Nummer 190. Zaterdag 1 November 1879. 2e. Jaargang- Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. In de wildernis verdwaald, BUITENLAND. Frankrijk. FEUILLETON. Spanje. Engeland. Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. Uitgever: ANT00N TIELEN te Waalwijk. Ad*ertentiën 17 regels 0,60 dwerbevnrB cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht. Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. fc0m verschillende re denen zal deze Courant aanstaand. Woensdag- NIET VERSCHIJNEN. STAAT V AN BR IE V EN geadresseerd aan onbekenden. Gedurende de tweede helft der maand Sept. yan Baardwijk. Jan Gelderen. 's Hertogenbosch. Van 's Grevelduin-Capelle. S. A. Fortuin. Langweer. Kunnende de brieven door de afzenders aan het Postkantoor alhier worden terugontvangen. De Directe uk, BAGGERMAN. Waalwijk, den 30 Oct. 1879. Naar te Parijs verzekerd wordt, heeft de Begeering aan don Carlos doen weten, dat hij, °P straffe van uitzetting, zich er voortaan van zal hebben te onthouden, aarleiding te geven tot of deel te -nemen aan legitimistische mani- festatiën. De heer Ferdinand de Lesseps zal weldra met zijne echtgenoote en twee zijner kindereu naar Centraal-Amerika vertrekken om zelf de doorsteking van het Panama-kanaal ter plaatse te onderzoeken. Ia ter zal hij zich naar Noord- Amerika begeven, ten einde de hinderpalen, die men aldaar tegen zijn plan heeft opgeworpen, zoo mogelijk, uit den weg te ruimen, In het telegraafbureau te Solre le Chateau was door een der ambtenaren een lek in de gaspijp ontdekt; bij ging terstond een werkman uit de fabriek halen, terwijl nog een derde per soon in het bureau naar den oorsprong der lek hielp zoeken. Zooals gewoonlijk werd dit met licht gedaan, en het gevolg was, dat het opgehoopte gas ont plofte en de drie personen zwaar gewond werden. i. Men zou zich hebben kunnen verbeelden op het platteland van Engeland zich te bevinden als men de kalmte en rust had aanschouwd, die heerschten in de hut van Samson Harris op het oogenblik dat wij er den lezer binnen leiden. Ofschoon ruw gebouwd wat het uiter lijke aanging, bood het inwendige toch veel behagelijke aan. De huisklok aan den wand de zindelijk geschuurde tafel met drie pooten de groote oude huisbijbelde teenen kooi aan den zolderwaariu de lijster vroolijk van het eene takje op het andere sprongterwijl in het midden van dat eenvoudig verblijf een man ge zeten was, wiens geheele voorkomen den Engelsch- man verried met een blikken emmer met water voor zich en bezig met den loop van een oud geweer schoon te maken terwijl hij tot groote pret van een tweetal sober gekleede meisjes doch met den blos der gezondheid op de wangen, het water als een fontein uit het zundgat spui ten lietzoo dikwijls hij den omwoelden stok met kracht in den loop duwdeom dien te reinigen. Maar toch lag over bet geheel een tint die niet Engelsch was; de helderheid der namiddagzon die door de geopende deur naar binnen stroomde de blauwheid des hemels de helderheid der lucht en het geheele tooneel van rondom. De bloemen die de deur als in een lijst hadden geval en door het ruw bewerkte venster naar binnen tuurden en de voorwerpen, welke men hier en daar bemerktezeiden ook dat men zich in een vreemd land bevoud, terwijl Maandag heeft de eerste „train éclair" van Parijs naar Marseille geloopen. De overtocht zal van 's morgens 8,39 tot 11 ure 's avonds duren. Daarvan -moeten afgetrokken worden één uur voor twee maaltijden en voor eenige andere ge legenheden van oponthouddie wel is waar slechts 3 minuten vorderen, toch te zamen nog op één uur, zoodat eigenlijk- de reis in"13 uren wordt afgelegd. Op de 862 kilometers, welke afgelegd moeten worden, vertegenwoordigen 13 uren een gemid delde smelheid van 61 kilometer per uur. Maar bij hellingen en krommingen moet natuurlijk langzamer gereden worden. Bij gevolg zal de snelheid op rechte lijnen gemiddeld 72 kilome ters bedragen. Naar men zegt zou het Eransche gouver nement er ernstig over denken den" Parijschen gemeenteraad te ontbinden en dien te vervangen door eene zoogenaamde voorfoopige gemeente lijke commissie. De aanleiding hiertoe is niet ver te zoeken. Bekend is de radicale houding, door den Baad tegenover de amnestie en in andere vragen aangenomen. Reeds heeft, bij wijze van protest, een der weinige gematigde leden van den Raadde heer Breslayzijn ontslag genomen. Met de overstrooming ziet het er hier nog treurig uit. Óveral op het schiereiland' vallen zware regens. Tengevolge van het wassen der Ehro met vijf meters, hebben te Tortosa groote overstroomingen plaats gehad. In Murcia is de schade nog.grooter dan men eerst dacht. Vier vijfden van het land zijn ver woest, en op 50.000 landbouwers zijn er 3000 omgekomen. Op Cuba zijn verscheiden benden in onder werping gekomen. De gevangen Zulukoning draagt thans zijn naam met recht. Ketch wi o, zooals de naam wordt uitgespro ken, beteekent „Emir, van wi;n veel gesproken de hooge pijnboomendie zich als pijlen ten hemel verhieven nergens anders zulk een welig- heid vertoonden dan in Australië. „De arme beesten hebben reeds een half uur om u geschreeuwd kindlief", zeide de man op ziende toen eene kloeke deerne met een fraai hoofd met haar en een melkemmer in de hand, in de kamer trad waar hij bezig was terwijl zij zijn werk even oplettend beschouwde als de kinderen. „Zij zullen niet langer behoeven te wachten, vader," zeide het meisjeen zij verliet langzaam de hutterwijl zij vroolijk een oud vaderlandsch deuntje neuriede. De loop van het geweer werd uit het water genomen en uitgeveegd en toen begon Samson, die het oude vaderland verlaten en zich in het vnje Australië gevestigd hadhet geweerslot te smeeren. „Heidaar waarom komje terug riep hij toen een man in lompen gekleed met een dom gezicht in snellen draf de denr naderde en het zweet van het aangezicht -veegde. Onmiddellijk achter hem verscheen doch met minder drift een inboorlingvan een reusachtige gestalte welke nog vermeerderd werd door de magerheid zijns lichaams. „De Zwarten komen", hijgde de man met het domme gezichtde denr aangrijpende als om ze te sluiten terwijl hij tegelijkertijd naar het slaghoedje zag van het geweerdat hij in de hand had. „De Zwarten zijn in aantocht master." „De Zwarten Tom zeide Samson „de Zwar ten Kerelik heb nog nimmer zulk een laf aard gezien als gijTom. Waarvan beschuldigde uw geweten u toen gij achter eiken boom en tusschen het kreupelhout een neger met zijn zwarte, huid meendet te zien Zwarten Wat wordt".. In Zululand zijn geen geschiedschrijvers, er. Zoo gaat de overlevering van het lot des Konings van mond tot mond; wéldra zullen de gepleegde gruwelen de wonderdaden van een held geworden zijn. De veldslagen, die gewon nen of verloren werden zullen verheerlijkt ie gevangenneming van den laatsten Zulukoning voorgesteld Worden als zijne wegvoering door een boozen geest. Maar in werkelijkheid ziet het tragisch lot van den Koning er heel anders uit. Te Port Dunford werd hij ingescheept. Men maakte daartoe gebruik van een boot, die er op gebouwd was om door de branding heen .te kunnen gaan. In de haven, die eerst tijdens den oorlog ge opend werd, is geen aanlegplaats; men kan er alleeu bij een Zuidelijken wind op het hellende strand landen.. De wind draaide van het Westen naar het Zuiden, toen men den gevangene met zijn gevolg naar het strand voerde. Zij werden allen spoedig in de boot gebracht, en toen men naar het schip voer, was de zee .reeds hoog; de golven van den Indischen oceaan werden door dezen wind met kracht naar de kust gedreven. De Koning was bang toen hij over de plank iu de boot werd gebrachten ging daar niet in voordat zijn geheele gevolg zich er in bevond; want hij vreesde dat hij alleen gevangen over zee gevoerd zou worden. Ter eere van den Koning had men de ruime boot van binnen met vlaggen versierd; maar de Zulu's merkten die oplettendheid niet op, want allen kregen spoedig last van zeeziekte. Toen men de stoomboot bereikt had, beproefde men een brug te leggen van de boot naar den trap, maar door het schommelen van het schip was dat onmogelijk, en de boot werd tot aan den trap gebracht. Daar stonden twee officieren om ieder der Zulu's uit de boot «p den trap te tillen. Eerst waren de vrouwen aan de beurt; zij kropen langs do trap op handen en voeten naar boven, en de meeste mannen deden even zoo. Maar een man, die bijzonder vreesachtig was, ging rechtuit in de boot liggen, en weigerde hardnekkig op te staan; hij verklaarde zelfs, dat hij liever zijn hals zou laten afsnijden, dan zich op het schip te laten brengen.. Maar eindelijk werd hij er zijn ze anders dan arme bedelaarsdie geen kwaad in hun schild voerenHadt gij uw ge weer niet, waarmede gij er honderd tegelijk zoudt kunnen verjagen Dat is nu reeds de zesde maaldat gij alarm maakt. En zoo hebt gij de schapen geheel aan hun lot overgelaten vervolgde hij terwijl hij met kracht den laad stok op zijne plaats bracht en opstond om de hut te verlaten. „Nu althans is het geen loos alarm master; waarlijk niet," zeide de man met ernst; en toen den ongeloovigen glimlach op het gelaat zijns meesters bemerkende"bleef hij staan leunende op zijn geweer zich eenigszins belee- digd gevoelende door de taal zijns meesters. „Kom met mij mede," zeide Samson. „Laad eerst uw geweer, master," zeide Tom. „Het is waarachtig zoo," riep hijals wilde hij trachten daardoor Zijn meester tol overtuigiug ee brengen. „Ik heb ze eene groote menigte gezien. Vraag het aan Teddy." Teddy of zooals hij onder zijn stam ge noemd werd Bidgeebidgee stond met zijn 'lans in de hand en terwijl hij grijnzend zijne witte tanden deed zienscheen hij oplettend te luisteren te oordeelen naar de wijze waarop hij zijne neusgaten opzette en samentrok. Dat er iels gaande was leed geen twijfelwant nadat hij zijn lans tegen den muur had gezet, ontdeed hij zich van het blauwe hemd dat hij droeg, maakte zijn gordel los en bracht een knods te voorschijn waarna hij plat op den grond ging liggen om te luisteren. Samson bleef ontsteld stilstaanen ofschoon .zijn geweer niet geladen was, spande hij werk tuigelijk den haantoen Teddyde zwarte schaapsherder, opsprong en'uitriep „de Zwarten komen een twee - tien honderd." En op hetzelfde oogenblik nanr hij eene aan- toch in gebracht. Daarop was de beurt aan den Koning, die ook op handen en voeten naar boven kroop. Toen bij op het dek gekomen was, zuchtte hij diep, misschien uit wanhoop, misschien omdat hij blij was behouden uit de boot te zijn gekomen. Hij stelde er geen belang in, hoe het anker werd gelicht, maar legde voor allerlei kleinigheden aan boord een kinderachtige nieuwsgierigheid aan den dag. Er werden wollen matrassen en dekens aan boorcj gebracht; daarvan kreeg de Koning twee dekens en twee matrassen, de an dere mannen en vrouwen ieder een. De gevangenen waren weldra met hun lot verzoend, en stelden veel belang in alles wat zij zagen en hoorden. Men had op het dek een kraal van twaalf voet in 't vierkant opgericht; daarin begaf de koning zich kort na zijn aan komst, en bleef er tot den volgenden dag. Toen werd hij door de officieren het schip rondgeleid, en gaf luide zijn bewondering en verbazing te kennen. Vooral verwonderde hij zich over de machinerie; maar hij was er toch niet toe te krijgen om in de machinekamer te gaan. Zijn verbazing over de werken van den witten man gaf hij lucht in den Kaffer uitroep: „Whowo". Hij vroeg hoe oud het schip was en hoeveel ossen het gekost had, en toen men hem den prijs, in ossen berekend, mededeelde, vond hij. dien fabelachtig hoog. Hij maakte bezwaren tegen de reis naar Kaapstad, en gaf de schuld van den oorlog nu eens dan de jonge lieden, die er hem aanhoudend toe hadden aangezet, dan weer aan zijn spionnen, die hem onjuiste berichten uit de Kaapstad hadden gebracht, maar ook aan de Engelschen, die van geen verdrag wilden hooren, en den oorlog hadden voortgezet, totdat de Koning in hun handen viel. Als een staaltje van den wetteloozen toe stand in het Westen van Ierland kan het volgende dienen dat gisteren aan de ;,Pall Mall Gazette" geschreven werd „Eene dame meldde mij daar evendat twee van hare pachtersdie het gewaagd hadden haar hunne paehtpenningen te komen betalen op hun terugweg half vermoord werden. Den volgenden dag vonden zij op hun land 5 koeien erf" 9 schapen gedood." vallende houding aan zijn lans gereed houdende om den eerste die durfde naderen den toegang te beletten. „Loopt heen", riep Samsonzich herstellende „ik woon hier nu reeds twee jaar, en heb nooit meer dan twee dier ongelnkkigen tegelijk hier gezien om te bedelen en „Maar zij hebben toch de hut van Reley ver brand en zijne vrouw en kinderen op eene wreede wijze vermoord," zeide Tom ernstig. „Geloof het niet," zeide Samson norsch„het is niet meer dan een praatjeverzonnen door den een of anderen dwaas om nieuwe aanko- melingen bang te maken opdat dezen hun geen gronden voor den neus zouden wegkapen." „En den zoon van "Wallace werd toch de schedel verbrijzeld," zeide Tom. „Praatjes," zeide Samsonofschoon de blik waarmede hij den zwarten aanzag meer angst uitdrukte dan zijne woorden. „En dan de dochter van Ellis gij weet hoe zij het arm schaap hebben mishandeld." „Zwijg," brulde Samson; „gij schijnt het er op toe te leggen om de vrouwen bang te maken en terwijl hij dit zeide legde hij zijn knecht de hand op den mondterwijl hij een onrustigen blik 'op de deur sloeg, die naar het binnenste der hut geleiddeeene hutdie grooter was dan gewoonlijkwant gedurende de twee jaren, die Samson in deze wildernis had doorgebracht, waren zijne zaken bij uitstek voordeelig gegaan en langzamerhand had hij zijne woning moeten vergroot en en was hij genoodzaakt geweest andere maatregelen te nemen om zijne kudden schapen en koeien onder dak te brengen.' Wordi Vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1879 | | pagina 1