Winn ïiii, ffuiii, Mian i üis
Nummer 129. Donderdag 3 April 1879. 2e. Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BUITENLAND.
Frankrijk.
FEUILLETON.
Engeland.
HET INCOGNITO.
ut' gSi«,iSru'len e"°re»"*«D*'
S i 2^.' ik »p
Duitschland.
Italië.
Rusland.
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden J 1,00, franco per post door
bet geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
De Regeering heeft een ontwerp ingediend,
om een onderstand van 300.000 fr. te geven
voor behoeftige bannelingen die na hun gratie
geen geld he.bben om de reis naar huis te be
talen.
Donderdag had in den Jardin d'acclima-
tation te Parijs een zonderling en vreeselijk on
geval plaats.
Een oppasser Alexander genaamd gaf tot
vermaak van vele toeschouwers voedsel aan de
zeeleeuwen.
Hij het zemet een visch in de hand lok
kende een kleinen rots beklimmen waarop hij
stond. Hetzij een duizeling hem heving of dat
een der zeeleeuwen tegen hem aansprong en hij
daardoor het evenwicht verloor Alexander viel
van den. rots af, met het ongelukkig gevolg dat
hij met het hoofd op den rand van de kom
waarin de dieren zwemmen neder kwam de
hersenpan spleet en in het water verdween.'
Thnr.s deed zich het zonderlinge schouwspel
voor, dat de zeeleeuwen onmiddellijk te water
gingen doken en den man op hun rug boven
water brachten. De dieren lieten een klagend
geluid hoorenals riepen zij om hulp, die even
wel overbodig geweest zou zijn daar de man
reeds een lijk was.
De directeur van het Comptoir d'escomp-
tes van Londen begaf zich Zaterdag met de boet
van Dovre naar Frankrijkdie om middernacht
te balais aankomt.
Een zak met 20.000 fr. aan goud had hij
onder zijn hoofd gelegd; plotseling werd hij in
zyn slaap gestoord door een hand die hij onder
zijn hoofd gevoelde en ontwakende zag hij een
man voor zich, die hem den geheelen dag ge
volgd was. 5 6
Toen een der bootslieden dezen buiten de
kajuit gezet had deed de dief alsof hij dron
ken was.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
Advertentiën 17 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel;
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht.
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
vergat men de politie te waar-
Te Galais
schuwen.
In den trein zette de directeur zijn zak met
geld voor zich op de bank en bleef aan de deur
van den coupe op den loer staan daardoor zag
bij nietdat een man aan de andere zijde de
deur opende en snel den zak weg nam. Nauwe
lijks was de diefstal verricht of de directeur gaf
er kennis van aar. de politie, die op bet station
aanwezig was. Alle onmiddellijk ingestelde na
sporingen zijn tot nog toe vruchteloos gebleven.
Le Soleil herhaalt het gerucht, volgens
hetwelk de President der Republiek de gratie
van Henri de Rochefort zou geteekend hebben
die geamnesiteerd is ec nu al zijn burgerlijke
en staatkundige rechten terug erlangt.
L it Kaapstad zijn berichten ontvangen volgens
welke het stoomschip Schah den 5den 11 de 1ste
versterkingen in Natal heeft aangebracht. Den
lOden kwam de Tamar met nieuwe versterkin
gen. Het eerste werk zal wezen Pearson te Eko-
we te gaan ontzetten. De aanbieding van een
der hoofden om zich te onderwerpen blijkt slechts
een krijgslist te zijn geweest. Een weinig betee-
kenende aanval der Basuto's is afgeslagen. In
de Transvaal was het rustig. Volgens andere
berichten hadden de „boers" van dit gewest plan
«en 18den Maart eene groote vergadering te
houden tusschen Pretoria en Heidelberg. Bartle-
Irere, de gouverneur der Kaap-kolonie, was
mtgenoodigd baar te komen bijwonen.
Aangaande Afghanistan verneemt men, dat
Jakub-Khan een ontwijkend antwoord heeft ge
geven. Men gelooft, dat het wegens de sneeuw,
met mogelijk zal wezen vóór half April den
marsch naar Kabul te beginnen. H.M. Koning
in Viatom is te Baveno in Opper-Italië aange
komen Zij zal er eenigen tijd in stilte vertoe
ven althans zoo hare reizende loyale onderda-
Üjk maken d°°r kunne bez°eken onmoge-
Lindens een telegram uit Rangoon aan de
Daily Nrncshad de staat van zaken in Birmali
weer een dreigender aanzien. Koning Thibau
meende menzocht een verbond te sluiten met
Chinaom de Engelschén uit zijn land te ver
drijven. Van zulk een verbond zal nu wel niet
veel komen daar de Chineezen die er trouwens
niets bij zonden kunnen winnenspoedig er
voor zouden moeten boeten door een bombarde
ment van hunne havens. Maar toch, generaal
Gore had gemeend eene versterking van 5000
man te moeten aanvragen welke hem was toe
gezegd en al de Engelschen behalve de beamb
ten hadden Mandalay verlaten. Te Rangoon
zelf was uit versclieideue pogingen tot brand
stichting de kwade gezindheid der bevolking
gebleken.
Eene vertélling.
(Vervolg en Slot)
,hij' °P ziine kam<* „hoe
nebt gij dat bewerkt?
lachï" eenV0UtliS"' antwoordde Seltenstein
Wi'lke's ^aakl6 den °Ucle en Passant van
maakte l "8toen hiJ later toespelingen
Se de P aT l'emeeS ik hem "aa? u
Voük tout t u met Z°nder invloed waart.
Tk uL morgen officieele verloving"
Ik wensch n van harte geluk I"
de1iïheTg?ikWam- Gro°teFêtebij Homberg,
de geheele stad was opgewonden verloving
gelukwenschen - alles was vreugde en gejoel -
melu l°P rmaal de ^meester wegge
roepen en keerde eerst een uur later terug
tot'SwA geschiedenis", sprak hij zacht
»Nn y»
voor0rijne HoCkurk,Van 660 kerel' die zich driest
hem in deHbnugïteldvaUltgaf! Mijne P°licie ving
in het wond dwaalt M®n«po?°P' waar hij
demokraten-baard wW. r?e,nscl1
telino- zeker een politieke vluch-
ee„Nu, w„™ „,«tr „,WM"ldJe
"Ha„„ha! als of wiJ niet beter onderricht
dïnbuig;ngW00rdde burgemeester met eene
„Maar wat hebt gij met hem gedaan
voèrd" '"n W,°rdt Juist naar de gevangenis ge-
Dat js hiSlW.^ Z'en' ^nadige heer!
J Beschouw dien baard maar eens
De mensch is een demokraat, en zeker een der
gevaarlijksten, daar hij zoo voorbeeldeloos durft
liegen 1 11
Seltenstein werd bleek en ernstig. „En toch
beklaag ik den armen man", sprak hij. Zoude
ik hem niet even kunnen spreken
bevè?e'n^,ker' gCnadige heer GiJ hebt maar te
„Welaan morgen vroeg om acht uur ver
nacht ik u zeide Seltenstein en ging van het
venster weg, om zich onder het gezelschap te
mengen. F
„Eene fraaie geschiedenis", sprak hij, toen
aUeenn oht met HaSen °P diens kamer
„Wat voor eene geschiedenis
„Nu, prins Julius is werkelijk hier
„Hier en waar
„In de gevangenis
"Heihge God 1 Maar gij schertst, Seltenstein
„Niet het minste Volkomen ernst
„Maar hoe is het mogelijk?"
"P,rinS dulius draagt eenen nieuwmodischen
tise lAlTrbleld hem voor eenen democra-
heeft wSCV- g' f daar hÜ geene papieren
„Maar waarachtig - het is meer dan genoeg!"
nep Hagen m vertwijfeling. „Nu zijn wij ge-
D«nlï™ ee aUe g6Val neemt de oude
Homberg zijne toestemming terug
„Zoo ver zal het, hoop ik, niet komen sprak
henw "PnnS Julius is een zeer bemin-
meWiVh M 6n f "laal j0Dg man en zal dus
met zich laten redeneeren. In het ergste »eval
ents Smet' het Pubüek hebben misleid,
komen Mu w °°k Diet aan de Meeren
toch Ten bepr0efde geduldig te zijn maar had
der, t °nr,usti?en nacht. Eerst tegen
morgen viel hij in slaaphet uur toen
ziohenaaerQdenPb0nd snel kleeddeom
naar den burgemeester te begeven.
Zaterdag heeft te Potsdam de plechtige bijzet
ting plaats gehad van het stoffelijk overschot
van Prins Waldemar van Pruisen. Door dr. Kogel
werd de lijkrede uitgesproken, tot welker grond
slag hij legde de woorden van het allervolmaakste
gebed. De treurige plechtigheid was met veel
luister georganiseerd. Het lijk werd Vrijdag
avond met gebruikelijk ceremonieel van het
paleis van den Kroonprins naar Potsdam over
gebracht. Een eindweegs vergezelden de Vor
stelijke ouders den stoet, om vervolgens per spoor
naar Potsdam te vertrekken. Toen de stoet voorbij
het paleis voortschreed, kwamen de Keizer en
de Keizerin aan het raam.
der Marcha a Roma in 'groot enthousiasme
over de vriendelijkheid waarmee de Koning, de
Koningin en prins Amedeus hen ontvangen hadden.
Den dag daarop gaven ze een concert in de
Sala Bante. Zij waren in drie rijen geschaard,
voorop de violen, daarachter de fluiten en man
dolines, en eindelijk de gitaren. Hun spel is
voortreffelijken wat het meest eigenaardig
Spaansch karakter aan de muziek geeftzijn de
tamboerijnendie zij met duizelingwekkende
snelheid bewegen. De dansmuziek draagt zoo
zeer een Spaansch karakter, dat de spelenden
zichtbaar aangedaan waren toen zij de bekende
tonen hoorden evenals dat dit het geval is bij
de Zwitsers, wanneer zij in den vreemde het
Randz-des-Faches hooren weerklinken. Onder de
dansmuziek wierp een der studenten den langen
zwarten mantel af en voerde met bevalligheid
en kunst een nationalen dans uit. Des avonds
boden een honderdtal Romeinsche studenten en
professoren den vreemden gasten een feestmaal
aan.
Rome, 30 Maart. Z. M. de Koning heeft
Passanante gratie verleend en zijn straf veranderd
in levenslagen dwangarbeid.
De Spaansche studenten, die onlangs te Rome
waren gekomen (de Eatudiantina gelijk de Ver-
eenigmg heet), doet veel van zich spreken. Zij
zijn op het Quirinaal ontvangen en droegen bij
die gelegenheid allen een madelliefje (margeritina)
in het knoopsgat ter eere van koningin Mar-
garetha. De muziekstukjes, die zij voordroegen
werden zeer toegejuichten de studenten ver
lieten het koninklijk paleisonder het spelen
„Pah 1" bromde hij „het hoofd zal het niet
sten en de prins zal verstandig zijn."
De burgemeester wilde Seltenstein naar den
gevangene geleiden; maar deze verbood dit
ernstigwant zijne mededeelingen waren van
dien aard, zooals men wel denken kan, dat niet
ieder ze mocht hooren. Dus kreeg hij den
raadsbode medede gevangenis werd hem ge
opend en bij trad de enge cel binnenwaarvan
hij de deur achter zich sloot. De prins zat op
eenen houten stoel en zag hem somber aan
Seltenstein groei te hem zeer eerbiedig.
„U at wilt gijmijnheer vroeg prins Julius.
„Niets anders dan Uwe Hoogheid het raadsel
uwer gevangenneming oplossen."'
„Nu daar ben ik inderdaad begeerig naar
Spreek mijnheer."
Seltenstein sprak, verhaalde alles, verborg niets,
schold burgemeester en apotheker zeer kostelijk
uit, en het duistere gelaat van den prins
werd steeds vroolijker. Eindelijk lachte hij luid
keels. Seltenstein bad op de knieën om ver-
geving.
„Al goedal goedik vergeef u alles zelfs
den afschuwelijken nacht, dien ik in dit kot
heb moeten doorbrengen, en nog meer, ik neem
alles aan, wat gij in mijnen naam gedaan hebt,
en zal u niet verloochenen. Maarik stel
mijne voorwaarden."
„Vorder alles, beveel slechts, Uwe Hoogheid
nep Seltenstein. „Door vuur en water wil ik
voor u gaan."
„Dat is niet r.oodig. Bevrijd, mij vooreerst
maar- uit dezen verwenschten kerkerdoor mij
voor een welgezind, niet gevaarlijk mensch te
erkennen en ten tweeden speelt gij uwe rol
als prins incognito nog minstens twee dagen
voort. Ik heb mijne redenen daarvoor
„Mag ik niet onderdanig vragen, Hoogheid
„O, ja welbet is ïnij er om te doen, prinses
ftlathilde te zien, zonder bekend te worden. Als
men mij in Monrepos hier gelooft te zijn, moet
alles voortreffelijk gaangij bewijst mij dus
werkelijk eenen dienstwanneer
Mij ontleenen het volgende aan eene parti
culiere correspondentie aan de A. Rott. Ct. uit
St.-Petersburg
Do opgewondenheid in de stad over den moord
aanslag op den generaal-adjudant Drenteln is
buitengewoon groot. De Keizer heeft zich bij
ontvangst van het bericht onmiddellijk per slede
naar de plaats begeven alwaar de aanslag was
gepleegd en eene talrijke menigte op de been
was gekomen. Men is hier zeer verbolgen op
het rijks-politie-bestuiir omdat het niet in staat
is den kern van het complot te ontdekken.
Ik sprak gisteren den kolonel Makarow
eenen vriend van den verleden jaar vermoorden
generaal Mezenoff, die hem op het oogenblik
van den moord vergezelde. Hij verhaalde mij,
„Ik geloof uwe Hoogheid te begrijpen, en
hoop mijne rol zoo discreet te spelen dat uwe
Hoogheid tevreden zal zijn."
„Goedmijn lieve SeltensteinMaar nu
spoedig Ik stik in dezen muizenval
Seltenstein vloog naar den burgemeesteren
tien minuten later was de ware prins verlost,
daar het den valsehen maar één woord kostte
de deur zijner gevangenis te openen. De echte
prins verdween, de valsche bleef, tot een briefje
van een paar wóórden hem beduidde dat hij
zijne rol nu als afgespeeld konde beschouwen.
Seltenstein voer met Hagen in een vierspannige
extra-post. naar het naaste station en een hoerra
der straatjongens deed hen uitgeleide. Een
half jaar later vierde Julius zijn huwelijk met
Mathilde en Hagen zijne bruiloft met Louise,
en het toeval wilde dat juist op den bruiloftsdag
een lintje met een kruisje uit de residentie bij
den apotheker Dornberg aankwam. Prins Julius
had woord gehoudenen de door Seltenstein
aangegane verplichtingen tot op de orde zelfs
uitgevoerd. De oude heer was buiten zich zeiven
van vreugde en overlaadde den schoonzoon niet
teedere liefkozingen. Hagen liet zich ajles aan
leunen en lachte heimelijk. Louize verhaalde
hij later den streek. De overigen echter
apotheker en burgemeester niet uitgezonderd'
zweren nog heden dat prins Julius de stad met
zijne hooge tegenwoordigheid vereerd en met
eigen handen den huwelijksband tusschen Hagen
en Louise gelegd heeft.
Wat zullen zij echter oogen opzetten als Sel
tenstein over vier_ weken in de plaats komt,
zooals hij schriftelijk heqft te kennen gegeven
Louise is er wat angstig over, maar Hagen meent
lachende „Schoonvader zal het zoo hoog niet
opnemen Hij heeft immers de orde en eenen
allerliefsten schoonzoon. Dat is troost genoeg
„Maar die anderen
„Dat is hunne zaak sprak Hagen lachend.
„Kunnen wij het helpen dat zij de personen
verwisselden Die zich zelf bedriegt, mag over
anderen niet klagen