Nummer 193. Zondag 16 November 1879.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
In de wildernis verdwaald,
%-■ e
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
FE UIL LETO N.
Engeland.
Spanje.
ÊTV% °o.%{
Dit blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
Advertentiën 1—7 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsraimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht.
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
Zonder eenige officieele plechtigheid zijn
de zittingen der Kamers gisteren heropend. De
Senaat heeft onmiddellijk zijn bureau en zijne
parlementaire commissies gekozenom daarna
tot nadere bijeenroeping uiteen te gaan. Met
alcemeene stemmen is de eerste vice president
baron de Tornacotot voorzitter gekozen ter
vervanging van den prins de Lignedie zijn
mandaat heeft nedergelegd. De tweede vice-pre
sidentbaron d' Anethan het hoofd der oppo
sitie in den Senaatis eerste en baron de Selys
Lono-champs tweede ondervoorzitter geworden.
Baron d'Anethan verving, bij afwezigheid van
baron de Tornaco, het oudste lid m jaren op
den voorzitterstoel.
De Kamer hield slechts een korte zitting
en stelde de verkiezing van haar bureau tegen
hedeö aan de orde.
In beide Kamers werden de nieuw gekozen
leden na onderzoek hunner geloofsbrieven, toe
gelaten.
De heer Erère Orbanop een interpellatie
d'Elhongne antwoordend, kondigt tegen Dinsdag
verklaringen aan over de betrekking met het
Vaticaan.
Het is nog niet bekend of Canrobert zijne
benoeming tot lid van den Senaat zal aannemen,
daar hij meent dat zijn commandantschap van
een legerafdeeling er gevaar door loopt
Volgens de Temps in deze volkomen te
vertrouwen, heelt er een onderhoud plnats
gehad tusschen den President Grévy en Gam-
betta. Tusschen beide staatslieden moet volko
men overeenstemming bestaanten opzichte
zoowel van de binnenlandsche als buitenlandsche
staatkunde. Dit bericht is voor den tegenwoor-
digen toestand in Frankrijk van veel belang.
Ab-del-Kader wordt weder als overleden
gemeld. Het bericht is ook ditmeal niet ge
loofwaardig. De dood van den dapperen Ara
bier zou thans geen staatkundig belang hebben
maar toch deelneming wekken.
De République francaise beweertdat tot
het ontslag van den maarschalk Canrobert als
president der commissie voor het in klassen in-
deelen der officieren besloten is.
Abdel-Kader is te Damascus overleden, waar
liij sedert zijne invrijheidstelling door Napoleon
woonde. Hij genoot van de Eransche Regeëring
een jaarlijksch pensioen van 100,000 fr.
Nu de schrijnwerkers-strike geëindigd^ is
wordt er eer. van de bakkers te gemoet gezien.
Deze is zeker buitengewoon lastig. Bij een
vroegere strike van die heeren waren er terstond
maatregelen genomendie stoornis voorkwamen
in dit noodwendig bedrijf.
La Civillisation deelt het gerucht mede,
dat Waldarde moordenaar van den apotheker
en zijn dienstbode op de place Beauveau te Parijs,
op den boulevard des Italiens herkend en later
in hechtenis genomen zou zijn.
L' Estafette zegt daarentegendat IV aider
ergens in Duitschland is en voegt er bij dat
de Minister van Bnitenlandsche Zaken van dien
van Justitie de noodige stukken ontvangen heeft
om Jiem te doen uitleveren als hij in
hechtenis genomen zal zijn.
Te Agen is de voor weinige jaren gebouwde
groote pannen- en steenbakkerij Dingsdag-nacht
afgebrand. De gebouwen waren voor 100,000
frs. verzekerd.
teraad, onthulling van het standbeeld van Cal-
deron op het plein Santa Annakomen verder
op het programma voor. Aan een schilder van
naam zal opgedragen worden het vervaardigen
van het portret der koningin dat bestemd is
voor de raadzaal der gemeente.
Of de feesten echter zullen doorgaan is twij
felachtig want de koning heeftmet het oog
op den plaats gehad hebbenden watersnood in
Murcia cn elders het verlangen te kennen ge
geven om geen feesren te houden en het daarvoor
bestemde geld aan te wenden ten behoeve J der
ongelukkigen.
De Senaat heeft het wetsontwerp aangenomen,
waarbij aan de aanstaande koningin een jaargeld
wordt verleend van 450,000 pesetas, en bij
overlijden van den koning, een van 250,000
pesetas.
De commissie voor de feestenvan wege
den gemeenteraad te Madrid te geven ter gele-,
genheid van het huwelijk des koningsheeft
besloten daarvoor aan te wenden eene som van
2 millioen pesetas, waarvan D'g millioen gebracht
znllen worden op het gewone en een 1/j millioen
op het buitengewone budget. Onder anderen
zullen gedurende de feesten, die drie dagen zullen
aanhoudenaan de armen .worden uitgereikt
50,000 bons, elk van 5 peseta. Afsteken van
vuurwerkeen groot bal van wege den gemeen-
De ontbinding van het Engelsch Parlement
schijnt nader ophanden dan uit de rede van den
Engelschen Premier was op te maken. Een der
leden van het Kabinet, de heer Stanhope, heeft
er in eene openbare rede vrij duidelijk op ge
zinspeeld.
Het Engelsch escader moet binnen vier
dagen gereed zijn om het anker te lichten en
oostwaarts te gaan. Of dit ook met de ontbin
ding in verband staat, weet men nog niet. Punch
schijnt het te gelooven. Hij laat ten minste in
zijn jongste nummer den Engelschen gezant voor
den Sultan optreden met de woorden: Uwe Ma
jesteit moet hervormen. „Moet," vraagt de
Sultan'„is er dan in Eugaland een nieuwe
grootvizier opgetreden?" „Neen", antwoordt de
gezant, „maar er is eene algemeene verkiezing
ophanden!"
Een Engelsche stoomboot, Louise H., die
op reis was van Algiers naar New-Orleans, be
vond zich in den avond van 18 October in het
oude Bahama kanaaltoen de dienstdoende of
ficier plotseling om hulp hoorde roepen. Hij liet
onmiddellijk de machine stoppen en ontdekte
weldra op een vlot van aan elkaar gebonden
planken, vijf mannen, die blijkbaar in den ui
tersten nood verkeerden. In gebrekkig Engelsch
deelden zij hem mede, dat zij behoord hadden
tot een Spaansche stoombootdie 57 personen
aan boord had en in den morgen van dienzelfden
verbrand was, en dat er waarschijnlijk nog meer
ongelukkigen op het water ronddreven.
in.
„Het zou eene dwaasheid zijn nu naar buiten
te gaan," zeide Samson, „en nog drie levens
op te offeren maar zij zal zich misschien schuil
hebben weten te houden en ontsnapt zijn".
De jonge man sidderde en nam daarop zijn
geweer op want een lans drbng op dat oogen-
bük door het vensterzonder echter iemand te
treffen.
„Komt hier," zeide Samson zich vermannende.
„Helpt mij hier eerst!" en bijgestaan door hen,
die daar tegenwoordig warendroeg hij half
zijne vrouw en twee kinderen eene soort van
ladder op naar een vliering, waar eene menigte
schapenvachten tot aan den zolder lagen opge—
hoopt.
„Kruip daaronder," nep hij, „en trek eerst
de ladder naar boven. Verberg u daar goed
voor het oogenblik zijt gij er veilig
Ziet riep Tom toen Mrs. Harris de ladder
optrok,' en op hetzelfde oogenblik verdreven
Teddy 'en Anderson met hun lans en snaphaan
een paar Zwarten die aan de binnendeur waren
verschenen en door een der vensters naar binnen
waren o-eklommen. Hierop had eer.e scherpe
worsteling plaats waarbij van beide zijden hevige
slagen werden toegebrachten eindelijk de kamer
geruimd werd doch niet dan nadat drie der
zwarte aanvallers op den grond lagen te ziel
togen terwijl hun bloed de witte planken der
eenvoudige slaapkamer bezoedelde.
Het was eene gevaarlijke taak en meer dan
eene lans vloog door het venstertoen de lijken
opgenomen en door naar buiten geworpen
werden; vervolgeus werd de openinggebaricadeerd,
zoowel als de andere kleine vensters aan de
voorzijde der huten aan elk stond er een
gereed om eiken nieuwen aanval af te weren.
De dunne blauwe rook van de afgeschoten
geweren steeg langzaam open scheen over de
vertreden bloedvlekken een krans te vormen
toen een kreet van Tom en bijna tegelijk een
van zijn buks de hulp der overigen inriep in
het achterste gedeelte der huthalf keuken
half waschhuis waarvan het kleine venster de
eenige opening was.
Die hulp was hoog noodigwant omstreeks
een twintigtal was bezig zich daar een toegang
tot de hut te banen doch een goed onderhouden
vuur van buks eu revolver dreef hen terug
een aantal doodelijk gewonden op den grond
achterlatende.
„Wij behoeven niemand kwartier te geven",
riep Anderson. „Zij moeten doodgeschoten wor
den of wij zullen allen geslacht worden. Mik
juist, Sir, al ware het alleen voor uwe vrouw
en kinderenen ik zal zorgen twee of drie
schoten op mijn revolver voor het laatst te be
waren."
Samson Harris keerde zich om en staarde het
woest gelaat van den jongeling aan als wilde
hij hem vragen wat hij met dit laatste bedoelde,
maar deze blik werd niet opgemerktwant
dorstende als hij was naar bloed ging Anderson
voort met laden en schieten zoodra een hunner
vijanden hem slechts een goed mikpunt bood.
Bij elke losbrandingdie eene goede uitwer
king deed ontstond er een woest geschreeuw
vvaarboven het gegil zich nog verhiefwanneer
een van de aanvoerders des stams ineen zonk
de lansknods of het schild liet vallendie
zijn gespierde afin niet meer voeren zou; doch
ondanks hunne verliezen werd de aanval nu aan
den eenèn dan aan den anderen kant herhaald
De kapitein van de stoomboot veranderde
onmiddellijk van koers, om andere schipbreuke
lingen op te sporen. Na lang vergeefs gezocht
te hebben, hoorde men opnieuw noodkreten. Nu
vond men weder enkele personendie zich aan
balken en overblijfselen van het schip hadden
vastgeklemd. In het geheel slaagde men er in
17 personen van een wissen dood te redden.
De kapitein meent dat hij nog meer had kunnen
behouden, als de nacht niet zoo donker geweest
was.
De geredden verhalendat toen omstreeks
middernacht het geroep van „brand aan boord"
vernomen werd en allen naar het dek snelden,
de vlammen in een oogenblik aan alle kanten
uit het schip sloegen, zoodat aan geen blusschen
te denken viel. De lading bestond uit graan
petroleum en kruit, voor de Spaansche troepen
op Cuba bestemd, De passagiers en de beman
ning sloegen de booten aan stukkengrepen
ieder een balk of een plank, en sprongen over
boord, om een even vreeselijken dood tegemoet
te gaan. Het ongewone schouwspel van het
brandende schip had een aantal haaien aangelokt,
die verscheidene der ongelukkigen, voor de oogen
hunner reisgenooten verslonden.
Bij het lossen van het stoomschip „Enge
land" den 29sten October te Liverpool van
New-York aangekomenwerd in het voorruim
een persoon gevonden die zich verstopt had.
Toen men hem ontdekte was hij stervende en
nadat hij op het dek gebracht was overleed hij.
Gedurende dertien dagen had hij geen voedsel
genoten.
Indien het bevestigd werd dat Engeland
van den Sultan een haven in de Zwarte zee ge-
eischt heeft dan zou zeker Rusland dit niet lij
delijk kunnen aanzienomdat de Zwarte zee
daardoor geheel in macht, van Engeland zou gera
ken en de zoegenaamde neutraliteit van die zee
eon doode letter zou worden. De Sultan moet
toestemming verleenen indien een vreemd oorlog
schip den Bosphorus passeertstaat deze toe dat
Engeland een maritiem station in de Zwarte zee
maaktdan kan de Sultar niet weigeren dat
Rusland dergelijke inrichting maakt bij een of
ander gewichtig punt ep de zuidelijke kusten van
Klein-Aziëb. v. tegenover den invaart van het
vloog de eene" lans na de andere door de kleine
venstersof bleef in het beddegoed steken
waarmede men ze gebaricadeerd had om er
weder te worden uitgerukt en met meesterhand
door Teddy den Zwarte te worden teruggewor
pen die in zijn vuur zijne afkomst niet ver
loochende en slechts een weinig geleroode en
witte verf noodig hadom geheel zijn stamge-
nooten, thans zijn vijanden gelijk te zijn.
Maar eindelijk was de avond gevallen, want
de korte schemering was voorbijen de sterren
zagen kalm van haren trans op het bloedbad
neder. Ofschoon men nog kort te voren de
eene donkere gestalte na de andere van boom
tot boom had zien sluipenof in eene opene
plaats had zien voortsnellen schreeuwende en
hunne lansen of knodsen zwaaiendewas nu
alles stilbehalve dat men nu en dan het
verwijderd geloei vernam van Samsons vee of het
geblaat zijner schapen, Nu ook deed het geblaf
en gehuil der honden zich hooren die door de
woeste horde waren verjaagd geworden.
Samson Harris ging gebukt onder het hevigste
zielelijden want hij zag voortdurend zijn geliefd
kind voor den geest met de Zwarten worstelende
en door hen mishandeld terwijl hij zich zeiven
daarvan de schuld gaf. Hij wilde haar nu gaan
zoeken eene dwaasheid te midden der duisternis
des nachtsomringd als ze waren door vijanden
doch de bede zijuer vrouw weerhield hem en
hun eenige hoop scheen te zijn dat de arme
Mary het krijgsrumoer vernemende eene schuil
plaats in het boseh gezocht haddat zich aan
den eenen kant zeer ver uitstrekte. Hij wist
dat zulks eene dwaasheid zoude zijn geweest
indien de Zwarten haar gezien haddenwant
zij zouden haar spoor gevolgd en haar schuil
plaats gemakkelijk ontdekt hebben hunne eenige
hoop was dat zij het rumoer in tijds mocht
ontdekt hebben. Anderson en zijn makker waren
ternauwernood aan den post ontkomen dien zij
op eenige mijlen van Harris hoeve hadden inge
nomenalleen door eene moedige houding en
een vermetelen aanval waren zij er in geslaagd
hunne krachten te vereenigen en, zooals Anderson
had gehooptMary Harris ter hulp te snellen,
die hijondanks haars vaders tegenkanting, reeds
lang bemind had.
Er was een kans datonder bescherming der
duisternis Mary aan de Zwarten ontkomen en
de hut bereiken zouen in die hoop stond
Anderson aan de geopende deur op wacht.
Meer dan eensmet Teddy b ij zich liep hij
eenige malen op korten afstand om de hut;
maar toen hij over het lijk van eer. hunner
vijanden struikelde viel hij te midden der strui
ken met zulk een luid gekraak dat hij blijde
was naar de hut te kunnen terugkeeren en ztch
daar weder op den uitkijk te plaatsen.
Na eenig onderzoek bleek dat na den strijd
de verdedigers der hut er allen met eenige
schrammen waren afgekomen en zonder den
vreeselijken angst, die allen nederdrukte, zouden
zij vol hoop den morgen hebben verbeidom
den vijand met vernieuwden moed ónder de oogen
te zien. Zij hadden voorraad genoeg om den
stiijd vol te hoadenal moest deze weken
achtereen duren. Ook meende men dat de krijgs
voorraad nog lang genoeg strekken kontot
Samson een klein vaatje opende om te ervaren
dat het buskruitdat er zich in bevondniets
meer dan eene harde massa wastengevolge
van een lek door het dak. Deze slechte tijding
ging ven mond tot mond en met stomme smart
beschouwden zij hunne kruithoorns om te ont
dekken, dat hij die het meest had van niets
meer dan twee schoten voorzien wasbehalve
dat hetwelk op zijn geweer stond.
Wordt Vervolgd.
