80.5678 Vrijdag 18 Sept.
WILLEM DE BRUIN
BOUWEN
WIE EEN LEKKERE PIJP OF SIGARET WIL SMOKEN
MOET RAVENSW AAY'S OOLDENSHAG ROOKENÜ
TWEEDE BLAD
Het NIEUWSBLAD
van Heusden
DAT IS UWE GARANTIE
f 33.50, f 39.50,
f 45.00, f 55,00.
Ijzerhandel - GORINCHEM.
voor het Land
ran Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
HET BLAD
Plaatselijk \ieuws
Uit het dagelyksch leven.
EEÜILLETON.
DE HEKS.
BEHOORENDE BIJ HET
is voor het Land van Heusden en
Altena en zijn omgeving
Het heeft in de dorpen Doeveren,
Heesbeen, Aalburg. Wijk, Veen,
Andel, Giessen, Rijswijk, Uitwijk,
Waardhuizen, de Werken en Sleeu-
wijk, Werkendam, Nieuwendijk, Alm-
kerk, Dussen, Meeuwen, Eethen,
Genderen, Drongelen, Babyloniën-
broek, Sprang-Capelle, Aalst en Poe-
deroijen zijn eigen agenten en
bezorgers.
In geen blad vindt men zulke
uitvoerige berichten en verslagen
uit genoemde plaatsen. Om deze te
kunnen geven, worden kosten noch
moeiten gespaard. Dat de bewoners
dit waardeeren, blijkt uit het groot
aantal abonné's in iedere plaats
Ben aantal, d«t ondanks de slechte
tijdsomstandigheden nog geregeld
■tijgt
wijdschheid dpr aarde beneden nóg i
grooter ipn nog eenzamer wordt.
Dit tafreel houdt onze oogen ge
boeid, en deze zware stemming, waar
in het furioso van den zomer uit- j
klinkt om over te gaan in een mijme
rende herfst-andante, houdt ons hart
gevangen.
De bloeiende hei is in haar sober
heid zoo grootsch. Haar paarse pracht
is, na al de heftige kleuren van den
zomer, de harmonische overgangstint
voor het herfstseizoen. Een volle Sep-
temberzon spreidt haar licht, nevels
sluieren in de verte, in den morgen fon
kelt de dauw en wiegen de herfstdra
den, in den middag is de na-zomerïche
stilte dieper en in den avond, als een
roode zon wegzinkt aan het einde van
dat paarse kleed, wordt de koele stil
te "tot een verlangen naar dat wat
voorbijging: de zomer.
De zomer, toen de kampeertent ge-
I spannen stond "in het gloeiend heete
zand en ons gezicht en onze armen
bruin brandden in de zonnehit.e. Zoo
dichtbij nog en schijnbaar zoo veraf.
Nu gaan we diezelfde hei bezoeken,
nu roept ze ons op naar haar rustige
eindeloosheid, haar wijde rust, waarin
de zomer zich langzaam .uitzirïgt. In
die kleurige stilte en in die stilte van
kleur gaan we eens ronddwalen.
H. POLL.
De nieuwe abonné's
ontvangen de tot 1 OCT.
a.s. verschijnende nummers
GRATIS.
NAAR DE HEI.
Als de zomer-heerlijkheden stilaan ra
ken uitgeput en de zomer zelf over
zijn hoogtepunt heeni is, als in de voch
tige Septembertuinen de dahlia's hun
kleurige weelde openvouwen in geel en
wit, fluweel-rood en zacht-bruin, dan
staat ons, als laatste, maar toch óók
zoo heerlijke zomerverrukking te wach
ten: de bloeiende heide; de paarse,
stille eindeloosheid1, zoo stemmingsvol
en zoo sober.
Het purperen tapijt ligt breeduit ont
vouwen, golft van einder tot einder,
deint in. soepele glooiingen naar vio
lette verten. Daarboven welft de onme
telijkheid van een. mateloos-diepen he
melkoepel, waardoor de stilte en
BRAKEL.
Vrijdagavond had alhier in de
O. L. School de opening van de bloe
men- en fruittentoonstielling Floralia
alhier plaats. De heer Brienen uit
1 Poederoijen opende deze tentoonstcl-
1 ling met een kort woord en gaf liet
j woord over aan den heer den Har-
tog-, Hoofd der school, welke deze
j tentoonstelling ten zeerste aanbeveel-
de en het doel hiervan nader uiteen
zette. Hierna sprak de heer Rozeboom
uit Nederhemert nog die het streven
van Floralia ten zeerste waardeerde
en den wensch uitsprak, dat het doel
van deze tentoonstelling zich over de
geheele Bommelerwaard zich moge
uitbreiden. Ook de heer Ruger uit
Aalst sluit zich bij deze woorden aan.
De heer den Hartog brengt nog even
naar voren de verloving van H.K.H.
Prinses Juliana en verzoekt alle aan
wezigen het Wilhelmus mede te zin
gen. Aldus geschied.
Vele bloemen, gezien het slechte
jaar, zijn weer aanwezig. Eveneens
j het fruit wat aanwezig is ziet er aar
dig uit. Dit is nog wel niet zoo het
zijn moet, volgens gemelde sprekers,
doch bij vergelijking met ander fruit
dat niet dezelfde behandeling als dit
had, ziet het er keurig uit en na en
kele jaren zal men het dan ook zeer
zeker hebben zoo het zijn moet. De
bloemen welke alle door de school
kinderen op deze tentoonstelling ge
bracht zijn, zijn heel aardig en ver
schillende prijzen werden uitgereikt
en wel als volgt:
Geranium: iste prijs Jenneke v.
der Linden: 2 Joop Tongerloo; 3
Pleimen v. d. Linden 4. Teunis v. d.
Zalm.
Fuchsia: 1 Jaantje Dijkhof; 2 Bet je
v. d. Linden; 3 Grietje Vervoorn; 4
Aart v. Dalen; 5 Riek Lankhuizen;
6 Annie Klop; 7 Gonda Klop; 8 Jan
v. d. Zalm.
Coleus: 1 Teunis Duijzer; 2 Adr.
Ermstrang3 Bet j^cnreuders, 4
Peter v. Wijgerden; 5 Arie v. Dalen;
6 Wim Schreuders; 7 Jenneke v. d.
Linden.
Begonia's: 1 Riek Lankhuizen; 2
Wimke Versteeg; 3 Lieti Lankhuizen,
4 Peterke v. d. Zalm; 5 Gerro Ver
steeg; 6 Arie v. Baaien; 7 Gijs Ver
voorn; 8 Gonda Klop; 9 Trijntje v.
Dalen; 10 Jaantje Dijkhof.
De belangstelling was Vrijdagavond
zeer groot en Zaterdagavond niet min
der. Zaterdagavond had tevens de
verloting ten bate van Floralia plaats.
Zaterdagmiddag had ter ge
legenheid van den nationalen feest
dag in Nederland de rondgang van
de muziekvereen. O.B.K. in het dorp
plaats. Jammer dat aan dezen dag,
evenals met Koninginnedag, weder
om zoo weinig animo is. Sommige
schoolkinderen liepen des avonds
langs de huizen met een lampion,
doch verder was e'r voor de kinderen
niets. Voor de jeugd was een klein
feestje toch zeker heel aardig ge
weest.
CAPELLE.
De postduivenvereen. „De Lucht
vaart'', hield met oude en jonge duiven
een wedvlucht vanaf Halle met den
volgenden uitslag:
J. Versteeg 1, 3, 9, 11, 14 en 33;
Arn. de Jong Z, 4, 8 en 10; J. Nieuwen-
huizen 5 en 12; J. Meter 6; C, Ver
hagen 7; B. Hartman 13; G. Trei
ters 15 en 23; H. Spierings 16; J. de
Jong 17; W. Versteeg 18 en 21; P.
Nieuwenhuizen 19; Adr. Versteeg 20p
28., 31 en, 32; Gebr. van Onzenoort 22;
Adr. Bakkeren 24., 26 en 29; St. van
Peer 25; H. Vos 27; J. Klootwijk 30;
Adr. Blom 34 en H. Dalmeijer 35.
Eerste overduif, C. Verhagen.
Aangetoonde duiven: Arn. de Jong,
J. Meter, J. Nieuwenhuizen en W.
Versteeg.
Hoewel de verloving van H.
K. H. Prinses Juliana door de bevol
king der gemeente Sprang-Capelle op
initiatief van burgemeester A. Smit
reeds j.l. Woensdagavond gevierd
werd met een schitterend geslaagd
concert op de muziektent over de
Binnenhaven in de Kom. voelde men
toch. dat, toen de dag j.l. Zaterdag
tot Nationalen feestdag geprocla
meerd werd. deze niet zoo maar
voorbij kon gaan en weer was het
de EdelAchtbare Heer, Burgemees
ter, die het initiatief nam en zich
met de daarvoor in aanmerking ko-
mende personen en vereenigingen in
verbinding stelde, teneinde den Na
tionalen feestdag ook voor de ge-
i meente Sprang-Capelle tot een op-
gewekten feestdag te maken. Zijn
streven hiertoe had het gewenschte
succes, want spontaan werd zoowel
door de betreffende personen als
DE NIEUWSTE MODELLEN
IN STROOMLIJN TYPE
voor prijzen, die U nergens vindt:
Onze jarenlange reputatie zorgt, dat wij
ook na de betaling voor het ge
leverde aansprakelijk blijven
door de vereenigingen alle medewer
king toegezegd.
Reeds 's morgens vrceg werd van
alle openbare gebouwen, alsmede
van een zeer groot aantal particu
liere woningen de vlag ontplooid en
om ongeveer half tien stelden de
leerlingen der 0. L. school in de
Kom zich op, om onder leiding van
het onderwijzend personeel in op
tocht naar het gemeentehuis te trek
ken. Hierbij sloten zich in de Nieuw-
straat de kinderen der Chr. school,
eveneens onder leiding van het per
soneel, aan. Deze stoet, gevolgd door
vele ouderen, .bereikte om half elf
het gemeentehuis, waar inmiddels
ook de leerlingen der Chr. school
uit Sprang waren aangekomen. On
der leiding van het hoofd der Chr.
school in de Nieuwstraat. den heer
M. C. Rijken, werd door de kin
deren gezamenlijk het Wilhelmus ge
zongen, alsmede enkele andere Va-
derlandsche liederen, waarna de
burgemeester, die met zijn echtge-
noote op het bordes deze zanghulde
in ontvangst nam, tot de opgewekte
kinderschare het volgende sprak:
Beste kinderen.
Wat hebben jullie je best weer
gedaan en keurig gezongen. 'tWas
schitterend en ik dank jullie wel
hoor.
Jullie zult wel in de kranten gele
zen en van de foto's gezien hebben,
dat de Prinses het erg druk heeft
in deze dagen, hoe Zij en Prins
Bernhard eiken dag opnieuw worden
toegejuicht en hoe de menschen de
Prinses en den Prins telkens weer
opnieuw willen zien. 1
Jullie zouden het natuurlijk ook
erg leuk vinden, als de Prinses en
Haar Verloofde nu eens hier wa
ren en Zij eens kondeiS zien en hoo-
ren, hoeveel jullie van haar houden
en hoe jullie zouden juichen.
Ik heb al gedacht: Zou daar nu
niets aan te doen zijn? Wat zouden
jullie ervan denken, als je Haar eens
een telegram stuurde?
Je zou dan dit telegram kunnen
zenden
Aan H. K. H. Prinses Juliana.
Wij hebben allen ter Uwer eere.
omdat U zoo gelukkig is en wii'
daarom zoo blij zijn, voor het Raad
huis gezongen en feliciteeren U en
Prins Bernhard en de Koningin har
telijk.
Alle schoolkinderen van Sprang-
Capelle.
Wat denken jullie daarvan? Zul-
BOUWT,
LEIDING
WANNEER U
GRATIS
W. A. BOTTENBERG
TE WERKENDAM.
ECHTE PURE GOUDGELE VIRGINIA!
12 ets. PER M2 ONS PAKJE.
OVERAL VERKRIJGBAAR
Een verhaal uit de Pyreneeën.
21.
De wolken werden dichter en zwaar
der en het maanlicht bleek onmachtig
er doorheen te dringen.
De wind huilde over het meer.
,,'t'ls een berg-storm", zei Guido,
„straks gaat het zeker regenen. Ik
hoop maar, dat ik je onder dak kans
brengen. Wacht... nu voel ik ik een
luik, dat tegen een der ramen is aan-
gespijkerd, als ik nu maar ergens een
losse plank tegenkwam, dan zou ik
mij wel redden. Dan kon ik het luik
er verder aflichten en het raam trachten
te openen en zoo binnen te komen.
Er zal wel een bed voor jou zijn
en een rustbank voor mij."
„Maar Guido, is dat niet inbreken,
zooals de Gitano's doen?"
„Och! Wel nee, wij doen het niet
om te stelen; morgen ochtend maak
ik het luik weer dicht en breng alles
weer in orde."
De nacht werd intusschen steeds
kouder en onbehagelijker. Eenige drup
pelen vielen langzaam neer, als voor-
loopers van den regen, die weldra in
dikke stralen neergutste, voortgezweept
door den feilen wind.
,,'tls de wind! uit Spanje," zei Gui
do, knorrig. ,,Nu Is het weer voor
een poos bedorven en at die Paasch- j
vreugde er bij. Het was zoo' heerlijk
dit jaar, zoo'n late Paschen, men hoop
te algemeen op mooi weer, maar die
ellendige wind maakt alles in de war...
en 'tis zoo donker... Ha! daar is de
deur... zou 'tgaan? Houd jij dit
vast", zeide hij, haar zajn zak over
reikende. „Dan kan ik al mijn kracht
aanwenden. Nee, 'twil niet; oho! ik
merk het al, 't is met een ketting
en een hangslot gesloten, dat kan ik
niet forceeren. Ik zal nog eens een
luik trachten te vinden, 't Eerste was
onwrikbaar. Achterdochtige lui, zeker
Spanjaarden of echte Franschen, wij
Basken zijn zoo wantrouwend niet.
„Wie zal er nu hier komen om te
stelen? Stil, nu komt het, zoo, nu
is het ergste gedaan." Dioor het ge-
1 raas van den wind 'en regen heen,
hoorde Benita 't afsplinteren van hout.
Guido werkte een poos door en
zei 'toen, zegevierend: „Ziezoo! ik ben
er: nu het raam' nog open... dat zit
stijfmaar ik zal er wel komen
zoo!"
Toen keerde hij zich om en met
zijn hand' een ridderlijk gebaar ma
kende ,dat echter door de volslagen
duisternis, voor Benita, verloren ging,
zei 'hij: „Senorita treed binnen!"
„Moet ik door het raam klimmen?"
vroeg ze lachend. „Ik zie geen ope
ning, ga wat op zij, Guido, dan zal
ik voor mij zelve zien., of tenminste
voelen".
„Nee, laat mij eerst gaan, dat is
toch beter... en geef mij mijn zak
weer. Daar is een kaars in era lucifers
ik zal licht maken."
De eerste <maal. mislukte het; de
vlam werd door den wind! uitgewaaid,
de tweede .en derde maal ging1 het
niet beter, maar Guido had1 geduld'
en eindelijk flikkerde er een vroolijk
vlammetje, dat een flauw schijnsel in
het ronde wierp en Benita de opening
van het raam liet zien. In een oog
wenk was ze er door. De Heks van
Panticosa kon klimmen als de beste.
Guido deed het venster weer dicht,
omdat de regen er binnen stroomde.
Benita keek verwonderd in het ver
trek rond. Het was een soort van zit
kamer met een keuken-fornuis en werd
waarschijnlijk door de bewoners ook
Voor slaapkamer gebruikt, want in een
der hoeken stond! een ledikant met wat
beddengoed. In een anderen hoek, op
een tafel met allerlei vaatwerk en kook
gerei, zag Benita een lamp staan.
'„Als wij die aan konden krijgen, dat
zou prettig zijn".
Guido lichtte haar met zijn kaarsje
bij; het rosse licht gaf haar donkere
teint een nog warmer gloed en het fris-
sche, jonge leven, dat er van haar uit
ging, vormde zulk een groot contrast
met de doodsche omgeving van het
verlaten huis, dat hij er machtig door
aangegrepen werd en een tot nu toe
ongekend verlangen zich van hem mees
ter maakte. Hij sloeg bei zijn armen om
haar heen en kuste haar lang en innig.
Voor den tweeden keer werdi Benita
in een vreemde omgeving en in een
heerlijk bed wakker.
Vroeger, als ze weggeloopen was
en als de nacht haar op een harer
zwerftochten was overvallen, had ze
zoo maar in het gras geslapen met haar
hoofd tegen een rotsblok aan of, in
het allergunstigste geval, ergens in een
stal of in een hoekje van een hooiberg,
waar ze dan wel lekker warm had' ge
legen, doch tevens de kans hadl ge-
loopen door een der waakhonden te
worden gevonden en aangevallen.
Voor zijn, baas, geen trouwer, wak
kerder beest, geen beter vriend dan de
langharige, witte hond d'er Pyreneeën,
maar wee den vreemde, die met zijn
scherpe, ijzersterke tanden in aanraking
komt en dat op het erf van zijn mees
ter.
Maar hjer, aan het meer van Gaube,
en bovendien beschermd door Guido,
behoefde ze niets te vreezen. Ze had
kalm en rustig geslagen en ontwaakte
in dezelfde stemming. Alvorens op te
staan, keek ze het vertrek rond, om
te zien of Guido er ook was.
Al was ze ook in volkomen vrijheid
opgegroeid en al was het woord' con-
venance haar even onbekend als het
begrip er van, voelde ze instictmatig,
dat Guido in andere betrekking tot haar
stond als vader Gaston of Franchita.
Hij had zijn woord! gestand gedaan
en haar meisjes-onschuld in niets ge
kwetst; hij had haar den vorigen avond!
enkel gekust era had zich toen verwij
derd, doch waar hij den nacht had
doorgebracht, wist ze niet. Zij was,
als naar gewoonte, ingeslapen, zoo
dra ze de oogen had' gesloten, als een
klein, moe kind, dat niet door tobben
of muizenissen werd geplaagd, enzoq
werd ze nu ook wakker, vroolijk den
nieuwen dag toelachende, die door de
reten der vensterluiken naar biinne.nl
kwam.
Een kom met helder, koud water
uit het meer stond voor haar gereed;
die had Guido er zeker neergezet, ter
wijl ze nog sliep.
Benita voelde zich overgelukkig inl
zijn koesterende Zorg; weinig verwend
als ze was, waardeerde ze zelfs het
geringste bewijs Van belangstelling.
Guido had aan haar gedacht, dat
was al veel!
'tWas een ongekende weelde voor
haar en zij was er even blij mee,
als een rijk meisje met een kostbaar
geschenk.
Ze had water, door zijn hand ge
schept en ingeschonken wel kunnen
kussenniet vermoedende, dat Guiï-
do hetzelfde water had neergezet met
jaloersche blikken, omdat het haar
mooie zachte huid zou aanraken. j,
(Wordt vervolgd).
Nieuwsblad
HAARDEN EK KACHELS
DOE HET DAN ONDER DESKUNDIGE
WORDEN SCHETSONTWERP EN KOSTBEREKENING
VAN ALLE VOORKOMEND WERK GEMAAKT DOOR
GEDIPL. BOUWKUNDIGE
OVERAL. TE ONTBIEDEN.
