Tweede Blad
Ho. M Vrijdag 4 Juli
"üuLLA
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Het geheim van de Lift.
GEEL. 0* 9 a V00R I
FEUILLETON
Plaatselijk Nieuws
vi. Doorzitten
Kinderrubriek.
Ingezonden.
Bij Examens
BEHOORENDE BIJ HET
DE AVONTUREN VAN DIKSIE „O, dat is niet noodig", zei de eene
IN KABOUTERLAND. ooievaar, die een goed hart had, „ga
Doorzitten bij wielrijden
Diksi^? in kabouter bnop keken na- verzacht en geneest men met
tuurhjk zeer verheugd, toen de ooie-
vaars hun diensten aanboden, om hen Doos 30, 60, Tube 80 ct. "UïtiJI-.
door het luchtruim te vervoeren, zoo-
dra het roodborstje de schuilplaats van maar op^-fiet puntje van mijn staart zit-
de waterjuffers ontdekt zou hebben, ten, dan mag je met mij mee en behoef
die het gouden sleuteltje van den ka- je heefemaal niet te vliegen. Maar houd
bouterkoning gestolen hadden. Want je göed vast, want we gaan erg hard!''
zooals jelui weet, was dat sleuteltje Nu, dat vond het roodborstje natuur-
van de kast in den ouden eikenboom, lijk heerlijk e.1 t.en later vlogen ze
waarin koning Dokus het reukwater noog door de blauwe lucht, en zóó
bewaarde, waarmee de bloemen op denf dicht bij de zon, dat de sterke ooievaars
eersten zomerdag besproeit werden, om toch zweetdruppeltjes op hun snavels
Het duurde niet lang, of het rood- lekker, malsch kikkertej lusten zuchtte
borstje kwam buiten adem aangevlogen de eene ooievaar. „Nou" zei de andere,
en streek naast de twee kabouters en „een heerlijk frisch stekelbaarsje is ook
iepenboom!''
Even later zweefden de sterke ooie
vaars zachtjes naar beneden, raakten
met hun pooten den grond, wiekten nog
even met hun groote vleugels en zei
den: „Hier we zijn er. Stappen jelui
maar uit. Wij wachten hier, tot ejlui
met het gouden sleuteltje terug komen.'
Diksie en Snop, vergezeld van het
roodborstje, begaven zich naar den ou
den Iepenboom. Het was erg stil in
het bosch en onder de groote boom was
het tamelijk donker. Doch al spoedig
hadden ze een groot gat ontdekt, dat
naar een onderaardschen gang, onder
den iepenboom scheen te voeren.
„Zal ik voorop gaan?', vroeg kabou
ter Snop aan het roodborstje.
„Ja, asjeblief", zei het vogeltje blij.
„Ik ben niet bang, zie je, maar ik ben
niet erg sterk, als ik op den grond
loop, begrijp je? Ik kan vliegen als
De Vredespijp te Volendam. Het Indianen-Opperhoofd >Wifpaard Adelaar* heeft een bezoek gebracht aan Volendam*, waar
ook de vredespijp* gerookt werd. De oude Volendammer zoowel als Witpaard Adelaar* hadden schik in het geval.
Beste jongens en meisjes,
j Oplossingen der vorige raadsels:
1. De Tafel van vermenigvuldiging.
2. Hazewind.
3. De flesch.
i 4. Een glas of een berg.
5. Water, want dat draagt de groot
ste schepen.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Welke nooten worden nooit ge
geten
2. Wat voor haar heeft een zwarte
merrie?
3. Met „R" zit ik op een paard.
Neemt men mijn staart af, dan
i wordt ik van glas. Rara, wat is
dat?
4. Wanneer is 3x5 is 20?
o—
Naar L. Grou.
Eenige geautoriseerde bewerking door
J. Boonen en Cor Wouters.
12>
Een vreugdestraal blonk in de oogen
van den rooker.
U is wel vriendelijk, mijnheer, zei
hij en nam een sigaret die hij haastig
opstak en waaruit hij dadelijk slag op
slag met een niet bedwongen wellust,
verscheidene trekken haalde.
Tortoran sloeg dat eerlijk en spottend
gelaat gade, dat door het genoegen
een heel andere uitdrukking had 'ge
kregen. Hij had een gedachte die hij
niet dorst te zeggen.
De man hernam:
Dat zijn nu vier en twintig uren,
tmijnheer, dat ik niet gerookt hJ^l....
Dan kan u zich voorstellen hoe me
deze sigaret smaakt.
Dan werd hij weer droefgeestig en
vervolgde
kOngelukkig genoeg zal ik voor
aanstaande Zaterdag geen tabak kun
nen vinden... Ja, in mijn wijk is Zater
dags...
Tortoran greep de gelegenheid met
beide handen aan:
WH u een pakje, twee pakjes, vijf
pakjes?... En wil u dat ik me zelf
verplicht er u te leveren telkens wan-
ineer u tabak noodig hebt?
Hij zou de geheele Civette beloofd j
de ooievaars neer. „Hèhè", zei het rood
borstje, „is me dat vliegen!? Ik moet
eerst even op adem komen en een slok
je drinken. Zoo. En zal ik jelui nu
eens vertellen, wat ik ontdekt heb?
Luister... de waterjuffers zijn gevlucht
in de verlaten grot van de boschelfjes!
De boschelfjes hebben indertijd een an
dere grot gdezocht, omdat de oude
zoo donker was. In die donkere grot
nu zit die diefachtige koningsjuffer niet
haar vriendinnen en ze houden zich
doodstil, opdat niemand kan ontdekken,
iwaar ze precies zijn. Ik zag ze net
om het hoekje verdwijnen en toen hoor-
ik niets meer. Maar een vuurvliegje
heeft het me verteld".
„Lammetjespap met krentjes", riep
Diksie uit, „laten we er dadelijk heen
gaan, Snop!". Zoo gezegd, zoo gedaan.
Kabouter Snop en Diksie klommen eik-
op een ooievaar. Maar toen sprak het
roodborstje: „Alles goed en wel, maar
het is een heel eind en ik heb daar
straks zoo hard gevlogen, dat ik nu
eerst even moet rusten, voordat ik je
lui den weg wijs."
niet te versmaden. Maar opgepast, "we
moeten dalen, daar ginds is de veriaten
boschgrot, de ingang is onder djr oude
hebben om den werkman gunstig voor
zich te stemmen.
In zijn binnenste wenschte hij zich
zelf geluk, de vier pakjes sigaretten en
de vijf pakjes tabak van juffrouw Pela-
mourgues gekocht te hebben.
De man beschouwde hem met eenig
wantrouwen.
Tortoran keek even rond. Op dat
oogenblik waren in het café geen klan
ten en de baas zelf was even naar
den winkel gegaan.
Dan haalde de reporter achtereenvol
gens uit eiken zak al zijn schatten
legde ze op een rij op de tafel en
zei:
U ziet dat het me ernst is.
De werkman nam dadelijk een besluit:
iHoeveel? zei hij, terwijl hij de
hand naar de tabak uitstak...
Langzaam, één voor één, vertrokken
de pakjes weer naar de zakken van
Tortoran.
Ze zijn niet te koop, antwoordde
hij de arbeider... Maar ik kan ze u
schenken... onder één voorwaarde...
iWelke voorwaarde?
Luister, ik wil u de waarheid zeg
gen... ik ben journalist...
Verduiveld, onderbrak de andere
met bitterheid, ik was er zeker van.
Alleen de journalisten en kamerleden
hebben nu nog tabak... Beroerde regie.
Dus, ging Tortoran voort, zonder
acht te geven op de onderbreking, ik
ben journalist en ik zou de vermaarde
lift, waarover iedereen spreekt, van na
bij willen zien. Neem me met u mee
alsof ik een helper was, en geef u
mijn woord, dat voor u de tabakscrisis
zal afgewend worden. In afwachting
maken deze vijf pakjes een eerste voor-
Ta Heusden: W. C. 8TAL, Apotheker;
swijk N B.A. MOOY Sleenwijk:
KORSMAN.
schot uit...
De werkman van Fifre, die moeilijk
aan de bekoring kon weerstaan aarzel
de nog:
Let wel, dat u heelemaal geen
kwaad doet door een helper met u
tnee te nemen en dat dit bovendien
heel natuurlijk zal schijnen.
Hei' is waar, vervolgde de rooker,
dat ik over 't algemeen niet alleen,
werk.
Ziet u wel, en bovendien beloof
ik u, u voor goed te helpen.
Ja... maar...
De man was aan 't wankelen ge
bracht, maar nog niet overwonnen. Mij
bekeek de kleeren van den verleider,
kleeren die wel niet precies nieuw wa
ren, maar die niet op die van een ar
beider geleken. Tortoran begreep zijn
gedachte.
Heel diep in zijn zak telde hij het
geld na, dat hem overbleef en besloot:
Gun me vijf minuten tijd. Hier
dichtbij is een confectiewinkel, ik haal
een werkpak...
Ja, maar als de directeur der vei
ligheid gedurende uw afwezigheid
komt...
Dat doet hij niet...
Waarom?
1Wegens mijn geluk...
Op dit prachtig antwoord, waardoor
de werkman voor goed overwonnen
was, spoedde Tortoran zich naar de
confectiewinkel. Hij gebruikte zelfs de
vijf minuten niet, die hij aangevraagd
had en zijn nieuwe gezel had nauwelijks
een derde glas wijn geledigd, toen de
reporter weer voor hem stond, gekleed
met een donkerblauw linnen werkpak,
een muts op het hoofd en onder den
de beste, maar loopen, dat is wat an
ders".
En zoo gingen Snop, en daarachter
Piksie en daarachter het roodborstje
de donkere gang in, naar de verlaten
grot der boschelfjes. Ze liepen alle drie
op hun teenen.
Plotseling bleven ze staan. „Hoorde
ik daar niets ritselen?', fluisterde ka
bouter Snop.
(Wordt vervolgd.)
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Meeuwen, 30 Juni 4930.
Geachte Red., vergun mij voor 't laatst
voor deze aangelegenheid een kleine plaats
ruimte. Bij voorbaat m'n dank.
EEN ZONDERLING.
Een zonderling schijnt maar niet te
kunnen begrijpen, dat het tot de regels
der beschaafde menschheid behoort, dat
men hem op betaald antwoord terug zal
antwoorden per brief.
Een zonderling weet ook niet, dal
zes weken wachten nog niet lang genoeg
is. Zou het soms 8 jaar (misschien we!
langer) zijn, gezien dat men de laster
tegen den heer C. B. v. d. Wal zoo lange*
tijd teruggrijpt.
Een zonderling kan maar niet ber
grijpen, dat een vergadering met vrij delfc?
duurt van kwart voor tien tot tien uur.
Zoo iemand denkt, dat het duurt va*
half negen tot 10 uur (desnoods tot
Een zonderling houdt zijn gedachte*
maar niet bij elkaar, om eiken dag be-
langstellend in de kolommen van KWr-
nieuws na te gaan of Ds. Wiersma gaal
verhuizen, en nog wel zoo ver weg.
Een zonderling verwacht niet, dal
er menschen zijn, die woorden verkeerd
opvatten. Wanneer zoo iemand vraagt
dat hij zijn partijgenooten mee mag brea-
gen en men antwoordt „ja", dan denkt
hij, dat ze daar mogen spreken.
Een zonderling begrijpt niet, dat ee*
ongelijken strijd daar plaats heeft, waar
voorman (die congressen bijwoont, naar
ik hoor) durft op te trekken tegen ee»
partij-aan hanger. Zoo iemand wil kopstuk
tegen kopstuk, wat zijn bedoeling was
met de vraag „mag ik m'n partijgenoote*
meebrengen (let wel, geen partij-aan
hangers). Eveneens toen hij schreef of
29 April, dat de S. D. A. P. ook gerust
een ander mocht sturen (misschien hebbe*
die ook wel een uitvlucht).
Een zonderling doorziet ook niet <te
slimme streek, als hij een week van ic
voren (voor 12 Juni) een derde briefkaart
stuurt met de vraag, of men een debates
wil sturen, dat men dan tot 4 Juni wacht
(12 Juni ontvangen) met het bericht i&t
een open brief, om de menschen thuk
te houden, dat men met C. v. d. Wsi
niet wil debateeren. Toch begint hij a£
wijzer te worden en te denken, zoude*
ze soms erg angstig zijn.
Zonderling is het, dat zijn gedachte*
zijn uitgekomen, dat men het van ór
S. D. AP. op krantengeschrijf wil doe*
uitloopen, dan kun je zoo lekker aan de
gang blijven en behoef je niet in hel
gevecht te komen, met de zekere ver'
wachting, met gescheurde kleeren thuk
te komen. Ten slotte moet de Red. e»
een eind aan maken. Maar dat behoef!
dezen keer niet, want de zonderling
(gelukkig, zijn vrienden zijn het ook, dat
is een troost) maakt er geen gebruik meer
van. Hij wacht ter gelegener tijd nog
eens op een brief, die al lang betaald is.
Meeuwen. B. v. HOVEN.
blijft men kalm en helder, indien men voor
af Mijnhardt's Zenuwtabletten gebruikt
Koker 75 ct. Bij Apoth. en Drogistex,
arm de uitgerafelde jas van den gees-
tesproletariër in een pak gerold en
samengesnoerd.
Zie ik er goed uit zoo? vroeg hij.
Zeer goed... Maar nou is het noo
dig dat ik u met jou en jij aanspreek,
antwoordde de werkman lachend, want
het avontuur vermaakte hem.
Natuurlijk... hoe heet jij?
Olive... en jij?
Altred.
Welnu Alfred, jij begint nu met
de beloofde tabak te geven.
De kqstbare tabak verhuisde van de
zakken van Tortoran in die van Olive.
Nauwelijks was dit geschied of 'n
i bediende van Réné Lambert verscheen
op den drempel der inrijpoort van num
mer 13bis en gaf een teeken aan Olive,
die dit dadelijk begreep.
I Op mij heeft hij het gemunt, ver
klaarde hij. Ik heb gevraagd dat men
me zou verwittigen als mijn man er
zou zijn... Komaan. Jij Alfred, draagt
de „nagels".
Zijn rol getrouw, nam Tortoran de
zware metalen kist die het gereedschap
van Olive inhield, op den schouder.
Samen gingen ze over een breede
plaats, die vol stond met kisten en
rijtuigen ert traden dan de magazijnen
van het huis Réné Lambert binnen.
Een man met een baard, hoog van
gestalte en met een doordringenden
blik, scheen op hem te wachten... het
was mijnheer Bravin, directeur van den
veiligheidsdienst. Hij was door twee
personen vergezeld, die zeker zijn on-
derhoorigen waren, zooals uit hun eer
biedige houding was op te maken.
De eene groote snor, groote han
den, groote schoenen was op vijftig
BENEDEN - LANGSTRAAT. W
De oude aardappelen kunnen ate
afgedaan beschaan beschouwd worde*.,
De kwaliteit van het nieuwe gewas is
vrij goed. De prijs is ook niet hoog-
Men besteedt 10 a 12 ct. per K.G.
DUSSEN.
Een drietal deelnemers va*
den op Zondag j.l. gehouden m**-
torwedstrijd, hadden in ons dorp hei
ongeluk met elkaar in botsing te ko
men. jMet wat schramfmen en waï
stukken aan den motor liep dit ong'e-
luk echter buitengewoon goed af.
Onze vroegere dorpsgenoot, öe
heer A. C. van Luxemburg: is be
noemd tot ooncierge aan een der
scholen van de Amsterdamsche R. Ki
Schoolvereenigin g.
Het op zondag j.l. gesloten tal-
meter te herkennen en verpersoonlijkte
de type van den agent van politie Ie
burgerkleeren, zooals de spotprentteeke-
naars ze zich voorstellen.
Wat de andere betreft, die onder des
arm een aktentasch droeg en wiens vul
penhouder uit zijn zak stak, kreeg Tor
toran een rilling zoodra hij hem ge
zien had. Hij trok zijn klak dieper over
zijn oogen. Hij had die lange slungel
achtige gedaante, dat flauwe gezicht
met de knippende oogen herkend. Het
was Théodore Grascuit zelf, de verstijf
de beminnaar en de gebuur van Lucettc;
de man „die beambte was bij de prefec
tuur", maar nooit juist opgegeven had
om welke prefectuur het ging.
Gelukkig hield zich Grascuit, die zij*
beweeglijken blik naar alle kanten liet
weiden zonder hem ergens te kunne*
vestigen, zich meer bezig met het ga
deslaan der bedienden van het hui%
dan acht te geven op de nieuw aange-
komenen. Zeker dacht hij aan heel wat
anders dan aan Tortoran. Wat er ook
van zij, de valsche helper scheen zij*
aandacht niet in 't minste te wekke*.
Met gefronste wenkbrauwen, vroeg
mijnheer Bravin kortweg:
Is u de werkman van Fifre
Jawel mijnheer... en dit is mijn hel
per...
Goed... Gariel... 1
De man met de groote snor deeê
een stap naar voren.
Ga even mijnheer Lambert vei^
wittigen dat we beginnen, beval mijn
heer Bravin. j
(Wordt vervolgd). 1
flienwsblad
j lekker te ruiken. hadden van de hitte. „Ik zou best een
de kuikens.
in 5 weken zoo groot
Snel groei
Gezond, sterk e
als anders in SJKïéén sterfte, géén poot
zeer of andere $roei-belemmerende kwalen.
Binnen 6 maanden aan den leg! Dat is 't
schitterende Jisultaat van 't nieuw uitge
vonden bii/voeder, het vitaminen-rijke
GALLA. Goedkoop in gebruik! Prijs f 1.60.
Vraag gratjjf Pluimvee-Handboek aan N.V. Verkoop
kantoor Pjiftparaten Dierenarts Domicent, Rotterdam.
