HII, MAHDI
Nummer 191. Zondag 9 November 1879. 2e. Jaargang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
EEN ROEPSTEM
Frankrijk.
BUITENLAND.
Belgie.
Ie Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden j 1,00, franco per post door
het geheale rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
Advertentiên 17 regels /0,60, daarboven 8 cent per regel
graote letters naar plaatsruimte. Advertentiên, driemaal ter
plaatsing opgegeven, wordén tweemaal in rekening gebracht.
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
ten behoeve van den Spoorweg
ZWALUWE—1's-BOSCH.
Ingezetenen van de Langstraateen woord
aan u. Een woord om de goedgezinden aan
te moedigen, om de onverschilligen te be-
keeren, om de slapers wakker te roepen.
Gij herinnert u immers nog wel, dat er
vóór ongeveer vier jaren een wet is tot stand
gekomenwaarbij bepaald werddat er voor
rekening van het Rijk zou worden aangelegd
een spoorweg Zioalmoe's-Bosch, terwijl uit
de beraadslagingen of 'uit het voorloopig
verslagof wel uit de Memorie van Toelich
ting (ik herinner mij dat op dit oogenblik
niet juist meer) bleekdat die lijn binnen
zes jaren zou moeten gereed zijn?
Vier jaren, zegge vier jaren! zijn sedert
verloopen, en wat is er nog anders te zien
dan hier en. daar een omgehakten boomstam,
een half op zij gevallen baken, of een af
gehakte struikdie echter weer tot zijn vorige
lengte is aangegroeid
Na vier jaren wachtens zijt ge schijnbaar
nog even ver van het bezit van een spoorweg
als vóór dien tijdterwijl men met den aan
leg van andere lijnen gelijktijdig aangenomen,
reeds zoo verre is gevorderd, dal het tijdstip
bereids wordt genoemd van waarschijnlijke
ingebruikstelling.
Dus spoed in andere streken van ons land,
en hier de slakkengang!
Moet dat zoo blijven? Is hier dan nu
geen behoefte meer aan sneller, goedkooper
en beter vervoermiddelen? Van waar dan
die dagelijksche klachten over het dure
langzame en lastige van het transport, 'twelk
hier bijna spreekwoordelijk is geworden?
„O, hebt maar geduld!" roept Jan Salie
u toe, „en alles zal wel in orde komen.
Keulen en Aken zijn immers niet op één
dag gebouwd? Dat ongeduld zal u toch
niet helpen."
Maar, mijn vrienden! is het dan nu een
tijd om geduld te oefenen, en nog langer
lijdelijk te blijven? Hoe zijn daarmêe te
rijmen de dagelijksche jeremiaden over den
slechten tijd, over de slapheid in den handel,
over het verval der nijverheid, over de on
mogelijkheid om met zijn product te kunnen
concureeren met het Buitenland Of moet
handel en nijverheid zich eerst naar elders
verplaatst hebben, voordat men dien Jan Salie-
geest zal uitschudden Eu zal men eerst
handen aan den ploeg slaan, als het blijken
zal reeds te laat te zijn
„Maar wat is er dan te doen Wat er
te doen is voor u Ge moet als één man
voor uwe rechten opkomen voor uwe rechten,
die u bij de wet van 10 November 1875
tot aanleg van Staatsspoorwegen zijn gegeven,
en uwe stem met aandrang doen hooren ter
plaatse, van waar in deze alleen hulp kan
komen. Ge moet u onverwijld adresseeren
-n den betrokken Minister met adressen uit
alle belanghebbende gemeentenonderteekend
door honderden, ja duizenden handelaren en
nijvere mannen en ook door belangstellende
burgers. En ook gijGemeentebesturen
vereemgd of elk afzonderlijk, vervoegt u
opnieuw tot den Minister en tot 's Lands
Vertegenwoordigingen dringt met kracht
aan op het maken van meerderen spoed, op
dat nog dezen winter de spade in den grond
worde gestoken en met het leggen .van den
spoorweg een aanvang worde gemaakt. Laat
alle kleingeestige aanmerkingen of twisten
over meerdere of mindere ombuiging van de
lijnover de plaatsing van een station en
dergelijke thans rusten. Dat voor het oogen
blik de ijverzucht zwijge; die werkte tot
hiertoe het uitstel reeds al te zeer in de hand.
Dat allen zich vereenigeu tot één doel, d. i.
tot het krachtig aandringen op het maken
yan spoedvan veel spoedWij vragen
immers geen gunst? Integendeel het is ons
recht, geput uit de Wet, waarvoor wij op
komen en dat hebben wij recht te eischen.
Bovendien slaan wij een oog op de tijds
omstandigheden met de gedachte aan den
naderenden winter. Reeds nu loopt menigeen
zonder werken wat is het vooruitzicht voor
den winter Het staat te beziendat deze
enkelen door honderdenwellicht duizenden
zullen gevolgd worden. En zou het dan geen
zegen zijn voor de Langstraat, als van die
allen de vraag om werk een gunstig antwoord
kon ontvangen aan de werkzaamheden, voor
het leggen der spoorbaan vereischt
Op dan burgershaast uer is geen
tijd te verliezen. Er moet nog veel gedaan
wordeneer met het leggen van den weg
kan begonnen worden. Spoedt u dan Schudt
de slapers wakker, neemt de flauwhartigen
op sleeptouwen verzamelt een legio hand-
teekeningen (van bevoegden altijd) op uwe
adressen. Maar vooral, spoed! spoed!
Steller dezes doet geen zaken, heeft dus
in deze zaak persoonlijk weinig belangen
toch zijn belangstelling in deze streek alleen
is het, die hem deze woorden in de pen
geeft. En wil men weten, in welken geest
hij meent, dat men zich tot de Regeering
dient te wendenzie hier een adresdat
met geringe wijziging zoowel voor corporatiëu
als particulieren kan bruikbaar gemaakt worden:
Aan
Zijne Excellentie den Heer Minister van
Waterstaat Handel en Nijverheid.
De ondergeteekendenallen handelaren, fa
brikanten en ingezetenen der gemeente
geven met gepasten eerbied te kennen, dat zij
zich dringend verplicht achten tot Uwe Excellentie
te naderenen te wijzen op de vele teekenen van
stilstand en achteruitgang in onderscheidene tak
ken van landbouw, handel en nijverheid, die zich
in de anders zoo welvarende streek, bekend onder
den naam van Langstraat, meer en meer beginnen
te openbaren, en welker droevige gevolgen niet
zullen nalaten in den aanstaanden winter wegens
gebrek aan werk honderdenwellicht duizenden,
in nood te brengen.
Wel is deze toestand voor een deel te wijten
aan de algemeene malaise waaronder ook andere
streken gebukt gaan, als misgewas en slapheid
in den handel, maar voor deze streek is het
voornamelijk de moeielijkheid om met haar fa-
brieaat te kunnen concureeren tegen het Buiten
land welk bezwaar in geen geringe mate verhoogd
wordt door de gebrekkige en dure vervoermiddelen,
waarmêe het transport zich nog steeds behelpen
moet.
Vleide men zich bij de aanneming der wet, die
bepaalt, dat er voor rekening van het Rijk een
spoorweg zou gebouwd worden van Zwaluwe tot
's-Hertogenboscndat daardoor aan dien staat
van isolement spoedig een einde zou komen, en
de Langstraat weldra in het genot zou treden
van al ae voordeelen, die aan het bezit van een
spoorweg verbonden zijn, thans na ongeveer
vier jaren wachtens is men nog even ver en schijnt
de vervulling dier wet- nog in de verre toekomst
te liggen, terwijl de behoefte hier al hooger en
hooger klimt, en reeds menige nijverheid te ver
geefs om werk vraagt.
De adressanten erkennen gaarne, dat het niet
wel mogelijk is alles te gelijk te doen en dat er
met veel, wellicht ook met den toestand der
schatkist moet rekening gehouden worden. Maar,
wanneer men ziet, dat elders reeds zooveel gedaan
is, en hier nog niet eens de voorbereiding of
het onderzoek is afgeloopen, dan zal het toch
wel niet euvel geduid worden, wanneer van deze
zijde met eenigen aandrang om slechts wat meer
spoed wordt verzocht.
Die meerdere spoed immers zou vooral in dezen
tijd voor de Langstraat een zegen kunnen worden,
wanneer hij slechts ten gevolge haddat nog
dezen winter de spade in den grond gestoken en
dus met het werk kon aangevangen worden.
Menigeendie thans met zorg den winter te gemoet
gaat, zou dan gelegenheid hebben werk te vinden
om zich en de zijnen van het noodige te voor
zien; terwijl aan den anderen kant, tengevolge
van dien toevloed van arbeiders, ook de loonen
vrij wat lager zouden zijn dan in gewone tijden,
en dit ontegenzeggelijk een zeer aanzienlijke
besparing van aanlegkosten zou teweeg brengen,
wat met het oog op 's Lands schatkist zeker niet
verwerpelijk kan geacht worden.
Op grond van het bovenstaande nemen de Onder
geteekenden de vrijheid Uwe Excellentie beleefde
lijk en dringend te verzoeken, wel de noodige
bevelen te willen geven en de vereischte maat
regelen te willen nemen, dat met het leggen van
de baan voor den spoorweg Zwaluwe's-Bosch
nog dezen winter een aanvang kan worden ge
maakt.
November 1879.
'tWelk doende enz.
Zoo mijne informafciën juist zijn, dan is er
reeds een gemeente, waar bestuur en inge
zetenen in bovenbedoelden zin werkzaam zijn.
Hun voorbeeld schudde ook anderen wakker,
en doe haastiglijk, ja nog hedeneen adres
beweging ontstaandie niet anders dan gun
stige gevolgen zal kunnen hebben. Licbt
zijn in elke gemeente een paar mannen te
vinden met genoegzame energie en belang
stelling om de geringe kosten en moeiten
aan het samenstellen van het adres verbonden,
op zich te nemen. Op een geschikte plaats
ter teekening gelegd, behoeven er slechts
een paar dagen te verloopen, en de verzen
ding kan plaats hebben, zoodat het nog deze
week zijne bestemming bereike.
Bovenal, bedenkt het weler is haast
veel haast bij, zal het doel bereikt worden.
-S., 3 No». 1879.
De Burgemeester ondersteunde het voorstel, dat
vervolgens bij acclamatie werd aangenomen,
In de steenkolenmijn Bonne espérancebij
Luik daalde in de vorige week een opzichter
met 19 arbeiders af, om aan een nieuwen, veel
belovenden zijgang te werken. Toen zij daar
een paar ureE bezig waren geweesthoorden zij
op eens éen menigte gruis naar beueden vallen,
dat voortdurend toenam. Twee mijnwerkers
poogden er doorheen te loopen maar werden
onder de neerstortende stukken steenkool bedol
ven. Binnen vijf minuten was de opzichter met
17 arbeiders van de buitenwereld afgesloten
zonder dat zij op redding darfden hopen.
Nadat de eerste schrik voorbij was beval de
72-jarige opzichter al de mijnwerkers hem het
eten te geven dat zij voor dien dag hadden
meegenomen als ook de olie die zij in voorraad
hadden. Geen der werklieden kreeg meer voedsel
dan strikt noodzakelijk wasom in het leven te
blijven. Gelukkig was er een bron met goed
water zoodat zij tenminste geen dorst behoefden
te lijden.
In die benauwde vochtige ruimte hebben de
arme mannen vijf dagen moeten doorbrengen.
Aan den avond van den vijfden dag hadden zij
afscheid van elkaar genomen, en zaten stil naast
elkaar den dood af te wachten. Daar sprongen
zij plotsding allen te gelijk op. Zij hoorden een
geluidhet werd hoe langer hoe duidelijker.
Hun redders waren nabij. Nog dienzelden nacht
werden de ongelukkigen bevrijd en naar het
gasthuis gebracht, waar men hen met verster
kend voedsel verkwikte. Zij waren allen zeer
verzwakt en sliepen onafgebroken drie dagen lang,
maar zijn thans weder zoo goed als hersteld.
De directie der mijn heeft den werklieden drie
maanden verlof gegeven en hun het loon voor
dien tijd vooruitbetaald. De oude opzichter is
op pensioen gesteld met behoud van zijn volle
traktement en genot van vrije woning.
In de jongste zitting van den Antwerpschen
gemeenteraad heeft een der leden het voorstel
gedaan om als blijk van waardeering der groote
verdiensten van Gounoddie naar Antwerpen
was gekomen om er persoonlijk de uitvoering
te dirigeeren van eenige zijner werken o. a. van
fragmenten uit zijne opera Polyeucteeen der
straten naar hem te noemen. De voorsteller
voegde er bijdat de groote meester getroffen
is geweest over den kuntsmaak te Antwerpen
De Raad der Prefectuur van de Seine heeft
de verkiezing van den begenadigden communard
Humbert totjdid van den Parijschen Gemeente
raad ongeldig verklaardhoogstwaarschijnlijk
omdat hij nog niet te Parijs het vereischte aantal
maanden domicilie heeft.
Te Parijs heeft met Allerzielendag op de
kerkhoven weder de gewone drukte geheerscht.
Men ging bij duizenden en duizenden naar de
doodenakkers, om de graven zijner dierbaren
of van de groote mannen des vaderlauds met
bloemen en kransen te versieren. Vooral het
graf van Thiers werd onderscheiden.
Maandag was het voor Parijs nog een veel
belangrijker dagwant toen werd het weer, na
lang ten bate van Versailles gedecapitaliseerd
geweest te zijnde hoofdstad van Frankrijk.
Immers om 12 uur werd het hotel van den
President der Republiek te Versailles weder
officieel aan het departement teruggegeven en
daarmede is dus het domicilie van Frankrijk's
eersten burger officieel verlegd naar Parijs.
De Raad van het Legioen van Eer heeft
besloten, dat in beginsel de veroordeelde en
sedert geamnestieerde Communalisten zullen ge
acht worden hunne decoratie verloren te hebben.
Ten opzichte van een enkel echterBrissyzal
waarschijnlijk eene uitzondering worden gemaakt.
Louis Blanc moet vast voornemens zijn
in elk geval een voorstel te doen tot het uit
vaardigen ecner algemeene amnestieen wel
oogenblikkelijk na de wederopening der zittingen.
Louis Blanc is nog geheel vol van het succes
dat hij op zijn reis beweert behaald te hebben.
In den nacht van 31 October op 1 Nov.
had er in het huis van arrest te Toulon een
opstand plaats, waaraan zich een poging tot
ontvluchting paarde. Terwijl de oppercipier
Giraud de nachtronde deed werd hij onverhoeds-
in een der slaapvertrekken der gevangenis aan
gevallen door zeven veroordeelden. In een om
mezien was Giraud gebondenden mond dicht-
gestopt en op een bed geworpenwaar hij
geworgd zou zijn met beddelakensindien een
der oppassers wakker geworden door het tumult,
niet de tegenwoordigheid van geest had gehad
de deur van het slaapvertrek van buiten dicht
te grendelen. De in opstand gekomen gevangenen
nu ziende, dat hun de weg naar buiten was
afgesloten lieten hierop hun prooi los. Spoedig
daarna kwamen de onderprefect en de officier
van justitie vergezeld van eeu twintigtal gen
darmes den geladen revolver in de hand. Het
kostte nu weinig moeite de gevangenen in de
straf-cachot te brengen waar zij dadelijk onder
vraagd werden. De oppercipier Giraud heeft
eenige zware wonden gekregen:
Toen de eerste geamnestieerden terugkwa
men bestond er als het ware een wedstrijd om
de ongelukkigen bij te staan en aanvankelijk te
verzorgen. Nadat echter onderscheidene der
teruggekeerden de deelname in dien zin uitlegden,
dat zij de helden van den dag waren en dat het
medelijden voortsproot uit sympathie voor de
Communards, zijn de hekken verhangen. De
hooge toon welken zij aansloegenvervreemdde
de burgerij van hen en slechts de onverzoenlijken
bleven over om de helden te ontvangen. Er is
nog een reden welke -de geestdrift heeft bekoeld,
zonder dat de gewezen gedeporteerden dit helpen
kunnen. Een eerzaam schoenmaker besloot een
teruggekeerde voorloopig ten zijnent een onder
komen te verschaffen. George Wagnerdoor
een vriend aanbevolen diende zich bij den man
aan en richtte zich huiselijk bij hem ia. Hij was
er reeds eenigfe weken zeer op zijn gemak, toen
de schoenmaker naar zijn papieren vroeg. Na
eenige uitvluchten kreeg de edelmoedige kost-
gever achterdochten nu bleek dat hij aan een
bij de politie slecht aangeschreven sujet huisves
ting verleende. De gewaande communalist werd
gevangen genomen en Vrijdag II. tot vijftien
maanden gevangenisstraf veroordeeld. De schoen-