GENOVEVA
Ingezonden.
FEUILLETON
Laiidbouwrnbriek.
Plaatselijk Nieuws.
(Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie.)
Mijnheer de Redacteur I
Mag ik nog een kleine plaatsruimte
in Uw veelgelezen blad, naar aanleiding
van het brallende en het blaffende
ingezonden stuk, vol wartaal van den heer
D. v. Loon Czn. en wel alleen om te
verklaren, dat het me niet lust op dat
schrijven in te gaan.
Ten eerste Omdat men niet debatteert
met menschen, die ons naroepen
Ten tweede Ik meen, dat ik het had
tegen den heer Jac. Johs. v. Loon Czn.
en niet tegen den heer D. van Loon Czn.
Wie weet, of, als ik op dit stuk inga,
in een volgend nummer weer niet een
andere van Loon komt opdagen;
Ten derde Het stuk van den inzender,
de door mij genoemde feiten, waarmede
ik niet anders deed, dan mij verdedigen,
waartoe ik werd gedwongen, geheel onbe
sproken laat
Ten vierde Zijn stuk geen nadere toe
lichting van mij behoeft, het is één stuk
van zelfbeschuldiging en erkenning van
feiten. Alleen één ding vind ik jammer,
de inzender had achter„want de scheuring
werd voltrokken", nog moeten schrijven,
hiep hiep hoera 1, wij hebben het over-
wounen, de onnoozelste lezer zou dan de
ware bedoeling hebben begrepen.
U mijnheer de redacteur beleefd dankend.
K. v. d. VELDEN,
Wethouder.
Wijk, April 1931.
Mijnheer de Redacteur,
Beleefd verzoek ik U eenige plaatsruimte
naar aanleiding van het ingezonden stuk
van den heer D v. Loon Czn., in Uw
nummer van Woensdag 22 April j.l.
Het feit, dat de heer v. Loon het be
stuur en leiding van „Oefening en Uit
spanning" ter sprake brengt is voor mij
aanleiding, op dat ingezonden stuk in te
gaan. Al ben ik het met mijn broer
eens, dat deze kwestie niet in een courant
thuis behoort, doch in de plaats zelve
behoorde te blyven. Voor de oprichting
van de nieuwe muziekvereeniging „Onder
ling Genoegen", had ik een onderhoud
met een der hoofdbestuursleden van „O.G."
die mij een persoonlijk onderhoud voor
stelde, om tot een oplossing te komen.
Ik heb toen direct mijne volle medewer
king toegezegd en er bijgevoegd dat alleen
en ook op die manier alleen, iets
goeds te bereiken was. Bedoeld bestuurslid
beloofde mij, binnen een paar dagen te
zullen berichten, wanneer dit onderhoud
zou plaats vinden. Tot op heden, nu
ongeveer een jaar na deze toezegging
verstreken is, hoorde ik niets meer over
een dergelijk onderhoud.
Ik ben meer dan 20 jaar voorzitter
van „O. en U." en niettegenstaande ik
meermalen verzocht, voor mij een ander
te nemen, werd ik ieder jaar met ongeveer
algemeene stemmen herkozen, wat voor mij
een reden was, dit voorzitterschap te blijven
waarnemen. Uit den uitslag dezer stem
mingen zal ieder de gevolgtrekking kunnen
maken, dat mijne leiding niet zoo slecht
was. Trouwens onze tegenwoordige tegen
standers erkennen volmondig mijne ver
diensten in deze.
Wat de leiding betreft ditToen de
heer Baselaar in het najaar van 1928,
schreef dat hij moest bedanken als direc
teur van onze vereeniging, omdat hem de
reis naar Wijk te moeilijk werd, stond
onze vereeniging voor de vraag wat nu.
In de vergadering om over deze vraag
te beslissen, werd mijn broer aangezocht
Tyroolsche novelle door E. von Pütz.
9.)
„Nu niet," zeide de boer knorrig,
zijn betere gevoelens onderdrukkend,
„neen, nu stellig niet. Wat! Op mijn
bloote knieën zou ik neervallen, en zij
is te goed voor mij; nadat zij mij,
haar eigen man, zoo beleedigd heeft
en weggeloopen is, zoo stil alsof ik de
pest had! Neen, oude gek, zoo mal is
de Lindenboer nog niet!"
Hij stapte door de zachte, versche
sneeuw terug in huis en sloop stil naar
binnen, opende en sloot hard de kamer
deur, ia,ls kwam hij juist van buiten,
en ging met zwaren tred naar zijn
ikamer. Daar stond hij stil en keek
een tijdlang naar het licht, dat hij zoo
juist had aangestoken. Twee zwarte,
smeekende oogen keken hem uit de
vlam aan; hij wendde den blik af, maar
overal vervolgden zij hem, tot in den
droom gunden zij hem geen rust....
Het was April; nog lag de sneeuw
diep en hoog in de kloven en op de
bergtoppen. In het dal achter aan de
zuidzijde smolt het witte kleed, zwart
keken de aardschollen uit de akkers en
op goed beschutte en zonnige plaat
sen schemerde reeds het groen.
Het is een wilde dag geweest, de
storm raast en huilt door het dal, hij
schudt en buigt de hoogste boomen
als waren het riethalmen; menigmaal
de leiding op zich te nemen. Deze zei
toen, dat dit voor hem een moeilijke
kwestie was en hij liever niet aan dit
verlangen voldeed, omdat hij naar zijne
meening niets zou kunnen bereiken. Wist
hij de vereeniging op het peil te houden
waarop zij toen stond, dan was het goed
en ook net maar goed, doch lukte dit
niet, waarop minstens evenveel kans be
stond, dan zou dit aan zijne leiding worden
geweten. Ten slotte liet mijn broer zich
evenwel overhalen en beloofde, althans
voorloopig, de leiding op zich te zullen
nemen.
In het voorjaar van 1930 toog ons
geheel bestuur, waaronder ook de tegen
woordige voorzitter van „Onderling Ge
noegen", naar den heer Baselaar, om hem
te vragen het directeurschap weer op zich
te nemen. De heer Baselaar verklaarde
zich toen bereid. Een achttal dagen, na
de toezegging van den heer Baselaar,
ontving ik van hem een schrijven, waarin
hij die toezegging introk.
Steeds zijn wij blijven hopen, dat de
heer Baselaar tot andere gedachten zou
komen en wij hebben gewacht, totdat hij
als directeur van „O.G." optrad voor wij
gingen uitzien naar een anderen directeur.
Ieder onpartydig lezer zal tot erkenning
moeten komen, dat er andere motieven
golden, dan „het zich niet kunnen ver
eenigen met bestuur en leiding", hier
werkten andere machten. Immers gesteld
een oogenblik, dat de grieven gegrond
waren, was het dan nog wel noodig ge
weest een nieuwe vereeniging op te richten,
waaruit niets kon groeien dan twist en
tweedracht in de gemeente zaaien. Het
ware toch veel eenvoudiger en
ook de aangewezen weg geweest, dat zy
die grieven hadden, deze kenbaar hadden
gemaakt en mocht dit niet helpen, dan
hun macht in de vereeniging hadden ver
sterkt. Dit zou U, geachte heer v. Loon,
met uwe 30 leden toch niet moeilijk
zijn gevallen, wyl „O. en U." toen slechts
25 leden telde en dit te meer niet wijl
ondergeteekende, in het onderhoud in den
aanhef dezes genoemd, aan bedoeld
bestuurslid, de verzekering heeft
gegeven, dat hij en ook zyn broer, als
het belang van „Oefening en Uitspanning"
dit vorderde, gaarne van het tooneel
zouden verdwijnen.
U mijnheer de Redacteur beleefd dan
kend voor de verleende plaatsruimte.
J. H. ROZA,
Voorzitter van „Oef. en Uitsp."
BLAUW BIJ AARDAPPELEN.-KALI.
Alles is dit jaar laat. De aardap
pelen komen ten deele ook later dan
gewoonlijk in den grond. Daarbij komt,
dat de verbetering in de aardappelprij
zen gedurende de laatste maanden velen
zal aansporen, om meer consumptie
aardappelen dan gewoonlijk te bouwen.
Des te meer nog, waar de prijzen der
andere akkerbouwproducten laag zijn
en de regeeringsteun voor suikerbieten
en tarwe zeer laat bekend is geworden.
In verband met de beteekenis van den
consumptie-aardappelbouw moge nog
bijzonder de aandacht gevestigd wor
den op een euvel, dat veel last, schade
en moeilijkheden veroorzaken kan: het
„blauw". Dóór de ijverige onderzoe
kingen van den Plantenziektenkuhdigeh
Dienst te Wageningen en anderen is
gebleken, dat er tegen dit euvel slechts
één practisch middel is, n.l. een rij
le e 1 ij k e voorziening, met kali-
mest.
Het spreekt wel vanzelf, dat men
streven moet naar toepassing van vol
ledige bemestingen, zoodat ook vol
doende stikstof en fosforzuur gegeven
weergalmt >een luid gekraak door het
woud, en dan klinkt iets als een dood-
geschrei, als een der trotsche dennen
in splinters doorbreekt, vergeefs zich
met de groene armen vastklampt aan
zijn buren, en eindelijk ruischend ter
aarde zinkt. Onder het ijs murmelt en
borrelt het beekje, ongeduldig wach
tend, dat het harde, zware kleed van
hem wordt weggenomen. Het wil zich
weer koesteren in de geliefde zonne
stralen, het wil ze weer laten dansen
op zijn schuimende golfjes.
De wind jaagt door de wolkbanken,
verscheurt ze en drijft ze voort; als
witte en grijze reuzenvogels fladderen
ze, door hem opgehitst
Hij lekt met gloeiende tong aan de
sneeuw, die opgehoopt is aan den berg
rand, en houdt niet op totdat ten kor
reltje loslaat, in het rolllen andere me-
deneemt, altijd zich vergrootend don
derend stort de lawine zich in hei
dal, en slingert het witte sneeuwschuim
in de lucht.
Met moeite werkt zich een oud
knechtje door de vuile sneeuw, die op
straat ligt. Hij waadt en glijdt verder,
zijn oude lippen murmelen vurige ge
beden.
Zoo komt hij in Gries, uitgeput, nat
van het zweet. Aan de deur van het
postkantoor klopt hij verlegen en durft
eerst aarzelend op een luid geroep van
„binnen" er intreden.
„Wat wil je?" roept de beambte het
mannetje toe.
„Vergeef mij, mijnheer, maar ziet u,
Thomas, die is op reis, reeds voor
een week, en nu is de boerin erg zièk.
En nu wil ik hem een boodschap stu
ren dat hij thuis moet komen; het zou
dient te worden.
De ervaring heeft geleerd, dat rij
kelijk met kali bemeste aardappelen,
1) minder „blauw" vertoonen of er ge
heel vrij van zijn;
2) beter bestand zijn tegen het zgn.
stootblauw, dat veroorzaakt wordt door
ruwe behandeling der aardappelen.
3) beter duurzaam zijn en bij het bewa
ren harder, steviger blijven.
Over de vraag, welke rol de kali
precies speelt, waardoor deze gunsti
ge werkingen ontstaan, zijn de geleer
den het nog niet eens. Maar dat doet
er voor den practischen aardappelbou
wer ook weinig toe. Voor hem is de
hoofdzaak te weten, dat hij door 't
gebruik van kali zijn aardappeloogst
tegelijk vermeerderen en ver
beteren kan. Ook hier geld dus, dat
kali geeft kwantiteit en kwa
liteit.
Op de zand- en veengronden, die
van nature arm, meestal zeer arm aan
kali zijn, is het gebruik van kali al
gemeen; vooral bij de aardappelen, die
immers tot de „kalivreters" behooren.
Op de klei- en zavelgronden, die van
nature meer kali bevatten, heeft men
in vele gevallen te lang gewacht, om
voldoende kalf te geven. Die roofbouw
heeft zich gewroken door het opleveren
van geringe oogsten en het verschij
nen van kali-gebrek kenteekenen met
alle nadeelige gevolgen ervan: legeren
van koren, niet uitgerijpte suikerbieten
met laag suikergehalte, slecht bewaar-
bare producten van land- en tuinbouw,
enz. En bij aardappelen het „blauw".
Want vooral op de klei- en zavelgron
den komt dit verschijnsel voor, als is
er in de laatste jaren veel verbeterd
door het meer en meer toepassen van
kali óók op die gronden.
„Die zich aan een ander spiegelt,
spiegelt zich zacht," zegt een oud
spreekwoord.
Nu er zoo vaak over bezuiniging op
de bemesting gesproken en geschreven
wordt, moge echter ook een ander ge
zegde aangehaald worden: Men moet
voorkomen, dat de zuinigheid
de wijsheid bedriegd!
En daarom zal de teler van aardappe
len verstandig doen, met de kalibemes
ting niet te zuinig te zijn. Afhankelijk
van omstandigheden geve hij per H.A.
400800 kg. patentkali of de helft hier
van in den vorm van zwavelzure kali.
Hoe spoediger deze meststoffen in den
grond komen, hoe beter. Zijn echter
de aardappelen reeds gepoot, zoo kan
men ze ook zonder bezwaar als o v e r-
bemesting toedienen. Ze worden
door het aanaarden toch door den bo
dem verspreid.
HEUSDEN.
Vanwege de R.K. Kiesvereeni-
ging werd Donderdagavond eene pro-
paganda-avond gehouden welke zeer
druk bezocht was. De voorzitter de
heer Hub. Verhoeven heette allen wiel-
kom op deze buitengewone vergade
ring, inzonderheid den spreker den heer
J. v. Genabeek uit 's-Bosch. Hierna
hield de heer v. Genabeek een gloed
volle rede wijzende op de eenheid en
taak der R.K. Kiesvereen., vooral nu
de a.s. gemeenteraadsverkiezingen na
deren als een man te stemmen op die
katholieke lijst. De voorzitter bracht
namens alle aanwezigen zijn hartelij-
ken dank aan den heer v. Genabeek
voor zijn buitengewone verdienstelijke
toespraak.
Een der mooiste plekjes in deze
gemeente is op 't oogenblik wel het tuintje
voor het huis van den heer Jonker. De
tulpen en hyacinthen prijken er in volle
kleurenpracht, terwijl met enkele dagen
ook de crocussen in bloei zullen staan.
Het geheel is aardig aangelegd en is
werkelijk een kijkje wel waard.
hem misschien toch wel verdriet doen,
als zij stierf en hij haar niet meer had
gezien!"
Een paar tranen rolden in de diepe
groeven van zijn gezicht en hij ging
na een poos voort:
„De waard heeft het mij gezegd;
u kon zoo vlug schrijven, met een
ijzerdraad heeft hij, geloof ik gezegd,
dat het sneller gaat dan de bliksem.
Ik weet niet of Toni mij voor den gék
heeft gehouden, of dat het waar is."
„Zeker is het waar," lachte de be
ambte jein zag Martin door zijn vonke
lende brilleglazen aan, dat deze er heel
door van streek raakte. „Kijk, dan druk
ik een paar maal hierop en dan loopen
de woorden aan het ijzerdraad, waar
heen ik wil."
„Heeremijntijd!" riep Martin ver
schrikt, „het zal toch wel behoorlijk
toegaan, mijnheer? Het zal Genoveva
toch niet schaden! Dat lijkt wei zuiver
duivelswerk."
„Maak je niet ongerust, oude," troost
te de andere goedig, ,.de heilige Vader
zendt zijn zegen precies op dezelfde
manier."
„Dam is 't goed", en Martin heradem
de. „Wees nu zoo goed en schrijf Tho
mas."
Dat was nu niet zoo heel gauw ge
daan, want totdat de beambte er dui
delijk achter was gekomen, wie Tho
mas eigenlijk was, waar hij zich be
vond, wat hij te melden had, duurde
het een heelen tijd.
Martin had in alle onschuld willen
laten telegrapheeren: „Aan Thomas in
Sterzing, waar hij vee inkoopt."
Met open mond en te berge rijzende
haren zag hij toe, hoe de beambte
Donderdagavond, 30 April, s'avonds
8.15 uur concert door de
„FANFARE DER H. FAMILIE."
Directeur de heer W. v. Heivoort uit
Nieuwkuijk.
1. Wilhelmus.
2. Esperanto-Marche.
3. La Dame au Trefie, Ouvert.
4. Flerus et Souauls Valse.
5. Dans la Bruijére Ouvert.
6. Symphatie Marsch.
Zaterdag nam de voetbalvereen.
„L.O.N.G.A" deel aan de door de v.v.
„S.D.O" te Sprang uitgeschreven serie
wedstrijden, alwaar werd gespeeld tegen
het sterke „Neerlandia" uit Kaatsheuvel.
De wedstrijd eindigde na heel goed spel
en vooral na de rust veel spanning in
gelijk spel 33, wat een mooie prestatie
van „L.O.N.G.A" is.
Volgens het reglement moeten bij gelijk
spel drie strafschoten gegeven worden om
de beslissing te brengen, welke wederom
gelijk eindigde n.l. 2 2, zoodat thans
het lot moest beslissen wie in de volgende
ronde zal uitkomen, „L.O.N.G.A" was de
gelukkige en zal a.s. Zaterdag moeten spelen
tegen „Sparta" uit Vrijhoeve-Capelle.
We wenschen „L.O.N.G.A" weer veel
succes.
AALBURG.
De melkrijder M. had het onge
luk met zijn in volle vaart zijnde auto
in een sloot te rijden. De bestuurder,
evenals het zoontje van den heer S.,
't welk naast den chauffeur was geze
ten, brachten het er met den schrik af.
Nadat de auto met vereende krachten
op den weg was gebracht, werd deze
op sleeptouw genomen om gerepareerd
te worden.
AALST.
De door de Werkliedenvereen. al
hier te houden bazar op 8 en 9 Mei
a.s., belooft een succes te worden. Het
Bestuur mocht reeds een groot aan
tal artikelen ontvangen. Ook de be
schermheer der vereeniging, Dr. C. J.
K. van Aalst te Hoevelaken, schonk
een ruime gift. De verkoop van loten
gaat goed. In een week zijn reeds bijna
alle loten geplaatst.
ALMKERK.
Op 29 Juni a.s. hoopt de Chr.
gem. zangvereen. „Hallelujha", direc
teur de heer Christ, deel te nemen aan
het gToot nationaal .muziek- en zang
concours te Zeist, en wel in de 2de
afdeeling.
In deze gemeente is men thans
druk bezig met het contracteeren van
suikerbieten. Hoewel de prijs daarvan
niet hoog, wordt toch door verschil
lende landbouwers hiervan gebruik ge
maakt.
BRAKEL.
Bij de verkiezing van leden der
Provinciale Staten op 22 April j.l., wer-
cen in deze gemeente uitgebracht de
navolgende stemmen:
Lijst 1. 4 stemmen; Lijst 2. 2 st; Lijst
3. 38 st.; Lijst 4. 1 Oir st.; Lijst 5 389 st.;
Lijst 6. 38 st.; Lijst 7 2 st.; Lijst 8. 7
st.; Lijst 9. 90 st.; Lijst 10. 3 st.; Lijst
11. 1 st.; Lijst 12. 40 st.
Voor de betrekking van onder
wijzer aan de O.L. school alhier, in de
vacature ontstaan door de benoeming
Van den heer H. P. E. Visscher te
Utrecht, hebben zich tot heden 5 solli
citanten aangemeld.
CAPELLË.
J.l. Woensdagavond 7 uur had
op het. voormalig raadhuis alhier, in
tegenwoordigheid van den tuinbó.uw-
oonsulent in deze provincie, Ir. van
Goch uit Breda, de sluitinlg'sles plaats
der te dezer plaatse op initiatief van
de onderlinge tuinbouwvereeniging
telegrapheerde en daarna zeide:
„Zoo, nu is de boodschap reeds in
Sterzing."
,t Is toch echt heksenwerk", mom
pelde hij, toen hij het postkantoor ver
iaten had, „misschien weet de heilige
Vader dat zoo niet. Maar vriendelijk
was die mijnheer tegen mij; zijn heilige
naamspatroon moge hem in bescher
ming nemen! Nu nog een kwartiertje
rusten en dan moet ik weer naar huis,
zoo gauw mogelijk. Hoe mag het ar
me schaap toch gaan, of het wel recht
is?"
Toen Martin echter de gelagkamer
betrad en Thomas zag zitten, ontviel
hem hoed en stok.
„Alle goede geesten," stotterde hij,
„dus niet alleen de woorden, maar ook
de menschen kan men telegrapheeren.
Als dat geen duivelswerk is dan
ja, weet ik het niet meer."
„Nu, Martin, wat mankeert je!" roept
Thomas. „Ik ben daar nu zoo op een
maal. Er was juist een goede gele
genheid, en toen ben ik meegereden.
Het ging als de bliksem."
„Dus is het toch waar." mompelt
Martin dof, en hij maakt in het geheim
een kruis op den rug van den boer,
als deze voor hem uitloopt; „iets hei
ligs kan geen kwaad na zoo'n duivels-
rit."
„Zet je daar neer!" beveelt Thomas;
„wat doe je eigenlijk in Gries?"
Nu valt ae oude eerst zijn boodschap
in; van schrik had hij ze haast ver
geten.
„Boer", zegt hij sidderend aarzelend,
want hij moet hem toch langzaam voor
bereiden, „ik heb niets goeds voor je."
„Voor mij?" vraagt de boer verwon-
door de tuinbouwleeraren A. Dees
uit Sprang en Verduijn uit Dussen
gegeven twee-jarigen tuinbouwcursus.
Na afgelegd examen werd het diplo
ma behaald door de heeren P. Spuij-
broek, Joh. Sterrenburg Pzn., A. v.
d. Schans Pzn., C. Quirijns, P. Dek
kers, W. Wagemakers, Joh. Rozen-
brand Jaczn. en A. Verhagen. De
tuinbouwconsulent feliciteerde de ge
slaagden met het behalen van hun
diploma en hoopte, dat zii met het
geleerde in de practijk hun voordeel
zoudenv doen. Hij betreurde het, dat
zoo weinigen, de cursus was met een
20-tal leerlingen begonnen, de lessen
gedurende den geheelen cursus waren
blijven volgen. Namens de leerlingen
bedankte de heer Sterrenburg de
beide onderwijzers voor het gegeven
onderricht! en overhandigde hun als
bewijs van erkentelijkheid een cade
au, waarvoor de heeren Dees en Ver
duijn hun leerlingen hartelijk dank
zegden. Nadat nog het woord ge
voerd was door den heer J. Michael,
die namens B. en W. sprak, en de
heer M. van Pelt, namens het be
stuur der tuinbouwvereeniging, werd
deze eindles gesloten.
Tot onze spijt is de vorige week
bij de opgave der leden van het Eere-,
Comité, voor de met Hemelvaartsdag
en 2en Pinksterdag alhier te houden
muziekfeesten, vergeten te vermelden,
dat ook de heer W. G. Treffers, oud-
hoofd der O.L. school in de Kom en
voorzitter der gemengde zangvereen.
,,'t Rozeknopje", tot lid van dit Comi
té benoemd is.
Naar men ons mededeelt zal de
heer J. J. Pruijssers alhier, die door
de St. Ger. Party te dezer plaatse no 2
op de candidatenlijst voor de verkiezing
van leden van den gemeenteraad was
geplaatst, zich terugtrekken.
De heer André, cand. tot den H.
D. te Krabbendijke, heeft voor het be
roep naar de Ger. gemeente te dezier
plaatse bedankt.
De restauratie van het kerkorgel
der Ned. Herv. Kerk alhier, is door het
kerkbestuur opgedragen aan de firma
M. K. Koppejan, orgelfabriek te Vee-
nendaal.
Het le elftal der voetbalvereen.
„Excelsior" alhier, speelde j.l. Zondag
te Kaatsheuvel een competitiewedstrijd
tegen Kaatsheuvelsche Boys I, welke
wedstrijd door „Excelsior" gewonnen
werd met 41.
A.s. Zondagmorgen zal in de
•Ned. Herv. Kerk alhier, door Ds. A.
v. Willigen een bidstond voor het gewas
worden gehouden.
Door het Uitv. Comité van de
de volgende maand te houden muziek
feesten, ter viering van het 10-jarig be
staan van ons muziekgezelschap „Kunst
na Arbeid", is het maken van het tim
merwerk op het feestterrein en het
in orde brengen van dit terrein na ge
houden aanbesteding opgedragen aan
den laagsten inschrijver, den heer Adr.
Rosenbrand alhier. De aanleg der elec-
trische verlichting is gegund aan den
heer J. A. v. Wijlen te Vrijh. Capelle.
In een Vrijdagavond j.l. gehou
den vergadering van kiezers, niet aan
gesloten bij een kiesvereen., ter bieJ
spreking van de aanstaande verkiezing
van leden van den gemeenteraad, werd
na gehouden stemming de volgende
candidatenlijst vastgesteld: 1. R. Mid
delkoop; 2. C. de Rooy-Nieuwenhuizen;
3. Adr. M. Verheijden; 4. A. L. Sneep;
5. G. A. S. de Bas; 6. J. Rijken; 8. J,
Michaël; 9, D, de Roon; 10. J. Dek
kers; 11. Joh, de Bruijn; 12. Chr.
Quirijns.
Als sprekers op den 13en Juni a.s.
te houden landdag van den Ring 's-Gre-
velduin-Capelle e.o., van den Bond van
Ned. Herv. Jongel, vereen, op G.G.,
zullen optreden: Ds. Remmen te Am
sterdam, Ds. Kijflenbelt te Rotterdam,
Ds. Rijnsburger te Polsbroek en Ds. v.
d. Kooy te Maarsen.
derd. „Is het iets met het vee?"
„Het vee is gezond," antwoordt Mar
tin, „maar, maar houd je goed,
't is iets veel ergers."
Thomas ademt eensklaps diep.
„Is het iets met haar met Geno
veva?" wringt hij er eindelijk uit.
„O, Heer, Heer!" jammert Martin,
„houd je maar goed."
Daar pakt de baas hem aan den
schouder en schudt het arme, oude
mannetje, dat hij er haast van stikt.
„Spreek," buldert hij, „of ik vermoord
je."
„Thomas", stoot Martin eindelijk uit,
„als je je vrouw nog levend zien wil
en dat arme, kleine wurmpje, loop dan!"
Thomas laat hem met een ruk los,
zoodat de oude op de bank terugtui-
melt; zonder hoed en stok loopt hij
voort.
„Neem mij mede!" roept Martin;
maar Thomas maakt een ongeduldig
afwerende beweging, hij kan zich niet
laten hinderen door den langzaam loo
penden oude.
En nu, als hij reeds een heel goed
eind weg heeft afgelegd, krijgt hij eerst
een weinig zijn bezinning terug. Wat
scheelt Genoveva? Is zij plotseling ziek
geworden, verongelukt? Had hij het
maar gevraagd. En wat zeide Martin
„het arme, kleine wurmpje?" Wie
en wat was het? Op eenmaal komt
het hem in den zin, zoo plotseling,
dat hij wankelt en zich aan een boom
vasthoudt.
„Mijn kind! Ik heb een kind!" roept
hij luid uit.
(Wordt vervolgd V
