Nummer 203. Zondag 21 December 1879.
2e. Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Bekendmakingen.
BUITENLAND.
Belgie.
FEUILLETON.
:id en Zegepraal,
ra.
Frankrijk.
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond
Abonnementsprijs per 3 maanden/1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
STAAT YAN BRIEYEN
geadresseerd aan onbekenden.
Gedurende de eerste helft der maaud Nov.
Uit Drnnen.
J. Kuijpers. Lemmer.
Joh. W. Moras. 's-Hertegenbosch.
Kunnende de brieven 'door de afzenders aan
lie' Postkantoor alhier worden terugontvangen.
De Directeur,
BAGGERMAN.
Waalwijk, den 30 Nov. 1879.
Uitgever: ANTOON TIELEN te "Waalwijk.
Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht»
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
zoodat hij altijd aanzienlijke
Het Gemeentebestuur van Waalwijk
Gezien het adres van Christiaan .Tacobus van
de Werfp verzoekende vergunning tot het oprich
ten eener schietinrichting met schietgeweer flobert)
in het perceel kadaster gemeente Waalwijk sectie
C. no
Gelet op de wet van den 2n Juni 1875 (Staats
blad no 95), tot regeling van het toezicht bij het
oprichten van inrichtingen welke gevaar, schade
oi hinder kunnen veroorzaken
Brengt het door den adressant gedane verzoek
ter algerneene kennis, met bericht, dat het daar
toe strekkende verzoekschrift met de bijlagen
bedoeld in art. 5 der voorschreven wet, op de
Secretarie der Gemeente ter kennisneming is ter
visie gelegd, en dat op den 14n dag na de dag-
teekening dezes zijnde den 30 December 1879,
door Burgemeester en Wethouders der voormidd.
ten 11 ure op het Gemeentehuis eene zitting zal
worden gehoudenteneinde een ieder gelegenheid
te geven zijne bezwaren tegen die oprichting,
mondeling of schriftelijk in te brengen.
Het Gemeentebestuur voornoemd
Dë Burgemeester,
P. VAN ES LB.
De Secretaris,
F. W. VAN LIEMPT.
Waalwijkden 16 December 1879.
Te Brussel heeft men ontdekt, dat een magis
traatspersoon aldaar die zich in de eerste krin
gen bewoogen altijd bijzonder gelukkig was in
het baccarat speldaarbij valsch speelde. Hij
wist nl. wanneer het lot hem gunstig wasop
behendige wijze, ongemerkt zijn inzet te ver-
grooten b. v. onder een stuk van 1 fr. een van
Judith was aanstonds gereed en de huishoud
ster was blijde zich op deze wijze van haar
ontslagen te zien. Menigen wenteltrap en trap-
vleugel moest zij bestijgen voor zij de kamer
der oude vrouw bereikte en toen vernam Judith
dat zij eerst moest worden aangediend.
„Ik kan wel met u binnengaan", sprak zij
//de arme Ruth kan mij niet zien." Zij trad
dus zacht maar niet onopgemerkt binnen.
De blinde vrouw zat in een leuningstoel bij
den vrolijk knappenden haard en stond in eene
half vragende beweging optoen zij nog andere
voetstappen bemerkte.
„Het is miss Graystone, die ik met mij ge
bracht heb en die n verlangde te zien Ruth",
zeide mejufvrouw Bateby.
«Hoe! Judith Graystone?" vroeg de oude
vrouw verheugd. „Kom hier mijn kind en geef
mij uwe hand."
Mejuffrouw Bateby kon een glimlach niet
onderdrukken toen zij iemand van meer dan
dertig jaren kind hoorde noemendoch zij be
dwong voor het oogenblik de scherpe taal die
op het punt was haar te ontsnappen.
„Ik ga nu heen", zeide zij tot Judith, „en
misschien kom ik straks nog even aanwippen."
Judith sloeg op haar een dankbaren blik en
mejuffrouw Bateby vertrok.
„En vertel mij nu eens alles, beste meid,
ze!de de blinde zoogmoederde hand die zij
10 fr. te schuiven
sommen won.
Eenigen tijd heeft hij dat bedrog gepleegd
zonder dat iemand kwade vermoedens had, maar
onlangs kreeg men achterdocht, lette nauwkeurig
op zijn spelen, en ontdekte zijn geheim.
De zaak is op dit oogenblik gesteld in handen
van eene eere-jury bestaande uit raadsheeren
van het hof van Appél.
Te Brussel is van niets anders sprake dan van
dit schandaal en vervolgens van het door de pers
ontworpen weldadigheidsfeest.
Het bal dat gegeven zal worden heeft als
comité van begunstigingnaast dat van de pers,
een commissie waarin zitting hebben prins de
Lignegraaf de Beaufortbaron d'Anethan
graaf de Renesse enz. De weldadigheid wischt
alle politieke oneenigheden uit, en Liberaleneu
Katholieken gaan hand aan hand, om het voor
gestelde doel te bereiken ondersteuning der
noodlijdenden.
Uit Antwerpen wordt gemeld dat de Re
geering aan het bestuur der stad een subsidie
van 100,000 fr. beeft toegezegd tot tegemoet
koming in de kosten eener grootsche viering van
de onafhankelijksfcesten in 1880. Een gelijke
som weuschen burgemeester en schepenen daar
voor beschikbaar te stelle:'.en weldra zal met
de aanvrage van dit krediet Tiet programma der
feesten aan de goedkeuring van den Antwerpen-
schen gemeenteraad worden onderworpen. Op
dit programma komen de volgende feestelijkhe
den voor een grootsch Venetaiansch avondfeest
op de Scheldede uitvoering eener nationale
cantate in den geest 'van de Rubens-cantate
waarmede indertijd zooveel succes werd ingeoogst,
inwijding der nieuwe schietbaan van de garde
civique door een wedstrijd tusschen Belgische en
buitenlandsche schutters; inwijding van nieuwe
havenwerken en losplaatsêlS'inwijding van een
gedënkteeken ter herinnering aan den afkoop
van de Schehletolonthulling van het standbeeld
van Quentin Metsys; roeiwedstrijd op de Schelde;
paarden-wedrennenalgerneene illuminatie
vuurwerkenz. enz. Het plan bestaatdat de
koninklijke familie een deel dezer feesten zal bij
wonen zij zal niet per spoor naar Antwerpen
komendoch door een eskader van feestelijk
getooide stoombooten te Boom ontvangen worden
en van de zijde der Schelde haren intocht in de
stad maken.
- Uit de opgave vau de opbrengst der Pie-
ters penning was gebleken, dat deze in dit jaar
20.000 frs. minder opgebracht had dan in het
vorig jaar. Een onbekende heeft toen aan de
Commissie over de Pieterspenning 100.000 frs.
gezonden. De wijzewaarop het rapport van
deze „Koninklijke gave„ spreekt, doet vermoeden
dat de gever de Koning zelf is.
De exprestrein die des ochtends uit Brus
sel naar Calais vertrekt w is jl. Maandag aan
eeu groot ongeluk ontkomen. Over een lengte
van ongeveer 200 meters tusschen Ghislenghein
en Isiéres waren de rails opgebroken. Kort voor
de aankomst van den trein aan eerstgemeld sta
tion werd het gevaar door de baanwachters be
merkt, die onmiddellijk gevaar seinden, zoodat
de trein nog in tyds kon stoppen en de reizigers
er met een uurtje wachten tot de nieuwe rails
geplaatst waren afkwamen.
Een Jury-liddie niet verschenen was
werd gister door het Hof Assises van Braband
tot een l)oete van 500 frs. veroordeeld. Heden
vernam het Hof tot zijn niet geringe verrassing,
dat het een man had veroordeelddie sedert
lang dood en begraven was en derhalve als jury-,
lid moeielijk meer kon optreden.
in de hare hield dichter tot zich trekkende
„hoe het u zooal gegaan is sedert wij elkander
niet gezien hebben en waar gij tegenwoordig in
dienst zijt."
„Gedurende vier jaren ben ik in dezelfde be
trekking gebleven goede min", hernam Judith,
„maar daar ik mijne jonge leerlingen niet verder
brengen kon in hetgeen zij weten moesten heeft
men mij gezegd eene andere betrekking te moeten
zoeken."
7, Arm kind", zeide de oude vrouw„en waar
zijt gij dan nu?"
„Op het oogenblik hier", hernam Judith met
een nauw merkbaren lach. „Ik heb nog geen
thuis gevonden. Maar morgen moet ik er op
uitwant zoo knn ik niet blijven."
„Hebt ge dan nog geen andere betrekking?"
vraagde Ruth.
„Helaas neenzeide Judith. „Het schijnt
dat niemand mij wil hebben. Doch dat komt
er niet op aan zeg mij eens hoe gij het in die
vier lange jaren, sedert ik u verliet, gesteld
hebt
Is het pas vier jaren vroeg zij. „Ik dacht
dat het reeds veel langer was. Gij zult zoo lang
niet meer wegblijven niet waar Judith
„Ik zou reeds eerder gekomen zijn, lieve min,
maar uw hier zijn is en blijft toch altijd bij
vreemden en zoo dikwijls ik hier kom gevoel ik
dat ik er niet thuis behoor. Daarenboven zou
ik wanneer ik n bezoeken wilde en een retour
biljet nam slechts weinige oogenblikken bij u
kunnen vertoeven. Nu ben ik met juffrouw
Bateby medegereden maar ik zou het niet altijd
zoo treffen en de helft van mijn tijd verhezen
met van en naar het station te loopeu", sprak
Judith.
Slechts met de hulp der Rechterzijde blijkt
het Fransche Kabinet zijn jongste «overwinning
behaald te hebben zoodat het inderdaad meer
dan. waarschijnlijk wordt, dat President Grévy
I het Kabinet zal vernieuwen, en wel zoo, dat het
niet langer bijna uitsluitend bestaat uit leden
var. het Linker Centrum, maar uit de zooge-
j naamde Republikeinsche Linkerzijde,
i Voor de eenvoudige orde van den dag, die
het Kabinet had verklaard als eene motie van
wantrouwen te zullen beschouwen hebben ge
stemd 28 Bonapartisten, 3 Monarchisten en 85
Republikeinen,, o. a. Brisson en Spuller. Tegen
stemden 241 Republikeinen, 1 Monarchist en 4
Bonapartisten. De rest onthield zich van stem
ming. Voor de gemotiveerde orde van den dag,
door Waddington aangenomenstemden 234
Republikeinen. Tegen stemden 57 leden der
uiterste Linkerzijde. Een groot deel der Repu
blikeinsche Unie en al de leden der Rechterzijde
onthielden zich.
„Dat is waar ook", zeide Ruth, „daaraan
dacht ik niet. Gij ziet hoe baatzuchtig ik ben.
Ik denk altijd maar om numero een."
„Gij baatzuchtig!" zeide Judith.,, Dan wensch-
te ik dat er maar veel zulke baatzuchtige
menschen in de wereld waren goede geduldige
zieldie gij zijt zoo opgeruimd en nimmer
klagende onder uwe zware beproeving. Mij dunkt
het moet eene bezoeking zijndie nauwelijks
te dragen is r vooral wanneer men eens het ge
not van het zintuig des gezichts heeft gehad."
„Dat geloof ik niet, mijn lieve", antwoordde
Z1j.' ogij begrijpt dat ik mij alles wat ik rondom
mij hoor praten mij kan voorstellen dat ik
niet zou kunnen doen zoo ik nooit had kunnen
zien. O, het moet een vreesselijke bezoeking
zijn voor hen die blind geboren zijn Ik kan
God niet dankbaar genoeg zijn voor de wijze
waarop hij mij het gezicht ontnam langzamer
hand werd ik er op voorbereid door hetgeen
men de staar noemt. Maar nu ben ik er aan
gewoon en nu en dan komt een van de meisjes
mij wat voorlezen of juffrouw Bateby wat praten.
Met aanstaande driekoningen is het al twintig
jaar geleden sedert ik voor het laatst het dag
licht zag."
„Komt mevrouw Mortcamby u wel eens be
zoeken vraagde Judith.
„Ja somtijds", was het antwoord „wanneer
zij geen volk heeft. Maar doch neen ik mag
niet klagen. Het is al zeer vriendelijk van haar
een oud mensch die niets meer doen kanbij
zich in huis te houden ik kan er haar niet
dankbaar genoeg voor zijn."
„Gij zijt immers geen twintig jaar blind ge
weest zeide Judith.
„Wel neen", antwoordde zij„Mevrouw nam
De sympathie trouwens tusschen de Uiterste
Linkerzijde en de Goramunalisten zal wel eenigs-
zins verflauwen nu in dan verkiezingsstrijd te
Orange de partij als éen man zich schaart om
Gent en de candidatuur van den geamnestieer-
den Humbert met groote felheid bestrijdt,
Inmiddels is bij besluit van den President
der Republiek weer aan 150 gewezeu leden der
Commune vermindering of kwijtschelding van
straf verleend.
Te, Clichy la Garenne een der voorsteden
van Parijsis dezer dagen op hoogen leeftijd
een vrouw overleden die den bijnaam droeg
van la femme en culotte, en een zeer zonderlinge
levensgeschiedenis had.
Mad. Foucault was de dochter van een kolonel
en trachtte na den dood van haar vaderin
manskleederen den kost te verdienen voor haar
twee jongere zusters. Zij werd eerst corrector
aan een drukkerij later medewerker aan verschei
dene kleine dagblaadjeszangercopiïst by
Alex. Dumas, en kwam eindelijk weder aan een
drukkerij.
Toen had zij het goed en begon te sparen
totdat zij eindelijk genoeg had om zelfs te Clichy
een klein huisje te laten bouwen. Ook specu
leerde zij met goed gevolg en legde zes jaren
daarna den eersten steen tot de Cité Foucault
door ruim 400 menschen meest vodderapers
bewoond.
Mme Foucault laat een vermogen na van 2
millioen francs.
Voor de tombola, verbonden aan de fees
ten ten gunste der behoeftigen in Murciazijn
zooveel prijzen ingekomen dar, de loterij met
geen mogelijkheid gereed kon gemaakt worden
tegen den avond van het feest (18 jl). Er is
nu bestolen de prijzen aanstaanden Zondag in
het Hippodrome ten toon te stellen en de tom
bola den 25 December, den eersten Kerstdag,
te doen houden.
Op den spoorweg bij het station van
Meudon is Dinsdagavond het in stukken ge
sneden lijk eener vrouw gevonden.
In de zakken dier vrouwwier identiteit
niet bewezen kon worden, werden een porte-
monnaie met 12 frs. en vier brieven van een
Parijschen garde gevonden.
Woensdagochtend te 9 ure teekende de
thermometer te Parijs 15 gradenen te Lyon
18 graden onder nul.
my bij zich, toen haar vader stierf, want hij
had altijd gezegd dat hij voor mij zorgen zou
zoolang ik leefde en toen hij stierf bleek het dat
hij mij niets vermaakt had. Doch ik weet dat
dit niet opzettelijk was, want het testament
was gedateerd twee jaren voor ik blind werd
en iedereen geloofde en velen zelfs verzwegen
- ^at er U0° een 'ater testament was.
Echter heeft men geen ander kunnen vinden,
en ik ben de eenige nietdie reden heeft te
leurgesteld te zijn door die wilsbeschikking. Gij
hadt even veel recht om door den graaf bedacht
te zijn als iemand anders zijner verre bloed
verwanten."
„Maar mijn verwantschap aan de familie van
den graaf is zoo ver", zeide Judith „en daar"
enboven is het slechts door aanhuwslijking."
„Dat kan zijn", zeide de oude vrouw, „maar
waarom schonk hij dan eene nicht zijner vrouw
een vrij aanzienlijk kapitaal en u volstrekt niets?"
„Zeer natuurlijkmoeder," hernam Judith
„omdat hij niet eens wist dat er zulk een niets'
beduidend schepsel bestond toen hij zijn tes
tament maakte. Laat eens zien mijne moeder
was de dochter van eene nicht en zij bevond
zich met mij in Amerika tot twaalf maandon
voor zijn dood. Ik herinner het mij nog zeer
goed toen wij in; Engeland aankwamendat
mijne moeder in zware rouw was en dat wij
eene kleine woning in een der achterstraten van
Londen betrokken. En ik vond het verschil
zoo groot met onze bijna vorstelijke woning te
New-York dat ik niets deed dan schreien om
die treurige verandering."
Wordt Vervolgd.