Tweede Blad No. 5306 Vrijdag 17 Febr. Zislssmari "SWAN" Spoor'S geraspte Zwitsersche Kaas Wasschen met lucht. WILLEM DE BRUIN voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Firma L.J. VEERMAN, Heusden huiduitslag. Ijzerhandel Gorinchem. jf&e&oode <&6aJ&xpe/ De nieuwe WASCHCOMPRESSORS van zwaar roodkoper vervaardigd. Prijs f2.90. Idem veerend f 8.75. Kinderrubriek FEUILLETON. PENNEN BEHOORENDE BIJ HET Onnoodig Lijden! Als iedere beweging u pijn doet, als pijn in de lendenen, urinestoor- nissen, hoofdpijn, duizeligheid, en rheumatische pijnen uw leven tot een last maken en gij uw werk moet laten liggen, wordt gij gewaar schuwd, dat de organen van uw rug niet behoorlijk werken. Waarom wilt gij noodeloos lijden aan rlieumatiek, spit, waterzucht of blaaszwakte? Gebruik Foster's Rugpijn Pillen bij het eerste waarschuwende tee- ken der organen, welke de urine af scheiden en zoodoende de onzuiver heden uit het bloed filtreeren. Fos- ster's Pillen heelen en versterken deze verzwakte organen, zoodat de onzuiverheden, welke zich anders ophoopen en afzetten, en zoodoende eindelooze pijn en ongemak veroor zaken, afgevoerd worden. In alle deelen van Holland hebben dankbare personen hun levenslust herwonnen, dank zij Foster's Pillen. Bij alle drogisten enz. a f i, f 1,75 en 3'Per doos. Beste jongens en meisjes. De antwoorden op de raadsels van verleden week zijn: iMatrozen. 2. Hoofdkaas. 3. la '-f- ma lama. Nieuwe raadsels 1. Wie spreekt ons nooit tegen, is het altijd met ons eens, spreekt nooit boos tegen ons en heeft toch 't laatste woord 2. Wie kan van staal een boek maken met veel platen er in 3. Ik kan van mijn jas een bloem maken. Kunnen jelui dat ook En welke bloem is dat dan 4. Neem een reptiel. Sla het in drie stukken, dan krijg je... een knaagdier, een maat en een... slang. Kun jelui dat? OOM KAREL. HENK'S GROOTE AVONTUUR. I. De straat, waar Henk woonde was een grauwe, troostelooze straat, er gens in een van de armste wijken van de groote stad. Je kon er maar een klein stukje van den hemel zien en de eenigste boomen, die ze in de buurt van Henk's straat kenden, waren die in een armelijk klein plant- Naar het Fratisch. -<2 22; 146. Ik kon de dagen nagaan, sprak Collivet, die het nog restte, de pols slagen bijna, die het nog te doen had. En hij stelde vertrouwen in mij. Mijn positie was steeds verbeterd. 't Bestuur der zaken berustte ondermijn handen mijn wenken werden opge volgd. Wel is waar duurde het niet lang, want spoedig werd de achter uitgang zichtbaar. Ik maakte hem alldrlei lage handelingen gemakkelijk. Ik gaf hem daartoe de middelen aan. Dat was mijn vreugde! mijn vreugde! ach! ja, want gedurende die maanden was ik onbeschrijfelijk gelukkig. Ik zag, hoe hij alles in het werk stelde, om zich nog te redden de gedach te om hem te dooden was nog niet bij mij opgekomen. Of wel ik bedacht, dat als 'hij allerlei schanddaden begaan had eindelijk voor bedrog en op lichterij gevangen genomen en veroor deeld werd, dat hij zich zelf dan wel zou dooden en dan ware ik tevreden geweest. Maar daar was hij te laf hartig voor. Hij wilde vluchten, zijn vrouw besloot hem te dooden, en ik trad juist binnen, toen hij haar terug- soentje, dat er meestal haast net zoo grauw uitzag, als de huizen er om heen. En de eenige vogels, die ze kenden, waren wat brutale straatmus- schen, die bijna even vuil en zwart waren, als de straten in de buurt. Maar op een goeden dag gebeurde er iets wonderlijks. Henk slenterde zijn straat uit, niet wetend, wat hii nu weer den geheelen dag zou gaan uitvoeren, omdat hii allang van school was, maar nog nooit werk of een baas had kunnen vinden. Plotseling zag hii in de goot langs het trottoir iets glinsteren. Hii bukte zich... en even later had hii een echt zilveren kwartje in zijn hand! Even dacht hii na en dan zette hii het op een loo- pen, naar een winkeltje in de buurt, waar ze 's morgens krentenbroodjes van den vorigen dag voor den hal ven prijs verkochten. Voor vijf cent kreeg hii drie krentenbroodjes, waar van hii er twee op at en het derde in zijn zak stopte. Met de twee over gebleven dubbeltjes van ziin gevon den schat, trok hii van huis. Daar kwam een autobus aan! Henk voelde zich den koning te rijk en besloot een ritje met de autobus te maken. Kan het ook anders, als je veertien jaar bent en twee echte dubbeltjes in je zak hebt en bovendien een vol len maag ,en nog £en krentenbroodje over Hii hoorde iemand naast hem zeggen: „Tot het eindpunt!" En toen de conducteur hem dus vroeg, wat hii wilde, zei Henk ook: „Tot het eindpunt!". Maar hii keek wel een beetje vreemd op, toen de conducteur en alles zag er even mooi en heer lijk en stralend uit. Eindelijk riep de conducteur: „Eindpunt! Iedereen uitstappen!". En Henk stapte uit de bus en be gon een weg op te loopen die aan weerskanten met wuivende boomen geflankeerd was, terwijl de vogels zongen en het heel erg lekker rook naar bloemen. Wat een avontuur! Even dacht Henk er aan, hoe hii naar huis moest komen vanavond, maar hii besloot, dat hii terug zou loopen en thuis zouden ze toch niet ongerust zijn, omdat ze wel van hem gewend waren, dat hii den heèlen dag op straat was. Daar hii een klein beetje honger begon te krijgen, be sloot hii bii zich zelf ziin laatste krentenbroodje eens aan te spreken. Toen gebeurde er iets! Aan den kant van den weg zat een heel jong klein hondje met zwar te en witte vlekken op het lichaam, dat zijn zwarte neusje hoog in de lucht hief en luid jankte om de we reld te vertellen, dat hii een klein heelemaal verdwaald ongelukkig hondje was. Henk bukte zich en pakte het kleine hondje op, dat on middellijk met zijn ruwe, roode tong zijn gezicht probeerde te likken en met zijn zwarte neus in de versleten mouw van Henk's jas probeerde te kruipen. (Wordt vervolgd.) daarvoor zijn heele twee dubbeltjes opeischte. Het was echter zoo'n moo ie dag en hii genoot zoo van de prachtige rit, eerst door de druk ke stad en daarna door de mooie begroeide buitenwijken langs bos- schen en weiden, dat hii er niets geen spijt van had. Kijk, ze kwa mmen nu heelemaal buiten! In de verte zag hii zelfs heuvels en de zon bestraalde het jonge groen en zette alles in een heerlijk gouden licht. Want hoewel Henk veertien jaar was, had hii nog nooit iets an ders gezien, dan zijn straat en de paar straten er om heen, als hij. toen hii nog heel klein was, naar school moest. JMaar hier was een heele andere wereld met sappige, groene weiden en groote bosschen Vervolg Raadsverslag ZUILICHEM. De heer v. Dalen meent, dat voor nieuwbouw de bezwaren reeds begin nen met den grond. De heer Kanselaar acht de oude plaats daarvoor het geschiktst. Spre ker gelooft, dat de bouwkundige wel wat te veel naar den finantieelen kant heeft gekeken, wat wordt onder een voldoend aantal jaren verstaan, hoe lang is dat. De heer v. Dalen noemt 8 of 10 jaren niet voldoende. De Voorzitter zegt, dat al wordt direct doorgezet een en ander in den termijn van drie maanden, toch niet gereed is, maar als aan het verlangen van Ged. Staten tegemoet wordt ge komen zal deze ook geen bezwaar maken. De heer Kanselaar blijft bii zijn meening, dat het beter is twee kosten berekeningen te maken. Men heeft zich niet te houden aan het advies van Ged. Staten. Als deze duidelijk gemaakt kan worden, dat nieuwbouw voor 'toogenblik iets duurder mag zijn, doch op den langen duur voor de gemeente voordeeliger is zullen zij daartegen ook geen bezwaar ma ken. De heer v. Dalen meent, dat nieuw bouw wel 4 a f 5000 meer zal kos ten. De heer Hooijkaas merkt op, dat men niet veel verder komt, als hii het goed begrijpt, wil de heer Kan selaar twee begrootingen n.l. voor verbouw en nieuwbouw. Wordt nu tot verbouw besloten, kan men later als men de kosten weet niet meer tot nieuwbouw overgaan en dat zou jammer kunnen zijn, als het verschil niet van veel 'beteekenis is. De Voorzitter zegt, dat B. en W. eerst deze begrootingen kunnen la ten maken, als de raad hen daartoe machtiging verleent. De heer Hooijkaas meent, dat men twee dingen kan doen, n.l. een be slissing verdagen en eerst een kos tenberekening laten maken, of in eens tot verbouwing te besluiten. De heer v. Dalen vreest, dat als stiet en zij bewusteloos ineenzakte. Ik raapte het wapen op en schoot hem dood. 't Toeval wilde, dat de ver denking op Haudecoeur viel 't brief je is u bekend gij waart te zeer bij den moord geinteresseerd, dan dat gij de verhandelingen niet gevolgd zoudt hebben. Dat is mijn misdaad. Ma rie. En nu gij die kent, blijft g.ij nu bij uw besluit, om bij mij terug te keeren. Ik herhaal u, dat gij mij slechts ontzetting inboezemt. Maar ik kon niet onverschillig blijven bij de gedachte, dat men ter wille van mij een moord zou begaan hebben; in het diepst mijner ziel voel .ik medelijden met den man, omdat hij door de dwaasheid zijner liefde een misdadiger werd. Spreek, Marie! Wat moet ik doen om u gerust te stellen? De bekentenis van uw misdaad opschrijven. En dan? Haar aan mij overhandigen. Wilt ge me aanklagen? Neen. Ik wil, dat de vrees aan 't gerecht overgeleverd te zullen wor den, u voortaan tegenover mij in be dwang houdt, wanneer ik opnieuw uw vrouw ben geworden. Die bekentenis zal ik opschrijven en u geven. Neen, onmiddellijk. 't Zij zoo. Gij zult aan mijn lief de en mijn berouw dan niet langer kun nen twijfelen, want ik leg mijn vrijheid en mijn leven in uwe handen. Op zachten toon zeide zij tot hem, zoodat hij opnieuw onder haar betoove- ring kwam: Ik weet wel, dat gij mij zeer lief- hebt. 't Is alleen tegen de hevigheid uwer jaloezie dat ik mij beschermen wil. Zij wees hem een tafel aan. Schrijf! Hij ging zitten, nam de pen, doopte die in de inkt, en schreef. Marinette stond achten hem. Haar hart klopte luid, alsof het haar moed wilde toeroepen bij de comedie, die zij speelde en waarvan het einde na derde; zij zag achter zich naar de por- tière, waar de agenten verscholen ston den met hun chef. Op dit oogenblik voltooide Collivet den zin: „Ik heb mijnheer de Beaupreault ver moord." Hij sidderde. Zij was verschrikkelijk, die bekentenis. Hij leverde zich geheel over aan wie? aan een vrouw, aan wier haat hij nog geloofde, toen hij het huis binnentrad. Hij hief het hoofd op en onwillekeu rig viel zijn blik op een tegenover hem hangenden spiegel, waarin het beeld van Maria weerkaatst werd. Hij zag hoe Marie een blik :op de portière wierp. En plotseling kwam de gedachte bij hem op, dat men een valstrik had gespannen, waarvan hij het slachtoffer was geworden. Hij stond plotseling op en greep men aan nieuwbouw begint men dan ook andere eischen zal krijgen, waar door het verschil nog grooter zal worden. De Voorzitter stelt voor, om eerst het voorstel van B. en W. in stem ming te brengen. Dit voorstel wordt met algemeene stemmen aangenomen. De Voorzitter zegt, dat hii nu gaar ne aan de orde wil stellen, het voor stel van den hr. Kanselaar om naast de plannen voor verbouw, een kos tenberekening te doen maken voor nieuwbouw. Wasch de aangedane plaatsen met warm water en Purolzeep, droog daarna voor zichtig af, doe er dan wat Purol op en strooi daar overheen nog wat Purolpoeder. Herhaal dit eiken dag, zoolang het noodig is. De heer Kanselaar verklaart, dat liij niet van plan is, daarvan een voor stel te maken. Spreker heeft alleen willen aantoonen, dat verbouw voor de gemeente misschien niet den juis- ten weg is en daardoor duurder zal uitkomen in de toekomst. Gratificatie rijksveldwachter over 1932. Op voorstel van B. en VV. wordt Op voorstel van Burg. en Weth. wordt besloten den rijksveldwachter over 1932 een subsidie toe te ken nen van f 10,voor de verleende politiediensten tijdens het verlof van den gemeente-veldwachter. Aanvrage om een voorschot op de gemeentelijke vergoeding over 1933 door het bestuur der Bijzondere school alhier. Op voorstel van B. en W. wordt dit voorschot vastgesteld op f 800, de eene heeft te betalen op 1 Mei, de 2de op „i November. Vaststelling vergoeding bedoeld in art. 101 der Lager onderwijswet '20, voor de Bijzondere school alhier over 1931. De kosten voor de openbare school hebben f i2,O31/0 per leerling bedragen, voor de I2I1/,, leerlingen, die de Bijz. school bezochten wordt dit f 1458,75. Op voorstel van B. en W. wordt de vergoeding op dit bedrag vastgesteld. Verzoek ontheffing schoolgeld div. personen n.l. H. C. Schreuders. A. Grandia en J. v. d. Linden. B. en W. stellen voor op alle drie verzoeken afwijzend te beschikken. De heer Kanselaar vraagt of de belasting van deze menschen bekend is, waarop de Voorzitter ontkennend antwoordt. De heer Kanselaar zou deze adres sen dan zoolang nog willen aanhou den, waarmede de raad accoord gaat. Gemeenschappelijke regeling on derlinge hulpverleening bii brand. De Voorzitter deelt mede, dat uit de vereeniging van burgemeesters in den Bommelerwaard een commissie in het leven is geroepen, om een concept samen te stellen voor hulp verleening bii brand. B. en W. vra gen machtiging, om bii de vergade ring die eerstdaags zal worden ge houden de belangen van de gemeen te Zuilichem te bepleiten. De tarie ven voor hulpverleening met de mo torspuit in een gemeente die geen motorspuit bezit worden voorgesteld op i1/" maal het tarief voor een gemeente, die zelf wel in het bezit is v. zoo'n spuit, om daardoor te voor komen, dat zoo'n gemeente blijft te ren op de motorspuit van een nabu rige gemeente. Zuilichem is in het concept aangewezen op hulp van Ne- derhemert en Zaltbommel, dit wil echter niet zeggen, dat men de hulp van Ammerzoden b.v. niet zou mo gen inroepen. Over deze regeling is waarschijnlijk nog wel het een en ander te spreken, vandaar, dat B. en W. hiervoor machtiging vragen. Deze wordt verleend. Vaststelling bouwverordening. De Voorzitter licht toe, dat al le leden een concept hebben thuis ontvangen, na deze rondzending zijn nog een paar kleine wijzigingen aan gebracht. De heer v. Dalen zou nog een klei ne wijziging in artikel 44 willen aan brengen, de afstand voor een gemeen- tepornp zou spreker van 200 op 300 meter willen brengen. De raad gaat hiermede accoord. waarop de verordening in zijn ge heel wordt vastgesteld. Verzoek van de muziekvereeniging om vergunning voor het geven van een uitvoering in de O. L. school op 11 Maart. B. en W. stellen voor de gevraagde Men staat werkelijk verrast zóó schoon deze wasschen Telef. Int. 220. Marinette bij den pols. Zij uitte een kreet Haar tegenwoordigheid van geest was bewonderenswaardig. Wel? Wat wilt ge? Stelt ge mij aldus gerust? Op doffen toon riep hij uit, terwijl zijn oogen van toorn fonkelden: Ge hebt mij bedrogen. Waarom? Er is daar iemand, die ons be luistert. Zij glimlachte en haalde kalm haar schouders op. In plaats van mijn pols bijna te breken deedt gij beter als gij u ervan verzekerdet of ik u bedrogen heb. Gerustgesteld door haar kalmte liet hij haar los. Toch trad1 hij, met een revolver in zijn hand op de deur toe. Ik zal mij tenminste verdedigen en als gij mij verraden hebt dood ik u. Met één ruk schoof hij dè portière weg. Hij deinsde achteruit. Drie mannen groetten hem; Loei- seau en Chaumont met geladen revol ver in de hand, bedreigden hem. ter- j wijl de chef met zijn wandelstok het wapen uit de handen van Collivet sloeg, vóórdat deze van zijn schrik bekomen j was en gebruik van zijn wapen had kunnen maken. Hij uitte een doffen kreet. Met één sprong bereikte hij Marinette. Hij hief zijn vuist op, om haar het hoofd daarmede te verbrijzelen. Zijn vuist kwam echter niet neer. Haastig had Loiseau hem van achteren aan gegrepen en de handboeien omgescho- ven. Collivet was verloren. Zachtjes aan, zeide Loiseau, zacht jes aan, Collivet. Kunnen wij dan niet vriendschappelijk met je praten? Collivet wierp een woedenden blik op de hem omringenden en antwoord de niets. De chef trad op de tafel toe. Hij nam het papier, las het en stak het toen bij zich. 't Is weliswaar niet geteekend, zei de hij, maar dat is minder. Wij hebben alles geboord, 't Zal gemakkelijk gaan. En er zullen heel wat brave menschen wezen, die in hun schik zullen zijn. Kom, (op weg, Collivet. Men moest hem voortduwen. De .ellendeling was als wezenloos. De chef van den veiligheidsdienst groette Marinette. En aan u mevrouw, zullen die brave menschen hun geluk te danken hebben alleen aan u aan uwe te genwoordigheid van .geest, aan uwe toewijding en opoffering want gij hebt uw leven in de nabijheid van dien man in de waagschaal gesteld. Zij antwoordde niets. Maar toen allen vertrokken waren en zij alleen achterbleef, mompelde zij: Ik heb Suzanne gewroken! Toen snikte zij het uit. Wordt vervolgd). Nieuwsblad EEN MODEL VOOR IEDEREEN EEN PEN VOOR ELKE HAND Prijs vanaf f 7.50

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1933 | | pagina 5