Nummer IT. Donderdag 26 Februari 1880. 6' Jaargang
m
li,
Toegewijd aan Handel, industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Grootmoedigheid en Zegepraal,
lm
BUITENLAND.
Frankrijk.
Spanje.
Engeland.
Uitgever: AKfTOGN TIELEN te Waalwijk.
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1,00, franco per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te zenden aan den Uitgever.
5c Ë25EESS ES
In de Fransche Kamer heeft Zaterdag de heer
Rouher weer eens liet woord gevoerd en wel
over het eenige onderwerp waarover de liberalen
den ex-vice-Keizer willen liooren, over den vrijen
handel namelijk. Men had trouwens niet anders
verwacht of hij zou zich in de discussie over
de toltarieven mengen, omdat de voor Frankrijk
zoo heilzame handelspolitiek van het tweede
Keizerrijk bepaaldelijk zijn werk is geweest.
Een dankbare taak had hij dus te vervullen,
toen hij de verdragen van 1860 verdedigde en
de gunstige werking daarvan aantoonde tegen
over de resultaten van het beschermend stelsel.
En men hoorde hem met te meer aandacht
aan omdat Rouher zich in den hiatsten tijd
bijl a in het geheel niet meer op staatkundig
gebied beweegt. Heden wordt het debat voort
gezet.
De Senaat moet heden ter vervanging van
wijlen Jules Favre een Senator voor liet leven
benoemen. Het is zoo goed als zeker, dat John
Lemoinne van het Journal des Débats, gekozen
zal worden.
Eerlang zal tot de Regeering eene interpellatie
worden gericht wegens hare buitenlandsche staat
kunde.
De Dnitsehc pers deelt eenige uittreksels
mede uit een merkwaardig artikel van een nihi
listisch blad de Obstscheje Djelo of Algemeene
Zaak.
Daarin wordt ten gunste van de republikein-
sche instellingen het feit gehuldigddat een
apostel van den Koningsmoordzekere Alissoff,
aan den prefect var. Nizza het hoofd heeft weten
te bieden. Ziehier bij welke gelegenheid Alis
soff, die niet tevreden is met de hoofden der
Vorsten te vragenbovendien ongeloof en athe
ïsme preekte. Gedurende het verblijf van de
Keizerin van Rusland te Cannes liet hij te Bor-
dighera in het Fransch en Italiaausch een af
schuwelijk pamfletgetiteld Alexander IIde
bevrijderdrukken dat van het begin tot het
einde een verheerlijking van den Koningsmoord
is. Daar de brochure door de post verspreid
liet de prefect van Nizza Alissoff ontbieden en
XVII.
Reeds lang had de trouwe Judith dit voorval
vergetentoen mejuffrouw nog altijd over een
middel nadacht haar voor haar vrijmoedigheid
welke zij brutaliteit noemde te straffen en daar
zij niet in het openbaar vijandig tegen haar
durfde optreden zocht zij haar iu het geheim
te kwellen zonder dat Judith vermoeden kon
van waar het kwam. Zoo trachtte zij zoo dik
wijls het kon Judith en Justine, hare eigene
kamenier op eene lijn te stellen wist dit deze
laatste zelve te doen begrijpen die dit vaardig
aannam en er zich geheel naar gedroeg, ofschoon
noch de eene noch de andere mevrouw St. Clare
te kennen gaf met welk eene minachting hare
vriendin somtijds behandeld werd.
Zoo blootgesteld aan de minachting der eene
en de ongepaste gemeenzaamheid der andere
kwam Judith somtijds in verzoeking het ware
karakter der nicht aan hare meesteres te open
baren en het was alleen hare innige gehechtheid
aan mevrouw St. Clare die haar weerhield den
smaad mede te deelen waaraan zij voortdurend
wwa. blootgesteld.
Wat Jiuliih zelve ook in stilte mocht lijden
nogtans wikie zij niet langer dulden dat hare
meesteres zich door de streken der huichelaarster
liet misleiden. Het was reeds meermalen gebeurd
als mejuffrouw Renwick eene wandeling verlangde
te doen op de Piazzaterwijl het corps muzi
kanten zich deed hooren en er veel menschen
bijeen waren dat zij hare tante wist te bedui-
•3T3S. r:.-. ~-rr
Advertentiën 17 regels f 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Adverte"ntiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
verwedt hem geen .achting te hebben gehad
voor de tegenwoordigheid der Keizerin op Fran-
schen bodem. Maar de nihilist liet, altijd vol
gons de Obstscheje Djelo dm prefect een ant
woord hooren dat volgens de Nordd. Zeitung
zeer brutaal moet zijn geweest. De zaak schijnt
hierbij tc blijven.
Op de Westerlijn waar onlangs zulk een
groot spoorwegongeluk plaats had heeft bijna
wederom het zelfde plaats gehad daar een
passagierstrein van Havre naar Parijs op een
goederentrein te Colombes geloopen is ofschoon
de schok gering wasderailleerden drie ledige
wagens van den laatslen trein.
Een dame te Parijs had een goede dienst
bode niet eene met steedsche nukken willen
hebben en meende al heel goed geslaagd te
zijn met een l'orsche achttienjarige boerendeern,
die bijzonder kloek en steik was. Ongelukkig
was ze er stijfhoofdig bij en bleek ze volstrekt
geen aanmerkingen te kunnen verdragen. Eens
toen haar mevrouw berispte over een klein ver
zuim en vooral over een nijging tot oneerlijk
heid die zij bij haar meende op te merken
•'•i.Vd fle landelijke schoone zoo woedend dat zij
bp de dame toesnelde, haar op den grond wierp,
en haar de tong A'ilde uitrukken.
Eensklaps echter echter bezon zij zichen
begon aanstalten te maken om haar meesteres
die zicli wanhopig verweerdehet venster uit te
werpen. Gelukkig kwamen nog juist intijds een
paar der andere bewoners van het huis er op
aan en redden de dame uit de handen der
razende keukenmeiddie in hechtenis werd ge
nomen. De dame verkeert in een bedenkelijken
toestand.
Op een zitting van hef. Hof van Assises
werd de beschuldigdezekere Affre plotseling
door èen duizeling overvallen. Ik word blind,
riep hij uit en begon om hulp te roepen,
Bij onderzoek bleek de man werkelijk het
gezicht verloren te hebben.
Door dit vreemde incident werd de President
genoodzaakt, de zitting te verdagen.
Een der dagbladen van Lyon bericht dat
Walber de moordenaar van de aphoheker en zijn
dienstbode op de place Beauvais te Parijs, waar
van wij indertijd melding gemaakt hebben te
den (want zij kon natuurlijk niet alleen gaan)
dat het gebruik van mineraal water haar uit
stekend goed. zou doen zoo zij slechts een wijn
glas vol eiken dagof zelfs twee of drie per
week wilde gebruiken. En zij wist dan haren
raad met een aantal voorbeelden barer vrienden
te bevestigen die er door genezen waren dat
hare tante toegaf, ofschoon het geheel in strijd
was met de voorschriften van haren geneesheer.
Doch zoo zij het nu weder beproefde in tegen
woordigheid van Judith dan wist deze immer
hare stem te doen gelden.
„Gij weetlieve mevrouw St. Clare dat
dokter Truman u bepaald het gebruik van mine
rale wateren verboden heeft", zeide Judith. „Ik
bid u daarom er geen nieuwe proeven mede te
nemen.
„Mevrouw St. Clare heeft ze reeds vroeger
gebruikt", hernam mejuffrouw Renwick op trot-
schen toon „en in plaats van nadeel te doen,
deden zij haar goed."
„Dat wil ik juist niet zeggen Totty", zeide
de zieke vriendelijk. „Maar ik herinner mij
niet dat ik er erger door geworden ben."
J udith beefde. Moest er zoo met de gezond
heid der arme dame gespeeld wordenalleen
om de luimen harer eigenbelangzuchtige nicht
in te willigen
„Wacht tenminste tot gij den dokter gesproken
hebt, lieve mevrouw", waagde zij te zeggen.
„Uw gestel kan tegenwoordig anders zijn weet
gijdan vroeger."
„Ik zie dat gij besloten zijt mijne tante in
hare neigingen tegen te gaan", zeide mejuffrouw
Renwick met moeielijk te [bedwingen stekelig
heid. „Misschien zult gij ook mij wel willen
wijs maken dat ik de minerale wateren niet
zonder mij te benadeelen gebruiken kan raej.
Graystone Mama heeft het mij wel uitdrukkelijk
Vienne in het departement Isere, door agenten
van de Lyonsche veiligheids—bolitiein hechte
nis genomen is.
De te Parijs gearresteerde Rus Ilartmann,
Karl, Maijer. of hoe hij heeten mag .en over
wiens uitlevering met Frankrijk wordt onder
handeld moet de hoofdaanlegger wezen van den
aanslag te Moskou.
De politie heeft reeds negentien der roovers
die den spoorweg van Andaluzie aangevallen
hebben gevat.
De Londensche „Standard" van 20 dezer le
verde een a tik el om te betoogen dat het vrort-
bestaan van Nederland en Belgie als zelfstandige
staten voor Engeland van groot belang is.
Engeland nu heeft zich verbonden om Belgie's
integriteit te verdedigenmaar ten obzichte van
Nederland ligt het onder geenerlei verplichting.
Daarom zon de „Standard" gaarne zien, dat die
twee kleine staten de handen ineensloegen tot
elkanders beveiliging ofschoon het blad niet
hopen durftdat het zonder drang van buiten
ooit daartoe komen zal. Beulen, Hollanders en
Belgen (zoo eindigt het artikel) mogen bedenken,
dat hetzelfs voor eene mogendheiddie bij
hunne onafhankelijkheid belang heeft, niet mo
gelijk is hun snel ter hulp te komentenzij zij
zei ven eenige maatregel n treffen tot hunne vei
ligheid.
Aan de „Times wordt uit, Kabul gemeld,
dat generaal Roberts zekeren Mustaufi, die on
der Shere— Ali en Jakub-Khan Minister van
Financiën is geweest, naar Ghiizni heeft gezon
den met een brief, waarin gezegd wordt, dat de
Britsche regeering geneigd is, met zekere uitzon
deringen, eiken Sirdar te erkennen, die door de
gezamenlijke hoofden en vertegenwoordigers des
volks tot beheerscher van Afghanistan zou kun
nen gekozen worden. Roberts noodigt dus
Mahomed-Jan, den aanvoerder der „opstande
lingen" uit, zich tot bespreking dezer aangelegen
heid naar Kabul te begeven.
Volgens een bericht uil Dublin hebben bij
gelast maar daar ik niet ziek ben wil ik dian
akeligen drank niet gebruiken als ware hij een
onvermijdelijk geneesmiddel."
Mevrouw St. Clare zag niet in wat de jonge
dame aanspoorde zoo te sprekenmaar de
scherpe blik van Judith, doorzag de list. Liever
wilde mejuffrouw Renwick zich onderwerpen aan
het gebruik van het walgelijke jwaterom hare
tante te bewegen haar naar de Piazza te verge
zellen, dan hare dagelijksche wandeling opgeven.
„Zoo uwe mama het verlangtlieve Totty
dan heb ik er niets tegenom uwentwil de
dame met de' snorren een bezoek te brengen",
zeide mevrouw St. Clare daarbij zinspelende op
de algemeen bekende vrouw met den baard, die
het water aan de minerale bron uitdeelde.
„Zoudt gij u waarlijk om mijnentwil onder
de menigte willen wagen zeide mejuffrouw
Renwick met gemaakte verwondering. „Wat
zijt ge goed. Ik zou u zoo iets niet hebben
durven vragen. Maar het is te veel voor u
ik zal mij tot een enkel glas bepalen, opdat
wij onmiddellijk weder kunnen vertrekken. Twee
glazen geloof ik is de minste hoeveelheid die
een tamelijk gezond mensch. gebruikt en eene
kleine* wandeling daarna.-
Aldus wist Mathilde Renwick de voorzorg
van Judith te verijdelen en dagelijks hare zieke
tante met zich te tronen onder.de drukke en
talrijke menigte van de Piazza.
„Ik weet dat deze inspanning voor u te veel
is", zeide Judith op zekeren dag toen de koorts
achtige gloed op de bleeke wangen van Mevr.
St. Clare bewees hoe afgemat zij was. „Vergun
mij dat ik den knecht zegge u eenigen tijd in
Victoria Grove rond te rijden dan zal ik hier
op mejuffrouw Renwick wachten."
„Zoudt ge dat willen doen mej. Graystone",
vraagde mevr. St. Clare. „Dan zal ik uw raad
Cloxmol ernstige ongeregeldheden plaats gehad.
Yicr deurwaarders hadden, vegezeld van eene vrij
aanzienlijke poli'tiemaeht. hij eene weduwedie
geen pachtgeld betalen wilde, een aantal koeien
in beslag genomen. Toen ze hiervan terugkeer
den echter, werden zij door een talrijke volks
menigte overvallen, die hun de dieren ontrukte.
Later evenwel slaagde de politie er in het vee
te heroveren en de aanvallers terug te slaan
waarop dezen zich verwijderdenom echter iets
later, aanzienlijk versterkt (het waren 300 man)
terug te keef en.
Toen r oest de politie wel de bajonet opzetten
en een charge maken. Maar hierop werd door
het volk zoo geweldig met steenen geworpen
dat de politie, met achterlating van de koeien
den aftocht moest blazen.
Grieksehe roovers hebben bij Salonika den
Engelschen. kolonel Synge en diens vrouw weg
gevoerd en eischen nu een aanzienlijke som als
losgeld. De kolonel heeft aan den Engelschen
consul te Salonika geschreven op last van de
roovers zeker dat geen troepen moeten worden
afgezonden, daar anders zijn leven gevaar zou
loopen. Layanl, de gezant te Constantinopel
heeft een kanonneerboot last gegeven naar Salo
nika te stevenen.
Synge was in Januari door den gezant Layard
naar Salonika gezonden om onderstand te ver-
leenen aan de uitgewekenen uit Ruraelie.
Het parlementslid FawceUzelf sedert
zijn 20è jaar een. blinde man voerde verleden
week te Londen voor 150 blinden het woord.
Hij verhaalde hoe hij na het verlies van zijn
gezicht besloten had zooveel mogelijk zijne tot
dusver gevolgde levenswijze voort te zetten.
zoowel wat zijn vermaak als wat zijn arbeid be
trof. Dit pogen was hem boven verwachting
gelukt. Niemand zeide hijsmaakt meer ge
noegen bij het hoeken van een zalm in de Tweed
of de Spey bij het hengelen naar forellen in
eene beek bij het galopperen over een grasveld
of bij een rit op schaatsen dan hij de blinde
man. Daarom pleitte hij er sterk voor dat de
blinden hun eigen kost zullen verdienen. „Sluit
hen niet op in gestichten", zeide hij„sluit hen
niet af van de geneugten der huiselijkheid. Voor
henniet minder dan voor degenen die zien
UK7C SOWia.'ö
ter harte nemen. Ik denk dat het de muziek
is die mij zoo pijnlijk aandoet. Zeg dan aan
Totty dat ik in Victoria Grove wachten zal tot
gij samen terngkomt.
Mejuffrouw Renwick was niet bijster iu haar
schik zich alzoo onder de hoede dier hatelijke
Judith Graystone gesteld te zien, met weikin
naam zij haar kort te voren tegen haar kamenier
genoemd had en zorgde in het vervolg eene
andere geleidster te hebben op hare dagelijksche
wandeling.
Deze vond zij in een der naburen van mevr.
St. Clare zoodat zij ook wanneer hare tante
niet in staat was van uit te gaanverzekerd
was een geleide te hebben. Nogtans bemerkte
de beminnelijke vrouw het niet hoe zelfzucht
alleen de drijfveer was van al de handelingen
harer nicht en menigmaal weidde zij uit in den
lof der dubbelhartige tegen hare gezelschapsjuffer,
welke dien lof immer zwijgend aanhoorde.
De zomer naderde en de hitte te Tunbridge
Wellmet zijne zachte (lrooge luchtwas bijna
ondragelijk. Water water eene rivier, een
stroom of meerhoe klein ook was aller
smachtende kreet. De luchtige opene vlakte
was de eenige schuilplaats voor de half ver
schroeide badgasten en eene nieuwe verlustigings
plaats werd nu gevormd waar de muziek thans
gedurende de lange schoone zomeravonden speelde.
Mejuffrouw Renwick was voor het begin der
maand Juni naar hare stiefmoeder teruggekeerd.
Het huis harer tante St. Clare te Londen was
ter harer beschikking gesteld en het vogeltje was
ontvloden om toebereidselen te maken voor nieuwe
genietingen.
Wordt Vervolgd.