Tweede Blad
Ho. 5127 Vrijdag 29 Mei
lifysAeid/
Karei Holmbo.
voor het Land
van Neusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
s
RugpijnNierenPillen'
Itiitflerriibriek.
FEUILLETON
BEHOORENDE BIJ HET
fa
De vrouw werd zoo verstandig, dat zij
haar kwalen en pijnen niet alleen aan
haar sekse meer wijtzij werd er zich
van bewust, dat de nieren de oorzaak
kunnen zijn.
In normaale staat kunnen deze teere
organen den bloedstroom zuiver houden,
maar op sommige tijden en bij het keeren
der jaren kan hun taak te zwaar worden.
Alleen gezonde nieren kunnen deze vol
brengen bij tragere werking blijven
urinezuur en andere schadelijke onzuiver
heden achter en raakt het gestel in de war.
Daarom kan iedere vrouw de hulp van
Foster's Rugpijn Nieren Pillen noodig
hebben om de verzwakte nieren te ver
sterken en weer gezond te worden. Dit
speciaal niermiddel wordt aanbevolen tegen
rugpijn, urine- en blaaskwalen, rheuma-
tische pijnen, waterzuchtige zwellingen,
hoofdpijn, duizeligheid, een vermoeid,
2enuwachtig en afgemat gevoel en andere
verschijnselen van nierzwakte.
Bij alle drogisten enz. fl.75 p. flacon,
Beste jongens en meisjes.
De oplossingen der vorige raadsels
zijn:
1. Geld er(wt) land is Gelderland,
i 2. Aap, aar, ra, as, aas, spa, pa,
pas, spar, rasp, raap, sap, paar,
ras.
3. J - urk is jurk.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Met B. ben ik een lichaamsdeel,
met G. een tuin, met H. word
ik in den winter gebruikt, m|et
P. ben ik een dier, met W. een
mensch.
2. Wie kan van de volgende let
ters een lekkere vrucht maken:
b i a r a d e
3. Het is gras, het is groen, het
groeit in de natuur en toch vindt
men het nergens in de weide ot
tuin. Ra, ra, was is dat?
OOM KAREL'.
HOE BARENDJE KWIK BIJ KONING
SUIKERBUIK TERUGKWAM.
VI.
De edelen van het hof en de ge-
Vrij naar 't Deensch van
IVAR RING.
8.)
Neen, met wil tegen wil had zij nooit
tegenover iemand gestaan en onder al
len, die zich naar haar richtten, was
Arenfeldt de meest meegaande, juist
omdat zij een zelfstandig meisje was.
De vijf sleden hielden voor de hooge
steenen trap stil. Die van Arenfeldt
was de eerste, Holmbo zat aan zijn
zijde; hij had er voor bedankt koet
sier te zijn.
Als jij liever koetsier wilt zijn, zei
den Arenfeldt, ben ik bereid aan de
zijde van mijn nicht plaats te nemen.
Neen, jij bent veel beter als koetsier,
daarbij is 't aangenamer zich om te
keeren en zijn dame mooie woordjes
toe te flu,steren, dan onbewegelijk naast
haar te zitten. Wees gerust, ik zai
stokdoof zijn.
Arenfeldt stapte uit de slede, om
zijn nicht uit te noodigen; onmiddellijk
daarna kwam hij opgeruimd terug en
deelde mede, dat er twee dames op
bezoek waren, wat echter geen hinder
nis was, daar zijn nicht een slede had,
die dadelijk kon worden aangespan
nen en dan behoef je je niet doof te
houden vriend, jij zult koetsier zijn
voor de gasten van Olga; mijn nicht
heb ik dan voor mij alleen; een der
jonge meisjes is juffrouw Brandt, zie
neraals volgden Barendje Kwik en Ko
ning Suikerbuik naar de binnenplaats
„Gort-met-krentjes", mopperde één van
de generaals, „die Barendje Kwik is
toch een raar jongetje hoor! Ik dacht,
dat ik nu wel alle knikkerspelletjes
kende, maar wie heeft er nu ooit ge
hoord van de Engelsche rol?"
,.Nu," zei de oudste generaal, „dat
is toch wel een aardig spelletje. Het
gaat zoo: Elk van de twee spelers
geeft een gelijk aantal knikkers, elk
4 ot elk 8 of zoo. Een van hen houdt
dan alle knikkers onder zijn hand en
geeft ze een rol naar het knikkerbakjq
toe. Rollen er nu een even aantal knik
kers in het bakje, dan mag de speler
alle knikkers houden. Maar rolt er een
oneven aantal knikkers in het knikker-
gaatje, dan zijn alle knikkers voorden
geen, die toekeek." „Hm'', bromde de
eerste generaal, „dat lijkt nog nietzoo'n
'gek spelletje, die Engelsche rol. Maar
toch vind ik die Barendje Kwik een
raar jongetje."
verschrikt toe. Want toen Barendje
Kwik zijn voet weghaalde, was er niets
meer van den knikker over dan een
hoopje krijt. „Sapperdemallemosterdpot,
'riep de generaal woedend uit en ram
melde met zijn sabel, „wat moet dat
beteekenen?" Barendje Kwik keek erg
boos en antwoordde: „Dat zal Uzelf
wel begrijpen, Generaal! U weet heel
goed, dat het niet eerlijk is om met
kalken knikkers te spelen. Dat was een
valsche knikker! En als die \alsche
knikker er niet bij was geweest, had
ik misschien gewonnen." De generaal
kreeg een kleur als vuur en de koning
keek hem bestraffend aan. Inwendig
was de generaal woedend op Barendje
Kwik, maar hij liet er niets van mer
ken en zei poesvriendelijk: „Nou. neemt
U dan maar alle knikkers, Jongeheer
Barendje Kwik." Maar Barendje raakte
de knikkers niet aan en antwoordde:
„Dank U wel. generaal! Ik speel niet
met valsch-spelers." De generaal werd
nog rooder en beet zich op de lippen.
Christian Association.) Dit over de or
ganisatie in het algemeen.
Een 25 jaar geleden werd door een
drietal Jongel. vereen, in deze streek
de hoofden bij 'elkaar gestoken, om
tot oprichting van een Ring te komen.
En inderdaad werd deze op 6 Juni
1909 opgericht. Haar werkzaamheden
zijn veelzijdig. Op geregelde tijdstip
pen itoept zij haar leden bij elkaar,
om naast Bijbelbespreking en voor
dracht, de belangen en de moeilijkhe
den van hare afdeelingen te bespreken.
Dit versterkt natuurlijk zeer den on-
derlingen band. De leden gaan daar
door belang stellen in het werk. ook
buiten de plaatselijke afdeeling. Mocht
een van haar afdeelingen stoffelijk of
inwendig zwak staan, dan tracht zij die
te helpen, terwijl zij op plaatsen waar
geen Jongelingsvereen. is, tracht er een
op te richten.
Zoo staat de Ring dus altijd klaar,
om met raad en daad te helpen bij
den opbouw van het werk onder de
.A1-' - N -X X
HET NIEUWE VLIEGVELD
TE EELDE BIJ GRONINGEN
is Zaterdag officieel geopend.
|Nadat de vlag geheschen was
ten teeken der opening, steeg
de bekende aviateur v. d.
Graft op voor een eererondje.
Inmiddels was het heele gezelschap
op de binnenplaats aangekomen. En
jawel, daar in het midden was een
steen weggezakt, zoodat er een prach
tig knikkergaatje was ontstaan. De ko
ning stofde het met zijn zakdoek net
jes uit en toen begon het spel van
de Engelsche rol tusschen koning Sui
kerbuik en Barendje Kwik. Natuurlijk
liet Barendje Kwik den koning spelen.
Maar de koning kende het zeker niet
erg goed, want hij verloor elke keer
en Barendje Kwik won op het laatst
wel 100 knikkers. De oudste generaal
keek begeerig toe en zag, dat Ba
rendje zijn zakken vol met knikkers
had. Toen de koning rut was, zei de
oudste generaal: „Mag ik ook eens een
spelletje met U doen, Jongeheer Ba
rendje?" „Graag", zei Barendje, „ik
geef U dadelijk een zestientje." Ba
rendje telde zestien knikkers op den
grond neer en de generaal haalde zijn
knikkerzakje te voorschijn en legde er
ook zestien bij. De generaal mocht
spelen en met zijn groote hand bedekte
hij de 32 knikkers en gaf ze een zetjcj
naar het knikkergaatje toe. Er rolden
4 knikkers in het bakje. Dus eigenlijk
had de generaal gewonnen. Maar toen
gebeurde er op eens iets geks. Ba
rendje Kwik greep snel als de wind
een knikker uit het knikkerbakje, leg
de hem op straat en gaf er met zijn
hak een harde trap op. Iedereen keek
Zonder één woord te zeggen nam hij
de knikkers op en stopte ze weg. Ba
rendje Kwik deed net of er niets ge
beurd was en vroeg aan den hofmaar
schalk: „Durft U wel een twee-en der-
tigje te geven?" De hofmaarschalk,
die erg graag een spelletje deed, tel
de .zijn knikkers na en zei toen: „Ik
zou het graag doen, maar ik heb er
maar 28."
(Wordt vervolgd).
nu, haar hart stormenderhand te ver
overen, zij is 't wel waard, dat haar
't hof gemaakt wordt.
'tls mij geheel onverschillig, wie in
'mijn slede komt, zelfs de grootmoe
moeder van den duivel zou mij oven-
min schrik aanjagen, als juffrouw
Brandt mij vreugde aanbrengt.
In het zelfde oogenblik kwam juf
frouw Arenfeldt met hare gasten buiten,
beide heeren stonden naast de sleden
en groetten de dames.
De slede van mijn neef is de mak
kelijkste, wilt ge daarin plaats nemen,
zeide zij tot de jonge dames.
Arenfeldt werd rood van vreugde en
terwijl Holmbo de dames in de slede
hielp, deed hij een stap naar de slede
zijner nicht, maar op kalmen toon zei-
de zij: Ik wil mijn neef niet van mijn
slede afhalen, wilt gij mijn koetsier?
zijn, mijnheer Holmbo?
Met een sprong was Arenfeldt op
den bok, een een geweldige klap met
de zweep, begeleid door 't rinkelen
der bellen, meldde Holmbo, dat zijn
gastheer met de dames wegreed. Zon
der een woord te spreken hielp hij
juffrouw Arenfeldt in de slede; een ge
dachte, machtiger dan alle andere, pij
nigde hem: nu begin je hem te ver
liezen, dat vergeeft hij je nooit en
toch is 't misschien beter zijn vriend*
schap onverdiend te verliezen, dan uit
verachting. Hoe alleen gevoel ik mij
thans.
Hij reed vlak achter Arenfeldt en
zag hoe levendig die zich met zijn da
mes onderhield. Olga zag 't.
'tls noodig dat ik hem de oogen
open. ik geloof dat hij opzettelijk blind
is; kan men dan geen vriendschap
Ingezonden
(Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie.)
UIT HET NED. JONGELINGS
VERBOND.
De Ring „Heusden en Altena" ju-
bi.leert.
Er zijn heel wat menschen die het
werkelijk goed met hun plaatselijke
Jongelingsvereen. meenen en die toch
nooit van een Ringverbond gehoord
hebben. Laat staan dat zij weten dat
deze Ringen op hun beurt weer zijn
aangesloten bij een Prov. Com. terwijl
de leiding voor het geheele land be
rust bij het Ned. Jongelingsverbond.
Die is dan weer aangesloten bij den
Wereldbond voor Chr. Jonge Mannen-
vereen. te Genéve. (De werkelijke naam
van den Wereldbond is: IJoung Meu's
voor een man gevoelen, zonder dat zij
met liefde wordt verwisseld? Zijn vrouw
word ik nooit, dacht zij weemoedig,
1 en zij merkte nauwelijjks, dat haar koet
sier geen woord sprak; eerst toen zij
't doel van hun tocht bereikt hadden,
viel 't haar op, dat Holmbo niets ge
zegd had.
Hij is boos op mij, ter wille van
zijn vriend ja, de mannen kun
nen elkaar trouw zijn; ik ben zeker,j
dat hij mij bijna haat; voor niets ter
1 wereld zou hij uit de' nederlaag van
Arenfeldt voordeel wülen trekken; hij
is door en door een man van eer." Een
zucht vergezelde hare gedachten.
Nauwelijks hadden zij de warme ka
mer betreden, of Holmbo begon zich
met juffrouw Brandt te onderhouden;
1 hij was zoo levendig en beminnelijk,
dat alle dames naar zijn woorden luis-
terden. en terwijl Arenfeldt zijn plicht
als gastheer vervulde, staarde hij naar
de groep, waarvan zijn vriend het mid
delpunt was.
Ja, ik begrijp hem goed, hij wil mij
niet in den weg treden, hij is eer on
beleefd tegen haar geweest dan 't te
gendeel; slechts uit vrees mijn jaloezie
op te wekken, is hij zoo beminnelijk
tegenover juffrouw Brandt, waarmee hij
niet het geringste op heeft; hij begrijpt
niet, dat hij door zijn optreden juist
I den weg tot haar hart vindt; hij had
geen beter middel kunnen bedenken,
haar te winnen, als hij mijn doodsvij
and was, en dan ja, dan heb ik
zelfs niet de minste reden hem te ha
ten, ik moest hem veeleer dankbaar
zijn, dat pijnigt mij het meest. Had
ik slechts een reden, een eenigszins
afdoende reden, onze oude vriend-
jonge mannen in deze streek. 25 jaar
heeft zij dezen arbeid verricht en; er
is reden om dankbaar te zijn. Dank
baar aan de menschen die er hun beste
krachten aan gewijd hebben. Dank
baar bovenal aan God voor de rijke
zegeningen in deze 25 jaren geschon
ken.
Het bestuur heeft daarom gemeend,
dezen dag niet onopgemerkt te rtiogen
laten voorbijgaan. Op Zaterdag 6 Ju
ni a.s. hoopen wij daarom in de Ned.
Herv. Kerk een herdenkingsavond te
houden.
Ds. Koolhaas uit Utrecht, een der
oplichters, heeft reeds beloofd de feest
rede te houden, terwijl de zangvereen.
van Wijk en Aalburg en van WeII-Am-
merzoden hun welwillende medewer
king toezegden.
Door het uitgebreide programma
moest het aanvangsuur wel wat vroeg
gesteld worden, n.l. 5 uur.
Dat neemt echter niet weg, dat ook
de belangstellenden die later komen,
jvan harte welkom zullen zijn.
Nu rijst de vraag: „Wie zullen er!
komen?"
In de eerste plaats de leden der aan
gesloten afdeelingen en de afgevaardig
den van de Prov. Com. Verbond enz.,
terwijl ook de oud-Bestuursleden zul
len worden uitgenoodigd. Verder ver
wachten wij de ouders van onze le
den en allen die direct of indirect be
trokken zijn bij het Chr. Jeugdwerk in
deze streek of die daarin belang stel
len, opdat wij met elkander Hem mo
gen danken, die ons deze 25 jaren
geleid heeft.
Namens het Bestuur
J. v. HELDEN, Secr.
VOETBAL.
De Veteranen verliezen met 4—2
van „L.O.N.G.A." Keeper van Dijk
de ster van het veld.
Ten aanschouwe van een buitengewoon
groot aantal publiek had bovenstaande
wedstrijd die opgeluisterd werd door bet
muziekcorps de „Fanfare der H. Familie*
plaats. De aanvoerder der Veteranen
deelde mede, dat voor deze belangrijke
wedstrijd een medaille beschikbaar was
gesteld door het sigarenmagazijn Vos.
De wedstrijd.
Na een aanvankelijk gelijk opgaande
strijd komt „L.O.N.G.A." er beter in,
waardoor de Veteranen meer op eigen
helft worden teruggedrongen. Het duurde
echter nog ruim een half uur voor zij
de leiding nemen met een goede voorzet
van rechts, die door B. Sluimers hard
werd iDgezet, 1 0. Niet lang daarna
echter wist onze kleine van Bergen, uit
een vrije schop tusschen een tiental beenen
door, heel listig in den hoek te schieten,
1 1. Voor de rust gebeurde er niets
bizonders meer, dan dat onze Jonker
door een blessuur uitviel en vervangen
werd door Verschoor. Na de Pils kreeg
van Dijk al dadelijk een fraai schot van
Sluimers te behandelen, terwijl Deurlo
een zelfde prestatie ten opzichte van
v. d. Linden's inzending verrichte. De
warmte kreeg toen invloed op het spel
der Veteranen en daar er verschillenden
op halve kracht speelden was het geen
wonder dat „L.O.N.G.A." sterk aanvallend
werd. Maar de Veteranen-verdediging
stond als een rots met daarachter een
van Dijk die stond te keepen op een
manier als v. d. Meulen. Keiharde schoten
onder de lat en langs den grond wist
hij op onverbeterlijke wijze te stoppen
en er uit te ranselen. Hij kon echter
niet verhinderen dat „L.O.N G.A.", die
speelden als duivels, den stand door 2
goede onhoudbare schoten op 3—1 wist
te brengen.
Toen een uitval der Veteranen. De
bal werd goed opgebracht. Een voorzet
van links kwam voor de voor de voeten
van Verschoor die zich niet bedacht en
voor de 2e maal suisde de bal keihard
in het „L.O.N.G.A"-net. Van nu af aan
was „L.O.N.G.A." steeds voor het doel
der Veteranen die uitgespeeld waren en
wisten door hard werken de stand, hoewel
in buitenspel-positie op 4 2 te brengen.
Het was een prettige wedstrijd hoewel
de temperatuur meer geschikt was voor
zwemmen dan voor voetbal.
„L.O.N.G.A." heeft verdiend gewonnen.
Rest nog te vermelden dat de Veteranen
uitgenoodigd zijn binnenkort een wedstrijd
te spelen tegen de Veteranen van Wijk.
Verslaggever
DE TOFFE JONGENS.
Doos 30- 60,Tube 80ct Bij Apoth.en Drogisten
schap af te breken, mij voor altijd
van hem te scheiden hij heeft mij
steeds in de schaduw gesteld. Zijn
wegen en die van Olga hadden elkaar
nooit moeten kruisen. Hoe veracht ik
mijzelf! Zoo laag zou hij niet denken,
zelfs in mijn gedachten moet ik ver
beneden hem staan.
I Niettegenstaande zijn inwendige onte
vredenheid was Arenfeldt buitenge
woon opgeruimd en de geïmproviseerde
maaltijd werd onder lach en scherts
gebruikt; niemand zou kunnen vermoe
den, dat minstens drie der deelnemers
geheel ontstemd waren,
j- Toen zij naar huis gingen, was de
duisternis ingetreden; slechts de witte
sneeuw verlichtte den weg.
Des avonds leed het jachtgezelschap
eenigszins aan verveling. Arenfeldt be
weerde, dat de dames de opgeruimd
heid hadden meegenomen.
Twee speelden schaak, een paar ver
maakten zich met de couranten en de
overigen besloten hombre te spelen.,
'tWas koud, men had vergeten, den
kachel in de huiskamer te stoken, daar
om gingen zij naar de kleine kamer,
en de speeltafel werd bij den grooten
spiegel geplaatst juist als op den avond,
toen Holmbo zijn landgoed had terug
gewonnen.
De eerste partijen werden onafgebro
ken gespeeld; Arenfeldt won beide.
Toen de kaarten voor de derde maal
gegeven werden, keek hij op en zijn
blik viel in den grooten spiegel, die
vlak tegenover hem hing. Hij zag dui
delijk de kaarten zijner tegenpartij de
ten na de andere hij krom ineen,
toen werd hij bleek. Hij wendde zich
langzaam tot Holmbo, die achter zijn
stoel stond en evenals hij geheel bleestó
was, zelfs zijn lippen waren bloedeloos.
Arenfeldt stond op en wierp de kaar
ten op tafel. Verontschuldig mij, ifó
kan niet voortspelen, een ander wü
wel mijn kaarten opnemen, ik voel
mij niet wel; en met nog een veront
schuldiging verliet hij de zaal. j
Holmbo bleef 't laatst, maar de blik*
dien Arenfeldt hem toewierp, vervulde!
hem met schrik.
Ik heb niets gezien 1 niets niets
niemand kan 't mij bewijzen iki
kan veel verdragen, maar niet zijn ver
achting heb ik gezondigd, dan word
ik daarvoor vreeselijk gestraft.
Arenfeldt liep onrustig de kamer op
en neer. Ik moet mij vergissen, zco'jn
laagheid kan de man niet begaan heb
ben; ik zou 't van iedereen kunnen;
denken, maar van hem niet hij was
in nood, en ik was 't, die hem daar
toe bracht maar dit heeft hij niet
gedaan zijn geheele natuur zou zich
daartegen verzetten onmogelijk, ik
moet mij vergissen en toch hoe ver
anderd is hij sinds dat oogenblik, hi)
de krachtige man werd bewusteloos
en al zijn opgeruimdheid was verdwett-
nen; hij is geen dag m;eer zich
geweest hoe moet hij lijden.
Opeens hief hij 't hoofd op als een
strijdros in zijn blik rustte toorijietj
verachting.
(Wordt vervolgd).
Nieuwsblad
wiv J ov u vt» ill vlOJ VO*
