Tweede Blad fio. 5290 Vrijdag 23 Dec. Zkksmarf. Sterk concurreerende prijzen IJZERHANDEL GORINCHEM Tel. Int. 220. voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Waschmachines voor Electrische kracht. Waschmachines voor Handkracht. Waschtobben j Java Tackhout Waschstampers. Waschplanken. Waschborden. Waschkotelf Waschteilen Wringmachines, 3-5-10 jaar garantie Wringerblokken van prima houtsoort. FEUILLETON. WdSChkuipen I van Amerikaansch Grenen of Kinderrubriek vraagtSPOOR/gestampte HUISJES BEHOORENDE BIJ HET Waarom verder sukkelen? Voelt gii u terneergeslagen, ver moeid en afgemat hebt gii last van pijn in de lendenen, ledematen of spieren Lijdt gfi aan urinestoor- nissen, aanvallen van duizeligheid, hoofdpijn of rheumatische pijnen Zoo ja, hebt gij er dan over nage dacht wat de oorzAak van uw noode- loos lijden is Als uw bloed niet op de juiste wijze gefiltreerd wordt, doordat uw organen verzwakt zijn, blijven urine zuur en andere schadeliike onzuiver heden in het gestel achter. Zii zetten zich af en veroorzaken verschijnselen als de bovenstaande. Iedere dag uit stel maakt de zaak erger en dient gil onmiddellijk aan te vangen met het gebruik van Foster's Rugpijn Pil len. Reeds jaren bleek de afdoende werking van dit speciale middel te gen spit, rugpijn, ischias, rheuma tische pijnen waterzucht, urinekwalen en blaaszwakte. Foster's Pillen werken niet op de ingewanden en passen mannen en vrouwen van eiken leeftijd, f i .7 q per flacon bii alle drogisten enz. Beste meisjes en jongens. De oplossingen van de raadsels van verleden week luiden als volgt: 1. Dorpel dorp. 2. Worst. 3. Stamboom boomstam. De nieuwe raadsels zijn: 1. Welke tong groeit er in de weide? 2. Ik ken een paard, lenig sterk en vlug en dat toch geen hoeven heeft. Wat is dat voor een paard? 3. Ik heb een heel aardige oom en ik ben zijn. volle neef. Die oom heeft een volle broeren dat is toch geen oom van mij. Hoe kan dat nu? OOM KAREL. HET KERSTGESCHENK VAN PRINSJE KLEPPERDAK. Hoe prinsje Klepperdak eigenlijk aan zijn vreemde naam was gekomen is een geschiedenis, die met het verhaal, wat ik jelui nu ga vertellen, feitelijk niets ite maken heeft. Laat ik in het kort zeggen, dat het prinsje zoo genoemd werd!, omdat de ooievaar, die hem als heel klein kindje bracht, erg ongeduldig was geweest en op het dak van het paleis had staan klepperen, dat het een leven maakte van jewelste, zoo ongeduldig was hij om binnen te worden gelaten. De ooie vaar was namelijk erg trots en was heel erg grootsch, dat hij een prinsje mocht komen brengen. Om kort te gaan Naar het Fransch. 130. Waar was zij heengegaan Niemand wist het. Wel kon men hun bevestigen, dat Marinette gedurende omstreeks een jaar de maitresse van mijnheer de Beaupreault was geweest en dat zii dit op den dag van den moord hog was. maar dat was dan ook alles, wat zij van haar wisten. Van waar kwam .Marinette Wie was Marinette Haar verleden Een geheim. Haar leven Alleen haar le ven was bekend. Een weelderig, maar toch teruggetrokken leven. Marinette deed niet veel van zich spreken. Een berouwvolle, had men hun gezegd en dat was zoowat alles, wat zij te weten waren gekomen een berouwvolle, die on getij wfeld alles in 'twerk stelde, om weer een gewoon leven te leiden. Waar hield zij zich verscholen Wat was er van haar geworden De agenten, belemmerd door al die raadselachtigheden, die als een sluier voor hun oogen hingen, haak ten er naar iets te weten te komen. 'Marinette was het. en hiervan wa ren zij zeker, die de sleutel van 't ge heim bezatzonder Marinette ver dus, was dat de reden, waarom het prinsje de naam van Klepperdak had gekregen. Maar sedert dien gedenkwaardigen dag waren er al minstens acht jaren voorbij gegaan en het prinsje woonde in een groot paleis, omringd door al lerlei hooge, adellijke personen, gene raals, hofmaarschalken en lakeien en het mocht eiken dag zijn Zondagsche pak aan hebben en kreeg alleen maar het allerfijnste eten, dat er in het hee- le koninkrijk te vinden was. Doch een paar dagen vóór Kerstmis had de prins telkens de helft van het middagmaal laten staan. Hij lustte geen gebakken sinterklaasvrijers met room saus meer, zei hij, en hij wilde ;ook geen biefstuk van marsepein met slagroom meer voor ontbijt hebben. En taartjes kon hij niet meer zien! Natuurlijk kwamen de koning en ko ningin dadelijk kijken, wat het prinsje scheelde en de knapste professoren wer den geroepen, die in dikke boeken gin gen studeeren en groote brillen gingen opzetten en heel geleerd langs hun baard streken en allemaal Latijnsche woorden prevelden. Ze wisten niet wat er met het prinsje was, totdat einde lijk prinsje Klepperdak uitriep: „Ik wil met Kerstmis gebakken bloedworst eten!" De Hofmaarschalk kreeg een flauwte. De koning liep heen, terwijl hij zijn neus dichtkneep en de konin gin schudde bedroefd 't hoofd en sloot zich in haar kamer op. Zoo kwam de dag van Kerstmis naderbij. In de groo te zaal van het paleis was een heele groote kerstboom opgericht. Niet zoo'n klein boompje van 25 stuivers, maar de grootste denneboom, die er in het heele bosch te 'vinden was geweekt. Twaalf generaals onder aanvoering van den hofmaarschalk waren drie dagen lang bezig met de boom vol te hangen met mooie gouden en zilveren slingers en er zaten, welgeteld, precies 999 kaarsjes in. Aan elke tak en (de boom had ik weet niet hoeveel takken hing een kerstklok en een prachtig cadeau voor het prinsje in goudpapier verpakt. Het prinsje zat echter luste loos op z'n troon, want bij al de pak jes en geschenken, die aan de kerst boom hingen, was niet dat eene, wat Hoofdpij?! sfa en Kiespijn zullen spoedig bedaren door Mijnhardt's Poeders Vraag daarom Mijnhardt's Hoofdpijnpoeders en Mijnhardt's Kiespijnpoeders Alleen echt als op doos en poeders de naam Mijn hardt staat. Let bij het koopen hierop. Per poeder 8 ct. en per doos 45 ct. Ver krijgbaar bij Uw Drogist. hij gevraagd had, n.l. een gebakken bloedworst! Maar wat was dat? Daar gingen de deuren van de zaal open en wie kwam daar binnen? De kok met een helder wit schort voor en een Imuts op, wel drie keer zoo hoog als anders, en voor zich uit droeg hij een gouden schaal, waaropeen groote bloed worst lag! Met een kreet van ver rukking vloog het prinsje overeind en stormde op den kok toe. De kok bracht evenwel de gouden schaal met de bloed worst tot vlak voor den troon en zette hem daar neer op een tafeltje van palissander hout. Zoodra het prinsje weer op den troon zat, rook hij vol welbehagen aan de prachtige bloed worst doch dan opeens rukte het mochten zii niets. Vruchteloos hadden zii gedurende dien tijd naar Collivet gezocht. Op de Boulevard de Courcelles was geen brief voor hem aangeko men. En ook daar kon men hun geen inlichtingen verschaffen. Daar Col livet daar geruimen tijd gewoond had, wist de concierge wel iets van hem te zeggen. Collivet was een uitstekend mensch. hij leidde een geregeld leven, kwam eiken avond tiidig thuis, en ontving nooit eenig be zoek. Elke week in den winter ging hij des Zondags naar buiten, soms zelfs meer dan één keer per weekzijn arbeid in 'thuis de Beaupreault was vroeg afgeloopen en hii bevond zich dan den volgenden dag op 't gewo ne uur op zijn kantoor. Waarheen begaf hii zich dan Daarover had Collivet nooit ge sproken. Collivet was toch een stilzwijgend mensch. ook tegen zijn collega's van 'thuis de Beaupreault, die de beide agenten opgezocht en ondervraagd hadden. Een van hen had geantwoord Collivet scheen verdriet te heb ben huiselijk leed Was hii gehuwd De agenten informeerden er naar. maar niemand kon hun daar een ant woord op geven. De verbeelding van Loiseau en Chaumont sliep niet. Daar Collivet dikwijls van Zater dag tot Zondag verdween, dikwiils prinsje de kroon van zijn hoofd en wierp die op den grond, terwijl hij van boosheid stampvoette. Wat was er gebeurd?! De bloedworst was geen echte bloedworst, doch heel kunstig door den kok nagemaakt van marse pein met suiker! Het prinsje werd hoe langer hoe boozer en op een zeker oogenblik pakte hij de nagemaakte bloedworst van den gouden schaal en wierp hem door het venster naar bui ten, zoodat de ruiten rinkelden! Ondertusschen was er buiten het pa leis hetèl iets anders gebeurd. Daar was namelijk eten arme landlooper gekomen, die zoo arm was, dat hij aan zijn e<ene voet een schoen en aan zijn andere voet een slof droeg. Die landlooper had van den goedhartigen slager een groot stuk bloedworst gekregen als Kerstgave. De landlooper was daarmee natuurlijk erg blij, temeer daar hij dien dag van een bakker een heerlijk brood had ge kregen. En hij besloot in den tuin van het paleis, waar toch niemand was, op zijn gemak zijn lekkere bloedworst met brood te gaan opeten. Nauwelijks echtejr had hij zijn bloedworst uitge pakt en het zich in een bosch je ge makkelijk gemaakt, of tot zijn groote schrik hoorde hij opeens, dat er een vensteir van het paleis aan stukken vloogen even later plofte er naast hem een prachtige, groote bloedworst neer. Toen hij van zijn verbazing be komen was, pakte hij het zware ding op, rook er eens aan, merkte toen, dat deze worst van kostelijke marsepein was en nam toen snel een besluit. Zijn eigen stuk echte bloedworst nam hij op en wierp het weg, precies door de gebroken ruit van het paleis. Vervol gens pakte hij de marsepeinen worst en maakte dat hij weg kwam. In het paleis waren ondertusschen vreeselijke dingen gebeurd. Toen het prinsje woedend de marsepeinen worst uit het raam geworpen had, was de kok met allen, die in de zaal waren, naar de kamer van de koning gesneld om te vertellen wat er gebeurd was. De koning trok een gezicht als een onweerswolk en ging dadelijk naar de zaal, waar het prinsje woonde en wat zag hij daar, toen hij de deur had open gedaan? Daar zat het prinsje zielsvergenoegd op zijn troon en hapte smakelijk in een groot stuk bloedworst! Het was de bloedworst van den land looper, die deze had weggeworpen, precies in de zaal van het prinsje. Toen de koning dat zag, werd hij verteederd. Er werden dadelijk lakeien uitgezonden om den armen landlooper op te sporen, die op zoo'n onverwachte wijze het prinsje zijn eetlust had teruggegeven. De landlooper echter, die meende, dat men hem pakken wilde om hem de marsepeinen worst, die hij eerlijk ge vonden had, weer af te nemen, maakte beenen. Doch eindelijk was hij buiten adem en hij werd door vier lakeien de zaal binnen gebracht. En terwijl hij op zijn beenen trilde van angst, kwam de koning vroolijk lachend op hem toe, schudde hem de hand en sprak: „Beste vriend, vandaag mag je met g Zilverblank en die niet roesten! zelfs van den avond tot den volgen den morgen, kon die plaats niet ver van Parijs verwijderd wezen. Waarom kon men nu niet aanne men. dat Collivet zich daar op 't oo genblik ook niet verscholen hield 't Was mogelijk, 'twas zelfs zeer waarschijnlijk. Maar waar lag die bui tenplaats dan In welke streek Men zond 't signalement van Collivet naar alle omstreken van Parijs, maar ook dit was een vruchtelooze poging. Geen enkele aanwijzing volgde er. Loiseau werd mismoedig. Bijna ieder oogenblik zocht hij twist met zijn meer bedaarden makker. Ik geloof, zeide hii dikwijls, dat die Collivet nooit bestaan heeft. Hii handelt in deze zaak even onzichtbaar en ongenaakbaar als een geestie dereen spreekt over hem. bemoeit zich met hem. haat hem, vreest hem en niemand ziet hem. Ik heb er ge noeg van. Ernstig zeide Chaumont Zoo. Heb jij .er genoeg van. En ik dan Maar dat helpt niet. oudje, of wii er al genoeg van heb ben. En de patroon dan Wat zou je antwoorden, als hii je vroeg, waarom je 't onderzoek staakt Hij zal tevreden wezen, oudje, wees daar maar verzekerd van. Welnu, als hij er zin in heeft, kan hii dien Collivet zelf opsporen. Best. Dat zullen wij hem zeg gen, niet waar Dan zullen wii zeg gen „Gij wilt Collivet hebben Zoekt hem dan maarl" Je weet, dat ik er mij niet mede belast. Jij doet 't woord dus. Dank zij hun snuffelen in alle hoe ken van Parijs slaagden zij er ten slot te in, te weten te komen, dat Colli vet, als hij te Parijs was, pa den moord op de Beaupreault. dikwijls wij hebben 't reeds gezegd in de rue de Verneuil ging eten. Onmiddellijk begaven zij er zich heen. 't Was nog dezelfde huisheer. On middellijk herinnerde hij zich Col livet, toen de beide agenten er hem over spraken. Een lange, magere man, geel als koper, een hoofd als een bil- lardbal en nooit meer dan twee woor den achter elkander sprekend die nooit eenige schulden maakte men kon hem niets anders verwijten, dan dat hij niet vriendelijk was. och, flat is iedereen ook niet gegeven. De agenten beperkten hunne vra gen: Wist men ook iets bijzonders van hem of van zijn leven De waard dacht eenige oogenblik- ken na. Wacht eens, zeide hij, ik geloof toch. dat ik u iets bijzonders kan mededeelen Collivet heeft op ze keren dag bii mij aan tafel een man uit zijn geboorteplaats ontmoet, die hem kende en waarmede hij den ge- heelen middag gesproken heeft Ik heb zelfs opgemerkt, dat Collivet een vreemd gezicht zette Hii scheen niet op zijn gemak te wezen. En na den maaltijd kwam hij bii mij. betaalde zijn rekening en vertrok. Sedert dien dag heb ik hem1 niet meer teruggezien Die ontmoeting beviel hem, geloof ik, niet hii heeft tenminste geen voet meer bij mii aan huis gezet. Hoe heet die klant van u Bienallet. Wat doet hij Hii is bediende in een boekwin kel in de rue St. Jacob. Tegenwoordig nog. -Ta. En is hij nog steeds uw klant Gij zult hem. als gii even wilt wachten, binnen vijf minuten hier zien. De beide agenten zagen elkander aan. Zij zagen er zoo verslagen niet meer uithun gelaat was opgehel derd. Eensklaps zeide de waard, terwijl hij op een man wees. die den gang doorliep en zich naar de eetzaal be gaf. Daar gaat hij. waarover ik: sprak. Roep hem. De waard klopte tegen 'tvenster: Bienallet! Bienalletl De man keerde zich om. De waard wenkte hem. De man keerde om. Deze twee heeren wilden "u spre ken. Bienallet groette beleefd. Wat verlangt gij? Wij zijn van den veiligheids dienst en wilden u eenige inlichtingen vragen, omtrent een zekeren Colli vet. dien gij kent en dien gij, geloof ik, hier eens ontmoet hebt. Ja. ik heb hem vroeger gekend, maar ik zou u niet kunnen zeggen, wat er van hem geworden is. Waar hebt gij hem leeren ken nen? (Wordt vervolgd.) Nieuwsblad 4^9 V«f fff f»f - - - - Groote Voorraden, WILLEM BRUIN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1932 | | pagina 5