Nummer IT. Donderdag 26 Februari 1880. 6' Jaargang m li, Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON. Grootmoedigheid en Zegepraal, lm BUITENLAND. Frankrijk. Spanje. Engeland. Uitgever: AKfTOGN TIELEN te Waalwijk. De Echo van het Zuiden, Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond. Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00, franco per post door het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden enz., franco te zenden aan den Uitgever. 5c Ë25EESS ES In de Fransche Kamer heeft Zaterdag de heer Rouher weer eens liet woord gevoerd en wel over het eenige onderwerp waarover de liberalen den ex-vice-Keizer willen liooren, over den vrijen handel namelijk. Men had trouwens niet anders verwacht of hij zou zich in de discussie over de toltarieven mengen, omdat de voor Frankrijk zoo heilzame handelspolitiek van het tweede Keizerrijk bepaaldelijk zijn werk is geweest. Een dankbare taak had hij dus te vervullen, toen hij de verdragen van 1860 verdedigde en de gunstige werking daarvan aantoonde tegen over de resultaten van het beschermend stelsel. En men hoorde hem met te meer aandacht aan omdat Rouher zich in den hiatsten tijd bijl a in het geheel niet meer op staatkundig gebied beweegt. Heden wordt het debat voort gezet. De Senaat moet heden ter vervanging van wijlen Jules Favre een Senator voor liet leven benoemen. Het is zoo goed als zeker, dat John Lemoinne van het Journal des Débats, gekozen zal worden. Eerlang zal tot de Regeering eene interpellatie worden gericht wegens hare buitenlandsche staat kunde. De Dnitsehc pers deelt eenige uittreksels mede uit een merkwaardig artikel van een nihi listisch blad de Obstscheje Djelo of Algemeene Zaak. Daarin wordt ten gunste van de republikein- sche instellingen het feit gehuldigddat een apostel van den Koningsmoordzekere Alissoff, aan den prefect var. Nizza het hoofd heeft weten te bieden. Ziehier bij welke gelegenheid Alis soff, die niet tevreden is met de hoofden der Vorsten te vragenbovendien ongeloof en athe ïsme preekte. Gedurende het verblijf van de Keizerin van Rusland te Cannes liet hij te Bor- dighera in het Fransch en Italiaausch een af schuwelijk pamfletgetiteld Alexander IIde bevrijderdrukken dat van het begin tot het einde een verheerlijking van den Koningsmoord is. Daar de brochure door de post verspreid liet de prefect van Nizza Alissoff ontbieden en XVII. Reeds lang had de trouwe Judith dit voorval vergetentoen mejuffrouw nog altijd over een middel nadacht haar voor haar vrijmoedigheid welke zij brutaliteit noemde te straffen en daar zij niet in het openbaar vijandig tegen haar durfde optreden zocht zij haar iu het geheim te kwellen zonder dat Judith vermoeden kon van waar het kwam. Zoo trachtte zij zoo dik wijls het kon Judith en Justine, hare eigene kamenier op eene lijn te stellen wist dit deze laatste zelve te doen begrijpen die dit vaardig aannam en er zich geheel naar gedroeg, ofschoon noch de eene noch de andere mevrouw St. Clare te kennen gaf met welk eene minachting hare vriendin somtijds behandeld werd. Zoo blootgesteld aan de minachting der eene en de ongepaste gemeenzaamheid der andere kwam Judith somtijds in verzoeking het ware karakter der nicht aan hare meesteres te open baren en het was alleen hare innige gehechtheid aan mevrouw St. Clare die haar weerhield den smaad mede te deelen waaraan zij voortdurend wwa. blootgesteld. Wat Jiuliih zelve ook in stilte mocht lijden nogtans wikie zij niet langer dulden dat hare meesteres zich door de streken der huichelaarster liet misleiden. Het was reeds meermalen gebeurd als mejuffrouw Renwick eene wandeling verlangde te doen op de Piazzaterwijl het corps muzi kanten zich deed hooren en er veel menschen bijeen waren dat zij hare tante wist te bedui- •3T3S. r:.-. ~-rr Advertentiën 17 regels f 0,60, daarboven 8 cent per regel groote letters naar plaatsruimte. Adverte"ntiën, driemaal ter plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel. verwedt hem geen .achting te hebben gehad voor de tegenwoordigheid der Keizerin op Fran- schen bodem. Maar de nihilist liet, altijd vol gons de Obstscheje Djelo dm prefect een ant woord hooren dat volgens de Nordd. Zeitung zeer brutaal moet zijn geweest. De zaak schijnt hierbij tc blijven. Op de Westerlijn waar onlangs zulk een groot spoorwegongeluk plaats had heeft bijna wederom het zelfde plaats gehad daar een passagierstrein van Havre naar Parijs op een goederentrein te Colombes geloopen is ofschoon de schok gering wasderailleerden drie ledige wagens van den laatslen trein. Een dame te Parijs had een goede dienst bode niet eene met steedsche nukken willen hebben en meende al heel goed geslaagd te zijn met een l'orsche achttienjarige boerendeern, die bijzonder kloek en steik was. Ongelukkig was ze er stijfhoofdig bij en bleek ze volstrekt geen aanmerkingen te kunnen verdragen. Eens toen haar mevrouw berispte over een klein ver zuim en vooral over een nijging tot oneerlijk heid die zij bij haar meende op te merken •'•i.Vd fle landelijke schoone zoo woedend dat zij bp de dame toesnelde, haar op den grond wierp, en haar de tong A'ilde uitrukken. Eensklaps echter echter bezon zij zichen begon aanstalten te maken om haar meesteres die zicli wanhopig verweerdehet venster uit te werpen. Gelukkig kwamen nog juist intijds een paar der andere bewoners van het huis er op aan en redden de dame uit de handen der razende keukenmeiddie in hechtenis werd ge nomen. De dame verkeert in een bedenkelijken toestand. Op een zitting van hef. Hof van Assises werd de beschuldigdezekere Affre plotseling door èen duizeling overvallen. Ik word blind, riep hij uit en begon om hulp te roepen, Bij onderzoek bleek de man werkelijk het gezicht verloren te hebben. Door dit vreemde incident werd de President genoodzaakt, de zitting te verdagen. Een der dagbladen van Lyon bericht dat Walber de moordenaar van de aphoheker en zijn dienstbode op de place Beauvais te Parijs, waar van wij indertijd melding gemaakt hebben te den (want zij kon natuurlijk niet alleen gaan) dat het gebruik van mineraal water haar uit stekend goed. zou doen zoo zij slechts een wijn glas vol eiken dagof zelfs twee of drie per week wilde gebruiken. En zij wist dan haren raad met een aantal voorbeelden barer vrienden te bevestigen die er door genezen waren dat hare tante toegaf, ofschoon het geheel in strijd was met de voorschriften van haren geneesheer. Doch zoo zij het nu weder beproefde in tegen woordigheid van Judith dan wist deze immer hare stem te doen gelden. „Gij weetlieve mevrouw St. Clare dat dokter Truman u bepaald het gebruik van mine rale wateren verboden heeft", zeide Judith. „Ik bid u daarom er geen nieuwe proeven mede te nemen. „Mevrouw St. Clare heeft ze reeds vroeger gebruikt", hernam mejuffrouw Renwick op trot- schen toon „en in plaats van nadeel te doen, deden zij haar goed." „Dat wil ik juist niet zeggen Totty", zeide de zieke vriendelijk. „Maar ik herinner mij niet dat ik er erger door geworden ben." J udith beefde. Moest er zoo met de gezond heid der arme dame gespeeld wordenalleen om de luimen harer eigenbelangzuchtige nicht in te willigen „Wacht tenminste tot gij den dokter gesproken hebt, lieve mevrouw", waagde zij te zeggen. „Uw gestel kan tegenwoordig anders zijn weet gijdan vroeger." „Ik zie dat gij besloten zijt mijne tante in hare neigingen tegen te gaan", zeide mejuffrouw Renwick met moeielijk te [bedwingen stekelig heid. „Misschien zult gij ook mij wel willen wijs maken dat ik de minerale wateren niet zonder mij te benadeelen gebruiken kan raej. Graystone Mama heeft het mij wel uitdrukkelijk Vienne in het departement Isere, door agenten van de Lyonsche veiligheids—bolitiein hechte nis genomen is. De te Parijs gearresteerde Rus Ilartmann, Karl, Maijer. of hoe hij heeten mag .en over wiens uitlevering met Frankrijk wordt onder handeld moet de hoofdaanlegger wezen van den aanslag te Moskou. De politie heeft reeds negentien der roovers die den spoorweg van Andaluzie aangevallen hebben gevat. De Londensche „Standard" van 20 dezer le verde een a tik el om te betoogen dat het vrort- bestaan van Nederland en Belgie als zelfstandige staten voor Engeland van groot belang is. Engeland nu heeft zich verbonden om Belgie's integriteit te verdedigenmaar ten obzichte van Nederland ligt het onder geenerlei verplichting. Daarom zon de „Standard" gaarne zien, dat die twee kleine staten de handen ineensloegen tot elkanders beveiliging ofschoon het blad niet hopen durftdat het zonder drang van buiten ooit daartoe komen zal. Beulen, Hollanders en Belgen (zoo eindigt het artikel) mogen bedenken, dat hetzelfs voor eene mogendheiddie bij hunne onafhankelijkheid belang heeft, niet mo gelijk is hun snel ter hulp te komentenzij zij zei ven eenige maatregel n treffen tot hunne vei ligheid. Aan de „Times wordt uit, Kabul gemeld, dat generaal Roberts zekeren Mustaufi, die on der Shere— Ali en Jakub-Khan Minister van Financiën is geweest, naar Ghiizni heeft gezon den met een brief, waarin gezegd wordt, dat de Britsche regeering geneigd is, met zekere uitzon deringen, eiken Sirdar te erkennen, die door de gezamenlijke hoofden en vertegenwoordigers des volks tot beheerscher van Afghanistan zou kun nen gekozen worden. Roberts noodigt dus Mahomed-Jan, den aanvoerder der „opstande lingen" uit, zich tot bespreking dezer aangelegen heid naar Kabul te begeven. Volgens een bericht uil Dublin hebben bij gelast maar daar ik niet ziek ben wil ik dian akeligen drank niet gebruiken als ware hij een onvermijdelijk geneesmiddel." Mevrouw St. Clare zag niet in wat de jonge dame aanspoorde zoo te sprekenmaar de scherpe blik van Judith, doorzag de list. Liever wilde mejuffrouw Renwick zich onderwerpen aan het gebruik van het walgelijke jwaterom hare tante te bewegen haar naar de Piazza te verge zellen, dan hare dagelijksche wandeling opgeven. „Zoo uwe mama het verlangtlieve Totty dan heb ik er niets tegenom uwentwil de dame met de' snorren een bezoek te brengen", zeide mevrouw St. Clare daarbij zinspelende op de algemeen bekende vrouw met den baard, die het water aan de minerale bron uitdeelde. „Zoudt gij u waarlijk om mijnentwil onder de menigte willen wagen zeide mejuffrouw Renwick met gemaakte verwondering. „Wat zijt ge goed. Ik zou u zoo iets niet hebben durven vragen. Maar het is te veel voor u ik zal mij tot een enkel glas bepalen, opdat wij onmiddellijk weder kunnen vertrekken. Twee glazen geloof ik is de minste hoeveelheid die een tamelijk gezond mensch. gebruikt en eene kleine* wandeling daarna.- Aldus wist Mathilde Renwick de voorzorg van Judith te verijdelen en dagelijks hare zieke tante met zich te tronen onder.de drukke en talrijke menigte van de Piazza. „Ik weet dat deze inspanning voor u te veel is", zeide Judith op zekeren dag toen de koorts achtige gloed op de bleeke wangen van Mevr. St. Clare bewees hoe afgemat zij was. „Vergun mij dat ik den knecht zegge u eenigen tijd in Victoria Grove rond te rijden dan zal ik hier op mejuffrouw Renwick wachten." „Zoudt ge dat willen doen mej. Graystone", vraagde mevr. St. Clare. „Dan zal ik uw raad Cloxmol ernstige ongeregeldheden plaats gehad. Yicr deurwaarders hadden, vegezeld van eene vrij aanzienlijke poli'tiemaeht. hij eene weduwedie geen pachtgeld betalen wilde, een aantal koeien in beslag genomen. Toen ze hiervan terugkeer den echter, werden zij door een talrijke volks menigte overvallen, die hun de dieren ontrukte. Later evenwel slaagde de politie er in het vee te heroveren en de aanvallers terug te slaan waarop dezen zich verwijderdenom echter iets later, aanzienlijk versterkt (het waren 300 man) terug te keef en. Toen r oest de politie wel de bajonet opzetten en een charge maken. Maar hierop werd door het volk zoo geweldig met steenen geworpen dat de politie, met achterlating van de koeien den aftocht moest blazen. Grieksehe roovers hebben bij Salonika den Engelschen. kolonel Synge en diens vrouw weg gevoerd en eischen nu een aanzienlijke som als losgeld. De kolonel heeft aan den Engelschen consul te Salonika geschreven op last van de roovers zeker dat geen troepen moeten worden afgezonden, daar anders zijn leven gevaar zou loopen. Layanl, de gezant te Constantinopel heeft een kanonneerboot last gegeven naar Salo nika te stevenen. Synge was in Januari door den gezant Layard naar Salonika gezonden om onderstand te ver- leenen aan de uitgewekenen uit Ruraelie. Het parlementslid FawceUzelf sedert zijn 20è jaar een. blinde man voerde verleden week te Londen voor 150 blinden het woord. Hij verhaalde hoe hij na het verlies van zijn gezicht besloten had zooveel mogelijk zijne tot dusver gevolgde levenswijze voort te zetten. zoowel wat zijn vermaak als wat zijn arbeid be trof. Dit pogen was hem boven verwachting gelukt. Niemand zeide hijsmaakt meer ge noegen bij het hoeken van een zalm in de Tweed of de Spey bij het hengelen naar forellen in eene beek bij het galopperen over een grasveld of bij een rit op schaatsen dan hij de blinde man. Daarom pleitte hij er sterk voor dat de blinden hun eigen kost zullen verdienen. „Sluit hen niet op in gestichten", zeide hij„sluit hen niet af van de geneugten der huiselijkheid. Voor henniet minder dan voor degenen die zien UK7C SOWia.'ö ter harte nemen. Ik denk dat het de muziek is die mij zoo pijnlijk aandoet. Zeg dan aan Totty dat ik in Victoria Grove wachten zal tot gij samen terngkomt. Mejuffrouw Renwick was niet bijster iu haar schik zich alzoo onder de hoede dier hatelijke Judith Graystone gesteld te zien, met weikin naam zij haar kort te voren tegen haar kamenier genoemd had en zorgde in het vervolg eene andere geleidster te hebben op hare dagelijksche wandeling. Deze vond zij in een der naburen van mevr. St. Clare zoodat zij ook wanneer hare tante niet in staat was van uit te gaanverzekerd was een geleide te hebben. Nogtans bemerkte de beminnelijke vrouw het niet hoe zelfzucht alleen de drijfveer was van al de handelingen harer nicht en menigmaal weidde zij uit in den lof der dubbelhartige tegen hare gezelschapsjuffer, welke dien lof immer zwijgend aanhoorde. De zomer naderde en de hitte te Tunbridge Wellmet zijne zachte (lrooge luchtwas bijna ondragelijk. Water water eene rivier, een stroom of meerhoe klein ook was aller smachtende kreet. De luchtige opene vlakte was de eenige schuilplaats voor de half ver schroeide badgasten en eene nieuwe verlustigings plaats werd nu gevormd waar de muziek thans gedurende de lange schoone zomeravonden speelde. Mejuffrouw Renwick was voor het begin der maand Juni naar hare stiefmoeder teruggekeerd. Het huis harer tante St. Clare te Londen was ter harer beschikking gesteld en het vogeltje was ontvloden om toebereidselen te maken voor nieuwe genietingen. Wordt Vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1880 | | pagina 1