Tweede Blad
Ho. 5052 Vrijsioo 5 September
Transpireerende
voor het Land
van Heusden en Altena.
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Het geheim van de Lift.
RugpijnNieren Pillen
SUiHiemibnek.
FEUILLETON
Zomersproeten ver
dwijnen spoedig door een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
Pluimveeteelt.
Lamlboiiwruhriek.
Pijn in den Rug.
28.)
11.
oksels en voeten
BEHOORENDE BIJ HET
ffieuwsb
De oorzaken zijn velerlei: een ge
vatte koude, tocht, influenza, over
spanning enz. En de taak der nieren,
die het bloed moeten zuiveren van
de zich erin bevindende onzuiver
heden, is toch reeds zwaar. Zoodat
wanneer de nieren verzwakken, het
geen wonder is, dat gij kunt gaan
lijden aan lendenpijn, duizeligheid,
een vermoeid gevoel, waterzuchtige
zwellingen en urinekwalen.
Geef aan de overwerkte nieren
juist die hulp, die zij noodig hebben
en welke van zoo groot belang voor
u is. Volg het voorbeeld van zoo-
velen, die Foster's Rugpijn Nieren
Pillen gebruikten en er volgens hun
eigen verklaring baat bij vonden.
Verkrijgbaar bij alle drogisten enz.
in glazen verpakking a f 1.75 p. flacon.
Beste jongens en meisjes.
Oplossingen der vorige raadsels:
1. De Koe koe k is koekoek.
2. Landbouwtentoonstelling.
3. De Bij.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Neem het laatste stuk van een
brood, en doe daar een oude leng
temaat bij, dan krijg je,.... een
vlinder. Rara, wat is dat?
2. Wie kan van de volgende letters
den naam van een ontdekkings
reiziger maken:
BCSUUMLO
3. Het vliegt hoog in de lucht, maar
het is geen vliegmachine, het heeft
een staart, en toch is het geen
vogel, of vlinder, het zingt niet,
maar het eet ook niet. Rara, wat
is dat nu?
OOM KAREL.
o
Naar L. Grou.
Eenige geautoriseerde bewerking door
J. Boonen en Cor Wouters.
Hij had nauwelijks den tijd om zijr
reisbiljet te nemen, een ochtendnummer
van de Gazette de Paris te koopen,
die zooeven was aangekomen, en op
den trein te springen.
Zoodra hij neergezeten was, sloeg
hij zijn dagblad open en zocht naar
het artikei dat gewijd was aan de zaak
van de Rue d'Hauteville. Dit artikel
gaf Slechts vage inlichtingen, die waar
schijnlijk door de politie waren mee
gedeeld. Deze laatste hield namelijk een
onderzoek over het verleden van Gar-
denois en beproefde er aanwijzingen
in te vinden, die zijn ontvluchting kon
den verklaren.
Alfred sidderde van woede bij de ge
dachte aan den angst die zijn lieve
Lucette moest doorstaan.
Men was bezig na te vorschen of
de waardige kassier nooit met het ge
recht had te doen gehad. Daarom had
men zijn laatste vingerafdrukken gefo
tografeerd, die hij eenige minuten vóór
zijn onverklaarbare verdwijning op een
door hem nageslagen registers had ach
tergelaten.
Aan het van den eersten dag door
Tortoran gegeven bericht getrouw, be
streed de Gazette de thesis der politie
DE DROOM VAN KLEINE TUK
De oude waschvrouw scheen hem
met haar vriendelijke oogen aan te zien
en ze zei: ,,Het zou een schande zijn
als jij je les niet kon leeren. Hoor eens
goed, kleine Tuk, jij hebt mij gehol-
per. en nu zal ik jou helpen en onze
Vader zaï je altijd helpen!"
En toen hoorde kleine Tuk, dat het
boek onder zijn hoofdkussen begon te
ritselen, precies alsof er bladzijden om
geslagen werden.
„Tok, tok tok!" en daar stond op
eens een kip uit de stad van Kiöge.
„Ik ben een kip van Kiöge, tok, tok,
tok!" zei de kip en vertelde meteen,
hoeveel inwoners die stad wel had.
en dat er in vroeger jaren een veldslag
had plaats gevonden. Nu. dat laatste
was niet erg belangrijk, mmaar de kip
stadje werd heel klein en van weinig
beteekenis en kleine Tuk zag de school
jongens uit de huizen komen, met hun
boekentasschen onder hun armen en
ze zeiden: „twee duizend Inwoners",
maar dat was niet waar, want er wa
ren er niet eens zooveel....
Nu lag kleine Tuk weer in bed.
Eerst dacht hij, dat hij droomde, en
can dacht hij weer, dat hij niet droom
de, maar dat er iemand dicht bij hem
was. En jawel, daar zag hij een heel
klein matroosje, met zijn muts op één
oor. die op den rand Van het bed
trippelde en zei: Kleine Tuk. kleine
Tuk! Ik moet je hartelijk groeten van
Korsöer. Korsöer is een stadje, dat
in opkomst is. Het is een bloeiende
stad. met stoombooten en koetsen. Ja,
heei'vroeger noemde men het een doo-
de stad, maar dat is ouderwetsch, hoor.
Ik lig v'ak bij de zee, zegt Korsöer,
en ik heb mooie wegen en mooie tui-
de omgeving, waarin zij verkeert, des
te droger is. Te veel slijmafscheiding
kan voor de slak zelf doodelijk zijn.
Het droogleggen van den grond is
dan ook een bestrijdingsmiddel te
gen slakken.De slak plant zich
voort door eieren. Deze worden meest
in Augustus gelegd, elke slak legt
er plusminus 400. De vermenigvuldi
ging is nog al sterk, het behoeft
ons dus niet te bevreemden, dat er
plotseling zooveel slakken kunnen te
voorschijn komen. De eieren komen
fia 3 a 4 weken reeds uit. In Septem
ber worden derhalve de meeste slak
ken geboren en in 6 weken tijds zijn
zij volwassen. Ook in 't late najaar
worden er eieren gelegd, deze blij
ven den wmter overliggen. Zij heb
ben een groot weerstandsvermogen.
Van de jonge slakken, in September
geboren, gaan er voor den winter nog
heel Avat te niet. Zij hebben veel
V "JfcfSgP' -.«sNjP-'v
y PPpiiiP
jt&r<
KONINKLIJKE
BELANGSTELLING.
Een stoet auto's met ouden van
dagen uit Zutphen, reeds langs
het Paleis het Loo. H. M. de
Koningin en H. K. H Prinses
Juliana stonden aan den ingang
de oudjes af te wachten.
Als er een paar keer 's morgensach1-
tereen met gebrande kalk gewerkt
wordt, zal men daardoor een duch
tige opruiming houden. Overigens ïs
is het sparen der natuurlijke vijanden,
als de vogels, mollen, kikvorschen,
padden enz., ook een bestrijdings
middel.
vertelde het toch. En ze vertelde ook,
of er rogge, of aardappelen of boek
weit verbouwd werd en alles, wat je
maar van zoo'n stad moet weten.
„Krik-krak, krik-krak.... boem!" daar
viel iets zwaars neer. Haha, weet je
wat dat was? Dat was een houten
duif, waarop de menschen in het plaats
je Praestö met pijl en boog schieten,
als er kermis is. Nu, die houten duif
deed net of hij een echte duif was,
liep kirrend rond en vertelde ondertus-
schen aan kleine Tuk alles omtrent
het plaatsje Praestö, hoeveel inwoners
het had, en hoe mooi het er wel was.
Hop. hop, hop! Kleine Tuk was op
eens niet meer in bed, maar hij zat
op een paard, dat in galop voortsnelde.
Ha, hij zat vóór in den zadel, voor
een prachtig aangekleede ridder, met
een blinkende helm met een wappe
rende veer! Ze reden door de bosschen
va de oude stad Vordingborg. Heel,
heel lang geleden, toen er een koning
Waldemar regeerde, was dit een groote
dichl bevolkte stad. Tegenwoordig zijn
er alleen nog maar een paar oude to
rens van het kasteel bver. Maar kleine
Tuk zag het groote kasteel, precies
zooals het vroeger was. Alle vensters
waren verlicht en binnen werd er ge
zongen en gedanst en koning Walde
mar voerde de dames van het hof
ten dans. Maar de morgen kwam en
toen de zon opkwam, verzonk de stad
en het kasteel van den koning ver-
ddween, de eene toren na de andere,
totdat er tenslotte nog maar een enkele
oude toren overbleef op den heuvel
waar eens het kasteel stond. En het
en kondigde aan, dat alle nasporingen
niet tot iets hadden kunnen leiden, dan
de eerlijkheid van Gardenois te be
wijzen.
De reporter verheugde er zich over,
en sloeg de pagina om, om het vervolg
van het artikel te lezen.
Na de verdediging van den kassier
gegeven te hebben, drukte het dagblad
„uitsluitend als document" een facsi
mile van den afdruk van den duim af,
die door den antropometrischen dienst
van het register van Gardenois werd
opgenomen.
Toen hij dit facsimile zag, verbleek
te Tortoran.
Neen, mompelde hij verbijsterd...
Dat is niet mogelijk...
Uit zijn brieventasch haalde hij twee
documenten, die hij zorgvuldig bewaar
de en vergeleek ze langdurig met het
cliché van de Gazette.
Dan, verpletterd door de gelijkenis,
liet hij het dagblad vallen, en riep
tot groote verbazing zijner reisgezellen,
die hem waarschijnlijk voor.een dwaas
aanzagen:
Volkomen gelijk. Ze zijn volkomen
gelijk.
Die duim die zijn afdruk op de wit
te kast van Lucette had achtergelaten,
de duim die afgedrukt was op den
aan het jonge meisje gestuurden onge-
teekenden brief, was dezelfde als die,
welken men op het register van Gar
denois had gevonden. Het was dus
die van Gardenois zelf....
Daar was geen twijfel mogelijk.... De
overeenstemming was volkomen.
Derhalve was het dus de kassier in
persoon en niet een inbreker geweest
die met een geheime bedoeling in de
nen en plantsoenen en in ohze stad is
een groot dichter geboren, en ik heb
ook een schip uit willen sturen om
een reis om de wereld te maken, maar
dat heb ik toch niet gedaan. En het
ruikt heerlijk in Korsöer, want vlak
bij de stadspoorten zijn allemaal rozen
tuinen met duizenden en duizenden ro
zen.
(Wordt vervolgd).
behandele men met Purolpoeder. Dit is
het meest afdoende middel daarvoor. Het
kost 45 en 60 ct. per bus en is even
als Purol, verkrijgbaar bij Apoth. en
Drogisten.
LEVENSWIJZE EN BESTRIJDING
i VAN SLAKKEN.
j
Als het najaar vochtig' is, kunnen
den slakken zoo talrijk optreden, dat
men in den waren zin kan spreken
van een slakkenplaag. Slakken hou- 1
den van vochtop vochtige, welig
begroeide gronden hooren ze thuis,
op droge akkers komen ze zelden
voor. Deze zijn voor haar levens
voorwaarden zóó ongunstig, dat zij
het er onmogelijk kunnen uithouden.
De slak scheidt voortdurend slijm af, i
en dat wel des te meer, naarmate
kast van zijn eigen dochter had gesnuf
feld, het was eveneens de kassier, die
aan zijn dochter brieven met bedrei
gingen zond om ze te verbieden T or-
toran te zien, dat wil zeggen, om de
zen te beletten de waarheid te ont
dekken
Was dus Célestin Gardenois schul
dig? In den geest van den journalist
ware ten andere door deze schuldig
heid veei van 't overige duidelijk ge
worden, namelijk de medeplichtigheid
van René Lambert en de deelname van
dezen in de aanranding van Tortoran.
Het raadsel kon aldus opgelost wor
den, onder de veronderstelling, dat de
twee personen, die zich met den koop
man in de rue d'Hauteville bevonden,
toen de lift op de eerste verdieping
aankwam, eveneens medeplichtig wa
ren: „Niet tijdens de vaart, wél nadien
was Gardenois verdwenen"....
Wat de reden tot de ontvluchting
betreft....
Hier hield Tortoran op. Indien deze
veronderstelling de verdwijning ver
klaarde gat ze er de reden toe nog niet
op.
Hij bleef besluitenloos.
En plots verzette zich zijn instinct
tegen zijn geest, en verbood hem, niet
tegenstaande alle antropometrische be
wijzen. te gelooven, dat de vader van
Lucette schuldig zou zijn....
Hij raapte het dagblad op en sneed
er met zijn zakmes het facsimile uit,
dat hij zorgvuldig met de documenten
die er zich in bevonden, in zijn brie
ventasch verborg; daarna, terwijl hij
de oogen sloot, scheen hij in te dom
melen.
I11 werkelijkheid dacht hij na-
natuurlijke vijanden, die een groot
aantal verdelgen. Den winter brengt
de slak door, in verstijfden toestand,
op een vochtig, verborgen plaatsje.
Gedurende de overwintering zullen er
ook heel wat het leven latendie den
winter doorkomen, leven met de voor-
jaarswarmte weer op. Maar van het
aantal, dat in het najaar aanwezig
was, blijven in het voorjaar weinig
over. Een slakkenplaag in het voor
jaar komt dan ook heel zelden voor.
Daarvoor zijn onze winters nog te
streng.
Om de slakken te bestrijden, kan
men in het klein, in den tuinbouw,
het volgende middel toepassen. Men
legt hier en daar stukken wortel of
biet. Hierop trekt de slak, en 's mor
gens in de vroegte kan men daarbij
een heel gezelschap aantreffen. Om
ze te dooden, strooie men er zout of
gebrande kalk op. Deze beide stof
fen zijn hygroscopisch of wateraan-
trekkend, de slak verliest hierdoor
vocht, en scheidt groote massa's slijm
af, wat voor haar doodelijk is. Oudere
slakken kunnen het echter nog ont-
koinenhet afscheidende slijm kan
met de kalk een soort koker of om
hulsel vormen, waaruit zij ongedeerd
weer voor den dag komen. Strooit
men echter na een half uur noglmaals
wat kalk', dan ontkomt er g'een enkele.
Ook in het groot, in den landbouw,
is dit toe te passen, maar men moet
er 's morgens vroeg bij zijn, want als
de zon is opgekomen en de dauw op
gedroogd, dan schuilt de slak weg
en is niet meer met kalk te bereiken.
XVI.
HET LICHT DER WAARHEID GAAT
SCHIJNEN.
René Lambert was alleen op zijn
kantoor. Hij las een briefje, hem door
de kamenier van Micheline bezorgd.
Mijn arme René, schreef het jon
ge meisej, onze vijand heeft zijn terug
komst te Parijs tegen morgen aange
kondigd. Indien er niets tusschen komt
en wat mij betreft, heb ik alle hoop
reeds opgegeven word ik over drie
dagen zijn vrouw of anders is mijn
vader verloren... Ik moet me zelf op-
ofleren, en u mede, mijn arme vriend.
Deze man is inderdaad de schuldei-
scher van mijn vader voor een groot
bedrag, dat hij hem met een penne-
trek niet alleen ten gronde kan richten,
maar hem nog naar het bankroet drij
ven.... Deze brief is dus de laatste, dien
u van mij zult ontvangenIk heb
u lief gehad, René, uit heel mijn ziel...
Ik durf niet meer te schrijven „ik heb
u lief".... mijn hart en mijn gedachten
zullen voor eeuwig u toebehooren.
Een groote smart kwam over het
hoofd van den jongen koopman neer.
De blauwe kringen om zijn oogen wa
ren het bewijs van slapelooze nachten
en zijn kwellingen. Eenige grijze draden
vermengden zich bij de slapen met de
zwarte massa van zijn haar. Aan beide
zijden van zijn mond, drukte een die
pe groef de bitterheid en de ontmoe
diging uit.
Alles verpletterde hem terzelfder tijd.
De aankondiging van het komende
huwelijk van Micheline met Faverolles,
brak hem het hart.
LEVERTRAAN VOOR PLUIM
VEE.
Levertraan bevat twee zeer belang
rijke vitaminenVit. A, dat den ii-
chaamsgroei versterkt, en Vit. D, van
veel belang voor den groei der been
deren. UJit dien hoofde is levertraan
aanbevolen voor jonge kinderen, voor
al als deze lijden aan Engelsche ziek
te. Maar ook in de pluimveeteelt be
wijst levertraan goede diensten. Er
zijn echter verschillende kwaliteiten,
naargelang de bereiding is geweest.
Goede levertraan kan niet goedkoop;
zijn. In welke hoeveelheid ze gegeven,
moet worden De vrij algemeene
meeningJ der deskundigen is, dat bet
pecentage ongeveer 1 procent meg
zijn. Proeven, in Amerika genomen bij
vier groepen kuikens gaf na 7 maan
den de volgende gewichtsresultatenz
ie groep 1 pCt. levertraan 490
gram kuikengewichtie groep 2
pCt. 442 gram3e groep 3 pCL-
386 gram4e groep 4 pCt. 420
gram.
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente WERKENDAM
op Maandag 1 September 193©
nam. half acht.
VoorzitterEdelachtb. Heer Wc
Beukenkamp.
Secretaris :WelEd. Heer J. A.
Timmermans.
Er is een vacature.
Afwezig de heer T. de Klerk met
kennisgeving.
De Voorzitter opent de vergadering!
met gebed.
Ingekomen is de kennisgeving vam
overlijden van het raadslid de Waard.
Nadat deze kennisgeving door den
Voorzitter is voorgelezen spreekt -de
ze eenige woorden ter nagedachtenis
van den overledene, die 29 jaren lid
v. d. Raad geweest is. Niet alleen.
Werkendam heeft veel in hem verlo
ren, doch ook de Raad. Het brengt
dan ook bij ieder een weemoedige ge
dachte te weeg, dat hier zijn plaats
leeg bevonden wordt. De geheele
Raad hield van hem. Hij was ie
mand die altijd recht voor zijn mee
ning uitkwam, doch pok de meening!
van andersdenkenden wist te resp-ee-
teeren. De Voorzitter dankt hem dan
ook voor alles wat hij voor de ge
meente gedaan heeft en stelt vpofc
een schrijven van rouwbeklag aan «e
familie van den overledene te rich
ten waartoe de Raad Besluit.
De notulen der vorige vergadering
worden door den Secretaris voorge
lezen.
De Voorzitter verzoekt daaimede.
even te willen ophouden en zegt, tla£
5osten verjaardag van H. M. de K*>~
dat B. en W. in verband met dec.
ningin voorstellen het volgende tele
gram te verzenden
De Raad der gemeente Werken*
dam,
In vergadering heden bijeen, biedt
Uwe Majesteit en Haar Huis op de
zen bijzonderen gedenkdag Zijn eer
biedigt gblukwenschen aan. Soli Dep
Gloria
De Voorzitter,
W. Beukenkamp^
De diefstai der effecten en waarde®
die in de geheimzinnige lift waren ver*
dwenen, bracht hem in een toestand,
waarin hij zich, met het oog op de®
aanstaanden vervaldag, bijna onmoge
lijk kon redden.
Ten slotte had de ophef rond die
zaak den goeden naam van zijn huis
geschaad.
Ik ben voor niemand thuis, zei
hij tot een groom, die met een naann
kaartje in de hand binnenkwam.
Deze heer dringt aan.
René nam het kaartje en las „Alfred
Tortoran".
fTïj rilde.
Laat hem binnenkomen, antwoord-:
de hij. En hij stond op om met uitge
strekte hand den bezoeker tegemoet
te gaan.
Welnu, reeds terug?.... Is het a
gelukt?.... Heeft Faverolles?....
Voor het ijskoud uiterlijk van Tor-?
toran hield hij eensklaps op en bleef
verstomd staan met de steeds uitge-
stoken hand, die de jonge man weiger
de te aanvaarden.
Hij werd zichzelf weer meester e*
hernam waardig en koel:
Kom binnen mijnheer, ik luister^,
Hebt u uw platinaring niet meer?,
vrceg de dagbladschrijver op zonder
lingen toon, nadat hij de rechterhand
had beschouwd, die hij niet wilde druk-?
ken.
René Lambert haalde de schouders
op,
Is het om me dat te vragen, dat
u bij mij komt, mijnheer? Overigen^
wat kan het mij schelen.... als u bes
lang stelt in dit juweel, bekijk het,
(Wordt vervolgd).
