Nummer 30.
Donderdag 15 April 1880. 3e. Jaargang.
l
J
rr
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON.
Grootmoedigheid en Zegepraal,
BUITENLAND.
Frankrijk.
Sp
Engeland.
Uitgever: ANTOON TIELEN te Waalwijk.
panje.
mrrnrrr~y~K. aau3^goc3rr*:*narrraL3im^^eA; agraagvwa rv t? uLBSg^LvasazsM
De Echo van het Zuiden,
Dit blad verschijnt Woensdag- en Zaterdag avond.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1,00, franco, per post door
het geheele rijk f 1,15. Brieven, ingezonden stukken, gelden
enz., franco te /enden aan den Uitgever.
Advertentiën 1—-7 regels 0,60, daarboven 8 cent per regel
groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën, driemaal ter
plaatsing opgegeven, worden tweemaal in rekening gebracht
Reclames beneden de rubriek Binnenland 15 cent per regel.
»--GOC£E2XK»*aCI^*
De begrootings commissie houdt zich bezig
met de questie der vermindering van de belas
tingen.
De Regeering stelt voor, in 1881 de belas
tingen met 2 millioen te verminderen die zij
uitsluitend op de dranken wil toepassen.
Na deze vermindering blijl't er nog een batig
slot van 3.800,000 fr. over.
De meerderheid van de commissie wenscht
een.nog grootere vermindering en zou haar
liever toegepast zien op andere zaken b. v. op
het papier en den suiker.
't Is nog niet zeker wie het laatste woord
zal hebben, maar dat is zeker dat Frankrijk een
gelukkig land is. Overal elders zoekt men naar
nieuwe hulpbronnen om het deficit te dekken
in Engeland zoowel -als in Duitschland en
Oostenrijk en in welken kleinen Staat niet. In
Frankrijk daarentegen wordt de quaeste behan
deld wat men met de batige sloten zal doen.
Ongelukkig woeden de politieke hartstocht en alle
dagen meer dan ooit Zoodra de Kamer ge
opend is zal men daarvan het bewijs zien.
De Bonapartistische partij is alle dagen
meer en meer verdeeld. Men verzekert thans
dat Prins Charles Bonaparte en zijn broeder, de
kardinaal, tegen den brief van Jéröme Napoleon
zullen protesteeren.
De Parijsche bladen bevestigen het bericht
van den moord van twee Franschen de heeren
Wallon die met eene wetenschappelijk zending
was belasten Guillaumezijn reismakkerop
het eiland Sumatraaan den oever der rivier
Tengung. De moord had plaats den 15den
Maart. De militaire gouverneur van Atjeh is
vertrokken aan het hoofd eener expeditieom
de lijken en de bagage op te sporenen om de
schuldige inboorlingen te straffen.
De heer Wallon had ook reeds in 1876 - 77
eene wetenschappelijke zending op Sumatra
ondernomen.
Er is te Clermontniet ver van de plaats
waar het lijk van Estoret's slachtoffer werd
opgegraven een tweede lijk gevonden van een
krankzinnige uit het gesticht van Labitte, waar
schijnlijk onder dezelfde omstandigheden ver
moord.
Te Foigar3r heeft men een verdacht persoon
XXV.
Judith gevoelde aanstonds dat het een vooraf
beraamd plan was om haar niet bij hare mees
teres toe te laten en hare eerste gedachte was
zich openlijk tegen- de bevelen van mejuffrouw
Renwick te verzetten, Maar zij bedacht zich en
besloot list tegen list over te zetten en zich
houdende alsof zij aan het gegeven bevel ge
hoorzaamde ging zij naar de kamer waar zij
den vorigen nacht had doorgebrachtom daar
♦e vertoeven tot de meid vertiokken was.
Judith wist wel dat het te vergeefs zijn zou
te wachten tot mejuffrouw Renwick de zieken
kamer verlaten had want blijkbaar hadden
meesteres en kamenier tegen haar samengespan
nen, dus zacht de deur der kamer weder nade
rende klopte zij zachtjes aan en deed ze tegelijk
open voor iemand iets van hare binnenkomst
bemerkt had. Mejuffrouw Renwick sprong driftig,
van haren stoel op en schoot toe om de in
dringster te beletten weder binnen te komen.
Zij plaatste zich onmiddellijk voor Judith en met
het gelaat eener furievraagde zij haar bevende
van toorn en verbazing of zij hare bevelen niet
ontvangen haddat mevrouw St. Clare niet
gestoord mocht worden.
//Ik zal haar niet storen'7, was net- bedaarde
antwoord. „Zoo zij werkelijk slaapt, zal ik met
aangehouden wiens signalement overeenkomt
met dat van den moordenaarEstoret. Hij geeft
voor een werkman te zijn en Villies te heet en,
maar kan zijn identiteit door geen enkel papier
bewijzen en is voorloopig in verzekerde bewa
ring gebrakht.
Dezer dagen heeft men te Guines (Fransch-
Belgische grenzen) een snoek gevangen die 17
kilo woog en verscheidene eeuwen oud moet
zijn, naar men zou opmaken uit een ring, dien hij
aan den staart droeg en waarop in het Spaansch
gegraveerd stond Ik ben het eigendom van
mijn heerden koning van Spanje.
Die snoek zou dus reeds te Guines hebben
geleefd ten tijde van de Spaansche heerschappij.
Een gevangene in het huis yan arrest te
Beauvais is op een bijzondere manier uit zijn
gevangenis ontsnapt. Hij klom uit het venster
van zijn cel en klauterde langs het dak naar
dén klokketoren van het gebouw.
Daar maakte hij het touw van de klok los
verlengde dat met zijn aan reepen gescheurde
kleederenliet zich daarlangs naar beneden
glijden en ontkwam zonder dat een der
schildwachten iets van zijn vlucht bemerkte.
Men heeft nog geen spoor van hem kunnen
ontdekken.
Te Cherboug is door een windvlaag op
de reede een boot, omgeslagen waarin zich tien
marine-matrozen bevonden die proviand naar
het fort la Digne overbrachten.
Vijf kwamen in de golven om.
Op een veld buiten Marseille waren onlangs
de troepen van het garnizoen dier stad bezig
met veldoefeningen.
Aan de eene zijde van een daar gelegen ruïne
kregen twee peletons bevel een eharge te maken
juist op hetzelfde oogenblik dat dit werd ge
commandeerd bij de troepen aan den anderen
kant vnn het gebouw die niets van de bewe
gingen huner makkers konden zien.
Bij den hoek der ruïne renden beide troepen,
ruiterij en voetvolk onverwacht op elkander
in. Er ontstond natuurlijk een onbeschrijfelijk-
verwarring en verscheidene soldaten werden ge
dood of zwaar gekwetst door de hoeven der
paarden.
Men weet thans waardoor het brood ver
giftigd was dat een bakker te Saint-Denis aan
het publiek heeft verkocht en waarvan wij in
ons vorig nommer gewag maakten. -Een schei-
uw verlof slechts naar de andere kamer gaan
waar nog goed van mij ligt."
„Dat zal u wel gebracht worden", begon
mejuffrouw Renwick doch zich bedenkend-! dat
de kortste weg om van haar ontslagen te worden
was haar naar hare gewezen slaapkamer te laten
gaan waarna zij de deur achter haar kon slui
ten en grendelen stond zij haar toe hetgeen zij
verlangde en wachtte slechts tot zij binnen ge
treden zou zijn.
Doch besluiteloos bleef Judith op den drempel
staan wel wetende dat met haar binnentreden
haar de laatste gelegenheid benomen werd de
zieke te spreken en aarzelend bleef zij op het
bed staren.
„Indien ik inderdaad vertrekken moet dan wil
ik haar nog eenmaal zien wakende of slapende",
zeide zij op eens. „Neen laat mij voorbij. Ik
laat mij niet vvederhouden."
„Zij duwde den arm van Mathilde Renwick
ter zijde en baande, zich een weg naar het bed.
De ame zieke scheen in dien éénen nacht
verscheidene maanden ouder geworden te zijn.
Zij sliep nietmaar er lag iets wilds, waanzin
nigs in haren blikals ware zij zoo even uit
een verschrikkelijken droom nog niet geheel
ontwaakt.
Hare bleeke, krachtelooze hand aangrijpende,
met al het indrukwekkende der wanhoop, smeekte
Judith haar het wreede vonnis der verbanning,
dat zij over haar had uitgesproken te herroepen,
en de gretigheid waarmede hare vurige bede
werd aaligehoord en dat tintelen van het oog
der kranke, beloofde haar reeds eene volkomene
overwinning. Maarhelaasmet de wreede
kundig onderzoek heett doen zien dat er rat-
tekruid in het brood was. De bakker en zijn
huisgezin hebben er zeiven van gebruikt '-en
waren dientengevolge evenals alle anderen die
van het baksel hadden gegeten ongesteld. Een
zeker persoon Baude genaamd in dienst bij
den bakkerwordt beschuldigd het rattekruid
in. het deeg gemengd te hebben, 't Is iemand
van een ongunstig vérleden.
Uit Madrid wordt gemeld, dat de ministeraad
besloten heeft den koning niet te advisceren tot
wijziging van het over Ötero uitgesproken dood
vonnis. De moordenaar zal dus gewurgd wor
den.
De zuivere winst, door de Engelsche liberalen
bij de verkiezingen behaaldbedraagt thans
reeds meer dan 100 zetels. Zaterdag wonnen
ze er weer vijf, en volgens de jongste opgave
i it Londen is de stand op het oogenblik deze
dat gekozen zijn 346 liberalen 227 conservatie
ver- en 52 Ieren die voor hun land een eigen
vertegenwoordiging wenschen. De liberalen be
schikken dus reeds over een zeer belangrijke en
onafhankelijke meerderheid.
Gladstone heeft gelijk trouwens algemeen
verwacht werd voor Leeds bedankt en Mid
lothian aangenomen, omdat dus schrijft hij
aan de kiezprs te Leeds de overwinning die
de liberalen daar hebben behaald eene geheel
eigenaardige beteekenis heeft wegens de sterke
stellingdie de conservatieven in dit district
innamen.
Beaconsfield laat. nog niets van zich lioo-
ren. Hij maakt waarschijnlijk een lijst, op van
de vriendjes die nog op de valreep door hem
gedecoreerd en geadeld zullen worden. Hij zal
daarmede 't ligt in zijn aard waarschijnlijk
zeer kwistig wezen, 't Zal pairschappen en ba-
ronnctschappen regenen. Tot de de begunstigden
zouden o. a. behooren de H.H. Walter en Borfch-
wiclieigenaren respectievelijk van de Times en
Morning Post.
-- Omtrent den toestand in Birma wordt
aan „the Standard" uit Thyetmyo gemeld dat
niet de Koningmaar de Kroonprins aan de
pokken lijdende is Te Mandalay verkeert de
gestrengheid eener oppaster eens krankzinnigen
trad mejuffrouw Renwick tusschenbeiden.
„Het verwondert mij, mejuffrouw Graystone",
zeide zij met een koele gestrengheid, „dat gij u
zelve zoo verre vergeetdat gij de gezondheid
en missehien het leven mijner arme tante in da
waagschaal durft leggen door de hevigheid van
uw onbetamelijk gedrag. Dat zij niet lot het
besluit is gekomen om u weg te zenden zonder
rijp beraad kunt gij die haar zoo góed kent
niet betwijfelen. Waarom haar dan nu zoo te
kwellendoor zoo lijnrecht te handelen tegen
haren uitdrukkelijken wildat gij haar niet
meer onder de oogen zoudt komen Gij behoeft
niet eens zeer fijngevoelig te zijnom niet te
begrijpen dat zij thans niet in stnat is om naar
uwe reden of naar de eene of andere coup de
theatre As luisteren.
„Gij hebt genoeg gezegd, mejuffr. Renwick",
zeide Judith zich in hare volle lengte oprich
tende en zachtjes de hand der zieke loslatende.
„Indien het inderdaad de bepaalde wensch
van mevrouw St. Clare is, dat ik vertrek dan
zal ik gehoorzamen. Maar voorzeker lieve
mevrouw", vervolgde zij zich tot de zieke wen
dende „zult gij mij niet van u doen gaan
zonder mij tc zeggen, wat ik misdaan heb?"
De lippen der dame beefden als wilde zij iets
zeggen doch dit kon hare overgedienstige nicht
die een onbepaald vermogen op haar scheen uit
te oefenen niet gedoogen.
„Lieve tante", zeide de huichelachtige nicht
zich over deze neerbuigendeals wilde zij haar
tegen Judith beschermen", gij zijt te zwak voor
zulk een tooneel. Laat mij het voor u met dit
inlandsche gemeente in een koortsachtige opge
wondenheid. De astrologen bewerendat ter
bezwering der aldaar werkzame booze invloeden
een groot zoenoffer noodig is. De offers moeten
ten getale van 400 uit alle standen der samen
leving genomen worden. De Phoonggen of pries
ters hebben 100 personen te leveren en de 300
overige slachtoffers zullen uit een gelijk aantal
mannen vrouwen en kinderen bestaan. Men is
reeds begonnen met het arresteeren van een
groot aantal personen om een ruime keuze te
hebben voor do offers.
De „Globe" bevat echter eene Maandag te
Liverpool ontvangen dépêcheinhoudende dat
de koning van Birma is 'overleden/
Gladstone moet in een onderhoud met een
correspondent van een Weener blad gezegd heb
ben„dat hij de buitenlandsche politiek van
Oostenrijk alleen maar niet vertrouwt." Glad
stones staatkunde in Turkije is in hoofdzaak
„handen thuis niemand zal de vrije ontwikke
ling der volkeren op het schiereiland belemme
ren." „Ik ben de blaffende wachthond" zegt
Gladstone >n Oostenrijk moet zijn handen
van andere volken afhouden."
De beroeïnde Derby-wedrennen zullen
waarschijnlijk dit jaar voor het laatst te Epsom
gehouden worden, liet stuk grond, waarop zich
de 'renbaan "bevindtis namelijk in eigendom
overgegaan aan een Engelschman die in zijn
excentriciteit een uitzondering maakt op de Brit-
sclie liefhebberij voor de „sport" en een eerst
vijand is van al wat met harddraven in verband
staat. Hij heeft aan de Jockey-club het verder
gebruik van de renbaan opgezegd. Het tooneel
van den populairen Derby-dag zal nu-, te be
ginnen met 1881, waarschijnlijk naar Gravesend
verplaatst worden nadat de „Derby" in Mei
a. s. nog op haar oude plaats haar lOOjarig
jubilé zal hebben gevierd.
In Klein-Azie is het tegenwoordig droevig
gesteld. Er heerscht hongersnood; ossen, scha
pen en geiten sterven bij menigte aan besmette
lijke ziekten en de roovers worden gedurig
stoutmoediger.
Ook heeft de strenge winter er veel schade
aangericht vooral in de omstreken van Wau
en Mussul. Het winterkoren is dood gevroren
en alleen tot zeer hooge prijzen verkrijgbaar.
In vele districten sterven de boeren aan scheur
buik een gevolg van de slechte voeding.
Wederom heeft in den nacht van 4 Febr.
meisje afmaken. Het is zeer natuurlijk dat eene
gevoelige zielzooals de uwegeschokt is door
dit afscheid en het is zeer ongevoelig van haar
u daaraan te willen wagen. Zoo zij een greintje
menschelijk gevoel in zich omdroegbehoefde
het haar niet gezegd te worden dat hare handel
wijze te veel is voorn om te kunnen verdragen."
Tot het uiterst gebracht door zulk een tergende
taal, gevoelde Judith een ongekend vuur in zich
ontbranden en een geest van tegenspraak noopte
haar tot spreken doch één blik op de bleeke
lijderes die daar voor haar lagbedwong den
toorn die op het punt stond van hare lippen
te vloeien.
„Zoo gaarne had ik een enkel woord van uwe
dierbare lippen gehoord", zeide zij, met een
treürigen blik waarin eqn zee "van liefde lag
besloten, de kranke aanziende -„doch daarliet
niet zoo zijn mag zoo vertrouw ik dat gij dat
ééne woord bij mijn vertrek zult willen aanhooren,
dat ik vast geloof dat gij op eene wreede wijze
misleid zijt in uwe gedachten omtrent mij."
„Geen woord meer, bid ik u", zeide mejuffr.
Renwick. haar in de rede vallende. „Mijne tante
heeft gehandeld volgens hare eigene overtuiging
en zoo gij uwe toevlucht nemen wilt tot laag
hartige Tieschuldigingen dan is het tijd dat ik
aan deze bijeenkomst een einde maak. Goeden
morgen mejuffrouw Graystone. Ik houd mij
rvertuigd dat mijne tante blijde zijn zal van
uwe tegenwoordigheid verlost te zijn."
„O, is het zoo ver gekomen Zeg mij, dier
bare mevrouw St. Clare moet ik inderdaad met
toorn in het hart van u worden weggejaagd
riep Judith uit, een stroom van tranen stortend
