Tweede Blad
No. 5332 Vrijdag 19 Hei
Een verstandig
Autorijder
Reserve-Wiel
Ijzerhandel
GORINCHEM.
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommeierwaard.
Man en vrouw zijn één
RESERVE-BRIL?
SPOTgoedkoop
Kinderrubriek
FEUILLETON.
H K 0 S W I T H A
Buitenland.
M\!AnT ZUSTERHUIS
iMvJK.1, GORINCHEM.
zij 11 nu
Voldoen aan alle eischen
Springen niet
Gaan nooit open
Vraagt gratis prijscourant
Alléén verkrijgbaar:
BEHOORENDE BIJ HET
Zoo kan het niet langer!
Verban die dagen, waarop gij door
pijn in uw rug en spieren, door
urinestoornissen, hoofdpijn en dui
zeligheid, door afgematheid, terneer
geslagenheid en uitputting uw werk
niet doen kunt. Deze verschijnselen
zijn dikwijls de eerste waarschuwin
gen van verzwakking der afschei
dingsorganen.
Van de gezondheid en kracht de
zer organen hangt uw welzijn af.
Zijn zij verzwakt, dan hoopen urine
zuur en andere schadelijke stoffen
zich op, welke rugpijn, spit, water
zucht en blaastoornissen veroorzaken.
Herstel uw gezondheid door van
af heden Foster's Rugpijn Pillen te
gebruiken. Dit speciale middel werkt
rechtstreeks op de betreffende orga
nen, neemt de oorzaak weg van uw
lijden, waardoor gij u weder spoe
dig flink en gezond zult voelen.
Bij alle drogisten enz. a f i,
f 1,75 en f 3'Per Hoos.
Beste meisjes en jongens.
De antwoorden op de vorige raad
sels zijn:
1. De boer sprak van de 'musschen,
kwamen die e;n pikten zijn 'zaaizaad op,
dan kwam de tarwe niet op, kwamen
de musschen niet, dan kwam de tar
we wel op.
2. Zandvoort.
3. Pellikaan.
Deze week nu eens één groot raadsel:
Mijn geheel bestaat uit niet minder
dan 12 letters en vormt den naam
van een vervoermiddel
9 12 3 11 is een verkorte jongens
naam; 6 10 4 11 is een veTkorte meis
jesnaam'; 14 2 heeft iedere hansworst
len iedere worst; 2 7 6 is ,een klein
ethaap; 2 7 8 9 4 11 doen vrodlijke
menschen; 5 7 2 is bitter, naar men
acgt.
OOM KAREL.
„DE WONDERLIJKE AVONTU
REN VAN HEINTJE PUTTERS
AAN HET HOF VAN KONING
BOICO."
V.
„Hé," riep Koning Boko uit, toen
alles op was, ,,wi.l je wel gelooven
Heintje Putters, dat ik nog zelden zoo
lekker gegeten heb?! Ik voel me veel
sterker en ga vanmiddag eens hard
■aan het regeeren!" Zoo gezegd, zoo
gedaan. Den heelen middag zat de
koning op zijn troon, met zijn scepter
in zijn hand en regeerde zoo flink, als
hij in langen tijd niet gedaan had. De
minister kwamen met heele dikke def
tige tasschen vol met dichtbeschreven
papieren met groote, roode lakzegels
versierd en lieten die allemaal aan
den koning lezen, die vervolgens met
een gouden penhouder, die zóó zwaar
was, dat de koning hem met twee han
den moest vasthouden, daarop zijn
handteekening zette, ten teeken, dat
het zoo moest gebeuren als op dat
papier geschreven stond.
En ondertusschen zat Heintje Put
ters in een hoekje aan een klein tafel
tje en schreef op een lei van den
koning, waarvan de lijst niet van hout,
maar van echt goud was, al de lekkere
gerechten op, die hij kende, en die hij
voortaan voor de koffietafel van den
koning zou klaarmaken.
„Hè, hè!" riep de koning uit, toen
de laatste minister om half zes naar
huis was gegaan om te eten, terwijl hij
zich eens goed uitreikte, ,.hè, hè, 'ik
heb vandaag eens heerlijk geregeerd.
Maar weet je wat ik nu wel .graag
zou willen? Ik zou vanavond wel weer
iets erg lekkers willen eten, dat jij
hebt klaargemaakt!"
„Wel Majesteit", antwoordde Hein
tje, „dat kan natuurlijk gebeuren, als
U het zegt!"
„O nee," hernam de korting, „zoo
eenvoudig daat dat niet! De hofmaar
schalk heeft alles al voor het diner
klaargemaakt. Weet je wat ik vanmid
dag moet eten?" vroeg de koning, ter
wijl hij zijn neus optrok. 1
Heintje schudden van neen.
„Dan zal ik het je zeggen," ant
woordde de koning. „Vanmiddag moet
i!k eerst soep van roomhoorntjes eten,
daarna krijg iik pastei van slagroom
taartjes, als iik dat op heb, moet ik
hutspot van banketletters eten en voor
toen, een groote gevulde koek."
„Hm, Majesteit, dat klinkt niet zoo
erg naar, als ilk gedacht had. Maar
natuurlijk, als U dat eiken dag moet
etenDoch iik weet wat. Als ik nu
eens naar de keuken ging om sjpek-
pannekoeken met .stroop te bakken,
en iik deed net, alsof ik ze voor mij
alleen bakte, en ik nam ze mee om
ze hier bijl U op te eten, zouden wij
dan niet kunnen ruilen.
„Dat zou misschien gaan," riep de
koning verheugd >uit, ,,weet je wat
Heintje, laten we het probeeren! Ga
in ieder geval naar de keuken en bak
heerlijke spekpannekoeken, maar voor
mij minstens zeven dikke hoor!"
Heintje haastte zich naar de' keuken.
„Wat komt u doen „meneer"?" vroeg
de kok, die nog steeds boos was, om
dat hij tegen Heintje „meneer" moest
zeggen.
„Ik ga spekpannekoeken voor mij
zelf bakken! 'Het mag van den koning",
antwoordde Heintje Putters, „geef U
mij maar wat tarwemeel en boekwei-
tenmeel en melk en gist en later, ails
ik ga bakken, moet ik nog minstens
ly2 ons vetgerookt spek hebben. Maair
vet hoor!"
De kok trojk een gezicht als een
onweerswolk, doch wanneer je goed
in hun lof over „Zij"-crème. Zij is in
derdaad even onmisbaar voor de verzor
ging van huid en teint der vrouw, als
voor den man die op pijnloos, spiegelglad
i en onberispelijk scheien gesteld is. In
prijzen van 2075 cent.
•Verhaal uit de 10de 'eeuw na Chr.
Naar 't Hoogduitsch.
14.
„Waarheen", vroeg hij zacht, „tot
uwen vader?"
Toen kromp zij ineen.
„Neen! in het klooster in 't
graf."
Hoog steigerde het vurige ros, maar
sFechts een oogenblik. Toen bedwong
hem de ijzeren hand van den ijzeren
man.
En zoo was zij gegaan in het klooster
•te Gaudesheim, de stille, bleeke He
lena.
Want stil en bleek was zij nu ge
worden de boschbloem. En niemand
zag haar weer glimlachen. Slechts Ir-
mentraut had men haar gezonden en
die bracht haar als een groet van Gero
hare luit. Toen verhelderde nog
eenmaal een flauwe glimlach haar ge
laat.
En de abdis Gerberga was een ver
standige liefderijke vrouw; zij liet haar
tijd en vrijheid.
Urenlang zat Helena alleen in den
bloeienden kloostertuin, en droomend
tokkelde ,zij dan de snaren en zong,
en al stroomden er menigmaal tranen
langs (de bleeke wangen, zij vergat
eindelijk de wereld rondom zich
de wereld en haar leed, en de wilde
klacht van hare harp veranderde in
een lied van stilzijn en op het bekoor
lijk gelaat zetelde eindelijk zalige vrede.
En achter de traliën luisterden de
nonnen.
En velen schudden verwonderd het
hoofd, maar de meesten knikten toe
stemmend; zij waren ook eenmaal jong
geweest, daarbuiten in lente en vrijheid.
Stil, bijna onhoorbaar zweefde een
hooge, .edele vrouwengestalte door de
beschaduwde gangen, 't Scheen een ko
ningin, en toch, toen zij zich voorover
boog ,tot Helena en haar zacht de be
minde luit uit de handen nam, toen
was z»j een ernstige, maar zachtmoe
dige vrouw.
„Kind, een ernstig woord."
Helena .schrikte niet; zij verborg het
hoofd aan de borst der goedhartige
vrouw.
„Ik wist het reeds lang", fluisterde
zij, ,,hij is veroordeeld;" Maar toen
ging er toch een rilling door haar li
chaam.
„Als gij het zoo noemen wilt Een
klooster neemt hem voor eeuwig op
tot boetedoening, maar niet tot straf;
om vrede te brengen aan zijn arme,
rustelooze ziel."
Peinzend dwaalde Heiena's blik in de
verte.
„Of men wel vrede vindt door vlucht
en dwang?"
De abdis streek het meisje over de
haren.
opgelet had, zou je gezien hebben, dat
hij in zich zelf iets geheimzinnigs mom
pelde. Even later moest de hofmaar
schalk het paleis verlaten om vet te
gaan halen, want er was geen krum-
meltje in huis. Doch het vreemde was,
dat de hofmaarschalk, die anders zóó
verwaand was, en zóó met zijn neus
in den wind liep, dat hij soms tegen
een lantaarnpaal opbotste, omdat hij
dien niet gezien had, zonder morren
er op uit, ging om voor den kok vet
spek te 'halen. Heintje Putters had
natuurlijk niet gezien, dat de hofmaar
schalk en de kok heel zacht met elkaar
geheimzinnige dingen hadden gefFuis-
terd.
Wordt vervolgd).
Vragen op rechtskundig gebied
(Abonné's kunnen In deze rubriek
GRATIS vragen stellen).
Ik heb een verzoekschrift om
pachtvermindering ingediend op 29
December j.l., maar dit is nog niet
behandeld door de pachtcommissie.
Moet ik nu rente betalen van het be
drag dat ik volgens uitspraak der
pachtcommissie moet betalen
W. Een pachter.
Ja, U moet van het bedrag 5 pCt.
rente betalen vanaf den dag, waar
op de pachttermijn vervallen is, om
dat de rentebepaling, welke op 1
Mei j.l. in werking is getreden, van
toepassing is op alle verzoekschrif
ten, die na 30 April j.l. door de
pachtcommissie behandeld zijn of
worden behandeld.
Ik heb als borg voor iemand, die
eene boerderij huurt, reeds meerdere
malen de huur hiervan betaald. Wan
neer nu de huurder failliet gaat tus-
schen November 1932 en Mei 1933,
moet dan de borg evengoed de huur
betalen over dit tijdvak
H. B.
Zeer zeker. De borgtocht is toch
gegeven voor het geval de schulde
naar niet kan betalen.
Wanneer de pacht van een stuk
weiland door de pachtcommissie
wordt verlaagd zijn dan de borgen
aansprakelijk voor de oorspronkelijk
overeengekomen pachtsom of voor
de pachtsom, zooals die door de
pachtcommissie is bepaald
Sleeuw ijk. IJ.
De borgen zijn slechts aansprake
lijk voor de pachtsom, zooals die door
de pachtcommissie wordt bepaald.
Immers treedt deze pachtsom geheel
en al in de plaats van de bij het
aangaan der pacht bepaalde.
Ik ben dienstbode en ben voor
een jaar besteed. Ik krijg mijn geld
per maand. Kan ik, als ik eene
maand voor den tijd op zeg, er ook
af?
G. Eene dienstbode.
Als U voor een jaar besteed bent
en U zegt tusschentijds op zonder
dringende reden, kan van U eene
schadeloosstelling worden gevorderd
gelijk aan uw geldloon gedurende
den tijd, dat de dienstbetrekking had
behooren voort te duren.
AARDSCHOKKEN IN CALIFORNIE-
In het gebied bij San Francisco zijn
„Niet door vlucht en dwang, maar
door afstand doen. En achter onze
I stille muren komt hij daartoe gemak-
keiijker dan daar buiten in den stroom
der wilde wereld."
„Maar is het niet laf, de verzoeking
te ontvluchten?"
,,'t Is moeilijk haar te mijden, want
ook de verzoeking is zoet, menigmaal
veel zoeter dan de zonde zelf. Ons wen-
schen is heet, maar de vervulling werpt
ons dikwijls uit den gedroomden he
mel." 1
Helena zuchtte.
„Gij hebt gelijk; toen ik wenschte
was ik gelukkig zalig ofschoon
ik wist dat mijn droom nooit zou
vervuld worden. Hij is gestorven
mij tot vrede? O neen! gaarne droeg
ik het ,oude leed, slechts niet dezen
vrede, die ,mij doodt."
In plotseling .uitgebroken hartstocht
was zij neergevallen aan de voeten der
edele vrouw, en krampachtig snikkend
omarmde zij de moederlijke vriendin.
Vriendelijk bdog de abdis zich tot
haar. Eien vreemde trek zweefde over
haar gelaat, als een schaduw van het
verleden.
„Kind", zéide ,zij toen zeer zacht,
„ik geloof het zelf, dat gij niet voor
nn,o geboren zijt. Slechts in het licht
der liefde; waarvan het klooster niets
weten mag, kan uw bloeitijd zich ont-
„Moeder!" .riep Helena uit.
„Stil!" vermaande de abdis- „Wat
ik u thans zeg, moge God mij verge
ven, want geen levend wezen mag het
zal steeds een
bij zich hebben.
Waarom heeft U geen
Vraagt U eens wat een eenvoudige Bril, als reserve, voor U moet kosten.'
De prijs is absoluut veel minder dan het'ongerief dat U ondervindt,
als U geen reserve heeft.
Uw Opticien
o
—O
DUBBELE MOORD NA JAREN
ONTDEKT.
Eerst thans is men te Ostende tot
de ontdekking gekomen, dat een vrouw
gedurende haar verblijf tij<lens den oor
log te Brussel haar kind en haar vrien
din van het leven heeft beroofd. Daar
na eigende zij zich het kind van haar
vriendin toe, teneinde de politie op
een dwaalspoor te brengen. De politie
tracht thans meer licht in de zaak
te brengen.
o
MIJNONGELUK IN DEN CONGO.
In een mijn te Kipoesji in den Belgi
schen Congo werden een Europeaan
en vijf inlanders tengevolge van een
instorting bedolven. Allien zijn omge- j
komen.
o—
DUBBELE MOORD.
Bij een benzinepomp tc Dusseldorp
heeft men twee1 broers, die werkloos
waren, doodgeschoten gevonden. Men
heeft blijkbaar met een dubbelen moord
te doen.
t 1
DWAZE KIEPURA-VEREERING.
In de Ufa-bioscoop te Frankfort a.d,
M. loopt sinds eenigen tijd de Kiepuna-
film „Ein Lied für Dich". Een bezoek
ster van een der eerste rangert, die
de film reeds 23 maal heeft gezien^
heeft voor den geheelen verderen duur
haar plaats ingehuurd, daar zij, zoolang
het mogelijk is, van Kiepura wil ge
nieten. In haar genre waarschijnlijk
ook een recordhoudster.
EERSTE HULP HEEFT HET
DRUK.
In Februari hebben de Berlijnsche
stations voor Eerste Hulp bij onge
vallen niet minder dan 10.42 keer
dienst moeten doen. Gemiddeld komen
er dus 372 .gevallen per dag voor.
<W
RISICO VAN DEN ARBEID.
Gewoonlijk wordt de landbouw een
ongevaarlijk beroep geacht. Toch ko
men in landbouwbedrijven jaarlijks tal
van ongevallen voor. Niet minder dan1
200.000 menschen verongelukken over
de geheele wereld daarbij en onder de
zen eischt gemiddeld elk jaar 3000
hooren. Maar ik wil de bloem niet
rrukken uit den moederlijken grond'.
Gij hebt lief gehad,, en toch, mijn kind,
kunnen w ijweer 'liefhebben, zoolang
het verlangen naar 'liefde in ons leeft.
Want eeuwig is alleen die liefde, die
zich tot het dubbel-zijn verheft. Uwe
liefde was slechts een onheil"
„Neen, .neen!" riep Helena hoofd
schuddend ,uit. 1
„Toch mijn kind. Wel van God ge
zonden, maar ook het onheil komt
van hem zelden als straf, maar
meestal om ons te beproeven.
Dit eene weet ik ook hij is veel
beproefd .en niet 'het minst djoor u.
Helena, hij bemint u mdt al de kracht
van zijn sterke, donkere ziel ja,
donker is zij ga en verlicht hem
met uwe liefde. Ook dat is een pries
terambt!"
„Moeder!" riep Helena opeens uit
„wat doet gij?"' 1
En toen verborg zij het gelaat in
de beide bevende handen.
„'t Goede!" zeide Gerberga ernstig.
„Non worden moet slechts zij, die
het hoogste niet vermag een vrouw
te ,zijn.
Met bezwaard hart bracht hij u hier
heen te edel, om in dat doodsuur
van het geluk Uwer; jeugd opnieuw
om uwe hand te vr,agen vertrou
wende op den tijd en op de toekomst.
Hij kwam dikwijls genoeg tot u ga
nu tot hem," f
Maar steeds dieper boog Helena het
hoofd, t
„Ik heb de 'belofte' afgelegd in dien-
sluier voor Eckards ziel te biddeiii."1
Toen ging er; e,en schrik langs het
gelaat .van Gerberga.
„Ook gij? Dat God u dan helpet!
Ik kan het niet meer;."
Nog eenmaal drtukte zij het meisje
aan haar hart; to'en ijlde zij als gejaagd
weg.
Eerst toen de kloosterpoort knarsend
achter haa rjn het slot viel, stond zij"!
stil en een traan rolde langs die wang
der edele vrouw.
Maar haastig verdreef zij de verra
derlijke sporen, en kalm en ernstig ging
zij voort op den weg van den plicht),
Zacht luiden de klokken van Gau-
dersheim. 1
Bleek en somber was Gero's gelaat.
En over, de gebruinde wangen van!
Ir.mentraut vloog een traan.
„Niets, ,niets kan haar, daaijvan te
rughouden, .heer, al hadt gij ook ge-
weid gebruikt. Ik haatte u eens, evenals
zij. Maar nu nu. O, veel liever had
ik haar als uwe vrouw gezien, dan haafl
in het klooster, te zien iverwelken."
„Dat begrijpt gij niet," zeide hij
zacht, maar hij keerde zich zuchtend
om'.
„In een half uur?" vrjoeg hij.
„Ja, in een half uur," was het ant
woord, wordt Helena von RossoW
begraven. En wilt gij haar -nog eenmaal
spreken, dan moet gij vragen naar de
non Hroswitha."
Sk>t volgt,
twee aardschokken gevoeld, die echter
volgens de tot nu toe ontvangen berich
ten geen belangrijke schade hebben aan
gericht.
GOED AFGELOOPEN.
In den nacht van Maandag op Dinsdag
was een Engelsch sportvlieger bij Calais
den weg kwijt geraakt. Hij maakte een
noodlanding op een der drukste verkeers
wegen van de stad. Bij de landing ging
het toestel rakelings onder een electrische
geleiding door. Slechts een wiel van het
toestel kreeg bij de landing eenige schade.
-r»-
--LI-
Jr.
r
