7é|
Dit nuncr Hestaat uit 2 Mu
TOEKOMSTMUZIEK.
"is.; ET;'
Uitgave FIRMA L. J. VEERMAN - HEUSDEN,
FEUILLETON.
iMütfenlaiid.
>r?r' A i- -
UNO VAN ALTENA
No. 5343 Woensdag 28 Jani
1933.
DE ROllTE, welke door het Italiaansch vlieg tuig-eskader gevolg wordt
bi) de Oceaanvlucht naar Chicago.
2
K a
(X
b*
■Ms.i
Ï-Jï
pff&ap'
telP
Dit blad verschijnt WOENSDAGMORGEN en
VR IJ DAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.10,
franco per post beschikt f 1.25. Bij onze Agenten lOcent
per week. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Int. Telefoon no. 19.
Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur ea
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
AGENDA der vergadering van de
KAMER VAN KOOPHANDEL en
FABRIEKEN voor de Langstraat,
te houden op Woensdag 23 Juni
1933, in hotel Verwiel te Waalwijk.
1. Vaststelling notulen vorige ver
gadering.
2. Aanbieding der Rekening en ver
antwoording over 1932.
3. Aanbieding van het verslag over
1932. i j jl üü|j
4. Instelling van de „Commissie tot
behartiging der Waterstaatsbe'angen,
betrokken bij de afsluiting van eenige
riviermonden binnen het gebied der
Kamer."
5. Verbetering verkeer door de
Langstraat.
6. Verbetering Stations te Geer-
truidenberg.
7. Concessiestelsel voor vrachtau
to's.
8. Enquête over handeldrijven door
ambtenaren in overheidsdienst.
9. Wet tot bescherming van ge-
bruiksmodellen.
10. Het bewaren van corresponden
tie ten postkantore tijdens afwezigheid
van geadresseerde.
11. Evenredige vrachtverdeling in
de Binnenvaart.
12. Treinverbinding Noordbrabant
«iet Twente.
7.
Novelle naar 't Hoogduitsch.
yooooc
,Dat ook gij naar Weimar moest
komen!" riep Rettich klagend uit.
Verwonderd zag Reif hem aan. Toen
begreep hij het, en zeide lachend: „O,
u kent van Liszt slechts het gezicht,
waarmee hij zich voor het muzikale
plebs vertoont. Jammer! Ik behoorde
tot zijn vrienden. Hij is de eenige
die als pianist de taal der muziek-
soeverein beheerscht. Geen gedachte
is ooit in tonen geuit, die hij niet als
zijn eigen gedachten zou kunnen repro-
duceeren. 'tls menigmaal om verstomd
te staan. Ik had de werken van Beet
hoven altijd links laten liggen. Voor mij
waren ze abstract, sombere speculatieën
van een dooven menschenhater, ja,
soms onzin. Hoe werden mij de oogen
geopend! O, mijnheer mocht u toch
eens van Liszt de sonaten van Beet
hoven hooren. U kent ze toch?"
Rettich moest erkennen dat hij ook
daarop geen acht had geslagen.
Toen werd Reif vuur en vlam. „Is
het mogelijk? O, kon ik toch woor
een kwartier Liszt zijn. Ik zou u met
een openbaring verheugen. Maar de
leerling mag misschien hopen, dat hij
den meester niet onwaardig is,"
13. Schrijven der Kamer van Koop
handel te Tilburg over spoorwegver
binding Tilburg's Gravenhage.
14. Instelling van een proef-nacht-
dienst op het veer Moerdijk—Wi.lems-
derp.
16. Schrijven van eenige industriee-
len te Loon op Zand om den steun
der Kamer inzake langere openstelling
van het telefoonkantoor ter plaatse.,
16. Schrijven van het „Economisch
Technologisch Instituut der R.K. Han-
delshoogeschool te Tilburg" en het
„Economisch Technologisch Instituut in
Limburg" inzake industrie-financiering.
17. Schrijven der Nederiandsche Ka
mer van Koophandel te Parijs omtrent
een regeling van de Nederiandsche
invoeren.
18. Omzetbelasting.
19. Adressen van de Kamers van
Koophandel te Amsterdam, Rotterdam
Utrecht inzake wettelijke tijdregeling.
20. Mededeelingen van het Natio
naal Comité tot Beteugeling van het
Cadeaustelsel
21. Schrijven van den heer J. C.
Frederiks te Kaatsheuvel over oprich
ting eener Commissie van Bijstand voor
den Middenstand.
22. Eenige mededeelingen van de
afdeeling Handel en Nijverheid van het
Departement van Economische Zaken.
O
Hij sprong op en zette zich voor
den vleugel.
Voor de eerste maal hoorde Rettich
Beethovens Sonate opus 106.
In de daaraangrenzende kamer zaten
zaten mevrouw Rettich en Lydia.
Zij hadden gehoord, dat er bezoek
gekomen was, maar de zware portière
die voor de verbindingsdeur hing, be
lette dat zij iets van het igevoerde
gesprek verstonden; zij konden siechts
onderscheiden, dat het een heer was,
die het woord voerde.
Opeens hoorde men, dat de vleugel
bespeeld werd. Lydia legde den arbeid
neer en luisterde. „Wat is dat? Wie
speelt daar?" riep zij opgewonden uit,
liep naar de deur en sloeg de portière
op zijde.
Mevrouw Rettich stapte kalm voort
aan een tafellaken, dat gescheurd uit
de wasch was gekomen. 'tZal vader
zijn, die iemand een nieuwe compositie
voorspeelt," zeide zij onverschillig.
„Neen, neen",, antwoordde Lydia
eenigszins verstoord, „dat heeft vader
niet geschreven, en zoo kan vader niet
spelen. Hoor slechts!"
Mevrouw 'Rettich deed "hare doch
ter het genoegen. Na een korte poos
schudde zij echter het hoofd en ver
klaarde, dat zij uit dat domme tuig
niet de minste melodie kon hooren.
Toen liet Lydia het gordijn achter
zich vallen en wachtte, dicht tegen
de deur geleund, totdat ide laatste toon
was weggestorven. Toen ijlde zij uit
de kamer, zonder een woord te zeg-
DE, INVOER VAN VARKENS IN
BELGIE.
De invoer van varkens in België
uit ons land is via Esschen toege
staan, mits deze naar liet abattoir
te Anderlecht worden gezonden.
o
MAJESTEITSSCHENNIS.
De rechtbank te Zutphen veroor
deelde den communist J. W. V. we
gens beleediging van de Koningin
tot twee maanden gevangenisstraf,
met aftrek van de voorloopige hech
tenis.
De eisch was 5 maanden.
o—
ZAANDAM STAAKT ZITN BETA
LINGEN.
B. en W. van Zaandam hebben
besloten de betalingen van de ge
meente te staken in verband mqt.
de financieele moeilijkheden der ge
meente.
Rente en aflossingen van geldlee-
ningen ten laste der gemeente zul
len niet meer worden betaald.
RIJWIELMERKEN.
De verkoop van de rijwielmerken
voor het dienstjaar 1 Augustus 1933
31 Juli 1934 zal op de kantoren
der posterijen op 24 Juli beginnen.
A.V.R.O.-UITZENDINGEN OVER
KOOTWIJK
Naar wij vernemen, bestaat er alle
kans. dat de A.V.R.O. met ingang
van 1 Juli bij wijze van proef door
gen. Terugkomend zeide zij: ,,'tls een
vreemdeling. Anna heeft het visitekaar
tje afgegeven, maar niet gelezen. Ik
zal de knop van de huisdeur zoo lang
poetsen, totdat hij weg is."
„Wat maak je toch een drukte voor
7.00'n pianist, alsof je in je leven nog
niet genoeg van dat soort hebt gezien."
Lydia luisterde weer. „Akelig!" riep
zij, terugkeerende. ,,'tls te laat, hij ver
trekt al."
Langzaam ging zij weer zitten.
Onmiddellijk daarna kwam Rettich
met den vreemdeling binnen. „Hier
breng ik u mijnheer Waldemar Reif,
die in mij een vaderlijken vriend hoopt
te vinden," zeide hij. „Ik hoop, dat
hij zich weldra bij ons thuis zal ge
voelen."
Dat was een verrassing voor de
huisgenooten. Waldemar Reif die in
hunne oogen een roover, en een kwak
zalver was, die de familie Rettich tot
den laatsten ademtoch moest haten,
dien man nam de beroofde bij de hand
en beval hem aari in de welwillendheid
zijner familie.
Ongeloofelijk!
Mevrouw Rettich wist dan ook niet
hoe zij zich tegenover zoo'n ongehoor
de handeling moest houden. De me
nigmaal gebruikte frase: ,,'tis mij een
groote eer", kwam haar in de eerste
verlegenheid over de lippen. Toen zij
er echter aan 'dacht, dat zij tzooveel
op haar budget had moeten schrappen,
ergerde zij zich over haar gemis aan
tegenwoordigheid van geest, en from-
I
jjé;
G '-V'"•ij
TIF - -
v
Ntói-f
lil ':-. '-/til!
- -
-
$qr.-*idriifhe
ft 05 èZ
,u i
v f
O
Cs! i*
w l - V
ra m 11
viicgtulaeskader vlieat»
middel van den Kootwijkschen zen
der zal uitzenden.
Hieruit blijkt, dat de regeering de
les van de conferentie van Luzern
heeft verstaan.
Door den krachtigen zender te
Kootwijk beschikbaar te stellen, be
wijst zij beter dan door iets anders,
dat zij groote waarde hecht aan de
golf van 1875 M.
Daar de Kootwijksche zender veel
krachtiger is dan die van Huizen
(meer dan tien maal zoo groote ener
gie! zullen de Nederiandsche uitzen
dingen niet meer zoo .gemakkelijk
gestoord worden door andere krach-
tige stations. De Nederiandsche pro- 1
gramma's zullen door ongeveer de
melde het onschuldige tafellaken, dat
zij nog inde handen had tot een kluwen
ineen.
Gelukkig lette Reif niet meer op haar.
'tWas hare dochter, die zijn blikken
tot zich getrokken had. Het welge-
vormde meisje met het klassieke hoofd j
e(p den slanken hals stond onbewege-
lijk, met de linkerhand op den stoel
leunend, de lippen een weinig geopend,
zoodat de witte tanden uit de opening
te voorschijn kwamen. Hare oogen die
eerst op Reif gericht waren, had zij
nu neergeslagen. Zij zweeg in onmis
kenbare verwarring.
Reif, die met de gestalten uit de
opera's van Wagner zoo goed bekend
was, alsof het wezens waren, die om
en met hem leefden, dacht dadelijk
aan Senta, die bij de eerste verschijning
van den Hollander ook op dergelijke
wijze in verwarring geraakte.
Hij wendde zich tot Rettich en zei
de: „Ik heb een eenige zuster, twee
jaren ouder dan ik, waaraan uwe doch
ter inji) levendig herinnert. Wij waren
altijd bij elkaar. Toen ik begon met
de kleine handen op de piano ontdek
kingsreizen te doen, en mij daarbij
op de liedjes die ik kende, een melo
die toevloog, was zij het die mij dade
lijk met haar heldere stem begeleidde.
En dat bleef zoo, tot dat ik het ouder
lijk huis verliet. Ik stelde in den eer
sten compositieijver bijna de onmoge
lijkste eischen aan hare stem, en kon
woedend worden als niet alles zoo ging
als ik het m|ij had gedacht.
helft van Europa kunnen
verstaan.
wordëis
i I
MOORDAANSLAG TE BREDA.
De 70-jarige wafelbakker W. '-M-
heeft in een café in de Bergstraat te
Breda, een moordaanslag gepleegd
op de 26-jarige vrouw van den café
houder De H.
De oude man bracht, vermoedelijk!
uit wraak over een igeschil van fie
nancieelen aard. de vrouw onver
wacht met een zwaren Earner een slag
op het achterhoofd toe. Hevig 'bloe
dend uit een zware iwonde aan het!
hoofd liep de vrouw, (gevolgd dooij
den man de straat op. Op haar ge
gil nam de man de vlucht. Door een
Eerstelings-werken! Ik geloof, -dat;
die al'e 'met elkaar overeenstemmen,
Wagner heeft als leerling een treurspel
geschreven, waarin na elkaar vier en
twintig personen om het leven kw<t*
men." t j
De brug tot het aangename kout
was gelégd. Reif bleef bij het avond
eten. Lydia had spoedig haar eigeni
ik teruggevonden, en zij was het die
den moed had, den gast uit te hooreni
over opera's van Wagner. Toen werd
Reif welsprekend. En het duurde niet
lang, toen zat hij voor den vleugel
en luisterde de familie Rettich naafl
hem. j
Toen hij eindelijk 'twas bijna
middernacht vertrokken was, vroe
gen moeder en dochter tegelijk wat dea
muziek-directeur toch bewogen had,
zoo spoedig voor den roover de vlag
te strijken. r
Hij zag hen glimlachend aan. „Vraag
mij niet te veel kinderen", zeide hi£>
„Levende 'menschen zien er anders uit
dan theorieën. En zelfs een musicus^
die dweept met de toekomstmuzieki
dat zult ge nu toch wel toegeven, kart
een zeer beminnelijk wezen zijn. Maaï
afgezien daarvan ik begin te begrijpen,,
dat ik niet goed gehandeld "heb, dooc
voor het ruischen van den stroom des
tijds de ooren te sluiten. J
(Wordt vervolgd), 3
-- "v
voor het land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bonunelerwaard
1u—..r« ASHr.'-s.J:*.*...»
i
!®S;
A
-
VS
->
-
- ,.>»S CJ
DE FORMATIE, waarin het Italiaansch
A
-Mi
