Nummer 5. Donderdag 15' Januari 1880. 3e. Jaargang 0 1 rr Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETOM. Grootmoedigheid en Zegepraal, Li ilL BUITENLAND. Belgie. Frankrijk. Uitgever: AMÏGON TXELEN te Waalwijk. Gemeenteraad van Waalwijk. Krvwifï-r«*aTrrTtritfrv' r' *"-f» rimarr^rjur -tt~~ rr ■l.T.UUJi^liWil'IIK WHi De Echo ra D't blad verschijnt Woensdag en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden./1,00, franco per post door liet geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden, enz., franco te zenden aan den Uitgever. Advertentiën I7 regels J 0,60, daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. OPENBARE VERGADERING van. Maandag; 12 Jan. 1880, nam, 7 ure. Tegenwoordig alle leden, behalve de deer V. d. Klokken. Voorzitter de lieer Van Es, oudste weth. De Voorzitter opent de- vergadering waarna de notulen der vorige worden gelezen en goed gekeurd. (Gedurende die voorlezing verschijnt de heer Van der Klokken ter vergadering). Wordt voorgelezen het rapport der Guscom- missie over eene bijeenkomst door de leden dier commissie op 7 Januari, ouder leiding1 van den Wethouder Van Esgehouden met den firmant Vos. Uit dit rapport blijkt, dat de commissie aan de eigenaars voorgesteld heeltde fabriek -met toebehooren, als: buisleidingen lantaarns gas meters, in één woord alles behalve de losse gereedschappen en den voorraad steenkolen en cokes, over te nemen voor f12,000.- Daar de lieer Vos echter f22,000 vroeg en zeker een bod van 20,000 verwacht had, kon men het op dit punt niet eens worden. Nu stelde de commissie voor den duur der concessie te verlengen met S jaar; voor de straatlantaarns zou de fabriek moeten leveren 1000 uren licht per lantaarn tegen f 11,60 a f 12,de uren te verdoelen naar goedvinden van B. en W.voor de openbare gemeente-ge bouwen en voor particulieren zpu de prijs zijn 11 cent per M. tot 18S8 en des noods 12 et. tot 1886. Dl- lieer Vos wilde echter bepaald de concessie verlengd hebben voor 15 jaar; het gas zou voor particulieren 12 et. per M. en voor de straatlantaarns U/s ct.- per uur kosten. Daar men het over het verlengen der conces sie ook niet eens kon worden verklaarde de heer Vos ten slotte er genoegen mede te nemen, dat de fabriek nogmaals voor gezamelijke reke ning werd geschatzonder dat de Gemeente zich hierdoor in het allerminste tegenover de eigenaars verbond. Na voorlezing van het rapport besloot de gemeenteraad bij acclamatie, de fabriek nogmaals te doen schatten op de voorwaarden in het rapport aangeduid. mr lirfTfFV' "iL~r VI. Judith was in een te gelukkige stemming dan dat zij aan den wensch barer oude vriendin niet voldoen zoudedaarom sprong zij ijlings op stak de kaars aan het nog brandende vuur aan, teneinde de opgenoemde schatten op te zoeken. „Nu heb ik licht, moeder", zeide zij. „Waar kan ik al die fraaiigheden vinden „In een doos in de kast", antwoordde zij, „ge zult de sleutels in den zak van mijn jas vinden. Het is de grootste sleutel van den bos." „Ik heb hem", zeide Judith, maar welke van die twee doozen moet ik hebben „O, in die oude zwarte eikenhouten doos is niets dan linnen en eenige nesterijen", zeide Ruth, „maar wacht, ja, daarin is toch ook iets, dat ik u wilde laten zien. Open haar voor zichtig met dien krommen sleutelwant het slot is vrij. slecht." „Ik heb het open", zeide Judith, „Maar hierin liggen alleen eenige oude brieven bovenop. Welk een aantal brievenGij moet vroeger eene eerste briefschrijfster geweest zijn, min." „Och neen, dit zijn geene brieven van mij of de mijnen", zeide Rnth. „Het zijn meestal papieren, die ik gekregen heb om t.e verscheuren, ik vul kussens op met papiersnippers en brei er den overtrek voor van gekleurde wol. Ik wilde er u een laten zien, dat ik juist afgemaakt heb. liet ligt ook in die doos onder het papier. Men zegt dat het zeer fraai is, maar ge begrijpt dat anderen mij behulpzaam moeten zijn in het schikken der kleuren." „Het is dan ook zeer fraai", zeide Judith, „Wat zijn die kleuren fraai gekozen en sinaak- v.t-.v".-.v-s-v--.".xraw .r, I)e Voorzitter deelt mede, dat zijn ingekomen: 1. Missives van Ged. St., houdende goedkeu ring van a. de Geineei.te-begroot.ing voor- 1880 b. van het raadsbesluit, waarbij aan den hoofd onderwijzer de Bree, over LS79 eene gratificatie van f 50 wordt toegekend c. van het suppletoir kohier van den hoofdei, omslag. 2. Schrijven van den heer J. Van Doorn waarin hij verklaart de benoeming tot arm mees ter aan te nemen. De stukken sub 1 en 2 voor kennisgeving aangenomen. Aan de orde De benoeming van een wethouder in plaats van den heer C. G. Van der Heijden. Uitgebracht werden op den heer O. G. Van der Heijden 6 en op den heer A. Rubbers 2 stemmen terwijl 3 briefjes blanco werden ingeleverd, zoodat geko zen is de heer C. G. Van dei Heijden, die nog staande de vergadering verklaarde, de benoeming aan te nemen. Hierna sluit de voorzitter de Vergadering. De bladen te Bergen bevestigen de heuchelijke tijding, dat de werkstaking in de Borinage als geëindigd te beschouwen is. Naar gemeld wordt, is Zaterd. te Calmthout de spoortrein die ten 9 uur 30 min. van Rott erdam is vertrokken met een stilstaan den passagierstrein in botsing gekomen. De gevolgen hebben zich volgens de Bel gische bladen bepaald tot eene niet onbelangrijke schade aan het materieel en een oponthoud van ongeveer een uur voor de passagiers. In -afwachting dat de Kamers bijeenkomen en nog vóór men het definitief eens geworden is over het programma begint het nieuwe Fran- vol gearrangeard. Iloe kunt ge dat zoo doen?" „Wel, ik brei ze in strooken en een van de dames zoekt de kleuren uit en legt de kluwens als zij gewonden zijn in eene doos met hokjes, daartoe opzettelijk gemaakt. Ik behoef slechts te voelen naar welken kant liet deksel opengaat om te weten welke kleuren ik hebben moet. Ik brei omtrent twintig strooken en voeg er dan de volgeiide kleur bij. Gij kunt niet begrijpen hoe gemakkelijk mij dat valt. Mevrouw heeft verscheidene mijner kussens aan hare vriendinnen verkocht en dit is reeds besteld. Voor de op brengst daarvan koop ik mijne kleederen, want ge kunt wel begrijpen dat hetgeen ik toen ik diende, bespaard heb, reeds uitgegeven is. Op dezelfde wijze heb ik ook kralen matjes gemaakt en dit geeft nog eenige variatie. Maar deze kosten mij meer dan de wollen kussens, want zoo cr een kraal valt vind ik haar zelden terug." „Is dit uw kraal werk in die kleine roode doos?" vraagde Judith. „Ik zie er eenige dra den buiten hangen." „Ja", zeide Ruth, „zoo ge wilt kunt ge het wel eens zien." Toen Judith op de kleine veer gedrukt had, sprong het deksel open dat door zijne zwaarte de doos deed omvallen en een aantal losse kralen op den grond rollen. „Kijk eens wat ik daar heb uitgevoerd riep zij, „maar ik zal het kwaad spoedig her stellen als ik slechts een paar stukjes stijf papier uit uwen voorraad, in de eiken doos ge bruiken mag," „O, is het deksel achterover geslagen vroeg Rnth. „Ik vergat u te zeggen er eerst het kus sen, dat er boven op is, af tc nemen. Het zit er slechts met spelden op en maakt het zoo zwaar. Maar het is niets, neem zoo/eel papier als ge denkt noodig te" hebben raap slechts de grootste kralen opdan zal Jessie de overige morgen wel vinden;" sclie Kabinet, reeds -nu eene duchtige opruiming te hóuden onder het personeel der ambtenaren. Zoo zijn o. a. vervangen onderscheidene hoofd beambten aan het Ministerie van Binneulandsche Zaken eu de chef van het' persoifeel aan het Ministerie van Justitie. Ook heeft de Minister van Oorlog eenvoudig aan allo hoofdbeambten bij zijn departement hun congé gegeven, een maatregel zeker waarbij de dienst meer lijden zal dan baat vinden. Omtrent liet ministeriëéle programma hecrscht nog steeds dezelfde onzekerheid. Niettemin wij den thans reeds de radicale bladen geheelè arti kelen aan de plannen der llegeeringen o. a. veroordeelen ze met groote felheid het aan haar toegeschreven voornemen om een Ministerie van Politie in te stellen of wel aan het Ministerie van Binneulandsche Zaken een afzonderlijk de partement voor Openbare Veilligheid tc verbinden, aan welks hoofd de Heer Andrieux zou staan. Volgens de .Bonapartistische Gaulóis heb ben sommige Afgevaardigden zich bij de llegee ring bezwaard over de omstandigheid, dat eenige leden van In t. corps diplomatique op Nieuwjaars dag hunne opwachting zijn wezen maken bij Prins Napoleon. Volgens den Gaulois achtten som mige leden van het Kabinet dit een ernstige zaak terwijl daarentegen anderen daaraan niet de minste waarde hechtten. liet blad meent verder te kunnen verzekeren dat in de volgende zitting door een der leden 't voorstel zal worden gedaan, om allo Prinsen uit Frankrijk te vel bannen die verwant zijn aan de Vorstelijke Huizen welke over Frankrijk geregeerd hebben. Eene commissie, die den aanleg van een spoorweg door de Sahara te onderzoeken heeft, is uit Parijs naar Marseille vertrokken. Een tweede commissiedie een andere richting door de Sahara zal opnemen zal later vertrekken Zooals indertijd gemeld is hebben de Kamers hiervoor een crediet van 600,000 fr. toegestaan. Uit Algerie wordt gemeld dat de post wagen tusschen.-Geulma eu Jemmapes door de sterk gezwollen wateren van de rivier Seybousc medegesleept is. Van de zeven personen die in de wagen zaten zijn zes verdronken. De mijnwerkers in het bekken der Loire EKJta—rfB*pasMapoatsBaRgsBgB5gEflas»flvaacc» Na eenige dei weinige losse, brieven ter zijde gelegd te hebben, bemerkte Judith een rol stijf, verschoten papiermet een draad foegebonden, en het losmakende ontdekte zij dat het om een rol. perkament gewikkeld was. „Ha, ha! hier heb ik u testament gevonden, min!" riep zij schertsend. „Nu kan ik eens zien wat gij zooal bezit," „Wat is-het, mijn kind?" vraagde de min op .dien welbekenden ongeduldigen toon dien men somtijds bij de blinden waarneemt. „Het is behoorlijk op perkament geschreven," voegde Judith er bij. „Mag ik er eens in zien?" „Perkament?" vroeg Ruth. „O, ik denk dat het een papier isdat ik reeds voor jaren ge kregen heb om te gebruiken maar dat te taai was om gemakkelijk te verscheuren daarom dacht ik dat het beter was om er iets in _,te pakken en liet het daarom liggen. Ik heb het reeds dikwijls in handen gehad -als ik iets in mijne doos zochtdoch het is mij nog nooit te pas gekomen." „Wel, min", zeide Judith, die, noorendc dat het nérgens toe diende het intusschen geopend had „het is inderdaad een testament „Een testament, kind?" vroeg de blinde. „Onmogelijk Gij droomt, „Neenik ben zeer goed wakker", zeide Judith. „Luister slechts en ge zult nieuws hooren," „Zoo", zeide Ruth „staat er dan iets op te lezen r" Judith's antwoord op deze vraag was, dat zij met eene duidelijke stem de mededceling las dat dit het testament was van Robert John Winchley den dertienden graaf van dien'naam en hetwelk opgemaakt bleek te zijn drie maan den voor den dood "des graven. Met een kloppend hart en zonder acht te geven op de uitroepen van verbazing der blinde, keerde Judith het document om teneinde de hebben sedert, eenige dagen den arbeid gestaakt, en het is cr ook t«>fc cvnige gewëlddaddigheden gekomen. Zoo werd de directeur van de mijn werken te Lachaux met steenen begroet. Te nuuwernood heeft hij zich kunnen redden. Een gedeelte der bezetting van Saint-Etienne is gereed op te rukken. Te Ricainarie ivaar onder het keizerrijk de troepen op de mijnwerkers geschoten en een bloedbad onder hen aangericht hebben is het tot dusver "rustig gebleven. Het handelstractaat met Nederland niet opgezegd zijnde, is nog van kracht tot 3 Decem ber 1880. Dit verzuim is oorzaak dat de groote liaastdie de douanencomniissis der Kamer in den laatsten tijd met haar rapport maakte had kunnen gespaard blijven. Twee Nimrodsleden van een bekende Parijscke club gingen verleden jaar een wedden schap aan. De heer O. zou het geheele jaar niet jagen. De heer de V. hield hem aan zijn woord en men zette over en weer 25000 fr. op het spel. Maar wat gebeurt? In den loop van het jachtsaisoen stierf de heer V., en de andere zich van de weddenschap ontslagen rekenende kon niet langer weerstand bieden aan de ver leiding en ging op de jacht. De erfgenamen van den lieer de V. vonden onder diens pa pieren ook het proces-verbaal der weddenschap en reclameeren' nu 25000 fr. van den heer O., die h. i. die som verloren heeft, omdat hij ge jaagd heeftrin den loop van 't jaar, terwijl hij zich op poene van 25000 fr. dat vermaak ont zegd had. De lieer O. ontkent nietdat hij gejaagd heeftrïian.i hij weigert de 25000 fr. te betalen aan een ander dan den heer de V. Ziedaar de quaestiedie tot een proces aan leiding. zal geven. 'Het blijkt nu dat het vermaarde Murcia- feestin het Hippodrome te Parijs niet alleen geen batig saldo voor -de Spaarische overstroom den ende Parijsche armen heeft opgeleverd maar dat er integendeel een deflict van 35.000 fr. is.' Moge dit navolgers tot leering strekken, om vooral de kosten goed te berekenen. gJ»:. ■-ac-r. ry.gasaKaaga*'— t*—i handtcekening te zien en daar stond zij duidelijk en juist. „Dat is inderdaad eene ernstige zaak min" zeide zij over het geheele lichaam bevende. „Lees het, lees het, juffrouw Judith," zeide de blindehalf uit het bed leunende. „Wat staat -er in? Die goede oude heer! Ik heb toch wel gelijk gehadhij maakte een ander testa ment voor hij stierf." „Maar waarom hebben de getuigen het niet bekend gemaakt, zou men haast zeggen?" vraagde Judith op twijfelenden toon. „Getuigen Wie zijn de getuigen vraagde de oude Ruth verlangend. „Richard Wicombeassistent cliirurgien Thomas J. Fleming en Thomas Fleming Junior", las Judith overluid. „Lieve hemel riep de oude dame. „De arnii- jongeneer Wicombe Wel hij stierf juist een dag na den graaf en mijnheer Fleming en zijn zoon wonen te Londen. Maar zij waren een buitenlandsche reis gaan doentoen zij Winchley verlieten en misschien hebben zij later nooit weder aan het testament gedacht, 't Is een vreemd geval waarlijk een vreemd geval:" „Moeder", zeide Judith ernstig, terwijl zij het testament weder oprolde zonder er verder een blik in te slaan „zoo ge het mij wilt af staandan zal ik het morgen zelve bij een der zaakverzorgers van den overleden graaf brengen, en hem er inzage van geven, opdat hij mij zegge of het een authentiek stuk isvoor wij aan eer.ig lid der familie er iets. van zeggen. Dunkt het u ook nietdat dit het beste plan is „Maar ge zult het toch eerst lezen, juffrouw Judith; gij zult het eerst lezen, niet waar?" „Neen, mijne goede oude vriendin, n.een", hernam Judith. „Ik zoude gaarne naar waarheid kunnen zeggen dat zijn inhoud mij geheel en al onbekend is." fVordt Vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1880 | | pagina 1