BONT
Wachters
Bedrijfstelling 1950.
BI] DE BALANS
WONDERLIJKE
BEKORING
VAN
's-HERTOGENBOSCH
Markt 25 - tel. 8217
in grote sortering
bjj
Firma L. J. VEERMAN
vindt U in al haar rijkdom
en uitzonderlijke charme hij
Frits van deR Ven. Bont,
in alle schakertngen en tal
loze variaties.
1/W-
gend, dit is bij de wet geregelds
die reedis wel door de Tweede, doch
niet door de Eerste Kamer is aan
genomen. De gemeente heeft reeds
enige bedragen terugontvangen.
den ingesteld. Die commissie zal toe
zicht houden op de expoitatie van
het gebouw.
De heer Sterrenburg vraagt of het
gebouw reeds is geopend.
De Voorzitter zegt, dat het reeds
voor enige doeleinden is gebruikt.
Het ligt in de bedoeling, gis het ge
heel gereed is, het op enigszins fees
telijke wijze te openen.
(Wordt vervolgd).
Ons Feuilleton
0 door W. Kerremans
83)
Boekhandel Heusden
liet voorstel van B. en W. besloten.
Voorstel van B. en W. om aan M.
Dekker te Sleeuwijk een perceel
bouwgrond te verkopen, zijnde het
Zuid-Westelijke gedeelte van het ka
dastrale perceel gemeente de Wer
ken en Sleeuwijk, Sectie C no. 932
oppervl. plm. 600 m2 voor de som
van f3,50 per m2.
De Voorzitter deelt mede dat in
verband met dit voorstel nog een
schrijven is ingekomen gedateerd 28
October van M. Dekker, slager te
Sleeuwijk, dat dus eigenlijk thans
niet behandeld zou kunnen worden.
De heer de Koning merkt op zo'11
zelfde schrijven voor zich te hebben,
dat is gedateerd 28 September, de
foutieve datum is zeker slechts een
„slip of the pen."
De Voorzitter neemt dit ook gaar
ne aan en leest dan ook het schrijven
voor. Volgens dit schrijven zou wet
houder de Rover, in een onderhoud,
dat adressant met deze heeft gehad
hebben erkend dat door de toeken
ning van bouwvolume aan dhr. Pen-
nings, hij zou zijn benadeeld en voor
hem nadelige gevolgen zou hebben ge
had, daar hij onder ongunstiger finan
ciële voorwaarden van het Rijk komt
te vallen en tengevolge van de ver
slechtering van de algemene toe
stand de bouwmaterialen belangrijk
zijn gestegen. Adressant verzoekt dit
onrecht aan hem goed te willen ma
ken door verlaging van de grondprijs.
Wethouder de Rover zegt dat Dek
ker hem heeft te kennen gegeven dat
hij zich benadeeld voelde. Spr. heeft
de mogelijkheid daarvan erkend doch,
heeft daaraan toegevoegd dat hij in
zijn beslissing over toekenning van
bouwvolume aan Pennings alleen het
algemeen belang van de gemeente
heeft laten spreken. Bovendien was
de bouwvolume, die aan Pennings
werd toegewezen niet van Dekker,
doch van v. d. Stelt uit Nieuwendijk.
Spr. kan zich dan ook niet indenken
dat Dekker achteruitgeschoven zou
zijn, hij is alleen uitgesteld.
Dekker heeft hem toen medege
deeld, dat hij zijn brief toch zou
inzenden, waarop spr. hem toen heeft
verklaard dat aan de grondprijs niet
viel te tornen en dat alleen als de
gemeente een stukje grond had,
waarop niet gebouwd kon worden,
dit gedeelte voor een lagere prijs
werd verkocht. Spr. heeft in deze
naar eer en geweten gehandeld.
De heer Groeneveld vraagt of de
heer de Rover met de hand op het
hart kan verklaren, dat het zo is ge
beurd.
De Voorzitter is van oordeel, dat
men er lang en breed over kan "uit
weiden, doch hij acht dit overbodig.
Hij wil alleen zeggen, dat toen de
brief van Dekker kwam, hij een ogen
blik heeft gedacht, dat hij er wel
voor zou zijn de grondprijs te ver
lagen, als Dekker dan zijn biefstuk
en lapjes ook voor de prijs van 1934
en '35 ging verkopen.
De* heer de Koning is van mening
dat de bouwvolume in strijd met het
recht is toegewezen aan Pennings.
Dat weth. de Rover volgens eer en
geweten zou hebben gehandeld, dit
is niet waar.
De Voorzitter hamert en zegt dat
men niet gaat herkauwen. Spr. kan
mededelen, dat Dekker termen ge
bruikt die volkomen onwaar zijn, hij
heeft geen meerder recht op bouw
volume dan ieder ander. Hij kan me
nen, dat de Burgemeester alles al
leen heeft gedaan, doch de toewijzing
van bouwvolume geschied door B.
en W.
De heer Groeneveld zegt dat de
Voorzitter wel kan beweren, dat men
de zaak niet mag berkouwen, doch
spr. meent, dat als B. en W. met
de toewijzing van bouwvolume buiten
hun boekje gaan, de raad daarover
toch wiel iets mag zeggen.
De Voorzitter merkt op, dat dit
geheel buiten de raad gaat. B. en
W. gaan over de verkoop van grond.
De heer de Joode ontving van
Wethouder de Rover gaarne inlich
tingen, wat deze bedoelt met het
verkopen van grond tegen mindere
prijs.
Wethouder de Rover antwoordty
dat zijn bedoeling is, dat, als er
een stukje grond overblijft, waarop
geen huis meer gebouwd kan worden,
deze grond dan tegen verminderde
prijs van de hand kan worden gedaan.
De heer de Joode acht dit van
zelfsprekend, dit is iets wat al" meer
heeft plaatsgevonden. Spr. is het er
mede eens, dat B. en W. de bouw
volume toe wijzen, doch niette
min heeft hij het voor Dekker sneu
gevonden, dat deze toen niet gehol
pen kon worden. Hij zou dan ook
zeggen als er een mogelijkheid is
hem op de een of andere manier
daartegenover ter wille te zijn en
hem tegemoet te komen dit'te doen. 't Is
waar dat tengevolge van de tijdsomstan
digheden, de bouwmaterialen zijn ge
stegen. Het is best mogelijk dat Dek
ker zich wat sterk heeft uitgedrukt,
misschien zelfs iets te scherp, doch
als men teleurgesteld is, gebeurt dit
wel vaker.
Wethouder Ippel wil ook nog wel
iets over deze kwestie zeggen, er
wordt gediscussieerd over de prijs
van de grond, als de tijdsomstandig
heden gunstiger voor bouwen waren
geworden, zou men er dan ook over
hebben gesproken. De prijzen gaan
omhoog, doch de gemeente handhaaft
haar vastgestelde grondprijs. B. en
W. hebben de prijzen voor materi
alen enz. niet in handen en het
gaat volgens spr.'s gevoelen, nu
slechts over de vraag is het verant
woord dat de grondprijs wordt ver
laagd. Spr. is er voorstander van,
om, als het mogelijk is, iemand zo
veel mogelijk te helpen, doch hij kan
thans niet voorstellen, de grondprijs
te gaan verminderen.
De Voorzitter geeft toe, dat er wij
ziging is gekomen in de financierings
regeling voor woningbouw. Men krijgt
nu een bedrag in eens, nu meent
Dekker wel dat deze regeling onvoor
deliger is,, doch niemand kan zeg"
gen, dat hit rendabele gedeelte over
10 jaren, ook werkelijk voordeliger
zal zijn. Daarachter mag Dekker niet
wegkruipen.
Met algem. stemmen wordt hierop
besloten aan M. Dekker plm. 600
m2 bouwgrond te verkopen tegen
f3,50 per m2.
Voorstel van B. en W. om aan het
Bestuur van de School m. d. Bijbel
te Sleeuwijk, ingevolge art. 72 der
L.O.-wet 1920 een vergoeding toe 'te
kennen maximaal f3019,81 in ver
band met de herstelling van oor-
logschade aan schoolgebouw en in
ventaris.
De heer de Koning vraagt of de
gemeente hiervan ook een bedrag
aan oorlogsschade terugontvangt.
De Voorzitter antwoordt bevesti-
Onze collectie is werkelijk
enig in haar soort. Zij biedt
U een ongekende keuze van
elegante modellen. Zij getuigt
van grote vakkennis en fijne
smaak, zij komt aan de hoogste
wensen tegemoet.
En ondanks sublieme kwali
teiten en exclusieve modellen,
prijzen, die U beslist zullen
meevallen.
Wendt U tot het bonthuis
van vertrouwen en distinctie
«OU*
Het voorstel van B. en W. wordt
hierop aangenomen.
Aan de U.L.O. school aan de Tol
wordt toegekend ieen bedrag van
f2502.90, eveneens voor herstel oor-
logs chade.
De Voorzitter deelt mede, dat ook
voor deze school reeds bedragen van
het rijk zijn ontvangen.
Voorstel B. en W. a. tot vaststel
ling regeling voor de verhuring van
het Dorpshuisb. tot vaststelling van
voorwaarden, waarnaar B. en Wi.
van Werkendam in het openbaar bij
inschrijving zullen verpachten deex-
poitatie van het buffet van het
Dorpshuis.
De h©cr C. Dekker vraagt welke
huurrpijzen B. en W. zich hebben
gedacht voor de verhuring van de
zalen.
De Voorzitter antwoordt, dat voor
de grote zaal een huurprijs zal gel
den van f 5.voor iedere 4 uur
zonder gebruik van podium en f7.50
voor gebruik met podium. Na 11
uur f3.extra. Voor muziek- en
filmuitvoeringen enz. f20.zonder
en f23.met podium. Voor brui
loften met buffet f 10.zonder ge
bruik van buffet f 15.Voor het
houden van repetitie f2.per avond,
voor het houden van lichamelijke
oefeningen 70 cent per lesuur. Bij
abonnement bedraagt die huur voor
1 avond per week 70 gulden en voor
2 avonden f115.voor het houden
van repetities. Voor het houden van
bazars per dag f20.Deze bedrat-
gen gelden slechts als proef, de er
varing „zal moeten uitwijzen of mei
deze tarieven het gebouw rendabel is
te maken. De meeste tarieven zijn
genomen zoals die ook in andere
plaatsen gelden. Zaterdags mag bet
gebouw slechts tot 's avonds 11 uur
in gebruik zijn. Met Kerst- en an
dere feestdagen mag het slechts wor
den gebruikt voor uitvoeringen mei
een christelijke strekking.
De heer de Joode merkt op, dat
het hier slechts om een proef gaat
en zou zeggen, laat het ons zo voor
1 jaar proberen.
De andere raadsleden zijn hét
daarmede eens, zodat met algemene
stemmen ook dit voorstel van B. en
W. wordt aangenomen, voor wat a.
betreft.
Voor b. geeftde Voorzitter een na
dere toelichting en zegt, dat het de
bedoeling van B. en W. is het buffet
bij inschrijving te verpachten, de
pachter krijgt dan het alleengebruik
van heit buffet. Als er bruiloften in
worden gehouden zonder gebruik van
buffet, komt de hogere huur aan de
pachter voor het schoonmaken. De
pachter is verplicht het gebouw
schoon te houiden en treedt tevens
op als concierge.
De heer de Koning vreest dat er
geen pachter te krijgen zal zijn, voor
de verkoop van een enkel kopje kof
fie etc. zal niemand tegenover de
gestelde verplichtingen een bedrag
als huur willen betalen.
De heer B. Dekker beziet het an
ders, men kan ook f500 toevragen.
De Voorzitter bevestigt zulks.
De heer Groeneveld vraagt of men
er ook kan inlopen om er iets te
gaan gebruiken.
De Voorzitter antwoordt hierop
ontkennend, het buffet is alleen ge
opend bij gelegenheden en niet door
lopend.
Ook dit voorstel wordt met al
gemene stemmen aangenomen, even
eens het voorstel van B. en W:
om een regeling vast te stellen voor
een Dorpshuiscoinmissie, die zal wor
Bij de wet is voorgeschreven dat
elke 10 jaar'n algemene bedrijfstelling
moet plaats vinden. De eerste telling
geschiedde in 1930. In 1940 was
zij in ©en vergevorderd stadium van
voorbereiding, doch de oorlogsom
standigheden waren oorzaak, dat de
ze geen 'doorgang- kon vinden. Omdat
de eerste jaren na de oorlog het.
bedrijfsleven nog niet voldoende was
gestabiliseerd om er een kostbare
momentopname van te maken, is de
bedrijfstelling niet zoals de volkstel
ling vervroegd.
In Mei 1947 is een volks- en wo
ningtelling gehouden, waaraan een
beroepstelling was verbonden, waar
van de uitkomsten een beeld van
de structuur van de werkgelegenheid
op dat ogenblik hebben gegeven.
Sinds 1947 zijn ongetwijfeld be
langrijke wijzigingen in het beroeps
leven ingetreden met betrekking tot
de personeelsopbouw en -omvang, ma-
chinieinstallaties, de producten en
handelswaren, enz.
Dagelijks worden aan het Centraal
Bureau voor de .Statistiek vragen ge
steld met betrekking tot de omvang
en de verspreiding van industrie-, am-
bachts-, winkel-, handels- en ver-
keersbedrij venhoeveel mannen en
vrouwen daarin werken, welke functie
deze personen vervullen, hoe de leef
tijdsopbouw in de verschillende tak
ken van het bedrijfsleven is, hoeveel
ondernemingen een bepaald product
maken of verhandelen en in welke
gemeente deze zijn gelegen.
Deze gegevens zijn voor de zaken
man van groot belang bij de markt
analyse en de regering heeft ze no
dig bij het uitoefenen van haar taak
en van vele economische onderzoe
kingen. In vele gevallen kan een
afdoend antwoord worden gegeven op
verschillende vragen, doch vaak moet
worden verwezen naar gegevens van
de telling 1930 die dus 20 jaar oud
zijn en dus nauwelijks meer bruik
baar zijn. De behoefte aan een alge
mene bedrijfstelling is daarom zeer
dringend.
Op 16 October a.s. zal in ons land
weder zo'n telling worden gehouden.
Ze heeft betrekking op alle bedrijven
op het gebied van nijverheid, handel
en verkeer, ongeacht of daarmede
al dan niet het maken van winst
wordt beoogd. De nijverheid omvat
zowel de industrie als het ambacht
en onder verkeer zijn ook de hotel-,
café- en restaurantbedrijven begre
pen.
De vragenlijsten worden door de
zorg van de gemeentebesturen uit
gereikt. In de eerste helft van Oc
tober zal alle bovengenoemde be
drijven een vragenlijst door tellers
worden uitgereikt. Elke fabriek, win
kel, werkplaats, kantoor enz., zal
v r 16 October (de teldatum) wor
den bezocht. In de tweede helft van
„Ik ben zo gelukkig met mijn Ka-
rel", zei ze naar hem opziend, „en
ik kan dit geluk zoveel meer en
zoveel beter waarderen na... na die
jaren, die achter me liggen en die..."
„En die je vergeten moet, waar
over we niet meer zouden spreken,
zijn we overeengekomen."
„Overeengekomen vroeg Jo ver
baasd. „Wanneer zijn we dat?"
„Dat is gebeurd woordloos en tijd
loos. We hebben er met over gespro
ken, omdat we er geen woorden voor
nodig hadden. We wisten van el
kaar dat het goed zou zijn aan die
tijd niet meer te denken en zeker
er niet meer over te spreken en
omdat wij elkaar ook zonder te spre
ken verstaan en begrijpen..."
„Ja, ja", riep Yonca juichend, „zo
is het Kareltje, zo is het. Wij ver
staan elkaar zonder woorden, omdat
we weten wat de andere denkt en
wat de andere gevoelt. Dat is de
ware telepathie. Ik denk zo dikwijls
aan je ontmoeting in liet Schwarz-
wald met dominee Lelie. Als ie hem
niet gesproken had, zou jij dan zijn
doorgegaan met de proberen mij te
vergeten
„Ik denk dat ik de onmogelijkheid
daarvan gauw zou hebben moeten
vaststellen en dan ben ik er zeker
van dat eindelijk toch wel eens een
van ons beiden iets gezegd of ge
vraagd zou hebben dat klaarheid
bracht."
„Maar het is toch prachtig zoals
dominee Lelie jou in korte tijd je
dwaling heeft doen inzien. Ik zou
graag eens naar hem toegaan en
met hem spreken. Zou dat kunnen
Zouden we samen naar Tiel kunnen
gaan? Vraag eens aan dominee Le
lie of we kunnen komen. Doe je
het? Doe je het gauw?"
„Wat een vraag, alsof ik iets wat
jij me opdraagt niet gauw zou doen,"
antwoordde Karei lachend. „Vandaag
nog gaat de brief naar Tiel."
En een week later reisden Yonca
en Karei naar Tiel. Ds. Lelie kwam
hen aan het station begroeten en
toen Roelants uit kracht der gewoon
te zijn vrouw wilde voorstellen, zei
de predikant:
„Maar dat is toch niet nodig, Roe
lants. Deze dame ken ik, het is
Yonca. Vergeef mij dat ik zo arro
gant ben u die naam te geven, maar
het zou me moeilijk vallen u me
vrouw Vermeer te noemen."
„Ik vind het zo lief van u domi
nee", antwoordde Yonca getroffen,
„dat u mij zo aanspreekt. Nu kennen
we elkaar al véél langer."
„Ja, dat wilde ik er ook mee be
reiken, dat we dadelijk tot elkaar
kunnen komen. Ik heb de eerste dag
al dat ik Roelants sprak gezegd dat
ik het meneer wegliet. Het spreekt
zoveel gemakkelijker."
„En toch", zei Yonca, „valt het
mij niet gemakkelijk u te zeggen, wat
ik u wil zeggen. Ik ben u zo dank
baar voor hetgeen u Karei hebt gewe
zen."
„Ik weet het Yonca. Je aanstaande
man, die er nu stralend uitziet, heeft
het me ook al gezegd en herhaaid en
daarom wil ik er niet nog meer van
horen."
Zij wandelden naar het dominees
huis in het Kalverbos, dat geen bos
maar een schraal driehoekig parkje
is. Zij werden door mevrouw Lelie
en de beide dochters ontvangen.
Mevrouw Lelie toonde zich diplo
maat door te doen blijken dat zij
juist genoeg en niet te veel wist van
liet angstige verleden van het jonge
paar. Mies en Henriette vertelden van
hun ontmoeting met Karei en toen
daarna ook de bezigheden der doch
ters ter sprake kwamen, drongen de
bezoekers er op aan van beider ar
beid wat te horen en te zien. Mies
nam haar viool en speelde met vir-
ituositeit enkele gedeelten uit het vi
oolconcert van Beethoven.
Henriette toonde hun enige proe
ven van haar ontwerpen, die onge
twijfeld een gedistingeerde smaak en
artistieke aanleg deden zien. Ze was
bezig aan een ontwerp voor de Maat
schappij Durera, waarvan ze de eerste
proef aan de bezoekers voorlegde.
De lettersoort, vertelde Henriettemet
het air van een vakkundige, was Fo-
relle-mager, corps 28 en uitgevoerd
in hel rood met licht grijs, dat een
fraaie combinatie vormde. De ini
tialen M en D. waren daaronder aan
gegeven in het devies van de firma
„Maximum debemus", wat Roelants
vertaalde als „Wij zijn tot het hoogste
verplicht" en hij voegde er bij dat
blijkbaar Henriette dat devies ook
tot het hare had gemaakt en zichzelf
de hoogste eisen stelde bij haar werk.
Het gezelschap keerde terug naar
de zitkamer en nu bleek dat Roelants
voor een verrassing had gezorgd. On
der het gesprek werd gebeld en de
dienstbode bracht een omvangrijk pak
binnen.
„Van Mijs", zei ze. „Het is besteld
zei de man".
„Van Mijs", vroeg de dominee ver
baasd, „van de boekhandel. Ik heb
niets besteld. Het moet een vergis
sing zijn. Ik zal ér straks heengaan.
Je zei daarnet Roelants..."
„Pardon dominee, ik vermoed dat
de boeken die daarin zijn, wel de
gelijk voor u bedoeld zijn. De bren
ger had gelijk, ze zijn besteld."
„Wat bedoel je?"
„Ik bedoel, dat ik u een verrassing
heb toegedacht, een klein geschenk."
„Klein is wel wat sterk uitgedrukt,
dunkt me. En waarom zou jij mij een
geschenk geven Toch niet omdat ik
met je gewandeld heb en we samen
wat hebben gepraat?"
„Dat is ook nog al sterk gezegd,,
dominee. Het is inderdaad bedoeld
als aandenken aan die tocht, toen u
mij iets groots en machtigs hebt toe
bedeeld."
„Wat een... onvergelijkelijke wijze
van overdrijving. Ik geloof niet dat
ik het kan acoepteren".
„Kijkt u eerst eens wat er in zit".
De dominee maakte het pak open
en vond de verzamelde werken van
Sören Kierkegaard.
„Kierkegaard", riep hij met ver
rukking. „Hoe ben je daar achter ge
komen
„Ik heb inlichtingen van bevoeg
de zijde gekregen."
„Ja, nu begin ik werkelijk te aar
zelen of ik het zal weigeren. Het is
mijn verlangen al heel lang om die
werken te bezitten, maar er was al
tijd iets wat voor moest gaan en nu
kom jij met een fijne neus en je
brengt ze me. Heb jij hem ingelicht
Dora?" vroeg hij aan zijn vrouw.
„Neen. ik ben totaal onschuldig.
Mij heeft meneer Roelants niets ge
vraagd."
Ds. Lelie keek vragend naar Roe
lants. (Wordt vervolgd)
