Tweede Blad lo. 5032 Vrijdag 27 Juiil POSTER' voor het Land 3 van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Vreest geen Examen Het geheim van de Lift. JL RugpijnNieren Pillen kinderrubriek. FEUILLETON Ingezonden. Zomersproeten ver dwijnen spoedig door een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. Rugzwakte? BEHOORENDE BIJ HET Draag zoo noodig zorg voor uw nieren! Die pijn in de lendenen; die nare urine en blaasstoornissen, hoofd pijn en duizeligheid; dat vermoeide en zenuwachtige, prikkelbare gevoel; zij behoeven niet te blijven voort duren. Zij kunnen overwonnen wor den door de verzwakte nieren te hulp te komen. Beproef het middel, dat door zoo- velen uit eigen ervaring wordt aan geprezen: Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Wacht niet onnoodig langer, doch begin nog heden met het ge bruik. Het is immers aanbevelens waardig om uw kwaal geen gelegen heid te geven zich verder uit te breiden. Foster's Pillen zijn geen alles genezend middel, doch dienen uit sluitend voor de nieren en blaas, en tegen de uit verzwakking dier orga nen voortkomende kwalen. Verkrijgbaar bij alle drogisten enz. in glazen verpakking a f 1.75 p. flacon. Beste jongens en meisjes. Oplossingen der vorige raadsels: 1 1. Een school visschen. 2. Berk el Berket. 3. De schildwacht. De nieuwe raadsels zijn: 1. Welke tafel wordt nooit gedekt, maar geeft toch dikwijls hulp? 2. Welke wind kan nooit waaien? 3. Wie heeft geen hoofd en toch wel een hals? 4. Wie heeft maar één voet en is toch niet mismaakt? ,5. Wat is de sterkste drank, die toch nog nooit iemand dronken heeft gemaakt? DE AVONTUREN VAN DIKSIE IN KABOUTERLAND. Diksie en kabouter Snop reden op hun konijnen door, recht op het bosch af. Langs een kronkelig boschpaadje sprongen de konijnen lustig voort, raar den vijver toe. Toen ze evenwel uit het dichte kreupelhout op het open grasveld kwamen, dat om de bosch vijver lag, hielden ze stil en kabouter Snop en Diksie keken hun oogen uit. Want wat zagen ze daar? Aan den oever van den vijver, met hun rug naar Diksie en Snop toe, za ten naast elkaar wel twintig groote waterjuffers, met goud en groen glan zende lijven en elk wel twee paar ga zen vleugels. Ze zongen samen het juf ferlied en vóór hen, boven den vijver, zweefde een koningsjuffer, met gou den lijf en blauw glanzende gazen vleu gels. Deze koningsjuffer deed erg ijdeJ. Ze keek aldoor in het spiegelgladde water hoe mooi ze wel was en maak te allerlei nuffige zwaaien en draaien om de anderen te laten zien, hoe goed ze wel kon vliegen, en onderwijl riep ze: „Kijk, juffers, zien jelui me wel? Hoor eens, waterjuffers van den bosch vijver, ik heb het geheim van Kabouter koning Dokus ontdekt. Ik weet waar hij het reukwater opbergt, waarmee de bloemen hun geur krijgen. Het zit in de kast in den ouden eik. En ik... ik heb het sleuteltje! Wat zeggen' je lui daar van? Nu kunnen we net zoo veel en zoo lekker ruiken als we maar willen! „Hoera!", riepen alle waterjuffers van den boschvijver en wuifden met haar vleugels. Maar Diksie, die het heel erg leelijk van den Koningsjuffer vond, dat zij het sleuteltje van Koning Dokus had weggenomen, vergat heelemaal dat hij geen kabouter was ten minste gjeen echte was en riep hardop: „Ik vind het heel leelijk van je, ko ningsjuffer, en je moet ons dadelijk dat sleuteltje geven, om het aan koning Dokus terug te geven!'" Diksie liep meteen hard öp den vij ver toe. Maar hij had nog geen tien passen gedaan, of de waterjuffers, die wel eventjes geschrokken waren, sloe gen hun vleugels uit en vlogen in» een groote zwerm heen. „Dat had je niet moetn doen, Diksie, want nu zijn ze gevlogen!", sprak Snop, de kabouter. „Wat moeten we nu be ginnen Diksie was erg bedroefd, dat hij de waterjuffers weggejaagd had én met zijn tweeën zaten ze mistroostig aan den vijver om een plan te bedenken, om het gouden sleuteltje van de Ko ningsjuffer terug te krijgen. „Hm hm'", zei eensklaps een heel fijn stemmetje naast hen in het gras. Ze keken verbaasd op en zagen een klein vogeltje, een roodborstje zitten, dat hen met zijn kleine ronde oogjes vriendelijk aanzag en zei: „Ik heb al les gehoord, kabouters, en ik ben ook boos op de Konnigsjuffer. Mag ik jelui bondgenoot zijn? Dan zal ik gaan kij ken, waar de waterjuffers naar toe ge- vloge zijn. Is dat goed?" „O, dat is prachtig! Dank U wel Roodborstje", zei kabouter Tnop ver heugd en nam beleefd zijn puntmutsje af. Meteen vloog het roodborstje heen, de waterjuffers achterna. „Ik ben erg blij, dat het Roodborstje ons wil helpen", zei kabouter Snop tot Diksie, „maar wie wreet, waar de waterjuffers heelemaal haar toe gevlo gen zijn. En hoe moeten we er dan zoo gauw naar toe komen? Want mor gen moeten de bloemen allemaal hun geur ontvangen uit het kastje met reuk water.» Nauwelijks had Snop dit gesproken, of er kwamen twee ooievaars achter een boom vandaan gestapt. Ze stap ten heel deftig en keken erg geleerd, alsof het professoren waren. Ze bleven voer Snop staan en zeiden: „Kabouter was je vergeten, dat je tooveren kunt? Elke wensch van je wordt vervuld. Je wenschte door het luchtruim heel snel gedragen te worden? Welnu, hier zijn wij. Jelui kunt ieder op één van ons plaats nemen en als jelui ons dan zegt, waar je heen wilt gaan, brengen we je er binnen vijf minuten naar toe!" Houdt Uw Duiven gezond! Te Heasden: W. C. STAL, Apotheker Rijswijk N B.A. MOOY Sleenwijk A. KORSMAN. want er is een middel dat U kalm houdt en waardoor Uw geest helder blijft. Mijnhardt's Zenuwtabletten behoeden U voor zenuwachtigheid. Ze zijn verkrijgbaar in kokers van 75 et. bij Apotb. en Drogisten. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Een gesprek welke j.l. Vrijdagavond werd aangehoord op de Zuidenkade, tusschen de 2 welbekende boezem- viienden, Willem Por en Cornelis Komkommer. Na een praatje over 't warme weer en de slechte tijden tegenwoordig, ontspon zich een lang gesprek tusschen Willeme en Keessie. KeessieIk ben blij dat ik u weer eens zie. Wim Wel waarom Kees Wel ge had de vorige keer zoone haast, dat wij nog niet half uitgesproken zijn. Wim Maar jongen, wat weet je dan nog? Kees Wel Wim, hebt je dan niet ge hoord dat diejen „Boer" afstand geteekend heeft van zijn land, 't welk hij toch goed kon gebruiken. Wim Daar hebt ik nog niks van ge hoord. KeesMaar heb je dan niet gehoord, waar diejen „Boer" woond WimIk geloof van in ,,'n polder," maar waar weet ik zóó precies nietmaar het „land," waar ligt dat dan Kees wel tusschen een „kerk" en een „school" in jongen en wat zouden ze nu met diejen grond van plan zijn Wim Wel daar zal misschien wel een „Dierenhuis" op gebouwd worden. KeesWel neeje jongen, dat zegde weer glad verkeerddat zal wel een „Dierendoktershuis" moeten zijn en wan neer zouden ze daar dan mee beginnen Wim Ja Kees, dat weet ik ook niet, maar ik denk dat het er al gauw komt. Kees Maar Wim, wie zou dat op touw hebben gezet, om zoo'n grap uit te halen. Wim Wel Kees ik droomde dat de „Drankies" en de „Zall" die voor de dieren gebruikt worden zoo onder 't stof stonden, dat het meer dan erg was en nu hebben ze zeker een goed woordje voor Naar L. Grou. Eenige geautoriseerde bewerking door J. Boonen en Cor Wouters. 10. Vóór hem had men zooeven een deur dicht gesmeten. Na een oogenblik geaarzeld te heb ben stapte hij er naar toe, maar een der twee bewakers stond plotseling op en versperde hem den weg. Waar wilt u heen mijnheer? Ik volgde mijnheer Marteau, ant woordde Tortoran, en... Heeft hij u onderweg laten staan ?j spotte de bewaker. Dat verwondert me j niet van hem... Wacht een oogenblik' Hij is zooeven bij den baas binnenge- gaan. Terwijl hij die woorden uitsprak,} wees de man naar de deur... Tortoran ging twee stappen achter uit, plots aangegrepen door een eer biedige vrees, bij de gedachte dat hij op het punt stond zoo maar in het! vertrek van den almachtigen bestuur der van de Gazette de Paris te vallen. Hij liet zich in een breeden club zetel neervallen en mompelde: Ik ben verloren... Marteau is de baas gaan toonen wat hij waarschijn lijk, een samenraapsel van dwaasheden" noemt... Ik word hier zonder compli menten buiten gewipt... Arnould, riep de chef der repor tage. De kantoorbewaker die zooeven Tor toran had aangesproken, sprong op... Loop naar de redactie, ging Mar teau voort. Ge zult daar in de groote zaal een nieuwe redacteur vinden, een jonge. Breng hem naar den baas... Hij heeft een bril op en heet... Romoran... Sartoran... of zooiets. i De deur werd weer dicht geslagen. Alfred, bevend van ontroering, was opgestaan... Arnould, zich tot hem wendend, \Toeg: Kent u een opsteller die Romoran heet? Tortoran, verbeterde zachtjes de aangesprokene... Dat ben ik... Goed, de baas vraagt naar u..J Ik weet het. Ik heb het gehoord... Met een onzekeren stap en kloppend hart trad de jongeling op het vertrek van den bestuurder toe... Een oogenblik, ik zal u aandienen, zei Arnould. Hij trad het kantoor binnen, en ging uit den weg om Alfred door te laten, terwijl hij met een stentorstem aan-f diende: Mijnheer Carburan... Alfred met drogen mond fin toe ge knelde keel, boog, niet zonder mep 'heeschc stem zijn naam opnieuw ver beterd te hebben: Tortoran... Tortoran, heet ik. Vóór een groote Amerikaansche schrijitafel, zat een man van ongeveer zestig jaar. In de hand hield hij de vellen kopy, die de nieuw aangekomene (dadelijk herkende als degene die hij. zooeven had volgekrabbeld. Nevens hem stond Michaux en Marteau onbeweeglijk. Ze glimlachten en dat scheen Alfred een gelukkig voor- tecken te zijn. Eindelijk sprak de baas: Hebt u dit artikel samengesteld mijnheer? vroeg hij. Jawel, mijnheer. Aan welk dagblad hebt u reeds gewerkt Aan geen enkel, mijnheer... Dit is mijn begin... Verduiveld... U hebt geen onge lijk, Marteau, deze jongen is een ech te baas in de reportage... Laat hem» die heele zaak vervolgen. Hij zal eri zich beter dan wie ook doorslaan... Terwijl hij zich opnieuw tot Torto ran wendde, hernam hij i U zult zich voor de Gazette de Paris met dit drama bezighouden, waar in het nog niemand gelukt is het min ste licht te brengen... En van af he den, maakt u voor goed deel uit van 'de redactie... t Alfred geheel buiten zichzelt van vreugde, putte zich uit in bedankingen, die hij het volgend oogenblik in do redactiekamer tegen Marteau herhaalde, wiens uitmuntend karakter, verborgen onder den schijn van woestheid 'en hoon, hij nu volkomen wist op prijs te stellen. Komaan, 'komaan, antwoordde de chef. U zult me morgen bedanken... Ja, vergeet nu niet... van af 's morgens Vroeg maakt u even een ronde in de fRue d'Hauteville, in het huis van de „geheimzinnige lift". En nu, naar bed. Het wordt weldra middernacht... En ik, die mijn avondmaal nog niet heb genomen! galmde Tortoran uit, die tot het bewustzijn der vverke- die persoon gedaan bij diegenen lie er veel af en toe kunnen doen. Kees Wel Wim, dat zal centen kosten. En wie moet het ten slotte betalen Wim: Wel de armlastige, jongeD, maar ik hoop maar dat het er niet door gaat. Kees Nou, gij zult het eens zien, dat het er komt, want de meeste menschen die hier over moeten beslissen die hebben óók beesten, en die hebben ook graag schoone middelen. Maar ik geloof toch wel Wim dat de helft er van dat niet zoo zwaar zit. Wim Als dat waar is Kees, dan gaat het niet door. En als er dit ook doorgaat dan hadden ze diejen anderen amhtsman ook wel een „Huis" kunnen geven, daar had hij net zoo veel recht op. Kees Stil is, Wim I Ik geloof dat er volk in de buurt is, want dan gaat het weer net als de vorige keer, dan komt het nog in de krant hetgeen wij hier weer besprekenen dat is toch niet noodig. Wim Kletst niet kerel, ze liggen hier op de Kaa allemaal al op bed. Kees Ik heb er anders 't mijne niet van hoor Wim Zeg Kees, het de nog iets ge hoord van die persoon hier op de Steeg? Kees Ja Wim, ik hoorde van de week op de „scheerwinkel" zeggen, dat hij in hooger beroep is gegaan. Wim Dus Kees daar zal die „vereeni- ging" die dat zoo netjes bewerkt heeft wel meer van hoorenen het de ook nog niks gehoord van de vroedvrouw? Kees Ja Wim, ik hoorde gisteren zeggen dat er al sollicitanten voor opgeroepen zijn. Wim En zouden er nogal veel gestolle- teerd hebben. Kees: Ik geloof van wel Wim, want ik meen gehoord te hebben, van n 1 Wim Dus dan kunnen ze maar uit zoeken Kees, vindt de dat ook niet. Kees Ja jongen dan is er keus genoeg en over de waterleiding hoorde zeker ook niets meer. Wim Daar hoefde ook niks meer over te hooren, Kees. Kees Wel waarom niet Wim Wim Wel ge hebt toch zeker ook wel gehoord dat het water al jaren geleden voor drinkwater is afgekeurd en nu is het weer véél beter geworden jongen, want ge ziet geen een „Eend" meer in 't water, die hebben ze allemaal opge ruimd en pompen slaan zeggen ze, maar daar komt ook niks van. Zeg Kees het wordt al laat en ik moet morgen met vacantie, dus ik ga slapen. KeesNou Wim ik hoop als gij terug komt van de reis, dat ik wat meer kan vertellen hoor, hoe de zaken staan. Wim Ik hoop het ook Kees, wel te rusten en veel plezier jongen. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.) Sleeuwijk, 23 Juni 1930. Mijnheer de Redacteur! Vriendelijk verzoek ik U het onder staande nog ter beantwoording, van het ingezonden stuk van den heer B. van Hoven te Meeuwen in Uw blad van 18 dezer, te willen plaatsen. Genoemde heer maakt bezwaar te gen de publicatie en de rondzending van onzen, aan hem gerichten brief. Maar publicatie en rondzending heeft de heer Van Hoven toch aan zich zelf lijkheid was gekomen. 1 Marteau antwoordde op ernstigen toon De eerste deugd van een journa list, is het zonder zijn middag- of zijn avondmaal te kunnen stellen, naar ge lang hij tot een avond- of morgenblad behoort. VIL OVER HET NUT VAN DE TABAK. De zonderlinge verdwijning van den kassier Gardenois, had dadelijk de jopenbare meening geboeid. Ze werd het onderwerp van alle gesprekken. Eerlijk gezegd, waren de dagbladen, uitgezonderd de „Gazette de Paris'", zeer spaarzaam in bijzonderheden. Van het drama zelf kende men slechts dit enkele feit: Célestin Gardenois was in tegenwoordigheid van al zijn col lega's van het huis Lambert in de lift gestapt. Het toestel was in zijw tralieraam omhooggegleden, waar tot de eerste verdieping geen uitweg be stond, en waar het ledig is aangeko men, zooals de getuigenis van den heer Réné Lambert zelf het bewees. Wat het „niet officieele" van de zaak betreft, had slechts Tortoran, dank zijn onderhoud met Lucette, oorspronkelij ke en volledige inlichtingen kunnen ge ven. Deze omstandigheid had hem, zoo als we het hebben gezien, dadelijk de ■vermaardheid van „baas in de reporta ge" verschaft Maar, na de vreugde van dezen goe den uitslag te hebben genoten, had 'hij van af den volgenden) dag, een bittere onrust gekend. te wijten, door de wijze waarop hK, zonder ons bericht af te wachten, vergadering met den heer Vap der Wal als spreker aankondigde. De heer Van Hoven ontkent, ook! niet, dat ik hem had doen weten, dat ik over een verder debat tusschen. hem en Ds. Wiersma zou komen spie ken. Hij meent nu daarmede niet te maken te hebben, omdat hij geen ver antwoordelijkheid aanvaardde voor hetgeen anderen hem schreven pf toezonden. Het schijnt dus tot de mo raal van den heer Van Hoven te be hoor en, dat hij zelf doet, wat hij ia anderen verkeerd vindt, omdat die anderen het verkeerde doen. Dat js I nogal zonderling. De heer Van Hoven beweert n\\. dat hij niet geweten heeft, dat Ds. Wiersma naar Schiermonnikoog was beroepen, daarheen verhuisd enz. Ook; dit is zonderling. Want in kerkelijk! nieuws zal genoemde heer toch wé belang steUen en onder de kerkelijke: berichten in de grootere bladen heeft beroep, aanneming daarvan, intre de en dus verhuizing van Den Haag naar Schiermonnikoog gestaan. Omdat wij m de vergadering te Meeuwen, waar IDs. Wiersma sprak!, na 10 uur even doorvergaderden, meent- de heer Van Hoven, dat wijl het ook wei tot 12 uur hadden kun nen doen. Hier is ide heer Van Hoven op zeer gespannen vioet met de waar heid. Want hij was er bij, toen ik ais voorzi.ter der vergadering om io.ïc* aan den oudste der aanwezige ge meentelijke politie-ambtenaren vroeg te mogen doorgaan en deze verklaar de 'geen recht te hebben tot het toe staan van verdere overtreding vaja het sluitingsuur, dat op 10 uur was bepaald. Het aanbod om een nieuwe deba*- vergtadering tusschen den heer Van Hoven en Ds. Wiersma geheel op onze kosten te doen plaats hebbenl verklaart de geachte inzender nu afe een tegemoetkoming. Zooiets van ge volg van gewetenswroeging. Neei^ waarde heer, Ide taak is anders. Reeds aoo menigmaal hebben Uwe geestvuh wanten zich onder een of ander voor wendsel onttrokken aan een geregel® debat met onze partij, |dat wij onar pappenheimers kennen. Uheer Van Hoven, had een ver- der\ debat gevraagd met, Ds. Wiers ma, omdat diens antwoord op Uw* opmerkingen U niet bevredigd had\ En wij wilden niet, dat U zich met een beroep op de kósten daaraan' zoudt kunnen onttrekken. Van daar ons aanbod. De heer Van Hoven stond, wat! hij' nu ook' schrijft, tegenover Ds: Wiersma met eigen bezwaren tegec-i het betoog, dat onze spreker hpd? gehouden. En om die bezwaren toe te lichten, vroeg U een nader debat, en stemden wij toe. Dat U Uwe kies- vereeniging wilde raadplegen over zulk1 een debat, dat was Üw recht. Maar het was niet Uw recht om Uj aan de afspraak, gelijk Gij doet, heer, Van Hoven, met vele kronkel in gets' te onttrekken. ft Daarom herhaal ik: de heer Vab? Hoven kan een debat krijgen met' Ds, Wiersma op de voorwaarden in onzest brief van u Juni j l omschreven^. Dit aanbod doen wij. nog vier weken1 gestand. Ontvangen wij in dien tw& geen bericht van den heer Van Hoe ven, dat hij omtrent een datum over leg wil plegen, dan is deze zaak' vóórt ons ,uit. Wil het Bestuur van de Anti-re volution naire Kiesvereeniging de ver lor en partij overnemen en een debat! tusschen een andereïi spreker een- spreker door ons gewestelijk bestuur) aan te wijzen, nader regelen, dan! weet het ons adres, en zien wij schrif telijk bericht tegemoet. Het zal zon der overhaasting, maar behoorlijk ge regeld worden. Ook de politieke stnjd tusschen de partijen is sleches Geheel in de reportage geworpen^ net als een batter, die! zich in 't watert zou storten zonder te kunnen zwemen^ had hij het ongehoord geluk de jongrf Lucette ontmoet te hebben, die hem van de jammerlijkste en zekerste neder laag had 'gered. Alaar zou hij, nu hij ^aan zichzelf, was overgeleverd, het vertrouwen va» zijn oversten niet beschamen* Gelukkig had hij steeds vertrouwen! in zijn gelukster en fret avontuur van) den vorigen dag had dat geloof nogf grooter gemaakt. Terwijl hij zich naar de Rue d'Hau teville begaf, sprak hij zichzelf miee*) moed in. 1 ij De beste bondgenoot van den rei- porter is iu de eerste plaats het toe val... Weliswaar is het goed, dat meis« het een beetje behulpzaam zij, maai| ik zaï er al mijn krachten toe aan wenden. Ondertusschen had hij' zich de raad gevingen van mijnheer Marteau tem nutte gemaakt en was vroeg opgestaan.. Toen hij voorbij een tabakswinkel kfwam, waar hij gewoonlijk kocht, hoor de hij dat iemand hem zachtjes riep; Alijnheer Tortoran! Hij keek om en zag de winkeljuf frouw, die van uit haar deur hem al dus had geroepen. t Het was een tamelijk zwaargebouwde vrouw, dichter bij de vijftig dan biJÜ de veertig, maar waarvan de wangen' frisch, de oogen levendig, en de tan-, den gezont'je 11 het haar. overvloedig} gebleven waren. (Wordt vervolgd). Nieuwsblad V. (Wordt vervolgd.) Dagelijks in het drinkwater eenige druppels AVIOL, de gezondheids-drank voor duiven, voorkomt besmetting in de reismanden en geneest alle duiven-ziekten. AVIOL, het beroemde in- en uitwendige geneesmiddel van den Duiven-specialist Dr. Domicent, houdt Uw duiven steeds gezond. Prijs f 1.- Vr»ag gratis Duiven-Handboek aan N.V. Verkoop kantoor Preparaten Dierenarts Domicent. Rotterdam. -AVIOL-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1930 | | pagina 5