Tweede Blad 18.4896 Vrijdag 8 Maart DE LENTEFEE voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Kinderrubriek. FEUILLETON Rubriek van den Arbeid Spierpijn' Kloosterbalsem Pluimveeteelt. BEHOORENDE BIJ HET Om jong te blijven. Het feit, dat uw gezondheid te wenschen overlaat is waarschijnlijk de eenige reden, dat gij u door lichte zorgen reeds ze nuwachtig, versleten en oud gevoelt. Mis schien zijt gij een dier noodelooze slacht offers van een nieraandoening. Laat deze te voorkomen nierzwakte u niet oud ma ken voor uw tijd. Zoek en verbeter de oorzaak van uw kwaal. Tracht weer flink en gezond te worden. De pijn in de lendenen, die ellen dige blaasstoornissen, hoofdpijn en dui zeligheid, dat afgematte, zenuwachtige ge voel behoeven u niet langer te kwellen. 'Alle tesamen maken uw leven tot een last, die zoodra gij uw nieren verzorgd hebt, verdwijnt. Verzwakte nieren kunnen met Foster's Rugpijn Nieren Pillen versterkt worden, waardoor gij u in elk opzicht jonger voelt. Begin onmiddellijk met het gebruik. Zonder uitstel! Wacht niet, tot gij last krijgt van rheumatiek, ischias, spit, blaas ontsteking of waterzucht. Ook tegen der gelijke ernstige kwalen worden Foster's Pillen aanbevolen, doch voorkomen is al tijd beter dan genezen. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a f 1,75 per flacon. 31 4. In het volgende spreekwoord heb ïk de letters in ieder woord door elkaar geworpen. Wie kan ze weer op zijn plaats zetten Dinsdag en Woensdag werd in het gebouw^Frascati teAmsterdam weder een Sumatra tabaksinschrijving gehouden. De circa 17000 monsters voor de eerste Sumatra tabaksinschrijving zijn gereed. De eerste voorjaarsinchrijving, foto van den eersten kijkdag. 2de van links de heer Iheman, de rijkste tabaksman uit Amsterdam, geheel rechts de heer Maanen. XL JULES MARY. Ik hen een Franse hman, maar in Ame rika opgevoed. stijve spieren ,,Ceen goud Zoo goed" jftmblari Beste jongens en meisjes. De oplossingen van de vorige raad- A'cks zijn 1. 'Als een stuk. ijs (bevroren water). 2. De leeuw, want die is een el lan ger dan een eeuw. 3. "Rivier. 4. Een dochter. En de nieuwe raadsels zijn: 1. In welke maand eten de eskimo's Jtet minste? 2. Er waren eens vier mannen, die te mmen speelden. Toen ze ophielden, kre gen ze alle vier geld. Dus hadden ze alle vier door het spel gewonnen. Hoe "ken dat nu? 3. Wanneer doen een haas de tanden pijn? LEEV LTEKJSEIN NEKAM ENE ROTOEG Iten klaarde zijn gezicht op. Hij wierp van vreugde zijn kroocn op den grond en begon toen cp fluisterenden toon tegen Snoekie te spreken. Hij had een! prajeh- tig plan. Lammetjespap met krenten!, hij zcu die ontrouwe hovelingen wel eens eventjes mores leeren. En Snoekie zou hem daarbij helpen. Zoo kon men een half uurtje later het was dus mid den in den nacht, Snoekie over de gang zien sluipen, de trap afglippen en naar de kamer van den dappersten en trouwsten generaal van Koning Rat jetoe gaan. Nog weer even later, gin gen er allerlei schaduwen heel zachtjes door het paleis, naar de wapenkamer. Een poosje later kwamen die schaduwen er weer uit. En nu droegen ze groote pak ken Lij zich, die ze ergens in den kelder *van het paleis schenen te verstoppen. Daarna kwamen wel vijftig soldaten, met verschrikkelijk dappere gezichten, naar greoten gouden sleutel 1 Daarna schoof hij nog drie grendels op de deur. Toen waren de samenzweerders gevangen! En hoe! De soldaten hadden alle wape nen, uniformen, kleeren, kleedem stoelen en alles wat maar draagbaar was, uit de kamer weggehaald. Zoodat de twintig samenzweerders nu heelemaal alleen in hun nachtgoed in een kale, koude kamer waren, waar ze niet eens ergens k nden gaan zitten' Niet zoodra zaten de hovelingen in den val, of de koning beval den soldaten aan beide zijden van de deur post te {vatten. -Iedereen in het paleis moest verder gewekt worden, en een uur later moesten allen in de groote troonzaal komen, in hun beste Zondagsche pak of jmk! Niemand mocht ontbreken. En als de koning dan een sein gaf, dan moest de deur van de wapenzaal geopend wor den, en moesten de bibberende, ontrou- U OOM KAKEL. f: KONING RATJETOE. 1 Teen Snoekie den koning verteld had, •wat big allemaal gehoord bad, keek de ko ning heel donker en dacht een poos na. DOOR i 18 En daax Laurens zweeg, vroeg hij: Heeft mijnheer de graaf geen andere Vïagen aan mij te doen? Neen. Goeden dag. De onbekende verdween. Een rijtuig (wachtte hem in de rue de Bruxelles. «ij steeg er in en na eenige minuten stapte Romain, onze lezers zullen hem (Onderwijl wel herkend hebben, voor 't Hotel Friedland af em trad weldra 't kabinet van Bertignolles binnen. Hij gaf rekenschap van zijn opdracht en zeide, nadat bij hiermede geëindigd had: Hier is de brief, die de graaf mij Voor zijn broeder meegegeven heeft. Bertignolles scheurde er de enveloppe af. De brief bevatte slechts dezen zin- ,.Als ge ooit mijn leven noodig mocht hebben, neem 't dan!" Die brief is niet gevaarlijk, zeide Bertig- ïioliee. De markies mag hem ontvangen, hij zal toch niet weten, waarover 't handelt. Ge kunt hem op de post doen. Toen Bertignolles alleen was, wreef hij Slch in zijn handen. Laurens de Soulaimes onteerdBin nen twee maanden een volmaakt faillisse- de kamer van koning Ratjetoe en gin gen. daar doodstil op den grond zit ten wachten. De koning had zioh in- tusschen heelemaal aangekleed, met een hermelijnen mantel om en zijn moois ten kroon op het hoofd. De Koningin, die ook gewaarschuwd was, had. haar Zon dagsche japon, met gouden kraaltjes, aangetrokken. Maar het bleef voorloo- pig neg stil in het paleis. Aan het einde van den gang, bij de wapenkamer, .stond een groote stoel, met een hooge leuning. Daarachter nu zat Snoekie Zondervan verscholen. Toen de klok van den (paleistoren eindelijk vier uur in den morgen sloeg, keek Koning Ratjetoe door het sleutel gat van zijn kamerdeur en wachtte. En, jawel, hoor, het duurde niet lang, of daar zag hij uit de kamer van den hofmaar schalk een man in een lang wit nachthemd-tot-op-zijn-teenen komen, met een slaapmuts op zijn hoofd! Het was de hofmaarschalk. Op zijn teenen sloop hij, op bloote voeten, naar de wapenka mer. En daar kwamen er nog meer. Alle hovelingen, die den vorigen avond het complot hadden gesmeed, kwamen in hun Witte hansop of nachthemd, met een slaapmuts op en op bloote voeten, aan geslopen en verdwenen achter de deur van de wapenkamer. Toen de laatste in de wapenkamer was binnengegaan, kwam Snoekie Zondervan opeens achter den stoel te voorschijn, gooide de deux in het slcten sloot die dicht met een ment voor markies Michel De deuren zullen wijd geopend worden, om er Jenny binnen te laten treden Romain Goux was nauwelijks zijn ka binet binnengetreden of een dienaar over handigde Bertignolles een naamkaartje. Na "den naam gelezen te hebben, uitte Bertignolles een kreet van verrassing. Zoozoo mompelde hij, dat gaat goed yecruit. Tot den bediende zeide hij Iaat mijnheer de Soulaimes binnentre den. Het was Laurens. Hij ging eenige schre den voorwaarts en boog toen. Zijn bleek heid verraadde zijn onrust. Hij had Bertignolles in de club aange troffen, deze was er reeds ongeveer een jaar. Bertignolles had hem in een van zijn mijnen een hooge betrekking aangebo den, de hoogste, daax hij van af t eer ste oogenblik reeds belang in hem stelde en hem hierdoor een bewijs van zijn groote achting gaf. Bertignolles zou nu wel niets meer weten van 't geen er in de club vx>rge- \allen was. Hoe zou hij hem ontvan gen. Mijnheer Bertignolles, zeide de jonge man, gij weet alles? Ja, antwoordde de vader van Jenny lak* niek. De gang naar u, valt mij zeer moeie- lijk. Ik heb de achting niet verdiend, die gij mij toegedragen hebt. Gij hebt ge zien, mijnheer Bertignolles, boe verheugd ik de betrekking als directeur der mijnen van San-Souci aangenomen had. Ik heb er niets van laten weten, daar ik vóór die betrekking aan te nemen eerst mét de aroeiders werken wilde, en mij op de hoogte van hun werkzaam leven wil de stellen. Sedert drie maanden heb ik als we hovelingen, ingesloten door de dappe re soldaten, in hun hansoppen en nacht hemden naar de troonzaal gebracht worden en daar vóór den troon van den koning geleid worden. Zoo gezegd, zoo gedaan. Een oogen blikje later was het een drukte van belang in het paleis. Soldaten, dames en beeren liepen af en aan, hoornblazers blie zen, tamboers roffelden en generaals com mandeerden en keken moedig, terwijl, ze met hun sabels rinkelden. (Wordt vervolgd.) WIJZIGING DER ZIEKTEWET. Aangezien de wijziging der Ziektewet, waaraan wij ohlangs een overzicht wijd den, op de agenda van de Tweede Kamer is gej laatst, zijn er in den laatsten tijd zal van beschouwingen gehouden en Adressen tot de Kamer gericht over dit onderwerp. Van werkgeverszijde kan men zich in gTGote lijnen wel met het ontwerp ver eenigen. Dit neemt niet weg, dat er ver schillende bezwaren bestaan tegen de verhooging van het percentage der uit- keering van 70 op 80 pCt., in het bijzon der voor wat de jeugdige arbeiders be treft. Men is van oordeel, dat het veel beter zou zijn, wanneer deze uitkeering althans voor de jeugdige personen be langrijk zou worden verlaagd, teneinde simulatie te voorkomen. Een belangrijk bezwaar heeft, men tevens tegen het feit, dat de moederschapszorg in deze Wet voorkomt. Veel beter zou men het achten, wanneer deze moederschapszorg in een geheel afzonderlijke wet zou worden ge regeld. Ock achtte men het niet juist, dat bij jde verming van afdeelingskassen een voorafgaande stemming van het personeel meet plaats vinden en dat de arbeiders- bestuurders van. deze kassen slechte op voordracht van de arbeidersorganisaties kunnen worden benoemd. Tenslotte heeft men bezwaar tegen het feit, dat personen, die niet meer in dienstbetrekking zijn, nog een maand lang verzekerd blijven, in het bijzonder wanneer deze personen zich als zelfstandig gaan vestigen, en dus voor rekening van hun vroegeren werkgever een uitkeering krijgen, wan neer zij een maand na hun ontslagname ziek werden. Aan den anderen kant verheugt men zich van werkgeverszijde over het feit, dat de collectieve verzekering mogelijk is gewe rden, en dat de Minister den kring der verzekering heeft beperkt tot de ar beiders in dienst van een enderneming en tct ben, die minder dan f 3000.— per jaar verdienen. Tegen dit laatste hebben de arbei dersorganisaties echter bezwaar. Zij wen schen de oorspronkelijke regeling, waar bij alle personen in dienstbetrekking zon der inkomengrens verzekerd zijn. Ver der werdt van arbeiders zijde er op aan gedrongen, dat de werkgevers de volle premie moeten betalen en niet, zooals in het ontwerp is voorgesteld, dat de werkgever de helft van de premie van het arbeidslcon mag afhouden. De Minister heeft, dit principe juist in de Wet Talma gehandhaafd, omdat hij het voor een goe de u'er king der Wet noodzakelijk acht, dat de verzekerden zelf bijdragen in de kosten. Het is dan ook te hopen, dat de Minister niet zal zwichten voor de .Amendementen, die zijn ingediend om deze bijdrage van de arbeiders af te schaffen. Tenslotte zij nog vermeld, dat het Verbond van Ziekenkassen er tegen pro testeert, dat deze kassen niet tot de ver zekering zullen worden toegelaten. De Minister heeft ze echter geschrapt, om dat hij meende, dat bij een collectieve verzekering voor deze instituten, geen plaats was, zoodat ook hier moet wor den aangenomen, dat de Minister in de ze zijn standpunt zal handhaven. Met belangstelling mag de behande ling in de Tweede Kamer worden afge wacht. dadelijk wrijven met bet eenige middel dat tot diep in Uw spieren doordringt en U snel weer lenig maakt: Akker's BROEDEN. Ondanks de koude naderen we toch de broedtijd weer, ja velen zullen al wel begonnen zijn de machines van eieren te voorzien, in de hoop dat spoedig de zon met haar warmte de jonge kui kens zal komen koesteren. Intusschen zijn nog niet allen met de broedcrij bezag en anderen zullen zeker nog wel eens een kans wagen. Daarom kan het wel van nut wezen, dat we eens enkele dingen, die met het broe den samengaan onder de loupe nemen. Daar is allereerst de vraag, welke die ren we zullen opruimen en vervangen een eenvoudig mijnwerker deel aan den ai he id genomen. Daar wist ik niets van. Ik ben zonder bronnen van bestaan en kom u verzoeken, mijnheer Bertignolles, of gij mij na 't schandaal in de club een schandaal, dat niet anders dan een daad van wraak van een zichtbaren vijand is nog vertrouwt en mij de eerepost wilt laten behouden, die ik door uw belangstelling in mij verkregen heb. Daar Bertignolles zweeg, vervolgde Lau rens op nog zachter toon en met ont roerde stem: En indien gij nog geen besluit genomen hebt, mijnbeer, indien ik nog niet te liat kom smeek ik u, niet onverbiddelijk te gen mij te wezen Bertignolles liet hem spreken, daar hij in gedachten verdiept was. Er werd hem een gelegenheid aange boden, die voordeelig voor hem kon we zen. Hij kon er van profiteeren en open kaartspelen. Mijnheer de Soulaimes, zeide hij, ver oorloof mij, u voor alles op te doen mer ken, dat gij aan de dankbaarheid tekort zijt gekomen, die gij me schuldig zijt, dcor mij in 't onzekere over uwe speel schuld te laten en door mij die honderd duizend francs, die gij noodig had, niet binnen den bepaalden tijd te laten be talen. Ik zou ze u geleend hebben en bied ze u nog- aan. O, dank u mijnheer, dank u, zeide Lau rens ontroerd, met tranen in zijn oogen. Gelukkig kan ik mijn hoofd weer op heffen. Die schuld is betaald. Zonder twijfel, hebt gij een woekeraar gevonden? Neen mijn broeder heeft zich opgéof- ferd. Jt Bertignolles glimlachte onmerkbaar. Laten wij er niet meer van spreken Maar laat 't u tot een les zijn. De mijn van. San-Souci is zeer belangrijk. De op brengsten zeer aanzienlijk en de arbeiders talrijk. Er is een flinke hand noodig om voor deze inkomsten te zorgen, om de arbeiders met vaste hand te leiden. Kort- cm, een man van een onberispelijk ge drag. Begrijpt ge? Helaas! Ge bevalt mij goed en ik heb 't goed met u voor, maar ik beken u, dat mqn eerste gedachte was, u uw betrekking te ontnemen en u aan uwe slechte nei gingen over te laten. Mijnheer Bertignolles, ik zweer u Een eed van jongeliedeneen eed van een dronkelap, zeide de oud-vee fokker, terwijl hij met vaderlijke goed heid zijn schouders ophaalde Wat staat mij nu te wachten? Ik heb u gezegd, dat mijn eerste ge dachte er tegen was. Weet gij echter, wat mij teruggehouden heeft? Ik weet t niet, zeide Laurens.,., wiens gezicht weer ophelderde. Op 't oogenblik, dat hij verder wilde spieken, werd hij in de rede gevallen. De deur van 't kabinet van Bertignolles werd zacht geopend en een schoon, bruin kopje met een glimlach op de lippen, werd zichtbaar. Mag ik binnenkomen, vader? Kcm maar binnen, kind. Het was Jenny, Zij had vernomen, dat de graaf bij haar vader was, en als een bederven kind, dat nooit berispingen te VTeezen bad, was zij daar gekemen, waar baar liefde haar heendrong. Zij omhelsde Bertignolles, en met de greote oogwimpers neergeslagen, met luid klappend hart boog zij voor den jon- door jonge hennen. Daarvan hangt toch het aantal te broeden kuikens af. Op sommige boerderijen is bet nog zoo, dat men de kippen maar „vanzelf" dood laat gaan, 't zij door ouderdom, door een on- I geluk of door ziekte. Dat dit niet de beste en voordeeligste kippenboeren zijn, ligt er duimendik op. „Och ja", rede neert men, ,,'t kiepetje legt toch nog wel eens eitje". Wat dat eitje kost vraagt men maar niet. Bovendien, is men er wel zoo heel zeker van, dat t kiepet je z'n eitje nog legt? 't Waarnemen wordt vaak nog zoo slechte gedaan! Een ander uiterste is, en daar is voor enkele jaren heel wat propaganda vcor gemaakt, de kippen maar 1 jaar aan te houden. Oogensehijnlijk is daar iets voor te zeggen. Het eerste jaar leg gen de hennen de meeste eieren. Zijn de dieren volledig ontwikkeld geweest, t-oen ze begonnen te leggen, dan is de grootte van de eieren van 't eerste jaar; cok gelijk aan die van bet tweede jaar. Wanneer men niet verder doordenkt zou, men dus zeggen: „houdt de dieren maar 1 jaar aan, want dat jaar brengen ze het meeste geld in 't laadje". Evenwel moet men op 2 zaken acht geven. Wanneer eeg hen begint te leggen heeft ze een waar de van f4.a f5.—. "Wordt ze verkocht (dan is het een slachthoen geworden), dan brengt ze ongeveer fl.— op. Der halve een verlies van f 3.— a f 4.—. Hou it men de kippen 1 jaar aan, dan drukt (dit verlies op 1 jaar en wordt duis de winst met f 3.—J a 4.— per kip ver minderd. Houdt men zie 2 jaar aan, dan (wordt dit per jaar en per kip slechte f 1.50 a f 2.—. Zooals men ziet een aan merkelijk verschiL Een tweede is dit. Gaat men broeden, om de één-jarige dieren door jonge hennen te vervangen, dan mag men op elke 4 kuikens 12 broedeieren rekenen. Dat wil dus zeggen, dat (we nemen aan, dat men goed ma teriaal neemt) alleen de broedeieren voor de 4 kuikens op f3.— komen. Voor 1 kuiken dus f 0,75^. Wat de jonge haan tjes opbrengen bij verkoop hebben ze aan voer opgegeten. Bij die f0.75 komen dan neg de broedkosten. En eer de kuikens legrijke bennen zijn geworden kunheh ze ook heel wat op. Daar gaat op die ma nier, wanneer elk jaar de toorn vernieuwd moet worden, een groot bedrijfskapitaal in zitten. Aanbevelenswaard is het dus niet, om de kippen .maar 1jaar aan te houden. Beter is het, dat 2 jaar te doen. Djt< )om' 2 edenem Het tweede jaar worden er goede legkippen wel minder eieren ge legd dan 't eerste jaar, maar niet veel minder eieren. De twee-jarige legwed- tetrijden hebben dit uitgewezen. In de tweede plaats is er dan gelegenheid elk jaar de helft van den toom te vernieu wen. Dat maakt bet bedrijf zekerder en er is minder kapitaal voor noodig. Bovendien, als men van eigen dieren wil broeden, kunnen de twee-jarige dieren de broedeieren leveren. Een andere vraag die bij' ons opkomt ïs de keuze van de broedeieren. Hierbij dient men op twee zaken te letten en wel; van welke dieren de erieren afkomstig zijn en hoe groot ze zijn. Om met da-t laatste te beginnen, -'k heb wel eens meegemaakt, dat men meende, dat uit kleine eitjes, alleen bennetjes kwamen,! Wanneer er dan toch nog haantjes tus- schen de kuikens liepen, zal men wel ge zegd hebben, dat de eiers {toch nog te groot waren geweest! Maar alle gek heid ter zijde! Kleine eiers geven slechte brcedresultaten. De luchtkamer is mee stal te klein en veel kuikens blijven dood in den dop. Daarom mogen de broedeiers van leghorns zeker niet minder dan 57, Gram wegen. Beter is 't ze GO Gr. te ne men. Dan beeft men al een flink groot ei. Te groot is ook weer niet goed. Dan loopt men kans een dubbeldooier te tref fen, waar zelden goede uitkomsten mee verkregen worden. "Wat de uitkomst be treft, men neme eieren van dieren, die op den leg zijn gecontroleerd, die dus een jaar hebben gelegd, en waarvan men gen man. Zou hij, die er zoo kalm uitzag, niets van de onstuimigheid van haar hart be merken? Hij beantwoordde haar groet zonder eenige zichtbare ontroering of ver warring. Jenny keek baar vader aan. Haar vragende blik scheen heel wat te zeggen Waarom is hij gekomen? Is 't om mij? Weet bij, dat ik hem lief heb? Heeft hij' eindelijk zijn masker van koelheid af gelegd? Indien hij mij bemint, moet ik hem dan doen begrijpen', dat mijn fortuin geen hin derpaal voor oais geluk kan wezen? Bertignolles wenkte Jenny zacht met zijn hoofd, hetgeen beteekende: Ga je gang, ondervraag hem zelf mei je vrouwenslimheid, en zie, dat je spoe dig de waarheid van hem te weten komt, Jenny begreep en aangemoedigd door. de tegenwoordigheid van baar vader,: strekte zij haar hand naar den jongen man uit. Ik een verheugd u te zien, mijnheer, zeide zij. Van mijn vader heb ik ver nomen, dat gij in de putten van Sans- •Scuci gearbeid hebt, alvorens de lei ding daarvan op u te nemen. Dat is heel mooi van u en niets vernederend. Bg de drie maanden deel te nemen aan den harden arbeid in die wereld onder den grond met 't doel om zijn arbeiders te leeren kennen en door hen bemind te wor den, d at is een besluit, dat van hem, die, 't genomen heeft, getuigenis zijner ener gie aflegt, en zoo iemand bewonder ik. Bewaar uwe bewondering voor zaken, die er de moeite toe waard zijn, mejuf frouw. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1929 | | pagina 5