Wachters
HUIZEN UIT PUIN
BI) DE BALANS
Burgerlijken Stand
AFKLEDENDE MODELLEN
Dat het uiterst nijpende woning
probleem de snelle aanbouw van
nieuwe huizen noodzakelijk maakt,
is al zo bekend en van verschillende
zijden met klem betoogd, dat onze
uiteraard bescheiden stem, bij de op
lossing van dit bijzonder urgente
vraagstuk, niet veel invloed zal kun
nen uitoefenen. Misschien is het daar
om op instignatie van een zeker
plaatselijk chauvinisme geweest dat,
hoewel deze in Wassenaar verrijzen,
wij hier toch de bouw van 125 nieu
we woningen willen signaleren, wel
ke door de Heemsteedse Aannemers
firma A. W. v. d. Poll worden ge
bouwd en wel volgens een geheel
nieuw systeem.
Voor ons was hierbij de attractie
gelegen in het feit, dat zij door de
Heemsteedse Aannemersfirma A. W.
v. d. Poll worden gebouwd en wel
volgens een geheel nieuw systeem.
Wij kunnen moeilijk beoordelen in
hoeverre hier van een omwenteling
in het bouwbedrijf sprake zal zijn,
maar het is zeker, dat het procédé,
dat momenteel door de heer v. d.
Poll wordt toegepast, op de leek een
tamelijk verbluffende indruk achter
laat, hoe 'eenvoudig en begrijpelijk
het voor de deskundige ook mag zijn.
Want hoewel de vermelding, dat de
ze huizen voor een groot gedeelte
uit puin worden opgebouwd, onge
twijfeld enigszins fantastisch klinkt,
in feite komt het toch hier op neer,
dat door deze „Poll-Bouw" de mo
gelijkheid is geschapen het puin, dat
de oorlog over ons land heeft ach
tergelaten, een nieuwe bestemming
te geven en hieruit nieuwe huizen
complexen te doen verrijzen.
De snelle aanbouw van woningen
wordt nog steeds door twee factoren
belemmerd, een tekort aan geschool
de arbeiders en een nijpend gebrek
aan materialen. Door de ^Poll-Bouw"
.worden beide hindernissen voor een
belangrijk gedeelte opgeheven; inde
eerste plaats zijn er in ons land nog
steeds enorme hoeveelheden 'puin
aanwezig en vervolgens kunnen de
vaklieden bij de bouw worden geas
sisteerd door een onbeperkt aantal
ongeschoolde arbeidskrachten, die
daarbij bovendien de zekerheid heb
ben volwaardige arbeid te verrichten,
hetgeen hun prestaties en werklust
niet weinig ten goede komt.
Om niet te veel in technische bij
zonderheden te vervallen, die een
goed begrip van het gevolgde systeem
zouden kunnen belemmeren, willen
wij volstaan met een beschrijving in
korle trekken. De bouw van deze hui
zen geschiedt in verschillende étap-
pe's, waarbij per week ongeveer ze
ven woningen tegelijk kunhiein wor
den gegoten. De fundering wordt ook
geheel volgens systeem gebouwd,
waarna hierop de begane-grond-balk-
laag wordt gelegd. Vervolgens, stelt
men op deze balklaag een bekisting
Heemsteedse aannemer
bouwt volgens nieuw procédé
bestaande uit een raamwerk van pro
fielijzer en houten schotten, welke
weer in speciaal ijzer zijn gevat, om
de enorme druk van het beton te
kunnen weerstaan. Vanzelfsprekend
moeten hierbij de meest uitgebreide
voorzoorgsmaatregelen in acht geno
men worden. Van het in grote ma
chines verbrijzelde puin, en door toe
voeging van verschillende substanties^
vervaardigt men in betonmolens het
z.g. puinbeton. Dit beton giet men
in de opening, welke door de dubbele
bekisting is ontstaan, waarbij er
nauwkeurig op gelet dient te worden,
dat de substantie gelijkmatig uit
vloeit en de openingen tussen en on
der de deur- en vensterkozijnen ge
heel worden gevuld. Na twee dagen
kan 'men de bekisting weer verwijde
ren en is de begane grond gereed.
Terwijl de timmerlieden dan de balk
lagen leggen voor de bovenvertrekken
wordt hetzelfde proces bij het vol
gende huizenblok herhaald, zodat Üe
ene ploeg de werkzaamheden voort
zet op het moment dat de "andere
deze heeft beëindigd, zodat zonder
enige stagnatie de woningen elkaar
in stipte regelmaat opvolgen. Op pre
cies dezelfde wijze worden diaarna
ook de bovenverdiepingen gegoten.
Dat bij dit systeem van een enorme
materiaal besparing gesproken kan
worden, zal voor een ieder duidelijk
zijn. Bovendien zijn de muren thans
volkomen gaaf, zodat men kan vol
staan met deze blauw te pleisteren
en het tijdrovende ui trapen geheel
overbodig geworden is. Insiders zul
len wel weten weik een groot voor
deel dit betekent, bij het huidige te
kort aén geschoolde stucadoors.
Daar komt nog bij, dat het systeem
in geen enkel opzicht minderwaardig
is aan de huizen, welke uit gewone
bakstenen zijn gebouwd. Integendeel,
het is aan een strenge keuring onder
worpen, waarbij het met gunstig re
sultaat is beproefd op geluid en
vocht. Een groot voordeel daarnaast
is de vrijheid, welke de architectuur
geboden wordt de gevels geheel naar
eigen inzicht in te delen, terwijl door
de snelle werkwijze de bouwkosten
aanzienlijk worden verlaagd.
Ook de afwerking der huizen is
bijzonder fraai. Zijbestaan uit een
grote woonkamer, welke een over
vloed van licht en ruimte biedt en
waarin een gezellige schouw is aan
gebracht. Een vestibule met gang,
keuken en W.C. voltooien de begane
grond, terwijl een trap naar de eer
ste verdieping voert, waar zich een
portaal, twee grote slaapkamers, een
douchecel en een kleiner kamertje
bevinden. Daarboven geeft een vlie
ring nog bergplaats aan voorwerpen
die men in ieder gezin wel eens tij
delijk wil bewaren. De uitwendige
aantrekkelijkheid wordt niet weinig
verhoogd, doordat de muren zijn be
spoten met Chromolithi, hetgeen deze
huizen een hij zonder fleurig aanzien
verleent. Bij het interieur mogen wij
zeker met vergeten 'te vermelden, dat
de huisvrouwen in de toekomst niet
meer geplaagd worden door ge
scheurd of verschoten behangsel,
doordat de muren worden bedekt met
Fasicrit, een procédé dat in verschil
lende kleuren en motieven op de wan
den wordt gespoten en kan wedij,ve
ren met het meest kostbare reliëf-
béhangsel. Daarbij is het gegaran
deerd kleurecht, het kan gewoon
schoon gehouden worden en ver
schiet zelfs na jaren niet.
Ditmaal geven we een tweetal mantels,
die speciaal voor de grotere maten zijn
ontworpen.
Het ene model laat ons de geliefde swag
ger zien, die nu al vele jaren achtereen
een belangrijke plaats onder de mantels
inneemt. En o.i. ook terecht, want de
swagger camoufleert een niet geheel
slanke lijn en stelt ons in staat er ook
eens een glad mantelcostuum onder te
dragen. De swagger moet echter vooral
breed genoeg in de schouders zijn, daar
anders de rok niet soepel valt. Het afge
beelde model, dat van voren met drie
knopen sluit, is eenvoudig en recht van
lijn. In de deelnaden van beide voorpan
den zijn steekzakken aangebracht, die
natuurlijk ook kunnen vervallen. Heel
mooi valt de diepe plooi middenachter,
die voor een klein deel is ingestikt. Voor
deze swagger, waarvan het patroon on
der nr. K 3702/3 verkrijgbaar is, is bij
een bovenwijdte van 114 cm. circa 3.75
m. stof nodig van 140 cm. breedte.
K 3703/3. Dit model is getailleerd en is
geschikt als voorjaarsmantel. De middenvoor- en middenachterbanen
zijn zonder naad in de taille. De mouwen zijn van een brede manchet
voorzien en de mantel sluit met een dubbele rij knopen. Voor een bo
venwijdte van 110 cm. is ongeveer 4 m. stof nodig van 140 cm. breedte.
De knippatronen van deze modellen zijn a ƒ0,95 bij „Bella" Patronen
Service, Kromme Nieuwe Gracht 66, Utrecht, verkrijgbaar.
K 3702/3 is verkrijgbaar voor 106, 114 en 120 cm. bovenwijdte,
K 3703/3 voor 102, 110 en 118 cm. bovenwijdte.
De modellen zijn overgenomen uit Bella, Het Nieuwe Modeblad.
Ons Feuilleton
door W. Kerremans
56.
Stiel eens dat ik zo onverstandig
was om je zin te doen en miet je te
rug te gaan. Jij; zoiudt dian een tele
gram! zendien aan iMJarie of naair Hol
land reizen per eerste gelegenheid'
en dat zou allebei verkeerd zijn.
Houd er toch rekening mee rniijin
jongen, dat ik het evengoed mis kan
hebben als jij en dat zij je inder
daad niet lief beeft. Wat zouden
dan de miserabele gevolgen zijn van
zo'n ondoordachte handeling van jou?
Marie zou je telegram' klijgerj, en voor
een hoogst pijnlijk dilemma komen
te staan. Zij zou joiu, die goed voor
haar zijt geweest, die blaar geholpen
hebt in tnloeilijkie 'dagleinenvaniwien 'zij
dan ging begrijpen dat jij haar altijid
hebt liefgehad, moeten afwijzen of
zoals jij het nu hebt opgevat voor de
tweede maal dat te doen. .Overijl je
niet, je moet alles rustig miet jezelf
uitvechten of beter miet jezelf er' over
in het reine trachten te komen. Dioior
ons gesprek' is er iets vqoir je zicht
baar geworden, dat je nog niet had
gezien. Je moet nu "dat nieuwe tonieel
eerst scherp waarnemen en in alle
hoekten bezien. Kan. ik je daarbij
helpen ,dan zal mij dat zeer verheu
gen". I 1 i 1
Roelants zweeg weer. Geruiptei tijd
zaten de beidé mannen.' naast elkaar
zonder een woord te wisselen. De
dominee begreep dat de tijd zijin werk
'begonnen was, dat zijn jonge metge
zel alles overpeinsde en hiji vermeed
het hem te storen. Rustig genoot. Le
lie van. zijn pijp en wijh en overdacht
het gehoorde. Hij was er zeker van.
dat God Roelants op zijn weg had
gevoerd, zodat hij de zwerver klom
bijstaan en licht géven en hij! biad
dat hem het juiste inzicht en die goe
de woorden zouden geschonken, war
den om1 aan Roelants het werk te
doen dat deze behoefde.
Wat moest hij nu doen? Wiat miopst
hij die jonge mlan raden, die zo
schrikkelijk overhoop' was met zich
zelf en die .niet meer wist waaraan
zich te houden Hij kon hem niet ad
viseren haar Holland te gaan en mie
vrouw Vermeer te zeggen wat een ze
kere dominee Lelie heimi in het
S chwarsw aid had geopend en aange
raden. In de eerste plaats moest Roe
lants tot meer rust komen om be
daard en logisch te kunnen denken
en daarnaar zijin hanldelirigen richten.
Ik zal, bedacht de predikant, niet zelf
'mieer beginnen over dit onderwerp
maar afwachten welk aanknopings
punt hij me geeft.
HOOFDSTUK IX.
RENAISSANCE,
Het duurde bijna een half uur
voor R:oelants2 ich weer bewust werd
van zijn omgeving en plotseling met
een lichte schrik riep hiji:
„Als u verder wilt gaan domine.e,
zegt u het wel".
„Nou ik ben volkomen uitgrust en
bereid verder te gaan op het pajd".
Roelants riep de Frau Wirdin, be
taalde het verteerde en direct nadat
zij het café verlaten hadden, begon
hij:
„Ik heb e,ens nagedacht en ik' weet
dat u gelijk hebt. Ik moet eerst de
nieuwe stand van zaken overdenken,
voor ik weer iets onderneem1, dlat
misschien nog eens verkeerd zou rijn,
maar ilc ben bang dat ik te veel uw
aandacht vraag voor een zjoi persoon
lijke aangelegenheid".
„Zet dat idee uit je hoofd, Rioei-
lants. Ten eerste is het mijln taak,
maar er komt bij dat ik een Zeer le
vendig belang stel in jemoeilijklhieidlen
en dat je me geen last doet miaar mie
een gelegenheid geeft te spreken over
dingen ,die in het vpllle leven staan
en waarbij het geluk of ongeluk van
twee mensen betrokken is".
„Ik ben zeer dankbaar voor uw
goedheid en uw uitnemend inzicht en
om1 dat nog te verheldéren zal ik'
u alles mededelen".
„Ja, do<e dat. Beschouw me als
de' man uit een detectiveroimian, di:e
alle kleinigheden moet vernemen om
de samenhang van het gebeurde te
kunnen opsporen". 1
Roelants verhaalde. Hij begon miet
de ontmoeting in 'de tram' en eindigde
met het vertrek van Yonca naar Bre
da. Toen hij zijn lang verhaal had
besloten, wachtte 'domihee Lelie eta
ge ogenblikken voor hij antwoordde.
„Die gebeurtenis in de tram", zei
Zo'n kleine jongen tochl
Vele Amerikanen doorleefden on
langs een gelukkig ogenblik, toen zij
bij het opslaan van huii ochihtendblad
daarin lazen, dat een kleine jóngen,
Mike Rector geimaamd, weer voldoen
de hersteld was om uit bet ziekenhuis
ontslagen te worden zeventien maan-'
den na de dag, waarop hij' met
brandwonden overdekt door zijn ra
deloze ouders naar een ziekenhuis
in Washington Di.C. gebracht werd.
Zij ^beseften dat gebéden, onbaatzuch
tigheid en die mbderae medische we
tenschap getriomfeerd hadden over
wat eenmaal een zekere dood voor
hel vijfjarige jongetje scheen.
In November 1948 vonden Mikle
Rector en zijn speelkameraadjes een
paar lucifers. Op de een of andere
wijze Vatten de kleertjes van Mike
vlam' en toen zijin moeder de bran
dende kleren van zijn lichaam1 getrok
ken had, was bijna 70 pet. van zijn
huid. van. zijn enkels tot zijn oksels,
verbrand. De doktoren "in het zie
kenhuis begonnen hem onmiddellijk
te behandelen, maar zij konden wei
nig hoop geven. Een zo 'ernstige,
verbranding als van dit kind, had nog
geen ment ooit overleefd. 1
Toch gebeurt er soms iets, dat met
recht een wonder genoemd mag wor
den. De medische wetenschap was
al heel wat te weten gekomen over
de behandeling van brandwonden.
Misschien kon mén door toepassing
van bloedtransfusie en door trans
plantatie van huiddelén ter vervan
ging van de deerlijk verbrande huid
nog iets bereiken.
Overal in A'mérika werden da
mensen door pers en radio op de
hoogte gebracht van het ernstige on
geval ,dat de kléine Mike overkomen
was en zij hoorden wat hij boven
al nodigih ad: mensenbloed en men
senhuid. Ménsen van al'lle rang en
stand reageerden spontaan op deze
oproep. Vrijwillige donors, waren be
reid méér bloed af te staan dan Mike
ooit nodig zou hebbén. De benodigde
huid kreeg hij van .andere donors,
vah zijn ouders en familieleden, van
buren en van mensen, die de kleine
jongen niet eens kenden en nog hooit
van hem gehoord hiadden.
In het ziekenhuis werkte een spe
ciale staf van deskundigen op het
gebied van brandwonden dag en
nacht om de jongen zo goed moge-
jlijk in conditie te houden, terwijl
nieuwe geneesmiddelen^ nieuwe chi
rurgische méthoden en herhaaldelijk
toegepaste 'bloedtrasfusies zijin lichaam
behulpzaam waren bij' bet ver
wijderen van de gifstoffen, die door
brandwonden waren ontstaan en Mi
ke de zenuwinzinking deden te boven
kbmlen, die jhiet gèVolg was van "hét
ongeval. Toen Mike weer genoeg aan
gesterkt was werd met transplantatie
der huiddelen begonnen. Gedurende
de gehele langdurige behandeling
was Mike ongelooflijk opgeruimd.
Thans is Mike volledig hersteld,
afgezien van een geringe verkorting
van een spier, die maakt, dat hij' een
weinig voorover gebogen loopt, doch
hierin jkjan na zekére tijd door een
kleine operatie wel verbetering ge
bracht worden.
En zo is dan dé kleine Mike als
overwinnaar uit de strijd gekomen.
hij, „is wel bijzonder merkwaardig.
De reiricar,nisten zouden er een be
wijs in zien voor de juistheid hunner
hypothese, dat wij allen reeds e,en
vroeger leven geleefd hébben, maar
wat nuchterder bezien, is het niét
zo metaphysisch als jij ook schijnt
te denken. Tot normale proporties
teruggebracht is de eenvoudige ver
klaring, dat jij getroffen werdi doior
de schoonheid of de aanvalligheid
van dat jonge meisje, misschien dlat
zij voldeed aan dat ongekende en on
onis ch re ven beeld, dat een gezonde
jonge mian in zich omdraagt yap zijh
aanstaande vrouw van de bij fjéim
behorende helft, zoals Pllatp hét aan
neemt en bijl zo'ii eerste aanblik zet
de liefde een aantal motoren in je in
werking, die tot dat .ogenblik hebbén.
stilgestaan. Zeg mé eens, heb je veêl
omgang gehad met meisjes én vrou
wen. Ben je geweeist wat He Engel
sen. iyoemen a hummer after girls?"
„Neen, niet in de betekenis; die u
waarschijnlijk 'bedoelt. Ik heb van
jongs .af een afschuw gehad van de
dubbele moraal, waarbij 'de man ver
langt ongereptheid en reinheid van
het meisje, maar voor zichzelf allés
'toelaatbaar acht. Ik vond dat de eis
die ik aan mijln vrouw zou stellen,
ook door haar aan mij mócht worden
gedaan". t 1 1 i 1
„Het is niet alleen eeln heel juiste
en rechtvaardige, maar ook toch een
heel mooie o/j vat ting. Ik vroeg je het
omdat ik vermoedde idat het was,
zoals je ziegt. In 'de tram' ontwaakte
in jou met een gewéldige gchok |ap
les: je jeugd, je kracht, je gezond
heid en je natuurlijke aandrift, die
SPRANG-CAPELLE
Over de maanden April en Mei.
Geboren: Johanna, d. van G. P.
de Rooij en Wu van Suijlekom; Elisa
beth d. van L. Ramstieijn en M. Roo
mer; Adriaan, z. van J. v. Dongen
en A. v. Wijngaarden; Jacobus C.,
z. van D. v. d. Werken en A. J. Vos;.
Jacobus, z. van P. Haverhals en E..
A. van Thielen; Maaike, d. van P..
v. Beek en D. A. Nieuwenhuizen;
Dirk, z. van C. G. v. Dongen en A.
van Beek; Hendrika J., d. van M„
v. d. Schans en E. Mouthaan; Dirk
M., z. van W. H. Spuijbroek en P.
A. Ros; Johanna C., d. van J. van
der Galien en J. M. v. Tilborgh;
Mattheus Th. M., z. van J. W. Tram
en J. M. v. Meurs; Jacobus, F. M:.r
z. van J. W. Trum en J. M. Meurs;
Jan L., z. van C. Rietveld en A. M,
Honcoop; Albert, z. van P. Christ
en M. C. Melis; Huiberdina, d. van
J. Hoefnagel en C. Rijsdijk.
Catharina E., d. van W. v. Dongen
C, E. de RooijJohanna, d. van A.
Roosenbrand en T. Burghout; Wal-
tlier J., z. van J. H. v. Gorkum en
C. F. Köhnke; Janny A., d. van H.
de Bie en B. van Achterberg; Willem
J., z. van M. J. v. Campen en A. A.
Rijken; Joseph P. J. C. M., z. vanl
A. M. Brokx en G. A. M. v. Riel;
Adriaan, z. van J. Haverhals en J.
van Campen; Geertruida J., d. van
A. J. Kuijsten en M. B. de Bie; Jo-
ehina, d. van L. A. de Jong en S. P.
van Beugen; Antoinette, d. van A.
M. Dekkers en H. A. Dekkers; Cor
nelia, d. van A. Ros en J. Sanner;
Wilhelmina M. Th., d. van H. J. van
Best en C. A. B. van Spaendonk;
Alida A., d. van J. C. Nieuwenhuizen
en M. C. de Rooij.
Getrouwd: A. J. v. Engelen 35 j. en
B. v. Zwietering 31 j.; A. M. v. Dom
melen 32 j. en A. J. v. Doornik 28J.;
G. J. Emmers 26 j. en C. Serbina 24
i.; M. Timmermans 29 j. en M.
Klaasse 30 j.; A. Breedveld 21 j. en
G. J. Rosenbrand 24 j..; J. L. Nieuw-
land 47 j. en J. G. Arts '41 j.; G. J.
de Laat 28 j. en A. C. v. Ommeren
29 j.; L. H. v. Seist 33 j. en II. van
Beek 30 j.; A. J. Rozenbrand 26 j,
en J. A. de Roon 25 j.; A. J. L. C.
Malleus 35 j. en C. M. van Balkom
27 j.; H. v. Oversteeg 28 j. en C.
J. de Jong 28 j.
Overleden: C. J. v. Broekhoven 43
j.; IJ. Schenaerts 57 j.; A. M. Ver-
heijden 81 j., echtgenoot van P. C.
v. d. Heuvel; IJ. Rijken 7 j. z. van
A. Rijken en A. A. Vos.; A. Haver
hals 2d., z. van J. Haverhals en J„
van Campen; B. J. v. Oers 79 j-
wedn. van J. v. Iersel; M. v. d. Gali-
ën 5 j., z. van S. v. d. Galiën en D.
W. Sprangers.
DE WERKEN ca
Geboren: Cornelis H., z. van J,
W. v. d. Stelt en M. C. Hepp.
Ondertrouwd: Andries v. d. Kloos
ter 27 j. en Geertje M. Kramer,
28 jaar.
je niet zonder moeite ien dwang be
toomd had' en deze plotselinge uitbar
sting, deze vulkaan, die toen in wer
king kwam, deed je gewaarwordingen
ondervinden, welke jij1 veiotr boven
zinnelijk hebt aangezien. Tk zal joju
op mijn beurt een herinnering vertel
len uit mijn jetïgd, om je te dioen
begrijpen, hoé die allereerste ontwa
king van das ewig Weibliche een
jonge man uit zijn roer kiunlnein doen
lopen. Bij mij' was hét op. veel' jon
ger léeftijd en de krachten en mach
ten in mij waren dus, nog niet tot
volle wasdom gekomiep. Het was in
de eerste klas van het gymnasium', ik
was 13 jaar. Ik was 'een woeste, wil
de bengel in die tijd die barbaars
kon ravotten, spelen en vechten en ik
zag er dus gewoonlijk ook naar uit.
Niet heel voornaam in kléding en
uiterlijk. Toen kwam er een nieuwe
leerlinge bij ons in de klas. Uit een
andere stad was haar vader gekomen.
Zij .was heel erg bet tegenovergestel
de van mij. Een keurig, snoeperig,
fijn kind, die mij met Zekér afgriizen
bezag-. Ik lette riiet eens op haar,
meisjes waren voor mij- onwezen
lijkheden, waarop een jongen geen
acht gaf. Zij was al een paar weken
op school en vermeed zorgvuldig mij
te naderen om' niet bésmet te worden
met de nogèl verwaarloosde rein
heid van mijn kleding en handen.
Op zekere dag stormde ik de gang
vah het gym binnen en zij naderde
van de andere kant.
(Wordt vervolgd)..