Nummer 183. Donderdag 9 October 1879. 2e. Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
FEUILLETON.
EEN MOOBD.
Engeland.
Duitschland.
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
Advertentiën 11 regels J 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht.
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
Uit" Ostende wordt gemeld dat ook het Hof
van appèl te Gent beslist heeft, dat het bac-
carat-spel tot de verboden hazardspelen Jjehoort.
Het Hof is echter genadiger geweest tegenover
den kastelein en (len voorzitter van de club
wier leden dit spel in het kurhaus te Ostende
speelden daar het voor beiden de boet? van
500 frs. op 26 frs. verminderde. Niettemin
hebben de veroordeelden omdat het hier erne
beginsel-quaestie geldtonmiddellijk cassatie
Uit Frankrijk is geen ander nieuws te melden,
dan dat de Minister Jules Ferry van zijne
zwerftochten in het Zuiden naar de hoofdstad
is teruggekeerd. Ook Blanqui en Louis Blanc,
die mede zeer ambulant zijn-geweestzijn weer
tehuis, evenals Prins Jéróme Napoleon.
Aan de schaarsehte van nieuws heeft zeker
zijn ontstaan te danken het geruchtals zou de
Begeering voornemens zijn de Prinsen van Orleans
niet langer in het leger en bij de vloot te dul
den. Er zou zelfs sprake zijn van hunne ver
wijdering uit het land. 't Zou zeker toch wel
wat hard zijn wanneer de Orleanisteu het gelag
moesten betalen voor de demonstratiën der
legitimisten.
Er is te Parijs een concurrent opgetreden
van de „Bevue des deux Mondes". Zij wordt
geredigeerd door eene vrouw de weduwe van
Edmond Adam en heet de „Bevue Nouvelle."
De prijs dezer Bevue die elke maand verschijnt,
is 25 francs.
De werkstaking van de schoorsteenvegers
is nog niet ten eindedoch een schikking is op
handen tot groote vreugde van de Parijzenaars
die de toekomst zoo donker als, roet inzagen.
De werkstaking der schrijnwerkers en timmer
lieden houdt aan. Aan weerszijden patroons
en werklieden wil men van toegeven niets weten
en de laatsten zeggen fondsen genoeg te hebben,
om hun stil leventje te kunnen volhouden en
voegen zij er hijeerst dan de handen uit. de
mouwen te zullen steken als de nood hen dwingt.
In Parijs gaat het verhaal rond dat de
omstreken onveilig gemaakt worden door een
wilde, een echten meifscheneeterdie uit eene
tent op de kermis van een naburig dorpje ont
snapt is. Het schijnt dat men er jaloersch is
op den vreesverwekkenden jaguar, die in den
omtrek van Windsor zou rondloopen. Als het
evenwel met den wilde gaat als met den jaguar,
kan men gerust zijnwant het verhaal van de
ontsnapping van dez3 Amerikaansche tijgerkat
is eenvoudig een verzinsel van eeltige menschen,
die in die streken wonen en gaarne zouden zien,
dat het kasteel van Sir Beaumont Dixie niet
zulk een gevaarlijken gast herbergde.
De gewezen politieagent Pré vostdie naar
men weet onlangs zekeren Lenoble vermoord
en daarna diens lijk in stukken gesneden en
deze verspreid had heeft een dergelijke mis
daad bekend voor eenige jaren op zijn maitresse
bedreven.
Op zijn aanwijzingen heeft het parket zich
naar een der vestingwerken van Parijs hegeven
waar het hoofd der ongelukkige gevonden werd.
Bij het verlaten van de woningwaar de
eerste misdaad gepleegd was en de moordenaar
in tegenwoordigheid der overheid een streng
'verhoor onderging, waarna hij bekende, heeft
de politie met moeite de overgroots volksmenigte
uiteengedreven die de lynchwet op den ellende
ling wilde toepassen.
De „Lanterne" had dezer dagen op de
vierde pagina een bon gedrukt voor een glas
bier in een nieuw koffiehuis nabij het Chateau
d'Eau. Duizenden lezers der „Lanterne" waren
dus daarheen gestroomd om hun bon te lossen.
Het schijnt dat er velen zonder panden aan hun
jas zijn huiswaarts gekeerd en er een gedrang
geweest is dat veel geleek op een vechtpartij.
Als bijdrage lot de kennis" van een deel der
Parijsche journalistiek is dit feit niet onaardig.
Evenals in Duitschland en elders zijn ook
in Frankrijk groote militaire, manoeuvres gehou
den die door onderscheidene buitenlandsche
officieren zijn bijgewoond. Die manoeuvres zijn
Woensdag 11. geëindigd met,een te Laon gege
ven militair feestbanket.
Onder de bij deze gelegenheid uitgebrachte
toasten verdient opmerking een van eer. land
genootden Nederlandschen generaal Pfeiffer.
Eene Novelle.
IV.
Als een zachte adem van den mond ontsnapte
de volgende woorden aan zijne lippen
Wat 'is 't geluk, o menschenkind
Uit nevelen geboren,
Zoo pas begroetverloren
Geen plaats waar gij 't ooit wedervindt.
„Gij hebt gelijk Duitsch poëet. Maar dat
ik dat juist moest ervaren Dat het mij juist
moest treffen mijdie eens zoo gelukkig was
wat is 't geluk o menschenkind
Op hetzelfde oogenblik streek eene fluweelen
hand teeder eu liefkóozend door zijne blonde
haren.
/„Wat is er Josiz, dat u zoo treurig maakt?"
vroeg eene verleidelijke, welluidende stem.
De vreemdeling sprong op., twee verzengende
vuurkolen vlamden hem tegen. Bachel stond
voor hem.
„Zijt gij het Bachel vroeg hij op doffen
toon."
„Ik ben het", antwoordde de jodin en legde
hate hand in de zijne„maar wat scheelt u
mijn vriend?"
Een pijnlijke trek vloosr over zijn schoon gelaat.
„Wat mij ontbreekt!" riep hij bitter
„Alles
„Dat verhoede de hemelzeide Bachel en
hare gloeiende blikken zochten hem te doorboren
„dus hebt gij uwe geliefde verloren
Josiz beefde. „Ja, verloren, en met haar het
geloof bovendien en de liefde en alles is dood
en ledig, alles alles t"
Een duivelsche gloed flikkerde op dit oogen
blik in de oogen der jodin, een zegevierende lach
verspreidde zich in een oogenblik over het schoon
gelaatdoch toen Josiz naar haar opzagver
dween die lach oogenblikkelijk, om voor de in
nigste deelneming plaats te maken.
Op hetzelfde oogenblik werd de deur zachtkens
geopend en blijkbaar gejaagd trad Perenz binnen.
Josiz reikte hem de hand, doch onwillekeurig
beefde Perenz bij het aanraken en kon den vriend
niet in het gelaat zien.
Bachel beschouwde beiden met een hoonenden
lach.
„Mijne vrienden", begon Josiz eindelijk het
pijnigende stilzwijgen afbrekende, „gij kent mijn
werkeu en strevengij weet welk doel ik voor
oogen had. Ik was een veelbelovend jongeling,
de wereld lag voor mij open en de toekomst
lachte mij vriendelijk tegen. Met den meesten
ijver legde ik mij op mijne studiën toe, brak
met al mijne makkers die hunne roeping bij
drinkgelagen meenden te vinden. Want ik ge
voelde in mijne ziel de diamanten bron der
poëzie ontspringen en mijne liederen vloeiden in
heilige geestdrift. Ecu dichter wilde ik worden,
een waar dichter van mijn volk, evn dichter als
de groote Buk Karadcic. En was ik het Zeg
gij het zelf, Perenz, die de vriend mijner jeugd
waart, heeft Buk zelf niettoen ik, hem mijne
zangen zond, ze met warmte geprezen, en schreef
hij mij nietGa bedaard voorwaarts jongeling
ik begroet u als een dichter onzes volks Toen
ontmoette ik u, het was jaarmarkt evenals thans
en aan de zijde haars vaders zag ik Maria voor
de eerste maal. Maar het was eene verschijning,
Hij dronk op Frankrijk datzeide hij door eene
vredelievende onzelfzuchtige staatkunde zich het
vertrouwen en de sympathie had verworven van
de kleinere Staten wier bestaan voor het even
wicht en de vrijheid van Europa zoozeer nood
zakelijk was.
Volgens particuliere berichten uit Afghanistan
aan „Daily News" was het gros der Britsche
strijdmachtdie tegen Kabul optrekt, Donderdag
jl. behouden te Zergun-Shahr aangekomen. De
aanval op het kamp te Shutur-gardan geschiedde
dienzelfden dag. Van het bericht van „The
Standard" omtrent de insluiting der Britsche
afdeeling aldaar is nog geenerlei bevestiging
ontvangen.
Namens het Britsche hoofdkwartier is eene
proclamatie uitgevaardigdwaarin alle vrienden
van orde en van den Emir worden aangespoord
zich buiten alles 4e houden. In dat geval zal
hun leven en zullen hunne eigendommen worden
gespaard. Men hield het er voor altijd in
het Britsche hoofdkwartier dat deze procla
matie eenen verzoenenden invloed oefenen zou.
Volgens de laatste berichten was men nu weder
van meeningdat het in opstand gekomen
garnizoen van Kabul zich wel verdedigen zou.
De Emir doet steeds vergeefsche pogingen om
Boberts te bewegen tot eenig uitstel. Hij is
doodelijk bevreesd dat zijn soldaten den Bala
Hissar de versterkte plaats waarin zijn schatten
worden bewaard zullen aanvallen en planderen.
Zeer verbaasd is zoowel de Emir als zijn gevolg
over de snelheid waarmede de Engelschen bij
hunne operatiën te werk gaan.
De bergstammen toonden zich tegenover de
Engelschen tamelijk welwillend. Maar tegenover
den Emir namen zij eene zeer vijandige hou
ding aan.
Uit Birmah wordt aan „The Standard"
gemeld datwegens den ernstigen toestand te
Mandalay en het gevaar waarin de vertegen
woordiger van Engeland aldaar blijkbaar bevindt,
de Engelsch-Indische Begeering tot de admirali
teit het verzoek heeft gericht eenige oorlogschepen
te Bangoon te stationeeren.
In Zulu-land loopt het geruchtdat de
Engelsehen niet den rechten Cetawayo gevangen
van welke ik mijn blik niet kon afwenden die
al mijne zinnen geboeid hieldmij krankzinnig
maakte. En deed ik ook niet als een waan
zinnige? Ik liet mijne studiën, mijne plannen
varen, ik zocht haar op in haar dorp, ik ver
huurde mij als knecht bij haar vader en werd
een ellendige loonbediende, alleen om haar im
mer te zien de muziek harer stem te hooren,
den geur haars adems in te ademen. Onder
1 meren leefde ik maakte peperhuisjes in plaats
van verzenlas prijscouranten in plaats van
klassieken. En gevoelde ik mij ongelukkig Neen,
want zij was mij alles, aarde en hemel en poëzie.
Zoo verliepen er maanden en die groeiden tot
j iren aan. Of zij_ mij beminde Ik weet het
i.iet. Zij was immer even vriendelijk, even in
nemend. Maar die maagdelijke tint die over
haar gansche wezen lag, stemde mij tot vroom
heid als ik in hare nabijheid was. Zij scheen
mij dan steeds eene heiligedie ik vereerde
doch wie ik niet zeggen kondat ik haar
beminde. Ook ik zeide liet niet, want daartoe
ontbrak het mij aan den moed. Maar mijne
oogen moeten het gezegd hebben. Of zij die
taal verstaan heeft Ik weet het niet. Of zij
mijne gloeiende blikken beantwoordde. Neen.
Heeft zij dan niet de oogen eens Engels en
hierin leeft niets aardsch. Daar trof mij op eens
een groote slag en schudde mij plotseling uit al
mijne droomeu wakker. De broeder des geeste
lijken Dragutin Sojevicwas als luitenant in
ons dorp gekomen en verdwenen was mijn geluk
en mijne liefde. Want alras bemerkte ik dat
Maria bloosde, als hij kwam, dat zij nadenkend
en mijmerend werd, als hij heenging. En gister
avond, toen ik het venster opende om een blik
op de ondergaande zon te slaantoen zaten
Dragutin en Maria beneden mij, toen openbaar
hebben maar slechts iemand die op hem gelijkt
zoodat zich misschien spoedig eenige zwaar
lijvige pretendenten naar den vacanten troon
zullen opdoen.
Te Liverpool heeft de politie dezer dagen de
hand gelegd op een paar baby-farmers die hun
beroep dreven op groote schaal. Een zekere
Barus en zijne vrouw hebben gedurende twaalf
jaren zich belast met het verzorgen van onwettig
geboren kinderendie zij voor p. st. 30 bij zich
namen om ze zoo spoedig het goedschiks ging,
of te vondeling te leggen of langzaam te laten
verhongeren. Jaarlijks ontvingen zij van negen
tot twaalf zulke wurmen omtrent wier verdwij»
nen zij thans rekenschap zullen hebben af te
leggen.
The Times berichtdat de stoomboot
Luistania voor 't eerst een lading china's-appelen
en citroenen uit Adelaide in Zuid-Australië heeft
aangevoerd. Zij waren gedeeltelijk verpakt in
met zaagsel van zeer fijn hout gevulde kisten
terwijl in een aantal kisten de vruchten gewik
keld waren in vloeipapier. De in zaagsel ver
voerde citroenen en china's appelen kwamen
allen gaaf overook de overigen verkeerden in
goeden staatmaar in enkele kisten waren de
met papier omwoelde vruchten licht aangestoken.
Men stelt zich van dit nieuwe handelsartikel uit
Australië veel voor.
1000 werklieden zonder werk trokken
Vrijdag door de straten van Glasgow. Aan hun
hdbfd was een meester smid die een plakkaat
droeg met het opschrift„Wij willen werk.
Geen bedeeling of steenenbikken
De liberale partij in -den Pruisischen
Landdag heeftvolgens eene berekening van de
Kölnisch-i Zeitingbij de jongste verkiezingen
niet minder dan 20 zetels verlorendeels aan
de katholiekendeels aan de conservatieven.
De katholieke partij zal betrekkelijk het meest
gewonnen hebben maar natuurlijk niet in die
matedat zij eene meerderheid hebben zal.
Evenmin echter zal dit het~geval wezen met de
liberalen of conservatievendie beiden te zwak
zijn om alleen eene meerderheid te vormen
zoodat het voortaan bij gewichtige beslissingen
den zij elkander hunne liefdemijn zieleleven
werd in flarden gescheurd, alles wat ik gehoopt,
gedroomd, geloofd had werd ten eenenmale weg=
gevaagd, ik zag niets dan nachtstikdonkeren
nachtgeen enkele lichtstraal daalde neder in
mijne ziel. En nog immer is het nacht en nacht
zal het daar blijven
Bachel had met klimmende belangstelling naar
hem geluisterd. Eene gedachte hield haar bezig,
want op eens klaarde baar gelaat op en een
beteekenisvolle blik trof Perenz.
Deze sloeg zijne oogen neder.
Bachel echter vroeg aan Josiz„En wat
denkt gij nu te doen, mijn vriend
„Ik ga de "wijdewijde wereld in", riep de
Slavoniër, „zonder vaderland en zonder liefde.
„En wat doet gij dan nu te Eszek vroeg
de Jodin verder.
„Het zijn de laatste zaken die ik nog voor
mijn meester verricht en dan mijn ransel gepakt
en voort, zonder haar nog eens te zien. Ik heb
even als elk jaarde ronde in de stad gedaan
en breng hem de ontvangen zeven honderd du
katen te huis", hernam (le Slavoniër.
Onwillekeurig werd Bachel door eene rilling
bevangen.
Dat was bet juist wat zij wensebte te weten.
Niet de liefde van Josiz had hare deelneming
opgewektzij wilde wetenof hij geld had en
hoeveel.
Hij had geld. Het was meer dan zij behoefde.
De baatzuchtige wilde vrij en de vrouw van
Ferenz zijn, 't mocht kosten, wat het .wilde.
Van dezen oogenblik af had zij haar besluit
genomen.
Wordt vervolgd.)
