Dit nummer Uestaat uit 2 bladen
Uitgave FIRMA L. J. VEERMAN - HEUSDEN.
FEUILLETON.
DE HEKS.
%gm.
No. 5679 Woensdag 23 September 1936
Binnenlandsch weekoverzicht
Buitenland
Binnenland
SSnEgg
*and VAH M-T^
Dit blad verschijnt WOENSDAGMORGEN
en V R IJ D A G M I D D A G.
Abonnementsprijs: per 3 maanden
franco per post beschikt f 1.25. Bij onze agenten 10 cent
per week. Afzonderlijke nummers 5 cent.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letteis naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
De zegetocht van Den Haag
naar Amsterdam. Levende muren
van menschen. Het défilé in
het stadion duurde bijna drie
uren. Ongekende drukte in
Apeldoorn. Feesten, die tot
diep in den nacht duren. Een
beroep van de Vereeniging voor
Nationale Veiligheid op den Mi
nisterraad.
De gebeurtenissen van de laatste
weken hebben wel zonneklaar aange
toond, dat Oranje onverbrekelijk met
het Nederlandsche volk verbonden is.
Waar ook de Koninklijke Familie zich
met den aanstaanden Prins-Gemaal ver
toonde, werd Zij toegejuicht door een
talrijke menigte, die steeds opnieuw
uiting moest geven aan haar blijdschap
over de vorstelijke verloving en haar
trouw aan het Huis Oranje.
Zoo is de reis van de Koninklijke
Familie met Haar Lippe'sche gasten
van de Residentie naar Neer and's
hoofdstad' »een ware zegetocht gewor
den. In ieder dorp, waar de koninklijke
auto's passeerden, stond een compacte
menschenmenigte, om het gezelschap,
maar Prinses Juliana en Prins Benno
in het bijzonder, hartelijk toe te juichen.
Overal stonden muziekkorpsen opge
steld, die de Hooge Gasten verwelkom
den met het prachtige Wilhelmus. De
rijksstraatweg, die van Den Haag naar
Amsterdam leidt, was afgezet als het
ware door twee muren van levende
menschen.
De intocht in de hoofdstad ze've
was al even grootsch. Talrijke Amster-
damsche autoriteiten hadden zich naar
de grens hunner gemeente begeven,
om daar de leden van het Koninklijk
Huis en Prins Bernhard met Zijn moe
der en Zijn broer welkom te bee'.en
en Prinses Juliana en Prins Bernhard
met Hun voorgenomen huwelijk te fe-
liciteeren.
De rijtoer door de stad naar het sia-
dion, waar de eigenlijke hulde eerst
een aanvang zou nemen, deed voor die
in 'Den Haag op Prinsjesdag niet on
der. Overal stonden de menschen drie,
vier ,of vijf rijen dik langs den weg
opgesteld. Aan het gejubel, dat zich
uit duizenden kelen overplantte naar
andere duizenden kelen, scheen geen
einde te komen. Gansch Amsterdam
juichte, uit blijdschap over de heug
lijke gebeurtenis in de Koninklijke Fa-
Een verhaal uit de Pyreneeën.
22.
In het natuurleven, dat die twee
gelieven leidden, was ook het natuur
lijkste van belang.
Benita draalde niet met aankleeden
en was niet lang met haar toilet bezig.
Weldra kwam ze uit haar kamer te
vooi schijn zoo trisch, alsof ze een der
nimlen uit het meer was geweest en
zoo uit haar galven-bad' was gekomen.
Guido had zelfs een kam voor haar
neergelegd, waarmee ze haar weerbar
stige haren in orde hadi gemaakt.
Onwillekeurig trad ze naar buiten.
Heei vroeg was het niet meer, want de
zon stond al vrij hoog.
Benita vond den aanblik van het
blauwgroene water nu nog bekoorlij
ker dan den vorigen avond.
De kleuren waren zoo sprekend en
alles scheen te leven met een tinteling
van verhoogde schoonheid'.
Verscheiden vogels doorkliefden de
lucht; door het kristallen water heen,
kon men de dartelende forellen zien
zwemmen, alles sprak van het ontwa
kende leven, door den jongen dag op
gewekt.
Op de vooruitstekende rotspunt, die
voor een natuurlijke aanlegplaats der
milie en uit blijdschap, dat ziij de bei
de Vorstinnen e»n Prins Bernhard, die
eens een groote taak in ons land heeft
te vervullen, weer in haar midden
mocht weten.
In het Amsterdamsche stadion was
de huldebetooging al even indrukwek
kend. Toen de Koninklijke auto's de
poorten kwamen binnengereden, ver
hief de 60.000-koppige menigte zich
als één man, om met het Wilhelmus
haar Gasten welkom te heeten en daar
na in een eindeloos gejubel uit te bar
sten. De Koningin, Prinses Juliana en
Prins Bernhard werden niet moede, om
voer al die uitingen van verknoch'.e
trouw en aanhankelijkheid te danken.
Het défilé, dat bijna drie uren duur
de, werd met bijzondere aandacht ga
degeslagen; geen enkel oogenblik ver
flauwde het vriendelijk gewuif van H.
M. 'de Koningin en het jonge paar.
De terugtocht naar de Residentie
werd opnieuw een zegetocht, terwijl de
aankomst in Den Haag voor het Vor
stelijke Gezelschap wel een b'iijde ver
rassing moest zijn. Want ondanks het
late uur, had zich bij het Viaduct op
den Leidschen Straatweg een zeer tal
rijk publiek opgesteld, dat na uren
van wachten eindelijk zijn moeite be
loond zag en op het oogenblik van aan
komst van de beide Vorstinnen en
Hun L.rpe'sche Gasten een ovatie
bracht, die slechts te verklaren is uit
de diepe liefde, die de Hagenaar voor
het Huis van Oranje heeft.
Na de enorme drukte, die haar hoog
tepunt vond op Prinsjesdag, is het nu
stil geworden in Den Haag. De Ko
ningin, Prinses Juliana en Prins Ber
nard zijn naar het Loo vertrokken,
om in de rustige omgeving van het
Geldersche landschap van de ernotio-
neele dagen te bekomen. Maar alvorens
Prinses Juliana en Prins Bernhard zich
aan de openbaarheid onttrokken",
hebben zij een rijtoer door Ape'doorn
gemaakt, die in dit Ge'dersche stadje
een ongekende drukte te weeg had ge
bracht. Het publiek verkeerde in een
uitgelaten feeststemming. Zingend en
dansend bewogen jongens en meisjes
zich door de fleurige versierde straten
en wegen. De café's geraakten stamp
vol. Tegen den avond werd de drukte
welhaast nog grooter. In de binnen
stad kon men zich slechts voetje voor
voetje voortbewegen.
Het stille Apeldoorn, dat zich anders
om negen uur pleegt ter ruste te be
geven, was nfc één groote feestzaal,
die eerst diep in den nacht werd ont
ruimd.
Zoo is de vorstelijke verloving niet
slechts een heuglijke gebeurtenis voor
de Koninklijke Familie zelve gewor
den, maar voor het geheele Neder
landsche volk, welke nog lang in de
herinnering van dat volk een plaatsje
zal blijven behouden.
De Vereeniging voor Nationale Vei
ligheid heeft een adres onder de wel
willende aandacht van den Raad van
Ministers gebracht, dat in dezen tijd
van gespannen internationale toestan
den zeker een bijzondere aandacht
vraagt. Het adres begint met zijn waar
deering uit te spreken over de wijze,
GROOTE BRAND TE HANKAU.
Meer dan 1030 huizen ver
woest. Enorme schade.
De Chineesche pers maakt melding
van een grooten brand te Hankau,
waarbij meer dan 1030 huizen een prooi
der viammen zouden zijn geworden.
De materieele schade bedraagt eenige
millioenen dollars.
De berichten spreken van tal van
waarop door de Regeering de tekort- I dooden en gewonden. De juiste aan
komingen bij ons defensiewezen zijn tallen zijn evenwel 'nog niet bekend,
in het licht gesteld. Daardoor is de
hoop gewekt, dat in zoo kort moge- EEN BOM TE MIDDEN VAN DAN-
Iijken tijd de gevechtswaarde van le- -ENDE JEUGD.
ger, vloot en luchtmacht beter aan He laffe daad neemt een ge-
den gespannen internationalen toestand lukkig verloop,
zal zijn aangepast. De communistische jeugdvereniging
Een gevoel van onrust is echter ont- De Vienne (Isère, Z. Frankrijk), had Za-
staan over den zeer grooten achter- terdagavond een openlucht-bal geor-
stand op het gebied der economische ganiseerd.
en industrieele verdedigingsvoorberei- Tegen middernacht werd een bom
ding. De achterstand, die op dit ge- midden tusschen de dansende jonge-
bied bestaat kan niet uitsluitend aan lieden geworpen. Een hunner had de
financieele oorzaken worden toege- koelbloedigheid het projectiel snel op
schreven. Tal van voorbereidende maat
regelen in vredestijd aldus het adres
te nemen en weg te werpen.
Met een ontzettende knal spatte de
behoeven niets of slechts weinig bom uiteen. De ruiten der huizen, in
te kosten en, kunnen toch het verlies
van tientallen millioenen aan nationaal
de buurt werden vernield'.
De jongelieden begaven zich in de
vermogen, alsmede leed1 en ontberingen richting vanwaar de bom was gewcr
in oorlogstijd voorkomen. Gedacht pen om de daders van dezen aanslag
wordt hier aan het aanhouden van vol- °P te sporen. Dezen slaagden er in, in
doende voorraden door het afsluiten het donker te ontkomen, waarbij zij
van uitgesielde inkoopcontracten in de hun aftocht met revolvervuur dekten,
meest uiteenlocpende takken van han- B'j die achtervolging werd een jon
del, landbouw en industrie; het schep
pen van mogelijkheden voor het op
gang houden van het bedrijfsleven;
het voorbereiden van uitvoerverboden
in'tijd van oorlogsgevaar, enz.
Voorts is het Nederlandsche volk
voor zijn grondstoffen- en voedselvoor
ziening sterk afhankelijk van het bui
tenland en van onze overzeesche ge
westen. Instandhouding van de scheep
gem an zoo ernstig gewond, dat hij
inmiddels in een ziekenhuis is over
leden.
kleine booten, die op het meer vaar
den, scheen
a*o te visschén,
Hij wenkte Benita om naast hem
plaats te nemen en niet te spreken,
ten einde de kleine meerbewoners niet
aan het schrikken te maken. Hij wees
haar tevens een paar forellen, die hij
gevangen had. Nog e en paar er bij, dan
zou het een lekker maal voor hen zijn.
Benita zette zich, zwijgend, naast
hem neer, en kwam onwillekeurig on
der de groote. bekoring, welke er van
ae omgeving uitging.
Ze vond de natuur om het meer
heen, veel mooier en grootscher nog
dan in Panticosa. Ze had ook nog zel
den zulk een totaal-indruk vah het
landschap gekregen.
Als ze alleen, langs de bergpaden
en rotsen dwaalde, had ze slechts oog
gehad voor hetgeen er aan weerskanten
van haar was; de omlijsting van het
meer van Panticosa was lang zoo schit
terend niet. Hier zag zij zooveel!
Waren dat nu dezelfde Pyreneeën,
die ze van kind af kende; ze kwamen
haar voor gegroeid' en verfraaid te
zijn.
Ze had nooit zooveel verscheidenheid
waargenomen.
Eerst de sneeuwwitte toppen, rus
tende op een smetteloos zilverveld van
ijs, dan de naakte bruine rotsen, die
wel dood schenen, zoo onherbergzaam
en levenloos zagen ze er uit en daar
onder de diepe boschbranden, die van
uit de verte gez'ien, fluweelig mos ge-
o
CAMPBELL BLACK VERONGE
LUKT.
Thomas Campbell Black, de win
naar van den vliegwedstrijd van Lon
den naar Melbourne heeft Zaterdag op
het vliegveld 'Speke bij Liverpool een
vaartverbindingen in tijd van oorlog j doodelijk ongeluk gehad,
is dus een onafwijsbare voorwaarde Hij wilde des middags, nadat de
voor ons economisch leven in oor- mist voldoende opgetrokken was, een
logstijd. proefvlucht maken "in zijn Miss Liver-
Verder wijst het adres op nog vele j pool, met welk vliegtuig hij had in-
andere factoren, die ontegenzeggelijk geschreven voor de luchtrace naar Jo-
een kern van juistheid inhouden. Zon- hannesburg, die 29 September begint.
der twijfel zal dan ook de Raad van j Hoe het ongeluk zich precies heeft een gegeven oogenblik dacht mijn
heer de purser er aan, dat hi) nog!
boodschappen had te doen in de!
stad, maar nu had hij alleen vreemd!
geld bij' zich en kon de familie hemi
wel even helpen pan 2o gulden. Mor
gen zou hij het bedrag wel terug
en hij kreeg ernstige verwondingen in
den rug. Toen Campbell Black naar
het ziekenhuis vervoerd werdj bevond
hij zich reeds buiten bewustzijn.
Verder wordt nog bericht, dat de
nevel boven het vliegveld nog niet
geheel opgetrokken was. Dit kan mede
een van de oorzaken geweest zijn van
het 'gebeurde.
VLAGGENFABRIEKEN DOEN
GOEDE ZAKEN.
Orders van 5o.ooo vlaggen geen uit
zondering.
Het vlaggendoek in Nederland is
vrijwel uitverkocht! De geweldige)
voorraden in de winkels en waren
huizen ziijn de deur uit „gevlogen"
en de fabrikanten werken dag en'
nacht om het nationale dundoek te
fabriceeren. Orders van 5o.ooo vlag
gen, al ziijn zij dan ook van klein
formaat, behooren niet tot de zeld
zaamheden.
„En we geloioven pas1 aan het be
gin te staan van de regen orders, die
voor het huwelijk van Prinses Juli
ana en Prins Benno ons te wachten'
staat," zei men een verslaggever van'
de Tel. in een der grootste magazijr
nen van Amsterdam.
„De 5o.ooo vlaggen, die .ons dezer
dagen besteld zijn, komen op tijd;
gereed, helaas hebben we een ande
re belangrijke opdracht van 25.ooq
stuks van de hand moeten wijzen
Wij kunnen desnoods dag en nacht
doorwerken, maar de fabrikanten van'
vlaggendoek laten ons in den steek."
Ook de vlag van Lippe wordt druk
verkocht.
Van den grooten zakenman tot den
kleinen straatverkoop-er met zijn strik
jes en oranje knoopjes op het fluwee-
len kussentje, zij allen doen 'goede
zaken
o
„GEGROET VAN UW ZOON."
Bij een familie in het westen vaiï
Rotterdam kwam dezer dagen 'n ze
kere mr. Bergman op bezoek, die!
zeide purser te zijn op het te Ant
werpen liggende s.s. „Autolo," Hij
kwam cle groeten brengen van een1
zoon van de familie, dien hij in Afri
ka had gesproken. ;Men vond dit na
tuurlijk zeer prettig en al heel vlug
was men „eigen" met elkander. Op
Ministers een en ander in ernstige over- toegedragen, is niet geheel zeker, maar
weging nemen, en de mogelijkheid is vast staat, dat de Miss Liverpool en
dan geenszins uitgesloten, dat in groo- een groot legervliegtuig met elkaar in
te lijnen reeds in het adres is vastge- botsing zijn gekomen, op het oogen-
legd, zal worden begonnen. blik, dat zij beide wilden opstijgen.
(Nadriik verboden). Het militaire vliegtuig ramde het klei
ne toestel van Campbell Black en de
oI laatste wera daarbij doodelijk gewond;
de wervelkolom werd hem gebroken
brengen.
leken, maar toch uit reuzenstammen dachtenis van een jong paar,, Engel-
gevormd te zijn, zat Gui- j en dicht gebladerte waren samenge- schen, op hun huwelijksreis. Hij stond
m. steld en eindelijk het grastapijt met op deze rots, net als wij nu en 't zij
bloemen bezaaid, aan den voet. En hij zijn handen! wilde wasschen in het
dat alles even grillig van lijn en een heldere water of zich om een andere
groote afwisseling van vorm en kleur J reden naar omlaag bukte, maar hij
aanbiedende. I verloor zijn evenwicht, viel in het meer
Toen Benita's blikken weer tot haar en dreef af naar het midden, waar
onmiddellijke omgeving terugkeerden, het heel diep is. Zijn jonge vrouw
merkte zij voor het eerst een klein graf- sprong hem na en, beiden verdronken
monument op, waarop iets geschreven j ze. Een paar visschers, die er bij wa-
washet waren gewone letters, maar ren en het gezien haclden, gingen na-
de woorden kwamen haar vreemd voor tuurlijk dadelijk met een boot het meer
en het lukte haar niet ze te ontcijferen, op en trachtten ze te redden, maar te
Zoodra Guido klaar was met zijn visch- laat!"
vangst en haar met trots zes mooie, „Vreeselijk!" fluisterde Benita ontzet,
kleine forellen toonde, vroeg ze hem „Denk je, dat zij hem nasprong, om-
naar de beteekenis er van. dat ze hem hoopte te redden of om-
„0! ja, dat weet ik wel," antwoord- dat zij wanhopend was?"
de hij terstond, ,.dat weet iedereen, Guido haalde de schouders op en
die het meer kent. Die steen staat zei, half lachend: Ja, dat weet ik
er al bijna honderd' jaar." niet. Ik denk haast, dat ze er heelemaal
„Honderd jaar!" riep ze verbaasd niet bij gedacht heeft. Als zij er in
uit. „Is het meer dan al zoo oud?" gevallen was, zou hij haar natuurlijk
„Misschen wel duizend jaar, en nog zijn nagesprongen in de hoop haar
langer, 'tis een gletscher meer. op het land te zullen brengen. Een
Vroeger was alles sneeuw en ijs, maar man is veel sterker en het is de plicht
er is al veel Van gesmolten. Dit meer van den sterke 'om de zwakke te hei-
maakte vroeger waarschijnlijkheid deel pen maar voor een vrouw is het iets
uit van een onmetelijk ijsveld." anders."
„Maar die steen?" vroeg Benita, die „Denk je dan niet?" vroeg ze, driftig,
weer dat angstig gevoel van beklemd- „dat een vrouw even sterk en even
heid 'kreeg, dat zijn wijsheid reeds moedig kan zijn als een. man? En dat,
verschillende keeren bij haar had doen als ze lief heeft?"
ontstaan. Haar glinsterende oogen glansden
„Nu, die steen staat er een goede met een ongewoon licht,
zeventig jaar. Laat zien, ja, in 1832 „Als ik in het water viel, zou jij mij
weid 'die er opgericht, voor de nage-dan willen redden?" vroeg hij, spelend
„Natuurlijk, natuurlijk," de man'
verdween met het bedrag en moet
nog terug komen.
haar handjes nemend en ze op de zijne
leggend als om ze met elkaar te meteni
en te vergelijken.
„Natuurlijk! Ook al wist ik, dat ik!
met je zou verdrinken," zei ze, heel
eenvoudig.
„Zou je je leven voor mij over hebU
ben, Benita Dolores?" vroeg hij, aan
gedaan door haar ernst.
„Dat spreekt toch van zelf. Ik zou je
toch het beste willen offeren, wat ik!
heb ,en dan Guido-mio, zonder jou,:
zou mijn leven nu geen waarde meer
hebben. Ik zou nooit meer van iets
kunnen genieten, want ik zou altijd aan!
je denken met droeve gedachten. Je
moet nu niet meer uit mijn leven gaan),
ik kan je niet misken".
„Ben ik nu heusch de eerste mant
die je lief hebt?" vroeg hij plagend^,
maar inwendig ontroerd door haam
groote, rotsvaste liefde.
„Niet alleen de eerste man, maar
de eerste, de allereerste. Ik! heb nooit
lief gehad), ik wist niet wat het was.
Moeder Eranchita en vader Gaston
waren wel goed voor mij en het zou)
mij wel verdriet gedaan hebben, als huö
eenig leed was overkomen), maar ze!
hadden elkander en ik hield! niet be
paald van ze, maa rvan jow wel..,
heel veêl zelfs. Denk toch eens, Guido,
wat een verlaten stumper ik was, af
gesnauwd en uitgelachenzooala
Juana en Juanita deden op dien mor
gen... weet je nog? Wat lijkt het lang
geleden!"
(Wordt vervolgd).
A
voer hei Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bonunelerwaard
