IK/\M1KIÊ1Ê1EM
Hoe verschillende plaatsen in onze omgeving den oorlog doorstonden
A larm
waarin opgenomen„NIEUWSBLAD voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard"
2E JAARGANG, NO, 3O
VRIJDAG 22 JUNI 1945
u«D VAN altena
Uitgever: K. VELTMAN te Drunen Algemeen Redacteur: J. H. ROZA te Heusden Drukkerij: FIRMA L. J. VEERMAN te HeusdeH
Abonnementsprijs: f 1.95 per 3 maanden; per week 15 ct.losse nummers 10 ct. Verschijnt Maandag en Vrijdag Advertentiën 20 cent per regel
Het Nederlandsche Volk is een
door en door democratisch volk, dat
van overheersching en onderdrukking
niets wil weten, een volk dat gaarne
critiek uitoefent en gaarne kankert
Ja vooral kankert over alles en
nog wat, vaak terecht maar dikwijls
ook ten onrechte.
Evenals verschillende andere volken,
heeft het 4 5 jaren onder het juk
van den bezetter gezucht en wij weten
het allen, alleen de Fuhrer, wist hoe
alles moest en zou gebeuren en
critiek was uit den booze. Iedere
schijn van critiek werd met het ruwste
geweld onderdrukt. Gelukkig, die
tijd ligt thans achter ons en wij zijn
weer vrij critiek uit te oefenen, zoo
veel als wij zelf willen, het mond-
houden is voorbij. Het volk maakt
van de geboden gelegenheid een ruim
gebruik en kankert er lustig op los.
Er is ook reden tot critiek. Er
beslaat ontevredenheid over de distri
butie van kleeding, schoeisel en
voedsel, over het Militair Gezag, O.D.,
over veel en velerlei. Het is de tijd
van kersen en hoewel er in de om
geving verschillende kersenboom
gaarden zijn, kunnen de burgers geen
kilo kersen bekomen. Vorige jaren
waren het Landwachters die de kersen
boomgaarden bewaakten, thans zijn
het controleurs. Vorige jaren waren
het N S. B.-autoriteiten die in de
boomgaarden om kersen kwamen,
nu zijn het Binnenlandsche Strijd
krachten, die hetzelfde doen. De
zwarthandel bestaat nog steeds,
groenten, aardbeien zijn niet, of al
leen tegen zwarte prijzen te koop.
Men begrijpt den maatregel niet,
waarom het Land van Heusden en
Altena maar steeds geïsoleerd en
afgesloten moet blijven van het andere
gedeelte van Noordbrabant. Men
ergert er zich «over, dat de een wel
en de andere geen vergunning voor
overtocht kan bekomen Waarom
grijpt de Waterstaat niet in bij het
overzetten vraagt men en moet dit
enkel door persoonlijk initiatief ge
beuren.
Gerepatrieerden moeten vaak we
ken op hun distributiebescheiden
wachten. Men wordt van het kastje
naar de muur gestuurd, de personen,
die men spreken wil, krijgt men
meestal niet te zien, men wordt door
een jong broekje afgescheept. De
toestand in velerlei opzicht, is nog
erger dan .voorheen.
Men is ontevreden over het ophalen
van N.S.B.'ers, waarom wordt de
een wel en de ander niet gehaald.
Waarom blijven zij, die kapitalen
aan de duitschers hebben verdiend
en op die manier levensmiddelen aan
het Nederlandsche volk onttrokken,
vrij rondloopen. Men zou zoo kun
nen doorgaan, doch wij willen het
hierbij laten. Reden tot kankeren
bestaat er dus wel.
Het Nederlandsche volk is geen
opstandig volk en is niet makkelijk
voor revolutie vatbaar, doch dan
geve de o?erheid ook zoo min moge
lijk gelegenheid tot critiek. Wij er
kennen gaarne, dat het ook voor de
overheid, een zwaren en moeilijken
tijd is, doch zijn er omstandigheden die
een genomen maatregel rechtvaar
digen, men lichtte het volk daarover
dan in. Als men. weet d^t iets niet
anders kan, dan berust men er in.
Wil men waarlijk bouwen aan een
nieuw en beter Nederland, dan zul
len de fundamenten van dit Nederland
moeten zijn gerechtigheid, rechtvaar
digheid en naastenliefde.
ANDEL. Ook Andel heeft, in
tegenstelling met ons eerste be
richt, waarin werd medegedeeld,
dat het niet veel van het oorlogs
geweld zou hebben geleden, ook
belangrijk te lijden gehad.
Een aantal huizen werden met
den grond gelijk gemaakt, terwijl
bovendien het aantal beschadigde
huizen ook zeer noog is. Andel
heeft ook 12 dooden, tengevolge
van de oorlogshandelingen te be
treuren, terwijl nog enkele perso
nen voor hun leven lang verminkt
zijn
Het grootste gedeelte van Andel
heeft tenslotte ook moeten evacu-
eeren, door plundering en vernie
ling leed de bevolking ook groote
schade.
BABILONIËNBROEK. Ook hier
heeft de oorlog zijn sporen achter-
gelatan. De eene woning heeft het
er beter afgebracht dan de andere,
maar geen enkele is onbeschadigd
gebleven
Eei 12-tal woningen zijn tot den
grond toe afgebrand, waaronder
verschillende boerenhofsteden an
dere kregen voltreffers van grana
ten vaardoor zij zwaar beschadigd
wercen en weer andere kregen
scheven en liepen daardoor meer
of ninder averij op. De duitschers
heblen veel vernield, terwijl paar
den, koeien, schapen, kippen en
konjnen werden weggevoerd of
geslicht. Alles wat ze grijpen en
vaneen konden was van hun gading
en dat alles moesten de bewoners
met leede oogen aanzien Het is
in een woord verschrikkelijk zooals
ze lebben huisgehouden.
Ib kerktoren werd opgeblazen,
waardoor de kerk werd beschadigd,
gelikkig niet ernstig, zoodat de
dieisten er nog in gehouden kun-
ner worden.
doen de geallieerde legers in
September van uit Belgie onze
grenzen naderden en de duitschers
de opslagplaatsen in Loon-op-Zand
en elders in de lucht lieten sprin-
gei, meende de bevolking, dat ook
om dorp spoedig bevrijd zou zijn.
Ho geheel anders is het evenwel
veiloopen, de bittere nasmaak van
he' langdurig verzet der duitschers
onlervonden wij nog dagelijks.
Op 25 October kwamen hier de
ee:ste frontsoldaten, die, hoewel
ome vijanden, gezegd moet worden,
zi<h als mensch gedroegen Spoe
dig werd dit evenwel anders, toen
dee militairen vervangen werden
dcor anderen
Je bevolking werd gedwongen
v<or den vijand te arbeiden, ja
zéfs bij nacht en des Zondags,
irnest er onder granaatvuur van
d< geallieerden, gewerkt worden.
De bevolking bleef niettemin in
di gemeente en hield het 8 weken
ut, in welk tijdsverloop 2 slacht-
ofers vielen met doodelijken afloop,
ttrwijl een getroffene zijn hand
noest missen. Het mag een wonder
beten, dat de bevolking het er
tetrekkelijk nog zoo goed heeft
agebracht.
Zoo brak 27 December 1944, de
dag na Kerstmis aan. Met dezen
dag, het bericht, dat de ingezetenen
binnen een uur moesten evacueeren
Het was reeds avond en pik donker
en met achterlating van bijna alle
have en goed, moest de burgerij
vertrekken. Het was een einde-
looze kolonne van hier op den weg
naar Andel, de eenige weg die nog
begaanbaar was, alle andere wegen
stonden reeds onder water. Daarbij
vond herhaaldelijk beschietingen
plaats uit geallieerde kanonnen,
waardoor een paard werd gedood.
Zoo kwam de bevolking in den
nacht in Andel, Giesse.a, Rijswijk
aan en werd voor het verdere van
den nacht een veilig onderkomen
gezocht en den volgenden dag een
plaats waar de bewoners op den
afloop van den oorlog moesten
wachten, hetgeen nog 21 weken
moest duren.
De ontvangst liep zeer uiteen in
bovengenoemde dorpen. Een groot
gedeelte van de bewoners van Andel,
Gïessen en Rijswijk, hielden zich
uitstekend en behandelde de ge-
evacueerden op een waardige en
menschelijke wijze. Er waren echter
uitzonderingen, menschen, die de
arme evacué's die. alles hadden
moeten achterlaten, nog minder
behandelden dan een dier. Van
één gezin was de vrouw ziek, er
was geen bed voor haar om op te
slapen. Men ging naar een boer,
om een paar bossen stroo vragen
opdat zij hare zieke ledematen
daarop kon uitstrekken. Deze bos
sen stroo werden evenwel geweigerd,
waarmede deze boer bewees, dat
hij nog minder was dan de moffen
die blijk hadden gegeven nog wel
wat voor een zieke over te hebben.
Toen eindelijk het tijdstip was
aangebroken, dat de bewoners
mochten terugkeeren, ontdekken
zij op welk een schandalige manier
de moffen hadden huisgehouden.
Alles wat slechts eenigzins waarde
had was gestolen of stuk geslagen
of gehakt, of overhoop geworpen.
Het eéne voorwerp vond men hier
het andere daar terug, doch de
grootste helft van meubilair enz.
is verdwenen en maar al te vaak
slaat men zijn handen op een leege
plaats.
Ons voorheen zoo rustig dorpje
is een ruïne geworden, verschillende
bewoners zijn dakloos. Nu echter
moffen en N S.B.-kliek verdwenen
zijn, kan aan den opbouw worden
begonnen en kan getracht worden
er weer zoo spoedig mogelijk boven
op te kómen. Dit zal vanzelfspre
kend nog wel eenigen tijd duren,
aangezien er groote schaarschte is
aan materiaal. Het onder water
zetten van onze vruchtbare bouw
en weilanden, vordert eveneens
veel tijd, om ze weer in* orde te
krijgen, daaraan wordt thans uit
alle macht gewerkt, zoodat ook dit
binnen afzienbaren tijd wel weer
in orde zal komen, al is dit alles
voor dezen zomer natuurlijk ver
loren.
MEEUWEN. Deze plaats heeft
buitengewoon veel door de oorlogs
handelingen geleden. 6 maanden
lang heeft het granaten geregend.
Van de 04 perceelen zijn er 10 af
gebrand, 11 geheel ingestort en 34
zwaar gehavend. Van 11 perceelen
zal alsnog blijken dat zij afgebro-
ken zullen worden.
De toren met de yrachtige, zware,
eeuwenoude klok, de Ned. Herv.
Kerk en Koor.zijn geheel afgebrand,
terwijl de Pastorie door bominslag
geheel en al is verwoest.
Aan den Meeuwenschenaijk zijn
8 perceelen afgebrand, terwijl de
rest min of meer b.eschadigd is.
Ook aan diverse boomgaarden is
veel schade aangericht door gra
naatvuur Dato )3 Juni is de ge
meente gedeeltelijk vrijgegeven. De
bewoners kunnen voorzoover zij
nog een plaatsje kunnen vinden,
thans na een afwezigheid van 7V2
maand terugkeeren
Massale bijeenkomst van de G.O.I.W.N.
Zaterdagmiddag had in het gebouw
„De Preekerspoort" te 's Bosch een
massale bijeenkomst plaats van de
oud-illegale werkers der districten
's Hertogenbosch, Oss, Veghel en
Waalwijk.
In een rede schilderde Mr. Claudius
Prinsen de beteekenis van het offer
der gevallenen in den strijd tegen den
gemeenschappelijken vijand, terwijl
meerdere sprekers het woord voerden.
Na afloop der vergadering ging het
in optocht, (ongeveer 600 oud-illegale
werkers namen daaraan deel), naar het
Militair Commissariaat, om het onder
staande manifest aan te bieden. Aan
gezien zij de deur gesloten vonden,
werden onder het zingen van het
Wilhelmus enkele exemplaren aange
plakt.
Wij laten hier den tekst van het
manifest volgen.
ALARM!
De leden der Gemeenschap O.I.W.
Nederland gevoelen zich verplicht
zich langs dezen weg tot de Bevolking
te wenden.
Nederlanders! Wij maken ons reeds
geruimen tijd ongerust over de ont
wikkeling van den toestand. Ook na
de bevrijding bleven we ons inspan
nen voor een nieuw en beter Neder
land, maar het heeft niet veel mogen
baten. Een muur van onwil, onop
rechtheid, egoïsme en bureaucratie
staat in den weg
Wij zijn echter niet voornemens bij
de pakken te gaan neerzitten. Onze
strijd voor waarheid, gerechtigheid en
naastenliefde is voor ons niet minder
dan de inlossing van een eereschuld
aan onze gevallen, gevangen en ge
kwelde vrienden. Deze strijd steunt op
dezelfde geest van verzet, die. ons tij
dens de bezetting bezielde tegenover
de moffen, de vijand van ons volk.
OndergeteekencLe
wonende te.
straat
wenscht zich met ingang van 1 JULI 1945
te abonneeren op »DE SIRENE*, abonne
mentsprijs f 1,95 per 3 maanden
