Tweede Blad
IO.M10 Yrüdag 26 April
DE LENTEFEE
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
BEHOORENDE BIJ HET
grond doorloopt en zijn zinkput ook gedeel
telijk op mijn grond ligt. Dit is nu '25
jaar zoo g.sweest. No bevalt mij dat niet
m^er. Kan ik bierin verandering brengen
of moet ik, zoeal8 hij z^gt. de nieuwe wa
terleiding volledig betaleD of mede betalen
U. L.
Is bet geoorloofd een radicaal genees
middel voor uitwendig gebruik vrij in den
handel te brengen Zoo niet, wat wordt
dan vereischt
M. Gr.
Het is niet verboden zalfjes en smeer
seltjes in den handel te brengen.
Ik moet 4 Augustus mijne woning ver
laten, daar de eigenaar het hui3 zelf wil
bewonen. Als ik vóór 4 Augustus geen
andere woning kan hureo, bestaat er dan
Stop die rhenmatiek
Verwaarloos nimmer de geringste aanval
▼an rheumatiek. Die kan u maandenlang
pijn en ongemak kosten. Ofschoon weinig
menschen bij vochtig of koud weer ge
heel van rheumatiek bevrijd blijven, be
hoeft deze kwaal niet die kwelling te zijn
als het geval is. De oorzaak is gewoon
lijk urinezuur, en zooals bekend, is het
de taak der nieren om dit urinezuur en
andere schadelijke bestanddeelen uit het
bloed te filtreeren. Men kan derhalve in
het algemeen zeggen, dat men bevrijd kan
blijven van rheumatiek, als de nieren ge
zond en geregeld werken.
Bij slecht weer en na een gevatte koude,
of als ongewone inspanning de nieren ver
zwakt heeft, is derhalve de eenige veilige
weg om de werking dezer allerbelangrijk
ste organen te versterken. Daarvoor wordt
geen middel sterker aanbevolen dan Fos
ter's Rugpijn Nieren Pillen, want tenzij
de nieren gezond zijn en goed werken, hebt
g*i kans niet van rheumatiek verschoond
te blijven. Verzuim geen kostbare tijd.
Neem Foster's Pillen zoodra gij de mins
te rheumatische pijn voelt; wek de trage
nieren op en versterke ze, en bevrijd,
u zoodoende van nierverschijnselen als
rugpijn, spit, ischias, rheumatiek en die
ellendige urinestoornissen.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier vooral op) bij apotheken
en drogisten a f 1,75 per flacon. 34
Kinderrubriek.
1
V
scheiding. Dsar dit een belaneryke keering
van ton en licht is voor mijn perceel, is
mijn beleefde «raagis dit geoorloofd en
wat daartegen te doen 7
W. K.
U kunt daar niets tegen doen, daar ieder
eigenaar zyn erf mag aDloiten met zoo
hooge afsluiting als bij zelf wil.
Mag een kastelein na bet sluitingsuur
nog aan bezoekers bier, jenever uf wijn
verkoopeo en daarvoor geid in ontvangst
nemen, zoo niet, mag een kastelein dan
na het sluitingsuur aan bezoekers bier,
jenever of wyn schenkeo zonder daarvoor
geld in ontvangst te nemen 7
H. B.
Neen noch bet een, noch het ander.
Immers mag na het sluitingsuur geen po
bliek meer aanwezig zyn in vergnnnings-
of verlofslocaliteiten.
Ik beb een huurhuis, waarvoor ik elke
week f 4 75 huur betaal. Nu is myn vraag
ben ik belastingplichtig in de Personeeie
Belasting zoo neen, wanneer kan men mg
dan in genoemde belasting aanslaan 7
H. v. R.
Dit hangt af van de klasse, waarin de
gemeente, in welke uw huis staar, valt en
ook van de belastbare hum waarde,
U betaalt voor nw huis per jaar 52X' 4.75
f94.en we nemen aan dat dit be
drag ook als de belastbare huur
waarde wordt aangemerkt. Is dit zoo. dan
moet u in de personeeie belasting worden
aangeslagen indien owe gemeente behoort
tot eene der vier hoogste klasse.
Het Fransche s s »Paris« dat op reis van Havre naar New York tijdens een dikken mist
op de rotsen liep, is in Wilton's dok te Rotterdam ondergebracht, waar het reuzeschip byna
40 000 ton grooter dan de »Statendam« in den reccordtijd van 10 dagen gerepareerd moet worden.
FEilLLETON
JULES MARY.
34
Vragen op rechtskundig: gebied
(Abonné's kunnen in deze rubriek
GRATIS vragen stellen.)
De knecht van den melkrijder de F. uit
Aridel, nam op zich vanaf Nieuwendyk een
fiets te bezorgen naar Andel per auto,
waarvoor hem vrachtkosten werd betaald.
Oider weg kreeg hij een ongeluk, sloeg
met de auto over den kop en kwam te
recht in den sloot, de fiets werd geheel
verbogen en beliep ernstige stukken. Is
bovengenoemd persoon nu verplicht de
kosten hiervoor gemaakt, te vergoeder.
V. N.
Ik heb een perceel gehuurd met recht
van koop. Het contract bevat o.m. de be
paling, dat eventueel de kosten voor water
afvoer, closets et s. voor myne rekening
zyn. Het kan echter nog wel geruimen
tyd duren, eer ons huis aan dn beurt is.
Wie moet intU8schen de rioleeringsbelasting
betalen 7
G. B.
Myn buurman en ik hebben mandeelige
zinkputten, zoodat zyn water onder myn
nog gelegenheid voor verlenging 7 Mag die
huisbaas mij wel eene andere woning aan-
wyzen 7
G. M.
Indien U op 4 Augustus de woning niet
ontruimd hebt, kan de eigenaar u er uit
laten zetten. De huurcommissiewetten gel
den niet meer.
Een makelaar rekende f 9.10 voor be
middeling by verhuur.
4 Is de makelaar gerechtigd om by
het verhuur van eene woning te nemen
voor kosten wat hij wil 7
Advertentiekosten b.v. heeft hij volgens
zyn zeggen niet gehad.
2. Indien dit niet het geval is, boe te
handelen oio het te veel betaalde terug te
krijgen 7 Met den verhuurder beb ik ge
sproken, doch die gaf ontwijkende ant
woorden.
S.
v. d. M.
Ik kan niet inzien dat de makelaar u
te hoog berekend heeft. Het bedrag stond
bovendien vermeld in het huurcontract.
Hadt U bezwaren gehad, dan hadt u niet
moeten huren.
Mijn buurman plaatst op de Noordzijde
van zyn tuingrond, dus op de Zuidzyde
van myn tuindery, een rietmattenschutting
van ter hoogte van 2 M.t precies op de
liiniieiilaiid.
(Wordt vervolgd.)
Nieuwsblad
opeens. Een volk van bijen zwermde plot
seling door de kamerdie hadden zich na
melijk allemaal in den suikerpot verbor
gen en daar nu eens, voor hun eigen
plezier, alle suiker opgegeten. Ze zoem
den allen om het hoofd van den ver
schrikten boer en het was net of ze
zGemden: zoem, zoem waar is Fri
kadel zoem zoem, waar is
die goeie „Frikadel."
De ooer zette het raam open, maai1 het
duurde nog een heelen tijd, voordat alle
bijen de kamer uit waren. En toen hij
nu vijf schepjes suiker in zijn kopje
wilde doen vond hij geen kor
reltje meer in den suikerpot. Zoodat er
voor hem niets anders overbleef, dan bit
tere koffie zonder suiker te drinken.
Dien avond, toen de boer al lang in
bed lag en akelige droomen had van bij-
alle dieren stomverbaasd zwegen en sprak
toen: „Jongens, dat zal niet gebeuren.
De bias heeft mij slecht behandeld, dat
i3 waar, maar stilletjes zijn boerderij
laten verbranden, zonder hem te waar
schuwen, dat wil ik niet, en dat mogen
jelui cok niet doen. Kom, we gaan den
baas uit bed halen, en zullen hem hel
pen cm den brand te blusschen."
Met deze woorden vloog Frikadel been,
sp-rong door een raam en krabde zoo
hard hij kon aan de deur van de kamer,
waar de boer sliep.
De andere dieren bléven een oogen-
blik verwonderd staan kijken, totdat ein
delijk de Poes zei: „Frikadel heeft ge
lijk, we zullen geen kwaad met kwaad
vergelden, want dan zijn we net zoo
onaaidig als de boer -zelf."
„Hm", bromden de andere dieren toen,
„Poes zegt een waar woord. En Fri-
Beste jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raad
sels zijn
1. -Spreeuw.
2. De tong.
3. Het opbouwen gebeurt eerder, an
ders kan men niet afbreken.
4. IJsbrand.
En de nieuwe raadsels zijn:
1. Wie kan mij vertellen, hoe de bo
venste steen van een huis wel kan
heeten
2. Het heeft tanden, veel meer dan
TJ of ik, en veel scherper ook dan
de onze. Toch bijt bet nooit en het
kauwt evenmin. Rara wat is dat?
3. Wie kan water met twee letters
schrijven niet alleen, maar het bo
vendien nog in een vergiet bewaren?
4. Neem een nuttig huisdier. Doe zijn
staart wegdan worden het
er twee1 Wie kan mg dat verklaren
j OOM KAREL.
„FRIKADEL"
IV.
Om zich zelf te troosten, wilde de boer
«en kopje koffie inschenken en er lek
ker wel vijf schepjes s-uiker indoen. Hij
lichte het deksel van den suikerpot op
en zzzzzoem,zzzzoem, klonk het
'X.-
en, die zoo groot waren als olifanten
en van allerlei sprekende dieren, kwa
men de beesten van hoeve „Vredelust"
op een plekje, achter op het erf, vlak
bij het weiland, bijeen. In het midden van
den lering stond Frikadel, die uit zijn
geheime schuilplaats was te voorschijn
gekomen, en nu met de anderen zou
beraadslagen, hoe de boer nog- verder
gestraft moest worden. Want de dieren
meenden, dat de boer nog niet had ge
toond, dat hij berouw had. Frikadel had
i juist zijn poot opgeheven en zachtjes
geblaft „stilte", toen Poes hem aan-
stootte en zei: „Frikadel", ruik je die
brandlucht niet?"
j „Hm, ja, nu je het zegt, ruik ik ook
iets, varken Knor, staat je krulstaart
soms in den brand?", vroeg Frikadel,
die een heele fijne neus had.
„Ben je dwaas", riep het varken uit.
„Mijn staart is het niet, nee, kijk eens,
ik geloof dat de hooischuur van den baas
in de brand staat, zien jelui daar niet
een rcode gloed?"
Alle dieren keken en jawel, uit den
hooischuur kwam een klein vlammetje te
voorschijn en ook wat rook. Dat was het
geweest, dat Poes geroken had.
„Nou", riep een van de koeien boos.
„Dat is net goed, laat de heele boerderij
maar afbranden, dan krijgt de baa.s net
zijn verdiende loon, en wij krijgen mis
schien een betere baas, haha."
Toen sprong Frikadel boven op den
regenton en blafte zóó luid „stilte", dat
kadel heeft ook gelijk. Kijk, tiaar komt
de baas aan.
(Slot volg!,).
DOOR
r»-
Met haar hoofd tegen de leuning van
Öe stoel leunende, haar beide handen
op de knieën, beproefde zij zich de klein
ste bijzonderheden van die droevige ge
beurtenis te herinneren, die zij meege
maakt had.
Haar hoofd was- echter geheel in de
war en weinig verklaring kon zij zich
voor 't gebeurde geven. De herinneringen
van de laatste uren, al stonden zij haar
nog roo levendig voor den geest, sche
nen haar een droomin 't eene oo-
genblik een verkwikkende droom, dan
weer een gruwelijke werkelijkheid.
De kus, die zij op haar voorhoofd
had gemeend te ontvangen, door haar
zoon Laurens, en die traan en ook
die zachte woorden, die zij gehoord had,
dat was dan een droom geweest. Hoe
tvas zij er niet ontroerd van geweest
Maar 't overige, die gil van Jactel, die
"worsteling met dien manen die
naam, welke hij op zachten toon uitge
sproken had: Laurens.", dat was wer
kelijkheid geweest.
Wat dacht zij wel? Laurens een moor
denaar. Wat een dwaasheid.
Haar wangen gloeiden, alsof ze koorts
had.
En tooh heb ik 't gehoord, ik heb ;t
gehoord. Ik kan 't- mij niet begrijpen.
maar Michel kan 't mij wellicht zeggen.
Plotseling begon ze zenuwachtig te la
chen.
Dwaasheid, dwaasheid, Laurens
Schuldig aan een moordIk heb 't
verkeerd verstaan, dat is allesLan
ger wil ik aan zulke dwaze dingen ook
niet meer denkenHoe kan ik ook
maai- een oogenblik aan zulke ongerijmde
dingen geloof schenken?.... Moet een
moeder een dergelijke argwaan niet met
geweld van zich afschudden. En ik, ben
ik er niet steeds nog met mij zelf on
eens ever?
Zij durfde 't zichzelf niet bekennen,
dat zij reeds geruimen tijd ongerust was.
Zij had er met haar oudsten zoon niet
ever gesproken, maar 't voorwerp harer
ongerustheid was Laurens. Reeds meer
malen had zij gemerkt, dat Michel ver
ontschuldigingen voor Laurens stamelde,
wanneer zij hem berichten van haar jong
st en zoon vroeg.
Hoe menigmaal had zij reeds geen te-
genstrijdingen in 't verhaal van Michel
opgemerktZij had er wel niets van
gezegd, maar de argwaan bleef en woe
kerde in haar hart voortHoeveel
dingen waren er in 't gedrag van Lau
rens niet vreemd.Hoe leefde hij
Men had haar tal van leugens opge-
di9chtIn 't begin had ze er geloof
aan geschonken, maar nu kwamen ze
in gro.oten getale voor haar geest op
en zij bemerkte, nu eerst, hoeveel onwaar
schijnlijks er in was, wat men haar ver
teld had
Men verbergt mij iets.
Dit herhaalde zij telkens.
En dien dag, toen de familieleden te
Ncgent bijeengekomen waren, om Lau
ren0 te veroordeelen. dien dag had zij zich
rekenschap gegeven van de ontroering
van hen, die haar zoen veroordeelden
Zij had snikken vernomen, die met moei
te ingehouden werdenZij was verwon
derd over allen geweesten in weer
wil van de leugens van Michel, had zij,
toen zij 't vertrek verliet, gezegd:
Ik ben bevreesd.
Ja, men verborg haar iets, 't moest
dus wel iets ernstigs zijn, wellicht 't
geheim van zijn dood
Ik wil alles weten, mompelde zij, en
strekte de hand naar een schel uit, die
naar de keuken leidde. Zij schelde. Hoe
wel 't reeds zeer laat was, was Virginie
nog niet naar bed gegaan, en trad wel
dra binnen.
Waar is mijn zoon? vroeg de blinde.
Mijnheer de markies is nog altijd op 't
kantoor der kas.
Ga hem dan zeggen, dat ik hem wensch
te spreken.
Virginie verliet 't vertrek en begaf
zich naar den markies.
Eenige minuten verliepen, daarna hcor-
de men langzame stappen op de trap,
als van iemand, die vermoeid is. 't Was
Mickei, die 't vertrek van zijn moeder
binnentrad.
Indien de markiezin, hem bij 't zachte
lampenlicht, dat haar kamer verlicht
te, had kunnen zien, zou ze geschrokken
zijn van de verandering, die in 't gelaat
van Michel gekomen was. Zijn gelaat was
verwrongen; men zou gezegd hebben, dat
hij vermagerd was, dat zijn oogen ingeval
len waren, en dat zijn voorhoofd binnen
die enkele uren gerimpeld was. De schok
was cok te hevig geweest. Hij was ont
wapend zonder verdediging. Hij bezat
zelf9 de kracht en moed niet meer, te
haten of te vervloeken. Voor zgn moe-
der bleef hij staan, wachtende, totdat
zij hem aan zou spreken; met 't hoofd, op
zijn borst gezonken, gebogen arm, krom
me rug, buigende onder den last, die
er z< o plotseling op neergekomen was.
't Scheen wel, of moeder en zoon hon-
derde mijlen van elkaar verwijderd waren,
zool stil waren ze, vergetende, waarom
ze in dien nacht tegenover elkaar ston
den.
Zijt gij daar, mijn zoon? vroeg de
markiezin hem plotseling.
Ja moeder.
Vvat gebeurt er beneden? Hebt ge reeds
iets vernomen?
Nog niets moeder. Wat zou er zoo
spoedig reeds te vernemen zijn;Wij
moeten geduld hebben
't Geld uit de brandkast?
Is gestolen.
Uw vervaldag voor morgen was t-och
geregeld
Neen moeder niet alleen geregeld, maar
al 't geld lag er in de kas voor gereed.
En uw vrienden
Het is te laat, om mij tot hen te wen
den. En dan heb ik
Hij hield op. Hoe gaarne had hij ge
zwegen, maar zijn hart was er vol van.
En dan hebt ge, vroeg de markiezin
op, Z3vhten toon, terwijl ze trachtte, dat
gene te weten te komen, waarvoor ze zoo
vreesde.
En danmoeder. heb ik reeds schuld
-i
bij hen
Daar hebt ge me niets van gezegd.
Ik wilde u niet noodeloos verontrus
ten.
Ik Loud zooveel van u.
Ja. mijn kind, dat is waar; gij houdt
veel van me en ik van u.
Zij strekte haar beide armen in de. rich-
Bestrijding van gchurftziekte bij ap
pel en peer.
De plantenziektenkundigen Dienst te
Wageningen schrijft
In de uitstallingen van fruitwinkels
vallen ons de mooie, gave sierlijk ver
pakte Amerikaansche appels op. Het fruit
van eigen bodem steekt daarbij in den re
gel ongunstig af.
To^h kan ons Duit even mcoi zijn, als
er maar voldoende zorg aan de bestrij
ding van ziekten werd besteed. In Ame
rika spuit de kweeker acht, negen soms
tien keer. In ons land behoeft het slechts
drie keer te gebeuren, in vele gevallen
geschiedt het, indien al gespoten wordt,
slechte eens. Men ziet op tegen de moei
ten, tegen de kosten, maar rationeele
bestrijding is loonend, ze verhoogt de
rentabiliteit van het bedrijf.
Hoeveel van onze goudreinetten brengt
50, 60 of 70 ct. pier K.G. op?
Fruitkweeker, bespuit uw vruchtbop
tnen, bespuit ze met de goede middelen
en op het juiste tydstip.
De eerste bespuiting tegen de schurft-
ziekte moet plaats hebben, als de kleur
der bloemblaadjes in de nog geslote»
bloemknoppen juist zichtbaar wordt. Dit
jaar zal dit tegen eind April of begin
Mei het geval zijn.
Gebruik li/? pCt. Bordeauxsche pap
of 6 pCt. Calif ornisohe pap (1 deel pap
op 15 deelen water). Het eerste middel
verdient de voorkeur (zie vlugschriften
6 en 7 van den Plantenziektenkundigen
Dienst).
De tweede bespuiting moet eenige we
ken later uitgevoerd worden, als de
vruchtjes gezet zijn.
Peren bespuit men clan met 1 pCt,
Bord. pap. Appels verdragen dit niet,
daarom moet men de appels dan met
2i/a pCt. Californische pap (1 deel pap
op 40 d eelen water) behandelen. Voor hef
gemak behandelt men ook peren met dit
middel, dit moet alleen bij bedekte lucht,
en dun liefst met 2 p-Ct. geschieden,
anders bestaat er kans op bladverbran
ding.
De tweede bespuiting kan tevens dienst
doen voor cle bestrijding van de worm-
t-ing uit, maar ze hem hoorde spreken.
Hij trad op haai' toe, viel op zijn knie
ën en verborg zijn hoofd in de geopende
handen der blinde. Zij voelde brandende
tranen in baar handen druppelen.
Ben je dan geheel verloren, Michel?.
Alleszonder uitweg.
Ik heb dat weet je, mijn zoon, vier
of vijfduizend francs rente.
Moeder, zeide hij, met een smartelijk
verwijt tegen zulk een gedachte.
Laat mij voortgaanDie vier of
vijfduizend francs zijn alles, wat er van
't oude, reusachtige fortuin van den mar-
j kies de Soulaimes over isDat kapi
taal is gemakkelijk op te eischen
neem 't.
Neen, moeder, dat weiger ik.
Neem 't, mijn zoon, ik wil "tOnze
eer moet gered worden.
Maar indien ik eenmaal niet aan mijn
verplichtingen voldoen kon, dat- zou ver
schrikkelijk wezen.
Zij hief haar hoofd op en zeide ernstig,
met een zonderlinge waardigheid
Ik herhaal jeonze eer moet gered
worden, want dat alleen bedreigt ons,
niet waai- mijn zoon?Wanneer dat
gevaar verwijderd is, bestaat er immers
geen ander meer?
Neen, moeder, zeide hij zacht.
Gij hebt zooeven gezegd, dat ge wel
licht eenmaal aan uwe verplichtingen
je kort kondt komen.Hebt ge toen
aan iets andere gedacht
Neen. 1
Ik geloof je. Voor mij moet je blij
ven leven, daar ik, behalve mijn oud
sten zoon Miichel, niemand meer heb.
Hij sidderde, daar hij begreep, dat zij
met hem over Laurens beginnen wFde.
