De Sirene loeit!!
Politiek van de week.
waarin opgenomen„NIEUWSBLAD voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard"
SCHAPENSCHURFT.
3E JAARGANG. No. 6
DONDERDAG 28 MAART 1946
van Atf LNA
Uitgever: K. VELTMAN, Drunen Algem. Redacteur: J. H. ROZA, Heusden Drukkerij: FIRMA L. J. VEERMAN, Heusden - Tel. 19, Giro61525
Verschijnt Maandag en Donderdag Abonnementsprijs: f 1.95 per 3 maanden per week 15 ct.losse nummers 10 ct Advertentiën 20 cent per regel
Advertentiën en berichten worden ingewacht: Voor het Maandagnummer tot Zaterdagmorgen uiterlijk 10 uur; voor het Donderdagnummer tot Woensdagmiddag uiterlijk 2 uur
Ondanks alles is de Iraansche kwestie
langzamerhand naar den Veiligheidsraad
der UNO toegegroeid en is er met "één
dag uitstel ook in terecht gekomen.
Het begon vorige week met een of-
ficiëel protest van den Iraanschen Am
bassadeur te Washington bij het secre
tariaat van de Vereenigde Volken, be
treffende de Sovjet-Russische activiteit
in Iran, toch wilde hij dit feit niet als
onvriendelijke daad uitgelegd zien. De
Iraansche wet legt haar regeering deze
verplichting op.
De volgende dag verzocht Cromykp,
de Russische vertegenwoordiger in de
Veiligheidsraad, de bijeenkomst van de
zen Raad uit te stellen tot 10 April,
om hem gelegenheid te geven zijn ver
klaringen voldoende voor te bereiden
en zoo volledig mogelijk inlichtingen
van zijn regeering te ontvangen.
Onmiddellijk daarop diende Stettinius,
de Amerikaansche gedelegeerde, een
eisch in der Amerikaansche regeering
dat de Veiligheidsraad op 25 Maart
zou bijeenkomen.
Trygve Lie, de secretaris-generaal der
UNO, antwoordde hierop, dat de Raad
over deze kwestie zou beslissen.
De Britsche permanente afgevaardig
de, Sir Alexander Cadogan, voorspelde
dat 4e Veiligheidsraad de Iraansche
kwestie als een geschil zou beschouwen
en niet als een toestand, zoodat Rus
land niet kan stemmen.
Het Russische verzoek om uitstel werd
door Frankrijk gesteund, vermoedelijk
omdat ze de zaak daar liever onderling
geregeld willen zien en bovendien ien
waarschijnlijk vooral, omdat ze liever
niet gedwóngen worden tegen Rusland
te moeten stemmen, daar zij van hun
kant in de Spaansche kwestie steun ont
vangen van de Sovjet-Unie.
President Truman verklaarde nog, dat
ode Veiligheidsraad in ieder geval op
Maandag 25 Maart zou bijeenkomen.
'Ook Trygve Lie verklaarde hetzelfde,
daar volgens hem dringende .zaken te
•behandelen zijn.
De zienswijze der Vereenigde Staten
over de Iraansche kwestie zal door Byr
nes persoonlijk in den Veiligheidsraad
naar voren worden gebracht.
De Britsche delegatie had instructies
ontvangen zich ie verzetten tegen elke
sserdaging der kwestie ?n den Raad.
Stalin verklaarde in een interview,
dat hij aan de UNO groot belang hecht
te als een waardevol instrument voor
het behoud van den vrede en de inter
nationale veiligheid. Hij zeide overtuigd
te .zijn, dat noch de landen noch hun
legers naar een nieuwen oorlog ntreven.
De huidige oorlogsvrees heeft dus geen
reden van bestaa^, aldus Stalin, en
moet onder alle omstandigheden wor
den weerlegd.
Truman heeft zijn groote voldoening
geuit over deze verklaringen.
Zondagavond kwam via Radio Mos
kou plotseling het bericht, dat behou
dens onvoorziene omstandigheden -de
ontruiming van Iran door het Roode
Leger in vijf tot zes weken voltooid
zal zijn. Dit bericht wekte echter onmid
dellijk de argwaan van Engeland en de
Vereenigde Staten, daar het niet gehdel
ongegronde vermoeden bestond, dat de
Ru-s^n getracht hebben hun prestige te
redden door hun troepen uit Iran terug
te trekken, in ruil voor een algeheel
ze'fbes'uur van Azerbeidsjan en de op
richting van een onder Sovjet-Russische
controle staande oliemaatschappij.
Mm moet immers hierbij ook niet
vergt ten. dat naar schatting op dat
moment nog ongeveer 100.000 man Rus
sische troepen in Noord-Iran aanwezig
waren. Of hierdoor een geheel vrijwilli
ge en onpartijdige overeenkomst gega
randeerd kan worden lijkt een zeer pe
nibele vraag.
De Iraansche ambassadeur te
Washington hield het ook voor vast
staand, dat het bezwaar van de Russi-
he inmenging in Iran nog bestond en
verklaarde het protest bij den Veilig
heidsraad te zullen doorzetten.
Toen Maandagavond de Veiligheids
raad weer bijeenkwam, werd biijl de
openingszitting besloten, de behande
ling der kwestie 24 uur uit te stellen,
teneinde de diplomatieke vertegenwoor
digers te Moskou en Teheran in staat
te stellen, zich er officieel van te over
tuigen, dat de Sovjettroepen bezig zijn
Perzië te ontruimen. Reeds voor de zit
ting waren de delegaties dit officieus
overeengekomen.
Onmiddellijk kregen via hun regee
ringen de Amerikaansche en Britsche
ambassadeurs te Teheran opdracht een
onderzoek in te stellen naar die redenen:
van het Russische besluit tot ontrui
ming.
Ook zal een Britsche delegatie ,.van
parlementsleden zich naar Perzië bege
ven om zich persoonlijk op de hoogte
te stellen.
De volgende faze zal zich wel voor
namelijk afspelen in den Veiligheidsraad
waar Rusland zich ook nog zal hebben
te verantwoorden over de schending van
het verdrag der Big Three, waarbij was
bepaald, dat de ontruiming op 2 Maart
voltooid had moeten zijn.
Ten aanzien van Spanje verklaarde
Churchill in een interview, dat hij van
meening was, dat de Spanjaarden zich
best van Franco zullen willen ontdoen
maar dat zij zich anderzijds niet door
vreemdelingen de wet willen laten voor
schrijven. Daarom pleitte hij ervoor hen
hun eigen gang te laten gaan.
De Fransche ministerraad daarentegen
heeft besloten een nieuwe nota aan En
geland en Amerika te sturen om de
kwestie alsnog voor den Veiligheids
raad te brengen. Te Parijs meent men dat
de gematigde leden van het kabinet
hiermee de beschuldiging willen weer
leggen dat zij op de hand van Fran
co zouden zijn en tevens tijd willen win
nen en voorkomen, dat Frankrijk in de
Veiligheidsraad op één "lijn zal worden
gesteld met Rusland.
Zondag zond de Spaansche regeering
een waarschuwing aan Engeland en
Amerika betreffende Fransche militaire
voorbereidingen aan de Fransch-Spaan-
sche grens en wees alle verantwoordle
lijkheid A*oar de gevolgen van zich af.
Men verwacht dat Londen op deze
nota niet zal antwoorden.
In België is het kabinet Spaak 24
uur na liet voorlezen der regeerings-
verklaring gevallen met 90 stemmen
tegen, 90 voor en 15 blanco.
De Chr. Volkspartij zegde haar steun
toe en hoopte op een samengaan van
socialisten en katholieken.
De sociaEsten op hun beurt weiger
den echter hardnekkig iedere samen
werking met de katholieken en verzoch
ten den steun van communisten en libe
ralen om het kabinet jte redden.
De liberalec verklaarden echter zich
te moeten on.houden.
De communisten beloofden voorwaar-
delijken steun, maar verklaarden zich
ontevreden over den nieuwen minis
ter van Landsverdediging.»
Hierop zag Spaak zijn kabinet ver
loren, maar toch verklaarde hij nog het
te betreuren, dat de programma's der
partijen zoo dicht bij elkaar staan, maar
dat de personen weigeren samen 1(S
gaan. De realiteit is, dat geen enkelje
partij op dit oogenblik kans ziet iets te
doen.
De Prins-Regent ontving later De
Schrijver, voorzitter der Chr. Volkspar
tij, en belastte hem met een informatie-
opdracht, met de uitvoering waarvan de
ze onmiddellijk een aanvang maakte.
De communistische partij verzet zich
echter ten sterkste tegen deelname van
de C.V.P. aan de regeering, zelfs indien
een regeering van Nationale Eenheid
tot stand zou komen.
Het gaat er op lijken als zou België
het in het vervolg zonder kabinet moe
ten doen.
Frankrijk en Libanon zijn overeenge
komen, dat alle Fransche- troepen op
zijn laatst op 31 Dec. 1946 geëvacu
eerd zullen zijn, terwijl het gros reeds
voor 30 Juni zal zijn vertrokken.'
Onder de gedetineerden bevond zich
een reeds bejaard persoon, genaamd A.
v. d. Dobbelsteen, woonachtig te Til
burg. Deze persoon was niet alleen in
valide, maar had daarnaast tevens een
oorontsteking, waarvan hij eind Novem
ber 1945 door den dokter genezen werd
verklaard.
Overgebracht naar het kamp „Steur-
gat", wegens liquidatie van het kamp
Giessen, werd hij aldaar opgenomen in
een ziekenzaal. Toen v. d. Dobbel
steen in den nacht van 28 op 29 Jan.
jl. onwel' werd, schreef de dokter hem
den volgenden ochtend medicijnen voor,
die hem door een bewaker, een ziekere
de Haan, die zich als verpleger uitgaf,
werden toegediend.
In den avond van den 29en Januari
bracht de Haan de medicijnen, terwijl
hij *tot de a rijd ere geïnterneerden zei:
„Als hij weer van; die kuren krijgt,
sla hem dan maar op z'n donder, want
hij simuleert, zoo groot als hlij is. En
als jullie het niet doen zal Ik het wei
eens eventjes doen, dan is hij zoo gene
zen."
In den ochtend daarop volgend ver
scheen de Haan met een verpleger.
Na v. d. Dobbelsteen te hebben aange
kleed namen ze hem mee naar het ver-
bandhuisje. Omtrent hetgeen zich daar
heeft afgespeeld kan men zich niet ver
gissen wanneer men weet, dat eenigen
tijd later de deur geopend werd, v. d.
Dobbelsteen met ontbloot onderlichaam,
de beenen over den grond sleepend
en met beloed hoofd naar een bunker
werd' gesleurd.
Het toeval wilde dat z'n vrouw en
kind hem 's middags kwamen opzoeken.
31 Januari werd hij "weer uit den
bunker gehaald en overgebracht naar een
andere zeikenzaal gebraccht waar het
raam gesloten werd en de Haan op
wacht stond om eventueele nieuwsgie
rigen uit de buurt te houden. De dok
ter werd terstond gewaarschuwd en een
priester diende hem de laatste H. Sacra
menten toe.
Den volgenden dag omstreeks 12 uur
kwam een ziekenwagen uit Gorincbem
den ongelukkige weghalen. Hij werd
in een deken gerold en op een bran
card gegespt de wagen ingedragen. La
ter beweerde men dat Ijij tijdens den
tocht naar het ziekenhuis overleden was.
Is het verantwoord, dat dergelijke
personen mede mogen helpen aan de
politieke herscholing van hen die, al
hebben ze dan gefouteerd en moeten ze
daarvoor thans hun straf uitboeten, toch
even goed mensch zijn en daarom ook
dien overeenkomstig behandeld dienen
te worden. Of vallen zij, door het feit
dat ze zich „misschien?" misdragen
hebben automatisch buiten het gebod
der naastenliefde? Laat hen, die zijn
belast met de herscholing en zich maar
al te vaak door hun wraakgevoelens of
door een gevoel van overmacht willen
laten gaan, naar eer en geweten hier
een antwoord op geven en ik weet heel
zeker dat ze zich dan wel tweemaal
zullen bedenken alvorens zich te buiten
te gaan aan dergelijke lage mofsche
gruweldaden.
Eenige tijd geleden vertelde mij een
bewaker die zelf als politiek gevangene
in een duitsch interneeringskamp had
gezeten: „Ik weet wat het zeggen wil
opgesloten te zitten. Het zal bij mliji
dan ook niet opkomen hen het leven
ondragelijker te maken dan het reeds
is, integendeel, ik zal hen zooveel het
in mijn vermogen ligt behulpzaam zijn".
Mochten allen deze meening zijn toege
daan, het zou niet alleen veel leed ver
zachten, maar bovendien zou dit optre
den respect afdwingen ten opzichte van
het beleid der regeering, die deze per
sonen aanstelt en... uit hun ambt ont
zet wanneer ze zich misdragen.
Ik zou aan de opsomming van deze
walgelijke praktijken nog ellenlange ar
tikelen kunnen wijden, doch dit ligt
allerminst in mijn bedoeling.
C Tot sjot nog één voorval waaruit
we de conclusie zouden kunnen trek
ken: om der wille van de smeer likt
de kat den kandeleer.
De zich thans nog Commandant Blom
noemende persoon was niet afkeerig
van een borrel en heeft dit ook duide
lijk laten zien in het voorjaar van 1941,
toen hij bijna eiken avond een bezoek
bracht aan het café van v. d. Heuvel
te Nieuwendijk. Hij' scheen het zelfs
zoo bont te maken dat zijn vrouw zei
„Ik wilde dat die moffen maar weg
waren, want mijn man komt eiken avond
dronken thuis". Het was in genoemd
café dat een .Duitsch officier, ge
naamd Lupke, Blom een pluim op den
hoed stak door in zijn bijlzijn te vertel
len: „Dat is de eenigste Hollandsche
soldaat die we hier ontmoet hebben,
die tegenover ons een correcte houding
aanneemt en salueert."
Blom, hiermede vermoedelijk zeer in
genomen, liet zich van zijn kant niet
onbetuigd ten zei: „Laat „Mientje" maar
in Engeland, want ik heb nu veertig
piek in mijn handen en dat is iets an
ders dan voor den oorlog, nu kunnen
we (tenminste nog eens een flinke bor
rel koopen." Op de vraag van een
der aanwezigen wie hij met „Mientje"
bedoelde, gaf hij ten antwoord„We*
,Mientje" die aan den overkant zit."
Is het niet betreurenswaardig, dat
Harer Majesteits wapenrok thans nog
wordt ontsiert door personen die zich
op een dergelijke laaghartige wijze over
onze geëerbiedigde Koningin hebben uit
gelaten?
Laten we hopen dat ook daar, even
als op zoovele andere plaatsen, spoe
dig de juiste man op de juiste plaats
zal worden gesteld.
(Onder verantwoordelijkheid van
den Uitgever).
Bij de vele plagen welke de oorlog
ons bracht voegt zich njog een nieuwe.
Door gebrek aan bestrijdiitgsmiddelen
en controlemogelijkheden vanwege het
Vee artsenijkundige Staatstoezicht, heeft
de voor 1939 bijna in ons land niet
meer voorkomende schapenschurft zich
zoo onrustbarend uitgebeid, dat zulks
bij niet zeer snel ingrijpen voor de
schapenstapel een nationale ramp dreigt
te worden.
In overleg met het Veeartsenijkun-
dig Staatstoezicht zal de Ned. Wolfe
deratie thans trachten een bestrijding
in het leven te roepen waarvan de deug
delijkheid is bewezen door een op rui
me wijze opgezette proef voor 3e Ver-
eeniging van Oud-leerlingen der Rijks-
Iahdbouwwinterschool te Schagen, on
der leiding van den dierenarts P. de
Boer aldaar. De voortzetting van deze
methode heeft Hollandsch-Noorderkwar-
tier bijna geheel vrijgemaakt van deze
ziekte
De Ned. Wol federatie roept aller
hulp in om deze bestrijding zoo goed
mogelijk te organiseeren. De Provinci
ale Wolvereeniging voor Noord-Brabant
zal zich in deze Provincie met de or
ganisatie belasten en vraagt daartjoe
de medewerking van de Zuivelfabrieken.
De bedoeling is, dat deze de gegevens
uit hun omtrek verzamelen en deze aan
de Prov. Wolver, doorgeven als in hun
omtrek bestrijding noodig blijikt. Het
meest gewenscht is een aantal te behan
delen dieren van 140 a 200 stuks op
een centraal punt bijeen te brengen, wel
ke dan in één dag kunnen worden be
handeld. Ongeveer 10 dagen later wordt
de behandeling herhaald. De Ned. Wol
federatie zo^gt voor de instrumenten,
de middelen en de leiding, terwijl door
den Rijksveeartsenijkundigen Dienst toe
zicht zal worden gehouden.
De kosten voor de beide handelingen
zijn voor een volwassen dier ong. f 2,50
per stuk terwijl deze voor lammeren
naar rato van de ontwikkeling voorloo-
pig ong. f 0,50 zullen bedragen.
Het risico van de behandeling blijft
voor rekening van den schapenhouder.
Na de tweede behandeling worden
de schapen vanwege Staatstoezicht na-
