DG LENTEFEE
^ND VAN ALTÊNA
Uitgave: Firma L. J. VEEKMAM, Heusden.
No. 4879 Woensdag 9 Januari 1929.
Parlementair Overzicht.
FEUILLETOK
Kantongerecht, flensden
Voorde Borst
Dit blad verschynt WOENSDAG *n VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per pest beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Int Telefoon no. 19. Postrekening no. 63525.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 nur en
Vrijdagmorgen 9" uur ingewacht.
JULES MARY.
POLITICUS.
De meest hinderlijke kwaal
gaf-
jsLasistraai gg lie BsiSElerwaarl
Oudeiaarsstemming in den senaat
Welwillendheid Vaccinatie, Mijn
recht, Belegging rijksfondsen -- Varia.
Toen de Tweede Kamïr. na volbrach
ten begi'aotingsarbeid, zich aean de ge
moedelijke, gezellige eind-jaars-genéugt én
'te goed deed, was daar onze ijverige se
naat die bijeenkwam om een aantal wets,
ontwerpen af te doen. die voor een cLeéJ
aan dsn staat rentebesparing zouden op
leveren. Deswege deed dé senaat zé nog j
af; in het oude jaar. En niet eens zoo
maar, voetstoots. Neen. er werd behoor
lijk en ernstig over gediscussieerd. Al zat
er veel meer „staf tot spreken'' in, dan
nu het geval was. Maar ja, niet alle
senatoren hadden ook aan den roep van
het Binnenhof gehoor gegeven en hadden
zich van den gezelligen haard losge
scheurd. Da.t bleek wel, toen er hoofdelijk
gestemd moest worden bij heb vaccinuti2-
opschoriingswetje, en het vernschte quo
rum maar net aanwezig was. Natuurlijk-
waren er w »i enige sprekers, dié in
het wetje een gevaar wilden zien. Mr.
Rink vreesde, dat de vaccinatiö.voplich
ting door deze tijdelijke maatregelen zou
verdwijnen, en hij scheen i ;vens verband
te zoeken tussclien het amendement Bij.
leveld op de nieuwe wet op besmette
lijke ziekten en de vaccinatie. Maar dat
liaatste ontkende de minister ten stel
ligste, want bij oen herstel der vaccina
tie-verplichting, zoo het daartoe nog ooit
zou komen, zouden alleen bedenkingen
van godsdiensten aard tot opheffing der
Verplichting aanleiding geven. Meneer Wi-
baut was ook. tegen de opschorting, al
«'temde hij deze kou- dan nog maar voor.
Wat zijn partijgenooten echter niet :1e-
fclen,<: venmin als eenigi liberalen, én
pief. v. Embden. Niettemin werd het
wetje aanvaard.
Do wederinstelling van het mijnrecht,
zij het tot een lager bedrag, had ook geen
onverdeelde instemming. Mr. .Janssen vond
dat, wanneer de mijnen het mijnrecht vol
gens de. wet van 1920 niet kunnen dragon,
de5 staat die laist moest overnemen Hij
•meende dat het heel onbillijk was een
afloopende uitkeeiïng gedurende tien jaar
aan de. provincies in te stellen, omdat
"daardoor liet recht der provincies op c n
ju it koe ring werd verkort. Kan best wezen,
•dacht de minister, maar zei hij
de staal offerde immers zelf zijn aandeel
in de verlaagde opbrengst van het mijn
recht? Maai* aan den anderen kant
Jiet was waar, een werkelijk bevredigende
regeling kon onder de bestaande omstan
digheden niet gegeven worden. De toé-
ktaiid van de kolenma.rkt was zoodanig,
dat da mijnen niet met het oude recht van
i25 ct. per ton belast konden worden.
{Misschien kon straks, als de financiee-
DOOR
AAN DE SCHANDPAAL.
't Hotel Bertignolles1 in de „Friedland"
is on' - genzeggelijk een der prachtigste
{hotels van Parijs. Het gebouw is in zes
tien, eeuwsclien stijl opgetrokken; de def
tige gevel, is in twee dellen vérdééld, in
een groot venster met vooruitspringend
balkon aan den ecna zijde, en in een
insteekkamer aan den andere zijde. Die
kamer is omgeven door twee groote, open
Vakken in den muur, waarvan zich een
boven de koetspoort bevindt. Een smal
le gang geeft toegang tot een plaats,
waar de bedienden huizen en waar zich
ds stal bevindt, wier halfgeopende deuren
gelegenheid geven, een kijkjé naai- binnen
te wei pen en te zien, wat zich daar
binnen bevindt, namelijk: zes paarden,
(drie „cobs" en drie Russische; verder
staan in 't koetshuis, bedekt met groen
laken, vijf rijtuigen; een kales, twee vic.
toria's en twee coupé's.
Dit hotel geeft weer een sprekend bé-
Hvijs van 't Parijsche leven met zijn we>:l-
derigen opschik, zijn duizende, overvloe
dige voorwerpen, met zijn netheid en kost.
bare fciee iijkheid.
Do vestibule, ingelegd met mozaïkwerk.
loopt uit opl een trap van gebeeldhouwd
houtwerk, die door oude, kristallen luch
ters verlicht en met kostbare tapijten
gedrapeerd is. Op de eerste verdiéping
bevindt zich een, gothische eetzaal,, waar
kostbar, voorwerpen door elkaar opgeT
le verhouding tusschen rijk en gemunte
herzien wordt, dit mijnrecht heelemaal
vferJwijnen meende, de Gijselaar. En kon.
den de betrokken gemeente seliadéioos
gesteld worden met een hoogere uitkéé-
ring uit het gemeentefonds? Misschien,
zei de minister, in ieder geval zou dat
moeten worden onderzocht.
Dan: de instelling van een central :n
btleggmgsraad voor geiden van rijksfond
sen en instellingen. Een m-zmorie van aht-
jwcord van den minister was er nog niet
ingediend. Maar de senaat was zoo wel
willend, dan wel met een mondelinge
weerlegging der gehoorde bezwaren gé-
ncegeri te nemen. Alles vanwege hét voor
komen van renteverlies. Want, zoo zette
minister de Geer uiteen, spoedigs aan ne
ming was daarom van belang, omdat in
April -12 millioen aan rijksschuld zal wor-
jden geconvi rteerd. En werd dit ontwerp
hu bijtijds wet, dan konden de fondsen
die convorsieleening opnemen. Be héér
van Embden (en ook de heer Gijselaar)
was bepaald tegen Dc professor vond
het bedenkelijk, omdat, wanneer de slaat
zelf niet aan zijn verplichtingen teg ai
over rechthebbenden op pensioen of ren
te kan voldoen, ook belegging der fond
sen in staatsgelden haar waarde verliest.
En hij herinnerde smalend aan de hou
ding van den staat tegenover de ambte
naren m 1924. Inderdaad dit is een blad
zijde uit' dc geschiedenis van den Neder-
lamdscken staat, die niet bijzonder fraai
is. Hoe m< n ook over hst ambtenaxinpu-
blie,k mag denken, feit is, lat door hen
(jarenlang premie Werd betaald, dat liun
(daarmee g fokte fondsen door den staat
(werden ingeslikt, met de belofte, dat va.
kiert je staat nu verder voor de pensioenen
you zorg n, en dat nu, nu opnieuw tot
fond-vorming overgegaan is, de staat de
ingeslikte millioenen der ambt marenfonJ.
sen niet teruggeeft. Wat een onprettig gé-
baar van vadertje Staat jegens zijn ambte
naren-kinderen gevonden wordt.
Om het heel zacht uit te drukken
Over! den beleggingsraad zelve zeide mi.
•uister de Geer dingen, die overigens wél
waardei ring vonden, zooals het argument,
dat 'die raad uiteraard -zijn irsico's zou ver-
ideelen en voorkomen kon, dat de ver
schillende instellingen met elkaar zouden
ccncurreeren. Verder verklaarde excélién-
•tie de Geer nog, naar aanleiding van op
merkingen van den heer Wibaut, dat de
mogelijkheid overwogen zou worden, dm
g!t meenten het recht te gevén, hétzélfdé
als lit Rijk door deze wet krijgt, om hun
bijdrage aan het pensioenfonds met een
öchuldrekentenis te bctalrn. Wat dus fei
telijk op een leening bij de rijksfondsen
neerkomt.
De ijverige senaat deed nog veel méér.
Name ecne heele serié min of méér bé-
langrijke Wetsontwerpen aan. En ging dan
voor een paar dagen naar huis. Om krach,
ten te verzamelen voör het jaarlijksche
festyn der begrootingsdebatten.
nen knjgen.
Geiuige H. van Andel bestuurslid van
genoemd waterschap, wonende te Wou.
drichem verklaart dat verdachte niets aan
(le sloot had gedaan, dat er wel meer
zoo waren, maar deze laqtsten beloof
den de slooten alsnog te zullen schoon
maken; verdachten wou dit echter niet
beloven.
Ka.iitonrechter tot verdachte1: En waar.
om wil jij de sloot niet reinigen
Verdachte: Omdat ik niet weet op
grond waarvan men mij zou kunnen dw-in.
gen. -
STRAFZITTING VAN IIET KANTON
GERECHT TE HEUSDEN van Vrijdag
21 December 1928.
Kantonrechter: Mr. C. W. v. Ommeren.
Ambtenaar van het Openb. Ministerie:
Jhr. Mr. J. Twiss Quarles van Uffori.
Griffier: Mr. W. Ruitiuga.
Op
tl"
rol prijken slechts 41 zak n,
voor menschen op
leeftijd is verstopping.
Foiter's Maagpillen
geven baat vanaf de
eerste dosis. Een ide
aal laxeermiddel voor
ouden van dagen.
F* o ster's
Alom verkrijgbaar f 0.65 per flacon.
li:, pv liggm; die voorwerpen bestaan
grootendeels uit gegraveerd tinwerk, dat
veel' kostbaarder is dan zilverwerk, prach-
tig aardewerk en een menigte oudheden
Na de eetzaal volgt 't salon, oen vier.
kant voltrek van groote afmeting, waar
in 't plafond met blauw en verguldsel
beschilderd is. Ongeveer drie meter hoven
die zaal ligt een soort van balkon met
somber behangsel en' meubelen. Aan den
pauur hangen schilderijen van oude en
moderne schilders. Aan dezelfde zijde van
dit balkon liggen verder drie salons. De
twee eersten zijn ware museums, waarin,
in een soort uitstalkast, de zeldzaamste
voorwerpen uitgespreid liggen, voorwerpen
Gntdekt in alle oorden der wereld, als
goud. en zilverwerk, miniatuur-schilder
stukjes, kristalwerk, wapens, ivoren voor.
werpen, gebrand-schilderwerk en ouder-
vvctsch edelgesteente'.
't Derde sal op is een wonder van smaak
en oorspronkelijkheid; in 't gedeelte, waar
zich dc schoonste tropische planten be
vinden, verheft zich een reusachtige palm
Dit salon bevat verder een wintertuin,
waar 't liclpt- vanaf 't plafond neer
valt en door Indische zijde ©enigszins ge
temperd wordt.
Beroemde schilders hebben op de wan
den schetsen gemaald uit de „St.-Ger
main" en andere Parijsche panorama's,
welk schilderwerk zulk een opeenvolging
van landschappen vormt, dat men, hoewel
te Parijs, midden op 't land waant te zijn
Overal treedt fantasie en smaak op den
voorgrond. Nergens is daar iets te vinden
van de vervelende stijfheid der andere
vertrekken. De schitterende stoffen héb
ten alle stijl. Geen enkel meubelstuk wijkt
er van af; men kan merken, dat alles
piet kennis is bijeengezocht ;n door een
vrouwenhand gerangschikt is. Overal
smaakvolle wanorde van portieres, van
satijn, licht blauw, creme, verguldsel,
groen damast laken, rood peluche, zwart
f kweel, borduursel en kantwerk Het oog
waaronder weinig belangrijks.
G. K. landbouwer) te Wijk had zes run.
deren tn twee paarden laten loopen op
een perceel weiland van den Staat der
Nederlanden.
Verdachte bekende onder toevoeging
dat. hij liet land gehuurd had en liet
dus wel mocht doen in zooverre dat
hij het land of mocht hooien of be
weiden. Hij had het nu gehooid en er
daarna rog beesten! en paarden opgejaagd
Getuige Jan van der Stelt opzichter der
(domeinen te Dr ongel en, zegt dat verdach.
te zeer geed wist dat het perceel was
Verhuurd om te hooien en hij er dus geen
beesten of paarden op mocht jagen.
Verdachte had echter f 30.00 schade
vergoeding betaald.
Kantonrechter: Ik acht leze zaak fei
telijk ©ene civiele, dia door betaling dér
schadevergoeding is geëindigd. Maar an
derzijds had verdachte er wederrechtelijk
zijn beesten opgejaagd. Ik geef verdachte
50 cent of 1 dag.
J. D. landbouwer te Woudrichein had
een sloot niet gezuiverd van ruigt en
modder, zoodat de afvoer van het water
be le m m r J werd.
Verdachte bekent. Hij' zegt dat er door
het polderbestuur nooit naar gekeken
werd en da.t het maar zoo wat ging.
Getuige P. D. Dekker, voorzitter van het
waterschap „de Nieuwe Ban" wenende
te Slceuwijk zegt dat de schouw vooraf
was g .publiceerd. Als( de ingelanden eens
nalatig zijn wordt er messtal gezegd dat
ze het binnenkort zullen deen, maai- van
Verdachte hebben we geen bel of té kun-
Verzacht de ./hoestbuien,
waaraan de kjjfkhoeït de ver
zwakte IWnaampjes Uwer
kinderejr blootstelt, ver
kort den duur ddr sloopende ziekte en
vermijd het .gevaar voor ergere ge
volgen met Re steeds lekker smakende
wordt door dit alles verrukt, verblind en
koord.
Do heer Bertignolles is een oud.veefok
ker uit Australië en wel vijftig maal
millionnair. Plij is weduwnaar en vader
van een meisje, Jenny genaamd, die twin,
tig jaar oud] is, met bruin haar en bruin-
a.r htigen tint. Zijj was de dochter van een
Iuaiaansche vrouw uit Taïti, dis een zo. r
zachtaardig wezen was, dat aan haar
docliïor haar teeder hart en haar buiten
gewone schoonheid achtergebleven had.
Bertignolles was van afkomst een
Eranschman, maar woonde eerst sinds
twee jaren in Frankrijk.
Daar zijn vroegere leven met zijn aan.
houdenden strijd hem aan den arbiid
gewend had, en die arbeid dus voor zijn
gezondheid noodzakelijk was, had hij een
aantal kolenmijnen in 't Noorden opge
kocht.
Eit verschafte hem afleiding; zonder
eenige bezigheid zou hij ongetwijfeld van
verveling zijn gestorven.
Op zekeren morgen, in de eerste da-
tan van Juli, lag Jenny half op een
oort van canapé uitgestrekt, terwijl haar
gehtele lichaam bijna verdween onder 't
afhangende groen en gebladerte der tro
pische planten. Een handwerkje was van
haar knieën afgegleden, zonder dat zij 't
had bemerkt. Zij scheen te slapen, maar
liaar boezem bewoog bij tusschenpoozen
onstuimig op en neer, terwijl haar schoon,
bruin gelaat met lippen, zo-o rood als
bloed, soms gefronscl en gerimpeld werd-,
als 't gevolg van een onaangenameu
droom.
Een huisknecliti in livrei trad binn .n cd
ging' naar Jenny.
Juffrouw, komt 't u gelegen, uw pi.
ano-oncLrwijzeres te ontvangen?
Zij opende hare oogen niet, maar haai
hand bewoog zich zoo, dat de bedLnde
cLaaiir» een bevestigend antwoord zag.
want zender leven te maken, verliet hij
't vertrek weer.
Kant onrechter: Maar ik weet dat wel.
En ik geef! je den raad de waterstaats-
wetteh van 1895,1900 en 1902 maar eens
mot aandacht te bestudèeren, dan zal je
wel wat anders zien dan jij nu denkt.
En wil je nu hier de verzekering ge
ven idat je de sloot binnen een paar weken
zult schoonmaken?
Verdachte': Ik weet niet of ik er wel
toe verplicht kan worden.
Kantonrechter: En ik zeg je dat het
waterschapsbestuur zelf op jou kosten de
sloot kon schoonmaken als jij het niet
•uit je zelf doet. Ik wist niet dat je zoo
eigenwijs en zoo koppig waart. Kerel,
breek toch jc hoofd! Nogmaals vraag ik
je. of je de toezegging wilt geven dat
je de sloot zult schoonmaken.
Vernachte: Neen nog niet.
Kantonrechter: Wie niet hooren wil
i'.ii. ct dan maar voelen. Ik geef je nu
f 15.00 of 10 dagen. Het is totaal je eigen
demrne schuld.
De Ambtenaar ging togen dit vonnis in
hoogcr beroep.
V C. G. V. landbouwer te Wijk had een
nieuw huis doen bouwen, waarvan de
ztoildertrap niet aan de bij de bouwveror-
dring gestelde eischen voldeed, én waar
aan privaat, portaal, en buizen tot afvoer
van huiswater ontbraken.
Kantonrechter: Hoe zit dat?
Verdachte Ik heb alles opgedragen aan
timmei ma n Garstman en zelf weet ik er
niets van.
J-y - 1?!'! 1 - - 1 -L2
Jenny verroerde zich niet.
Een jong meisje van haar leeftijd, trad
binnen en bleef voor Jenny staan't
was Mar ie Rosa Velladier, ,1e piano-on
derwijzeres. 't Was een bkoorlijk paar,
die twee' jonge meisjes'; zij kwamen el
kaar zoo nabij door schoonheid en wa
ren zoo ver van elkaar verwijderd dooir
hun maatschappelijke positie. In weer
wil liarer afhankelijke betrekking, was
'haar houding echter noch verlegen, noch
slaafscb. Zij was een wees, ds' dochter
Van een officier, en gaf les om in haar
onderhoud te voorzien; weldra werd zij
(de vriendin van al hare leerlingen, door
haar schoonheid, teederheid en voor-
hl door den tact, waarmee zij onderwijs
Juffrouw, zeide Marie, zijt ge niet wel?
De aangesprokene opende haar oogen,
•bemerkte 't meisje en strekte haar hand
naar Marie uit.
Neen. Mij deert niets... Ik ben een wéi
nig droevig gestemd... Komt gij mij les
geven?... Ik beb er anders niet veel lust
fcie....
Och.... juffrouw.... met een weinig moed..
Ik wil| 't beproeven.
Jenny nam plaats voor de piano, die
eveneens in dit salon stond en Marie-
Rosa bleef aan de linkerzijde van Jenny
staan. Nauwelijks had zij echter eenige
oefeningen gespeeld of zij hield op en
sloot de piano.
i Noen.... neeen.... vandaag niet... Ik kan
(niet.... ik kan niet. Laten wij liever wat
met'ielkaar praten...
Waarom zijt gijt zoo treurig gestemd,
juffrouw? Bezit gij niet alles, wat u
gelukkig maakt? Gij zijt buitengewoon
schoon, onmetelijk rijk en bovendien, gij
!zijt zoo goed!
En toch antwoordde Jenny, en toch
blijf ik treurig. Geruimen tijd bleef zij
■zwijgen en zeide toen eensklaps.
En gij Marie? Gij zijt wel gelukkig,
piet waar?
Getuige 31. Honcoop, opzichter der Geq
zondhtidscommissie: Ik heb de woning
opgenomen toen verdachte 'er reeds in
zat. "Wat het privaat betreft zei Garstman
dat hij daar- niet mede te maken had.
Getuigo Opperwachtmeester der mar^
chaussee van der Plas: Garstman heeft
mij medegedeeld dat verdachte géén gé ld
meer had en dat het daarom zoo gegaan
was.
Kantoni echter: 3Ien kan wel zeggen ren
half ei is beter dan een leege dop, maar;
dat doet niets af aan het feit dat da
verordening nageleefd moet worden. 3Iaar
ik weet. wat. Ik geef verdachte zes wa
ken tijd om alle fouten te herstellen en
ik draag den opzichter Honcoop op, mij
aan liet eind der zes weken te rappor-
fceeren cf aan alle gebreken is tegémoét
gekomen. Luidt het rapport gunstig dan
z)al ik in dit geval nog met eene lichte
straf volstaan; luidt het ongunstig dan
moet ik wel ©ene zwari straf opleggen,
Alles hangt du® nu van je zelf af.
J. v. B. koopman te Veen had 332
mollenhuiden vervoerd.
Kantonrechter: Joggie dat! is geen kleb
nigheid. Waarom deedt je dat?
Verdachte: Het waren alle mollen, die
door 't hooge water waren aangekomen.
Ik had er wel 200 bij één boer.
KantonrechterOf het hoog of laag wa_
ter was doet er niets toe. Jij mocht dia
huidjes niet vervoeren.
Verdachte: 't Is zoo'n groote schat®
voor mij en daarom Edelachtbare zon!
ik ze graag terughebben.
Kantonrechter: Dat zal niet gaan, ik
moet ze volgens do wet verbeurd ver-i
klaren. 31 aar je krijgt verder een© ges
ring© straf n.l. f 1.00 of 1 dag.
G. S. fietsenmaker te Almkerk had
met een a.utoi over do Voor steeg gerédén
en vandaar den Doornschen dijk oprijden-
do een a.uto van J. Ventelman te Waal
wijk, die hij aan zijn rechterhand had,-
aangereden.
Verdachte: Ik beken, maar ik kon niets
zien. Er staat een bui® en tusschen dg
huizen stond mais van 2 31. hoogte-
Toen ik signaal hoorde heb ik dadelijk ge.
stopt. Ik rei cd in de richting Sleeu wijk
ear ik was rechtis op den weg. Op den
hoek stond een paaltje.
Getuige Jacob Vertelman, monteur tg
Waalwijk: Ik reed met een© snelheid van
plm. 35 K.31. Ik reed rechts van den weg
en heb flink signaal gegeven.
Kantonrechter tot Vertelman: Dan heb
jij to hard gereden; 35 K.3I. op gevaarlijke
plaatsen is veel] te. voel. Ik vraag mij dan
oiok af of jij soms de schuldige bent.
Getuig" B. van der Wiel te Almkerk:
Ik heb de aanrijding niet gezien maar wel
gehoord. De auto van Vertelman stond
midden op den weg; hij had meer naar
rechts gekend. Verdachts stond rechts.
KantonrechterHet wettig en overtui
gend bewijs vani de schuld van verdachte
acht ik absoluut niet bewezen en daar-;
Zooals ge dit noemen wilt, met de zoo.
smartelijke herinnering aan den dood van
•mijn wider, dien ik zoo innig lief had1,;
kan ik niet gelukkig zijn.
Dat is waar ook; gij zijt nog in den
rouw. 31aar gij, Marie, zoo schoon en
zioo jong, gij moet toch zeker iemand]
liefhebben.
31arie-Rcsa bloosde en boog haar hoofd
met een glimlach.
Onder jonge meisjes zijn zulke bekent
trnissen veroorloofd, haastte de bevalliga
kreoolsclie er bij te voegen.
Ik heb inderdaad iemand lief.
En wordt gij ook bemind?
Hartstochtelijk.
Ik, heb ook iemand lief.
Ea aanbidt men u ook? Maar wie zou
u niet aanbidden?
Zou hij' mij wel beminnen? Dat woetj
ik niet. Hij is arm.... en ik.... zoo rijk,)
Weet hij, dat gij hem bemint
Ik geloof 't wel.
Nu, vreest dan maar niet ongerust. W iq
zou aan uwe oogen weerstand kunneiü
bieden
Zoudt. ge dat denken?
Zeker 1
Jenny herleefde bij die gedachte; mé ij
;d< i levendigheid en ds drift, die 't kind!
eigen zijn, dat 't eene oogenblik weentj
en 't andere oogenblik van de lieve 3!arieij
Rosa streelt, zegt ze:
Gij bemint dus ook?
3Iet geheel mijn hart.
Is hij jong? 1
3Tier-en-twintig jaar.
Dus; even oud als de mijne. Is hij groot 1
Zeer groot, antwoordde 31arie lucht*
hartig.
Dus ook als de mijne. Ziet hij er flü§
uit? 1 j J
Ja. i i i
(Wordt vervolgd.) i
- ll II ■H'i'ilM
