Tweede Blad
No. 5113 Vrijdag 10 April
li}aWisc£uiCin^e/t
GENOVEVA
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
RugpijnNierenPillen
iiHiemibnek.
Plaatselijk Nieuws
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutofl. Bij alle Drogisten.
Pot 90 ct., Tube 50 ct., Zeep 60 ct.
Bekendmaking.
FEUILLETON
BEHOOEENDE BIJ HET
Als uw rug, leden en spieren pijn doen
als gij u prikkelbaar, vermoeid en zenuw
achtig voeltals de urine bewolkt is of
pijnlijk, kunnen uw nieren verzwakt zijn.
Misschien door een gevatte koude, over
matig werk of zorgen, doch wat ook de
oorzaak zijn moge, de verzwakte nieren
moeten versterkt worden. Beproef Foster's
Rugpijn Nieren Pillen, het sedert jaren
bekende middel.
Als de nieren traag worden en het
bloed niet meer geregeld filtreeren, blijven
urinezuur en andere onzuiverheden in het
bloed achter. En deze schadelijke stoffen
kunnen ischias spit, rheumatiek, water
zucht, blaasaandoeningen en niergruis
veroorzaken.
Vraag het aan uw eigen kennissen en
hoor hoe zij Foster's Pillen prijzen.
Bij alle drogisten enz. f 1.75 p flacon.
Beste jongens en meisjes.
De oplossingen der vorige raadsels
zijn
1. Paaschei. (Adriaan, Agatha, schip,
cent, hak, el, i)
2. Zijns gelijke.
3. De kruik gaat te water totdat
zij barst.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Neem de kop van een baviaan,
de helft van een tafel, en ook
nog ie» en cijfer, dan krijg je één
van de oudste bewoners van ons
i land.
2. Wie ligt nooit stil in! haar bed?
3. Wie kan een koning noemen, die
maar 8 onderdanen heeft?
4. Ik ken een klein vogeltje, dat
toch steeds een kwart el is. Ra,
ra, wat is dat?
OOM KAREL'.
HET ZUSJE VAN KLEIN-DUIMPJE.
VI.
„Deze zomer moet je al je kleeren
maken," sprak de veldmuis tot haar,
want hun buurman, die vervelende ou
de mol, met zijn zwarte fluweelen jas,
had haar ten huwelijk gevraagd.
„Je moet mooie wollen en linnen
kleeren hebben, als ej de vrouw wordt
van den mol", zei ae veldmuis.
Dus moest Duimelotje den heelen
dag zitten weven en naaien en de veld
muis huurde 4 spinnen, die dag en
nacht spinrag moesten weven.
De mol kwam nu eiken avond op
visite en hij bromde maar aldoor, dat
hij hoopte, dat de zomer maar gauw
afgeloopen zou zijn, opdat de zon niet
meer zoo warm zou schijnen en den
grond hard als steen bakken. En als
de zomer om zou zijn, zou hij gaan
trouwen. Maar Duimelotje vond het
heelemaal niet prettig, want zij gaf geen
sikkepit om dien vervhelenden ouden
mol. Eiken morgen bij zonsopgang en
en eiken avond als de zon onder ging,
sloop zij het huisje uit om naar den
mooien blauwen hemel te kijken. Zij
dacht dan, hoe mooi en,, vroolijk en
licht het daarbuiten was en zij verlang
de er heel erg naar om den zwaluw
weer te zien. Maar die kwam niet meer
terug. Die was natuurlijk een heel eind
weg en vloog vroolijk en wel in de
prachtige groene bosschen.
Toen het herfst werd, waren al de
nieuwe kleeren van Duimelotje klaar.
„Over vier weken moet je trouwen!"
zei de veldmuis tot haar. Maar Duime
lotje huilde en zei dat zij" den ouden
brommigen mol niet tot man wilde
hebben.
„Lammetjespap-met-krenten!" riep de
veldmuis boos uit, „pas op als je kop
pig bent, want dan zal ik je bijten met
mijn scherpe witte tanden! Je zal met
dien braven mol trouwen. De koningin
zelf heeft nog niet eens zoo'n mooie
zwarte fluweelen mantel en zijn keu
ken en kelders zijn boordevol met lek
kere hapjes. Je moest erg blij wezen,
dat je zoo'n goeden mam kreeg."
Het hielp dus niets of Duimelotje
zich al verzette, zij moest en zij zou
met den mol trouwen. Op een goeden
dag kwam hij om haar te halen. Zij
moest dan diep onder den grond wo
nen en zou nooit meer uit mogen gaan
in de warme zonneschijn, want daar
kon de mol niet tegen. Zij was natuur
lijk erg bedroefd, dat zij de mooie
zon vaarwel moest zeggen, want zoo
lang zij bij de veldmuis was geweest,
had zij tenminste aan de deur mogen
staan om naar de zon te kijken. Voor
de deur van de woning van de veld
muis stond een klein rood' bloempje.
Duimelotje sloeg haar armen om het
bloempje heen en kuste het op de
zachte blaadjes en zei treurig: „Vaar
wel; en groet vooral de zwaluw van
me, als hij nog ooit hier terugkomt!"
„Twiet, twiet," hoorde zij op dat
oogenblik boven haar hoofd. Zij keek
omhoogen wie vloog daar in de
blauwe lucht? Het was.... de zwaluw,
die juist voorbij kwam. Zoodra h:j Dui
melotje in het oog kreeg, was hij bui
ten zich zelf vhan vreugde en streek
dadelijk bij haar neer. Z:j vertelde hem
al haar verdriet en ook dat zij- met den
leelijken ouden mol moest trouwen om
onder den grond te wonen.
„De koude winter komt," zei de zwa
luw, „en ik vlieg heen naar warmer
landen. Wil je met me mee gaan? Dan
mag je op mijn rug zitten! Bind je
maar stevig vast, dan vliegen we weg
van den leelijken mol en zijn donkere
kelders, ver weg over de bergen naar
die warme landen, waar de zon nog
veel moaier schijnt dan hier, waar het
altijd zomer is en waar het \ol staat
met prachtige bloemen, kom, vlieg met
me mee, Duimelotje, jij die me het
leven gered hebt, toen ik door de koude
bedwelmd in den donkeren gang lag."
(Slot volgt.)
droefheid der ouders was zeer be
grijpelijk erg groot.
Geslaagd voor, coupeuse de da
mes H. v. d. Oord, Ammerzo-den.
B. Bouman, Well-AmmerzodenG.
Hofd, NederhemertM. de Lacou-
sine en Chr. v. d. Anker en Adr. van
Hemert uit Hedel.
Deze jonge dames genoten hare
opleiaing bij de eerw. zusters Fran
ciscanessen, alhier.
DE BURGEMEESTER VAN HEUSDEN
maakt bekend,
dat op DINSDAG 14 APRIL 1931, des
namiddags 2 uur ten stadhuize gelegen
heid zal bestaan tot kostelooze inen
ting en herinenting..
HEUSDEN, 7 Aoril 1931.
De Burgemeester voornoemd,
H. J. VAN EGGELEN.
AMMERZODEN.
Dinsdagmorgen vond de rij
wielhandelaar J. Struyk alhier, zijn
anderhalf-jarig dochtertje verdronken
in een sloot op ongeveer vijf minu
ten afstand van zijn woning. Met een
inmiddels uit Den Bosch- ontboden
zuurstofapparaat waren de levens
geesten niet meer op te wekken. De
iTyroolsche novelle door E. von Pütz.
4.)
„Jij slang!" gaat Genoveva voort en
bedreigt met de vuist het doodelijk ver
schrikte meisje, „ik ken je streken, en
en nu schaam jij je niet den ring te
dragen, dien hij mijn man je
heden bracht. Weg met jou, weg! als
je niet wilt dat ik een ongeluk aan
je bega!"
„Boer!" roept Agathe uit, „zeg haar
nu alles. Zoo iemand beschuldigen!"
en zij breekt in tranjen los.
„Genoveva," zegt de boer streng,
„je bent niet bij zinnen en weet niet
wat je zegt."
„O, maar al te goed weet ik het,"
■snikte de vrouw, smartelijk voor zich
uitstarend. „Zij, de slang, heeft mij jou
liefde ontstolen! Wij waren anders één
hart en één ziel maar nu nu!
zend ze weg! Thomas," barst zij plot
seling uit en strekt de handen naar,
hem uit, „of ik jaag zé weg met schimp
en schande."
Agathe geeft een luiden gil als had
haar een slag getroffen, en Thomas
vat met ruwe hand den arm zijner
vrouw.
„Schaam je," roept hij toornig, een
onschuldig braaf meisje zoo te be
schimpen. Wat, meen je dat ik zoo
iets verdraag? Weet je nog, wat daar
buiten geschreven staat op den muur:
Scheld en vloek niet in mijn huis,
„E M M O". Zie advertentie in dit nummer.
anders gaat gij spoedig de deur uit."
Dat is een spreuk die je niet vergeten
mag, als jé met mij wilt omgaan. Bij
ons wordt niet gekibbeld, als bij jelui
in het Welschenland! En opdat je nu
weet, wat er aan is van de heele ge
schiedenis, die jij in je dolheid hebt
verzonnen, zoo zeg ik het je: Agathe
heer Caspar Ranhauser willen trou
wen; zijn moeder wilde het eerst niet
toestaan, nu ben ik naar haar toegegaan
in Sterzing en ben haar voorspraak
geweest. Het ringetje heeft hij haar
door mij gezonden en dezer dagen komt
hij zelf. Wat zeg je nu?"
Maar Genoveva was werkelijk half
dol, en wat Thomas daarover en over
de Welschen gezegd heeft, maakte het
nog erger.
„Dat maak je me niet wijs,"
schreeuwt zij, buiten zichzelf, .„dat is
niet waar."
Thomas schudt haar aan den arm,
dien hij nog vasthoudt.
„Wat zeg je?" herhaalt hij.
Nu ziet zij hem aan, wild en trotsch.
„Je liegt", zegt zij hem ijskoud in
het gezicht.
Diepe stilte heerscht in het vertrek,
zoodat men niets hoort dan het kramp
achtige ademen van Genoveva en Tho
mas. Zijn blikken dwalen door de ka
mer. Daar staan de oude Martin, Aga
the en de koewachtersjongen vóór
zijn knechten heeft zijn eigen vrouw
hem beschimpt op dubbele wijzei
hem, den rechtschapen eerlijken man,
die nooit ligt en nooit onrecht doet.
Allen wachten bevend wat geschieden
zal; daar ontwaakt Thomas plotseling
als uit een hangen droom. Zonder een
woord leidt hij Genoveva uit de ka
mer, stom wijst hij haar met gebiedend
gebaar de trap op, en als zij gebroken,
vertwijfelend zich aan hem wil vast
houden, dan schudt hij somber atwij-
2bnd het hoofd en keert zich met af
schuw van haar af. Hij gaat in de
kamer terug, zet, zich weer aan tafel,
als was er niets gebeurd, tracht te
eten en begint dan met koude, rustige
stem, de dienstboden hun werk voor
den volgenden dag aan te wijzen.
Genoveva echter opent zacht de huis
deur en vlucht naar buiten in den don
keren nacht
Thomas had gezegd wat hij te zeggen
had, de koewachtersjongen verdwijnt,
Agathe volgt hem, nog altijd snikkend
en de boer roept haar na:
„Je hoeft niet zoo aan te gaan, jou
zal recht geschieden."
De oude Martin houdt reeds de deur
in de hand; dan zegt hij half zacht:
„Zeg, boer, wees goed tegen haar,
zij heeft je zoo graag en haar hart is
er met haar hoofd vandoor gegaan."
De boer wil echter geen vermaningen
aanhooren.
„Vergeet niet dat morgen de slager
het kalfje van de gevlekte koe afhaalt,"
zegt hij kalm, als had Martin geen
woord gesproken, en Martin trekt de
deur toe.
In de duistere gang staat hij en schudt
het witte hoofd.
„Nu zullen er tijden komen," dacht
hij; „hij met zijn eigenzinnigheid en
zij met haar hartstocht! En het zijn
toch beiden goede menschen."
Met veel zorg legt zich de trouwe
knecht neer op zijn veeren bed.
Tot na middernacht zat Thomas op
Mr. E. J. O. Baron van Hövell tot
Westerflier en Weezeveld,
Burgemeester van Eist, is bij een auto
ongeluk nabij Grave om het leven gekomen.
AALST.
Zekere Kees D. een goede be
kende in deze omgeving heeft het
meermalen zwaar te verantwoorden
bij zijne vrouw. Kees wordt dikwijls
getrapt en geslagen. Door getuigen
werd van deze handelingen aangifte
gedaan bij de politie. Het gevolg was
an ook, dat zijne wederhelft voor
eenige dagen veroordeeld werd tot
14 dagen gevangenisstraf. Of deze
veroordeeling van gunstigen invloed
zal zijn voor Kees dit valt te betwij
felen. Toch spreekt men meermalen
over de vrouw als het zwakke ge
slacht.
Bij de alhier gehouden stem
ming! van lidmaten der Ned. Herv.
Kerk over de vraag of de benoeming
van predikanten enz: rechtstreeks door
stemgerechtigden of door een daar
toe te vormen kiescollege zou ge
schieden, waren zoo meldt de N.
R.Ct. de gemoederen zoodanig ge
stemd, dat er aan het stemmingslo
kaal een drietal politiedienaren aan
wezig waren. Bij afwezigheid van de
zen zou het waarschijnlijk tot hand
gemeen zijn gekomen, doch nu bleef
het bij woordenwisseling'.
GORINCHEM.
Veilingsvereen. ,,G. en O."
Men besteedde voor: spinazie 22
ct. stoofperen 2 5 ct.uien a ct.
wortelen 11/o21/n ct. knolrapen 2
2x/? ct. 'per k.!g.radijs f 4,00
f 5,00; raapstelen f2,00f2,40; prei
f 0,60f 0,8 5 per 100 bos kropsla
f 8,00f 10,50 2e srt. f 4,00f 7,00
violen f 1,30f 2,00 knolrapen f 4,00
-f6,00 per 100 stuks.
NIEIJWENDIJK.
Zaterdag heeft te Geertruiden-
berg de korfbalclub „Quick" een wed
strijd gespeeld tegen „D.O.S." uit
Geertruidenberg. De wedstrijd eindig
de met 21 in het voordeel van
„D.O.S.".
Deze week werden de eieren
verhandeld voor f3,75—4,00 per 100
stuks. De handel in varkens is heel
kalm, de prijzen blijven stabiel.
Het dochtertje van G. de FI.
raakte met het waterscheppen in den
Boezem. De heer B. S. redde haar van
en zag onafgewend in de lamp. In zijn
heele leven was hij niet zoo beleedigd
geworden en de schuldige dacht hij
streng te straffen.
Zijn vergeving en die van Agathe
moest zij afsmeeken, zich verootmoedi
gen om: het hun aangedane onrecht weer
goed te maken.
„Dus ik lieg", zeide hij eens hardop
voor zich heen, en sloeg grimmig met
de vuist op tafel, dat alles kletterde,
„en loop Agathe na Maar wacht!..."
Hij strekte zich op de bank uit en
sliep als een roos, want zijn slaap;
storen behoorde tot nu toe tot het,ge
bied der onmogelijkheden.
Eerst na vijf uur werd hij wakker,
stijf f?n onbehaaglijk.
„Nu zal het er op los gaan!" brom
de hij, opstaande en zich uitrekkende.
Daar vielen hem Martin's woorden in
„zij heeft je zoo graag." Hij dacht
even na.
„Het is waar, graag heeft zij mij
tot dol wordens toe, en lief is zij an
ders ook wel geweest, maar alleen in
den laatsten tijd is het zoo'n verdraaide
Triene geweest. Nu, wij willen zien
wat zij morgen vroeg zegt," en wat
zachter gestemd ging hij naar de slaap
kamer.
Alles leeg! Geen bed aangeraakt, het
venster nog open van den vorigendag;
koud en stil is het in de kamer. On
beweeglijk staat Thomas daar en kijkt
verward rond.
„Waar is Genoveva; trotseert zij mij
of heeft zij zich voor mij verstopt?"
Hij wil haar roepen, maar geen klank
komt hem uit de keel, zoo eigenaardig
is het hem te moede; hij zoekt haar
door het heele huis, vara den zolder
naar den kelder, hij zoekt haar in den
een wissen dood.
Zondagmiddag had alhier, ba1
het uitgaan van de kerk een auto-
ongeluk plaats dat gelukkig goed is
afgeloopen. Een auto komende van
de richting Keizersveer reed het doch
tertje van Ch. v. d. S. aan. Het kind
bracht het er met lichte verwondingen
en den schrik af.
Van den heer O. Walraven
stierf deze week een zijner beste paar
den en een veulen. Voorwaar een
schaüÜepost.
In verschillende bladen stond
vermeld dat de heer C. Walraven
zich niet meer herkiesbaar stelt als
raadslid, dit berust op een fout. Het
is niet de heer C. Walraven, maar de
heer O. Walraven die zich niet meer
herkiesbaar stelt als raadslid.
A.s. Zaterdag 1 1 April zal in
het Instituut vanwege de Antirevoluti
onaire kiesvereeniging een openbare
vergadering gehouden worden. Als
spreker hoopt op te treden de heer
C. B. v. d. Wal uit 's Hertogenbosch.
VEEN.
Naar we vernemen hoopt de
hr. Van Donk benoemd Hoofd a. dl
Openbare school zijne functie op il
Mei a.s. te aanvaarden.
Bij de laatst gehouden volks
telling bleek dat deze gemeente 942
inwoners heeft en dat het vorig4 jaar
dit getal ruim 1000 bedroeg, doüi
een aanmerkelijke daling.
WAALWIJK.
Op de provinciale premiekeu-
rinjgj van springstieren tfwelke Dins
dagmorgen alhier plaats had, wer
den aangevoerd 11 een-jarige, 3 twee
jarige, 3 drie- tot vier-jarige en 1!
vijfjarige stier.
De uitslag was als volgt
Een-jarige stieren
ie prijs Leo VI, stierenvereeniging
Herpt met ruim 79 punten voor ex
terieur en 2V9 punt voor afstamming.
Twee-jarige stieren
In deze klasse werd geen bekroning
gegeven.
Drie- tot vier-jarige stieren,
ie prijs Adolf II, Gebrs. Oerlc-
mans-van der Schans te Drongelen'
met resp. 80,4 en 13/a punt.
2e prijs Max II, stierenvereenigin#
Haarsteeg met resp. 80 en 2 puntctu
Vijf-jarige en oudere stieren
ie prijs Wodan Jan A, Fokveree-
niging Eethen, met resp. ruim 82 en
2 punten.
Voorts werden in het stamboek in
geschreven Dirk V van G. J. W-
Branderhorst te Eethen en Alice)
Frans van J. C, Wink te Wijk.
WELL.
1 April was het 20 jaar geleden»,
dat de heer H. p. de Jongh te Am-
merzoden werd benoemd tot notaris
aldaar, als opvolger van zijn oom, m#
wijlen de heer A. Hoeflake.
Des morgens werd door het kantoor
personeel den jubilaris een geschenk
aangeboden, dat door den heer H. J.
Burnet als oudste van dat personeel*
met toepasselijke woorden werd over
handigd.
De notaris, die geheel onvoorbereid
was, dankte zichtbaar bewogen voor.
deze onverwachte hulde.
Uit den meer intiemen kring va»
vrienden en kennissen kwamen in dew
loop van den dag nog vele bloemstuks
ken en felicitaties ten kantore binnen.
Door de wijkverpleegster mej. J.
Geutjes alhier, is het diploma van
enquetrice behaald.
WIJK EN AALBURG.
Maandagmiddag j.l., 2e Paaschri
dag, hadden alhier op het Wi!heImin:B
terrein de uitgeschreven seriewedstriji
den plaats, uitgaande van de voetfcaU
vereen. „Wilhelmina". Zag het er :s
stal, op den hooizolder, in de schuur;
dan komt hij in de kamer terug, zet
zich neder en wacht. Er moet wel
iets gebeuren, meent hij; zijn vrouW
zal terugkeeren, natuurlijk hij zal
haar de les lezen, zooals het hoort 1
aan straffen denkt hij niet meer da»
zal alles goed worden!
Hij kon het zich zelf niet bekennen^
dat hem eigenlijk een vreeselijke ang^t
overvalt, die hem bijna den adem be-
Ineemt. Het zweet parelt hem op het
voorhoofd; langzamerhand neemt dege-j
dachte een vorm aan:
„Zij heeft zich een ongeluk aangek
daan!"
En als Martin bleek en verward bin->
nenkomt is hij aan alle ledematen V3f-
lamd en» kan slechts met moeite uit
brengen:
„Waar ligt zij?"
Martin, met tranen in de oude oogen^
zegt:
„Wastl heeft haar daarboven ontmoet
op de Ganzenweide, waar hij vandaag
het vee moest hoeden; het is drie uuij
ver loopen. Zij zag hem1 aan, doods
bleek, met groote oogen, en toen zei
ze hem: „Wastl, vaarwel, zeg allen vaar
wel, ik ga ver weg naar het vader
land. Zij moeten zich niet over mij
bekommeren, mij gebeurt niets. En Tho
masToen had zij niets meer kun
nen zeggen van het weenen en had
den jongen nog zóó gewenkt met de
hand en ging verder het bosch in.
Och, die arme vrouw, ik heb zoo'n
medelijden met haar. Wat zal zij moe-
I ten uitstaan tot u komt en haar haalt.
Kom, haast u haar gauw thuis tebrenh
j gen."
(Wordt vervolgd).
Nieuwsblad
