Nummer 190. Zaterdag 1 November 1879. 2e. Jaargang-
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
In de wildernis verdwaald,
BUITENLAND.
Frankrijk.
FEUILLETON.
Spanje.
Engeland.
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Uitgever: ANT00N TIELEN te Waalwijk.
Ad*ertentiën 17 regels 0,60 dwerbevnrB cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht.
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
fc0m verschillende re
denen zal deze Courant
aanstaand. Woensdag-
NIET VERSCHIJNEN.
STAAT V AN BR IE V EN
geadresseerd aan onbekenden.
Gedurende de tweede helft der maand Sept.
yan Baardwijk.
Jan Gelderen. 's Hertogenbosch.
Van 's Grevelduin-Capelle.
S. A. Fortuin. Langweer.
Kunnende de brieven door de afzenders aan
het Postkantoor alhier worden terugontvangen.
De Directe uk,
BAGGERMAN.
Waalwijk, den 30 Oct. 1879.
Naar te Parijs verzekerd wordt, heeft de
Begeering aan don Carlos doen weten, dat hij,
°P straffe van uitzetting, zich er voortaan van
zal hebben te onthouden, aarleiding te geven
tot of deel te -nemen aan legitimistische mani-
festatiën.
De heer Ferdinand de Lesseps zal weldra
met zijne echtgenoote en twee zijner kindereu
naar Centraal-Amerika vertrekken om zelf de
doorsteking van het Panama-kanaal ter plaatse
te onderzoeken. Ia ter zal hij zich naar Noord-
Amerika begeven, ten einde de hinderpalen, die
men aldaar tegen zijn plan heeft opgeworpen,
zoo mogelijk, uit den weg te ruimen,
In het telegraafbureau te Solre le Chateau
was door een der ambtenaren een lek in de
gaspijp ontdekt; bij ging terstond een werkman
uit de fabriek halen, terwijl nog een derde per
soon in het bureau naar den oorsprong der lek
hielp zoeken.
Zooals gewoonlijk werd dit met licht gedaan,
en het gevolg was, dat het opgehoopte gas ont
plofte en de drie personen zwaar gewond werden.
i.
Men zou zich hebben kunnen verbeelden op
het platteland van Engeland zich te bevinden
als men de kalmte en rust had aanschouwd,
die heerschten in de hut van Samson Harris
op het oogenblik dat wij er den lezer binnen
leiden. Ofschoon ruw gebouwd wat het uiter
lijke aanging, bood het inwendige toch veel
behagelijke aan. De huisklok aan den wand
de zindelijk geschuurde tafel met drie pooten
de groote oude huisbijbelde teenen kooi aan
den zolderwaariu de lijster vroolijk van het
eene takje op het andere sprongterwijl in het
midden van dat eenvoudig verblijf een man ge
zeten was, wiens geheele voorkomen den Engelsch-
man verried met een blikken emmer met water
voor zich en bezig met den loop van een oud
geweer schoon te maken terwijl hij tot groote
pret van een tweetal sober gekleede meisjes
doch met den blos der gezondheid op de wangen,
het water als een fontein uit het zundgat spui
ten lietzoo dikwijls hij den omwoelden stok
met kracht in den loop duwdeom dien te
reinigen. Maar toch lag over bet geheel een
tint die niet Engelsch was; de helderheid der
namiddagzon die door de geopende deur naar
binnen stroomde de blauwheid des hemels de
helderheid der lucht en het geheele tooneel van
rondom. De bloemen die de deur als in een
lijst hadden geval en door het ruw bewerkte
venster naar binnen tuurden en de voorwerpen,
welke men hier en daar bemerktezeiden ook
dat men zich in een vreemd land bevoud, terwijl
Maandag heeft de eerste „train éclair"
van Parijs naar Marseille geloopen.
De overtocht zal van 's morgens 8,39 tot 11
ure 's avonds duren.
Daarvan -moeten afgetrokken worden één uur
voor twee maaltijden en voor eenige andere ge
legenheden van oponthouddie wel is waar
slechts 3 minuten vorderen, toch te zamen nog
op één uur, zoodat eigenlijk- de reis in"13 uren
wordt afgelegd.
Op de 862 kilometers, welke afgelegd moeten
worden, vertegenwoordigen 13 uren een gemid
delde smelheid van 61 kilometer per uur. Maar
bij hellingen en krommingen moet natuurlijk
langzamer gereden worden. Bij gevolg zal de
snelheid op rechte lijnen gemiddeld 72 kilome
ters bedragen.
Naar men zegt zou het Eransche gouver
nement er ernstig over denken den" Parijschen
gemeenteraad te ontbinden en dien te vervangen
door eene zoogenaamde voorfoopige gemeente
lijke commissie. De aanleiding hiertoe is niet
ver te zoeken. Bekend is de radicale houding,
door den Baad tegenover de amnestie en in
andere vragen aangenomen. Reeds heeft, bij wijze
van protest, een der weinige gematigde leden
van den Raadde heer Breslayzijn ontslag
genomen.
Met de overstrooming ziet het er hier nog
treurig uit. Óveral op het schiereiland' vallen
zware regens. Tengevolge van het wassen der
Ehro met vijf meters, hebben te Tortosa groote
overstroomingen plaats gehad.
In Murcia is de schade nog.grooter dan men
eerst dacht. Vier vijfden van het land zijn ver
woest, en op 50.000 landbouwers zijn er 3000
omgekomen.
Op Cuba zijn verscheiden benden in onder
werping gekomen.
De gevangen Zulukoning draagt thans zijn
naam met recht.
Ketch wi o, zooals de naam wordt uitgespro
ken, beteekent „Emir, van wi;n veel gesproken
de hooge pijnboomendie zich als pijlen ten
hemel verhieven nergens anders zulk een welig-
heid vertoonden dan in Australië.
„De arme beesten hebben reeds een half uur
om u geschreeuwd kindlief", zeide de man op
ziende toen eene kloeke deerne met een fraai
hoofd met haar en een melkemmer in de hand,
in de kamer trad waar hij bezig was terwijl
zij zijn werk even oplettend beschouwde als de
kinderen.
„Zij zullen niet langer behoeven te wachten,
vader," zeide het meisjeen zij verliet langzaam
de hutterwijl zij vroolijk een oud vaderlandsch
deuntje neuriede.
De loop van het geweer werd uit het water
genomen en uitgeveegd en toen begon Samson,
die het oude vaderland verlaten en zich in het
vnje Australië gevestigd hadhet geweerslot te
smeeren.
„Heidaar waarom komje terug riep hij
toen een man in lompen gekleed met een dom
gezicht in snellen draf de denr naderde en het
zweet van het aangezicht -veegde. Onmiddellijk
achter hem verscheen doch met minder drift
een inboorlingvan een reusachtige gestalte
welke nog vermeerderd werd door de magerheid
zijns lichaams.
„De Zwarten komen", hijgde de man met het
domme gezichtde denr aangrijpende als om
ze te sluiten terwijl hij tegelijkertijd naar het
slaghoedje zag van het geweerdat hij in de
hand had. „De Zwarten zijn in aantocht
master."
„De Zwarten Tom zeide Samson „de Zwar
ten Kerelik heb nog nimmer zulk een laf
aard gezien als gijTom. Waarvan beschuldigde
uw geweten u toen gij achter eiken boom en
tusschen het kreupelhout een neger met zijn
zwarte, huid meendet te zien Zwarten Wat
wordt".. In Zululand zijn geen geschiedschrijvers,
er. Zoo gaat de overlevering van het lot des
Konings van mond tot mond; wéldra zullen de
gepleegde gruwelen de wonderdaden van een
held geworden zijn. De veldslagen, die gewon
nen of verloren werden zullen verheerlijkt ie
gevangenneming van den laatsten Zulukoning
voorgesteld Worden als zijne wegvoering door
een boozen geest. Maar in werkelijkheid ziet
het tragisch lot van den Koning er heel anders
uit.
Te Port Dunford werd hij ingescheept. Men
maakte daartoe gebruik van een boot, die er op
gebouwd was om door de branding heen .te
kunnen gaan.
In de haven, die eerst tijdens den oorlog ge
opend werd, is geen aanlegplaats; men kan er
alleeu bij een Zuidelijken wind op het hellende
strand landen.. De wind draaide van het Westen
naar het Zuiden, toen men den gevangene met
zijn gevolg naar het strand voerde. Zij werden
allen spoedig in de boot gebracht, en toen men
naar het schip voer, was de zee .reeds hoog; de
golven van den Indischen oceaan werden door
dezen wind met kracht naar de kust gedreven.
De Koning was bang toen hij over de plank iu
de boot werd gebrachten ging daar niet in
voordat zijn geheele gevolg zich er in bevond;
want hij vreesde dat hij alleen gevangen over
zee gevoerd zou worden.
Ter eere van den Koning had men de ruime
boot van binnen met vlaggen versierd; maar de
Zulu's merkten die oplettendheid niet op, want
allen kregen spoedig last van zeeziekte. Toen
men de stoomboot bereikt had, beproefde men
een brug te leggen van de boot naar den trap,
maar door het schommelen van het schip was
dat onmogelijk, en de boot werd tot aan den
trap gebracht.
Daar stonden twee officieren om ieder der
Zulu's uit de boot «p den trap te tillen. Eerst
waren de vrouwen aan de beurt; zij kropen langs
do trap op handen en voeten naar boven, en de
meeste mannen deden even zoo. Maar een man,
die bijzonder vreesachtig was, ging rechtuit in
de boot liggen, en weigerde hardnekkig op te
staan; hij verklaarde zelfs, dat hij liever zijn
hals zou laten afsnijden, dan zich op het schip
te laten brengen.. Maar eindelijk werd hij er
zijn ze anders dan arme bedelaarsdie geen
kwaad in hun schild voerenHadt gij uw ge
weer niet, waarmede gij er honderd tegelijk
zoudt kunnen verjagen Dat is nu reeds de
zesde maaldat gij alarm maakt. En zoo hebt
gij de schapen geheel aan hun lot overgelaten
vervolgde hij terwijl hij met kracht den laad
stok op zijne plaats bracht en opstond om de
hut te verlaten.
„Nu althans is het geen loos alarm master;
waarlijk niet," zeide de man met ernst; en
toen den ongeloovigen glimlach op het gelaat
zijns meesters bemerkende"bleef hij staan
leunende op zijn geweer zich eenigszins belee-
digd gevoelende door de taal zijns meesters.
„Kom met mij mede," zeide Samson.
„Laad eerst uw geweer, master," zeide Tom.
„Het is waarachtig zoo," riep hijals wilde hij
trachten daardoor Zijn meester tol overtuigiug
ee brengen. „Ik heb ze eene groote menigte
gezien. Vraag het aan Teddy."
Teddy of zooals hij onder zijn stam ge
noemd werd Bidgeebidgee stond met zijn
'lans in de hand en terwijl hij grijnzend zijne
witte tanden deed zienscheen hij oplettend te
luisteren te oordeelen naar de wijze waarop hij
zijne neusgaten opzette en samentrok. Dat er
iels gaande was leed geen twijfelwant nadat
hij zijn lans tegen den muur had gezet, ontdeed
hij zich van het blauwe hemd dat hij droeg,
maakte zijn gordel los en bracht een knods te
voorschijn waarna hij plat op den grond ging
liggen om te luisteren.
Samson bleef ontsteld stilstaanen ofschoon
.zijn geweer niet geladen was, spande hij werk
tuigelijk den haantoen Teddyde zwarte
schaapsherder, opsprong en'uitriep „de Zwarten
komen een twee - tien honderd."
En op hetzelfde oogenblik nanr hij eene aan-
toch in gebracht.
Daarop was de beurt aan den Koning, die ook
op handen en voeten naar boven kroop. Toen
bij op het dek gekomen was, zuchtte hij diep,
misschien uit wanhoop, misschien omdat hij blij
was behouden uit de boot te zijn gekomen. Hij
stelde er geen belang in, hoe het anker werd
gelicht, maar legde voor allerlei kleinigheden
aan boord een kinderachtige nieuwsgierigheid
aan den dag. Er werden wollen matrassen en
dekens aan boorcj gebracht; daarvan kreeg de
Koning twee dekens en twee matrassen, de an
dere mannen en vrouwen ieder een.
De gevangenen waren weldra met hun lot
verzoend, en stelden veel belang in alles wat
zij zagen en hoorden. Men had op het dek een
kraal van twaalf voet in 't vierkant opgericht;
daarin begaf de koning zich kort na zijn aan
komst, en bleef er tot den volgenden dag.
Toen werd hij door de officieren het schip
rondgeleid, en gaf luide zijn bewondering en
verbazing te kennen. Vooral verwonderde hij
zich over de machinerie; maar hij was er toch
niet toe te krijgen om in de machinekamer te
gaan. Zijn verbazing over de werken van den
witten man gaf hij lucht in den Kaffer uitroep:
„Whowo".
Hij vroeg hoe oud het schip was en hoeveel
ossen het gekost had, en toen men hem den
prijs, in ossen berekend, mededeelde, vond hij.
dien fabelachtig hoog. Hij maakte bezwaren tegen
de reis naar Kaapstad, en gaf de schuld van
den oorlog nu eens dan de jonge lieden, die er
hem aanhoudend toe hadden aangezet, dan weer
aan zijn spionnen, die hem onjuiste berichten
uit de Kaapstad hadden gebracht, maar ook aan
de Engelschen, die van geen verdrag wilden
hooren, en den oorlog hadden voortgezet, totdat
de Koning in hun handen viel.
Als een staaltje van den wetteloozen toe
stand in het Westen van Ierland kan het volgende
dienen dat gisteren aan de ;,Pall Mall Gazette"
geschreven werd
„Eene dame meldde mij daar evendat twee
van hare pachtersdie het gewaagd hadden
haar hunne paehtpenningen te komen betalen
op hun terugweg half vermoord werden. Den
volgenden dag vonden zij op hun land 5 koeien
erf" 9 schapen gedood."
vallende houding aan zijn lans gereed houdende
om den eerste die durfde naderen den toegang
te beletten.
„Loopt heen", riep Samsonzich herstellende
„ik woon hier nu reeds twee jaar, en heb nooit
meer dan twee dier ongelnkkigen tegelijk hier
gezien om te bedelen en
„Maar zij hebben toch de hut van Reley ver
brand en zijne vrouw en kinderen op eene
wreede wijze vermoord," zeide Tom ernstig.
„Geloof het niet," zeide Samson norsch„het
is niet meer dan een praatjeverzonnen door
den een of anderen dwaas om nieuwe aanko-
melingen bang te maken opdat dezen hun geen
gronden voor den neus zouden wegkapen."
„En den zoon van "Wallace werd toch de
schedel verbrijzeld," zeide Tom.
„Praatjes," zeide Samsonofschoon de blik
waarmede hij den zwarten aanzag meer angst
uitdrukte dan zijne woorden.
„En dan de dochter van Ellis gij weet hoe
zij het arm schaap hebben mishandeld."
„Zwijg," brulde Samson; „gij schijnt het er
op toe te leggen om de vrouwen bang te maken
en terwijl hij dit zeide legde hij zijn knecht de
hand op den mondterwijl hij een onrustigen
blik 'op de deur sloeg, die naar het binnenste
der hut geleiddeeene hutdie grooter was
dan gewoonlijkwant gedurende de twee jaren,
die Samson in deze wildernis had doorgebracht,
waren zijne zaken bij uitstek voordeelig gegaan
en langzamerhand had hij zijne woning moeten
vergroot en en was hij genoodzaakt geweest andere
maatregelen te nemen om zijne kudden schapen
en koeien onder dak te brengen.'
Wordi Vervolgd.