Tweede Blad
fio. 5290 Vrijdag 23 Dec.
Zkksmarf.
Sterk concurreerende prijzen
IJZERHANDEL
GORINCHEM
Tel. Int. 220.
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Waschmachines voor Electrische kracht.
Waschmachines voor Handkracht.
Waschtobben j Java Tackhout
Waschstampers.
Waschplanken.
Waschborden.
Waschkotelf
Waschteilen
Wringmachines, 3-5-10 jaar garantie
Wringerblokken van prima houtsoort.
FEUILLETON.
WdSChkuipen I van Amerikaansch Grenen of
Kinderrubriek
vraagtSPOOR/gestampte HUISJES
BEHOORENDE BIJ HET
Waarom verder sukkelen?
Voelt gii u terneergeslagen, ver
moeid en afgemat hebt gii last
van pijn in de lendenen, ledematen
of spieren Lijdt gfi aan urinestoor-
nissen, aanvallen van duizeligheid,
hoofdpijn of rheumatische pijnen
Zoo ja, hebt gij er dan over nage
dacht wat de oorzAak van uw noode-
loos lijden is
Als uw bloed niet op de juiste
wijze gefiltreerd wordt, doordat uw
organen verzwakt zijn, blijven urine
zuur en andere schadeliike onzuiver
heden in het gestel achter. Zii zetten
zich af en veroorzaken verschijnselen
als de bovenstaande. Iedere dag uit
stel maakt de zaak erger en dient
gil onmiddellijk aan te vangen met
het gebruik van Foster's Rugpijn Pil
len. Reeds jaren bleek de afdoende
werking van dit speciale middel te
gen spit, rugpijn, ischias, rheuma
tische pijnen waterzucht, urinekwalen
en blaaszwakte.
Foster's Pillen werken niet op de
ingewanden en passen mannen en
vrouwen van eiken leeftijd, f i .7 q per
flacon bii alle drogisten enz.
Beste meisjes en jongens.
De oplossingen van de raadsels
van verleden week luiden als volgt:
1. Dorpel dorp.
2. Worst.
3. Stamboom boomstam.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Welke tong groeit er in de weide?
2. Ik ken een paard, lenig sterk en
vlug en dat toch geen hoeven heeft.
Wat is dat voor een paard?
3. Ik heb een heel aardige oom en
ik ben zijn. volle neef. Die oom heeft
een volle broeren dat is toch geen
oom van mij. Hoe kan dat nu?
OOM KAREL.
HET KERSTGESCHENK VAN
PRINSJE KLEPPERDAK.
Hoe prinsje Klepperdak eigenlijk aan
zijn vreemde naam was gekomen is een
geschiedenis, die met het verhaal, wat
ik jelui nu ga vertellen, feitelijk niets ite
maken heeft.
Laat ik in het kort zeggen, dat het
prinsje zoo genoemd werd!, omdat de
ooievaar, die hem als heel klein kindje
bracht, erg ongeduldig was geweest en
op het dak van het paleis had staan
klepperen, dat het een leven maakte
van jewelste, zoo ongeduldig was hij
om binnen te worden gelaten. De ooie
vaar was namelijk erg trots en was
heel erg grootsch, dat hij een prinsje
mocht komen brengen. Om kort te gaan
Naar het Fransch.
130.
Waar was zij heengegaan
Niemand wist het.
Wel kon men hun bevestigen, dat
Marinette gedurende omstreeks een
jaar de maitresse van mijnheer de
Beaupreault was geweest en dat zii
dit op den dag van den moord hog
was. maar dat was dan ook alles,
wat zij van haar wisten.
Van waar kwam .Marinette Wie
was Marinette Haar verleden Een
geheim. Haar leven Alleen haar le
ven was bekend. Een weelderig, maar
toch teruggetrokken leven.
Marinette deed niet veel van zich
spreken.
Een berouwvolle, had men hun
gezegd en dat was zoowat alles,
wat zij te weten waren gekomen
een berouwvolle, die on getij wfeld
alles in 'twerk stelde, om weer een
gewoon leven te leiden.
Waar hield zij zich verscholen
Wat was er van haar geworden
De agenten, belemmerd door al
die raadselachtigheden, die als een
sluier voor hun oogen hingen, haak
ten er naar iets te weten te komen.
'Marinette was het. en hiervan wa
ren zij zeker, die de sleutel van 't ge
heim bezatzonder Marinette ver
dus, was dat de reden, waarom het
prinsje de naam van Klepperdak had
gekregen.
Maar sedert dien gedenkwaardigen
dag waren er al minstens acht jaren
voorbij gegaan en het prinsje woonde
in een groot paleis, omringd door al
lerlei hooge, adellijke personen, gene
raals, hofmaarschalken en lakeien en
het mocht eiken dag zijn Zondagsche
pak aan hebben en kreeg alleen maar
het allerfijnste eten, dat er in het hee-
le koninkrijk te vinden was.
Doch een paar dagen vóór Kerstmis
had de prins telkens de helft van het
middagmaal laten staan. Hij lustte geen
gebakken sinterklaasvrijers met room
saus meer, zei hij, en hij wilde ;ook geen
biefstuk van marsepein met slagroom
meer voor ontbijt hebben. En taartjes
kon hij niet meer zien!
Natuurlijk kwamen de koning en ko
ningin dadelijk kijken, wat het prinsje
scheelde en de knapste professoren wer
den geroepen, die in dikke boeken gin
gen studeeren en groote brillen gingen
opzetten en heel geleerd langs hun
baard streken en allemaal Latijnsche
woorden prevelden. Ze wisten niet wat
er met het prinsje was, totdat einde
lijk prinsje Klepperdak uitriep: „Ik wil
met Kerstmis gebakken bloedworst
eten!" De Hofmaarschalk kreeg een
flauwte. De koning liep heen, terwijl
hij zijn neus dichtkneep en de konin
gin schudde bedroefd 't hoofd en sloot
zich in haar kamer op. Zoo kwam de
dag van Kerstmis naderbij. In de groo
te zaal van het paleis was een heele
groote kerstboom opgericht. Niet zoo'n
klein boompje van 25 stuivers, maar de
grootste denneboom, die er in het
heele bosch te 'vinden was geweekt.
Twaalf generaals onder aanvoering van
den hofmaarschalk waren drie dagen
lang bezig met de boom vol te hangen
met mooie gouden en zilveren slingers
en er zaten, welgeteld, precies 999
kaarsjes in. Aan elke tak en (de
boom had ik weet niet hoeveel takken
hing een kerstklok en een prachtig
cadeau voor het prinsje in goudpapier
verpakt. Het prinsje zat echter luste
loos op z'n troon, want bij al de pak
jes en geschenken, die aan de kerst
boom hingen, was niet dat eene, wat
Hoofdpij?! sfa
en Kiespijn
zullen spoedig bedaren door
Mijnhardt's Poeders
Vraag daarom Mijnhardt's Hoofdpijnpoeders
en Mijnhardt's Kiespijnpoeders Alleen
echt als op doos en poeders de naam
Mijn hardt staat. Let bij het koopen hierop.
Per poeder 8 ct. en per doos 45 ct. Ver
krijgbaar bij Uw Drogist.
hij gevraagd had, n.l. een gebakken
bloedworst! Maar wat was dat? Daar
gingen de deuren van de zaal open en
wie kwam daar binnen? De kok met
een helder wit schort voor en een Imuts
op, wel drie keer zoo hoog als anders,
en voor zich uit droeg hij een gouden
schaal, waaropeen groote bloed
worst lag! Met een kreet van ver
rukking vloog het prinsje overeind en
stormde op den kok toe. De kok bracht
evenwel de gouden schaal met de bloed
worst tot vlak voor den troon en zette
hem daar neer op een tafeltje van
palissander hout. Zoodra het prinsje
weer op den troon zat, rook hij vol
welbehagen aan de prachtige bloed
worst doch dan opeens rukte het
mochten zii niets.
Vruchteloos hadden zii gedurende
dien tijd naar Collivet gezocht.
Op de Boulevard de Courcelles
was geen brief voor hem aangeko
men.
En ook daar kon men hun geen
inlichtingen verschaffen. Daar Col
livet daar geruimen tijd gewoond
had, wist de concierge wel iets van
hem te zeggen.
Collivet was een uitstekend
mensch. hij leidde een geregeld
leven, kwam eiken avond tiidig
thuis, en ontving nooit eenig be
zoek.
Elke week in den winter ging hij
des Zondags naar buiten, soms zelfs
meer dan één keer per weekzijn
arbeid in 'thuis de Beaupreault was
vroeg afgeloopen en hii bevond zich
dan den volgenden dag op 't gewo
ne uur op zijn kantoor.
Waarheen begaf hii zich dan
Daarover had Collivet nooit ge
sproken.
Collivet was toch een stilzwijgend
mensch. ook tegen zijn collega's van
'thuis de Beaupreault, die de beide
agenten opgezocht en ondervraagd
hadden.
Een van hen had geantwoord
Collivet scheen verdriet te heb
ben huiselijk leed Was hii
gehuwd
De agenten informeerden er naar.
maar niemand kon hun daar een ant
woord op geven.
De verbeelding van Loiseau en
Chaumont sliep niet.
Daar Collivet dikwijls van Zater
dag tot Zondag verdween, dikwiils
prinsje de kroon van zijn hoofd en
wierp die op den grond, terwijl hij
van boosheid stampvoette. Wat was
er gebeurd?! De bloedworst was geen
echte bloedworst, doch heel kunstig
door den kok nagemaakt van marse
pein met suiker! Het prinsje werd hoe
langer hoe boozer en op een zeker
oogenblik pakte hij de nagemaakte
bloedworst van den gouden schaal en
wierp hem door het venster naar bui
ten, zoodat de ruiten rinkelden!
Ondertusschen was er buiten het pa
leis hetèl iets anders gebeurd. Daar was
namelijk eten arme landlooper gekomen,
die zoo arm was, dat hij aan zijn e<ene
voet een schoen en aan zijn andere
voet een slof droeg. Die landlooper had
van den goedhartigen slager een groot
stuk bloedworst gekregen als Kerstgave.
De landlooper was daarmee natuurlijk
erg blij, temeer daar hij dien dag van
een bakker een heerlijk brood had ge
kregen. En hij besloot in den tuin van
het paleis, waar toch niemand was,
op zijn gemak zijn lekkere bloedworst
met brood te gaan opeten. Nauwelijks
echtejr had hij zijn bloedworst uitge
pakt en het zich in een bosch je ge
makkelijk gemaakt, of tot zijn groote
schrik hoorde hij opeens, dat er een
vensteir van het paleis aan stukken
vloogen even later plofte er naast
hem een prachtige, groote bloedworst
neer. Toen hij van zijn verbazing be
komen was, pakte hij het zware ding
op, rook er eens aan, merkte toen,
dat deze worst van kostelijke marsepein
was en nam toen snel een besluit. Zijn
eigen stuk echte bloedworst nam hij
op en wierp het weg, precies door de
gebroken ruit van het paleis. Vervol
gens pakte hij de marsepeinen worst
en maakte dat hij weg kwam.
In het paleis waren ondertusschen
vreeselijke dingen gebeurd. Toen het
prinsje woedend de marsepeinen worst
uit het raam geworpen had, was de
kok met allen, die in de zaal waren,
naar de kamer van de koning gesneld
om te vertellen wat er gebeurd was.
De koning trok een gezicht als een
onweerswolk en ging dadelijk naar de
zaal, waar het prinsje woonde en
wat zag hij daar, toen hij de deur
had open gedaan? Daar zat het prinsje
zielsvergenoegd op zijn troon en hapte
smakelijk in een groot stuk bloedworst!
Het was de bloedworst van den land
looper, die deze had weggeworpen,
precies in de zaal van het prinsje. Toen
de koning dat zag, werd hij verteederd.
Er werden dadelijk lakeien uitgezonden
om den armen landlooper op te sporen,
die op zoo'n onverwachte wijze het
prinsje zijn eetlust had teruggegeven.
De landlooper echter, die meende, dat
men hem pakken wilde om hem de
marsepeinen worst, die hij eerlijk ge
vonden had, weer af te nemen, maakte
beenen. Doch eindelijk was hij buiten
adem en hij werd door vier lakeien
de zaal binnen gebracht. En terwijl hij
op zijn beenen trilde van angst, kwam
de koning vroolijk lachend op hem
toe, schudde hem de hand en sprak:
„Beste vriend, vandaag mag je met
g
Zilverblank en die niet roesten!
zelfs van den avond tot den volgen
den morgen, kon die plaats niet ver
van Parijs verwijderd wezen.
Waarom kon men nu niet aanne
men. dat Collivet zich daar op 't oo
genblik ook niet verscholen hield
't Was mogelijk, 'twas zelfs zeer
waarschijnlijk. Maar waar lag die bui
tenplaats dan In welke streek Men
zond 't signalement van Collivet naar
alle omstreken van Parijs, maar ook
dit was een vruchtelooze poging.
Geen enkele aanwijzing volgde er.
Loiseau werd mismoedig. Bijna
ieder oogenblik zocht hij twist met
zijn meer bedaarden makker.
Ik geloof, zeide hii dikwijls, dat
die Collivet nooit bestaan heeft. Hii
handelt in deze zaak even onzichtbaar
en ongenaakbaar als een geestie
dereen spreekt over hem. bemoeit
zich met hem. haat hem, vreest hem
en niemand ziet hem. Ik heb er ge
noeg van.
Ernstig zeide Chaumont
Zoo. Heb jij .er genoeg van.
En ik dan Maar dat helpt niet.
oudje, of wii er al genoeg van heb
ben. En de patroon dan Wat
zou je antwoorden, als hii je vroeg,
waarom je 't onderzoek staakt Hij
zal tevreden wezen, oudje, wees daar
maar verzekerd van.
Welnu, als hij er zin in heeft,
kan hii dien Collivet zelf opsporen.
Best. Dat zullen wij hem zeg
gen, niet waar Dan zullen wii zeg
gen „Gij wilt Collivet hebben
Zoekt hem dan maarl" Je weet, dat
ik er mij niet mede belast. Jij doet
't woord dus.
Dank zij hun snuffelen in alle hoe
ken van Parijs slaagden zij er ten slot
te in, te weten te komen, dat Colli
vet, als hij te Parijs was, pa den
moord op de Beaupreault. dikwijls
wij hebben 't reeds gezegd in
de rue de Verneuil ging eten.
Onmiddellijk begaven zij er zich
heen.
't Was nog dezelfde huisheer. On
middellijk herinnerde hij zich Col
livet, toen de beide agenten er hem
over spraken.
Een lange, magere man, geel
als koper, een hoofd als een bil-
lardbal en nooit meer dan twee woor
den achter elkander sprekend die
nooit eenige schulden maakte men
kon hem niets anders verwijten, dan
dat hij niet vriendelijk was. och, flat
is iedereen ook niet gegeven.
De agenten beperkten hunne vra
gen:
Wist men ook iets bijzonders van
hem of van zijn leven
De waard dacht eenige oogenblik-
ken na.
Wacht eens, zeide hij, ik geloof
toch. dat ik u iets bijzonders kan
mededeelen Collivet heeft op ze
keren dag bii mij aan tafel een man
uit zijn geboorteplaats ontmoet, die
hem kende en waarmede hij den ge-
heelen middag gesproken heeft
Ik heb zelfs opgemerkt, dat Collivet
een vreemd gezicht zette Hii
scheen niet op zijn gemak te wezen.
En na den maaltijd kwam hij bii
mij. betaalde zijn rekening en vertrok.
Sedert dien dag heb ik hem1 niet
meer teruggezien Die ontmoeting
beviel hem, geloof ik, niet hii
heeft tenminste geen voet meer bij
mii aan huis gezet.
Hoe heet die klant van u
Bienallet.
Wat doet hij
Hii is bediende in een boekwin
kel in de rue St. Jacob.
Tegenwoordig nog.
-Ta.
En is hij nog steeds uw klant
Gij zult hem. als gii even wilt
wachten, binnen vijf minuten hier
zien.
De beide agenten zagen elkander
aan.
Zij zagen er zoo verslagen niet
meer uithun gelaat was opgehel
derd.
Eensklaps zeide de waard, terwijl
hij op een man wees. die den gang
doorliep en zich naar de eetzaal be
gaf.
Daar gaat hij. waarover ik:
sprak.
Roep hem.
De waard klopte tegen 'tvenster:
Bienallet! Bienalletl
De man keerde zich om. De waard
wenkte hem. De man keerde om.
Deze twee heeren wilden "u spre
ken.
Bienallet groette beleefd.
Wat verlangt gij?
Wij zijn van den veiligheids
dienst en wilden u eenige inlichtingen
vragen, omtrent een zekeren Colli
vet. dien gij kent en dien gij, geloof
ik, hier eens ontmoet hebt.
Ja. ik heb hem vroeger gekend,
maar ik zou u niet kunnen zeggen,
wat er van hem geworden is.
Waar hebt gij hem leeren ken
nen? (Wordt vervolgd.)
Nieuwsblad
4^9 V«f fff f»f
- - - -
Groote Voorraden,
WILLEM
BRUIN