Dit nuner Beslaat uil 3 maden.
let geheim van Seaton-Hall.
A. Verschuur-Baert
5. p. rankhttyzett (o's Bank Jf.V.
Agentschap van de Amsterdawsche Bank jt.V-, Amsterdam.
Uitgave: Firma L. J. YEEKMAN, Heusden.
Toepassing der
Leerplichtwet.
►IIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIN
Binnenland.
No. 5089. Vrijdag 16 Januari 1931,
FEUILLETON
A. BAAI JENS,
Und VAN altenA
Dit blad verschijnt WOENSDAGMORGEN en
VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regei
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
„Kennis is macht". De kracht van
d'\i gezegde heeft onze wetgever juist
verstaan toen hii in 1900 de Leer
plichtwet het levenslicht deed aan
schouwen. Immers was het inderdaad
allernoodzakelijkst gebleken dat pu-
ders, voogden enz. met de wet in de
hand gedwongen konden worden om
de aan hunne zorg toevertrouwde kin
deren het noodige onderwijs te doen
genieten. En de gunstige invloed,
welke van genoemde wet tot nog toe
is uitgegaan, (heeft hare reden van be
staan ruimschoots bewezen doordat
het aantal analphabeten aanzienlijk is
gedaald.
Uit den aard (der zaak zijn er ge
vallen, waarin een kind de school mag
verzuimen zonder dat zijne verzorgers
daarvoor strafbaar zijn. Deze gevallen
noemt de wet zelf, maar enkele er
van zijn dusdanig gesteld dat aan
de persoonlijke meening van het be
trokken schoolhoofd in zake de be
oordeeling of een schoolverzuim al
dan niet geoorloofd is, geheel en al
de vrije; teugel is gelaten. Zoo vinden
we onder de geldige redenen van tij
delijk schoolverzuim genoemd „ern
stige omstandigheden die als geldigb
redenen kunnen worden beschouwd",
terwijl we ook de bepaling aantref
fen dat, het hoofd der school bevoegd
is schoolverzuimen, waarvoor geen
verlof is verleend, als gewettigd of
verschoonbaar aan te werken.
Nu heeft de praktijk geleerd dat
aan die persoonlijke meeningen om
trent ai dan niet geldige redenen
van tijdelijk schoolverzuim, somtijds
zeer groote bezwaren kleven. De
Leerplichtwet toch en zulks blijkt
ruimschoots uit berichten in onder
wijsbladen wordt meermalen mis
bruikt om dienst te doen in den
schoolstrijd. We willen dit aantoonen
met een zeer 'sprekend voorbeeld, dat
een uit vele is.
Op een dorp hebben we twee
schooltjes, elk met een gering aantal
leerlingen en wel eene openbare en
eene bijzondere. Deze schooltjes trach
ten elkaar het bestaan zooveel moge
lijk onaangenaam' ja liefst nog onmo
gelijk te maken. De hoofden trachten
de verzorgers der kinderen aan zich
te verplichten om maar zooveel mo
gelijk kinderen Itpt !hun school te trek
ken. En onder de middelen daartoe
behoort dan o.m. eene zoodanige toe
passing der Leerplichtwet als nim
mer de bedoeling van den wetgever
is geweest. Schoolverzuimen worden
niet aan Igeteekend of redenen van
schoolverzuim, welke allerminst als
„geldig" kunnen worden gequalifi-
Naar het Engelsch
door Mrs. L. B. WALFORD.
18.)
„Ik wachtte ook op uw oorn," ver
volgde Cumberland. „Maar... kan ik u
inet iets dienen? Gij zult mij zeker
wel toestaan voor u te zorgen totdat ik
u moet afstaan aan iemand die er meer
recht op heeft, tenminste...." hij zweeg
even en zich nog dichter tot haar voor
over buigende, „tot nogtoe altijd.... Er
kan een tijd komen, waarin," en bei
der harten klopter sneller, „waarin nie
mand...."
„Hola! Past op voor den wagen!"
schreeuwde een stem in hunne nabij
heid, „op zij wat!"
Onmensch op zulk een oogenblik!
Zwijgend weken zij ter zijde. Bei
de stonden nu bijna geheel alleen op
het Hoofd, want het meerendeel had
onmiddelijk bij het vallen der eerste
druppelsin de herberg een schuilplaats
gezocht, en toen het druppelen in een
bui overging was Cumberland wel ver
plicht haar naar de kleine overvolle
herberg te leiden, waarvan de ingang
hun bijna versperd werd door stoere
visscherslui. Van binnen zag het ge
bouwtje er nog slechter uit; tal van
vrouwen en kinderen waren er op hun
gemak gezeten; gelagkamer en keu
ken waren overvol, en de damp van
ceerd, worden toch als zoodanig aan
gemerkt. En zoo komt het voor dat
kinderen soms wekenlang thuis blij
ven zonder dat er een haan naar
kraait.
Vele ouders vinden het zondigen
tegen de (Leerplichtwet heel natuurlijk
en zoodra hun kind wat kan verdie
nen wordt aan Ide school niet gedacht,
hetgeen dan feitelijk mede de schuld
is van het betrokken schoolhoofd,
wiens doel'.het is kinderen af te trog
gelen van de school van zijn anders
denkenden collega.
ZIE ETALAGE BIJ
Drogisterij
Botermarkt 72
heusden.
XIIIÜIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIN
In onze omgeving hebben we een
heel mooi voorbeeld van de toepas
sing der Leerplichtwet op een zeer
klein dorp met bijna uitsluitend boe
renbevolking. Daar zijn twee kleine
scholen t.w. eene openbare en eene
bijzondere. Aan het hoofd der open
bare nu staat een wachtgelder, die
daar tegen zijn wil is geplaatst en
niets liever Wenscht idan dat de school
zoo spoedig mogelijk verloopt en hij
weer op wachtgeld wordt geplaatst
om zich elders te kunnen vestigen.
Het hoofd' der openbare dat eene uit
nemende leerkracht is, past de Leer
plichtwet tpe |op ieene wijze, waartegen
met de wet in de hand, niets kan
worden ingebracht, maar het hoofd
der Bijzondere, die zijn menschen ter
dege toont te kennen, is buitenge
woon soepel met 'betrekking tot het
schoolverzuim zijner leerlingen. Ge
volg is dat vele ouders, die in den
grond openbaar onderwijs voor hun
ne kinderen begeeren, htm kinderen
maar naar de Bijz. school zenden, om
dat daar heel wat gemakkkelijker
schoolverzuimen kunnen (worden ge
pleegd zonder dat de Kantonrechter
er aan' te pas komt. Uit een en ander
zien we dus dat de Leerplichtwet,
althans op het platteland, in den on-
verkwikkelijken schoolstrijd is ge
haald en thans 'mede dienst doet in
een strijd1* die niet steeds op de meest
faire middelen kan bogen. Denk ook
maar aan de wijze, waarop dikwijls
kinderen worden geworven, om de
oprichting eener school 'mogelijk te
maken1
Hetgeen hiervoor is gezegd is
geenszins gezegd' om (een pro of con
tra in zake Openbaar of bijzonder on-
tabak en whiskey maakte de atmos-
pheer benauwd en drukkend.
„Waar moet ik u toch brengen?"
mompelde Cumberland, „want hier kun
nen wij niet blijven. We moeten el
ders heen. Juffrouw Mac Killop, heb
je geen plaatsje voor mejuffrouw Sea-
ton? U begrijpt wel dat ze onder al
die menschen niet kan blijven. Kom,
u zal wel een plaatsje hebben," ein
digde hij ojngeduldig.
„Waarachtig, mijnheer Cumberland,
ik zou niet weten waar de juffrouw
te bergen."
„Kom kom, moedertje, kijk eens wat
je doen kunt, je zult boven nog wel
een nette kamer hebben?'"
„Jawel mijnheer,-er is nog een kamer
boven; mijn mooie voorkamer weet
uwe, met allemaal beestjes op tafel;
maar als het waait, moet u weten,
is daar geen stoken aan met het weer;
de rook slaat dan naar binnen, en dan
kan de juffrouw en uwe toch niet..."
„Kan je dan geen raam open zetten?"
„Dat kunnen we niet, mijnheer Cum
berland, het touw is gebroken... kijk
daar heb je de rook weer," voer de
praatzieke herbergierster voort, „ziet u
wel, die komt de trappen al af; as
uwe - dat niet schelen kan, kom dan
maar binnen, maar staat hier niet lan
ger in de tocht."
Maar gelukkig waren velen weder
na het overtrekken der bui naar buiten
gegaan, en Cumberland slaakte een
kreet van voldoening toen eensklaps
de welkome aankondiging weerklonk.
„De boot is in 't gezicht!"' en de nog
overgeblevenen, begeerig naar buiten
te komen, zich aan de deur verdron
gen.
derwijs te laten hooren, maar alleen
om te wijzen op een bedenkelijk mis
bruik, waarvan de Leerplichtwet on
gewild de oorzaak is. Dit misbruik
vindt zijn ingang zoowel bii het
Openbaar als bii het Bijzonder onder
wijs en Waar het nog al eens voor
komt, meenen wij dat de tijd is ge
komen waarop door schoolautoritei-
ten moet worden ingegrepen. Onge
twijfeld is' zulks niet gemakkelijk om
dat een schoolhoofd middelen te over
heeft om zich schijnbaar te kunnen
rechtvaardigen, maar verbetering in
den toestand kan, waar noodig, toch
stellig worden gebracht.
Voor de Kantonrechter behoort
de toepassing der Leerplichtwet wel
tot een hunner moeilijkste werkzaam
heden, indien zij hun taak nauwgezet
opvatten. Hoe vaak toch komt het
voor dat een ouder of verzorger
als verdachte te recht staat omdat hij
zijn kind de school heeft doen ver
zuimen en het schoolhoofd dit ver
zuim als een zonder geldige reden
aanmerktNiet zelden gebeurt het
clan dat den Kantonrechter uit inge
wonnen ambtelijke inlichtingen blijkt
dat bepaald armoede de oorzaak van
het schoolverzuimen is geweest en
het kind wat heeft kunnen verdienen
om den nood van het gezin eenigs-
zins te helpen lenigen. Wat dan te
doen Aan de eene zijde de noodza
kelijkheid om flink ;te straffen ten ein
de herhaling v. 't schoolverzuim te
voorkomen of aan dat verzuim een ein
de te maken en aan de andere zijde de
armoede van het gezin. Straft de Kan
tonrechter licht dan gaat het verzuim
door omdat de verdiensten van het
kind het bedrag der boete ver over
treffen en het Verzuim dus, niettegen
staande de straf, flinke voordeelen
geeft. Straft de Kantonrechter daar
entegen zwaar den komt hij in 't ge
drang met de armoedige omstandig
heden, waarin de verdachte verkeert
en noodzaakt hij dezen hechtenis te
moeten ondergaan.'omdat hij de boe
te niet kan betalen.
Zooals we (dus zien kan de toe
passing der Leerplichtwet, 't zij naar
GEMARINEERDE HARING
en ROLMOPS,
per pot van 3 stuks, 25 cent.
MOSSELEN IN AZIJN,
per pot 40 cent.
GARNALEN IN GELEI,
per pot 47Y2 cent.
Paling in gelei, Ansjovisch enz.
Botermarkt 88 HEUSDEN.
„Eindelijk," fluisterde Cumberland,
„eindelijk,... O, mijn lieveling, mijn en
gel, eindelijk de mijne...."
Hij vroeg haar ja noch neen. Later
zeide hij daaraan nooit gedacht te heb
ben.
„En nu weet ik alles,'" sprak Cum
berland, „nu zult ge nooit meer iets
te lijden hebben Mad, en ook nooit
meer iets voor mij verborgen houden,
nooit, nooit meer; gij zijt de mijne
en ik de uwe. O, te moeten denken
aan al wat je geleden hebt, en dat
ik daar niets van wist of gedachte
van had dat tot voor twee dagen ge
leden en hoe weinig kon ik toen
nog denken Maar waarom; hebt ge
niet vroeger gesproken? Had het uw
oom tenminste gezegd... Maar nu is
gelukkig alles voorbij,.... voortaan...."'
„Maar mijn oom,'" fluisterde Made-
laine.
„Sir Thomas? Maar nu gij van hem
spreekt, verwondert het mij waar hij
blijft. De boot moet aan zijn, moet al
lang aan zijn. Wij zijn zoozeer met ons
zeiven bezig geweest deze kleine
kamer was toch op stuk van zaken zoo
slecht niet Mad maar nu moet ik
even naar buiten om uw oom op te
zoeken. Wat roepen zij daar? Hoor
je niet? Brand? Hoor je wel Madelaine,
brand, het kasteel?'"
XI. i i
„Het kasteel staat in brand! Het ka
steel staat in brand! 't Is in lichte laaie!
't Zal tot den grond toe afbranden met
die wind!" Zulke en dergelijke uitroe
pingen troffen Cumberland en Made
laine toen zij de herberg verlieten.
telef. no. is RaamsdonksYeer.
Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden
Opent rekening-courant met rentevergoeding.
Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels.
Belast zich met den aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingoo.
Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier.
Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën.
Neemt gelden A Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst.
Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes).
SPAARBANK. Spaarboekjes gratis bij eerste storting.
Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie
T. BOONSTRA
haar beoogd doel 't zij op een door
haar niet-gewilde wijze niet zelden
tot groote moeilijkheden aanleiding
geven. Verbetering" idiemt in dezen toe
stand te 'worden gebracht en de meest
radicale wijze, waarop die tot stand
kan komen, is eene grondige wets
wijziging. r 1
maatregelen tegen de
.snorders.
De Bond van Bedrij fsautohouders
in Nederland heeft zich tot den Mi
nister van Waterstaat gewend met
verzoek om te willen bevorderen, dat
de Wet op de openbare middelen van
vervoer wordt veranderd in dien zin,
dat het euvel van het snorren zoo
veel mogelijk wordt tegengegaan.
Meermalen komt het Voor, dat au
tobushouders, die in 'gecombmeer
den dienst rijden, zieer veel schade
lijden door het Optreden van de z.g'.
snorders, die op drukke dagen heen
en weer rijden om passagiers te ver
voeren. die .anders op autobussen zou
den zijn aangewezen. Dit is een onbil
lijke concurrentie, want Ide autobus-
houders moeten^ eiken (dag rijden, ook
op de dagen, jdat het vervoer gier in g
of zeer gering is. De drukke dagen
zooals b.v. marktdagen, 'moeten het
bedrijf loon end maken. I
EEN FAMILIEDRAMA TE GRO
NINGEN.
Gedurende eenigen tijd wordt de on
geveer 33-jarige gehuwde reiziger W.
'K., wonende Billitonstraat te Gronin
gen, verdacht van verduistering, door
de politie gezocht. Dinsdag had de
recherche zich aan zijn woning ver
voegd, daar zij er lucht van had ge
kregen, dat hij thuis was. Inderdaad
werd hij in de buurt van de woning
gesignaleerd. Het is de politie echter
niet gelukt hem te arresteeren.
Dinsdagnacht half twaalf is hij thuis
gekomen, waar hij zich onmiddelijk naar
De regen had opgehouden, de avond
was licht en onbewolkt, maar de wind
was met het getij tot storm aange
groeid en de stoomboot lag stampen
de aan het Hoofd, daar de kapitein
besloten had de voortzetting der reis
te staken tot het stormen wat ver
minderd was.
„Waar is Sir Thomas?" vroeg Cum
berland terstond.
„Sir Thomas? Waar die zou wezen?
Hij is reeds op weg om zijn kasteel
te zien verbranden. De arme baron!
Hij zal zich moeten haasten ook, als
hij niet alles uitgebrand wil vinden.
Heeft u dan niets gehoord, mijnheer
Cumberland? Heeft u niets gehoord?
God bewaar me! ze hebben toch hard
genoeg geroepen.'"
„Ja, ik hoorde het wel, maar wilde
zekerheid hebben ik weet genoeg
Wij moeten dadelijk weg Madelaine,
uw oom...."'
„Sir Thomas Seaton is reeds lang
naar huis gereden, mijnheer."'
„Reeds langen tijd?" riep Cumber
land ontsteld uit. 1
„Ja, hij ging van de boot dadelijk met
het r ijtuig verder.'"
„Weg!" herhaalde Cumberland, „hoe
is het mogelijk, dat wij hem niet heb
ben hooren wegrijden.'"
„Misschien had u het wel te druk,"
antwoordde de visscher, hem slim aan
ziende.
„Men had ons kunnen waarschuwen,"
bromde Cumberland, ontevreden over
deze onaangename stoornis, en Made
laine aanziende, beet hij zich op de
lippen, niet wetend wat met; haar aan
te vangen.
„Het kasteel staat in brand! De
de slaapkamer begaf, waar zijn vrouw
en twee kinderen zich bevonden. Mct
een scheermes heeft hij zijn vrouw
ernstige verwondingen aan den hals
toegebracht. Zij vluchtte de straat op
waar zij ineen zakte. Inmiddels had de
man zich zelf eveneens aan den hals
verwond. De politie was spoedig tear
plaatse. De slachtoffers werden naar
het Acedemisch Ziekenhuis vervoerd.
De toestand der vrouw is hoogst ern
stig, die van den man; redelijk weL
DOOR EEN STIER OP DE HO
RENS GENOMEN.
De landbouwer J. B. te Roggel werd
aangevallen door een losgekomen stier,
die hem op zijn horens nam en eenih
ge meters in de hoogte slingerde, zoo
dat "hij terecht kwam op het dak va»
den stal. Toen B. van het dak vM
en de woedende stier hem weer wilde
aanvallen, werd het beest door B?s
broer vastgegrepen en naar den stal
gedreven. Teneinde meer ongelukken
te voorkomen werd de stier afgemaakt.
B. kwam er met eenige schrammen
aan handen en beenen af.
85-JARIGE GRIJSAARD OVER
REDEN EN OP SLAG GEDOOD r.
De 85-jarige P. de B., verpleegde 11»
de diaconie-inrichting op de Laadmarkt
te Alkmaar is gestruikeld en ondereen
voorbijrijdende vrachtauto terecht gie
komen. De ongelukkige was onmiddix
lijk dood.
Uit het politie-onderzoek is niet ko
men vast te staan, dat den chauffeur
P. de R. uit HeiloO' eenige schuld treft
EEN VOET AFGEREDEN.
Van het 3-jarig zoontje van den heer
J. Everts, hotelhouder te Grootegast^
dat op een familiebezoek te Zulthewas,
is een voet afgereden door de tram.
Het knaapje was met den hak tusscheu
een rails beklemd geraakt en hulpkwans
te laat om hem te bevrijden.
o
hemel geve dat ik het mij meer aan
trek. Om harentwege ben ik er bijna
blij om. Laat het oude gebouw maal*
afbranden, er is toch niets aan verloren.
Maar waar haar te brengen? En, wat
is eigenlijk haar tehuis? Heete muren
en sintels? Neen, zij gaat er niet heen.'
„Kunnen wij er niet naar toe wande
len?"' vroeg een zeer zachte stem naast
hem.
„Wandelen! Neen, dat gaat niet, en
geltje! Vanavond heb je al genoeg ge
vlogen, maar ik zal er wel wat op
vinden.'"
„Mijn arme oom!"' zuchtte Madelaine.
„Luister eens. Ik zal er heengaan,"''
hernam Cumberland na enkele minuten.
„Blijf gij zoolang hier Mad; ie bent
hier tenminste veilig, en de herberg
is leeg."'
„Ja, dat is ie juist, mijnheer." sprak
de waardin met schelle stem zich bij
het paar voegend. „Al de luidjes zijn
naar het kasteel. Dat ik de juffrouw
vergeten moest in dat gedoe! Maar
zooals uwé zegt, de herberg is leeg,
en de mooie kamer rookt niet erg
meer. Als de juffrouw dus wachten
wil
„Ik geloof dat dat het beste zal zij*
Mad,'" zei Cumberland.
„We zullen het u zoo gemakkelijk
mogelijk1 maken," voer het goede
mensch voort, „ik zal dan schoone la
kens op het bed leggen en het wat
uitwasemen. Mijnheer weet wel dat het
altijd drukte is als de boot aankomt.
Nu zal het wel rustig blijven; als uwe
dus nog naar het kasteel moet, zou
"k me haasten, want het brandt als eeu;
hooischelf ,af.'" l
(Wordt vervolgd).
ïoor het Land van Heusden en Alteiia,dB Langstraat en de Bommelerwaard
5 analog en?
rr—--ft-
