Tweede Blad
flicawsfela
Ko. 5340 Vrijdag 16 Juni
astiiisij EisgsD foüisap
H.H. Amateurs C
Milm-Camera f 5.00
TOEKOMSTMUZIEK.
Hls UW BRIL G
"™iw<nrziriiiw~
M. NORT -
Gorinchem
met VEERENDE LUCHTZUIQINQ
Kosten thans f 6.5®.
IJZERHANDEL
GORINCHEM.
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Transpireerende Voeten,
Gediplomeerd Opticien
Zusterhuis.
ij Exaim@ps
?oto-Rtelier VAESEN, 3
Kinderrubriek
FEUILLETON.
let er dan vooral goed op dat
dit bij NORT geschiedt, daar
U er dan van verzekerd kunt
zijn dat het vlug, vakkundig
en goedkoop gedaan wordt.
met steel, van geel koper vervaardigd,
gaan nog steeds eiken dag
Onmisbaar bij het reinigen van Uwe wasch
BEHOORENBE BIJ HET
Zoo oud, als gij u voelt!
Het leven is een genot, zelfs als
gil 80 jaar zijt, mits gii u maar
jong voelt. Natuurlijk zijt gii niet
meer zoo sterk, doch vele kwalen
van den ouden dag kunnen voorko
men worden door de organen ge
zond te houden.
Pijn in de ledenen stijve en pijn
lijke gewrichten en spieren, urine-
stoornissen, aanvallen van duizelig
heid en soortgelijke klachten zijn te
ernstig om verwaarloosd te worden.
Draag zorg, dat urinezuur en andere
vergiftige onzuiverheden behoorlijk
uit het bloed gefiltreerd worden
dan bestaat geen gevaar voor rug
pijn, rheumatiek, ischias, spit. blaas-
stoornissen of waterzucht.
Neem zonder uitstel Foster's Rug
pijn Pillen. Dit speciale middel heeft
duizenden dankbare gebruikers ge
lukkig gemaakt, frisch, gezond en
opgewekt.
Volg hun voorbeeld en gebruik
Foster's Pillen. Bij alle drogisten enz.
a fi.fi.75 en f3.per doos.
DE NIEUWSTE e
6X9 c.M met metalen kast, met o
Brillant zoeker en dr. outsp.
ALLE MERKEN IN VOORRAAD. L
6X9 c.M. Hoogglans 7 cent. r
Afga 6X9 c.M. f 0.75, 8 opn. o
Plavie 6X9 c.M. f 0.65, 8 opn.
Tempo-rood 6X9 c.M. f0 70,
8 opn.
HEUSDEN.
Beste jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raad
sels waren
1. Aardbei, (Abraham, raadsel, daal
der, barones, eierdop, Indiaan).
2. Baviaan.
De nieuwe raadsels zijn:
1. Wie weet in welke provincie de
grootste zaal van ons land gevonden
wordt?
2. Verander in elk woord één letter,
Novelle naar 't Hoogduitsch.
>-o-o-o-©-<
5.
Aan de eene zijde vocht dweepzuch
tige bewondering voor den „meester",
aan de andere zijde noemde blinde
vooringenomenheid, die dikwijls tot
haat steeg, zijne dramatische schep
pingen wangedrochten en zijn muziek
duivelswerk. Overal, waar muziek be
oefend werd, woedde de vreemdsoor
tige strijd. Oude vrienden gingen 11a
hevige debatten uit elkaar met de woor
den: „Groet mij niet meer"; zelfs in
vele gezinnen ontstond twist over de
toekomstmuziek. t
Het bestuur der concertvereeniging
had dei vacante directeursbetrekking in
de bladen aangeboden, nadat men >nog
eerst te vergeefs beproefd had Rettich
tot intrekking van zijn besluit te bewe
gen. Zooals te voorzien was, zette het
avondbla'd een hooge borst op, behan
delde Rettich als een afgedaan man
en kwam na korten tijd zelfs met een
kandidaat voor dp vacante betrekking
voor den dag. Natuurlijk was die kan
didaat, gpnaamd Waldemar Reif, een
leerling van Listz en Wagner, en werd
hij door dp beide meesters dringend
aanbevolen.
'tWas natuurlijk onmogelijk, vooraf
dan krijg je een spreekwoord: zonger
markt lauwe koonen roet.
3. Wie schildert... zonder penseel
of kwast?
OOM KAREL.
o
„DE WONDERLIJKE AVONTU
REN VAN HEINTJE PUTTERS
AAN HET HOF VAN KONING
BOKO."
IX.
Toen Heintje Putters deze woorden
gesproken had, stak er opnieuw een
storm van verontwaardiging in de zaal
op. En men hoorde van alle kanten
roepen: „Toon hem de bewijzen!"
En de oudste rechter hamerde op
nieuw wel vijf minuten lang en toen
hij daarmede gereed was en de rust
was weergekeerd, keek hij Heintje Put
ters met zoo'n scherpen blik aan, alsof
hij door hem heen wilde zien en her
nam dan: „Aha, beklaagde, gij ontkent
dus! Dat maakt de zaak nog veel er
ger! Eigenlijk moest het gerecht U
nu meteen levenslang in de gevangenis
opsluiten. Maar we zullen dat niet doen,
voordat wij U openlijk aan de kaak
hebben gesteld. Want niet alleen hebt
gij deze booze daad gepleegd, doch gij
jokt er ook nog bij. Dat is gewoonweg
verschrikkelijk! Nu wordt dus van de
heeren van het gerecht verlangt, dat ze
het bewijs van de schuld van Heintje
Putters zullen leveren. Welnu, Majes
teit, heeren van het gerecht, dat zal
zoo dadelijk gebeuren! Laat den be
klaagde hier komen.'"
Twee soldaten namen Heintje Put
ters tusschen zich in, en terwijl zijn
zwaren ijzeren ketting, waarmede zijn
handen op zijn rug gebonden waren,
temidden van de doodsche stilte rin
kelde, trad Heintje Putters voor
de groote, groene tafel, vlak voor de
gouden schaal, waarop het afschuwe
lijke stukje gomelastiek lag. De rech
ter zette een zeer geheimzinnig ge
zicht, keek Heintje nogmaals doordrin
gend en triomfantelijk aan en sprak
dan op ijskouden toon, zoodat het ie
mand door merg en been ging: „Hein
tje Putters, gij ziet daar het stuk gome
lastiek liggen. Komt U dat niet bekend
voor? Hebt gij dat niet eerder gezien?'
„Het is een stuk gomelastiek, zoo-
als er zooveel zijn," antwoordde Hein
tje Putters. „Het is best mogelijk, dat
ik het eerder gezien heb, maar het
is ook mogelijk, dat ik het nooit eer
der gezien heb!"
Iedereen vond dit een antwoord, dat
als een uitvlucht klonk. De rechter
keek nog geheimzinniger en riep uit:
„Aha, gij wilt daarmede dus zeggen,
dat gij het stuk gomelastiek niet her
kent? Welnu dan, Heintje Putters,"
bulderde de rechter zóó luid, dat de
ramen er 'van trilden en zelfs de ko
ning er van schrok: „Welnu! Soldaten,
keer het stuk gomelastiek om!"
Een soldaat gehoorzaamde en keerde
het stukje 'gomelastiek om. Met inkt
stond er iets op geschreven. Onder
ademlooze stilte sprak nu de rechter
opnieuw: „Beklaagde, lees hardop, wat
daar met inktletters op het stuk gome
lastiek geschreven staat!"
Heintje Putters keek met zijn bogen
zoo groot als theeschoteltjes, naar het
stuk gomelastiek, 'dat voor hem op
de gouden schaal lag. Zijn lippen be
wogen eerst zonder dat hij een klank
kon voortbrengen. Doch eindelijk hoor
de iedereen hem stamelen: „H. Put
ters!"
„Beklaagde," riep de rechter gestreng
uit, ,,Kent gij nu dat stuk gomelas
tiek?"
„Ja, edelachtbare," antwoordde Hein
tje Putters bedremmeld, ,,het is mijn
stukje gum uit mijn teekendoos!"
„Haha", riep de rechter uit, „nu zijn
wij er! Bekent gij dus, Heintje Putters,
dat gij schuldig zijt aan den misdaad
om den koning gomelastiek in zijn
spekpannekoek te hebben gebakken?"
j Onder ademlooze stilte antwoordde
Heintje Putters: „Neen, meneer de rech
ter, Ik ben onschuldig!"
„Wel sapperdemallemosterpod-nog-an
-toe!" riep de oudste rechter uit, terwijl
ook al de andere heeren van het ge
recht afkeurend knikten, ,,zoo iets heb
ik van mijn leven nog nooit meege
maakt!"
Hij was zóó kwaad, dat hij den
hamer, waarmede hij op tafel timmerde,
in tweeën sloeg. Toen fluisterde een
van de andere heeren hem iets in het
oor. Hij werd weer wat kalmer en her
vatte de ondervraging van Heintje Put
ters.
(Wordt vervolgd).
Handen en Oksels behandele men met
Purolpoeder. Dit is het meest afdoende
middel. In bussen van 45 en 60 ct.
Alleen bij Apoth, en Drogisten.
„Oorzaak en gevolg'
te zeggen, hoe de stemming zou uit
vallen. Huberland meende, dat de klein
ste partij steeds het meeste leven maak
te. Daarin had; hij misschien de onder
vinding aan zijn zijde, maar bij schatte
toch de macht eener beweging, die
met verblindende woorden werkte en
in plaats van het bekende oude, iets
beloofde wat men nog nooit aan
schouwd, nooit gehoord had, te ge
ring.
Zooals alle kooplieden weten, 'tzij
dat zij in modewaren of toiietbenoo-
digheden handelen, gaat er van de
„nouveauté" een betooverende aantrek
kingskracht uit. Zij leidt veel meer dan
de wijzen der wereld wanen, de har
ten der menschen. En toen het avond
blad een portret van Waldemar Reif
gaf, dat een knap, jong mensch met
krullend haar en een mooien knevel
voorstelde, toen begonnen ook de da
mes zich voor de muziek van Wagner
te interesseeren en aan den huiselij-
ken haard begonnen de geheime in
vloeden te werken, die reeds menig
maal bewezen, dat zij meer vermoch
ten dan al het verstand der verstandi
ger
't Vertrouwen van Rettich in zijn ver
kiezing, eerst zoo vast als een rots,
verdween langzamerhand, toen de ver
kiezingsstrijd ontbrandde. Hij merkte
zeer goed, dat niemand met warmte
voor hem optrad. En dat griefde hem.
Hij liet de lauwerkransen uit zijne ka
mers verwijderen en sloot de jubilé-ge-
schenken in een kast, waarin hij her
„Ge moet terug, ge moet terug naar God,
die ge zelf hebt van den troon gesmeteD,
ge waande u zelf daar gezeten,
ge waart geen koning, maar een zot.
„Ge wilde nu zelf heerscher zijn,
om Zijne almacht te verdwazen,
met woorden en gebeden, holle phrazen,
met leugen en bedrog, en schijn.
„En tocb. uw glorie is vergaan,
omdat ge steunt op eigen krachten
en los waart van de Gods-gedachten,
ge wilde op zijn plaats gaan staan.
„O keer terug, en buig uw hoofd,
dan zal de welvaart wederkeeren,
want God alléén die zal regeeren,
Zijn naam zij heilig, zij geloofd.
VREDE.
(Nadruk verboden).
(Buiten verantwoording der Red.).
Mijnheer de Redacteur.
Als lezer van uw blad verzoek ik u
beleefd, dit ingezonden stuk te willen,
opnemen, waarvoor bij voorbaat mijn
hartelijken dank.
Met aandacht heb ik het ingezonden
stuk in uw blad van 9 Juni gelezen.
Het lijkt wel, dat die inzender uit Dron-
gelen goed met den toestand van de
lijdensgeschiedenis van „Excelsior" op
de hoogte is. Maar ik voor mij had
het flink gevonden als die inzender
zijn naam onder zijn ingezonden stuk
had geplaatst. Misschien is hij echter
bang, dat hij zijn geweten raakt als
hij schrijft, de vos verliest wel zdjn
haren, maar niet zijn streken en ge
stolen goed gedijt niet. Als hij schrijft
van de lijdensgeschiedenis, dan mag
inneringen aan verdwenen illusiën be
waarde.
,,'tls alles leugen geweest'", zeide
hij tot zijn dochter, die hem bij die
begrafenis tt<r zijde stond.
Een kleine voldoening viel hem 'nog
bij het volgend concert ten deel, waar
van hij de leiding had. 't Orkest ont
ving hem met een fanfare. De demon
stratie was duidelijk; zijn trouwe scha
re getuigde, dat zij hem als leider
wenschte te behouden.
Maar Rettich was een twijfelaar ge
worden. Hij herinnerde zich, dat de te
genpartij reeds op de hoogere eischen
had gewezen, die door de nieuwe rich
ting aan de artisten gesteld werden.
Ongetwijfeld hadden de leden van het
orkest dat gehoord, en vreesden zij,
dat een nieuwe directeur spoedig tot
een verjonging van het orkest zou
overgaan. En nu traden zij solidair
voor elkander op. Zij wenschten voort
zetting van den ouden sleur tot aan
hun dood; met de bekende zaken,
waarmede zij tot vrouw en kinderen,
ja, enkelen reeds tot kleinkinderen ge
komen waren, konden zij zoo gemoede
lijk klaajr komen; over de moeilijke
partituren, waarmee de vervloekte toe
komstmuziek den uitvoerenden het le
ven zuur maakte, hadden zij ïreeds
hooren mompelen. En of zij beweer
den, dat zjij alles wat hun op den les
senaar gelégd werd, konden spelen,
het was toch een verschil, of zij daar
bij >nu en dan 'een snuifje konden ne
men, of met oor en oog voortdurend
ik wel 'zeggen, dat het bijna vanaf de
oprichting af 'wel een lijdensgeschie
denis is geweest. Ook schrijft de in
zender nog over de bazar die zoo bij
uitstek was geslaagd, maajr hij wist
zeker niet, dat de secretaris van „Ex
celsior" toen 5 a 6 gulden in zijn eigen
zak deed verdwijnen, door de vele aan
schrijvingen aan firma's en vrienden
van dubbele porto's te voorzien. Mis
schien heeft hij toen liefdadigheids
postzegels gebruikt, alles kan. Ook
schrijft de inzender nog wat een veld
wachter wel eens verteld heeft en dat
die menscchen zijn als het weer, erg
veranderlijk. Misschien is op inzender
bovenstaand spreekwoord ook wel van
toepassing. Dan nog dat „Excelsior"
te Genderen nog de volle medewerking
van een inwoner uit Drongelen geniet.
Ik veronderstel dat hij mij daarmee be
doelt en dan is de bewering onjuist.
De inzender weet zeker niet, dat ik
blijft men kalm en helder, indien men voor
af Mijnhardt's Zenuwtabletten gebruikt.
Kokers 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
met drie andere leden uit Genderen
zich met hand en tand verzet heeft om
in Genderen te gaan repeteeren. En j
dat ondergeteekende uit Drongelen ook
thans geen lid meer is. Daarom zou
ik den inzender er op willen wijzen
schrijf in het vervolg de waarheid, en
ook schrijf uw naam onder ingezon
den stukken en houdt uw naam niet
schuil achter den dijk.
U mijnheer de Redacteur dankend
voor de plaatsruimte
S. G. MILLENAAR
i Drongelen.
O—
Mijnheer de Redacteur,
Vergun mij een plaatsje in uw veel
gelezen blad; en wel voor het vol
gende: i
In het begin van 1933 werd de afd.
Sleeuwijk van Volksonderwijs opge
richt, het aantal officieele leden telt
thans 64.
De tijden zijn in deze streek buiten
gewoon slecht, maar het afdeelings-
bestuur benoemde een collecte-comm.
en met die commissie besloot zij, trots
de werkloosheid, overtuigd van het feit,
dat het „Fonds tot steun aan Volkson
derwijs'' zeer noodig is, een bloem
pjesdag te organiseeren.
In overleg met de commissie werd
de bloempjesdag gehouden tusschen 31!
Mei en 7 Juni en de opbrengst was
f 29.641/2.
Medeburgers van Sleeuwijk, wij dan-
TEL. INT. 220.
bij de zaak moesten zijn.
O, Rettich kende zijn goede vrien
den; bij hem waren zij zeker van eene
goede behandeling; hij had altijd reke
ning met hunne bekwaamheid gehou
den. Soms had hij wel een meer nauw
keurige bewerking wenschelijk geacht;
maar dan vröeg hij zich weer af: waar
toe? Het publiek zou er toch niets van
bemerken en de lokale kritiek prees
toch onder alle omstandigheden de de
gelijke uitvoering van het orkest. Zoo
was het steeds bij het oude gebleven.
Bij die gedachten was de muziekdirec
teur toch niet vrij van eenige gewe-
tensknaging; toch verborg hij de eer
stelingen van een te laat gekomen zelf
kennis met zorg in zijn boezem. In
geen 'geval zoru hij haar zijn vrouw
geopenbaard hebben, die in dien kri
tieken tijd een kortsachtige werkzaam
heid ontwikkelde, om stemmen voor
haar man te werven. Zij had de lijst
van 'de leden der concertvereeniging
steeds in den zak, en de dames-leden
waarmede zij, zij het ook oppervlakkig,
bekend was, waren, waar zij haar ont
moetten, niet veilig voor haar.
„Ik zal voor je doen wat ik kan,"
had zij aan haren man verklaard. Stoor
mij 'daarbij niet, je bent niet verant-
woordelijk voor mijn daden. God weet,
dat zij mij zwaar genoeg vallen. Wees
er echter van overtuigd, dat ik niet zal
bedelen."
En Rettich liet zijn vrouw begaan.
Lydia dit moet gezegd worden
schaamde zich voor het werven ha-
rer moeder. Ofschoon zij zooveel mo
gelijk thuis bleef, moest zij er genoeg
over hooren. Men dreef den spot met
de onvermoeid rondtrekkende reclame-
trommel met haar steeds gelijken rof
fel; men noemde eerzucht en titel
zucht, wat toch niets anders was dan
het gerechtvaardigd streven, de gewo
ne 'bronnen van inkomsten open te
houden.
Toen dan bij het einde van den strijd
Waldemar Reif met drie stemmen meer
derheid getriomfeerd had, droeg me
vrouw Rettich den slag met gelaten
heid. t
„Niemand kan mij verwijten dat ikf
mijn plicht niet gedaan heb,"' zeide zij'.
„Dit bewustzijn zal mijn staf Ziijn op>
den moeilijken weg, die thans voor ons
ligt." En toen maakte zij een budget
harer jaarlijksch uitgaven op en
schrapte daarop zoo lang, totdat de
som ongeveer met de vermoedelijke
toekomstige inkomsten overeenstemde.
Daarbij zweefde de geest van hare
moeder zegenend over haar.
Rettich gevoelde echter, nadat zijn
lot beslist was, hoje diep hij gevallen»
was. Zoolang was hij er aan gewoon
geweest, de eerste te zijn, dat hij zich
beschouwde als een gedegradeerd offi
cier, tüe men voor het front zijner troe
pen de vangsnoeren van de schouders
gerukt heeft.
(Wordt vervolgd), j
Waschcompressors
WILLEM DE BRUIN,
