Tweede Blad Ho. 5121 VrijdagSMei uaaÈonüeXdcudt! op Hemelvaartsdag: Karei Holmbo. voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. RugpijnNiereri Pillen l'kntfseUjk \ienws. -v -"vV FEUILLETON Een Toiletgeheim. BEHOORENDE BIJ HET Een nieraandoening kan uw gezond heid bedreigen zonder dat gij u ervan bewust zijt. En juist die langzame ont wikkeling zonder veel uiterlijke en vaak verkeerd begrepen kenteekenen is zoo te duchten. Maak niet de ernstige fout van waar schuwingen te verwaarloozen als urine kwalen, rugpijn, rheumatische pijnen, spit, ischias, duizeligheid en hoofdpijn, water zuchtige zwellingen enz. "Wees verstandig en neem het middel, dat door duizenden wordt aanbevolen voor het verbeteren hunner gezondheid in dergelijke gevallen. Gebruik Foster's Rugpijn Nieren Pillen, die de kwaal in haar oorsprong aantasten en de nieren versterken en opwekken tot gezonde werkzaamheid. Bij alle drogisten enz. fl.75 p. flacon. Beste jongens en meisjes. De oplossingen der vorige raadsels zijn 1Edison. 2. ab-ra-ham Abraham. 3. Klok-huis Klokhuis. De nieuwe raadsels zijn: 1. In den volgenden zin 2itten 2 vojgels verborgen Neem in ruil een mud steen kool mee, Simon. 2. Wie kan van een boek een groot beest maken 3. Met T sta ik hoog in de lucht en steek boven alles uit. Met K ben ik nederig ën buig mijn hoofd voor den wind. Ra, ra, wat is dat OOM KAREL.. HOE BARENDJE KWIK BIJ KONING SUIKERBUIK TERUGKWAM. III. Zooals U vreet,'' begon Barendje Kwik zijn verhaal, terwijl het gehee- le hof aandachtig luisterde, „ging ik verleden jaar op reis, omdat Uwe Ma jesteit meende, dat ik wat van de wereld moest zien. Ik kwam op een groot schip, dat naar Afrika zou va ren. Ik vond het erg prettig, want het was mooi weer en de zee was zoo glad als een spiegel. We had den misschien vier weken gevaren en al dien tijd niets anders aan zee en zon gezien, toen ik op zekeren dag door de warmte in slaap viel, ter wijl ik in een groote stoel op het dek van het schip zat. Daardoor zag ik niet, dat er aan den horizon een klein zwart wolkje was gekomen, dat hoe langer hoe grooter werd. In min der dan geen tijd was de lucht hee- lemaal zoo zwart als roet geworden en er kwamen huizenhooge golven aangerold. Ik sliep echter zóó vast, dat ik heelemaal niet merkte, dat er een heel hooge golf over het schip rolde, die mijn stoel ppnam en mee voerde naar het strand, waar ik met stoel en al in een hoogen palmboom bleef hangen. Wie weet hoe lang ik nog doorgeslapen had, als niet plotseling mijn neus zoo vreeselijk was gaan kriebelen. In mijn slaap krabbelde ik mijn neus, doch het hielp niet. Eindelijk werd ik klaar wakker en wat zag ik daar Ik zat in een palmboom en een aap kriebelde mij met zijn staart in mijn neus. Ik kon mijn oogen niet gelooven. Ik was in slaap gevallen op het schip en nu zat ik in een boom in het woe ste Afrika, terwijl er van het schip geen spoor meer te bekennen was.'' ,,Het is kolossaal'', riep koning Suikerbuik uit, die met gespannen aandacht het verhaal gevolgd had, ,,en wat gebeurde er toen verder, Barendje ,.Dat zal ik U zeggen. Terwijl ik zoo zat rond te kijken en mijn oogen uit te wrijven, gaf de aap, die in den boom zat, mij een speel- sche duw, en voor dat ik wist wat er gebeurde, tuimelde ik omlaag. Ik dacht met een harde smak op den grond te vallen, maar wat gebeurde er Ik kwam op iets zachts terecht, dat ging bewegen... ik was op den rug van een dier ge vallen, dat van schrik hard wegliep en mij met zich mee voerde den woes tijn in. En toen ;ik góed keek, zag ik dat het een leeuw was. Ik hield mij maar stevig aan zijn manen vast, omdat ik anders van zijn rug gevallen zou zijn. De leeuw scheen echter ook erg geschrokken te zijn en maakte allerlei wilde sprongen. Zoodat het niet lang duurde of ik werd in het zand geworpen, terwijl de leeuw als een piji uit den toog wegrende. Toen ik het zand uit mijn oogen gewre ven had, en om mij heen keek, om te zien waar ik was, stonden er een heeleboel zwarte nikkers om mij heen, die mij van alle kanten bekeken en met hun hand over hun maag wre ven en naar een groote pan wezen, die op een groot vuur stond te ko ken''. Men behoeft niet te zien dat U crème gebruiktalle crèmes blijven min of meer op de huid liggen. Alleen „Zij"-Crême wordt volkomen in de huid opgenomen, zoodat niemand kan zien dat U crème gebruikt heeft, terwijl de huid er toch soepel door wordt en,fraai van teint. ,.Sapperdemallemosterdpot'' riep Koning Suikerbuik uit, terwijl hij bleek van schrik werd, „Dus je was tusschen de menscheneters terecht ge komen En hebben ze je gekookt Juist, Majesteit,'' antwoorde Ba rendje Kwik plechtig, „het waren kannibalen en die ketel... Maar laat ik verder vertellen'', ging Barendje voort, „gelukkig had ik van den ka pitein van het schip een beetje nik kertaai geleerd en dus sprak ik Kier- rekierrekierre liekielakkiedoo. Wat beteekentIk wil den koning der nikkers spreken. De zwartjes gaven elkaar toen allemaal een arm, namen mij in hun midden, en brachten mij naar een groote hut, die midden in het dorp der nikkers stond. Dat was de hut van den koning.'' (AVordt vervolgd). AMMERZODEN. De R.K. candidaten voor de raads verkiezing hebben bij loting hunne volgorde op de candidatenlijst vastge steld. De uitslag der loting is: 1. H. van Berkel; 2. L. A. van Mil; 3. S. J. lvens (aftr.)4. J. van Wordragen (aftr.)5. H. G. Somers (aftr.); 6. Joh. van Geffen (aftr.); 7. F. J. G. Ba selaar (aftr.) Deze candidaten hebben twee groe pen gevormd, n.l. de groep arbetclers- candidaten en de groep: overige can didaten. Volgens de door hen gesloten overeenkomst zullen we in deze ge meente een stemming krijgen, waarbij hard gewerkt zal worden om voor keursstemmen te verwerven, omdat ie dere eandidaat voor zijn eigen stemmen moet zorgen. Het belooft dus een spannende ver kiezing te zullen worden. AALST. De landelijke ruiter Adr. Maas, alhier, die deelnemer was van de esta fette-rit van de Landelijke Rijvereeni- gingen, kwam bij die rit met zijn paard te vallen, waarbij zijn been ernstig gekneusd werd, zoodat hij per auto Ter gelegenheid van het eerste lustrum yan de Ned. Federatie van Landelijke rijvereenigingen werd een groote estafette rit door Nederland georganiseerd. Voor huis ten Bosch te den Haag defileerden de deel nemers ten slotte voor de Koninklijke familie. De voorzitter van de N. F. v. L. R., Jhr. Coehoorn van Sminia, overhandigde aan H. M. de Koningin de op de route verzamelde oorkonde. thuis gebracht werd en voorloopig, een drietal weken rust zal moeten houden. Doordat een bakker van elders alhier brood kwam venten tegen lager prijs dan de plaatselijke bakkers, is een brcodprijsstrijd ontstaan. De prijs is thans met 2 cent per kilo verlaagd en wordt dit thans verkocht tegen 28 ct. per 4 pond. De huisvrouwen hopen maar, dat deze strijd nog wat voort duurt en de overheid deze „dumping" politiek maar niet belemmert. CAPELTE. De op 13 Juni a.s. alhier te hou den Landdag van den ring 's-Grevel- duin-Capelle e.o., van den Bond van I Ned. Herv. Jongelingsvereenigingen, zal staan onder leiding van den ringvoor- zitter Ds. A. v. Willigen. Door een groep kiezers uit de landbouwers, zal, naar men ons me dedeelt, bij de a.s. gemeenteraadsver kiezing met de volgende candidaten worden uitgekomen: 1. H. Boer; 2. H. Mes; 3. A. A. Michaël; 4. C. L. de Rooy; 5. A. P. Snijders en 6. M. Kuys- ten. Naar de vacant komende betrek king van zaakvoerder der coöperatieve aankoopvereen. Sprang-Capelle e.o., hebben zich een 5-tal sollicitanten aan gemeld. In verband met het overlijden van den heer A. Huijsman a.d. Loon- schendijk, is een vacature ontstaan in den kerkeraad der Ned. Herv. gem. en in het bestuur der Chr. school al daar. Vanwege het gemeentebestuur v. Loon op Zand is aan verschillende eige naars van landerijen, gelegen aan de Hooge-Zandschel, een schrijven geritht houdende verzoek, om in verband met den aanleg van een nieuwen weg zoaf- veel mogelijk medewerking te verlee- nen. Aan de bijzondere lagere school aan de Nieuwstraat alhier, zal we gens toeneming van het aantal leer lingen, een lokaal worden bijgebouwd. Tot bestuursleden van het wa terschap Het Zuiderafwateringskanaal1, zijn o.m. gekozen, de heeren R. Mid delkoop en J. Huijsman alhier. Na gehouden aanbesteding is de levering van hooi en stroo voor het garnizoen te 's-Hertogenbosch, geduren de het tijdvak van 1 Mei tot 31 Juni a.s., opgedragen aan de N.V. Oerlemansf Zonen, fourage- en bouwmatrialen- handel te Vrijh.-Capelle. Het tweede elftal onzer voetbal vereen. „Excelsior" speelde j.l. Zon dag te 's-Hertogenbosch een competi tiewedstrijd tegen B.V.B. VI en verloor met 72. De stemming ter verkiezing van leden van den gemeenteraad alhier, is bepaald op 23 Juni e.k. J.l. Zondag hield de postduiven- vereen. „De Luchtvaart", gevestigd itï het café van Mej. dewed. A. v. d. Haart, in combinatie met de Kaatsheuvelscha vereen. „De Getrouwe Duif", een wed vlucht vanuit Noyon met den volgen- i Vrij naar 't Deensch van IVAR RING. 2.) Toch had Arenfeldt een soort van eerbied voor Holmbo, hij deed niet moei aan vele uitspattingen, om' zich in de oogen van zijn vriend niet te verne deren. In de vacantie brachten zij een ge- 'deelte van den tijd op hun landgoed door. t Daar kwam 't verschil tusschen bei der levensomstandigheden eerst goed te voorschijn; Arenfeldt was een rijk man, die er goed van leefde. Holmbo bezat nog wel 't gebouw, dat met zijn herinneringen de traditie der familiei trachtte in het leven te houden, maar zijn bouwland leed sinds lang aan te ring en veroorloofde hem niet, zijn aangeboren neiging te volgen en als landheer te leven. Als hij de bibliotheek binnentrad en zijn voorvaderen beschouwde, dan zuchtte hij menigmaal, en dacht hij: 't Zou het beste voor 't geslachtt zijn, ajs ik de laatste daarvan was, opdat niet verder ongeluk de oude herinneringen verwoest en het land goed te gronde richt. In die uren was hij zeer ernstig; hij voelde, dat ijdele zaken en genot hem niet mochten verleiden, dat ar beid, strenge arbeid plicht voor hem was; hij moest den verleidelijken om gang, met al die rijke heeren, die bij: zijn armoede niet pasten, zoo spoedig mogelijk afbreken, om landman te zijn, te werken en zijn landgoed in waarde te doen stijgen, opdat hij 't aan zijns zoon in beteren toestand nalaten kon, dan hij 't ontvangen had; 't ongehuw de leven zou toch niet zijn lot zijn. Nooit kwam 't hem in de gedachte, dat hjj door een rijk huwelijk opetensi uit zijn zorgen zou komen, en de baan! voor zijn nakomelingen zou kunnen effenen. De twee vrienden hadden staatsexa men afgelegd. Hoe zwaar 't Holmbo ook viel. was hij toch vastbesloten, zijn vrolijken vriend der jeugd te laten varen en zich. te wijden aan zijn streng!, ernstig be roep. 1 De scheiding van Arenfeldt zou voor hem een zware strijd zijn hij was een vriend in de diepste beteekenig van het woord, en Holmbo begreep niet, hoe het hem mogelijk zou zijn, den zonneschijn te ontberen, waarmee die vriendschap hem had bestraald. Hij had nooit die vluchtige verliefd heden gekend, waarmee jonge lieden zoo dikwijls bezocht worden, voor hem was de vriendschap voldoende; voor al daar zij veredeld werd door een; lentegeur van poëtisch gevoel, die haar ver over de gewone trivialeiten van 't dagelijksch leven verheven had. 'tWas moeilijk, Arenfeldt begrijpelijk te maken, hoe noodzakelijk die schei ding was, dat de nood, de bittere nood 't was, die hem daartoe dwong; het zorgelooze, vroolijke leven, dat hij en zijn rijke bekenden leidden, zou Holm bo slechts van zijn werk afhouden en zijn neigingen tot genieten aanwakke ren. „Des menschen wil is zijn hemelrijk", zeide Arenfeldt eenigszins gekwetst; „maar voor dat jij je ernstig afscheids lied zingt, verlang ik nog een armza lige maand van je; je opzichter, kan de zaken nog wel vier weken leiden en in dien tijd zal je mijn gast zijfn, en voldoet onze trouwe vriendschap niet je vast te houden, dan wil ik tocf( beproeven, of ik niet de verzoeking aan 't werk kan zetten, je alle heerlijkhe den der aarde kan toonen en je in de gestalte van een mooie, jonge ivrouw een geheele goudbaar voor de voeten kan leggen; en zie je, mijn vriend, zij heeft bovendien geen druppel blauw boed in hare aderen, zooals je voorva deren het wenschten. Krijg je haar, dan kan je je voortaan naar hartelust vermaken want weet je wat, Holm bo: je bent eenmaal geboren een rijk man te zijn." Hij lachte luid. „Misschien een vrien din van je mooie niicht Olga, twee vrienden en twee vriendinnen, dat zou heerlijk zijn neen Arenfeldt", ging hij ernstiger voort, ,.mij verleidt je niet; i,n onzen geldbuidel is een gat geweest, maar ons schild hebben wij blank gehouden; kom jij rustig met je verleidingen, ik vrees je niet en neem je uitnoodiging aan." „Hoor eens Karei, je bent als alle Holmbo's een ware stijfkop, maar dat ;zal ons niet beletten een vroolijke maand met elkaar door te brengen. TWEEDE HOOFDSTUK. Een lichte vorst was gekomen en had de wegen na een langen regentijd hard gemaakt; de boschgrond was juist stevig genoeg, om den vroolijken ja gersstoet te dragen, die onder de bla- derlooze boomen ronddoolde. In de groote, uitgestrekte bosschen van Höjgaard had de wreede bijl niets uitgeroeid; zelfs dicht klein hout had onbelemmerd kunnen groeien en 'twild nam sterk toe. Holmbo was een zeer bekwaam schutter. De oude opzichter had er van ge sproken, dat de groote boomen in geld konden veranderd worden en de bosch grond in vruchtbare akkers; maar Holm bo had daarvoor tot nu toe slechts doove ooren gehad; nu wist hij, dat de bijl aan den wortel der oudie boo men, der reusachtige eiken lag, die daar stonden als vertegenwoordigers van 't verleden, die de jeugd, de waan wijze beuken, nog niet verdrongen had. Voor dat de lente zijn intocht deed, i vóór de knoppen zouden ontluiken, moesten de oude veteranen valien. Juist j op dien blijden jachtdag werd hij aan- gegrepen door een weemoedige stem- ming, die hij niet verdrijven kon. Hij had geen wild leven geleid, was niet verkwistend geweest; waarom moest hij juist de schuld der ouders betalen en de schande beleven, 't dier bare bosch te verkoopen, waarover al le Holmbo's, man voor man hadden kunnen beschikken. Hij liet zijn buks vallen ert verwijder de zich onwillekeurig van 't vroolijke gezelschap; die vroolijkheid kwetste hem in dit oogenblik; wat moest hij eigenlijk onder al die rijke jongelieden die zijn verdriet niet begrepen. 't Bloed was hem naar 't hoofd ge stegen, hij nam den jagershoed af en streek met de hand oyer 't gloeiende voorhoofd. Was 't werkelijk een schande het bosch te verkoopen en zijn schulden te betalen? Was het wiel een schanae arm te zijn? Hij hief moedig 't hoofd op en zette} rpet een ruk den hoetd weer op. Neen, 't is geen schande arm; te zijn, maar wel boven zijn krachten te leH ven, e n kleine steken van de hoogmoe dige rijken te dulden, alleen om met hen samen te zijn en met;hen mee te doen. Opgezocht heb ik ze nooit, een Holmbo is te trotsch om te kruipen; heb ik stooten gekregen, dan heb ik slagen teruggegeven; ,t is vriendschap, ware vriendschap, die mij aan Arenr feldt verbindt daarom wil ik mijn belofte houden, maar als deze maand om is, heb ik mijn vrijheid weer ëjn! ik zal hun toonen, wat een vaste wfl en arbeid vermag. De jagers waren ver weg, hij hoorde de schoten en ging daarop af; toen hoorde hij een krakend geluid in de struiken, 't kwam nader en nader, hij keek in het dichte bosch etn ontdekte een gewei, dat in die takken verward was; 't hert streed ijverig, om zich) vrij te maken, maar hoe mejer het worstelde des te meer raakte zijn mooie kroon in de takken, die 't omgaf. Holmbo hief de buks op, liet haat echter dadelijk weer vallen; hij zag angstige uitdrukking in de oogen van' 't dier, de vruchtelooze strijd en die aan blik greep hem zoo pijnlijk aan, dat hij diep getroffen werd. 't Was he)m, of hij 't zelf wasi, die daar door de wreede hand van 't lot gevangen en gebonden, stond, op wiens hart de jagers wilden, mikken. (Wordt vervolgd). Nieuwsblad BEZOEKT Muziekfeesten te CAPELLE

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1931 | | pagina 5