HII, MAHDI Nummer 191. Zondag 9 November 1879. 2e. Jaargang. Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. EEN ROEPSTEM Frankrijk. BUITENLAND. Belgie. Ie Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden j 1,00, franco per post door het geheale rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden, enz., franco te zenden aan den Uitgever. Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk. Advertentiên 17 regels /0,60, daarboven 8 cent per regel graote letters naar plaatsruimte. Advertentiên, driemaal ter plaatsing opgegeven, wordén tweemaal in rekening gebracht. Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. ten behoeve van den Spoorweg ZWALUWE—1's-BOSCH. Ingezetenen van de Langstraateen woord aan u. Een woord om de goedgezinden aan te moedigen, om de onverschilligen te be- keeren, om de slapers wakker te roepen. Gij herinnert u immers nog wel, dat er vóór ongeveer vier jaren een wet is tot stand gekomenwaarbij bepaald werddat er voor rekening van het Rijk zou worden aangelegd een spoorweg Zioalmoe's-Bosch, terwijl uit de beraadslagingen of 'uit het voorloopig verslagof wel uit de Memorie van Toelich ting (ik herinner mij dat op dit oogenblik niet juist meer) bleekdat die lijn binnen zes jaren zou moeten gereed zijn? Vier jaren, zegge vier jaren! zijn sedert verloopen, en wat is er nog anders te zien dan hier en. daar een omgehakten boomstam, een half op zij gevallen baken, of een af gehakte struikdie echter weer tot zijn vorige lengte is aangegroeid Na vier jaren wachtens zijt ge schijnbaar nog even ver van het bezit van een spoorweg als vóór dien tijdterwijl men met den aan leg van andere lijnen gelijktijdig aangenomen, reeds zoo verre is gevorderd, dal het tijdstip bereids wordt genoemd van waarschijnlijke ingebruikstelling. Dus spoed in andere streken van ons land, en hier de slakkengang! Moet dat zoo blijven? Is hier dan nu geen behoefte meer aan sneller, goedkooper en beter vervoermiddelen? Van waar dan die dagelijksche klachten over het dure langzame en lastige van het transport, 'twelk hier bijna spreekwoordelijk is geworden? „O, hebt maar geduld!" roept Jan Salie u toe, „en alles zal wel in orde komen. Keulen en Aken zijn immers niet op één dag gebouwd? Dat ongeduld zal u toch niet helpen." Maar, mijn vrienden! is het dan nu een tijd om geduld te oefenen, en nog langer lijdelijk te blijven? Hoe zijn daarmêe te rijmen de dagelijksche jeremiaden over den slechten tijd, over de slapheid in den handel, over het verval der nijverheid, over de on mogelijkheid om met zijn product te kunnen concureeren met het Buitenland Of moet handel en nijverheid zich eerst naar elders verplaatst hebben, voordat men dien Jan Salie- geest zal uitschudden Eu zal men eerst handen aan den ploeg slaan, als het blijken zal reeds te laat te zijn „Maar wat is er dan te doen Wat er te doen is voor u Ge moet als één man voor uwe rechten opkomen voor uwe rechten, die u bij de wet van 10 November 1875 tot aanleg van Staatsspoorwegen zijn gegeven, en uwe stem met aandrang doen hooren ter plaatse, van waar in deze alleen hulp kan komen. Ge moet u onverwijld adresseeren -n den betrokken Minister met adressen uit alle belanghebbende gemeentenonderteekend door honderden, ja duizenden handelaren en nijvere mannen en ook door belangstellende burgers. En ook gijGemeentebesturen vereemgd of elk afzonderlijk, vervoegt u opnieuw tot den Minister en tot 's Lands Vertegenwoordigingen dringt met kracht aan op het maken van meerderen spoed, op dat nog dezen winter de spade in den grond worde gestoken en met het leggen .van den spoorweg een aanvang worde gemaakt. Laat alle kleingeestige aanmerkingen of twisten over meerdere of mindere ombuiging van de lijnover de plaatsing van een station en dergelijke thans rusten. Dat voor het oogen blik de ijverzucht zwijge; die werkte tot hiertoe het uitstel reeds al te zeer in de hand. Dat allen zich vereenigeu tot één doel, d. i. tot het krachtig aandringen op het maken yan spoedvan veel spoedWij vragen immers geen gunst? Integendeel het is ons recht, geput uit de Wet, waarvoor wij op komen en dat hebben wij recht te eischen. Bovendien slaan wij een oog op de tijds omstandigheden met de gedachte aan den naderenden winter. Reeds nu loopt menigeen zonder werken wat is het vooruitzicht voor den winter Het staat te beziendat deze enkelen door honderdenwellicht duizenden zullen gevolgd worden. En zou het dan geen zegen zijn voor de Langstraat, als van die allen de vraag om werk een gunstig antwoord kon ontvangen aan de werkzaamheden, voor het leggen der spoorbaan vereischt Op dan burgershaast uer is geen tijd te verliezen. Er moet nog veel gedaan wordeneer met het leggen van den weg kan begonnen worden. Spoedt u dan Schudt de slapers wakker, neemt de flauwhartigen op sleeptouwen verzamelt een legio hand- teekeningen (van bevoegden altijd) op uwe adressen. Maar vooral, spoed! spoed! Steller dezes doet geen zaken, heeft dus in deze zaak persoonlijk weinig belangen toch zijn belangstelling in deze streek alleen is het, die hem deze woorden in de pen geeft. En wil men weten, in welken geest hij meent, dat men zich tot de Regeering dient te wendenzie hier een adresdat met geringe wijziging zoowel voor corporatiëu als particulieren kan bruikbaar gemaakt worden: Aan Zijne Excellentie den Heer Minister van Waterstaat Handel en Nijverheid. De ondergeteekendenallen handelaren, fa brikanten en ingezetenen der gemeente geven met gepasten eerbied te kennen, dat zij zich dringend verplicht achten tot Uwe Excellentie te naderenen te wijzen op de vele teekenen van stilstand en achteruitgang in onderscheidene tak ken van landbouw, handel en nijverheid, die zich in de anders zoo welvarende streek, bekend onder den naam van Langstraat, meer en meer beginnen te openbaren, en welker droevige gevolgen niet zullen nalaten in den aanstaanden winter wegens gebrek aan werk honderdenwellicht duizenden, in nood te brengen. Wel is deze toestand voor een deel te wijten aan de algemeene malaise waaronder ook andere streken gebukt gaan, als misgewas en slapheid in den handel, maar voor deze streek is het voornamelijk de moeielijkheid om met haar fa- brieaat te kunnen concureeren tegen het Buiten land welk bezwaar in geen geringe mate verhoogd wordt door de gebrekkige en dure vervoermiddelen, waarmêe het transport zich nog steeds behelpen moet. Vleide men zich bij de aanneming der wet, die bepaalt, dat er voor rekening van het Rijk een spoorweg zou gebouwd worden van Zwaluwe tot 's-Hertogenboscndat daardoor aan dien staat van isolement spoedig een einde zou komen, en de Langstraat weldra in het genot zou treden van al ae voordeelen, die aan het bezit van een spoorweg verbonden zijn, thans na ongeveer vier jaren wachtens is men nog even ver en schijnt de vervulling dier wet- nog in de verre toekomst te liggen, terwijl de behoefte hier al hooger en hooger klimt, en reeds menige nijverheid te ver geefs om werk vraagt. De adressanten erkennen gaarne, dat het niet wel mogelijk is alles te gelijk te doen en dat er met veel, wellicht ook met den toestand der schatkist moet rekening gehouden worden. Maar, wanneer men ziet, dat elders reeds zooveel gedaan is, en hier nog niet eens de voorbereiding of het onderzoek is afgeloopen, dan zal het toch wel niet euvel geduid worden, wanneer van deze zijde met eenigen aandrang om slechts wat meer spoed wordt verzocht. Die meerdere spoed immers zou vooral in dezen tijd voor de Langstraat een zegen kunnen worden, wanneer hij slechts ten gevolge haddat nog dezen winter de spade in den grond gestoken en dus met het werk kon aangevangen worden. Menigeendie thans met zorg den winter te gemoet gaat, zou dan gelegenheid hebben werk te vinden om zich en de zijnen van het noodige te voor zien; terwijl aan den anderen kant, tengevolge van dien toevloed van arbeiders, ook de loonen vrij wat lager zouden zijn dan in gewone tijden, en dit ontegenzeggelijk een zeer aanzienlijke besparing van aanlegkosten zou teweeg brengen, wat met het oog op 's Lands schatkist zeker niet verwerpelijk kan geacht worden. Op grond van het bovenstaande nemen de Onder geteekenden de vrijheid Uwe Excellentie beleefde lijk en dringend te verzoeken, wel de noodige bevelen te willen geven en de vereischte maat regelen te willen nemen, dat met het leggen van de baan voor den spoorweg Zwaluwe's-Bosch nog dezen winter een aanvang kan worden ge maakt. November 1879. 'tWelk doende enz. Zoo mijne informafciën juist zijn, dan is er reeds een gemeente, waar bestuur en inge zetenen in bovenbedoelden zin werkzaam zijn. Hun voorbeeld schudde ook anderen wakker, en doe haastiglijk, ja nog hedeneen adres beweging ontstaandie niet anders dan gun stige gevolgen zal kunnen hebben. Licbt zijn in elke gemeente een paar mannen te vinden met genoegzame energie en belang stelling om de geringe kosten en moeiten aan het samenstellen van het adres verbonden, op zich te nemen. Op een geschikte plaats ter teekening gelegd, behoeven er slechts een paar dagen te verloopen, en de verzen ding kan plaats hebben, zoodat het nog deze week zijne bestemming bereike. Bovenal, bedenkt het weler is haast veel haast bij, zal het doel bereikt worden. -S., 3 No». 1879. De Burgemeester ondersteunde het voorstel, dat vervolgens bij acclamatie werd aangenomen, In de steenkolenmijn Bonne espérancebij Luik daalde in de vorige week een opzichter met 19 arbeiders af, om aan een nieuwen, veel belovenden zijgang te werken. Toen zij daar een paar ureE bezig waren geweesthoorden zij op eens éen menigte gruis naar beueden vallen, dat voortdurend toenam. Twee mijnwerkers poogden er doorheen te loopen maar werden onder de neerstortende stukken steenkool bedol ven. Binnen vijf minuten was de opzichter met 17 arbeiders van de buitenwereld afgesloten zonder dat zij op redding darfden hopen. Nadat de eerste schrik voorbij was beval de 72-jarige opzichter al de mijnwerkers hem het eten te geven dat zij voor dien dag hadden meegenomen als ook de olie die zij in voorraad hadden. Geen der werklieden kreeg meer voedsel dan strikt noodzakelijk wasom in het leven te blijven. Gelukkig was er een bron met goed water zoodat zij tenminste geen dorst behoefden te lijden. In die benauwde vochtige ruimte hebben de arme mannen vijf dagen moeten doorbrengen. Aan den avond van den vijfden dag hadden zij afscheid van elkaar genomen, en zaten stil naast elkaar den dood af te wachten. Daar sprongen zij plotsding allen te gelijk op. Zij hoorden een geluidhet werd hoe langer hoe duidelijker. Hun redders waren nabij. Nog dienzelden nacht werden de ongelukkigen bevrijd en naar het gasthuis gebracht, waar men hen met verster kend voedsel verkwikte. Zij waren allen zeer verzwakt en sliepen onafgebroken drie dagen lang, maar zijn thans weder zoo goed als hersteld. De directie der mijn heeft den werklieden drie maanden verlof gegeven en hun het loon voor dien tijd vooruitbetaald. De oude opzichter is op pensioen gesteld met behoud van zijn volle traktement en genot van vrije woning. In de jongste zitting van den Antwerpschen gemeenteraad heeft een der leden het voorstel gedaan om als blijk van waardeering der groote verdiensten van Gounoddie naar Antwerpen was gekomen om er persoonlijk de uitvoering te dirigeeren van eenige zijner werken o. a. van fragmenten uit zijne opera Polyeucteeen der straten naar hem te noemen. De voorsteller voegde er bijdat de groote meester getroffen is geweest over den kuntsmaak te Antwerpen De Raad der Prefectuur van de Seine heeft de verkiezing van den begenadigden communard Humbert totjdid van den Parijschen Gemeente raad ongeldig verklaardhoogstwaarschijnlijk omdat hij nog niet te Parijs het vereischte aantal maanden domicilie heeft. Te Parijs heeft met Allerzielendag op de kerkhoven weder de gewone drukte geheerscht. Men ging bij duizenden en duizenden naar de doodenakkers, om de graven zijner dierbaren of van de groote mannen des vaderlauds met bloemen en kransen te versieren. Vooral het graf van Thiers werd onderscheiden. Maandag was het voor Parijs nog een veel belangrijker dagwant toen werd het weer, na lang ten bate van Versailles gedecapitaliseerd geweest te zijnde hoofdstad van Frankrijk. Immers om 12 uur werd het hotel van den President der Republiek te Versailles weder officieel aan het departement teruggegeven en daarmede is dus het domicilie van Frankrijk's eersten burger officieel verlegd naar Parijs. De Raad van het Legioen van Eer heeft besloten, dat in beginsel de veroordeelde en sedert geamnestieerde Communalisten zullen ge acht worden hunne decoratie verloren te hebben. Ten opzichte van een enkel echterBrissyzal waarschijnlijk eene uitzondering worden gemaakt. Louis Blanc moet vast voornemens zijn in elk geval een voorstel te doen tot het uit vaardigen ecner algemeene amnestieen wel oogenblikkelijk na de wederopening der zittingen. Louis Blanc is nog geheel vol van het succes dat hij op zijn reis beweert behaald te hebben. In den nacht van 31 October op 1 Nov. had er in het huis van arrest te Toulon een opstand plaats, waaraan zich een poging tot ontvluchting paarde. Terwijl de oppercipier Giraud de nachtronde deed werd hij onverhoeds- in een der slaapvertrekken der gevangenis aan gevallen door zeven veroordeelden. In een om mezien was Giraud gebondenden mond dicht- gestopt en op een bed geworpenwaar hij geworgd zou zijn met beddelakensindien een der oppassers wakker geworden door het tumult, niet de tegenwoordigheid van geest had gehad de deur van het slaapvertrek van buiten dicht te grendelen. De in opstand gekomen gevangenen nu ziende, dat hun de weg naar buiten was afgesloten lieten hierop hun prooi los. Spoedig daarna kwamen de onderprefect en de officier van justitie vergezeld van eeu twintigtal gen darmes den geladen revolver in de hand. Het kostte nu weinig moeite de gevangenen in de straf-cachot te brengen waar zij dadelijk onder vraagd werden. De oppercipier Giraud heeft eenige zware wonden gekregen: Toen de eerste geamnestieerden terugkwa men bestond er als het ware een wedstrijd om de ongelukkigen bij te staan en aanvankelijk te verzorgen. Nadat echter onderscheidene der teruggekeerden de deelname in dien zin uitlegden, dat zij de helden van den dag waren en dat het medelijden voortsproot uit sympathie voor de Communards, zijn de hekken verhangen. De hooge toon welken zij aansloegenvervreemdde de burgerij van hen en slechts de onverzoenlijken bleven over om de helden te ontvangen. Er is nog een reden welke -de geestdrift heeft bekoeld, zonder dat de gewezen gedeporteerden dit helpen kunnen. Een eerzaam schoenmaker besloot een teruggekeerde voorloopig ten zijnent een onder komen te verschaffen. George Wagnerdoor een vriend aanbevolen diende zich bij den man aan en richtte zich huiselijk bij hem ia. Hij was er reeds eenigfe weken zeer op zijn gemak, toen de schoenmaker naar zijn papieren vroeg. Na eenige uitvluchten kreeg de edelmoedige kost- gever achterdochten nu bleek dat hij aan een bij de politie slecht aangeschreven sujet huisves ting verleende. De gewaande communalist werd gevangen genomen en Vrijdag II. tot vijftien maanden gevangenisstraf veroordeeld. De schoen-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1879 | | pagina 1