1-1 AliWM 11 101,
Nummer 198.
Donderdag- 4 December 1879.
2e. Jaar
•gang.
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
BUITENLAND.
Belgie.
Frankrijk.
FEUILLETON.
In de wildernis verdwaald,
Spanje.
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt" W4^Hjl§WKateraiig avond.
Abonnementsprijs per 3 rifaanden b,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden,
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk
Advertentiën 1—7 regels f 0,60. daarboven 8 cent per regel
graote letters naar plaatsrainrte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht.
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
Een hevige pennestrijd wofdt- -gevoerd over
den gezant bij het Vaticaan-^Rieu deHtegeering
bepaald schijnt te willen behoutieil ,'inaar wiens
terugroeping door de progressisten zeer beslist
wordt geëischt.
Een der rijkste edellieden van België Graaf
van Grimbergenis Donderdagavond te Brussel
overleden.
Hij laat een vermogen na van omstreeks 20
millioen francsen heeft per testamemt 500.000
fr. bestemd tot het bouwen van een- badhuis
waar kinderen van de openbare scholen de zee
lucht kunneu genieten.
Tot nu toe volgt de Franscke Kamer Gauibetla's
raadom te werken en zich slechts met zaken
bezig te houden nog niet druk op. De zitting
van Zaterdag werd weer geheel verknoeid aan
een paar onvruchtbare intei^>ellat;ën over 'de
verplaatsing van eenige vrederechters. 't Slot
van de zaak wasdat men overging tot de een
voudige orde van den dag.
Het is nu zoo goed als zekerdat de
Linkerfracties voorloopig het kabinet niet zullen
interpelleeren om het niet in gevaar te brengen.
Dit besluit is genomen nadat Waddington ver
klaard haddat de Kegeering zal blijven voort
gaan het personeel der ambtenaren van reactio
naire elementen te zuiveren.
Dóór den Minister Leroyer is een belangrijk
rapport openbaar gemaaktwaarin bij mededeelt
hoe de Regeering de amnestie-wet heeft ten uit
voer gelegd en de redenen aangeeft waarom zij
niet tot een algemeene amnestie wil overgaan.
VI.
Doch zij vonden haar nieten nog bleven zij
zoeken nu hier dan daarschreeuwden van tijd
tot tijdtot de nacht een einde aan hunne
nasporingen maakte.
De eene dag van onvermoeid zoeken verliep
na den anderenen de gedachte kwam telkens
weder bij Samson op dat de Zwarten het arme
meisje met zich hadden gevoerd maar Teddy
wilde hiervan niets hooren zeggende „wacht
een poos zal gauw vinden Zwarten nemen
geen blanke meisjes mede." Ook Anderson
meende dat Mary niet ver meer kon zijn en
met bebloede handen en aangezicht en verscheurde
kleederen volhardde hij nog lang na tot de
overtuiging gekomen te zijndatindien het
arme meisje zich nog in het bosch bevond zij
alleen dood zou kunnen gevonden worden.
Dicht bijna ontoegankelijk strekte het bosch
zich mijlen achter elkander uit.tot op een on-
eindigen. afstand overal dezelfde eenvormigheid
aanbiedendezoodatwanneer het meisje door
de wilden verschrikt eene schuilplaats in de
wildernis gezocht hadniets haar ten gids had
kunnen strekken om weder uit dien doolhof te
geraken en als zoovele anderen voor haar zo.u
zij zich te vergeefs kunnen afmatten, om daarna
uitgeput ineen te zinken en van honger te sterven.
Het moge voor den bewoner van niet boschrijke
streken iets ongerijmds zijn in een bosch te ver
dwalen maar in de groote wildernissen van
Australië waar alles zoo grootsch op zulk eene
oneindige schaal iskomt het niet zeldzaam
voor dat krachtvolle mannen het spoor bijster
werden en rond moesten zwerven tot de dood
een einde aan hunne ellende maakte.
Maar had Mary in angst rondgezworven
door de doornige woestenij zich een weg banende?
Dit wisten zij nieten ofschoon zij den kring
hunner nasporingen uitbreidden om eenig spoor
te ontdekken alles scheen vergeefsch. Zonder
In Januarizegt de Ministerwaren er nog
4811 niet begenadigde Communalisten. Aan
dezen is of geheele ontheffing of vermindering
van straf verleend op 830 na, van welken 276
bij verstek zijn veroordeeld. Van dezen zijn 65
leden van de Commune geweest; 89 hebben zich
vergrepen aan personen 104 aan den eigendom,
521 waren reeds vroeger veroordeeld wegens
misdaden tegeu het algemeen recht en 51 einde
lijk gedragen zich zoo en toonen zoo weinig be
rouw dat zij werkelijk geen genade verdienen.
Allendus besluit Leroyerdie medelijden ver
dienden hebben gratie ontvangen en de Regee
ring kon zonder de bedoeling van het Parlement
te miskennen niet verder gaan.
-De bekende staathuishoudkundige Michel
Chevalier is Zaterdag in 73 jarigen ouderdom
overleden. In den laatsten tijd liet hij minder
van zich hooreu maar vroeger geschiedde er
bijna niets zonder hem en ontelbaar schier is
de lijst van economische opstellen, die hij, nevens
zijne grootere werk, n in de Revue of het Jour
nal-des üebats het licht deed zien.
De Kamer van afgevaardigden heeft een
voorstel aangenomen .waarbij de aalmoezeniers
bij het leger worden afgeschaft.
De bureaux der vier groepen van de lin
kerzijde hebbsn de volgende punten goedgekeurd,
die op het gemeenschappelijk- programma der
linkerzijde zullen voorkomen Vrijheid van ver-
eeniging en vergadering, uitgezonderd voor de
niet erkende geestelijke orden; vrijheid van druk
pers leeken-, kosteloos en verplicht onderwijs.
Het nadeelig saldo, waarmede de Parijsche
wereld-tentoonstelling gesloten heeft bedraagt
30 millioen; na aftrek van de 10 millioen, die
voor dit doel op de Staatsbegrooting werden
uitgetrokken, bedraagt het verlies dus 20 mil
lioen francs.
Anderson zou Samson het spoor der wilden ge
volgd zijn en ofschoon Teddy zich in al zijne
pogingen teleurgest'ld zag, scheen hij toch ge
streeld door het vertrouwen hetwelk men in hem
'stelde en dikwijls onderzocht hij geknield elk
grasscheutje en blaadje.
Het spoor der stroopbende strekte zich uit
om de huten voorts in alle richtingen tot op
een korten afstand in de wildernis - en het was
buiten dien cirkel dat de nasporingen zich vooral
heenrichtten maar dagen gingen voorbij zonder
het minste gevolgde moeielijkheden namen
met den dag toe in een land waar de groeikracht
zoo welig is en het gras zich onmiddellijk na
eiken voetstap weder opheftwant op den 8n
morgen r toen zij opnieuw hun schijnbaar hope-
looze taak andermaal begonnenwas het spoor
der wilden te nauwernood meer te zien. Alle
vrees voor den terugkeer hunner vijanden was
door de algemeene ongerustheid verdwenenen
zij zwierven uren achtereen rondzonder zich
om gevaren te bekommerentot zij op dien
laatsten dag op eene plaats gekomen waren ver
scheidene mijlen van huis verwijderd waar zich
eene opening in, het dichte wond bevond
ruwe rotsklompen en hoog kreupelhout maakten
eene vreeselijke wildernis, zoover het oog reikte
een ruwe steenachtige grond mijlen achtereen,
waarop de zon met een ondragelijke hitte brandde.
Dagen achtereen was Teddy somber en stil
geweestaltijd opsporende en geen enkelen duim
gronds onbezocht latende maar hij antwoordde
ternauwernood als men hem toesprak, blijkbaar
onder den ir.druk dat Samson en Anderson aan
zijne- bekwaamheid in het opsporen op welke
hij zeer trotsch was en die hij vroeger ook
menigmaal bewezen had, twijfelden.
De avond van den achtsten dag begon reeds
te vallen to ;n Samson meende dat de zwarte
iets ODtdekt had want hij ging speeds in eene
zelfde richting voortzonder op het geroep dei-
anderen acht te geven. "Vermoeid en uitgeput,
ziek naar lichaam en zielzaten vaderen min
naar uit te rusten toen zij na verloop van een
uur het hun welbekende „Coey" van den zwarte
bij herhaling vernamen. Troosteloos als zij waren
stonden zij op en gingen op het geluid af, om
Voor eenige dagen werd gemelddat op
den boulevard Montparnassete Parijseen
een stoomtram door den grond was gezakt.
Thans berichten de Parijsche bladendat op
den boulevard Ornano waar eenige werklieden
bezig waren een kuil te graven plotseling een
gat is ontstaan van 10 meter lengte en 3 meter
diepte, - waardoor een der werklieden bedolven
werd. Men ging terstond aan het werk om
den ongelukkige te bevrijden, maar hij werd
eerst eenige uren later levenloos teruggevonden.
Te Parijs heeft ipen in het operagebouw
proefnemingen gedaan met electrisch lichtom
het systhem Jablochkof met dat van Werderman
te vergelijken. Bij de laatste proef, die .door
verscheidene wetenschappelijke autoritejten werd
bijgewoondkende men algemeen aan het licht
volgens het Werdermannsysteem den voorrang
toe, om zijn zachte kleur en zijn gelijkmatigheid.
Bij den juwelier Eontana in het Palais
Royal te Parijs, is een stoute diefstal gepleegd.
Een jongman, Turk van oorsprong, wierp een
in een courant gewikkelden steen door een ruit
en stal twee diamanten parures, ter gezamelijke
waarde van 50.000 frs,
De dief, die bijna onmiddellijk in hechtenis
genomen werdbleek echter niefs van het ge-
stolene bij zich te hebben, en men verdiept zich
in gissingen over de wijzewaarop hij in zoo
korten tijd zijn buit heeft kunnen doen ver
dwijnen.
- Het Luxembourgwaar de Senaat der
Eransche Republiek Donderdag voor het eerst
is bijeengekomen, werd in 1612 gebouwd door
Maria de Medicis, die het latertoen zij in
ballingschap moest gaan overdroeg aan haar
zoon, Gaston van Orleans. Na diens dood werd
bet paleis het eigendom zijner dochtersMile
de Montpensier en Elisabeth de Guise; de laatste
droeg het over aan Lodewijk XIVwaardoor
het eigendom der kroon werd..
den zwarte op te zoekenwiens oogen thans
fonkelden èn toch zekere angst te kennen gaven.
Na een paar mijlen met dezen te zijn voortge
gaan kwamen zij bij het vallen van den avond
aan eene plaats waar de zwarte bleef staan
een schrede ter zijde deed en naar eene kleine
verhevenheid wees die zich juist tegenover den
vader bevond.
„In Gods naam spoeden wij ons voorwaarts",
riep Anderson, maar Samson greep hem bij den
arm en zou hem wederhouden hebben indien
de jongeling hem niet terzijde gestooten had
en voortgesneld was om binnen weinig minuten
tusschen de heesters te verdwijnen.
Vijf minuten waren er voorbij gegaan en hij
keerde niet terugtoen Samsonals ware hij
dronken het spoor des jongelings volgde, zijne
oogen op den grortd gevestigd houdende, in diepe
gedachten verzonken en gevoelende dat hem
iets verschrikkelijks wachtte. De zwarte bleef
dicht bij hem hem oplettend gadeslaande tot
hij door de heesters lieenbrekendeAnderson
vond geknield bij het lichaam van haar die zij
zoo lang gezocht hadden daar lag zij als in
een gerusten slaap onder de schaduw van een
reusachtigen struik door welks dunne, scherpe
blad'-reu de avondwind treurig suisdehare
kleederen waren "gescheurd hare voeten doorwond
en de armdie onder haar hoofd lag, alles
bewees dat zij inderdaad op de aannadering der
Zwarten de vlucht genomén had en steeds voort
was geloopen zonder- doel., tot zij eindelijk uit
geput zich neder had gevleid omzooals zij
verwacht hadhaar laatsten langen slaap te
slapen. De handdie Anderson in Re zijne
druktewas vastgesloten doch in weerwil van
die koude die dunne blauwe lippen, ingezonken
oogen en de onnatuurlijke bleekheid van haar
gelaatwas het toch blijkbaardat zij nog
leefde. De vader eehter wist het niet,- zoomin
als Anderson want weenende als kinderen lagen
zij naast haar nedergeknield vreezende haar
aan te raken zij was nu dubbel, heilig in
hunne oogen. -
„Beter zoo dan als wij haar "nooit gevonden
hadden", zeide Samson met een door snikken j
afgebroken stem.
De Regent, de hertog van Orleans, stond het
in gebruik af aan zijne dochter, de hertogin
do Berryen van 1733 tot aan de revolutie
werd het paleis bewoond door onderscheidene
vorsten, het laatst door den Graaf de Provence
later Lodewijk XVIII. Toen hij uit Frankrijk
vluchtte, werd het Luxembourg tot gevangenis
ingericht. Men voerde Danton en Camille Des-
moulins cd anderen uil dit gebouw naar het
schavot.
Toen in 1795 het paleis opgehouden had een
gevangenis te zijn, hield liet Directoire er ver
blijf, en den 18 Brumaire had Napoleon het
opschrift „Paleis van het Directoire" veranderd
in „Paleis van het Consulaat.
Toen in 1814 Lodewijk XVni de Kamer der
Pairs herstelde, werd haar het Luxembourg tot
verblijf aangewezen, en tot 1848 werd het paleis
daarvoor "gebruikt. Na den staatsgreep van
1851 hield de keizerlijke Senaat er zijn zittingen
tot. aan de omwenteling van 1870. Tijdens de
commune werd het paleis zwaar beschadigd
na dien tijd was het het officieel verblijf van
den prefect .der Seine en in de laatste acht
jaren heeft men eene som van f720.000 besteed
om het te herstellen en te verbouwen.
De terugkeer van den Senaat naar Parijs
heeft verder f240.000 gekost, die grootendeels
besteed zijn aan het in orde brengen van de
vergaderzaal, de bijzalen en de inrichtingen voor
de pers. Op de trap naar de voormalige troon
zaal zijn nieuwe versieringen aangebrachten
de keizerlijke adelaars zijn vervangen door da
letters R. F. (République Erancaise.)
De plechtige inzegening van het tweede huwe
lijk van Koning Alphonso van Spanje met de
Aartshertogin Maria Christina van Oostenrijk
heeft Zaterdag in het bij die gelegenheid gebrui-
Teddy wist het wel dat hij haar vinden zou.
„Nu water halen en drinken geven", riep de
zwarte en den melkemmer opnemendedien de
beide anderen niet hadden opgemerkt en het
arme meisje op haar zwerftocht met zich scheen
genomen te hebbenverdween hij en keerde
weldra met water terug.
„Terug, dwaas", riep Anderson toen de zwarte
het hoofd van Mary oplichtte en een weinig
water in het hoi zijner hand nemendezich
gereed maakte om het over het half dood liggend
meisje te sprenkelen.
„Niet dood", riep Teddy, „ik haar drinken
geven. Kijk!" riep hij uit en op hetzelfde oogen-
blik gaf Anderson een gil van blijdschap, toen
hij een flauwe trilling in het eene ooglid be
merkteterwijl de smalle blauwe lippen zich
openden om een zucht te doen ontsnappen, zoo
zwak als die van den wind boven hunne hoofden.
Zij waren nog- juist in tijds bij het meisje
gekomen want zoo was zij den dood nabij ge
weest dat er weken verliepen, die zij in een
staat var. volslagen gevoelloosheid doorbracht
aan de grenzen van dat onbekende land waar
men eerst gezegd kan worden buiten alle gevaar
te zijn.
En hoe was zij aan de wilden ontkomen -?
dikivijls verhaalde zij jaren lateraan de kin
dereu van Andersontoen zij als een gelukkige
echtgenoote onder zijn gezegend dak zatde
geschiedenis harer ontkominghoe zij de eene
koe gemolken hebbende met den emmer in de
hand de tweede naderdetoen de schim van
een zwarte geschilderd met de oorlogsverf,
hare aandacht trok. Hare eerste gedachte was
naar de hut te vluchten maar alras bemerkte
zij hiervan de onmogelijkheid daar weldra de
eene zwarte na de anderen zich tusschen haar
en die veilige schuilplaats'geplaatst had en het
eenige wat zij doen kon was zich zoo spoedig
mogelijk in het kreupelbosch te verschuilen en
met den emmer in de hand geklemdwaaruit
op hare overhaaste vlucht het-witte vocht van
tijd tot tijd rond haar spatte, zich voort te
spoeden steeds in de overtuiging dat zij ver
volgd werd.
Hoe het kwam dat zij den emmer steeds met
