Winn ïiii, ffuiii, Mian i üis Nummer 129. Donderdag 3 April 1879. 2e. Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. BUITENLAND. Frankrijk. FEUILLETON. Engeland. HET INCOGNITO. ut' gSi«,iSru'len e"°re»"*«D*' S i 2^.' ik »p Duitschland. Italië. Rusland. De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00, franco per post door bet geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden, enz., franco te zenden aan den Uitgever. De Regeering heeft een ontwerp ingediend, om een onderstand van 300.000 fr. te geven voor behoeftige bannelingen die na hun gratie geen geld he.bben om de reis naar huis te be talen. Donderdag had in den Jardin d'acclima- tation te Parijs een zonderling en vreeselijk on geval plaats. Een oppasser Alexander genaamd gaf tot vermaak van vele toeschouwers voedsel aan de zeeleeuwen. Hij het zemet een visch in de hand lok kende een kleinen rots beklimmen waarop hij stond. Hetzij een duizeling hem heving of dat een der zeeleeuwen tegen hem aansprong en hij daardoor het evenwicht verloor Alexander viel van den. rots af, met het ongelukkig gevolg dat hij met het hoofd op den rand van de kom waarin de dieren zwemmen neder kwam de hersenpan spleet en in het water verdween.' Thnr.s deed zich het zonderlinge schouwspel voor, dat de zeeleeuwen onmiddellijk te water gingen doken en den man op hun rug boven water brachten. De dieren lieten een klagend geluid hoorenals riepen zij om hulp, die even wel overbodig geweest zou zijn daar de man reeds een lijk was. De directeur van het Comptoir d'escomp- tes van Londen begaf zich Zaterdag met de boet van Dovre naar Frankrijkdie om middernacht te balais aankomt. Een zak met 20.000 fr. aan goud had hij onder zijn hoofd gelegd; plotseling werd hij in zyn slaap gestoord door een hand die hij onder zijn hoofd gevoelde en ontwakende zag hij een man voor zich, die hem den geheelen dag ge volgd was. 5 6 Toen een der bootslieden dezen buiten de kajuit gezet had deed de dief alsof hij dron ken was. Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk. Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel; groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht. Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. vergat men de politie te waar- Te Galais schuwen. In den trein zette de directeur zijn zak met geld voor zich op de bank en bleef aan de deur van den coupe op den loer staan daardoor zag bij nietdat een man aan de andere zijde de deur opende en snel den zak weg nam. Nauwe lijks was de diefstal verricht of de directeur gaf er kennis van aar. de politie, die op bet station aanwezig was. Alle onmiddellijk ingestelde na sporingen zijn tot nog toe vruchteloos gebleven. Le Soleil herhaalt het gerucht, volgens hetwelk de President der Republiek de gratie van Henri de Rochefort zou geteekend hebben die geamnesiteerd is ec nu al zijn burgerlijke en staatkundige rechten terug erlangt. L it Kaapstad zijn berichten ontvangen volgens welke het stoomschip Schah den 5den 11 de 1ste versterkingen in Natal heeft aangebracht. Den lOden kwam de Tamar met nieuwe versterkin gen. Het eerste werk zal wezen Pearson te Eko- we te gaan ontzetten. De aanbieding van een der hoofden om zich te onderwerpen blijkt slechts een krijgslist te zijn geweest. Een weinig betee- kenende aanval der Basuto's is afgeslagen. In de Transvaal was het rustig. Volgens andere berichten hadden de „boers" van dit gewest plan «en 18den Maart eene groote vergadering te houden tusschen Pretoria en Heidelberg. Bartle- Irere, de gouverneur der Kaap-kolonie, was mtgenoodigd baar te komen bijwonen. Aangaande Afghanistan verneemt men, dat Jakub-Khan een ontwijkend antwoord heeft ge geven. Men gelooft, dat het wegens de sneeuw, met mogelijk zal wezen vóór half April den marsch naar Kabul te beginnen. H.M. Koning in Viatom is te Baveno in Opper-Italië aange komen Zij zal er eenigen tijd in stilte vertoe ven althans zoo hare reizende loyale onderda- Üjk maken d°°r kunne bez°eken onmoge- Lindens een telegram uit Rangoon aan de Daily Nrncshad de staat van zaken in Birmali weer een dreigender aanzien. Koning Thibau meende menzocht een verbond te sluiten met Chinaom de Engelschén uit zijn land te ver drijven. Van zulk een verbond zal nu wel niet veel komen daar de Chineezen die er trouwens niets bij zonden kunnen winnenspoedig er voor zouden moeten boeten door een bombarde ment van hunne havens. Maar toch, generaal Gore had gemeend eene versterking van 5000 man te moeten aanvragen welke hem was toe gezegd en al de Engelschen behalve de beamb ten hadden Mandalay verlaten. Te Rangoon zelf was uit versclieideue pogingen tot brand stichting de kwade gezindheid der bevolking gebleken. Eene vertélling. (Vervolg en Slot) ,hij' °P ziine kam<* „hoe nebt gij dat bewerkt? lachï" eenV0UtliS"' antwoordde Seltenstein Wi'lke's ^aakl6 den °Ucle en Passant van maakte l "8toen hiJ later toespelingen Se de P aT l'emeeS ik hem "aa? u Voük tout t u met Z°nder invloed waart. Tk uL morgen officieele verloving" Ik wensch n van harte geluk I" de1iïheTg?ikWam- Gro°teFêtebij Homberg, de geheele stad was opgewonden verloving gelukwenschen - alles was vreugde en gejoel - melu l°P rmaal de ^meester wegge roepen en keerde eerst een uur later terug tot'SwA geschiedenis", sprak hij zacht »Nn y» voor0rijne HoCkurk,Van 660 kerel' die zich driest hem in deHbnugïteldvaUltgaf! Mijne P°licie ving in het wond dwaalt M®n«po?°P' waar hij demokraten-baard wW. r?e,nscl1 telino- zeker een politieke vluch- ee„Nu, w„™ „,«tr „,WM"ldJe "Ha„„ha! als of wiJ niet beter onderricht dïnbuig;ngW00rdde burgemeester met eene „Maar wat hebt gij met hem gedaan voèrd" '"n W,°rdt Juist naar de gevangenis ge- Dat js hiSlW.^ Z'en' ^nadige heer! J Beschouw dien baard maar eens De mensch is een demokraat, en zeker een der gevaarlijksten, daar hij zoo voorbeeldeloos durft liegen 1 11 Seltenstein werd bleek en ernstig. „En toch beklaag ik den armen man", sprak hij. Zoude ik hem niet even kunnen spreken bevè?e'n^,ker' gCnadige heer GiJ hebt maar te „Welaan morgen vroeg om acht uur ver nacht ik u zeide Seltenstein en ging van het venster weg, om zich onder het gezelschap te mengen. F „Eene fraaie geschiedenis", sprak hij, toen aUeenn oht met HaSen °P diens kamer „Wat voor eene geschiedenis „Nu, prins Julius is werkelijk hier „Hier en waar „In de gevangenis "Heihge God 1 Maar gij schertst, Seltenstein „Niet het minste Volkomen ernst „Maar hoe is het mogelijk?" "P,rinS dulius draagt eenen nieuwmodischen tise lAlTrbleld hem voor eenen democra- heeft wSCV- g' f daar hÜ geene papieren „Maar waarachtig - het is meer dan genoeg!" nep Hagen m vertwijfeling. „Nu zijn wij ge- D«nlï™ ee aUe g6Val neemt de oude Homberg zijne toestemming terug „Zoo ver zal het, hoop ik, niet komen sprak henw "PnnS Julius is een zeer bemin- meWiVh M 6n f "laal j0Dg man en zal dus met zich laten redeneeren. In het ergste »eval ents Smet' het Pubüek hebben misleid, komen Mu w °°k Diet aan de Meeren toch Ten bepr0efde geduldig te zijn maar had der, t °nr,usti?en nacht. Eerst tegen morgen viel hij in slaaphet uur toen ziohenaaerQdenPb0nd snel kleeddeom naar den burgemeester te begeven. Zaterdag heeft te Potsdam de plechtige bijzet ting plaats gehad van het stoffelijk overschot van Prins Waldemar van Pruisen. Door dr. Kogel werd de lijkrede uitgesproken, tot welker grond slag hij legde de woorden van het allervolmaakste gebed. De treurige plechtigheid was met veel luister georganiseerd. Het lijk werd Vrijdag avond met gebruikelijk ceremonieel van het paleis van den Kroonprins naar Potsdam over gebracht. Een eindweegs vergezelden de Vor stelijke ouders den stoet, om vervolgens per spoor naar Potsdam te vertrekken. Toen de stoet voorbij het paleis voortschreed, kwamen de Keizer en de Keizerin aan het raam. der Marcha a Roma in 'groot enthousiasme over de vriendelijkheid waarmee de Koning, de Koningin en prins Amedeus hen ontvangen hadden. Den dag daarop gaven ze een concert in de Sala Bante. Zij waren in drie rijen geschaard, voorop de violen, daarachter de fluiten en man dolines, en eindelijk de gitaren. Hun spel is voortreffelijken wat het meest eigenaardig Spaansch karakter aan de muziek geeftzijn de tamboerijnendie zij met duizelingwekkende snelheid bewegen. De dansmuziek draagt zoo zeer een Spaansch karakter, dat de spelenden zichtbaar aangedaan waren toen zij de bekende tonen hoorden evenals dat dit het geval is bij de Zwitsers, wanneer zij in den vreemde het Randz-des-Faches hooren weerklinken. Onder de dansmuziek wierp een der studenten den langen zwarten mantel af en voerde met bevalligheid en kunst een nationalen dans uit. Des avonds boden een honderdtal Romeinsche studenten en professoren den vreemden gasten een feestmaal aan. Rome, 30 Maart. Z. M. de Koning heeft Passanante gratie verleend en zijn straf veranderd in levenslagen dwangarbeid. De Spaansche studenten, die onlangs te Rome waren gekomen (de Eatudiantina gelijk de Ver- eenigmg heet), doet veel van zich spreken. Zij zijn op het Quirinaal ontvangen en droegen bij die gelegenheid allen een madelliefje (margeritina) in het knoopsgat ter eere van koningin Mar- garetha. De muziekstukjes, die zij voordroegen werden zeer toegejuichten de studenten ver lieten het koninklijk paleisonder het spelen „Pah 1" bromde hij „het hoofd zal het niet sten en de prins zal verstandig zijn." De burgemeester wilde Seltenstein naar den gevangene geleiden; maar deze verbood dit ernstigwant zijne mededeelingen waren van dien aard, zooals men wel denken kan, dat niet ieder ze mocht hooren. Dus kreeg hij den raadsbode medede gevangenis werd hem ge opend en bij trad de enge cel binnenwaarvan hij de deur achter zich sloot. De prins zat op eenen houten stoel en zag hem somber aan Seltenstein groei te hem zeer eerbiedig. „U at wilt gijmijnheer vroeg prins Julius. „Niets anders dan Uwe Hoogheid het raadsel uwer gevangenneming oplossen."' „Nu daar ben ik inderdaad begeerig naar Spreek mijnheer." Seltenstein sprak, verhaalde alles, verborg niets, schold burgemeester en apotheker zeer kostelijk uit, en het duistere gelaat van den prins werd steeds vroolijker. Eindelijk lachte hij luid keels. Seltenstein bad op de knieën om ver- geving. „Al goedal goedik vergeef u alles zelfs den afschuwelijken nacht, dien ik in dit kot heb moeten doorbrengen, en nog meer, ik neem alles aan, wat gij in mijnen naam gedaan hebt, en zal u niet verloochenen. Maarik stel mijne voorwaarden." „Vorder alles, beveel slechts, Uwe Hoogheid nep Seltenstein. „Door vuur en water wil ik voor u gaan." „Dat is niet r.oodig. Bevrijd, mij vooreerst maar- uit dezen verwenschten kerkerdoor mij voor een welgezind, niet gevaarlijk mensch te erkennen en ten tweeden speelt gij uwe rol als prins incognito nog minstens twee dagen voort. Ik heb mijne redenen daarvoor „Mag ik niet onderdanig vragen, Hoogheid „O, ja welbet is ïnij er om te doen, prinses ftlathilde te zien, zonder bekend te worden. Als men mij in Monrepos hier gelooft te zijn, moet alles voortreffelijk gaangij bewijst mij dus werkelijk eenen dienstwanneer Mij ontleenen het volgende aan eene parti culiere correspondentie aan de A. Rott. Ct. uit St.-Petersburg Do opgewondenheid in de stad over den moord aanslag op den generaal-adjudant Drenteln is buitengewoon groot. De Keizer heeft zich bij ontvangst van het bericht onmiddellijk per slede naar de plaats begeven alwaar de aanslag was gepleegd en eene talrijke menigte op de been was gekomen. Men is hier zeer verbolgen op het rijks-politie-bestuiir omdat het niet in staat is den kern van het complot te ontdekken. Ik sprak gisteren den kolonel Makarow eenen vriend van den verleden jaar vermoorden generaal Mezenoff, die hem op het oogenblik van den moord vergezelde. Hij verhaalde mij, „Ik geloof uwe Hoogheid te begrijpen, en hoop mijne rol zoo discreet te spelen dat uwe Hoogheid tevreden zal zijn." „Goedmijn lieve SeltensteinMaar nu spoedig Ik stik in dezen muizenval Seltenstein vloog naar den burgemeesteren tien minuten later was de ware prins verlost, daar het den valsehen maar één woord kostte de deur zijner gevangenis te openen. De echte prins verdween, de valsche bleef, tot een briefje van een paar wóórden hem beduidde dat hij zijne rol nu als afgespeeld konde beschouwen. Seltenstein voer met Hagen in een vierspannige extra-post. naar het naaste station en een hoerra der straatjongens deed hen uitgeleide. Een half jaar later vierde Julius zijn huwelijk met Mathilde en Hagen zijne bruiloft met Louise, en het toeval wilde dat juist op den bruiloftsdag een lintje met een kruisje uit de residentie bij den apotheker Dornberg aankwam. Prins Julius had woord gehoudenen de door Seltenstein aangegane verplichtingen tot op de orde zelfs uitgevoerd. De oude heer was buiten zich zeiven van vreugde en overlaadde den schoonzoon niet teedere liefkozingen. Hagen liet zich ajles aan leunen en lachte heimelijk. Louize verhaalde hij later den streek. De overigen echter apotheker en burgemeester niet uitgezonderd' zweren nog heden dat prins Julius de stad met zijne hooge tegenwoordigheid vereerd en met eigen handen den huwelijksband tusschen Hagen en Louise gelegd heeft. Wat zullen zij echter oogen opzetten als Sel tenstein over vier_ weken in de plaats komt, zooals hij schriftelijk heqft te kennen gegeven Louise is er wat angstig over, maar Hagen meent lachende „Schoonvader zal het zoo hoog niet opnemen Hij heeft immers de orde en eenen allerliefsten schoonzoon. Dat is troost genoeg „Maar die anderen „Dat is hunne zaak sprak Hagen lachend. „Kunnen wij het helpen dat zij de personen verwisselden Die zich zelf bedriegt, mag over anderen niet klagen

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1879 | | pagina 1