenlaan, verscheen er plotseling ©én
vreemde ruiter, een man met eén fijn
besneden gezicht en forsoiie gestalte, dié
zich blijjkha&r op een verre reis bevend
Zijn zadelta-sschen waren tot) bcvemaan
toe gevuld en paard en ruiter waren
met liet wit,te stoij van de Pampa be
dekt. De vreemdeling verzocht gastvrij-
len, tot aankoop van, 2 nieuwe kachels
voor de school, daar de nu ingebxuikl
zijnde kachels zeer- slecht zijn.
B. en Wi. stellen voor dit te onderzoen
ken olf liet no'oclig is hiervóór gelden ben
sehikbaa|r te stellen, indien, dab blijkt,;
za,l aan liet verzoek werden voldaan.
De hear Burghout verzoekt hiermeda
niet te lang te wachten daa{r bedoeld©
kachels ze or slecht zijn.
Naar aanleiding van bovengenoemd
adres, informeert de heer Verschoor waar
de kachels gebleven zijn uit de Ch'rb
school t;& Nieuwendijk, in welke school
een centrale verwarming is aangebracht,
De heer Ottevanger zegt dat d© laat
ste kachel naa,r het gymnastieklokaal!
is gegaan. Terwijl de ander© verkocht
zijn.
Een schrijven van 't zeilde adres, om
met het 7 dé leerjaar een nieuw,
lokaal te dc>en of te verbouwen.
B. en W. zij n' in beginsel bereid hierop
in bei g|aan daajr het verzoek aan de wet
tige ei se hen voldoet en zullen thans des
kundig laten onderzoeken welke d© voor-
deeligste wijze is, om in deze t© voor
zien.
De heer Verschoor vraagt of het gym
nastieklokaal hieir vcor niet in aanmer
king kan komen.
De Voorzitter zegt, dat hierover van
to voten overleg gepleegd moet worden,
Aldus wotrdt besloten.
Een schfijven van den heer B. Kool-
waaij hoofd der O. L. school alhier,
waarin hij, verzoekt hem ingaande 1 Aprili
1929 eeawol entslag uit zijne betrekking
als zoodanig, te verleenen, aan welk ver-
zeek wdixit voldaan. Als onderwijzeres
nuttige handwqrke.n aan de' O. L. school!
wa,s benoemd mej. Kölhefr alhier, met
welke benoeming zich da hesr Inspec
teur van het L!. O. niet Kon vore&mgen,]
doch adviseert als zoxvJanig te benoe
men mej1. v. Helden) te Nieuwen lijk. Aldus
wojrdt besloten.
lieid voor de komende nacht en die werd)
hem bereidwillig toegezegd. Hijj ward rok
uitgenocdigxi om aan de spelen deal bal
nemen ein met ©en vermoeiden glimlach,
beloofde hij een paar Gaucho-kunstan tel
zullen vtertoonen. Daarop vroeg hij omi
een glas water. Enriquota, die in ue<
buurt stond, bood. direct aan om met
hem mee te gaan naar de drinkfontam^
Onderweg babbelde ze, zooals ze dat
altqjd; deeH, ©r lustig op lo®, maar toen
e,e bij de drinkfontein kwamen ward za
plotseling stil.... ze liet toiey ze be-*
greefp het ztelf niet dat da vreemde
ling, die zoo spaarzaam was» met zijn
woorden, haar kuste. Toen opeens wist!
feje dat zé h!em lief had. Dit gevoel waal
nieuw voor haar; toen vroeger mannen)
haar van liefdé hadden gesproken wist
ze niet wat zij bedoelden, maar nu ba-i
greep ze; het nieuwe, engakendé héér-j
lijke gevoel. i
Het was groot, beklemmend en mooi,
Toen Bablo Sanchoz, die bij da wed-
reimen ov&i-winnaar was gebleven, ©en
poosije latter langs de school kwam, zag
hij tot zijn verbazing dat de vraem^
deling met een sierlijke buiging de moeial
Enriqucta een blinkend dolkmes mat ears
kostbaar gouden, met - juw eelen-bezet ga
vost gaf en daarbij zei:
(•ft OA fOJSi
t-j 1
ij
otl il
