Tweede Blad No. 5280 Vrijdag 18 Nov. Bij Ruwe Handen Purol Ztelssmerrf. HONDERD GULDEN! WILLEM DE BRUIN Beetwortel machines lirQosmjoers. mi Asmapgeimeusoers. voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Stalen Varkensbakken in alle maten, enz. Kinderrubriek FEUILLETON. I&echtzaken. I Tel Int 220 GORINCHEM. Het orgineele zware soort Worden op proef geleverd „Fijnste Kwaliteit' Verbazend aardigDaar doe ik zeker aan meeKans op een Extra-Cadeau en bovendien nog Honderd Gulden of één der andere 50 geldprijzen Geweldig Ziedaar, de algemeene uitroepen van hen, die kennis namen van onze nieuwste attractie voor alle Letters-Artikelenverbruikers. De Gratis Sweep Stake 1 En U heeft evenveel kans als ieder ander. U behoeft slechts vóór 31 Januari 1933 een inzending Letterszakken aan ons kantoor op te zenden en U ontvangt, geheel gratis, een ge nummerd deelname-bewijs. Verbazend leuk is ook, dat de verbruikers desgewenscht zelf een hardlooper uit hun woonplaats kunnen aanwijzen. Zij kunnen den hardlooper kiezen, welke zij zelf wenschen Men mag echter ook kiezen uit een lijst van hardloopers welke zich bij ons hebben opgegeven. U moet toch Uw winkelier eens om nadere inlichtingen vragen, of ons uitgebreid reclame-biljet lezen. Werkelijk! U zult dan eens zien, welk een verrassende attractie wij U aanbieden en hoe groot Uw kans is, om één der 50 geldprijzen te winnen. Zult U het doen? Vandaag nog? Hoe eerder, hoe beter. Van uitstel komt dikwijls afstel. En U zou het later beslist jammer vinden, als U niet aan onze Sweep-Stake had deelgenomen. N. V. v./h. M. RAVENSWAAY ZONEN TE GORINCHEM. Prezen concurreerend I BEHOORENDE BIJ HET KSettwsblad Neemt U in acht! Hoe komt het, dat vrouwen zoo vaak lijden aan rugpijn, rheumatische pijn, waterzuchtige zwellingen, dui zeligheid, zwakte, uitputting, zenuw achtigheid en urinekwalen? Haar li chaamsgesteldheid, de verschillende perioden en het leven der vrouw, de geboorte van kinderen, vormen vaak de oorzaak van verzwakking der organen in den rug. Deze organen beginnen traag en slecht te werken, waardoor urinezuur en andere onzui verheden zich ophoopen en de kwaal zich door het lichaam kan versprei den. Voor vrouwen zijn Foster's Rug pijn Pillen dan ook een uitkomst in dergelijke kritische tijden. De ver sterkende werking van dit speciale middel op de betreffende organen maakt spoedig een einde aan de hin derlijke verschijnselen en baat tegen rheumatiek, ischias, spit en water zucht. Bij alle drogisten enz. a f 1.7; per flacon. Heel aardige St. Nicolaas cadeaux ont vangt U bij aankoop van 1- of 2 doozen Ambo-Zeep. Ambo-Zeep kost niet duurder dan andere bekende merken (ook 32 cent per doos van 4 stuks), maar bovendien wordt algemeen gezegd, dat de cadeaux van Ambo-Zeep mooier en grooter zijn. Hebt U ze ook al gekocht Beste meisjes en jongens. De oplossingen van de raadsels van verleden week luiden als volgt 1. Gier, hond, gnoe, hoen, ree. 2. Knikker, k/nikker is nikker. 3. De aanhouder wint. De nieuwe raadsels zijn 1. Er was eens een meisje, datvisch at en heel goed oppaste, dat ze geen graatjes inslikte. En toch had ze daarna een graat in het lijf! Hoe kan dat nu? 2. Wie kan mij precies vertellen, waarom de huismusch met beide poo- ten tegelijk springt en de eend poot voor poot verzet? 3. Jullie weet natuurlijk allen: aal wel, dat de boerenarbeid bijna de zwaarste arbeid is, die er bestaat. Daarom eten boerenarbeiders dikwijls heel veel. Wel nu, wie weet hoeveel zachtgekookte eieren een hongerige boerenarbeider des morgens nuchter kan opeten? OOM KAREL. Naar het Fransch. 119. Die veronderstelling is dus onjuist. Colivet had geen reden om mij te ha ten. Dus vreesde hij mij. Hinderde ik hem? Mijn terugkomst in Frankrijk, mijn ontsnapping was dus een gevaar voor hem? Welk gevaar? Omdat ik overal en altijd mijn onschuld betuigde, was het begrijpelijk, dat ik, als ik een maal vrij was, al het mogelijke zou doen om mijn onschuld te kunnen be wijzen! Die poging vreesde hij dus? Die herstelling van mijn eer? Hij wist dat dit alles mogelijk was. Wanneer ik den waren schuldige aanwees, niet waar? Begrijpt ge mij goed? Dat Collivet dit vreesde, dat hij alles in het werk stelde, zelfs een misdaad beproefde, om te beletten, dat ik mijn vrijheid herkreeg, dat was .alleen omdat hij den waren schuldige kende en voor zich zelf vreesde. Een misdaad be gaat men niet uitgenoegen. En men tracht niet, zich van een arm en on gelukkig man als ik te ontslaan uit louter voldoening, kwaad te berokke nen Wat hij zeide was logisch. Zij stonden er verbaasd van. Maar waar wilde hij heen? DE SNEEUWKONINGIN. xi. De muren van het paleis van de sneeuwkoningin waren gemaakt van heele fijne scherpe sneeuw en hagel en de ramen en de deuren waren ge maakt van den ijskouden wind. Er wa ren wel honderd kamers in het paleis. En ze hadden den vorm, precies zooals de sneeuwjacht ze gemaakt had. De grootste van die kamers was wel kilo meters lang. Ze werden allemaal ver licht door glinsterende noorderlichtjes. Alle kamers waren heel groot en leeg en glinsterden van ijs en sneeuw. Er was nooit eenige vroolijkheid in, zelfs niet eens een danspartijtje voor de kleine ijsbeertjes, waay de winterstor men toch voor muziek gezorgd zou den kunnen hebben en waar de groo- te ijsberen op hun achterpooten ge wandeld konden hebben en erg deftig gedaan zouden kunnen hebben, zooals ze zoo graag doen. Er werd nooit een O een aardig spelletje gespeeld, zooals krijgertje of een-twee-drie verlos! Ter wijl er ook nooit het geringste koffie praatje werd gehouden. Onmetelijk uit gestrekt en koud was het paleis van de sneeuwkoningin. In het midden van die eindelooze sneeuwzalen lag een be- vroeren meer. De ijsvlakte was opge broken in duizenden stukjes, die schit terden van je welste en in het midden daarvan zat de sneeuwkoningin, als ze thuis was. Kleine Karei zag blauw van de kou, nee hij zag bijna zwart. Maar dat wist hij natuurlijk niet, want de sneeuw koningin had hem betooverd en zijn hart was immers weinig meer dan een klomp ijs, vanwege de splinter van de tooverspiegel, die er in gekomen was en die de booze dwerg immers gebro- kne had? Karei speelde den heelen dag met groote, scherpe stukken ijs, waarvan hij legplaten probeerde te ma ken. De sneeuwkoningin had op een goeden dag tegen hem gezegd: „Ik moet nu weer wegvliegen naar de war me landen. Ik moet eens even in die zwarte schoorsteenen gaan kijken!" Ze bedoelde daarmee de vulkanen van de Etna en de Vesuvius. „Ik moet ze een beetje wit gaan maken!" voegde ze er aan toe. En ze vloog heen. Karei zat heelemaal alleen in die Hij hervatte: Ziedaar, waarom ik zooeven zei- de, dat Collivet wel een groote gene genheid voor mevrouw Demarr moest koesteren, daay hij ter wille van die genegenheid een .misdaad beging. En daarom zeid eik ook, dat hij het ge heim van den moord ,op zijn voor- maligen patroon moest kennen. Hij kan het slechts vermoeden. Een volstrekte zekerheid is immers onmogelijk. Zeer mogelijk integendeel. Had hij mevrouw de Beaupreault niet ge waarschuwd? Wist hij niet, dat zij haar echtgenoot daar zou vinden? Had hij dien twist en dien moord niet voor zien? En is alles, wat hij voorzien had, niet verwezenlijkt geworden? Gerard viel hem in de rede en zeide: Op zekeren dag, vóór mijn ver trek 'naar Caledonië, hoorde Collivet, dat ik meende, dat Haudecoeur het slachtoffer van het gerecht was ge weest. En wat zeide hij? Iets, wat mij zelf is opgevallen en waaraan ik nog dikwijls denk. Wij moeten den moordenaar van uw vader zoeken onder drie personen, namelijk onder hen, die gedurende het laatste oogenblik zijns levens bij hem waren. Die drie personen zijn: Haudecoeur, uwe moeder en ik. Als Haudecoeur on schuldig is, dan ben ik of uwe moeder de schuldige! v Toen u hem voorstelde om u te vergezellen naar Nieuw-Caledonië, maakte hij toen geen tegenwerpingen? heele groote leege zalen van ijs. Hij keek maar na~f zijn stukken ijs en dacht en dacht, totdat er iets in hem brak. Hij wist natuurlijk niet wat er gebeurde, maar onder ons gezegd, het was dat hart van ijs van hem, dat plot seling gebroken was. Hij zat daar stijf en onbeweegelijk, zoodat iemand, die niet beter wist, gedacht zou kunnen hebben, dat hij dood gevroren was. Precies op dat oogenblik wandelde kleine Gerda het paleis van de sneeuw koningin binnen, door de groote poor ten van ijskouden wind. Haar gedach ten waren vervuld van niets dan goe de en liefelijke dingen en daardoor hield plotseling de ijskoude wind op en wandelde ze ongehinderd de groote leege zalen binnen. Ze zag Karei zit ten en Jterkende hem dadelijk. Ze sloeg haa rarmen om zijn hals en hield hem vast ien riep: „Karei :kleine Karei, heb ik je .eindelijk gevonden?!" Doch hij zat doodstil, stijf en rechtop en ijskoud. Toen stortte Gerda heete tranen; ze vielen op zijn borst en drongen door tot zijn hart. Ze ontdooiden daar de klomp ijs en smolten de splinter van de tooverspiegel, die er in zat, weg. Toen keek Karei naar haar en plotseling barstte hij in tranen uit. Hij huilde zoo erg, dat ook het korreltje glas van de betooverde spiegel uit zijn oog ver dween. Hij herkende Gerda heelemaal en riep vol vreugde: „Gerda, lieve klei ne Gerda, waar ben je zoo lang ge weest? En waar ben ik zoo lang ge weest?" Hij zag in het rond en zei: „Wat is het hier koud; wat is het hier groot en leeg!" Hij hield Gerda stevig vast, die lach te en huilde tegelijk van vreugde. Hun blijdschap was zoo groot, dat zelfs de stukjes ijs om hen heen dansten van vreugden. Gerda kuste zijn wan gen en meteen werden die weer rood. Ze kuste zijn oogen en onmiddellijk schitterden ze als de hare; ze kuste zijn armen en voeten en meteen werd hij Weer heelemaal gezond en sterk. Nu had de sneeuwkoningin thuis mo gen komen, als ze gewild had, doch al haar macht over Karei was gebro ken. Ze vatten elkaair bij de hand en wandelden het groote sneeuwpaleis uit. Ze spraken over de oude grootmoeder en over de rozenstruik op het dak. Waar ze gingen ging de wind liggen en brak de zon doolr de wolken. Toen ze bij het bosch met de roode besschen kwa men, stond het rendier op hen te wach ten en hij had een ander jong rendier meegebracht. (Slot volgt.) BOSSCHE RECHTBANK. DIEFSTAL OP EEN MARKT. De beide vrouwen A. L. V. en C. L. uit Dussen moeder en dochter, verdacht van diefstal van sokken op de Bredasche markt zijn niet verschenen. De vrouw van de kraam m a w. de koopvrouw had iets verdacht gevonden aan de handelwijze der beide vrouwen. Toen deze aan 'n andere kraam stonden heeft ze stiekum in hun boodschappen- tasch geloerd, waarin de sokken zaten. Een marktkoopman die bij de aan houding op de markt tegenwoordig was, komt als getuige. Zeer veel zelfs! Eindelijk nam hij het aan! Haudecoeur stampte van toorn on geduldig met den voet op den grond. Hij begreep de reden van den haat van Collivet niet. Hebt gij vdiin man in langen tijd niet teruggezien? Ik heb hem niet teruggezien na den dag, dat gij veroordeeld werd. Ver heugd kwam hij mij uwe veroordeeling aankondigen, ongelukkige Haudecoeur. En na dien tijd! Nooit meer! Als hij u dus zoo onmiddellijk en zoo geheel verlaten heeft, als hij zelfs niet getracht heeft, u te ont moeten, schijnt hij u niet zoo zeer ge negen te .wezen, als gij wel dacht4 Er is „slechts één ding, dat mij (het verleden begrijpelijk zou maken, slechts één!En dat is, dat hij u lief had zonder het u te zeggen, u in stilte aam baden zelfs zóó dat hij voor geen misdaad terugdeinsde. Vergeef mij mijn zonderlinge vraag, mevrouw, inaar ge looft gij werkelijk, dat het zou kunnen? Hoe geheimzinnig, hoe beschei den een dergelijke hartstocht ook wezen moge, een vrouw merkt het ten slotte toch. Collivet had u niet lief? Neen! Dan wordt de zaak nog duister der, dan was het niet om u, om mij, maar voo rhem, dat hij mij gevangen liet nemen. Voor hem! Ja 1 De officier van justitie zegt, dat de vrouw als diefachtig bekend staat, hem bovendien geschreven had, dat ze zich van de heele zaak niets aantrok, zoodat ze 't op de rechtszitting maar zonder baar moesten doen. Voor haar eischt spr. een half jaar gevangenisstraf, voor de minderjarige dochter ter beschikkingstelling van de regeering zonder toepassing van straf HUISGEZIN. O— BOSSCHE POLITIERECHTER. Uitspraken. L. J. S., opperman, Sleeuwijk, beleedi- ging, geschorst. L v. d. P.. schipper, Dussen, weder- spannigheid, f 45 of 45 dagen. —o— Openbare vergadering van den raad der gemeente BRAKEL. gehou den op 12 November 1932 des voormiddags om 10 uur ten ge meentehuize. Voorzitter: EdelAchtb. Heer S. v. Dalen. Tegenwoordig alle leden. De Voorzitter opent de vergade ring, waarna de notulen der vorige vergadering worden gelezen en on gewijzigd worden vastgesteld. De Voorzitter merkt op. naar aan leiding van de notulen der vorige vergadering, dat toen de stemmen over het al of niet schorsen van den heer van Veenendaal als lid van den raad. wegens verboden levering staak ten, door hem gezegd is, dat in een: volgende vergadering herstemming zou plaats hebben. Dit berust op een vergissing, daar in de vorige verga dering de Raad voltallig was en in gevolge het bepaalde in artikel s8. En eensklaps balde Haudecoeur zijn vuisten en hief ze toornig boven zijn hoofd, alsof hij een onzichtbaren vijand bedreigde. O! mevrouw! mevrouw! hoe ge makkelijk zou alles te begrijpen we zen, hoe gemakkelijk de waarheid ont dekt kunnen worden, als Hij hield plotseling op en wierp een smartelij- ken blik op Margaretha. Demarr zeide: Zeg het maar, Haudecoeur, vol tooi uw gedachte! Ik zeide ,dat die zaak spoedig klaar zou worden, als uw ongelukkige vrouw niet bekend had, dat zij haar echtgenoot gedood heeft!... Ja, ja, hel der als de dagLaten we eens een oogenblik veronderstellen, dat Collivet het gedaan heeft! Hij is daartoe best in staat! Met welk doel? Daarna zou ge zocht kunnen worden en wij zouden het vinden. Uit wraak wellicht. Hebt gij zijn oogen wel eens goed opgeno men?... Een eerlijk mensch houdt er zulke oogen niet op na! Hij durft geen mensch aan te zien! Als Collivet nu schuldig was is het immers zoo na tuurlijk mogelijk, dat bij er voor zorg de, dat ik te Bourail bleef. Beter zou het voc|r hem geweest zijn, als ik gestorven was. Op die wijze zou de geheele zaak afgehandeld wezen. Nie mand bestond etr dan meer om hem aan te klagenGij ziet hoe gemak kelijk wij dan alles konden verklaren als mevrouw maar niet zich zelf be schuldigde. Margaretha boog het hoofd en vouw de haar handen om haar knieën. Ziji staarde voor zich uit en scheen aan iets te denken. j Haudecoeur hervatte: O! 'tls jammer, 'tis verschrikke? lijk jammer! 't Duistere uit die zaak! zou verdwijnengeen geheim be stond er mee rvoor ons! Collivet was de schuldige!... maar nu zijn wij nog steeds in dat geheim gewikkeld, en nog geen stap verder dan zooeven, toen ik mij afvroeg, waarom Collivet mij met zijn haat vervolgde. Eensklaps zeide Margaretha lang1- zaam,-alsof zij in een droom sprak eb zich langgebeurde zaken herinnerde, maar nu anders zag dan zij tot nog toe had gezien: i Hij springt op mij toe ontrukt mij. den revolver.maar er ontstaat een worsteling tusschen tusschen ons.eeb verschrikkelijke, hardnekkige strijd en eensklaps stoot hij mij van zich af herhaaldelijk ben ik aan al die bijzon derheden herinnerd omdat ik mij gedurende mijn slapelooze nachten dik wijls afgevraagd heb, o fik hem werke lijk gedood heb. j Gerard uitte een kreet van vreugde, Ha! moeder, gij twijfelt, gij twij- felt1 Neen, helaas! neen, ik twijfel niet! Wie zou hem gedood hebben?... Heb' ik niet gezien, dat hij dood naast mij lag, eenige seconden, nadat ik weer tot bewustzijn kwam? j (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1932 | | pagina 5