Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Zielesmarf.
Und van alten a
Uitgave FIRMA L. J. VEERMAN - HEUSDEN,
No. 5251 Woensdag 10 Augustus 1932.
Binnenland.
Spoedig© bediening
Keurige afwerking
Billijke prijzen.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt WOENSDAGMORGEN en
VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.10
en franco per post beschikt f 1,25. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
VONDELING.
De gemeentepolitie te Haastrecht
heeft een, naar schatting, vierjarig kind
gevonden. Het jongetje deelde mee,
door zijn vader te zijn achtergelaten.
De kleine is op het politiebureel onder-
gebracht.
Omtrent zijn herkomst tast men nog
in het duister. Het jongetje spreekt een
Duitsch accent met een Poolschen tong
val.
O—
WIJZIGING DER KIESWET.
Het tegengaan van stemmenver-
snippering door kleine partijen.
Gelijk gemeld, is door de regeering
ingediend 'n wet tot wijziging van ee-
nige artikelen der Kieswet. Deze be
treffen vooreerst het onderteekenen der
lijsten van candidaten (art. 35), het aan
tal stemmen, vereischt voor toekenning
van plaatsen aan de lijsten (art. 100) en
den dag der candidaatstelling (art. 125).
—O
VECHTENDE VROUWEN.
Te Amersfoort zijn in een café op
den Hof twee vrouwen, schoonzusters,
met elkaar aan het vechten geraakt.
De eene bracht haar schoonzuster met
een knipmes twee steken toe in borst
en schouder. De wonden waren niet
ernstig; op het politiebureau heeft een
gemeentegeneesheer ze verbonden. Te
gen de daderes is pro ces-verb a al op
gemaakt.
o
DOOR DEN BLIKSEM GEDOOD.
Te Westervoort is de bliksem inge
slagen in de steenfabriek der fa. Van
Binsbergen v. d. Pol. Via den fa
brieksschoorsteen sloeg het hemelvuur
op de lichtleiding. De 14-jarige W.,
die op de fabriek werkte, werd ge
troffen en was op slag dood.
—o
BIJ HET BADEN VERDRONKEN.
Te Zandvoort is aan het vrije strand
aan de Noordzijde een bader verdron
ken. Het slachtoffer is de 25-jarige
J. Piek, coupeur, wonende te Amster
dam.
Hoewel herhaalde malen gewaar
schuwd;, ging hij te ver in zee. De zee
trok door wind en stroom zeer sterk,
waardoor de jongeman afdreef. Een
viertal zwemmers waagde het hem te
hulp te komen. Na een kwartier werd
het slahtoffer aan land gebracht. De
levensgeesten waren evenwel reeds ge
weken.
Zaterdagmiddag is de 20-jarige G.
B. bij het baden in dq Buitenvest te
Hulst verdronken. Het lijk is eenige
uren later opgehaald.
O
BEVORDERING VAN HET GE
BRUIK VAN NEDERLANDSCHE KO
LEN.
De minister van Binnenlandsche Za
ken zal in overleg treden met eenige
provinciale en gemeentelijke besturen,
teneinde het gebruik van Nederland-
sche kolen meer te doen bevorderen.
Tot een bespreking op 17 Augustus
zijn uitgenoodigd de provinciale bestu
ren van Groningen, Friesland, Gelder
land, Overijsel, Utrecht, Noord-Holland,
Noord-Brabant en Zeeland, de besturen
der gemeenten Amsterdam, Rotterdam,
Haarlem, Arnhem,- Gouda, Leiden, 's
Gravenhage, Delft, Dordrecht, Tilburg
en Groningen, benevens eenige groote
electriciteitsbedrijven.
Tot het bijwonen van deze verga-
deraing zijn ook uitgenoodigd de Rijks
commissie Werkverruiming en de Ge
zamenlijke Steenkolenmijnen in Lim
burg.
In den brief, dien de minister ter
zake aan genoemde besturen heeft ge
richt, schrijft hij o.m.:
„De omstandigheden, waarin de Ne-
derlandsche mijnen verkeeren, hoofd
zakelijk als gevolg van uitvoerbelemme-
ringen, hebben mij aanleiding gegeven
nadere maatregelen te beramen, om
het verbruik van kolen van de Neder-
landsche mijnen zoo mogelijk in nog
sterkere mate te bevorderen.
„Wat de electriciteitsbedrijven betreft,
heb ik eenerzijds met genoegen mo
gen vernemen, dat de ten behoeve
van deze bedrijven in het loopende jaar
afgesloten contracten een in vergelij
king met vorige jaren, niet onbelang
rijke verhooging van het percentage te
gebruiken kolen van de Nederlandsche
mijnen doet verwachten, doch ander
zijds moeten vaststellen, dat dit per
centage nog zeer ver beneden de 100
pCt. blijft."
o
VERTROUWENSPACT VAN LAU
SANNE.
Op 30 Juli j.I. hebben dq Britsche
en Fransche regeering in het parle
ment hunner landen een verklaring af
gelegd betreffende samenwerking in
verband met de onderhandelingen te
Lausanne (vertrouwenspact). De Neder
landsche regeering heeft ter kennis van
de Britsche en Fransche regeeringen
gebracht, dat zij ,,in de meening, dat
een juiste toepassing van het in deze
verklaring uitgesproken beginsel kan
bijdragen tot een vertrouwenwekkende
samenwerking tusschen de belangheb
bende staten, welke samenwerking Eu
ropa en de wereld in haar geheel slechts
ten goede kan komen, zich aansluit
bij de regeeringen, die de nuttigheid
van dat beginsel hebben erkend."
In een schrijven aan de voorzitters
van de beide Kamers der Staten-Ge-
neraal geeft de minister van Buiten-
landsche Zaken aan, welke overwegin
gen tot toetreding hebben geleid en
hoe h.i. de strekking der verklaring
moet worden beoordeeld.
o
DE INVOER VAN BOTER IN
DUITSCH LAND.
Het Hbl. bericht:
Naar wij van niet-officieele maar ge
woonlijk zeer goed ingelichte zijde ver-
nemen hebben de onderhandelingen tus-
I schen Duitschland eenerzijds en Neder
land en Denemarken anderzijds over
een herziening van de thans geldende
regeling van Duitschland's boterinvoer
opnieuw een vrij poover resultaat op
geleverd.
Het officieel Duitsche communiqué,
dat in overleg met de Nederlandsche
en Deensche delegaties is opgesteld,
is zoo vaag en nietszeggend, dat men
reeds daaruit kon concludeeren, dat er
niet veel was bereikt. Het communiqué
bepaaldqe zich tot de laconieke mede-
deeling, dat de onderhandelingen zijn
beëindigd en dat de Nederlandsche
en Deensche gedelegeerden zijn terug
gekeerd om,hun regeeringen rapport
uit te brengen over dje Duitsche voor
stellen.
Ware er een grondslag gevonden,
waarop men eventueel tot overeenstem
ming zou kunnen komen, dan zou men
dit in het officieele communiqué toch
zeker niet hebben verzwegen.
En juist het feit, dat hiêromtrent met
geen woord werd gerept moest aanlei
ding geven tot weinig optimistische
verwachtingen. Dit pessimisme is, in
dien onze informaties juist blijken te
zijn, maar al te gegrond geweest.
Verder werd aan genoemd blad me
degedeeld, dat zoowel de Nederland
sche als de Deensche gedelegeerden
de Duitsche voorstellen vierkant hebben
afgewezen.
Deze voorstellen kwamen neer op
de invoering van een algemeen con
tingent, d.w.z. een bepaalde hoeveelheid
boter, die door de verschillende boter
uitvoerende landen te zamen in Duitschi*
land zou kunnen worden ingevoerd.
De verdeeling van dit contingent zou
den de boter produceerende landen on
derling moeten regelen. Het contingent
voor ieder der betrokken Janden zou
volgens een bepaalden sleutel vastge
steld moeten worden.
Nadat de gedelegeerden verklaard
hadden, dat zij dit voorstel niet in!
overweging konden nemen, schijnt men
van Duitsche zijde er op te hebben!
aangedrongen, het niettemin aan de
beide betrokken regeeringen voor te
leggen. In Duitsche kringen heeft men
echter niet veel hoop, dat het voorstel
in Den Haag en Kopenhagen instem
ming zal vinden.
O—
ONDER EEN MAAIMACHINE.
Te Mill is de 43-jarige landbouwer!
A. Siroen ten gevolge van het op hol
slaan van de paarden onder een maai-
machine gekomen. De man bekwam
zware verwondingen aan beide beenen
en werd in zorgwekkenden toestand
naar zijn woning vervoerd.
o—
VAN RIJDENDE TRAM GESPRON
GEN.
Zaterdagavond begaf zich de 37-jarl-i
ge heer V. M. W. v. d. Voort, bedrijfs-
chef bij de firma Bahlmann Co. tg!
Nijmegen, per tram naar zijn woon
plaats te Beek. Bij de halte Pietersberg
sprong hij uit de rijdende tram, met
het gevolg dat hij kwam te vallen en'
door den volgwagen werd gegrepen.
De ongelukkige werd ongeveer dertig
meter meegesleurd en bleef daarna
zwaar gewond liggen. Beide beenert
waren onder de knieën verbrijzeld. Zijn
toestand is levensgevaarlijk.
Naar het Fransch.
2»
90.
De gedachte, dat haar man de
vader zoo dicht bij hen vertoefdei,
gaf hun weer moed en deed hen ge
nezen.
Louise, die nog ziek was, kon het
bed nog niet verlaten, maar zat over
eind, gesteund door 'eenige kussens.
En zij was het, die juffrouw Leon
bij haar binnenkomen toelachte.
Wij gaan vooruit, juffrouw!
Maar voordat de beide vrouwen ver
der konden spreken, voegde zij er haas
tig aan toe, om te laten merken, dat
zij niet alleen was:
Kom binnen, mijnheer Loiseau,
kom binnen!
En tot juffrouw Haudecoeur, die zich
verwonderde over dit bezoek, zeide zij
't Is een buurman, die evenals alle
bewoners uit de 'buurt uwe wanhopige
poging vernomen heeft en nu eens
naar u komt ïien.
Loiseau groette hen en zag rond.
Wat een ellende! dacht hij.
Juffrouw Leon boog over het bed
en omhelsde Louise.
En terzelfder tijd fluisterde zij haar
in 'toor:
Spreek niets, zoo lang die man
er is. 'tls een agent van politie. Waar
schuw uw moeder.
De slag viel zóó onverhoeds, dat
Louise verbleekte en in bed terugviel.
Juffrouw Haudecoeur trad op haar toe
en nam haar in hare armen.
Wees voorzichtig moeder, 'tis een
agent.
Hoe zacht die 'woorden ook gespro
ken waren, toch had Loiseau goede
ooren. Hij kon de woorden wel niet
verstaan, maar begreep het gebaren
spel.
Onmiddellijk kwam het vage vermoe
den bij hem op, dat men hem een ge
heim verborgen hield, waarin de con
cierge medeplichtige was.
Zoo, zoo, en welk geheim? dacht
hij.
Hij bleef hen oogenschijnlijk zoo on
verschillig mogelijk in het oog houden.
Maar hij bemerkte niets.
Hij ging weer tiaar beneden.
Maar inplaats, dat hij zich naar het
vertrek begaf, bleef hij op de eerste
verdieping staan.
Weldra hoorde hij juffrouw Leon
het vertrek verlaten en terwijl zij de
deur sloot, zeide zij, dat zij spoedig zou
terugkeeren.
Daarna bleef de juffrouw op het
portaal staan.
Loiseau zag, dat zij over de leuning
naar beneden boog, maar plotseling
ontsteld achteruitweek.
Loiseau begon te lachen en riep:
Wel, moeder Leon, deed ik je
schrikken?
Wat doet ge daar op de trap?
Ik wachtte op u.
Waarom?
Om u te vragen, waarom gij de
vrouw van Haudecoeur en haar doch
ter verteld hebt, dat ik bij de veilig
heidspolitie behoor.
Juffrouw Leon liet zich niet uit het
veld slaan.
Zoo, hebt ge dat gehoord?
't Schijnt wel, maar ge antwoordt
niets
Wel, ik dacht, dat het hen minder
zou verschrikken, als zij het van mij
hoorden, dan bij toeval van een ander.
Och, 'twas zoo gemakkelijk ge
weest niets te zeggen.
Verder vroeg hij haar niets.
Maar juffrouw Leon kon haar kamer
niet meer verlaten, zonder nauwkeurig
door Loiseau nagegaan te worden.
Liep zij de trap op, 'tzij om diqn,
te vegen of de leuning te wrijven, 't zij
om brieven aan de bewoners te bren
gen, steeds kon zij er van verzekerd
wezen, dat Loiseau haar op den voet
volgde.
Als zij uitging om het een of ander
te halen, dan volgde haar niet Loiseau,
maar een andere agent, die Loiseau
zeker ingelicht had.
Twee maal trachtte 'zij dien dag
met brood en vleesch onder haar boe
zelaar naar het zolderkamertje te slui
pen, waar Haudecoeur haar wachtte,
maar twee keer belette Loiseau haar
dit.
Ontsteld mompelde de ongelukkige
vróuw
Als dat nog twee dagen duurt,
dan sterft hij van honger en dorst.
Aldus verliep de eerste dag.
Toen brak de avond aan.
Haudecoeur was nog steeds opgeslo
ten, maar bewoog zich niet.
En hij had niets te eten gehad
Lang, zeer lang waren die uren den
vluchteling gevallen.
Aanvankelijk had hij er zich over ver
wonderd, dat juffrouw Leon niet bo
venkwam, om hem nieuws van de zie
ken te brengen.
Hij stelde zich echten* gerust met
de. gedachte, dat men hem wel gewaar
schuwd zou hebben, als er iets gebeurd
was.
En als juffrouw Leon niet bij hem
was gekomen, was dit zeker, omdat zij
verhinderd was geworden 'door de
huurders.
De namiddag verliep.
En nog kwam er niemand.
Toen brak de avond aan.
Hij dacht aan honger noch dorst.
Hij was gewend bet eene zoowel
als het andere te verdragen.
Maar hij werd verteerd van onge
duld.
Er was, ongetwijfeld iets bijzonders
in het huis voorgevallen.
Hij drukte zijn oor tegen de reet van
de deur en trachtte het een of ander
geluid op te vangen.
Tegen den avond vernam hij, dat
juffrouw Leon riep:
Nu wel te rusten, juffrouw Hau
decoeur, wel te rusten, beste Louise
gelukkig, dat gij zooveel beter zijt
God zij gedankt
Men zou gezegd hebben, dat juf
frouw Leon, doör haalr stem aldus
te verheffen, hem gerust wilde stellen.
Daaruit maakte hij op, dat de con
cierge niet vrij was in haar handelen
en wellicht bewaakt werd.
Goed! Wij zullen ons stil houden!
mompelde de vluchteling en snoerde
zijn riem een weinig dichter.
Als Loiseau uitging, riep hij een
agent aan, die hem zoolang verving.
Aldus, welk uu»r van den dag of
van den nacht het ook zijn mocht,
steeds stond er iemand op de wacht.
De nacht verstreek.
Maar den volgenden morgen verliep
als di'e van 'den vorigen dag.
Juffrouw Leon verontrustte zich ineeij
en meer en dacht:
Mijn God! hij zal nog omkomen
van gebrek.
Zij begon te wanhopen, want hoe zij
haar hersenen ook afmartelde, een ont
knooping van dezen ellendigen toe
stand te vinden, het gelukte haar niet,
Ach! Als ik het maar aan iemand
durfde vertellen!
Aan wien? Zij zou het niet gewaagd
hebben.
Loiseau had een vermoeden. Dat was
zeker. De waarheid vermoedde hij niet2
want dan was Haudecoeur reeds lang
verloren geweest, maar hij was wel
£Oo sluw, dat hij begreep, dat er iets
in dit huis geschied was, dat hij moest
doorgronden.
(Wordt vervolgd), i
voor het Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bonunelerwaard
W
—O—
Wij Msten ons gaarne met de verzorging van Uwe Drol- en Bi-orders.
Firma L J. VEERMAN, Electriselie Orukkerij-Oinderij, HEUSDEN.
I
