A. VERSCHUUR-BAERT Uitgave: Firma L, J. VEERMAN, Heusden. No. 5188 Donderdag 31 December 1931. 01! mmMat uit 3 Diadsn piumm 1 kikikikmèz Rlimeiilmtd. J tfTTTTTTTYTYTY T TTTT?TT?TT^ 5. J. Eankbsyzen Co's Sank Jt.V. Agentschap van de Atnstetdaasche Bank jf.VAmsterdam. Botermarkt 72 - HEUSDEN. Kinderrubriek Dit bl*d verschgnt WOENSDAGMORGEN en VRIJDAGMIDDAG. Abonntmentsprgs: p«r 3 maanden t 1.25, ea franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nammers 6 cent. lot. Telefoon no- «9. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 nor en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Het is nu precies veertig jaar ge leden, dat ik ook met een gezel schap op oudejaarsavond aan tafel aat. Het was bii mijn oom. Mijn Oom «as koekebakker en wij woonden vlak tegenover elkaar. Ik was pas vijftien geworden en het was het •erste jaar van mijn leven dat ik tot twaalf uur op mocht blijven en het werd een avond, die mii is bliiven Meugen. Mijn zuster en haar vrien- J Dies hadden de lekkerste kodkjes^ wit den winkel van mijn Oom g£-* kéaald. Tante schonk slemp en-cn o- •olademelk, er werden spelletjes ge speeld en grappen verkocht .en na tuurlijk gezongen, zooals dat gaat zoo'n avond als je met je heele j iimilie te zamen bent. Tante had «frie tafels aan elkaar geschoven en aoo was er plaats gemaakt voor vier j «o dertig man. Het was allemaal i familie onder elkaar, behalve de vier •n dertigste, Arie, de knecht van Glom. Arie was nog aan het oprui- j men in de bakkerij. Nu was het een publiek geheim, dat Arie een oogje faacl op mijn zuster maar voor mii was het eene uitgemaakte zaak. dat ail geen zin in hem had. Ik speelde j aoo'n beetje voor postillon d'amour. I m als ik haar een brief van Arie l*racht dan las ik tegenzin en verve- j Üng op haar gezicht, ik kreeg dan •teeds het gevoel of ze mii wou wegkijken en ik maakte mii dan ook jdtijd maar gauw uit de voeten. Moest ik echter, wat maar een en kele keer gebeurde, .een antwoord van haar naar hem brengen, dan straalde hii van vreugde alleen al Want och, wat er in haar brieven •m het feit dat zij aan hem schreef, etond was nooit een reden tot blijd schap voor hem. Tusschen twee haak jes U begrijpt, dat ik natuurlijk steeds trouw de wederziidsche corres pondentie volgde en zoo van alles pp de hoogte was. Arie was een ei genaardige jongen, ik hield veel van kern en ook Oom en Tante mochten kiem wel. Hii was stil en teruggetrok ken en voor een man veel te zacht, vond ik. Voor Oom was hii een «tnmisbare kracht en voor tante, ik zou haast zeggen een zoon en dat al leen door zijn karakternou en ik kield van hem omdat hii heelemaal jeenlefschopper was en je altijd zeker wist, dat je op hem vertrou wen kon. In vertrouwen had ik hem ai eens gezegd, dat hii bii Ida zoo 1 keette mijn zuster, maar weinig kans kad, maar hii nam dat niet ernstig •p en vroeg„Ze heeft toch geen an ker op het oog, is het wel jongen Hii wist het antwoord net zoo goed j als ik. Al willigde zij nooit een ver- j zoek van Arie in. naar andere jon- gens kijken deed zii evenmin. „Zie je wel", zei hii toen. „ik moet het juiste oogenblik afwachten". 2 Koop voor de 3 a s. Feestdagen uw te dat ik weg kwam en het verwon derde mij dan ook niet, dat zii 's avonds ook zonder bloemen kwam en dat zijniet naar de bakkerii ging. Maa? geheel tegen haar ge woonte ij»7 was zii dien avond erg stil en afgetrokken. Het was vader en moeder zelfs opgevallen. En toen het zoo ongeveer tien uur was ge worden, viel het allen op, dat Arie nog niet binnen was. „Zeg Jo" riep Oom tegen mij, „ga jü Arie eens van achter den oven halen. Wat drommel hii hoort toch hier bii ons." 'TJaïfMk stond op en terwijl ik langs Ida liep, vroeg ik haar. zoo langs mijn neus weg, „ga jij met me mee zeg" waarop de anderen begon nen te lachen, dat het daverde. Ida met een rood gezicht keek me woe dend aan en ik weg. Arie had me hooren aankomen en keek bij mijn verschijning teleurgesteld. Hii ging mee naar binnen en toen hii binnen kwam was zijn eerste blik Ida. Ida zonder bloemen. Ik zag hem verblee- ken, een oogenblik kon hü niets zeg gen, toen ging hii naar Oom en zei „Baas, ik zeg U bii dezen den dienst op ik moet het elders zoe ken ik kan het hier niet meer lan ger volhouden." „Wat bliksem", zei mijn Oom. „wat scheelt er dan aan, ik wil je niet missen, heb je het hier niet goed ,Maar het wanhopige gezicht van Arie deed hem plotseling zijgen en begrijpen... _,,Maar, jongen", zei hij toen, „wou jii om een meisje weg gaan Ben jij een kerel Ik hing me nog liever op, dan dat ik dat deed". Arie keerde zich om, de tranen lie pen over zijn wangen. Zonder een woord te zeggen, liep hii de bakkerii in. bakkerii had gevonden, wa® mii na gegaan en maakte licht bii het schijnsel van een lucifer zagen 'wii Arie liggen op den grond le venloos hii had zich opgehangen Toen klonken geweerschoten en de torenklokken luidden het nieuwe iaar in Overvette Grond Zeep Kinderzeep DROGISTERIJ INVOER VAN KAAS IN TSJECHO- SLOWAKIJE. Blijkens mededeeling van H. Ms. ge zant te Praag, wordt Nederlandsche kaas niet getroffen door den jongsten invoercontigenteeringsmaatregel der Tsjechoslowaaksche regeering. O— OVERREDEN. In de Emmastraat te Alkmaar is het 3-jarig zoontje van den heer Winder onder een met zang geladen vrachtauto geraakt en onmiddelijk gedood. Den chauffeur treft geen schuld. O— BRUTALE BEROOVINO TE AM STERDAM. Op de trap van een kantoor aan de Heerengracht te Amsterdam, is een juffrouw door een man aangevallen. Hij was haar gevolgd en greep haar van achteren aan, vervolgens ontrukte hij haar een actetasch en ging er daar na vandoor. In deze tasch was een bedrag van f1973 geborgen, benevens een; spoorwegabonnement Bussum Amsterdam. O—- HAVENARBEIDER VERONGELUKT. Op een lichter, liggende in het IJ te Amsterdam naast het s.s. „Salland" is een havenarbeider getroffen door een rol draad, welke uit een hijsch schoot. De man is naar het Binnen gasthuis gebracht, waar hij kort na aankomst is overleden. BAKMEEL BAKPOEDER BLOEM BOTEROLIE AMANDELEN SUCADE ROZIJNEN KRENTEN B WIJNEN vanaf 65 cent per flesch Bljkgroen*n BLIKJES voor Hors d'oeuvre A. BAAI J ENS, Botermarkt 88 - HEUSDEN. fcj En zoo had ik dien ochtend weer •én briefje van hem te bezorgen. Baarin vroeg hii haar, of zii dien avond, als allen bii Oom en tante zouden zitten, even bii hem in de ttakkerii wou komenhii zou haar zoo heel graag even over een ern stige zaak willen spreken. Maar. had kdj er aan toegevoegt, als je liever *iet komt, en je hebt toch geen he kel aan mij, steek dan dit bosje bloe men in je ceintuur vanavondje zult •r mit gelukkig mede maken. Llii i*ad namelijk een bouquetje lelietjes van Dalen aan het briefje gebonden. Toen ik Ida het briefje met de bloe men overgaf, smeet zii ze op tafel •o zei„Wat zit jii daar toch al- i tusschen, nare jongen". Ik maak- Moeder deed de deur achter hem dicht en ging naar Ida toe, maar voor zii bii haar was, lag Ida met haar hoofd op de tafel te snikken. En toen moeder haar iets vroeg hoor de ik haar schreiend uitroepen„Ik wil niet, dat hii weggaat, ik hou van hem". „Maar waarom ben je dan niet naar hem toegegaan vanavond", beet ik haar toe, „hij heeft je toch zoo dringend gesmeekt". „Omdat, omdat ik altijd heb... gehoopt dat eens zelf... naar mij... zou ko men. Ik vond het beter als het van hem zou uitgaan. Ik had gedacht dat hij vanavond naast mij zou ko men zitten... maar jii akelige jongen zit me altijd dwars". „Maar waarom heb je dan ziin bloe men niet opgestoken Dat had ie dan toch wel kunnen doen" zei ik. haar laatste woorden negeerend. „Hier ezel. het kan me nu toch niet meer schelen of jelui het weten", ze haalde het verkreukelde bouqu etje uit haar blouse en kuste het. „Nou Ida" zei vader toen ernstig, „als de zaken zoo staan, moet Arie hier komen, ik ga hem halen" en vader ging de bakkerii in. „En. jii". zei Oom tegen mij „haal me die dikke ham van de vliering je weet den weg en als de bliksemhet is op slag van twaalf uur". „Ja Oom", antwoordde ik en ik ook de bakke rij in en de trap op, de gang over. de ladder op en naar de vliering. Het was er donker. Ik had geen licht meegenomen, omdat Oom altijd bang was voor brandgevaar met die kleine losse lichtjes. Maar ik .was er dien eigensten middag nog ge weest om een metworst af te snij den en ik had gezien, dat de groote ham daarnaast hing. Het trapje had ik laten staan, in tastte en klom er op ik haalde mijn mes te voorschijn, trok het open, pakte het touw en sneed het boven mijn hand door. Het touw gleed uit mijn handen tegelijkertijd deed een zware doffe slag mii doodelijk verschrikken. Mijn vader, die Arie niet in de HOE HET KOKSMAATJE LIET LAND REDDE. Een Oudejaarsavondvertelling. In het paleis van koning Knippie i heerschte op Oudejaarsavond een groote drukte. Iedereen had zijn bes- I te kleeren aan en koning Knippie had zijn nieuwe Zondagsche pak aan getrokken en zijn beste kroon op gezet, terwijl den vorigen dag de groote feestzaal heelemaal geschrobd was, en al het koperwerk van den troon prachtig glimmend gepoetst was. Wat was namelijk het geval Koning Knippie had bezoek gekre gen van een machtig vorst uit een naburig land, namelijk koning Sid der van Bulkenland. Deze machtige vorst was zeer opvliegend uitgeval len, zoodat koning Knippie alles in het werk moest stellen om den op vliegenden vorst niet in woede te doen ontsteken, waardoor er zeker oorlog zou ontstaan. Daarom ook had koning Knippie vorst Sidder uitge- noodigd aan het Oudejaarsfeest, waar elk jaar de fijnste oliebollen van het heele land werden opgediend. Koning Knippie had namelijk een heel beroemde kok, die zóó knap was, dat er eigenlijk geen betere kok op de heele wereld bestond. Nu, die kok wist dat heel goed en hij was daar verschrikkelijk trotsch op. Hij re geerde in de keuken gelijk een vorst en zijn scepter was een prachtige pollepel van echt zilver. Op Oudejaarsdag ging het in het paleis altijd heel plechtig toe. De kok mocht dan volstrekt niet ge stoord worden. Iedereen moest dan de keuken verlaten en diep in het geheim, bij een heel klein rood lam pje zat dan de kok aan de groote, eikenhouten keukentafel en maakte het beslag voor de koninklijke olie bollen volgens een geheim recept. Iedereen in het paleis moest dan den heelen dag zachtjes op zijn tee- nen loopen en er mocht slechts flui sterend gesproken worden. Zelfs het wachtwoord van de soldaten, die het paleis bewaakten, mocht slechts fluis terend uitgesproken worden en dat i telef. No. is Raamsdonksve6r. Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden." Opent rekening-courant met rentevergoeding. Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels. Belast zich met den aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen. Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier. Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën. Neemt gelden Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes). SPAARBANK. GBT Spaarboekjes gratis bij eerste storting. Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie T. BOONSTRA wachtwoord luidde: „Stil, Stil, de kok bakt oliebollen!" Het koksmaatje moest den heelen dag voor de keu kendeur blijven staan, opdat niemand binnen zou komen en zelfs de koning mocht zijn schoenen niet laten kraken en zelfs zijn neus niet snuiten, op dat de oliebollen niet zouden mis lukken. En zoo was dan het groote feest aangebroken. Koning Knippie zat op zijn troon en naast hem koning Sid der van Bulkenland, die voortdurend in het rond keek of er niets was, waarover hij woedend kon worden. Alle gasten waren aanwezig en al le lichten waren opgestoken. Daar werd op de deur geklopt! Even later gingen de deuren open en trad de kok plechtig binnen, met een schoone witte jas aan en een gestreken witte muts op, terwijl hij op een groote zilveren schaal een berg oliebollen droeg. Ze zagen er heerlijk uit! Ach ter hem aan kwam het koksmaatje, dat op een gouden schotel een en kele oliebol droeg. Die was bestemd voor koning Sidder van Bulkenland, die het eerste mocht proeven. Koning Sidder keek begeering naar den grooten berg oliebollen, likte zijn lippen af en stak dan met één hap den oliebol in zijn mond, die het koksmaatje hem aanbood. Het heele hof keek in spanning toe. Doch nauwelijks had koning Sidder den oliebol in zijn mond gestoken of er knapte iets en hij slaakte een woe dende gil, terwijl hij stond te sprin gen van de pijn. Het volgende oogenblik draaide hij zich om, haalde, terwijl niemand het zag, den oliebol uit zijn mond en wierp hem woedend op den grond. Er klonk een doffe slag en door een gat in den vloer verdween de olie bol! „Wat is er gebeurd?" riep koning Knippie bleek van schrik uit. „Wat er gebeurd is!" brulde ko ning Sidder, terwijl hij een gebro ken tand liet zien, „die oliebol was van steen en ik heb er mijn nieuwe, gouden tand op gebroken! Dat is een vreeselijke beleediging. Daar komt oorlog van!" „Lieve deugd", riep koning Knip pie bevend uit, „dat moet een af schuwelijke vergissing zijn, beste ko ning Sidder, wees alsjeblieft niet boos, U mag mijn tanden wel zoo lang gebruiken, ik heb pas een nieuw gebit laten maken!" Koning Sidder bromde nog aller lei verwenschingen in zijn baard, ter wijl koning Knippie en de andere gasten een voor een de overige olie bollen proefden en kijk... ze waren allemaal van steenOndertusschen was de trotsche kok flauw gevallen van schrik en het koksmaatje, dat naar de keuken was gesneld, kwam ademloos binnengestormd met onder elke arm een groote bus. „Majesteit," stamelde het koks maatje, „Majesteit, de kok heeft zich vergist!" En ja, het was zoo. Want op de eene bus stond met zwarte letters „gips", en die was leeg, terwijl op de andere bus stond „meel", en die bus was nog boordevol. In donker had de kok de verkeerde bus ge pakt. Het werd doodstil in de zaal en koning Knippie keek wanhopig en fluisterde binnensmonds: „Wat moe ten we in vredesnaam beginnen, het is nu veel te laat om nog riieüwe oliebollen te bakken, en alle win kels zijn al gesloten!" Opeens trad het koksmaatje op koning Knippie toe, hief fluisterend zijn vinger om hoog en sprak zacht tot den koning Knippie: „Hoor, Majesteit, hoortU, niets? De koning spitste zijn ooren en jawel, daar hoorde hij duidelijk, hoe een koopman buiten op straat riep: „Berliner bollen!...5 cent!" „Dat is een uitkomst!" juichte de koning, „Koksmaat je hebt het land gered! Wacht, ik zal je geld geven, en dan koop je alle Berliner bollen van dien koopman!" De koning ging naar de schatkist, maakte met een gouden sleutel het deksel open, haalde er een spiksplin ternieuwe rijksdaalder uit en gaf dien aan het koksmaatje om alle Berliner bollen te koopen, die hij maar krij gen kon. Even later smulden allen aan de Berliner bollen, die nog warm wa ren, zoo versch waren ze. En zelfs het gezicht van koning Sidder van Bulkenland klaarde heelemaal open. het werd een heerlijk feest. Maar van dien dag af is de be roemde kok geheel genezen van zijn trots. Openbare vergadering van den raad der gemeente POEDEROIJEN, ge houden op 28 December 1931, des nam. 2 uur. Voorzitter: J. W. Brienen, wethouder, Aanwezig alle leden. De voorzitter opent de vergadering, waarna de notulen der vorige vergade ring warden gelezen en ongewijzigd vastgesteld. J Ingekomen stukken: Schrijven van Qed. St. dezer provin cie, houdende vaststelling van regelin gen betreffende het beroep, bedoeld in art. 7 der woningwet. Wordt aangenomen voor kennisge ving. Schrijven van het gemeentebestuur van Wehl, houdende verzoek, om acf- haesie te betuigen aan het voorschot tot instelling van een Ministerie van Landbouw. Met vijf tegen twee stemmen werd besloten adhaesie te betuigen. Tegen stemden de heeren M. van Ooijen en O. A. J. Opstelten. Schrijven van Qed. St. dezer provin cie, houdende eenige opmerkingen over de gemeenterekening 1930. De Voorzitter zegt, dat de gemaakte opmerkingen van administratieven aard zijn en stelt voor, de beantwoording daarvan aan het college van B. en W. op te dragen. Aldus wordt met algemeene stem men besloten. Procesverbaal van kasopneming en boeken bij den gem.-ontvanger, waaruit blijkt, dat de boeken in orde zijn be vonden en er f952.16 in kas was. Wordt aangenomen voor kennisge ving. Schrijven van Ged. St. dezer provin cie, waarbij in overweging gegeven wordt ter dekking van de kosten van den verbouw van de openbare lagere school te Aalst, een geldleening op langen termijn aan te gaan. De Voorzitter zegt, dat het eerst in de bedoeling lag een gedeelte van \IRIWSBI.4» bl voor list Lui m Hcisibi eo Alteia.de Laiistraat n it Biiitltrmrd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1931 | | pagina 1