tweede blad
Ro. 5656Vrijdag 3 Juli
Morgen is het misschien te laat.
M. NORT
Willem de Bruin.
GEELMERK - GROENMERK - PaARSMERK
Bij Doorzitten
PiKOL
Zusterhuis 6 Oorinchem
RAVENSWAAY'S OVERHEERLIJKE THEE
voor het Land
van Hensden en Altena
de Langstraat
en de Bommelerwaard
FEUILLETON.
DE HEKS.
BEHOORENDE BIJ HET
Vervolg Raadsverslag
ALMKERK.
Schrijven van den heer J. de
Graaf, Polder den Duil alhier, waarin
hij den raad verzoekt hem een ver
goeding te verstrekken van 75 ct.
per week voor zijn dochtertje, die de
Herv. school bezoekt en daarvoor een
weg van meer dan 5 KM. moet af
leggen.
De Voorzitter meent dat het iets
meer is dan 5 KM., wanneer het den
officiëelen weg moet loopen en stelt
namens B. en W. voor een vergoe
ding te geven van 50 ct. per week
over de zomermaanden, gerekend
26 weken met aftrek van 4 vacantie-
weken.
De heer Burghout vraagt of door
het kind gebruikt gemaakt wordt van
den officiëelen weg.
De Voorzitter zegt dat dit niet
wórdt vermeld.
De heer de Jong zegt dat het al
tijd een groote afstand is, waarheen
men de weg ook neemt, want die is
verschillend te beloopen.
De heer Buizer meent dat het wel
een bijzonder geval is, doch gelooft
dat het hier een beetje gezocht
wordt en zou eens onderzoeken of
die weg bewandeld wordt.
De heer Koekkoek zegt, dat vol
gens zijn meening de kade bij Baks
a. d. Kornschendijk wel de aangewe
zen weg is, want volgens spr. is dit
een openbaar voetpad.
Weth. de Jong meent gelezen te
hebben, dat wanneer men 5 KM. of
meer verwijderd is, men hiervoor 1/2
ct. per KM. per dag kan uitkeeren.
De heer Buizer zou hierop voorloo-
pig afwijzend beschikken.
De heer v. Leeuwen informeert of
men er recht op heeft, waarop de
Voorzitter bevestigend antwoordt.
Op voorstel van den heer Burg
hout wordt besloten dit adres aan te
houden ter nader onderzoek.
Schrijven van het Bestuur der
Christelijke Schoolvereen. „Verlaat-
schendijk", waarin dit verzoekt een
vergoeding van f 651 te mogen ont
vangen tot aanschaffing van nieuwe
leermiddelen.
Op voorstel van B. en W. wordt
besloten dit bedrag toe te staan.
Voorstel deelname borgstelling ten
behoeve van den Middenstand.
De Voorzitter zegt naar aanleiding
van dit voorstel een vergadering bij
gewoond te hebben, op uitnoodiging
van de Kamer van Koophandel, al
waar verschillende Burgemeesters wa
ren vertegenwoordigd. Op die bedoel
de vergadering is deze kwestie in
den breede besproken, het gaat hier
over de handeldrijvenden en nering
doenden, welke in moeilijkheden zit
ten, gemakkelijk aan crediet te hel
pen, de z.g.n. Kleine Middenstand,
die tot dusver door het N.C.C. werd
geholpen. Spr. zegt dat het Rijk 40
pCt. van het risico draagt.
De heer Burghout vraagt, hoe
groot het bedrag is dat de gemeente
moet betalen.
De Voorzitter zegt van 20 ct. per
inwoner, hetgeen neerkomt op onge-
en Zonverbranding
Verzacht en geneest
Doos 3Qct. Bij Apoth.en Drogisten
veer f 780 en deelt mede, dat het
vóór 1 Juli a.s. moet besloten zijn,
of men hieraan deelneemt.
Weth. de Jong deelt mede, dat
de hoofdsom niet aangetast mag
worden.
De heer Burghout meent, dat men
in onze gemeente er weinig aan zal
hebben, waarop de Voorzitter ant
woordt, dat reeds een 6-tal verzoeken
aangaande dit fonds bij spr. zijn in
gediend.
De heer Ouwerkerk vraagt of men
lid moet zijn van de Middenstands-
vereeniging, waarop de Voorzitter
ontkennend antwoordt, doch wel
wordt daar advies ingewonnen.
De heer Buizer heeft bedoeld stuk
ook ingezien, doch vreest dat het ge
varen met zich zal brengen, voorts
acht hij de moreele waarde grooter
dan de financiëele. Spr. is bang voor
gelegenheidszaakjes en vindt ééne be
paling goed, dat iemand minstens
een zaak 5 jaar moet gedreven heb
ben, eer men in aanmerking komt en
zou adviseeren om de zaak goed in
't oog te houden.
De Voorzitter is het met den heer
Buizer eens, wat betreft de moreele
zijde en geeft voorts nog nadere toe
lichting.
De heer de Jong meent dat de
heer Buizer de zaak wel wat van de
zwarte kant bekijkt.
De Voorzitter zegt, dat het de be
doeling is van het Borgstellingsfonds
om de zaak op een gezonde basis te
brengen.
Besloten wordt met algem. stem
men hieraan deel te nemen.
Wijziging Legesverordening.
Na een bespreking dienaangaande
wordt besloten, deze verordening als
volgt vast te stellen:
Voor een ventvergunning voor één
dag fo.15; 1 maand f 1.halfjaar
f3.en voor 1 jaar f3.
Voor het geven van muziek fo.25
per keer.
Huisslachting fo.io.
Bouwverordening tot een bedrag
van f 100 fo.50; van f 100 tot f500
f 1.— en boven de f 500 tot f ioöo
f2.50 en verder f2.50 voor elke dui
zend, tot een maximum van f 40.-k
Na een langdurige bespreking tus-
schen verschillende leden over het
heffen van een baatbelasting op ei
gendommen, welke aan de Voorsteeg
grenzen, wordt beslóten dit onder
werp aan te houden tot na de behan
deling van de gemeentebegrooting.
1 Hierna wordt met algemeene stem-
men besloten aan den heer J. den
Dekker te Nieuwendijk vergunning I
te verleenen tot het aanleggen van
een weg op de bestaande voorwaar
den.
Op voorstel van B. en W. wordt
besloten een bedrag van f 500 be
schikbaar te stellen voor controle op
de werkloozen.
Eveneens wordt besloten de be
grooting 1935 en 1936 te wijzigen.
B. en W. worden 'gemachtigd tot
verkoop van de oude brandspuit en
tot verhuur van de houten gemeente-
woning.
Tot lid van de Commissie tot We
ring van schoolverzuim en als lid
van het Stembureau III, beiden te
Waardhuizen wordt gekozen de heer
Potters, Hoofd der school te Waard
huizen.
Door den Voorzitter worden als
leden der commissie tot nazien der
gemeenterekening aangewezen de hoe
ren B. W. Buizer, A. Burghout en
J. de Jong.
Bij de rondvraag stelt de heer
Ouwerkerk den Voorz. enkele vragen,
omtrent het ^plaatsen van werkvolk
bij de werkverschaffing en aan de
Voorsteeg.
Ook zou de heer Ouwerkerk het
op prijs stellen dat aan het stempel
lokaal alhier een waterplaats werd
aangebracht. Tevens zou hij iemand
van de gemeente-secretarie naar Nieu
wendijk willen laten komen, en de
werkloozen daar te laten stempelen.
Door den Voorzitter worden de op
merkingen van den heer Ouwerkerk
op afdoende wijze beantwoordt.
De heer Dekker zegt een opmer
king gekregen te hebben omtrent het
te dicht onder de huizen zwemmen.
De Voorzitter merkt op, dat dit bij
spr. eiken avond gebeurd, en meent
in verband hiermede dat een zwem
bad voor Almkerk wel noodzakelijk is.
De heer v. Leeuwen zegt klachten
vernomen te hebben omtrent den
knotwilg, welke te ver over de Ach-
tersteeg hang, men k'an daar met
geen vrachtauto passeeren.
De Voorzitter zegt dat het daar
geen weg is voor vrachtauto's, te- J
vens is liet een polderweg, dus de
betrokkene kan zich tot het polder-
Laat toch tijdig Uw oogen en
Bril controleeren. Niet alleen
dat Uw oogen er mee lijden,
ook Uw arbeidsprestatie is niet
volmaakt. En dan natuurlijk naar
Gediplomeerd Opticien
merken in Inmaakglazen zijn er zeker, de
één nog weer goedkooper als de andere^Gr
En ondanks dit alles, ondanks alle gescherm
met goedkoope prijzen, blijven wij het oude
merk R EX voeren. EN WAAROM?
Omdat door prima kwaliteit Kristalhelderheid
van het glas, onomstootelijk is komen vast
te staan dat de inhoud van vruchten en
groenten veel beter blijft bewaard en zij
zeer langen tijd hun voedingswaarde
blijven behouden. Zijn dan een paar
centen meer betaald, weggegooid geld
Alléén te Gorinchem verkrijgbaar in den Ijzerhandel
TELEFOON INT. 840.
Dat zijn de drie merken van
zoowel in geur als in smaak. Van 24, 26 en 34 cents per ons. Neemt proef. Overal verkrijgbaar.
Een verhaal uit de Pyreneeën.
I.
Benita had twee zorgen in haar zes
tienjarig hartje. Twee lastige vragen,
die zich, telkens en telkens bij haar
opdrongen en waarop ze geen ant
woord wist te vinden, noch bij zich
zelve, noch bij anderen.
Ze plaagden haar, die twee duistere
punten, ze vervolgden haar en niemand
kon of wilde ze voor haar ophelderen.
Benita wist niet wie ze was!
Dat was haar eerste zorg, de eerste
vraag, welke in haar om een antwoord
vroeg, een der duistere punten, waar
over ze licht verlangde.
Het tweede wasze sloeg die oogen
neer, als ze er aan dachten toch
was cr in haar zoo'n sterke drang om
het te wete.nnamelijk wat liefde
was?
Juister nog, wat de mooiste, heer
lijkste, beste vorm er wel van zou
zijn?
Benita wist niet, welke van haar
twee zorgen het zwaarst woog.
Ze had, al sedert jaren, van af den
dag van haar eerste communie, toen
al de aannemelingen van Panticosa en
Ooloron en Gabas en Bious-Artigues
en verscheiden dorpen in den omtrek,
met hun ouders na,ar de Kerk gingen,
er over gepeinsd, waarom zij geen
moeder had en geen vader en geen
pbroertjes of zusjes zooals andere kin
deren.
Ze geloofde niet, dat haar ouders
dood waren want op 1 November,
i den dag aan de dlooden gewijd, was
I haar nooit gezegd een krans op een
graf neer te leggen.
Op het kleine kerkhof te Panticosa,
dat zoo veilig in de hooge bescherming
van de rotsen lag, waS geen enkel
graf dat haar toebehoorde.
Ze stond zoo tieef alleen en als
ze ondeugend was en streken uithaalde,
dan was dat niet, omdat ze slechter
was dan andere jongens of meisjes
van haar leeftijd, maar omdat er toch
niemand was, die er verdriet van hadi,
als ze zich misdroeg.
In het dorp werd gezegd, dat de
Heks van Panticosa, zooals Benita al
tijd genoemd werd, geen gevoel en
geen hart en geen ziel had, maar diie
het zeiden, kenden haar niet, de arme
verlatene Benita Dolores!
Zoo heette zeof ze nog een
familienaam had, wist ze niet. Denita
beteekende zegen en Dolores smart!
Ze hadden haar gerust enkel Dolo
res kunnen noemen; 'tkind der smarte
was ze... van zegeningen had ze nooit
veel gemerkt.
Ze was eigenlijk, van haar vroegste
jeugd af, de zondebok van de geheele
omgeving geweest, vaak gesard en ge
plaagd en vervolg als een arm wild.
Benita had eens, in het hotel te
Oloron, een plaat gezien van een isard,
een berg-gems uit de Pyreneeën, die
heel alleen, op een klein stuk rots*,
te midden van woeste bergen stond.
En toch scheen het dier niet bang
en stond het met opgeheven kop!
Waarom had ze niet kunnen verkla
ren, doch Benita had' terstond een ze
kere gemeenschap, een zekere overeen
komst tusschen zich zelve en die gems
op de rots gevonden.
En van dat oogenblik af, had ook
zij het hoofd omhoog geheven en was
ze voor niets en 'niemand bang ge
weest.
In kalme, uitdagende houding, als de
isard te midden der woeste bergnatuur,
wachtte ze haar lot af!
Ze was mooi en ze wist het, schoon
heid was gevaarlijk voor onbescherm
de meisjes en. dat wist ze ook, doch
waarin het gevaar bestond wist ze
niet.
Ze vermoedde wel, dat het met lief
de in verband' stond, liefde, dat groote,
machtige, alles overheerschende ge
voel, waarvan de geheele natuur door
trokken is, waar alles van spreekt en
alles om heen draait.
Liefde, die engelen in duivelen en
duivelen in engelen verandert; het too-
verwoord, dat nu eens met angstigen
schroom en dan weer met vernederende
verachting, of met heerlijke extase
wordt uitgesproken.
Was liefde... geluk... of was lief
de... schande? Dat vroeg Benita zich
telkens af, doch tevergeefs! En toch
wilde ze het zoo heel graag weten,
smachtte haar ziel naar de oplossing
van het raadsel, dat haar aantrok
juist door het geheimzinnige er van.
Ze was zestien jaar, en ze behoorde
tot een volk, waarvan de meisjes op
dien tijd reeds volwassen zijn.
Ten minste, ze meende er toe te
behooren!
Panticosa lag in Spanje, maar de
bevolking was zuiver Baskisch; de man
nen droegen de bekende Baskische ba
ret op het hoofd en de maquilla
den met ijzer beslagen bergstok in de
hand; en hun liederen waren in de
Euscaiische taal, daar stamde het Bas
kisch van af, en dat was de taal ge
weest waarin God met den vader der
menschen had gesproken!
En ze waren trotsch op hun afkomst.
Het zeggen ging, dat de Basken
rechtstreeks van dAam afstamden en
ook dat zij het eienige volk in den
omtrek waren, dat zich indlertijd niet
door Julius Cesar en de Romeinen
had laten, dwingen.
,,De onoverwinnelijke Basken", had
d'e machtige veldheer ze in zijn gedenk
schriften genoemd.
De Basiken waren nu verspreid; ze
wonoden ten deele in Spanje, ten deele
in Frankrijk, terwijl er eenige honderd
duizenden, langzamerhand', als landver
huizers naar Zuid-Amerika waren ge
togen.
De oude Père Gaston, die alles wist
en alile legenden van alle Basken kende,
kon er zóó heerlijk van vertellen, dat
je wel luisteren moest en van zelf
geloofde wat hij zei. Zoo deed hij
het verhaal van den herder van Ossau!
Indertijd was er een proces geweest
tusschen de herders van Ossau en een
der Burggraven van Béarn, om een
stuk weiland in den omtrek van Pau,
hetzelfde waar later het kasteel op
stond, waar Hendrik IV (Henri Ie
Béarnais) egboren werd.
De Burggraaf kreeg gelijk en mocht
het land hebben om een kasteel op te
bouwen, maar de herders kregen ook
gelijk, in zooverre, dat hun het recht
geschonken werd, zich op alle feesten
welke in het kasteel gegeven zouden
worden, te doen vertegenwoordigen.
En ze werden zelfs zóódanig gelijk
gesteld, dat de afgevaardigde herdei]
van Ossau er een eereplaats mocht in
nemen.
,,Eens qp een keer", luidde de lie
gende, „was er weer een schitterend
feest. Tusschen al de rijk gekleediej
Baronnen en Graven zat de eenvoudige
herder met zijn onafscheidelijke Bas
kische muts op.
Een der aanwezigen, een hoveling
van grooten naam en invloed, vond
de aanwezigheid van zulk een armelijk
gekleed individu meer dan ergerlijk cni
vroeg, op spottenden toon, wat hij
van het gezelschap dacht.
De herder antwoordde niet.
(Wordt vervolgd).
Jtasblad
HONDERD
