Tweede Blad
lo. 5056 Vrijdag 19 September
He! Huis in tie Bciiaduw.
voor hot Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
RugpijnNieren Pillen
kinderrubriek.
FEUILLETON
Buitenland
DE JAARBEURS.
O! die Rugpijn!
BEHOORENDE BIJ HET
Rugpijn kan een waarschuwing zijn,
dat uw nieren verzwakt zijn. Om de
ellendige last te doen verdwijnen en
pijn te verlichten, dient gij de oor
zaak van de kwaal weg te nemen
en de nieren te versterken.
Nieraandoeningen komen voor op
eiken leeftijd en de eruit voortkomen
de kwalen en ziekten als rugpijn, uri-
nekwalen, waterzuchtige zwellingen,
rheumatische pijnen, hoofdpijn en gra
veel kunnen door tijdig ingrijpen
worden vermeden.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen wor
den door tal van menschen aanbe
volen als een uitstekend middel. Reeds
jarenlang zijn zij welbekend en wor
den zij over de geheele wereld gebruikt.
Verkrijgbaar bij alle drogisten enz.
in glazen verpakking a f 1.75 p. flacon.
HET KOKSMAATJE VAN KONING
KWIPS1E.
Koning Kwipsie de goedmoedige
vorst van Grootland,, trad de ontbijt
kamer van het groote paleis binnen
waar de hofmaarschalk mee vier be
dienden r eeds op hem stonden te wach
ten. De hofmaarschalk maakte een die
pe buiging, en reikte den koning zijn
gouden kroon over. waarna deze op
den troon ging zitten en riep: Breng
mij mijn gort met karnemelk, ik heb
een honger als een paard, maar ik
wil drie groote lepels bruine suiker
erin. hoor
Aanstonds kwamen de bedienden aan
gesneld. Eén droeg een zilveren blad.
waarop een gouden bord stond, ge
vuld met karnemelk met gort, een an
der kwam met een gouden lepel aan
dragen, de derde droeg den pot met
bruine suiker en de vierde keek of de
andere drie alles goed deden.
De koning wreef zich verheugd in
de handen,, keek daarna een heel klein
beetje sip,, omdat hij het bord met
gort niet vol genoeg vond, nam toen
drie groote lepels bruine suiker, roer
de die door de pap, likte zich de lip
pen af, en begon te eten, terwijl de
anderen eerbiedig toekeken. Maar toen
ART1KHC.
hij een paar lepels gegeten had, betrok
zijn gelaat, een diepe rimpel kwam er
in zijn voorhoofd en hij mopperde:
-,geet me de suiker nog eens, die pap
is bitter!''
Weer nam hij drie groote lepels brui
ne suiker, en begon weer te eten. Doch
nauwelijks had koning Kwipsie nog
maals een lepel gegeten, of hij trok
een heel leelijk gezicht, roerde met
den gouden lepel m de pap,, .en sprak
boos tot den hofmaarschalk: Jk ge
loof,, wis-en-drie, dat de gort is aan
gebrand: Het is wat moois, om een
koning aangebrande pap te geven, en
dat, terwijl ik juist vandaag erg druk
regeeren moet. Laat dadelijk den kok
hier komen!"
De hofmaarschalk snelde heen, en
gat bevel, den kok binnen te brengen.
Een oogenblik later werd er aan de
deur geklopt.
Binnen!", riep de koning boos.
Schoorvoetend kwam de kok binnen,
en h.j zag bijkans nog bleeker dan
zijn witte muts.
-„Kok:", riep de koning, en hief drei
gend z in gouden lepel op„ „wat moet
dat beteekenen, er zitten aangebran
de korstjes in mijn gort-met-karnemelk!
Het is een schandaal! Zooiets is nog
nooit aan het hof gebeurd. Hoe komt
i dat?"
.„Mmmmajesteit", stotterde de kok
ontdaan, „ik kan het heusch niet hel
pen. Het koksmaatje is weggeloopen,
en toen is fctr niet in de pap geroerd
bij het koken, en toen is het aange
brand; het spijt me heel i^rg."
,„Ja. alles goed en wel", mopperde
de koning,, „maar ik kan toch zeker
niet met een hongerige maag gaan re-
i geeren Wat moet ik nu in vredesnaam
voor ontbijt eten? De bakker is nog
1 niet geweest en al het brood van gis
teren is oudbakken!"
De hofmaarschalk keek wanhopig,
den kok stond het huilen nader dan het
lachen, de bedienden keken erg sip, en
de koning keek boos in het rond en
trommelde met den gouden lepel 'op
Beste jongens en meisjes.
Oplossingen der vorige raadsels:
2. Onzin.
3. Haastrecht.
1. De beste stuurlui staan aan wal.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Wie weet wat er precies midden
in Amsterdam staat?
2. Als je hoort,, dat ik soms wel
veertig en meer tanden heb, hee-
le scherpe tanden,, en dat ik soms
pikzwart of bruin ben, dan zou
je haast kippenvel kunnen krijgen.
Maar er is niet om bang voor
te zijn,, hoor, en je vindt me bijna
in ieder huis. Rara, wat is dat?
3. Je wil dat ik ga, en toch loop
je me na; je slaat me soms hard,
met een knuppel,, maar dat, maakt
mij nog niet boos en 'k spring
voort onverpoosd. Wat is dat nu?
OOM KAREL.
O—
1.)
Eindelijk!"
De man, 'die bijna twee uur voor de
deur van het huis in de Avenue Wa-
gram had staan wachten, slaakte een
zucht van verlichting en ging op een
heer toe, die uit het donker der nacht
plotseling zichtbaar was geworden en
het huis wilde binnengaan.
,,Ik heb het genoegen Mr. Herbert
Porter te spreken
De aangesprokene drukte op den
knop van een electrische zaklantaarn
en een heldere lichtstraal scheen op
de gestalte van den wachtende. De
detective scheen over het resultaat van
het onderzoek tevreden, want hij vroeg:
Waarmee kan ik U van dienst zijn?"
„Met iets heel belangrijks Mr. Por
ten Mag ik een oogenblikje mee naar
binnen gaan
.,Gaat U maar mee."
De detective opende de liftdeur, druk
te op den knop en even daarna gin
gen ze de woning op de tweede ver
dieping binnen.
„Ik ben zoo blij dat ik U toch nog ge
troffen heb, Mr. Porter," begon de nach
telijke bezoeker. „Als U weet, dat ik
vannacht van 2 tot 4 uur voor Uw
deur heb gewacht, dan kunt U zich
dat wel begrijpen. De aanleiding die
mij tot U voert is raadselachtig ge
noeg. Als ik er aan denk dan beef ik.
DE ZANGHÜLDE DER KINDEREN AAN DE KONINKLIJKE FAMILIE Maandagmiddag op
Huis ten Bosch te 's Hage, kenmerkte zich door een groot enthousiasme Het défilé der kinderen
voor de Vorstelijke personen. H. M. de Koningin en H. K. 11. Prinses Juliana wuiven de kleinen
vriendelijk toe.
over al mijn ledematen."
„Een oogenblikje", viel de defectie
ve hem in de rede. „Zooals ik zie,
bent U sedert vanmiddag of be.er
gezegd sedert gisterenmiddag 4 uur
al onderweg. Ondertusschen bent U
nog even thuis geweest; U hebt geen
licht gemaakt en na vijf minuten on
geveer bent U weer verder weggegaan."
De bezoeker sprong overeind en
staarde den detective aan, die hem rus
tig glimlachend aankeek.
„Er is geen reden hoegenaamd 'om
U zoo op te winden", ging deze voort.
„De zaak is hoogst eenvoudig. De
broekkappen, die Uw broek tot aan de
knieën bedekken, bewijzen me, dat U
in den regen bent geweest. Nu, om
vier uur heeft het opgehouden met re
genen. Uw schoenen daarentegen zijn
schoon. Een teeken dat U tusschen-
tijds thuis bent geweest en andere
schoenen hebt aangetrokken. Ook zie
ik dat op Uw linkerbroekspijp de spat
ten gedeeltelijk zijn weggeborsteld, ter
wijl de rechterpijp vol modderspatten
zit. Een bewijs dat U geen licht hebt
gemaakt. U hebt U in groote haast
afgeborsteld en bent dadelijk weer weg
gegaan."
„Zoo is het inderdaad, Mr. Porter",
antwoordde de bezoeker. „Precies zoo
als U zegtEn omdat U, zoo
als ik merk, verder ziet dan de meeste
menschen, kunt U ook wellicht licht
brengen in de merkwaardige zaak
waarvoor ik kom."
Hij ging weer zitten en vervolgde;
„Ik ben eigenaar van een huis in de
Rue Miramare no. 84. Een jaar gele
den had ik het aan een handelaar in
lompen verhuurd, die de bensdenver-
dieping en de twee étages als kan
toor en pakhuis gebruikte. Maar se
der hij er uit gegaan is, omdat hij zijn
zaak uitbreidde, heb ik het huis nist
meer kunnen verhuren. Och, een won
der is dat niet, want het is een bouw
vallig oud kavalje en het staat in een
straat, die niet zoo'n goede reputatie
heeft. En dan heeft het nog een ge
brek: de voorgevel ligt op het Noor
den; daardoor heeft het huis nooit
zon. Toevallig hoorde ik, dat het in
de buurt „Het Huis in de Schaduw'
wordt genoemd en de menschen knoo-
pen er van oudsher allerlei vreemde
verhalen aan vast, die natuurlijk zon
der eer.ige grond zijn, zooals ik als
eigenaar wel het beste weten kan. Zoo
als ik U dan zei, Mr. Porter, het huis
staat ai een jaar lang leeg. De borden:
te huur of te koop, zijn langzamerhand
verweerd en onleesbaar geworden en
ik had er .ar: over gedacht of het nog
wei doei had ze door nieuwe te ver
vangen, toen er iets onverwachts ge
beurde. Op zekeren avond kwam er
iemand bij me, die mij vroeg of ïk
het huis wilde verhuren en wat ik
er voor hebben moest. Ik noemde een
bescheiden prijs: 3000 francs per jaar
en hij g'ing er zonder meer op in.
Voonoopig wilde hij het voor een jaar
huren, zei hij, maar hij had het plan
om het daarna te koopen. Maar ik
moest mij verbinden met niemand an
ders over het huis te onderhandelen
en het vooral niemand meer te laten
zic-n. Nu, ik was wel een beetje ver
baasd over deze eisch, maar ik ging
er toch graag op in, want in het afge-
loopen jaar was het duidelijk geworden.
dat ik heel weinig kans had iemand
te vinden, dis wat voor het huis voel
de. De huur voor de eerste maand be
taalde hij direct. 250 francs en hij
kreeg den sleutel.
„Wanneer was dat?", vroeg Herbert
Porter.
„Hoe heette de huurder?"
„Hij noemde zich Aristide Granard.
Ik bood hem aan het huis grondig te
laten schoonmaken, waarvoor hij ech
ter bedankte. Het was overbodig want
hij had genoeg personeel om er zelf
voor te zorgen. Nu ik had geen enkele
reden om hem daarvan af te brengen."
„Voor welk doel huurde Monsieur
Granard het huis?' vroeg Herbert Por
ter. „Heeft hij zich erover uitgelaten?"
„Ja; hij vertelde mij, dat hij daar
een kleine clichéfabriek wilde vestigen.
Zooals U wel 'begrijpen kunt was ik
erg blij, dat ik mijn huis verhuurd
had. In de volgende dagen liep ik er
een paar maal langs en toen zag ik op
een keer een groote wagen ervoor
staan, waarvan allerlei dingen werden
afgeladen en naar binnen gebracht. Ik
kon met nalaten het huis even binnen
te gaan en op mijn bellen opende me
neer Granard zelf. Hij scheen door mijn
komst niet weinig verwonderd, ik zou
bijna zeggen ontsteld, want hij vroeg
op een gejaagden toon wat ik wilde.
„Niets bijzonders" zei ik, „ik wilde al
leen maar eens vragen of het huis U
bevalt?" „Heel goed, heel £oed,'' riep
hij haastig en duwde mij bijna de deur
uit. Zooals U begrijpt was ik nogal
verwonderd over die vreemde manier
van optreden. Maar hij moet ten slotte
zelf weten wat hij in het huis uitvoert.
tafel. Toen opeens klonk er een stem
van een jongetje, dat blijkbaar onge
merkt was binnengekomen, die zei:
„Koning, mag ik iets lekkers voor U
bakken? Het duurt maar een halfuur
tje. en het heet „schoenlappertjestaart!"
„Wie is dat?' vroeg de koning stom
verbaasd aan den kok. Deze was erg
geschrokken en stamelde: „Ddddat, Ma
jesteit, is het nieuwe koksmaatje, die
heb ik zoo juist aangenomen, omdat
hij zei. dat hij zoo goed worteltjes
kon krabben".
„Hm", zei de koning, „smaakt het
erg lekker, die lappertjestaart, hij is
sapperloot toch niet zoo taai als.....
zoolleer?'
„Neen, Majesteit, het is heerlijk", zei
het jongetje.
(Wordt vervolgd).
OVERREDEN EN GEDOOD.
Te Sint Pancras is het drie-jarig,
kind van den heer Zeeman aldaar
door een vrachtauto overreden en ge
dood.
POKKEN IN ENGELAND.
In Kent zijn tien gevallen van pok
ken geconstateerd onder personen,
meerendeels afkomstig uit de Liofn-
densche volkswijken, thans werkzaam
bij den hop-pluk. Men vreest voor
uitbreiding der ziekte.
DRIE KINDEREN VERBRAND.
In de stad Ahrensburg werd een
huis, dat bewoond werd door een
weduwe en acht kinderen, geheel door
brand ve rwoe st
Onder het puin vond men de ver
koolde lijken van drie kinderen.
De moeder en de overige kinde
ren vertoefden tijdens den brand bui
tenshuis.
o
ONTPLOFFING GEDOOD.
Vrijdag zijn in een voorstad van
raag een moeder met haar kind om
het leven gekomen bij een paraffine-
ontploffing.
De vrouw maakte een merig'sel ge
reed van paraffine en was, waarbij
plotseling de ketel uit elkaar sprong.
Toen de vrouw haar kind in veilig
heid wilde brengen, vatten haar klee-
ren vlam. Beiden kregen zulke ern
stige brandwonden, dat zij aan de
gevolgen zijn bezweken.
WOLKBREUKEN- TEISTEREN
NOORD-ITALIË.
In het noorden van Italië hebben
wblkbreukën ernstige schade aangje-
richt. Uit Verona wordt gemeld, dat
het laag gelegen gedeelte van de stad
tengevolge van den hevigen regen
val is overstroomd en dat het verkeer
op straat tengevolge van de o verstrop
mingen gestaakt moest Worde^,. Daar
het water in een electrische centrale
drong, werd kortsluiting veroorzaakt.
De schade is hier belangrijk.
De stad Novate nabij Milaan- is
eveneens ernstig gesteisterd. De ar
beiders moesten in roeibooten uit de'
fabrieken vluchten. In sommige hui
zen stond het water meer dan I M.
hoog.
De vorige week is te Utrecht de
drieëntwintigste Jaarbeurs geopend.
Ofschoon ons land in vele opzichten
een crisis doormaakt, mag de Jaarbeurs
zich toch iD belangrijke deelname ver
heugen. In een persbijeenkomst, welke
daags voor de opening gehouden werd
heeft de heer Graadt van Roggen een rede
uitgesproken, waarin hij er o.m. op
wees, dat de heerschende depressie al
leen kan worden opgeheven door aan
pakken. En door de huidige Jaarbeurs
Ongeveer veertien dagen later, kwam
ik op een nacht, om half drie zoowat,
iangs het huis in de Rue Miramare.
Ik had bij een vriend gekaart in het
was een beetje laat geworden. Juist
toen ik het huis passeerde werd ik
door een auto ingehaald die plotseling
voor no. 84 stopte. Nieuwsgierig bleet
ik staan en zag dat twee heeren uit
de auto stapten die de deur van het
huis binnengingen, nadat ze hem met
een sleutel geopend hadden. Op het
oogenblik dat de auto verder wilde
rijden, kwam van den anderen kant
ook nog een auto, waaruit ook een
heer stapte: zooals ik direct zag was
het monsieur Granard. Hij opende haas
tig de deur en tot mijn verbazing kwam
hij na misschien een minuut terug met
een van de heeren, die tevoren in
huis waren gegaan. Ze stapten samen
in de auto die nog was blijven wach
ten en reden weg in de richting van
de Boulevard Montmartre. Juist wilde
ik verder gaan, toen een derde auto
ten tooneele verscheen, waar wéér twee
heeren uitstapten. Ze klopten op een
bijzondere manier tegen de deur; deze
vloog met een ruk open zonder dat
er iemand achter stond die haar opende;
„Waaruit leidde U dat af?", vroeg
de speurder.
„E>e deur draaide snel om haar schar
nieren en vloog met een smak tegen
de muur aan. Een bewijs, dat er nie
mand achter stond. En ervoor stond
ook niemand, want dat had ik moeten
zien."
(Wordt vervolgd).
Jfienwsblad
womiAmw
Als je groot bent lieve kindje.
Volg dan moeders raad,
Wonder-Artikelen in je keuken
Geven je 't meeste baat!
if
'4-
i „Den eersten Februari, dus een
maand en drie dagen geleden.
